Over de absorberende werking van katoen en de voordelen van kleinzielig zijn.

...

[Em.]

Alleen al vanwege de titel zou ik deze lezen (of dat sowieso willen). Het is natuurlijk een véél te lange titel, maar dat werkt ook weer, op een bepaalde manier. ;p
Het is zo heerlijk anders, ik weet het niet.

En dan beginnen met:

'Een land in rep en roer zou niet zijn winnaars moeten tellen.'

dat zorgt ervoor dat ík verder wil lezen om te weten waarom niet. En ergens lijk je er ook een beetje intelligenter door, alsof je erover nagedacht hebt en uiteindelijk deze conclusie hebt getrokken 'een land in rep en roer (...)'. En dat je dat dan ook zo durft te zeggen, van zó, het is zo en nu ga ik je vertellen wat en waarom.

Wat ik wel weer een klein beetje jammer vind, is dat je vanaf die regel niet meteen doorgaat naar 'immers', daar begint namelijk pas de uitleg (als ik het goed heb?) van wáárom je die winnaars niet moet tellen. Daarvoor staan alleen nog wat niet te doen - en wat wel te doen. Hoewel, vooral je tweede strofe (een volk zou geen tijd mogen verspillen) vind ik teveel 'in de weg staan'. Je beginzin vind ik immers zo sterk en dat effect zwakt af door er te lang over door te gaan (dus te lang doorgaan over wat niet te doen). Meteen doorgaan van 'Een land in rep en roer' naar 'dit moeten ze wel doen' naar 'immers *redenen waarom*' lijkt mij logischer/prettiger.

De tweede strofe vind ik óók mooi, hoor, maar niet in het gedicht zelf. Het maakt het gedicht, in mijn ogen, eerder zwakker dan sterker.

'ze dan zelf vast laten stellen of het daar en toen en dan, werkelijk beter toeven was'

Ik kan geen daadwerkelijke volrijm vinden, maar wat loopt dat 'werkelijk beter toeven was' heerlijk!

'Met ruim zoveel helden,
op zovelen sokken,
is het niet nodig te dweilen.'

Oeh.
Ik heb een klein beetje een zwak voor spreekwoorden ed en ik vind het zo geweldig om die dingen terug te zien in een gedicht. Dat je iets gebruikt wat iedereen kent (een cliché, dus eigenlijk, maar dan een interessanter cliché dan de normale gedichten-clichés, vind ik tenminste) en dan nét even anders. Dat vind ik zo leu-heuk. Misschien omdat ik al een beeld in mijn hoofd had (van het spreekwoord, maar het kan ook een sprookje of bijbelverhaal of whatever zijn) en dat het dan ineens verweven wordt met een ánder beeld, een ándere betekenis. Ik weet het niet.

'En bovendien! Er is in zoveel velden
en zoveel wegen
nog geen tranendal te zien,
enkel wat misgelukjes
en misinterpretaties.'

Die snap ik niet helemaal. Of wacht, bedoel je dat het er helemaal niet op líjkt dat er een waternoodramp komt? Dan snap ik 'm wel. :')
Maar dan zou ik wel de overgang van je strofes een beetje vreemd vinden. Eerst 'het is niet nodig te dweilen' dan 'bovendien! de kans erop is erg klein' en dan 'ze kunnen op hun sloffen een watersnoodramp aan, mocht het ervan komen'. En dan die overgang van de voorlaatste naar laatste strofe. Alsof er een 'maar' mist. 'Het komt er waarschijnlijk niet MAAR mocht het er komen, dan is het dus nog geen probleem', zoiets.

'Want net als er niets te redden valt
is men gretig onverschrokken.'

Goeie eindzin.

Aan de overgang van lange naar korte regels, erger ik me niet, geen moeite mee - het staat wel leuk/anders. Maar in de laatste strofe steekt één regel toch wel een beetje veel uit? Dan moet ik ineens veel meer lettergrepen doorploegen, wat verwarrend is, want ik was helemaal in het ritme van de kortere regels gaan zitten, als 't ware. Dus misschien kun je dat nog een beetje anders knippen/plakken?

Maar ik vind het een mooi gedicht. De ideeën, het anders-zijn dan normale gedichten, weet ik veel, ik vind je stijl gewoon leuk. :')

Hopsaflops, bedankt voor dit enorme commentaar en je complimenten! Ik heb er veel aan!

Of wacht, bedoel je dat het er helemaal niet op líjkt dat er een waternoodramp komt? Dan snap ik 'm wel. :')
Maar dan zou ik wel de overgang van je strofes een beetje vreemd vinden. Eerst 'het is niet nodig te dweilen' dan 'bovendien! de kans erop is erg klein' en dan 'ze kunnen op hun sloffen een watersnoodramp aan, mocht het ervan komen'. En dan die overgang van de voorlaatste naar laatste strofe. Alsof er een 'maar' mist. 'Het komt er waarschijnlijk niet MAAR mocht het er komen, dan is het dus nog geen probleem', zoiets.

Dat bedoel ik inderdaad.
Ik snap wat je bedoeld, dat is ook wat ik er nog ''rommelig'' aan vindt. Het klopt dat ik wil uitdrukken dat het a) allemaal zo'n vaart niet loopt met al die rampen b) men doet alsof men mákkelijk een ramp aan zou kunnen, mocht die plaatsvinden (watersnoodramp is in die zin slechts symbolisch, omdat ik het zo mooi vond dat een letterlijke genomen tranendal een ramp is).
Over de regelafbreking ga ik sowieso nog eens goed nadenken, klopt iig wat je zegt over die éne.

Ik ga niet zo'n lange reactie geven als Em, maar ik wil wel even laten weten dat ik het een heel mooi gedicht vind. Alleen aan de komma tussen 'dan' en 'werkelijk' erger ik me. Verder, goed gedaan

[Ratatouille]

*Zucht*
Ik weet niet wat ik vind, ik vind het mooi, apart en ik vind dat het iets heeft, maar wat? Daar moet ik nog over nadenken! Mooi

Fijn dat het in de smaak valt! Stiekem hoop ik toch op wat meer opbouwende kritiek, aangezien ik zelf het idee heb dat deze versie het ''nog niet is.''

Em. schreef:

Alleen al vanwege de titel zou ik deze lezen (of dat sowieso willen). Het is natuurlijk een véél te lange titel, maar dat werkt ook weer, op een bepaalde manier. ;p

Véél te lange titels bestaan niet. Alleen al om het feit dat ik er ooit een had die niet in de onderwerpregel paste.

Met ruim zoveel helden,
op zovelen sokken,
is het niet nodig te dweilen.

En

Want net als er niets te redden valt
is men gretig onverschrokken.

[Geel]

Medeia schreef:

Over de absorberende werking van katoen en de voordelen van kleinzielig zijn


Een land in rep en roer zou niet zijn winnaars moeten tellen.

En een volk zou geen tijd mogen verspillen,
aan volgelingen vinden,
aan de eeuwen tegen beter weten in verbinden
in een raamwerk van grote namen en oordelende woorden. Mijn persoonlijke smaak zegt dat hier een woord als 'ordenende' beter zou passen dan 'oordelende'. Het ligt hem denk in het feit dat die 'oo' niet zo mooi valt bij de gang van zaken.

Veel liever zou ze haar kleinkinderen vertellen over andere tijden en andere oorden,
en ze leren dromen overdag,
ze dan zelf vast laten stellen of het daar en toen en dan, werkelijk beter toeven was.

Immers

Met ruim zoveel helden,
op zovelen sokken,
is het niet nodig te dweilen. Hier mis ik 'om' tussen 'niet' en 'nodig'

En bovendien! Er is in zoveel velden
en zoveel wegen
nog geen tranendal te zien,
enkel wat misgelukjes
en misinterpretaties. 'misinterpretraties' vind ik ook een beetje buiten het bootje vallen

Ze kunnen op hun sloffen
een watersnoodramp van
formaat aan, mocht het er 'van formaat' lijkt hier overbodig
van komen. Want net als er niets te redden valt
is men gretig onverschrokken.

Een mooi 'Medeia'-gedichtje. Erg leuk om te lezen.

Kijk, das handig! Dankje! Ben het met alles eens, (hulde voor ''ordenende,'' dat ik daar zelf niet op kwam!) behalve met ''om''. Dat hoeft namelijk niet, net als dat het woordje ''er'' heel vaak niet nodig is maar wel vaak wordt gebruikt. Ik laat het liever zo, de rest ben ik inmiddels aan het herschrijven, versie twee volgt dus spoedig.

Medeia schreef:

Kijk, das handig! Dankje! Ben het met alles eens, (hulde voor ''ordenende,'' dat ik daar zelf niet op kwam!) behalve met ''om''. Dat hoeft namelijk niet, net als dat het woordje ''er'' heel vaak niet nodig is maar wel vaak wordt gebruikt. Ik laat het liever zo, de rest ben ik inmiddels aan het herschrijven, versie twee volgt dus spoedig.

Eens met die ontbrekende om, vind ik ook niet nodig. Zo vind ik het mooier.