Hoe voel je je op relationeel gebied? #112

[Trance Maniak]

Cherry Springs schreef:

verhaal

Yep, studeren zorgt er voor dat je sociale leven wat wordt ingekrimpt. Ten minste, in mijn geval.
Je kan minder vaak afspreken, omdat je de volgende dag vroeg op moet voor je studie. Dus de tijd die je hebt spreek je meestal af met je vriendje/vriendinnetje.
Andere vrienden hebben het dan ook druk of je komt er niet aan toe om met ze te spreken,omdat je te moe bent om bijv. uit te gaan.
Ik vind dat ook lastig, en ik merk dat ik iets meer mij best moet doen om vrienden te gaan zien.
Het sluipt er allemaal in.

[Aesthetic]

Prima.

[miekmuis]

Trance Maniak schreef:

Ik heb weer goede vrienden gezien en ik ga een aantal vrienden deze week nog zien. Dat doet altijd goed en ik moet het echt vaker doen. Afgelopen tijd veel te weinig gedaan. Best ongezond, zei iemand al. Ik merk namelijk dat het toch wel erg belangrijk voor mij is.

Voor de rest voel ik me weer ok. De downs worden steeds ietsjes korter en ik stel mij meer open voor mijn gevoelens naar mijn omgeving en ik word wat assertiever. De onzekerheid sluipt minder vaak door mijn lichaam. Mede door hierboven.

ot:
Ik heb echt weer genoten van de kleine dingetjes. Het heerlijk samen zijn, het fijn tegen haar aankruipen. Het aanraken van haar zachte huidje. Het kijken in haar blauwe ogen...Soort verliefdheid heb ik nu in me. Geeft positieve energie!! Zin om leuke dingen te doen, haar te verrassen en etc.

In wat jij hier schrijft gaat het eigenlijk altijd over jouw proces om de band met je vriendin te verbeteren, maar gelden de communicatieproblemen en geslotenheid eigenlijk alleen voor je vriendin of ook voor vrienden?

ot: Ik verwaarloos mijn vriendje en daar is hij niet bepaald blij mee, maar ik wil eerst mijn huis op orde hebben. Ik kom geen moment tot rust in mijn huis zolang het een bouwput is en daar gaat alles heel snel onder lijden.

Trance Maniak schreef:

Yep, studeren zorgt er voor dat je sociale leven wat wordt ingekrimpt. Ten minste, in mijn geval.
Je kan minder vaak afspreken, omdat je de volgende dag vroeg op moet voor je studie. Dus de tijd die je hebt spreek je meestal af met je vriendje/vriendinnetje.
Andere vrienden hebben het dan ook druk of je komt er niet aan toe om met ze te spreken,omdat je te moe bent om bijv. uit te gaan.
Ik vind dat ook lastig, en ik merk dat ik iets meer mij best moet doen om vrienden te gaan zien.
Het sluipt er allemaal in.

Dan doe je het toch niet helemaal goed, want op den duur zorgt studeren er juist voor dat je sociale leven uitbreidt? Tenminste, als je het goed doet en ook gaat sporten en andere activiteiten buiten je studie om doet.

[Trance Maniak]

miekmuis schreef:

In wat jij hier schrijft gaat het eigenlijk altijd over jouw proces om de band met je vriendin te verbeteren, maar gelden de communicatieproblemen en geslotenheid eigenlijk alleen voor je vriendin of ook voor vrienden?

ot: Ik verwaarloos mijn vriendje en daar is hij niet bepaald blij mee, maar ik wil eerst mijn huis op orde hebben. Ik kom geen moment tot rust in mijn huis zolang het een bouwput is en daar gaat alles heel snel onder lijden.

Thanks voor je reactie.

Ouders, vrienden en overigen. Het ligt niet persé aan mijn vriendin. Maar ook naar hen word ik al veel opener. Ik wil niet zeggen dat het gelijk top gaat, maar het is al meer dan vorig jaar en eigenlijk me hele leven.
Dus ja, het proces heeft niet alleen betrekking op mijn vriendin.

[Trance Maniak]

Freyja schreef:

Dan doe je het toch niet helemaal goed, want op den duur zorgt studeren er juist voor dat je sociale leven uitbreidt? Tenminste, als je het goed doet en ook gaat sporten en andere activiteiten buiten je studie om doet.

Nou, als je eenmaal tijd moet vrijmaken voor je studie, gaat ten koste van de tijd met vrienden en misschien zelfs vriendin. Ik bedoel er mee te zeggen: je moet soms wel waken dat je vriendschappen niet verwateren omdat je het zo te druk hebt met andere belangrijke zaken.
En als je elke dag op school zit (ik niet), zie ik geen problemen voor C S. Komt vanzelf wel allemaal.
Daarom zijn waarschijnlijk ook de introductieweken uitgevonden. :-P

[Tink*]

Trance Maniak schreef:

Nou, als je eenmaal tijd moet vrijmaken voor je studie, gaat ten koste van de tijd met vrienden en misschien zelfs vriendin. Ik bedoel er mee te zeggen: je moet soms wel waken dat je vriendschappen niet verwateren omdat je het zo te druk hebt met andere belangrijke zaken.
En als je elke dag op school zit (ik niet), zie ik geen problemen voor C S. Komt vanzelf wel allemaal.
Daarom zijn waarschijnlijk ook de introductieweken uitgevonden. :-P

Het is net hoe je het zelf invult. Ik heb juist veel meer te doen en dan is het wel druk, maar dat heb ik er voor over want het is allemaal erg leuk. Ik zou het echt niet trekken om na een dag studie elke avond alleen te zitten. Juist door na studie met iemand te gaan sporten, bij iemand te eten of lekker ergens naartoe te gaan heb je het idee dat je nog wat anders doet dan alleen maar studeren. En de tijd die je hebt verdeel je over je vrienden en je vriendje/vriendinnetje lijkt me, want vrienden zijn net zo belangrijk. En je kan 's avonds best dingen afspreken ook al moet je weer vroeg op voor je studie, dan ga je gewoon op tijd naar huis. Ik zie iig niet in hoe je studie je sociale leven totaal in de weg kan zitten. Je bent verdorie geen kluizenaar.

OT: goed goed goed Ik was niet meer ongesteld en hij sliep hier zondag op maandag dus daar werd ik een stuk blijer van. Ik was ook blij dat ik hem een beetje een goede nachtrust kon bieden die nacht (als in vroeg op bed, veel slapen en nog redelijk op tijd opstaan ook), want een slaapritme heeft ie niet meer en ook vaak te weinig slaap door drukheid. Ben benieuwd wanneer we weer tijd hebben voor elkaar want als ik zo nadenk over de week dan is dat begin volgende week pas. Ik hoop alleen zo erg dat ie alsnog vrij van zijn werk heeft geregeld en met mij mee kan naar het grote feest van mijn moeder. Maar ik vrees het ergste, want ik heb niet het idee dat meneer er erg veel moeite voor doet, maar ik wil er ook niet al te veel over zeuren.

[Neko*]

Freyja schreef:

Dan doe je het toch niet helemaal goed, want op den duur zorgt studeren er juist voor dat je sociale leven uitbreidt? Tenminste, als je het goed doet en ook gaat sporten en andere activiteiten buiten je studie om doet.

Dan doe ik het blijkbaar fout, want ook mijn sociale leven is een stuk beperkter sinds het studeren. Ik doe geen sport voor meerdere personen, heb geen behoefte aan sociale contacten met mijn klas/studiegenoten en heb wel activiteiten buiten mijn studie om doe, maar die hebben niets te maken het maken van nieuwe contacten.

Oh, maar wacht. Misschien verschilt dat 'goed doen' dan wel gewoon per persoon, denk je niet?


ot; Ik ben zo blij dat hij er is, maar verder voel ik me een beetje bluh op relationeel gebied.

Ik had juist extra contacten door de studentenvereniging. Donderdagavond was er meestal wel wat te doen met de vereniging en ik het weekend ging ik met mijn thuisvrienden op stap. Maar ik voerde dan eigenlijk ook geen bal uit, als ik überhaupt al in de les kwam opdagen .

OT: afspraak gemaakt met een vriend, die komt zaterdagavond en zondag om een char te maken voor een nieuwe larp en de bibliotheek door te pluizen van een andere larp. Overigens wilde hij me niet pushen om naar die nieuwe larp te komen, maar hij zou het wel zonde vinden als ik er niet was ^^ (ik geloof trouwens dat het wel erg klikt tussen onze chars in die andere larp weer ).

[indigo]

Zo, na veel gedoe en geprut en vervelend en weinig slaap is hij nu hier voor de tweede nacht en we wennen weer aan elkaar en het voelt weer beter en dat is fijn.

[JustADreamer]

Alsof na een hele dag werken eten koken, de was ophangen, mijn deel van de kledingkast opruimen/uitzoeken én nog een poging doen tot leren voor studie niet genoeg is voor één avond... Nee meneer vindt dat ik zijn kleding zomaar op een hoop heb gegooid... Uhhh pardon, het lág al door de kast geslingerd alsof er een bom was ontploft, moet ik het dan netjes gaan opvouwen??! Soms vraag ik me echt af of meneer wel over enige vorm van inlevingsvermogen beschikt

[ST*R]

Niet relationeel maargoed: stage activiteit gehad die ik voor het grootste gedeelte georganiseerd had, en het geeft echt een goed gevoel om te merken dat het heel succesvol was en iedereen het interessant vond
Wel relationeel: ik zie m morgen eindelijk weer, heel veel zin in!!

[groovy]

@ Freyja; dankjewel voor je felici's!

@ Daantje; ik las een bericht van jou, al langere tijd geleden, dat jij en je vriend ook keken naar samenwoonplannen en dat je dat ergens ook wel 'eng' vond. Je vroeg of anderen dat ook hadden. Ik herken mezelf daar wel in. Ik had dat vooral op het moment dat het definitief was en we 3 weken later zouden gaan samenwonen. Ik vond het niet eng, maar ineens besefte ik dat het echt definitief was. En toen dacht ik bij mezelf 'weet ik zeker dat ik met deze jongen de rest van mijn leven wil doorbrengen?' Dat klinkt heel zwaar, maarja je gaat ook niet samenwonen als je dat eigenlijk niet denkt. Maar hoe langer ik over alles begon na te denken, hoe gekker ik mezelf maakte. Normaal ben ik wel van het analyseren etc., maar nu heb ik alles over me heen laten komen. Op zich heb ik ook voldoende avondjes alleen, want mijn vriend heeft een nogal drukke baan, dus hij is 's avonds ook nog wel eens bezig, en ik ook met mijn studie... Dus ik heb in principe ook voldoende tijd voor mezelf, mocht ik daaraan behoefte hebben..maar mijn vriend en ik doen eigenlijk het liefste dingen met elkaar, dus als we eindelijk tijd hebben voor een avondje op de bank, doen we dat ook echt met zijn 2-en. Ik moet ook zeggen dat, nu ik daadwerkelijk samenwoon met mijn vriend, ik juist merk dat ik dichter bij hem kom te staan. En hij zei gister ineens dat hij vond dat het alleen maar intenser werd tussen ons en dat ons leven samen nu echt kon beginnen. Na bijna 3 jaar relatie voel ik juist weer meer kriebels en ik heb de indruk dat hij dat ook heeft, omdat we zo bewust voor elkaar hebben gekozen . Ik denk dat je het gewoon over je heen moet laten komen. Je kunt juist met samenwonen ook ontdekken of je bij elkaar past enzo . Je hebt in principe niets te verliezen toch ? Praat er ook met je vriend over, waarom je het eng vindt enzo. Dat deed ik met mijn vriend ook, en het is dan fijn te horen dat je het ook op een hele andere manier zou kunnen bekijken . Mocht je nog meer vragen hebben of ergens mee zitten, mag je me altijd PM-en!

[Changshan]

Trance Maniak schreef:

Nou, als je eenmaal tijd moet vrijmaken voor je studie, gaat ten koste van de tijd met vrienden en misschien zelfs vriendin. Ik bedoel er mee te zeggen: je moet soms wel waken dat je vriendschappen niet verwateren omdat je het zo te druk hebt met andere belangrijke zaken.
En als je elke dag op school zit (ik niet), zie ik geen problemen voor C S. Komt vanzelf wel allemaal.
Daarom zijn waarschijnlijk ook de introductieweken uitgevonden. :-P

Hm, ik merk het pas nu ik weer een vriendin heb. Daarvoor was het juist in mijn studietijd zo dat het aantal vriendschappen me bijna boven het hoofd groeide. Je kunt door het veel lagere aantal lesuren veel tijd zelf indelen en daardoor makkelijker met vrienden afspreken (en makkelijker je studieverplichtingen vergeten, misschien speelde dat ook een rol...). Daar tegenover stond dan bij mij alleen dat enkele vrienden naar andere steden waren gegaan.

Halve ontopic: ben aan het studeren opeens en heb zelfs iets wat op een bioritme lijkt. Doordat ik daarnaast bijna alle tijd aan m'n vriendin besteed, verwaarloos ik een groot aantal vrienden toch opeens wel heel erg voor m'n gevoel. En men lijkt verbaasd dat dinsdagen en woensdagen eigenlijk helemaal niet zulke goede dagen zijn om uit te gaan...

Net thuis van een hherlijke avond bij een oud-collega. Ontzettend leuke meid, had niet gedacht dat ik daar zo'n vriendschap mee op zou bouwen. Het is fijn om te merken dat er mensen gaan, maar ook weer bij komen

Verder vind ik het ergens ook wel fijn om weer even mijn eigen ding te doen, maar merk wel dat ik hem daarbij om me heen mis. Gewoon, bij hem thuis komen of een kusje voor ik ga ofzo. Die kleine dingen. Ik merk nu eigenlijk pas dat we de afgelopen twee weken veel samen zijn geweest, maar evengoed ook ons eigen ding gedaan hebben. Nu ik verder ga met mijn eigen ding doen, maar zonder hem om me heen, merk ik dat ikhem mis. Bah, ik wil samenwonen....

Neko* schreef:

Dan doe ik het blijkbaar fout, want ook mijn sociale leven is een stuk beperkter sinds het studeren. Ik doe geen sport voor meerdere personen, heb geen behoefte aan sociale contacten met mijn klas/studiegenoten en heb wel activiteiten buiten mijn studie om doe, maar die hebben niets te maken het maken van nieuwe contacten.

Oh, maar wacht. Misschien verschilt dat 'goed doen' dan wel gewoon per persoon, denk je niet?


ot; Ik ben zo blij dat hij er is, maar verder voel ik me een beetje bluh op relationeel gebied.

Zo, op je teentjes getrapt? Het lijkt me logisch dat, als je geen behóefte hebt aan meer sociale contacten, je dat ook zeker niet hoeft te doen. Maar als je dat wél hebt, maar je beweert te veel tijd aan je studie kwijt te zijn daarvoor, dán doe je iets niet goed.

@ Cherry Springs: dank je En ik snap jouw probleem ook heel goed: ik kan ook slecht tegen alleen zijn / niks te doen hebben. Maar probeer idd gewoon met een paar studievrienden in de bieb te gaan studeren (of anders kom ik je wel een keer gezelschap houden, ik zit er ook heel vaak)! En je gaat toch bij Biton? Daar leer je ook vast genoeg mensen kennen, het moet alleen nog even op gang komen!

Ik heb het druk, dus dat is goed, want dan denk ik er niet zoveel aan. En gister goeie vriendinnetjesavond gehad, dat was al veel te lang geleden!

[Dott]

Goed om te weten dat ie er alles aan doet om bij me te zijn als het echt crisis is.
Een situatie zoals gister zal zich (hopelijk) niet meer voor doen, maar alsnog heel erg fijn dat ie dan alles op alles zet, ook al is dat onder hevig protest van mij omdat ie ook aan zichzelf moet denken.
Fijn dat ie er was, en me knuffelde en troostte, liet vertellen wat ik wilde vertellen en me rustig hield.
Ben in jaren niet meer zo bang geweest.

[Volk]

Ik ben toch wel heel blij met mijn vriendje. Het is ook heel leuk om samen op kattenjacht te zijn. Kijken welke kat het beste in ons gezin past en praten over hoe we hem/haar gaan opvoeden en hoe we lekker met z'n drietjes op de bank gaan liggen.
Mijn lief is nu aan de slag als koksleerling en komt iedere dag vrolijk thuis om te vertellen wat hij nou weer heeft geleerd en probeert het mij dan ook te leren. Ik vind het leuk om hem zo enthousiast te zien en iedere dag met veel zin de deur uit te zien gaan.

Op school heb ik ook een gezellig clubje waar ik mee omga. Allemaal meisjes zijn het, heel on-mij. Maar wel leuk. We hadden ook als enige van het eerste jaar onze eerste groepsopdracht meteen goed gedaan. De rest moet hem over doen. Dat geeft meteen weer een geweldig gevoel, dat heb je mooi samen gedaan. In de pauzes merk ik soms wel dat ik in een andere levensfase zit dan hun. Zo hadden we gister een discussie over het wel of niet terug betalen van 5 euro die je hebt geleend. Zij vonden het belachelijk dat er mensen zijn die moeilijk doen als je 5 euro een week te laat of helemaal niet terug betaalt. Ik vond het belachelijk als je 5 euro niet meteen terug betaalt als je dat wel hebt beloofd, dat kan net het verschil zijn tussen een huur die wel afgeschreven wordt en een boze brief van de huisbaas omdat hij niet is betaald. (dat snapten ze dan niet omdat je ouders die toch kunnen betalen) Maar ondanks dat soort kleine dingetjes, gaat het heel goed. Het is heel apart om met zo veel vrouwen om te gaan. Maar ik vermaak me dus wel. Als we gaten hebben in het rooster gaan we lekker samen studeren of wat drinken. Dus het is altijd gezellig.

Ik zie mijn moeder wel wat minder de laatste tijd. Ze woont nu voor het eerst in 15 jaar met een man onder 1 dak. Dat vond ze heel spannend, het is ook haar eerste vriendje sinds de scheiding 15 jaar geleden en ze zijn pas 3 jaar samen. Maar ik vind het leuk om haar zo vrolijk te zien en opgelucht te horen praten over dat het allemaal reuze mee valt en het heel leuk is om samen te wonen. Maar ja, ze woont dus niet meer boven mij. En ik zie haar een stuk minder. Binnenkort maar eens vragen of ze hier komt eten.

[Atelier Madame]

groovy schreef:

@ Freyja; dankjewel voor je felici's!

@Daantje!--> verhaal over samenwonen

Leuk om te lezen hoe jullie hier mee omgaan. Hoewel mijn vriend en ik nu pas een jaar samen zijn hebben we namelijk al wel samenwoon plannen. Voornamelijk ook uit praktisch oogpunt (ik kan voor mn 23e een huisje krijgen daarn zullen we heel lang moeten wachten) maar ook omdat we heel zeker weten dat we met elkaar oud willen worden.. ben benieuwd hoe snel het gaat gebeuren, hoop stiekem pas in het voorjaar volgend jaar omdat ik het anders toch wel heel snel vind gaan

meer vroege samenwoners hier?

[Vogelvrij]

Ik woonde al vanaf het begin min of meer samen omdat we in hetzelfde studentenhuis woonden. En na 2,5 jaar (geloof ik ) zijn we echt samen gaan wonen. Bevalt super

I'll remain what I am.
A solitary man.

[miekmuis]

Fijn, ik woon net anderhalve week in mijn nieuwe huisje en nu is er vannacht ingebroken. Ik wil terug naar mijn oude huis En nee dit is niet relationeel, maar ik vond dat ik er wel even over mocht posten. :$

[Dott]

Ooh, dat is zo kut *knuffel* was je thuis? of dat niet? iets weg?

Argh, wat lijkt me dat eng *knuffel*

[Volk]

Atelier Madame schreef:

Leuk om te lezen hoe jullie hier mee omgaan. Hoewel mijn vriend en ik nu pas een jaar samen zijn hebben we namelijk al wel samenwoon plannen. Voornamelijk ook uit praktisch oogpunt (ik kan voor mn 23e een huisje krijgen daarn zullen we heel lang moeten wachten) maar ook omdat we heel zeker weten dat we met elkaar oud willen worden.. ben benieuwd hoe snel het gaat gebeuren, hoop stiekem pas in het voorjaar volgend jaar omdat ik het anders toch wel heel snel vind gaan

meer vroege samenwoners hier?

Mijn vriend en ik woonden eigenlijk vanaf het begin samen. Hij vroeg ieder dag opnieuw of ik bleef slapen en op een gegeven moment vroeg hij het niet meer en was het vanzelfsprekend dat ik bleef slapen. Een jaar daarvoor hadden we ook eventjes samen gewoond, maar dan wel als goeie vrienden.

[Dott]

Mja, mijn vriend en ik slapen als het mogelijk is ook altijd samen, hij is hele weekenden hier, maar nu kan dat ook alleen in de weekenden wegens omstandigheden.
Vermoed dat als we niet meer beperkt zijn we elke nacht samen slapen.. dus tja..
Maar hij heeft het ook al wel eens over samen wonen meer uit de grap hoor.. was bij vrienden op een house warming en dan ben ik jaloers op de ruimte die ze hebben, en dan zegt ie: Tja, dan moet je bij mij komen wonen
Tijd zal leren hoe het gaat..

[Cherry Springs]

Oei, eng, miekmuis!

Ik ben vandaag vroeg naar de uni gegaan om in de bieb te zitten, dat werkte wel lekker. En daarna hoorcollege, ik dacht even dat ik alleen kwam te zitten omdat ik mijn 3 vaste buddies maar niet zag. Toen kwam er ééntje die zich een weg naar me baande door de zittende studenten, en in de pauze ontdekten we de andere twee weer En daarna ben ik nog met ééntje ervan ijs gaan eten omdat het zulk mooi weer was. Was ook erg gezellig

Ik had maandag nog één waanzinnige huilbui toen ik bij mam thuis was dus, en toen heeft ze me zo lief opgevangen en allemaal advies gegeven, en toen ging ik weer naar huis en vroeg pap wat er was, en dan gaan de waterwerken ook meteen weer open dus gaf hij me meteen een dikke knuffel en ook allemaal goede raad enzo. Daarna nog op msn geweest om met mijn vriendje te praten, want ik had hem wel verteld over waar ik allemaal mee zat zo die eerste week op de uni en hij was wel lief enzo, maar ik had hem niet verteld over de huilbuien. Toch gek dat toen ik dat vertelde het meteen een hele nieuwe lading leek te krijgen volgens hem. Toen ik hem de dag erna zag zei hij dat als hij dat had geweten hij wel meer support ofzo had gegeven. Ik vind het eigenlijk een beetje gek omdat ik geen direct linear verband zie tussen de mate waarmee iets me dwarszit en het aantal tranen dat ik erom laat. Als ik verdrietig ben moet je me gewoon steunen, of ik ergens nou om huil of niet. Ik huilde eerst namelijk héél weinig en tegenwoordig veel meer. En ik denk altijd dat het is omdat ik zo veel om hem geef en heel veel dingen verband hebben met wel of niet fijn bij hem zijn of wat dan ook.
Maar goed, sindsdien zit het me allemaal niet dwars meer en dat is wel heel fijn! De belangrijkste dingen die mij verteld zijn, zijn dat er stommere mensen zijn dan ik die de universiteit af kunnen maken dus kan ik het ook. En ik moet er niet te zwaar aan tillen, gewoon doen wat ik doen moet met redelijke zorgvuldigheid en ook genoeg leuke dingen doen. En voor ik echt gewend ben moet er wat tijd voorbijgaan. Ik voel me weer in balans, of zo.

[groovy]

Atelier Madame schreef:

Leuk om te lezen hoe jullie hier mee omgaan. Hoewel mijn vriend en ik nu pas een jaar samen zijn hebben we namelijk al wel samenwoon plannen. Voornamelijk ook uit praktisch oogpunt (ik kan voor mn 23e een huisje krijgen daarn zullen we heel lang moeten wachten) maar ook omdat we heel zeker weten dat we met elkaar oud willen worden.. ben benieuwd hoe snel het gaat gebeuren, hoop stiekem pas in het voorjaar volgend jaar omdat ik het anders toch wel heel snel vind gaan

meer vroege samenwoners hier?

Leuk dat jullie ook plannen hebben om te gaan samenwonen!
Wij hebben er na een jaar relatie ook over gepraat, maar financieel hadden we elkaar toen nog weinig te bieden en ik had toen net mijn rust gevonden in mijn studie en thuis, en we wisten ook nog niet goed waar we dan wilden samenwonen, waardoor we het beiden beter vonden om toen nog even te wachten. We woonden wel ver van elkaar af, dus als we elkaar zagen, was het ook voor 3/4 dagen achter elkaar, dus opzich soms best veel, maar soms dus ook erg weinig juist door die afstand, dan stak het samenwoon-plan wel weer de kop op . Maar toen we dan besloten om samen te gaan wonen en de stad gekozen hadden, hebben we ruim 1,5 jaar woonruimtes bezocht en afgekeurd, waardoor het allemaal niet echt opschoot...

Nu hebben we dan eindelijk iets gevonden wat helemaal bij ons past . Ik ben wel benieuwd hoe het bij jullie zal gaan, bij jullie voelt het misschien nog veel verliefder aan enzo! Dat is ook weer heel leuk .

Ik hoor wel vaker van mensen dat ze al na een half jaar of een jaar gaan samenwonen, ik heb ook geen idee hoe dat afloopt, of mensen dan misschien toch uit elkaar gaan omdat ze elkaar toch niet zo goed blijken te kennen, of dat dat meestal gewoon goed gaat. Ik denk dat het altijd mis kan gaan, maar daar ben ik wel nieuwsgierig naar. Dus ik ben ook wel benieuwd naar ervaringen .

[Dvine]

Mijn vriend en ik wonen officieel samen sinds mei, maar in principe woon ik hier al sinds we eigenlijk nog geeneens officieel iets hadden. Het gaat gewoon goed, we storen ons niet aan elkaar..

groovy schreef:

Leuk dat jullie ook plannen hebben om te gaan samenwonen!
Wij hebben er na een jaar relatie ook over gepraat, maar financieel hadden we elkaar toen nog weinig te bieden en ik had toen net mijn rust gevonden in mijn studie en thuis, en we wisten ook nog niet goed waar we dan wilden samenwonen, waardoor we het beiden beter vonden om toen nog even te wachten. We woonden wel ver van elkaar af, dus als we elkaar zagen, was het ook voor 3/4 dagen achter elkaar, dus opzich soms best veel, maar soms dus ook erg weinig juist door die afstand, dan stak het samenwoon-plan wel weer de kop op . Maar toen we dan besloten om samen te gaan wonen en de stad gekozen hadden, hebben we ruim 1,5 jaar woonruimtes bezocht en afgekeurd, waardoor het allemaal niet echt opschoot...

Nu hebben we dan eindelijk iets gevonden wat helemaal bij ons past . Ik ben wel benieuwd hoe het bij jullie zal gaan, bij jullie voelt het misschien nog veel verliefder aan enzo! Dat is ook weer heel leuk .

Ik hoor wel vaker van mensen dat ze al na een half jaar of een jaar gaan samenwonen, ik heb ook geen idee hoe dat afloopt, of mensen dan misschien toch uit elkaar gaan omdat ze elkaar toch niet zo goed blijken te kennen, of dat dat meestal gewoon goed gaat. Ik denk dat het altijd mis kan gaan, maar daar ben ik wel nieuwsgierig naar. Dus ik ben ook wel benieuwd naar ervaringen .

Hmm vriendlief kunnen door studies in verschillende steden tenminste nog 1 à anderhalf (studie)jaren niet echt handig samenwonen - en ook niet omdat ik een 2-kamerappartement heb, waarin het niet gaat lukken om allebei langdurig te werken/studeren - beetje zelfde verhaal als bij jullie dus. We zijn er dan ook eigenlijk nooit serieus mee bezig, alleen in zoverre dat we allebei weten dat het na die tijd wel een serieus plan wordt. Maar toch zitten wij ook met enige regelmaat te verzuchten dat samenwonen wel leuk/handig zou zijn, voor de relatie dan, iets minder voor de studies
Maar goed, kans bestaat dat hij als hij dit afgerond heeft, parttime verder gaat studeren in een stad die een stuk dichterbij is, en dan wordt het een heel stuk logischer dat hij eventueel hier bij mij zou komen wonen. En eigenlijk vind ik dat ook wel een heel leuk idee, ookal zouden we dan wel een ander huis moeten zoeken

Hoe voel je je op relationeel gebied?

Bijzonder slecht. Ik kan mensen nog geen halfjaar vertrouwen voor het mis gaat.
Ik doe vast iets verkeerd. Hopelijk kom ik er over een vriendschap of wat achter.

[Neko*]

Freyja schreef:

Zo, op je teentjes getrapt? Het lijkt me logisch dat, als je geen behóefte hebt aan meer sociale contacten, je dat ook zeker niet hoeft te doen. Maar als je dat wél hebt, maar je beweert te veel tijd aan je studie kwijt te zijn daarvoor, dán doe je iets niet goed.

Ik heb gewoon een hekel aan mensen die conclusies trekken over goed en fout die helemaal niets met goed en fout te maken hebben. Ik heb geen behoefte aan níeuwe sociale contacten ja. Maar door mijn studie word ik wel degelijk beperkt in het zien van de sociale contacten die ik al heb. Dat heeft niets te maken met niet willen, of iets niet goed doen. Maar hierdoor krimpen mijn sociale contacten dus wel.


ot; sinds vrijdag 2 kittens erbij en het is allemaal superleuk. Mama was eerst een beetje sceptisch, maar heb haar foto's laten zien en filmpjes en die vind het eigenlijk ook wel erg leuk, haha. Het Liefje is ook helemaal dol op ze, en ondanks dat ze nog niet echt schoothangerig zijn (meer bezig met op plekken zitten waar ze niet mogen komen en de boel afbreken) komen ze wel bij ons in slaap vallen.

Na veel gedonder met de ex de laatste tijd heb ik nu wel het idee dat ik het afgesloten heb. Was zo boos, en ondanks dat het nu wel geregeld is, ben ik wel echt klaar met hem. Toch zonde dat het zo afgesloten moest worden, na 3 jaar samen te zijn geweest...

Met het Liefje alweer bijna 10 maanden samen, gaat supersnel. Deze week erg veel samen thuis door omstandigheden en we genieten er beide erg van om zo veel samen te zijn. Het is de laatste tijd echt goed en fijn en we leren elkaar steeds beter aanvoelen. Kunnen ergernissen beter uitspreken zonder dat een van ons zich aangevallen voelt of zich terug trekt, en we begrijpen elkaar steeds beter. Hmmm, liefde. <3

[Atelier Madame]

hihi wat een reacties nou vooralsnog heb ik nog geen huisje wat me bevalt en wonen we allebei nog op onze kamer (50 meter van elkaar vandaan, zijn zo goed als buren) maar ben benieuwd hoe het dan gaat bevallenb

[wup]

Mijn vriend en ik zijn nog maar 5 maanden samen en we wonen ook nog niet samen, maar het lijkt er wel op. IK zit door de week sowieso bij hem, dat is gewoon handiger ivm stage en inmiddels ben ik er ook zo aan gewend.
Soms ben ik 2 weken achter elkaar niet thuis of slaap ik eens 1 nachtje thuis. Mijn huisje opzeggen zou ik voorlopig nog niet doen. Ik ben nog steeds heel trots op mijn mooie huisje en vind het veeeel te vroeg. Maar we hebben het er soms al wel over. We zullen dan eerst even in zijn huis blijven en dan zoeken naar een koophuis. Maar goed, dan heb ik het wel echtover 2 jaar later ofzo.

[miekmuis]

Dott schreef:

Ooh, dat is zo kut *knuffel* was je thuis? of dat niet? iets weg?

Thanks Ja ik was thuis, ik lag boven te slapen. Niks van gemerkt, maar toen ik 's ochtends beneden kwam stond de voordeur open en waren mijn tv en portomonnee weg en nog wat kleine dingen. Dus nu heb ik de komende week geen pinpas en rijbewijs. Heel leuk ook aangezien ik zaterdag jarig ben. En leuk ook dat je dan bij het gemeentehuis toch 35 euro toeslag moet betalen boven de normale kosten van een nieuw rijbewijs en id kaart omdat je vorige vermist is. En leuk ook dat de verzekering niks vergoed omdat er geen braaksporen zijn. Hmpf

@miekmuis: Vrij klote dan.... Wat raar dat er geen braaksporen zijn.. Ik hoop dat je je snel weer een beetje veilig voelt!

ot: Hoeraaaaaaaaa, gisteravond een heerlijke avond gehad met mijn beste vriendinnetje. Wat is ze toch een held (L) Verder doe ik vanavond hier bankhangen, ook wel weer eens fijn, en morgenavond afgesproken met een goede vriend. De laatste twee weken heb ik best wel wat vriendschappen definitief afgebroken omdat ik er gewoon klaar mee was, en dat vind ik best wel goed. Ik heb er ook geen last van, voel me niet schuldig, maar ben ergens wel trots dat ik voor mezelf gekozen heb
Verder is vriendje gister weer gaan werken en dat is vet knap dus ben ik best wel een beetje trots op hem.

Kan het zijn dat er nog een vorige sleutel in omloop is? Of heb je je slot veranderd?

[miekmuis]

Mutant schreef:

Kan het zijn dat er nog een vorige sleutel in omloop is? Of heb je je slot veranderd?

Slot is veranderd, maar ik had mijn voordeur niet op slot gedaan. Ze hebben met een hefboom door de brievenbus mijn deurklink open weten te krijgen.

Omg Ik vind het echt naar. Succes iig met alles wat er te regelen is enzo.

[Dott]

Dus omdat er geen sporen van braak zijn vergoeden ze niks? vind ik echt raar.. niemand hoort toch in je huis te komen? of dat nou op slot zit of niet..
Vaag gedoe.

Ot: ik zie hem vanavond weer ff en daarna lekker het hele weekend
Zijn best druk dit weekend, maar da's eigk ook wel ff lekker

[wup]

Dott schreef:

Dus omdat er geen sporen van braak zijn vergoeden ze niks? vind ik echt raar.. niemand hoort toch in je huis te komen? of dat nou op slot zit of niet..
Vaag gedoe.

Ik ben het hier helemaal mee eens hoor, maar ik geloof dat je niets vergoed krijgt als je je deur niet op slot hebt...
Super kut, lijkt me vreselijk idee dat er iemand in je huis was. Vooral als je zelf lag te slapen.. brr..

[ST*R]

Ah hij wordt steeds leuker!! Hij is zoo anders dan de jongens die ik de laatste tijd had, veel liever, oprechter, niet zo op seks gericht. En dat is super fijn maar ook even wennen ofzo. Merk dat ik m steeds leuker ga vinden en dat hij mij ook echt leuk vindt en dat is super eng maar vooral heel leuk
Beetje stom dat ik m steeds zo kort zie, en voorlopig ws helemaal niet grrrr. Ow en zat nog een beetje te twijfelen over wat ik met die vorige date jongen moest die nog smst, en heb besloten dat ik helemaal geen behoefte meer aan hem heb, heb m gesmst en volgens mij snapt ie het nu wel. Ah het gevoel dat ik niks meer met anderen wil en alleen hem maakt het allemaal nog wat enger

[justhanna]

Vandaag samen een gesprek gehad en dat gaf wel weer hoop. Het is nu even kut en lastig en mijn hele situatie werkt daar niet echt in mee, maar we kunnen er wel samen mee verder in ieder geval Ik heb er wel weer vertrouwen in

[Philosophy]

Goedgoedgoedgoedgoedgoedgoed. Gisteren hem heel onverwachts gezien, maar nadat ik 5 minuten in de trein zat miste ik hem alweer. :x Gelukkig komt ie morgen en zie ik hem weer het hele weekend. Ik kan echt uren op hem kwijlen hihi.

Verder ook gewoon chill met vriendinnen, oude klasgenoten van vorig jaar en rijlessen gaan goed! Dat heeft niks met relaties te maken, maar ik had niet verwacht dat ik ooit achter het stuur zou kruipen haha.

Hmpf, ik verveel me opeens zonder hem om tegenaan te lullen.

Hell froze over Hij smste me gister ineens iets heel leuks, en toen nog een half uur aan de telefoon gehangen. Ik zie 'm als het goed is vanavond, zaterdag én volgende week.

Oef, even de kosten van het telefoontje om de knoop door te hakken: Belgische naar Nederlandse gsm, 26 euro. Ik had evengoed heen en weer kunnen rijden .

[Lente]

ziek dus kan hem niet zien en volgend weekend andere plannen dus we zien elkaar 3 weken niet ik zal me vreselijk aanstellen maar ik ben ziek dus ik vind dat ik hier best een beetje verdrietig om mag zijn pff

[Hawahaai]

Gisteren was ik boos, maar dat was mijn eigen schuld. En verder is hij dit weekend jarig en ik ben zo benieuwd wat hij van mijn cadeautje vindt...