Het Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #161

[Droomvlucht]

~~dolce~~ schreef:

Ik zie het niet meer zitten.
De wachtlijsten are killing me... Aankomende week 2 intakes, bij de viersprong, waar ze een hele lang wachtlijst hebben en wat ook nog eens hartstikke verweg is. En bij brinkveld waar ze een aanmeldingsstop hebben vanwege de lange wachtlijsten.
Ik had nooit moeten stoppen met de DGT, gewoon doorgaan had k moeten doen, nu heb ik bijna niks.Ik ben terug bij af.
En ik maak me zo'n zorgen dat ik niet kan slapen... ik ben nu aan het huilen omdat ik niet meer weet wat ik moet doen.... ik weet het niet meer...

Dat is zo naar he?? Ik heb het twee jaar geleden ook meegemaakt. Stopte plotseling met een opname om naar een deeltijd dichter bij huis te switchen. Bleek ik op een wachtlijst van een jaar te komen. Ik neem het me soms nog kwalijk, aangezien ik er nu wel therapie heb, maar nog steeds in hun 'startzorg' zit. Het lijkt wel alsof overal de wachtlijsten lijken dicht te slibben. Hebben jullie ook de Wende in Eindhoven als optie gehad? In mijn laatste herinnering is die kliniek deels ingericht voor klinische DGT en deels voor klinische MBT. Maar of dat nu nog precies zo is weet ik niet. Wat ik wel weet is dat toen ik in aanmerking kwam voor die kliniek hun wachtlijst heel erg zwabberde door dan weinig en dan veel uitstroom. Sterkte in ieder geval!'

Vandaag ook weer de hele dag in de kennel geweest. Ik heb nog steeds geen stem, en dan helpen die hondenharen ook niet echt. Maar ik heb het er wel naar mn zin gehad. Het is echt fijn om daar te zijn. Ze vinden het daar ook fijn als ik er ben, maar vind het nog erg moeilijk om dat te horen. Ben het gewoon niet gewend. Het is ook lang geleden dat ik zo'n goede klik met iemand had. Dacht ook dat ik door de grond kon zakken toen hij littekens had gezien. Maar dat pakte nog heel verassend uit. Pas nu wel op met mijn armen, maar toch.

Zou bijna niet meer willen therapieen. Maar dat gaat hem vast niet worden. Dat weet ik zelf stiekem ook wel. Maar wil er gewoon even niet aan en even lekker op dit positieve doorzweven.

[Redhair]

Ik ga toch een afspraak met mijn huisarts maken. Word steeds depressiever. Kan wel om een hogere dosis efexor vragen, maar hij vond mijn dosis al behoorlijk hoog, helemaal in combinatie met mijn gewicht. Maar dit werkt niet meer. Alles is te veel. Ik zit het liefst de hele dag in mijn pyjama op de bank. Douchen kost vaak al te veel moeite. En ondertussen verlies ik totaal de controle over mijn eetstoornis. Ik blijf maar eten, heb steeds halve eetbuien, eten dat ik daarom maar in de vuilnisemmer gooi haal ik er later weer uit om toch nog van te kunnen eten, waarna ik uiteindelijk mijn asbak er maar overheen gooi, zodat het niet echt meer mogelijk is. Van die controleverlies word ik nog depressiever. Ik heb zelfs weer neigingen om te AM'en, en dat heb ik al lang niet meer gedaan.

Ik heb een hekel aan mezelf. Al heb ik nog behoorlijk ondergewicht, ik ben een paar kilo aangekomen en ik vind het vreselijk. Ik wil mijn hele lijf niet in spiegels zien, merk dat broeken minder slobberen, en ik kan er opeens niet meer tegenin gaan. Weet bijna zeker dat het door die AD komt. Het liefst stop ik er per direct mee. Dan word ik lekker ziek van de afkickverschijnselen, kan ik een paar weken nauwelijks eten, daarna weer net zo depressief als vorig jaar en heb ik geen zin meer om te eten. Mooi.

Dit moet stoppen. Ik wil hulp in omgaan met een eetstoornis, ik wil een bepaald gewicht hebben en daarop stabiel blijven en doorgaan met mijn leven. Ik kan niet meer vechten. Ik ga nog liever dood dan dit eeuwige gevecht te blijven voeren.

[Takkie89]

Ik baal van een cijfer voor een verslag. Het is een 6, voldoende, maar toch. Ik vind het meer waard, of iig zeker als ik het vergelijk met andere verslagen. Ik word door mijn werkgroepdocent afgerekend op iets wat ik niet wist, waar anderen niet op afgerekend worden (want die hebben andere docenten) en wat ik dus echt niet terug kan vinden Hoe moet ik dan ooit de volgende verslagen beter maken?

En ik ben gewoon, zeker in verslagen, te perfectionistisch. Dat weet ik ook wel, maar een 6?

[miekmuis]

motoindo schreef:

Lieve Julian
Als papa heb ik hier natuurlijk nix te zoeken maar aangezien ik je iets wil
vertellen dacht ik wtf, het heet hier niet voor nix het grote lucht je hart
topic ik vertel ze gewoon mijn verhaal.

Wat naar dat het zo slecht gaat met je zoon. Mijn broertje heeft ook PDD-NOS en slikt daarvoor ook concerta. Hij heeft er nooit zoveel last van gehad als jij beschrijft bij je zoon, maar heeft wel moeilijke periodes gehad. Inmiddels gaat het heel goed met hem. Ik hoop dat dit in de toekomst ook voor jouw zoon lukt. In ieder geval klink jij als een erg lieve begripvolle vader.

ot: Nu moet ik mijn zus een e-mail sturen dat ik een vervanger voor haar zoek als begeleider voor mijn broertje. En dat nadat ik gister ben gebeld door de woningbouw, dat ze dringend opzoek naar haar zijn omdat ze op het punt staan een deurwaarder op haar af te sturen en haar daarna uit zullen zetten.... Wat een puinzooi. En dat in amper 4 maanden tijd.

miekmuis schreef:

ot: Nu moet ik mijn zus een e-mail sturen dat ik een vervanger voor haar zoek als begeleider voor mijn broertje. En dat nadat ik gister ben gebeld door de woningbouw, dat ze dringend opzoek naar haar zijn omdat ze op het punt staan een deurwaarder op haar af te sturen en haar daarna uit zullen zetten.... Wat een puinzooi. En dat in amper 4 maanden tijd.

Is ze echt zo plotseling veranderd? Ik zou bijna denken dat er misschien iets mis is met haar hersenen... Borderline persoonlijkheidsstoornis zie je toch vaak al iets langer aankomen.

[Hawahaai]

Vorige week was echt een achtbaan. En deze week zit alles in een stroomversnelling. Raar, hoe alles ineens anders kan worden.

[JustADreamer]

lentekriebel schreef:

Is ze echt zo plotseling veranderd? Ik zou bijna denken dat er misschien iets mis is met haar hersenen... Borderline persoonlijkheidsstoornis zie je toch vaak al iets langer aankomen.

Maar als je altijd een man hebt gehad die je een beetje op de rails heeft gehouden... Die de zooi achter je reet altijd opruimde...

Ja hoor, ben je 1,5 jaar bezig met rugzakje aanvragen wordt het afgeschaft!!
Wat is Den haag toch weer slim,
iedereen maar naar het speciaal onderwijs jagen en dan vervolgens onze toekomst verzieken!
Werkeloosheid creeeren en je leven verzieken, zorgen dat je geisoleerd wordt en dat je maar lekker bij je soortgenoten op een schooltje zit, je kans op een normaal leven verkloten. dat kunnen ze daar wel! Maar respect tonen voor de medemens? Ho maar!!!



Verder ging het vandaag wel oke, was vandaag door onbekende reden nogal gek, waardoor ik ook 2 keer op mn sodemieter heb gehad van leraren,

n klasgenoot van me was niet op school, dat vonden we niet vreemd want hij is wel vaker heel veel te laat, maar toen kwam een andere klasgenoot die erbij in de buurt woont aan en die zei dat er veel politie bij zijn huis stond vanmorgen en dat de ouders van die klasgenoot dus op zijn gepakt door de politie, ze zouden hennep kweken ofzoiets, en nu was die klasgenoot dus ook niet op school.
Vind t allemaal nogal vreemd en heftig, en niemand die dat alles kan bevestigen.

[~~dolce~~]

Droomvlucht schreef:

Dat is zo naar he?? Ik heb het twee jaar geleden ook meegemaakt. Stopte plotseling met een opname om naar een deeltijd dichter bij huis te switchen. Bleek ik op een wachtlijst van een jaar te komen. Ik neem het me soms nog kwalijk, aangezien ik er nu wel therapie heb, maar nog steeds in hun 'startzorg' zit. Het lijkt wel alsof overal de wachtlijsten lijken dicht te slibben. Hebben jullie ook de Wende in Eindhoven als optie gehad? In mijn laatste herinnering is die kliniek deels ingericht voor klinische DGT en deels voor klinische MBT. Maar of dat nu nog precies zo is weet ik niet. Wat ik wel weet is dat toen ik in aanmerking kwam voor die kliniek hun wachtlijst heel erg zwabberde door dan weinig en dan veel uitstroom. Sterkte in ieder geval!'

.

het is zeker naar, ik weet niet hoe ik dit doen moet. Ik wacbt nog even de intake van vrijdag af en daarna ga ik weer verder zoeken.of wachten. thnx voor de tip!

ot:
Ik ben naar mijn vrjwilligerswerk geweest, het ging niet zo lekker als normaal, voelde me onzeker en niet goed genoeg...
Ik twijfel aan mezelf en pieker me suf over de toekomst..

[Dott]

Mijn hoofd wil maar niet kalmeren, na 2 weken zonder slaap of hooguit 2u per nacht heb ik nu slaapmedicatie.
De dok wilde me eigk al aan de AD hebben maar ik blijf stijgeren.
Morgen dat persoonlijkheidsonderzoek.. wil heel graag weten wat ie ermee wil en wat er nu verder gaat/kan gebeuren.
Zie zo op tegen morgen.. gelukkig slaapt mn vriend hier vannacht.
Helaas is hij nog niet moe terwijl ik omval van de slaap maar hij komt er zo vast bij liggen.

blegh, in de krant stond dat er veel hennepkwekerijen opgerold zijn, nu begin ik dat verhaal over die klasgenoot toch steeds meer te geloven....

[Nebel]

Dott: waarom wel slaapmedicatie en geen AD? Het eerste is een symptoombestrijder, tweede deel van een behandeling. Heeft de psych je al eens goed uitgelegd hoe een AD precies werkt?

Ik slaap weer steeds slechter en ik heb zóveel pijn. Alles doet pijn en ik kan sommige gewrichten gewoon niet bewegen. Ik heb ook alleen maar hoofdpijn door de stress van de uitslag, die er nog steeds niet is. Hopelijk komt hij vandaag écht. Mijn vader had van de week nog het lab een mail gestuurd maar daar hebben we helaas niks meer van terug gehoord.
Op school loopt het ook allemaal niet lekker. Ik heb ongeveer een maand geleden aan mijn begeleider vermeld dat het totaal niet loopt met de toetsen klaar leggen. De toetsen die ik nog moet inhalen, wat er veel zijn, komen bij het leerlingenloket te liggen waar ik ze dan in ga halen. Maandag wilde ik al een toets inhalen maar de toets lag er niet. Dus ik heb gisteren de school gebeld of hij er wel al lag, lagen er maar 3 toetsen. Ik moet nog zo'n 15 toetsen inhalen. En afgelopen maand zei hij dat hij er wel naar zou gaan kijken en dat het wel goed kwam. Maar er is dus nog niks veranderd. Ik kan me hier echt zo pissig over maken. Maargoed, niks aan te doen. Gisteren dus maar weer gemaild en hopelijk gaan ze er nu wel echt iets aan doen. Zo schiet het niet op. Na heel veel moeite en veel tijd is het me eindelijk gelukt om een toets te leren, en vervolgens kan ik de toets niet maken omdat hij niet eens klaar ligt. Gelukkig krijg ik wel steeds meer begrip van leraren. Van de week heb ik nog een heel lief mailtje van mijn lerares Nederlands gehad!

Het is bijna vakantie en dan ga ik met een vriendin naar de bioscoop en daarna nog wat eten in Rotterdam. Het is lang geleden dat ik zoiets gedaan heb dus ik heb er nu al zin in!

[miekmuis]

JustADreamer schreef:

Maar als je altijd een man hebt gehad die je een beetje op de rails heeft gehouden... Die de zooi achter je reet altijd opruimde...

Dat inderdaad. Voordat ze bij haar man kwam was ze ook al heel onverantwoordelijk, maar toen stootte ze mijn familie nog niet af. Dat is wel nieuw, maar dat zal wel komen omdat de scheiding nogal een belasting is geweest voor haar. Al heeft ze dat er zelf van gemaakt.

[Takkie89]

Zo, toch maar een kuurtje van de dokter. In eerste instantie klonk het als een infectie aan de bovenste luchtwegen volgens hem, maar daarna dacht hij toch meer aan een bijholteontsteking. Ik ben benieuwd hoe het werkt.

[Dott]

Sassiefje schreef:

Dott: waarom wel slaapmedicatie en geen AD? Het eerste is een symptoombestrijder, tweede deel van een behandeling. Heeft de psych je al eens goed uitgelegd hoe een AD precies werkt?

Ad is voor mij en allerallerallerlaatste stap. Ik heb bij alle medicatie zo veel last van bijwerkingen.
Daarnaast ben ik gwoon koppig, loop liever met hoofdpijn dan een paracetamol te nemen.
Daarnaast is dit 2 weken, en ad zit je al snel een half jaar aan.. ik weet niet alles in mij schreeuwt gewoon nee.

[Nebel]

Dott schreef:

Ad is voor mij en allerallerallerlaatste stap. Ik heb bij alle medicatie zo veel last van bijwerkingen.
Daarnaast ben ik gwoon koppig, loop liever met hoofdpijn dan een paracetamol te nemen.
Daarnaast is dit 2 weken, en ad zit je al snel een half jaar aan.. ik weet niet alles in mij schreeuwt gewoon nee.

Mja, dat snap ik ook wel. Maar als je suikerziekte zou hebben zou je toch ook je insuline nemen? Nu heb je een depressie, en je hebt daardoor (of het is een gevolg van) een tekort aan serotonine. Door dat tekort is het voor jou heel moeilijk om zelf uit je depressie te komen. Ik ben absoluut tegen alleen het gebruik van een AD en geen therapie, maar een afgebakend plan om (tijdelijk) een AD te gebruiken om je uit je diepste dal te trekken op dit moment, vind ik een heel ander verhaal. Ik ben ook zeker voor het stoppen van de AD terwijl je nog onder behandeling bent. Wist je dat er zelfs mensen zijn die door een erfelijk probleem geen serotonine aan kunnen maken? Die zijn een soort van aangeboren-depressief. Of in ieder geval de gevoeligheid. (Dat komt in mijn familie voor, misschien dat ik er daarom wat luchtiger over denk).

OT: hier gaat het ook niet zo goed allemaal. Ik heb last van mijn buik, nog steeds en daarom moet ik weer opnieuw een kijkoperatie krijgen. Het voelt een beetje onzinnig, omdat er toch geen behandeling is. Maar dan weet ik in ieder geval of ik nog vruchtbaar ben of niet, etc. Misschien dat ze een beetje weg kunnen halen, maar misschien ook niet.

Door al die pijn ben ik heel erg moe omdat ik erg slecht slaap. Omdat ik zo moe ben kan ik niet goed nadenken en geen beslissing maken over wat ik ga doen na mijn afstuderen. Ook kan ik me totaal niet concentreren op mijn stage en scriptie op deze manier, waardoor ik me daar weer naar door ga voelen.
Het gaat ook weer heel erg slecht met X (een gezinslid). Het is hetzelfde als jaren geleden. Het is ontzettend moeilijk om iemand zo in de knoop met zichzelf te zien, zo veel verdriet te zien hebben, en niet te weten waar het vandaan komt of wat te doen. Als ik iets probeer te doen, krijg ik de volle laag en uit zelfbescherming zou ik dus het liefste niets willen doen. Maar dat kan ik niet. Ik weet het niet. Ik weet niet hoe je iemand moet overtuigen om hulp te zoeken en dat het echt zo niet meer kan.

[Dvine]

Dott schreef:

Ad is voor mij en allerallerallerlaatste stap. Ik heb bij alle medicatie zo veel last van bijwerkingen.
Daarnaast ben ik gwoon koppig, loop liever met hoofdpijn dan een paracetamol te nemen.
Daarnaast is dit 2 weken, en ad zit je al snel een half jaar aan.. ik weet niet alles in mij schreeuwt gewoon nee.

Ik heb zelf ook in een enorme dal gezeten een tijd terug en zelf kwam ik hier niet uit. Ik ben ook niet iemand die graag pillen slikt en enorm koppig is en die absoluut tegen AD nemen was. (bij mezelf in ieder geval)

Maar ik heb het wel nodig gehad. Ik heb hier 5 maanden aan gezeten.

Ik snap dat je koppig bent, maar je wilt er toch uit? Want hoe langer je dit nu uiteindelijk uitstelt hoe langer het duurt voordat je uit de put komt. En ik snap dat AD niet meteen betekent uit de put komen, maar jij klinkt zodanig depressed in je posts dat het op mij overkomt dat het misschien slimmer is dat je ALLES probeert in plaats van kieskeurig te zijn.

[Chick Rock]

Hoi allemaal, ik heb hier nog niet eerder gepost, maar je hart luchten spreekt mij wel aan . Ik las hierboven behoorlijk heftige verhalen, met mij valt het dan allemaal toch wel mee.
Ik ben net bij een intake voor een psych geweest, heel aardige jonge vrouw, voelde heel goed. Heb hiervoor een jaar niks gehad, maar daarvoor een tijd individuele therapie en daarna groepstherapie. Was gestopt omdat ik er niet zoveel meer uithaalde en ik het gevoel had dat het wel klaar was. Na een jaar therapieloos bleek het toch beter om weer te starten. Dat vond ik heel pijnlijk en voelde als gigantisch falen. Nu ik weer ben begonnen voelt het toch wel heel goed. Er zit toch nog erg veel onzekerheid en onvrede/boosheid over mijn chronische vermoeidheid. Ik voel me heel beperkt in mijn leven en hoop de boel eens goed te kunnen aanpakken. Doodeng trouwens.
Heb bij de afspraak alweer lekker zitten janken. Zag het helemaal niet aankomen, maar het zit me allemaal toch best hoog blijkbaar. Desondanks met een goed gevoel weggegaan. Het is mooi weer en het ruikt zo lekker buiten!

Nu moet ik eigenlijk als een gek teksten lezen voor m'n college straks (anders loop ik al in de allereerste week achter!), maar ik kan het niet helemaal opbrengen. Bleh. Morgen dan meer even an die arbeit!

[Nijn*]

@ Redhair; ik herken je verhaal helaas heel goed. Bij mij is er door AD ook een totaal verlies op mijn eetstoornis opgetreden, waardoor ik de kracht niet meer vond om door te gaan. Nu, vele kilos (vies vet) verder ben ik toch weer bij de zoveelste dietiste aangeklopt om weer een balans te vinden, om hulp te krijgen, want zo kan ik niet verder leven. Wat jij ook zegt; ik ga nog liever dood dan dat eeuwige gevecht te blijven voeren (hoewel die motivatie natuurlijk ook van dag tot dag wisselt). Verder; zoek idd hulp via je huisarts of whatever, red jezelf want iemand anders gaat het helaas niet voor je doen, je moet zelf je leven leven.

OT: Ik ga stoppen met fb-en hier Ben zoveel drukker in het dagelijkse leven nu dat ik er amper tijd voor overhoud.. Zoveel te doen voor mijn studie, vrijwilligerswerk, projecten en sociale activiteiten dat ik nauwelijks langer achter de computer zit dan voor het beantwoorden van mijn mail. Alleen op dit soort dagen als ik zwaar symptomen van SOG vertoon, wil ik me hier nog wel eens vertonen. Betekent niet dat ik me minder om jullie ben gaan bekommeren, lieve forummers, en ik blijf hier ook zeker nog wel rondhangen. Bedacht me alleen dat ik hier al sinds 2003 zit en dat er blijkbaar nu een tijd is dat ik het forum ontgroei

[Roosje]

@ Chick Rock: fijn dat het toch goed voelt, ik kan me wel voorstellen dat het toch als falen voelt. En een beetje een stomme vraag misschien, maar wat is chronische vermoeidheid precies? Ik heb een vriendinnetje dat dat ook heeft maar ik heb het er eigenlijk nog nooit met haar over gehad, bedenk ik me nu..

Ot: yay <3 Het is het allermooiste weer ooit en ik heb vanmorgen 32 minuten hardgelopen (trots!) en ik hoef pas over vier uur weg en tot dan hoef ik helemaal niets te doen. Vanavond heb ik extegratie-uitje met m'n favoriete commissie en ik heb taart voor ze gebakken omdat ik zo blij met ze was en omdat ze tof zijn! Oh en ik ging drie kwartier douchen en toen duizend crèmepjes smeren en het is zo fijn om tevreden te zijn met mezelf.

En dan is er nog de zin die altijd door mijn hoofd spookt de afgelopen twee maanden: I can say I hope / it will be worth / what I give up - want ik heb geen enkel idee hoe volgend jaar eruit gaat zien, ik weet alleen maar dat het me fantastisch leuk lijkt om te besturen.

[Vogelvrij]

Duckdoggy schreef:

blegh, in de krant stond dat er veel hennepkwekerijen opgerold zijn, nu begin ik dat verhaal over die klasgenoot toch steeds meer te geloven....

Tsja, Zuid-oost Brabant hè, de graanschuur van de hennepteelt

[Dott]

Joepie. In plaats van geld terug te krijgen moet ik €166,- betalen aan energie. Ik snap er niks van want heb minder verbruikt.
Maar erger nog.. waar moet ik dat geld vandaan halen??????????????

Sterkte Sassiefje! Ik ben benieuwd wat er uit de kijkopereratie komt.

Net een mail van het lab terug gekregen dat ze nog steeds dingen moeten doen. Het moest nog gecontroleerd worden door iets ofzo. Dus de uitslag heb ik voor zaterdag nog niet denk ik. Helaas. (Panopticon, Etmakas naamzoek)

Net heb ik even gefietst, het is lekker weer en ik vond het echt even fijn om te doen!

Kikaa schreef:

Sterkte Sassiefje! Ik ben benieuwd wat er uit de kijkopereratie komt.

Net een mail van het lab terug gekregen dat ze nog steeds dingen moeten doen. Het moest nog gecontroleerd worden door iets ofzo. Dus de uitslag heb ik voor zaterdag nog niet denk ik. Helaas. (Panopticon, Etmakas naamzoek)

Net heb ik even gefietst, het is lekker weer en ik vond het echt even fijn om te doen!

This makes me a sad panda . Sterkte! En gelukkig is het lekker weer, net een uurtje buiten gezeten.

[JustADreamer]

Dott schreef:

Joepie. In plaats van geld terug te krijgen moet ik €166,- betalen aan energie. Ik snap er niks van want heb minder verbruikt.
Maar erger nog.. waar moet ik dat geld vandaan halen??????????????

Is je maandafrekening niet flink naar beneden gegaan dan vorig jaar? Waardoor je nu dus steeds te weinig hebt betaald? Energie duurder geworden? Géén idee, wel heel vervelend!

Hebben ze het trouwens wel opgemeten dit jaar? Of hebben ze slechts een schatting gemaakt?

@Vogelvrij, najaa, die klasgenoot woont nou niet echt in het zuid-oosten maar toch, gelukkig was hij vandaag weer op school hij wilde alleen tegen niemand zeggen wat er was, ook was hij gewoon optijd op school en was hij met de auto, allemaal best vreemd dus

[Dott]

JustADreamer schreef:

Is je maandafrekening niet flink naar beneden gegaan dan vorig jaar? Waardoor je nu dus steeds te weinig hebt betaald? Energie duurder geworden? Géén idee, wel heel vervelend!

Hebben ze het trouwens wel opgemeten dit jaar? Of hebben ze slechts een schatting gemaakt?

Ze hebben wel gemeten en er is niks veranderd qua prijs en heb minder verbruikt. Snapt echt niet

[Chick Rock]

Roosje schreef:

@ Chick Rock: fijn dat het toch goed voelt, ik kan me wel voorstellen dat het toch als falen voelt. En een beetje een stomme vraag misschien, maar wat is chronische vermoeidheid precies? Ik heb een vriendinnetje dat dat ook heeft maar ik heb het er eigenlijk nog nooit met haar over gehad, bedenk ik me nu..

Helemaal geen stomme vraag hoor! Ik heb sinds mijn vijftiende last van onverklaabare vermoeidheid. Het is zo erg dat ik niet volledig kan studeren, ik doe 30 punten per jaar (ipv 60). Ik vind het echt vreselijk, want ik ben iemand die (te) hoge eisen aan zichzelf stelt.
Ik word moe wakker en ik word de rest van de dag alleen maar moeier. Hele dagen iets doen kan ik helaas niet. Gelukkig heb ik geen nare pijnklachten ofzo (zoals sommige mensen met chronische vermoeidheid wel hebben). Mijn vermoeidheid beperkt me enorm in mijn doen en laten en dat vind ik het allerergste. Bij alles wat ik wil/ga doen moet ik nadenken of ik het wel kan. Vaak is het antwoord (deels) nee en dat frustreert me enorm .

Kikaa, ik las dat je onverklaarbare pijn hebt? Dat lijkt me echt heel erg! Heel veel sterkte daarmee! Ik heb trouwens ook een lime-test gehad, maar dat ging heel snel. Is dit een speciale test ofzo? Ik ben ook veel op zoek naar wat er mis met me is, maar dat is toch minder dringend dan als je veel pijn hebt. Echt heel naar!

Chick Rock schreef:

Helemaal geen stomme vraag hoor! Ik heb sinds mijn vijftiende last van onverklaabare vermoeidheid. Het is zo erg dat ik niet volledig kan studeren, ik doe 30 punten per jaar (ipv 60). Ik vind het echt vreselijk, want ik ben iemand die (te) hoge eisen aan zichzelf stelt.
Ik word moe wakker en ik word de rest van de dag alleen maar moeier. Hele dagen iets doen kan ik helaas niet. Gelukkig heb ik geen nare pijnklachten ofzo (zoals sommige mensen met chronische vermoeidheid wel hebben). Mijn vermoeidheid beperkt me enorm in mijn doen en laten en dat vind ik het allerergste. Bij alles wat ik wil/ga doen moet ik nadenken of ik het wel kan. Vaak is het antwoord (deels) nee en dat frustreert me enorm .

Kikaa, ik las dat je onverklaarbare pijn hebt? Dat lijkt me echt heel erg! Heel veel sterkte daarmee! Ik heb trouwens ook een lime-test gehad, maar dat ging heel snel. Is dit een speciale test ofzo? Ik ben ook veel op zoek naar wat er mis met me is, maar dat is toch minder dringend dan als je veel pijn hebt. Echt heel naar!

Erg herkenbaar allemaal! Ik zal je wel even een PM sturen over die Lyme test, want anders wordt het weer een beetje een lang verhaal hier.

[Dott]

toch geen persoonlijkheidstest en nu 1 maart gesprek met de psychiater.
Zucht soms snap ik echt niks meer van waarom ie dan het ene zegt en het andere doet.. rare psycholoog..

en ik voel me gemeen tegenover mijn vriend, hij verdient die huilbuien en vreemde reacties ook niet en ik heb steeds het gevoel dat de relatie onder druk staat.. zucht.. nu even 2 daagjes voor onszelf.. hij verdient beter

@Dott: Je hebt al een aantal keer gezegd dat hij beter verdient, maar mag hij dat ook zelf beslissen?
Ik ga nu als een ontzettende trut klinken en het spijt me daarvoor.
Laten we er even van uit gaan dat hij inderdaad beter verdient. Dat hij inderdaad een mooi, geweldig, lekker wijf met veel geld en allemaal joepie en gezelligheid en lief en leuk en geen gejank verdient. Als dat al zo zou zijn, is het alsnog aan hem de keuze wat hij ermee doet. Hij kan dat wel verdienen, maar blijkbaar is hij toch nog bij jou. Hij is, ondanks dat hij beter verdient, nog altijd bij jou. Daar kiest hij bewust voor. Elke keer dat hij jou smst, spreekt, belt, ziet, met je vrijt, je knuffelt, een zoen geeft, dat is een bewuste keuze. Door te (blijven) zeggen dat hij beter verdient, haal je niet alleen jezelf omlaag (want hé, je bent echt een mooie lieve meid), maar ook hem omdat hij blijkbaar niet slim/verstandig/whatever genoeg is om in te zien dat hij toch écht wel iets beters kan krijgen. Probeer te alsjeblieft op te houden met zeggen dat hij beter verdient, want als hij daar ook zo over dacht, was hij al lang weggeweest.
zEn sorry dat ik zomaar inbreek, maar ik lees hier wel altijd mee en dit wilde ik echt even tegen je zeggen meisje. Ik weet niet of je er iets mee kunt, maar ik hoop dat je snel verbetering in je situatie ziet. PM Staat altijd open. Misschien kan ik nog een keer langskomen als ik daar ben, dat we het er dan eens over hebben. Ik denk aan je. *Knuffel*

[Dott]

Dank je SA je hebt ook wel gelijk. Maar zo voel ik me
Als je nog eens langs wilt komen ben je welkom.

Zucht 1 maart dus naar de psychiater en dan waars toch AD.
Had vandaag echt t gevoel dak in gevecht was met mn psych.

Ik voel me zo slecht. Ik zweet bij alles wat ik doe, ik verga van de pijn en ik ben zo moe. Zo ga ik maar morfine nemen ofzo, misschien is het dan nog een beetje te doen vandaag.

[Heksjuh]

Nijn*: jammer! Wel af en toe nog even posten hoe het met je gaat he

Kikaa: vervelend dat de uitslag zo lang op zich laat wachten. Ik kan me heel goed voorstellen dat je er zenuwachtig voor bent! Ik zal duimen dat hij snel komt en dat ze er iets mee kunnen (of iets anders vinden waarmee ze je kunnen helpen)

Missy1234567890 schreef:

@ Heksjuh: fijn dat je heimwee over is! Je vermaakt je daar dus wel m.u.v. het onderzoek. Hoelang duurt het nog voordat je kunt gaan reizen?

Over ongeveer twee maanden. Maar deze week was al een stuk beter dan vorige week. Doordeweeks gaan we met een dierenarts mee om monsters te nemen (wat niet zoveel werk is en het hoeft niet elke dag) en naar patienten. Alleen vorige week hadden we voornamelijk bedrijfsbezoeken, wat inhoudt dat de dierenarts anderhalf tot twee uur in het Thais met de eigenaar praat en wij er een beetje bijzitten (of soms zelfs moeten staan, in de warmte). Dan duurt de week ontzettend lang. Maar deze week hadden we al meer patienten en werden we er meer bij betrokken, dat is een stuk leuker. En we waren steeds vroeg klaar, dat is ook fijn
Is het al zeker dat je broer naar het buitenland gaat? Naar welk land gaat hij?

[Chick Rock]

@Dott: Ik snap heel goed hoe je je voelt. Ik ben dan wel single, maar vraag me vaak af welke jongen nou weer met mij opgescheept wil zitten: altijd moe, blok aan je been, dat wil toch niemand? Ik snap ook wel dat het onzin is om dat te denken, zoals Secret Agent zegt (je hebt helemaal gelijke SA, uiteraard!), maar soms zijn verstand en gevoel twee zeer verschillende dingen. Sterkte ermee!

[Nebel]

Chick Rock schreef:

@Dott: Ik snap heel goed hoe je je voelt. Ik ben dan wel single, maar vraag me vaak af welke jongen nou weer met mij opgescheept wil zitten: altijd moe, blok aan je been, dat wil toch niemand? Ik snap ook wel dat het onzin is om dat te denken, zoals Secret Agent zegt (je hebt helemaal gelijke SA, uiteraard!), maar soms zijn verstand en gevoel twee zeer verschillende dingen. Sterkte ermee!

Herkenbaar ja, ik had in het begin ook voor mijn vriend besloten dat hij liever een gezond meisje zou willen. Terwijl hij het geen probleem vindt dat ik zo snel moe ben, en hij is altijd ontzettend zorgzaam als ik weer eens naar het ziekenhuis moet. Het is wel eens moeilijk geweest om er mee om te gaan (ik heb geen chronische vermoeidheid syndroom maar ben wel chronisch moe vanwege mijn hartafwijking). Ik wou niet elke dag zeggen: ik ben moe. Maar als ik niet heel duidelijk zei: vandaag ben ik echt heeeeeel erg moe, dan had hij het niet door. Omdat mijn moe zijn ook een beetje normaal geworden is voor ons. (wat ik heel erg prettig vind overigens).

OT
Mijn hoofd voelt alsof ik een enorme kater heb. Maar ik heb niets gedronken. Vanacht had ik tramadol genomen, dus daar zal het door komen. Wat een rot medicijn. Ik voel me super beroerd (hou niets binnen), maar goed je moet wat over hebben om een paar uur te kunnen slapen . Zit me nou op stage af te vragen waarom ik nou weer zo dom was om hierheen te gaan. Ik wil me niet ziek blijven melden, maar telkens opdagen en na een paar uur weer weggaan omdat het niet gaat staat natuurlijk ook niet erg goed....

[Dvine]

Sassiefje schreef:

OT
Mijn hoofd voelt alsof ik een enorme kater heb. Maar ik heb niets gedronken. Vanacht had ik tramadol genomen, dus daar zal het door komen. Wat een rot medicijn. Ik voel me super beroerd (hou niets binnen), maar goed je moet wat over hebben om een paar uur te kunnen slapen . Zit me nou op stage af te vragen waarom ik nou weer zo dom was om hierheen te gaan. Ik wil me niet ziek blijven melden, maar telkens opdagen en na een paar uur weer weggaan omdat het niet gaat staat natuurlijk ook niet erg goed....

Ik ken het, toen ik tramadol slikte was ik er ook helemaal ziek van. Ik kon toen zelfs niet normaal lopen, liep tegen muren aan enzo lol..

Maar over je stage, het staat beter dat je in ieder geval komt opdagen ookal voel je je zo ziek dan dat je het niet eens probeert. Zo laat je nl zien dat je het echt wel wil.

[Chick Rock]

@Sassiefje: Wel heel fijn dat je dat gevoel nu blijkbaar niet meer hebt . Lijkt me echt heel lastig. Fijn dat je zo'n begripvolle vriend hebt! Wat voor hartafwijking heb je? Ik heb een hartritmestoornis, maar volgens artsen heeft het niks met elkaar te maken.

edit: Ik vraag me trouwens regelmatig af hoe mensen hun vriend/vriendin hebben leren kennen. Het lijkt me normaal al lastig, maar als je ziek bent nog meer. Ik doe een vrouwenstudie en doe daarnaast niet veel meer (alleen met vriendinnen). Ik zit eigenlijk veel thuis. Hoe ontmoet je dan nieuwe mensen?

[Nebel]

@Dvine: volgens de gyn zouden de bijwerkingen van tramadol moeten verminderen als ik het een paar keer gebruikt hebt (dat was wel zo met diclofenac). Was dat bij jou ook zo? Want ik weet niet zo goed of ik het nou moet gebruiken of niet. Diclofenac dempt de pijn wel, maar haalt het zeker niet weg. Met tramadol heb ik geen pijn, maar voel ik me beroerd.

@ Chick Rock: ik ben geboren met een complexe hartafwijking waarvoor ik 3 keer geopereerd ben. Na mijn laatste operatie gaat het goed en doet mijn hart het eigenlijk gewoon helemaal goed (op ritmestoornissen na, die komen in mijn geval door de operaties die ik gehad heb). Waar mijn chronische vermoeidheid vandaan komt weet niemand zeker. Iedereen die vergelijkbare operaties heeft gehad als ik heeft het, maar waar het precies door komt is onbekend. Het komt deels van medicijnen, waar mijn weerstand heel slecht door is en waardoor ik vaak en langdurig ziek ben. Het is een gegeven dat ik nog vaker geopereerd moet worden en dat er periodes zullen zijn waarop ik heel veel zorg nodig heb. Ik ben hier altijd heel erg open over naar familie en vrienden. Helaas is dit niet voor iedereen te begrijpen (vooral het vaak ziek zijn verhaal, "jamaar je hart is nu toch goed?") en heb ik helaas ook nog endometriose waardoor ik vaak heel erg veel pijn in mijn buik heb. Mijn vriend heeft dus ook altijd geweten wat er met mij aan de hand is (endometriose kwam er pas bij toen wij al bij elkaar waren, maar ach). Hij had zelfs al uit het roddelcircuit begrepen dat hij maar beter niets met me kon beginnen omdat ik toch niet oud zou worden. Gelukkig heeft ie dat niet zo serieus genomen en me zelf gevraagd wat er nou van waar was en wat niet.
Maar ook als ik er nu naar kijk, hoe erg is het nou echt voor hem dat ik moe ben? Ik val wat vroeger in slaap, vaak op de bank, als hij nog niet toe is aan slapen. Dan kruip ik gewoon tegen hem aan terwijl hij nog dingen op zn laptop doet/film kijkt/zit te lezen. Hij vindt het wel gezellig dat ik zo bij hem ben, en ik slaap lekker. Hij zou anders ook zitten te lezen rond die tijd. En dat ik vroeg naar huis ga op sommige feestjes? je hoeft niet altijd tegelijk weg natuurlijk. Het valt eigenlijk wel mee hoor, als je elkaar een beetje los kunt laten.
Ik heb mijn vriend overigens ontmoet op de universiteit. We zijn geen studiegenoten, maar waren elkaar wel een paar keer tegen gekomen in de wandelgangen. Verder dan hallo, hoe is het etc kwam het niet. Tot we een keer wat langer gesproken hadden. Ik vond hem stiekem al een tijd leuk, maar dacht dat hij al een vriendin had en omgekeerd. Heeft uiteindelijk heel lang geduurd voordat een wederzijdse kennis het allemaal uitgevogeld had .

Ik snap wel wat je bedoelt met dat het moeilijk is om nieuwe mensen te ontmoeten. Ik mag een beetje sporten, dus daar ontmoet ik soms mensen. En ik heb bijvoorbeeld op een tekencursus gezeten, waar ik ook mensen van ken. En eigenlijk zijn de meeste vrienden studiegenoten of vrienden van vrienden die ik ben hun ontmoet heb en waar het mee klikte. Ook via lotgenotencontact heb ik veel kennissen (het lijkt mij wel heel ingewikkeld om een relatie te hebben met een lotgenoot, maar het komt toch veel voor...)

[Chick Rock]

God nee, een relatie met een lotgenoot. Dan zou ik helemaal niet meer van de bank komen.

Zullen we iets doen?
- Meh.
Ben je moe?
- Jaaaa *zucht*
Ik ook *zucht*
*blijven bankhangen*

Maar wat zwaar zeg dat je zo'n ernstig hartprobleem hebt! Ik heb dan dus soms ritmestoornissen, maar meestal gaan ze wel over met medicijnen. Ik zou geopereerd kunnen worden, maar dat vind ik doodeng, straks gaat er iets mis! 'Mijn' operatie is eigenlijk helemal niet zo gevaarlijk, ik zou echt heel bang zijn als ik echt zware operaties zou moeten ondergaan. Ik ben een beetje een mietje

Nou, anderhalf uur 'les' over angststoornissen, en ik merk weer dat ik door bewust iets anders te denken, ook veel rustiger ben in situaties die me anders wat gestresst maken. Echt grappig dat ik daar al meteen iets van merk. En ik vind mezelf ook gewoon leuker als ik ontspannen ben en niet telkens controle wil hebben over alles en vooral mezelf. Fijn

[Oldfag]

Ik voel me zo heerlijk nu. /sarcasm

Echt waar, ik ben euforisch! Ik was verliefd op een meisje van internet voor de eerste keer, die me 6 februari afwees nadat we mekaar de dag ervoor hadden gezien. En nu hoor ik dat ze 10 december zei van dat ik lelijk ben en dat ze niet weet wat ze met me aanmoet, en dat ze iemand anders wilt? Zij was degene die begon verliefd tegen me te doen. Sorry hoor, je kan me veel flikken, maar dat niet.

Ach sterf.

Dvine schreef:

Ik heb zelf ook in een enorme dal gezeten een tijd terug en zelf kwam ik hier niet uit. Ik ben ook niet iemand die graag pillen slikt en enorm koppig is en die absoluut tegen AD nemen was. (bij mezelf in ieder geval)

Maar ik heb het wel nodig gehad. Ik heb hier 5 maanden aan gezeten.

Ik snap dat je koppig bent, maar je wilt er toch uit? Want hoe langer je dit nu uiteindelijk uitstelt hoe langer het duurt voordat je uit de put komt. En ik snap dat AD niet meteen betekent uit de put komen, maar jij klinkt zodanig depressed in je posts dat het op mij overkomt dat het misschien slimmer is dat je ALLES probeert in plaats van kieskeurig te zijn.

Dit dus.

@dott:
Ik heb nu al 3 jaar AD. Dit heb ik gewoon nodig, en waarschijnlijk voor mijn hele leven. Ik heb me hier bij neer gelegd. Ik snap dat je niet zomaar aan de pillen wilt, maar vergelijk het met mensen die pillen slikken voor de bloeddruk. Dié heb je ook nodig.
Probeer het anders eerst

[Dott]

Mja, ik kan ook niet precies zeggen waarom ik zo koppig ben.
Ik denk uit angst, het niet weten en niet meer op jezelf kunnen vertrouwen..
Maar goed, ik ben bezig met mezelf ervoor open stellen.. ik ben denk ik gewoon te veel opgevoed met: een pilletje is the easy way out.. ik neem ook bijna nooit asperine tenzij ik kapot ga van de koppijn..
Maar iig bedankt, jullie hebben ook wel gelijk ik ben koppig

@Dott: I've been there, done that. Toen ik midden in mijn depressie zat, voelde ik precies hetzelfde als jou. Totdat mijn vriend het een keer zat was en hij zo ongeveer zei wat ik tegen jou zei. Niet lang daarna kreeg hij een burn-out en zat hij aan de andere kant, vond hij dat ik beter verdiende. We hebben dus allebei aan beide kanten gezeten. En ik weet hoe het voelt, en dat datgene wat ik zeg waarschijnlijk niks uithaalt. Maar ergens kan ik het toch niet laten om te reageren. Misschien wel omdat ik juis weet hoe het voelt. Ik had er niks aan en kon er niet veel mee, maar vond het wel fijn om soms een schop onder mijn reet te krijgen.
Wat betreft AD; ik heb me daar ook wel druk over gemaakt, tot mam zei: 'er zijn mensen die vitaminepillen moeten slikken omdat ze een gebrek hebben aan vitamine B, jij hebt atm een gebrek aan geluksdingetjes, dus jij slikt daar pilletjes voor.' Toen ik het eenmaal zo kon bekijken, vond ik het een stuk makkelijker om ermee om te gaan. Succes =)

Ppppffffffffffff gezeik op school....

[Dvine]

Sassiefje schreef:

@Dvine: volgens de gyn zouden de bijwerkingen van tramadol moeten verminderen als ik het een paar keer gebruikt hebt (dat was wel zo met diclofenac). Was dat bij jou ook zo? Want ik weet niet zo goed of ik het nou moet gebruiken of niet. Diclofenac dempt de pijn wel, maar haalt het zeker niet weg. Met tramadol heb ik geen pijn, maar voel ik me beroerd.

Als je eenmaal gewend bent dan is het ook wel minder, maar je blijft je waarschijnlijk nog wat misselijk voelen.. Ik was ermee gestopt omdat ik liever de pijn had dan het overgeven, duizelig, gedesorienteerd en wazig

[Takkie89]

Vakantiekriebels/zenuwen. Ik heb er zin in Tot over een ruime week!

[darkfairy]

@takkie89.
fijne vakantie en geniet ervan.