Advertentie | |
|
22-07-2010, 10:55 | |
Nice, ik krijg waarschijnlijk morgenavond al de sleutel van mn nieuwe huisje ipv 1 augustus. Meteen goed aan de slag en volgende week al alles overgooien enzo. Hopelijk voor veel dingen een nieuwe start de komende tijd...
__________________
Never back down, never give in!!
http://www.myspace.com/21gunsalutehc |
22-07-2010, 10:58 | ||
Citaat:
OT: Ik ga straks maar gewoon lekker Tour kijken. En zaterdag de hele dag werken en naar de dierentuin, want die is tot tien uur open. Dierenrijk by night of zo
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
|
22-07-2010, 13:59 | |
Gister gesneden en gehecht... Was zo'n lieve arts assistente. Laura heette ze. Ze nam de tijd met mij. We hadden afgesproken dat ik de rest van de avond niet zou snijden en dat heb ik niet gedaan. De wond doet nog steeds pijn.
Ik zie mijn leven even niet meer zitten. Gelukkig ben ik veilig. Ik mag wel naar buiten, maar heb d'r gewoon geen zin in. En wat als ik dissocieer? Dan word ik weer door de politie terug gebracht en ben ik al mijn vrijheden weer kwijt; geen zin in! Verder stress voor het CIB. Zou ik het wel trekken? Ben ik wel echt gemotiveerd? Blugh, ik wil niet zeuren, maar mag het leven iets makkelijker zijn?
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
|
22-07-2010, 16:34 | |
Werk zit er weer op voor deze week, vandaag ging lekker snel want het was redelijk druk.
Ik kreeg zelfs nog een compliment van een klant dat ik zo aardig was en dat dat soms ook wel anders was. Ben nu ff snel aan het eten, over een half uur moet ik de bus hebben en dan nog 3 uur treinen. Geen zin in, ben echt mega moe. Ik ben echt nog niet aan dit ritme gewend, hoop dat ik volgende week minder moe ben, want ik sta nu al moe op terwijl ik er voor zorg minimaal 7,5 uur te slapen. |
22-07-2010, 17:25 | |
@friday wel goed dat je gegaan bent.
en wat zijn compulsies?. @eend kom op volhouden he een hele *dikke knuffel* voor jou. ot. vandaag een drukke dag gehad. eerst met de taxi naar het ziekenhuis gegaan. waar ik eerst naar de dermatoloog geweest. gelukkig mochten me zwachtels na 3 weken van me been af. moest ze wel mee naar huis nemen voor als ik ze ooit weer nodig zou hebben. en nou komt het moeilijkste me been laten genezen. daarna lichttherapie gehad en toen opgehaald met de taxi. en naar dagbehandeling gegaan me even gemeld op de afdeling dat ik er was. toen had ik bezigheids therapie en dat ging goed. daarna hadden we pauze en voor dat de pauze om was moest ik naar therapie. ik had toen individuele expressie van 13:00 tot 13:30. en daarna had ik de rest van de middag weer bezigheids therapie. overdag ging het wel ok okal moest ik veel aan die man denken. die eigenlijk vandaag zou moeten werken. toen ik thuis was had ik de hond uitgelaten en even lekker gedoucht. net even me brood gesmeerd voor morgen. ik vind het werken morgen best wel spannend. want ik heb om 15:00 een evaluatie met me afdelingsleider en me moeder hoe het nou gaat denk ik. en verder heb ik weer last van die klote angsten. hopelijk zijn die morgen wat minder als opsta.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
22-07-2010, 19:03 | |
Verwijderd
|
Oke, misschien ben ik overbezorgd, maar ik ben toch een beetje bang dat er iets aan de hand is en ik zou het bijzonder fijn vinden als meneer de telefoon opneemt. Of op een andere manier bereikbaar zou zijn.
Bah, ik ben zo rusteloos vandaag. Ik staar voor me uit en ondertussen vreet ik mezelf van binnen op. Ik kan mijn aandacht niet houden bij wat ik doe. 'Mórgen, dan ga ik echt iets doen.' Ja, hoe vaak ik dat al niet tegen mezelf heb gezegd. 'Maar morgen doe ik het écht.' Natuurlijk. Ik voel me eenzaam en ik weet dat het niet hoeft. Ik kan me prima vermaken in mijn eentje, maar juist doordat ik steeds een beroep probeer te doen en op anderen -en dat niet lukt- voel ik me zo alleen. Ik zit maar te niksen en te denken aan alle leuke dingen die ik zou kunnen doen als er iemand bij me was, en van leuke dingen die ik in mijn eentje zou kunnen doen komt dus helemaal niks terecht. Morgen ga ik denk ik de dansschool bellen. Een week geleden heb ik me aangemeld en ze zouden contact opnemen voor een proefles, maar ik heb nog niks gehoord. Nu is een week wachten op zich helemaal niet lang, maar de echte lessen beginnen al wel best binnenkort en ik wil niet dat het weer zo gaat als met die andere school, die uiteindelijk niks van zich liet horen. Ik vond het al zo eng om me aan te melden, dus nu wil ik het gaan doen ook. Anders heb ik me voor niks zo druk lopen maken, en daarnaast lijkt klassiek ballet me echt heel leuk, al heb ik er 0 ervaring mee. Ik heb besloten om weer verder te gaan in The Artist Way bij de week waar ik vorige keer was opgehouden, maar het wil niet echt lukken om de draad weer op te pakken. Sowieso moet ik een beetje een nieuw ritme voor die ochtendpagina's zien te vinden, want ik moet vier dagen in de week om 5:15 uit bed, en ik ga echt niet daarvoor nog schrijven, anders kom ik helemaal niet aan mijn nachtrust toe. Dus dan schrijf ik 's middags pas, en dan is het toch wel heel makkelijk om het gewoon niet te doen. Schrijven is immers tijdverspilling en ik heb het drukdrukdruk. Met niks doen en voor me uit staren dus. |
Ads door Google |
22-07-2010, 19:46 | ||
Citaat:
__________________
I'm just a dreamer, dreaming of better days...
|
22-07-2010, 19:47 | |
Zondagavond liep ik hier door de buurt, over een plein. Het viel me al op dat er veel ambulances/politie met sirene en zwaailichten op straat waren, maar dat heb je wel vaker hier. Een deel van het plein was afgezet, de politie en ambulances waren daar bezig en er stond een enorme groep mensen bij te kijken. Ik vind het zelf niet prettig om tussen zo'n sensatiebelust publiek te gaan staan kijken hoe iemand onwel is geworden en een ambulance in wordt gehesen oid, dus ben ik gewoon doorgelopen.
De avond erna zou er een muziekvoorstelling op dat plein zijn. Ik ging erheen, maar er was niets. Ook de posters die die voorstelling hadden aangekondigd waren weggehaald. Ik dacht "het zal wel", en ben weer naar huis gegaan. Vanmorgen vertelde een collega dat ze op het lokale nieuws had gehoord dat er die zondagavond op dat plein iemand is vermoord. Dat verklaart de ambulances en groep sensatiebeluste mensen. Blijkbaar blijf ik niet alleen rustig doorslapen als er bij mij thuis wordt ingebroken, maar heb ik het ook niet door als er twee straten verderop iemand wordt doodgestoken. Lang leve het wonen in de grote stad.
__________________
没有什么不能够面对!
|
22-07-2010, 21:21 | ||
Citaat:
OT: Hele week met m'n vriend in het huis van m'n schoonouders die op vakantie zijn Heerlijk Lekker in de zon in de tuin en de ruimte met z'n tweetjes, bevalt prima. Heb ontdekt hoe de wasmachine werkt hier, wel relaxed en m'n vriend vanavond geleerd om een overhemd te strijken, haha, vet grappig En maandag op de fiets naar m'n werk geweest, 15 km heen, 15 km terug, in totaal twee uurtjes gefietst Lekker stukje, heerlijk
__________________
~ God's own existence is the only thing whose existence God's action does not explain ~ | You are the symbol of too much thinking...
|
23-07-2010, 13:09 | |
@blurred
Ik denk dat het juist goed is dat je wel doorgelopen bent. Ik vind al dat ramptoerisme maar niets. Laat staan hoe familie van zo'n persoon zich moet voelen. Je kiest er nou niet bepaald voor om op zo'n plein te worden neergestoken. En jij kiest er uiteraard niet voor dat er bij jou wordt ingebroken. Beetje vreemd bruggetje, maar denk dat het wel zo is. En ik weet niet of je het jezelf nou zo kwalijk moet nemen dat je het niet hebt gemerkt. Ik denk dat het inbrekers eigen is dat ze niet gehoord willen worden? Niet zo hard zijn voor jezelf! Ontopic: Verbreek ik een vriendschap, gaat ze gemeen doen en mijn zwakke plekke raken. Ga ik toch maar het gesprek aan omdat ik dit wil stoppen. Wil ze uiteindelijk toch de vriendschap houden. Wat moet ik daar nu mee doen.. Ik wilde dit contact juist stoppen omdat het voor ons beide niet goed meer werkte en we op slechte momenten elkaars ergste vijand kùnnen zijn. Ik weiger het om nog te doen, ook al kon ik niet anders dan het gisteren op een gegeven moment alsnog inzetten. En ik wil dat niet meer. Ik heb geloof ik echt geen kaas meer gegeten van de sociale wereld.
__________________
Ik vertelde de psychiater dat ik stemmen hoorde. Hij zei mij dat ik goede oren had. - Herman Finkers
|
23-07-2010, 16:01 | |
Friday: dankjewel! En jij heel veel succes met je dagbehandeling. Ik zou willen dat ik iets kon zeggen om je een beetje te steunen. Misschien moet je eerst een beetje wennen en gaat het over een tijdje beter op de dagbehandeling? Geef het nog een kans, al het begin is moeilijk.
Ik vind dat dit wil in grote letters mag: IK HEB MIJN BACHELOR GEHAALD! Niet dat ik iets met mijn bachelor kan behalve beginnen aan mijn master, maar ik vind het toch heel tof klinken dat ik nu de titel bachelor of science heb. En stiekem ben ik best trots op mezelf dat ik het in drie jaar heb gehaald, met 1 herkansing en gemiddeld een 7.6 Ik heb echt de hele ochtend tot het cijfer vanmiddag bekend werd op de site gekeken, ik vond het toch een beetje spannend omdat ik bang was de praktijktoets te moeten herkansen. Ik ben vooral blij dat ik niet hoef te herkansen Zelfs op mijn vrije dag ben ik net even langs mijn werk gefietst om het daar te vertellen. Leuke reacties, al wist niet iedereen wat het betekende toen ik het vertelde. Samen met het vaste personeel/mijn bazen buiten eventjes iets gedronken "om te vieren dat ze haar diploma heeft gehaald". Op zulk soort momenten weet ik weer waarom ik daar al vijf jaar werk, het zijn zulke lieve mensen met wie ik werk (al heb ik elke dag wel een moment waarop ik weet waarom ik daar nog met veel plezier werk; mijn trainer werkt daar ook en ik kan heel goed met hem opschieten. Ik kan echt lachen met hem (ook met mijn andere bazen), maar ook serieuze gesprekken houden). Ik heb gewoon mijn bachelordiploma (nog niet officieel, maar ik neem aan dat ik hier geen problemen meer tegengekomen, al weet je het nooit bij mijn uni)
__________________
I'm not afraid of happy endings. I'm just afraid my life won't work that way.
|
23-07-2010, 16:08 | |
Hoi, was ik weer Lang weg geweest, zijn jullie allemaal braaf geweest hier?
Lang ziek geweest, toen verstandskiezen getrokken (dus 24/7 gedrogeerd), ernstig zieke oma die heel veel last van haar hart heeft, full-time werken, broer naar Afrika vertrokken, teveel sociale afspraken. Eh ja, korte samenvatting Nu weer beetje terug, tot ik volgende week op vakantie ga. Ben net even 2 dagen vrij geweest van mijn werk en dat was echt de hemel <3 geshopt, uiteten geweest, borrel, plezier gemaakt. Zometeen weer werken though, maar nog maar 4,5 dag en dan heb ik vakantieee! Joepie! Voel me wel goed over het algemeen, alleen vervelend nieuws over oud mede-forummer heeft me nogal geschokt.. Doe het best goed zonder therapie, al zeg ik het zelf.. Aan ieder die dat blieft; een hele dikke knuffel! Gefeliciteerd Heksjuh!!
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
23-07-2010, 16:39 | |
Wow Heksjuh, wat goed! Gefeliciteerd!!
Ik ben nog aan het bikkelen voor m'n scriptie. Wat een hel, ik vind het niet leuk meer. Engels gaat me lastig af, vind het onderwerp niet meer zo boeiend en ik kan er geen leuk verhaal van maken. Maar ik moet echt nog ruim 2 weken hard doorwerken, anders wordt het niets. En ik sta nu een 8,2 gemiddeld en heb het honours programma gehaald (waarvoor ik al een kleine stage heb gedaan en ook al een verslag heb geschreven, wat een stuk beter ging) en het is m'n eer te na mijn scriptie slecht te doen. *piept* |
23-07-2010, 18:57 | |
@ Nijn: welkom terug En die oud mede-forummer, ken ik die ook of is dat van echt lang geleden?
@ Heksjuh: gefeliciteerd! Is al je harde werken niet voor niks geweest! OT: vandaag erg weinig gedaan op m'n vrije dagje. Wel een béétje op tijd opgestaan, want ik moet aan m'n ritme denken () en ook omdat m'n ouders onderweg naar huis van hun vakantie nog even langs zouden komen. Was gezellig en nu hebben ze ook meteen onze nieuwe kat gezien en ze vonden het een schatje (is het ook ). Ben al uren aan het wachten op m'n vriend, maar hij kan niet weg van z'n werk vanwege een grote stroomstoring. Ga zo toch maar eens eten maken, anders wordt het wel erg laat en heb ook best wel trek inmiddels. |
23-07-2010, 19:23 | |
@heksjuh gefeliciteerd.
@nijn* welkom terug en knap van je dat het goed gaat zonder therapie. @ eend had je gisteren nog wel dat gesprek gehad?. ot. het werk ging goed en het was gezellig. vanmiddag dus de evaluatie met me afdelingsleider en me moeder gehad. en zoals me moeder al dacht zei me afdelingsleider. dat ik daar nou nog kan blijven werken en na de vakantie ook nog. maar hij weet niet hoelang ik daar nog kan blijven werken. omdat ik niet altijd op therapeutische basis kan blijven werken dus het was een kort gesprek. daarna weer verder aan het werk gegaan. en gelukkig zat ik de hele dag bij een leuke vrouw. toen we afgewerkt waren was ik even naar de jumbo gefietst. en toen ik thuis kwam de hond uitgelaten. toen de was voor me moeder naar beneden gebracht. boven gestofzuigd en het glas naar de schuur gebracht. toen gegeten en naar me kamer toe gegaan tv gekeken. en toen begon me angstaanval weer en daar ben ik tot nu toe nog niet uitgekomen. heb net naar als afleiding het afwasmachine leeggehaald. maar het heeft me helemaal niks geholpen. ik wou gewoon dat die angst eens weg bleef al was het maar een dag.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
23-07-2010, 19:47 | ||
Citaat:
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
23-07-2010, 21:04 | |
Verwijderd
|
Ook al ben ik niet alleen, ik kan het niet helpen dat ik me nu diep ellendig en eenzaam voel.
Ik heb een brief van de dansschool gekregen en ik denk dat ik dat maar ga gebruiken om mezelf op de been te houden, want ik wil niet onder de krassen en sneeën zitten als ik daaraan ga beginnen. Anders zou ik mezelf nu toch maar wat graag iets aandoen. Gisteren heb ik voor het eerst sinds twee jaar mezelf verwond, en het is verbazend hoe erg ik er nu weer naar verlang om mezelf naar de klote te helpen. De spijt over gisteren begint nu pas een beetje te komen, maar ik ben vooral teleurgesteld. Ik had gedacht dat er wel meer voor nodig zou zijn om mezelf weer dit pad te laten bewandelen. |
24-07-2010, 11:09 | ||
Citaat:
Ik moet eens wat beter gaan leven, ik zit een beetje in een soort van klein dal op bepaalde gebieden. Vrijwel iedere avond om een uur of 8 val ik als een blok in slaap, en dat heeft natuurlijk geen zin. Ik krijg niks gedaan, de deadline voor een artikel is alweer een paar dagen verstreken en ik ben nog niet eens begonnen(!). Ik weet niet waar die lamlendigheid vandaan komt: ik besef heus wel wat ik moet doen, maar ik begin gewoon niet! In plaats daarvan slaap ik voornamelijk, doe ik nutteloze dingen en eet te veel ongezonde troep. Dat moet maar eens over zijn. Zo, nu ga ik eerst de was ophangen, dan naar de kapper, iets eten en vanmiddag naar een vriendin in Utrecht. Weer geen tijd om te beginnen met schrijven dus, maar in ieder geval is het niet lamlendig en nutteloos.
__________________
没有什么不能够面对!
|
Ads door Google |
24-07-2010, 16:24 | |
Verwijderd
|
Het gaat gelukkig een stuk beter dan gisteren. Tot nu toe alles gedaan wat ik me had voorgenomen om vandaag te gaan doen, inclusief ochtendpagina's schrijven. Na het eten ga ik denk ik een eind fietsen en een wandeling maken in een bos hier in de buurt waar ik niet zo vaak kom. Daar ben ik wel een tijdje zoet mee en hopelijk is daarmee de avonddip van de baan. Weg met al dat lamlendige gehang achter de pc.
Bij de freerecordshop hebben ze nu een heleboel cd's in de uitverkoop en vandaag heb ik weer twee nieuwe gekocht en een paar dagen terug ook al vijf. <3 Muziek doet een hoop voor mijn stemming en voor vijf euro vind ik niet dat ik het hoef te laten. |
24-07-2010, 16:34 | |
ik stond vanmiddag weer op met een angstaanval.
toen maar me haren gewassen. daarna ben ik eventjes naar het dorp geweest. en zometeen gaan we op feest bij de vriendin van me neef. onze hele kant van de familie is uitgenodigd en we gaan barbecuen. ik heb er eigenlijk helemaal geen zin in. maar ik mag jammer genoeg niet thuis blijven. mischien is het wel leuk als ik daar ben. maarja ik zal het dadelijk wel zien.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
24-07-2010, 17:24 | ||
Citaat:
Ok, de Snow (pup) was tegendraads vandaag, kom ik thuis is een van de andere honden niet echt gezellig. Begint mijn man ook nog. Kon ik die ook maar omkopen met de netgekochte pensstaafjes.. Sta je ook even voor l*l op cursus. Ja hij reageert ineens niet meer op het commando volg.. moet ik misschien andere beloning gebruiken? Trainer heeft kaas en meneer loopt keurig mee. Daar breek je dan al 3 dagen je hoofd over
__________________
Ik vertelde de psychiater dat ik stemmen hoorde. Hij zei mij dat ik goede oren had. - Herman Finkers
|
24-07-2010, 20:45 | |
Hoe meer ik erop let,
hoe maar ik van je schrik. Ik wil het je wel vragen, maar ik ben zo bang dat ik, je laat denken aan een tijd, die je liever wil vergeten, en je eigenlijk niet wil, dat ik het ooit zal weten. Waarom duik je in elkaar, als ik je plotseling zoen? Waarom tril je in het donker, vlak voordat we het doen? Huil je zachtjes als je denkt, dat ik aan het slapen ben? Ik durf het niet te vragen, omdat ik je nog maar net ken. Wie was je voor je mij ontmoette? Ben je daar soms met je hoofd? Wat heeft hij met je gedaan? Heeft niemand je geloofd? *Instrumentaal intermezzo* Je hoeft jezelf niet te verwijten, dat je het gebeuren liet. Omdat door wat je overkomt, je het niet meer helder ziet Je wil het niet geloven want je hebt het samen toch goed. Maar als niemand jullie ziet, hij zoiets met je doet. Wie was je voor je mij ontmoette? Ben je daar soms met je hoofd? Wat heeft hij met je gedaan? Heeft niemand je geloofd? Nanana, nanana, nanana, nana. Nanana, nanana, nanana, nana. Voor de laatste keer veranderd. Voor de laatste keer verdoofd, door wie je vroeger was Vanaf nu word je geloofd.
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
|
24-07-2010, 21:35 | |
@eend *knuffel*.
ot. ik ben achteraf toch blij dat ik ben meegegaan naar het feest. in het begin vond ik het erg druk maar eventjes daarna werd het gezellig. er waren onbekende mensen maar heel me familie was er gelukkig ook al. ik ben blij dat ik me toch heb laten overhalen om mee te gaan. we zijn toch nog een tijdje gebleven. en we zijn net een uurtje weer thuis.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
25-07-2010, 13:03 | |
Verwijderd
|
Hmmm dat gebakding dat ik heb gemaakt is eigenlijk wel grandioos mislukt, maar ach, ik ben weer een ochtend leuk bezig geweest. Het smaakt echt nergens naar.
Ik geloof dat ik wel goed bezig ben. Ik heb me niet overgegeven aan de terugval en dat ik uberhaupt met iets bezig geeft eigenlijk al aan dat ik voor mezelf probeer te zorgen, anders zat ik wel weer voor me uit te staren en me kut te voelen. Gewoon bezig blijven, dan komt het allemaal heuj. Ik baal er wel een beetje van dat m'n afspraak met de psycholoog zo ver weg staat, want eigenlijk zou ik afgelopen maandag zijn geweest, maar dat heb ik moeten verzetten ivm werk en nu kan ik er pas over drie weken terecht. Maar het zij zo. Zo meteen ga ik denk ik maar verder met die pokémon, want ik moet toch wat doen en ik weet dat ik er iemand heeel blij mee maak als ie af is. |
25-07-2010, 16:43 | |
straks even met me moeder naar de braderie terecht.
maar we gingen even het cafe in omdat er familie zat. ik had er al geen zin in om naar binnen te gaan. en toen kwam de grootste angstaanval in tijden. ik wou er het liefst in een hoekje wegkruipen. me moeder wou daar nog blijven dus hun belde een kennis die zwarte taxi rijdt. want ik kwam trillend op me benen dat cafe uit. me moeder zei wel van je moet je gewoon rustig houden. maar dat lukt op dat moment dan niet. gelukkig konden zij en haar dochter me komen halen. nou ben ik gelukkig thuis. maar de woede van vanmiddag zit ook nog in me lijf. dus ik ben blij dat ik nou alleen thuis ben.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
25-07-2010, 20:29 | |
Ik voel me echt slecht. Was ik ook wel te voorzien, na al die weken gewoon maar doorgaan.
Het is nu zo erg dat ik er last van in mijn zij heb. Wtf. Het wordt tijd voor back to basics. Het kost allemaal gigantisch veel energie, en ik vind het fantastisch. Maar ik let soms niet op mij zelf. Dat is wel jammer...
__________________
Kijk,een blauw balkje ████ . "Tigerly: Wat feacepalm je me,vlerk?!" Absinthe:"Ik voel me vooral beter dan jou."
|
25-07-2010, 21:59 | |
Weer gehecht...zonder verdoving, maar was nog zover in dissociatie, dat ik er niets van voelde.
Vandaag is Laura weer langs geweest. Allebei een blikje Fernandes pine apple. Mijn ouders zijn weg en Remco gaat ook weg. Eerst zeiden ze dat ik Kim weer als pb-er zou krijgen, maar nu was het opeens een leerling Ik vertrouw Jessica niet helemaal en krijg er dan ook nog een vreemde leerling pb-er erbij Ik wil Kim. Kim begrijpt me, dat heeft ze altijd gedaan. Kim is de persoon, die op haar vrije dag naar mij toe kwam toen ik opgehaald werd door de politie. Kim please take me back Ik heb je nodig
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
|
25-07-2010, 22:04 | |
Ik mis wat houvast, een doel. Ik wil beginnen met mijn studie maar ik vind het studentenleven nog een beetje ver weg lijken. Gelukkig woon ik toch al in de buurt van Utrecht en kom ik er vaak zat dus dat is niet zo nieuw voor me. Ik wil wel graag mijn studentenOV in gebruik nemen.
Ik heb mijn nieuwe telefoon gisteren binnen gekregen en het is nog even wennen maar ik vind hem wel handig! Ik ben er zoals verwacht niet spontaan heel veel gelukkiger van geworden ofzoiets, maar waarom zou ik ook? Afgelopen week heb ik bij mijn vriendje gewoond, aangezien mijn pap niet thuis was en zijn ouders en broertjes in Turkije op vakantie zijn. Ik ben heel blij dat hij niet met ze mee is, het is echt heel fijn om zo lang bij hem te zijn. Als we kamers hadden om te bewonen zou ik meteen met hem gaan samenwonen denk ik. Vanochtend was hij nog bij mij thuis en toen zat ik een beetje te wachten tot hij weg zou gaan want ik moest nog dingen doen en we zaten een beetje voor de buis en ik ben verkouden dus mijn stem functioneert niet naar behoeven en dan ben ik soms liever op mezelf, maar toen hij me knuffelde om afscheid te nemen wilde ik weer liever dat hij bleef. Oh oh oh wat vermoeiend. Ik ben maar verstandig geweest en ben niet meegeweest naar het feestje van een vriend van hem hoewel me dat wel heel gezellig leek, dus nu kan ik vroeg naar bed. Ik ben wel heel graag bij hem, dus dat is mooi. Vrijdag zijn we uit eten geweest en hebben heel lang gepraat over zijn ex en mijn langdurige vrijgezel-zijn en dat soort dingen. Ik was graag nog langer gebleven, ik hou heel veel van hem, ik zou hem echt voor eeuwig vast kunnen vasthouden. Door mijn nieuwe telefoon met internet kon ik in de tram lezen op de blog van een van mijn beste vriendinnen over het uitmaken met haar vriendje anderhalve maand geleden. Ze vertelt er niet zo veel over en ik vroeg er niet naar maar op die blog vertelt ze zo veel over hoe ze hem mist en alles erop en eraan. Ik voel me heel schuldig dat ik er niet meer voor haar ben geweest, gelukkig gaan we volgende week met z'n vieren naar Londen dus zal er vast wel genoeg loskomen en is het wel goed enzo. Alleen ik stel me haar gevoelens zo levendig voor, ik raak er heel emotioneel van als ik er aan denk dat mij en mijn vriendje dat ook kan gebeuren. Ik ben zo blij met hem. Oef.
__________________
It's easy, like getting your attention, we go "Sex! Sex! Sex! Sex! Sex!"
|
25-07-2010, 23:18 | |
Verwijderd
|
Slaap zeer onregelmatig vanwege baan waarbij in ploegendienst wordt gewerkt. Voordeel is wel dat ik geen ritme heb, doe waar ik zin in heb en slaap wanneer ik wil slapen. Wel grappig om te zien wanneer ik echt moet wakker blijven, dat ook echt lukt. Ik kan nu gemakkelijk 24 uur achter elkaar opblijven, dat lukte me vroeger nooit, net als menigeen op dit forum denk. Als ik wakker word, weet ik nooit hoe laat het is, kan zelfs niet gokken.
Door die baan in ploegendienst heb ik veel vrije tijd. Misschien moest ik maar eens een nieuwe hobby gaan zoeken of nieuwe vrienden zoeken. Misschien moet ik maar eens aan een vriendin beginnen. Of een hond nemen, iets waar je liefde aan kan geven oid. |
26-07-2010, 16:46 | |
Sorry voor de dubbele post (ook in liefde en relatie) maar ik moet het echt aan zoveel mogelijk mensen kwijt
Ik heb de hele vorige week uitgekeken naar deze middag, ik kon mn vriendin weer zien na een lange vakantie. Nu deed ik de deur open, bood haar iets te drinken aan, wat ze natuurlijk niet afwees, waarna ze zei "Ik moet je iets vertellen". Ik wist al meteen toen ik de deur opendeed dat er iets mis was... En nu is het uit. Het gevoel bij haar was gewoon ineens weg, en ik respecteer het echt, ik ben niet boos geworden en ik ben rustig gebleven. Als zij niets meer voelt, ok, ik moet het maar accepteren. Het was denk ik ook te mooi om waar te zijn, maar mijn vertrouwen in haar (waar ik nogal last van had de afgelopen 6 maanden) had zijn hoogtepunt bereikt. Ik heb geen troost.. al mijn vrienden en mijn broer zijn weg op vakantie, en nu krijg ik ook al tranen in mijn ogen terwijl ik dit typ, ik haat het. Maar ik moet verder, I have to get on with my life, lekker hard Slipknot op de achtergrond, al dat heerlijke geschreeuw.. En toch heb ik echt het gevoel alsof ik nu voor niemand meer leef. Ik heb iemand nodig om voor te leven, ja het klinkt eng, ik weet het, maar toch is het zo.. Ik hoop dat het morgen een beetje over is, weer lekker werken, kei gezellig, maar als het écht druk wordt, dan barst ik wel.. Mja, ik zie wel wat ervan komt. |
26-07-2010, 16:55 | |
@eend knuffel kom op wel volhouden he.
ot. bezigheids therapie ging goed. ik heb lekker vliegen gordijnen zitten maken. en smiddags ook nog een half uurtje. daarna kwam de taxi alweer voor lichttherapie. ik voel me nog steeds erg angstig maar ik probeer afleiding te zoeken. de huisarts belde eigenlijk voor me moeder maar omdat me moeder er niet is. vroeg hij hoe het met mij gaat en ook hoelang ik in het ziekenhuis heb gelegen enzo. hij vroeg of ik en me moeder een gesprek met MEE en hem erbij willen. want hij heeft het gevoel dat MEE te snel wil dat ik begeleid ga wonen. en dat gesprek vind ik eigenlijk wel een goed idee en dat vind me moeder ook. dus daar moet ik nog een afspraak voor maken. even de hond uitgelaten en me kleren voor morgen klaargelegt. ik heb eigenlijk helemaal geen reden om angsten te hebben. maar ze blijven maar komen en ze lijken alleen maar erger te worden. wat een tijdje minder was maar nou komt het weer terug net als mijn am gedachtes. die probeer ik te negeren want anders heb ik zo weer een ontsteking in me been. ik ben blij dat morgen een van me coordinators er is dan kan ik daar even mee praten.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
De Kantine |
Ctrl + V Topic #66 Retro*Love | 500 | 19-04-2007 10:19 |