Advertentie | |
|
24-01-2012, 18:17 | |
Zij hoeft maar 1 ding te doen om aandacht te geven, een kus of even iets liefs te zeggen al is het maar een smsje. Dan ben ik al tevreden, dat hoeft ze te doen om mij weer helemaal goed te laten voelen. Maar ze kan dat op dit moment gewoon even niet zegt ze, maar dat is al heel lang. We hebben een héle bijzondere en mooie relatie, en we hebben in feite alleen elkaar (altijd zo geweest). We zijn gewoon 1, dus dat is ook eigenlijk het mooie. We zijn ook al behoorlijk volwassen voor onze leeftijd, en ook qua relatie. Ik vind het gewoon moeilijk, en weet even niet zo goed wat ik moet doen. Stoppen is voor mij geen optie, ze is echt alles en ik geloof er nog wel in. Tips om het een beetje luchtiger te maken? Om het een beetje dragelijker te maken?
Thanks! |
24-01-2012, 18:27 | |
Uh, hallo, wat is dit voor vreemd verhaal. Ben jij nu serieus aan het denken dat dit aan jou ligt? Twee jaar een relatie en nog geen seks is één ding (zelf zou ik daar al voor passen, no offense), maar als ze jou toestemming geeft en daarna het gore lef heeft om het jou kwalijk te nemen, dan is dat toch niet eerlijk? Dat snap je zelf toch ook wel? En nu verwacht ze dat jij gaat "vechten" voor haar terwijl ze zelf geen moeite doet? Wat bedoelt ze überhaupt met "vechten?" Me dunkt dat je wel genoeg doet voor haar. Je wacht al twee jaar omdat zij issues heeft en zij verwacht dat jij haar problemen oplost? Zij heeft het recht niet jou dingen te verwijten en ik vind het ontzettend belachelijk dat ze zegt dat ze zelf niets gaat doen "totdat jij verandert" en dat ze dreigt om bij je weg te gaan.
Als zij niet wil meewerken om de situatie te verbeteren zou ik haar keihard dumpen. Er is zoveel mis met dit verhaal dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen. |
24-01-2012, 19:51 | |
nu zeg je dat je echtecht bij haar wilt blijven, ik ga je niet proberen om te praten want dat heeft toch geen nut. ik zou als ik jou was om te beginnen ervoor zorgen dat je wereldje wat groter wordt. je zegt dat jullie alleen elkaar hebben, zorg dat je vrienden krijgt door te gaan sporten, werken, bij je studie enz. ik denk dat als je minder afhankelijk van haar bent, je beter kunt zien wat er allemaal niet klopt. en anders heb je er tenminste leuke mensen bij.
|
25-01-2012, 00:11 | |
Ik zou zeggen: kappen ermee. Het klinkt heel banaal, maar de manier waarop zij met jou omgaat, met jouw gevoelens, is een relatie niet waardig. Zij zit met de problemen, jij doet je stinkende best om haar in haar waarde te laten en je vraagt constant of het wel allemaal goed is waar ze jou toestemming voor geeft .. en uiteindelijk verwijt ze JOU dat JIJ iets fout hebt gedaan en dat JIJ het maar op moet lossen door je gedrag te veranderen ..
Zij heeft echter issues die ZIJ moet oplossen en niet JIJ. Het enige wat jij als lieve vriend kan doen, is haar daarbij steunen bij de verwerking van haar issues. Het lijkt me niet dat jij nu nog jaren zonder seks door moet gaan in een relatie met een kind dat issues heeft van hier tot ginder omdat zij vindt dat jij je gedrag moet veranderen. Een relatie doe je samen, zit je samen in, maar zo te lezen heeft zij nog een heleboel te doen voordat jullie weer op gelijke voet staan. Het kan best zijn dat zij alles is voor je, maar als dat betekent dat jij je de rest van de relatie als een voetveeg voor haar problemen moet gedragen, dan is dat zielig en zonde voor jou en triest van haar. Nee, afbreken en verder gaan. Zij houdt je enkel terug. Je zegt wel dat jullie 1 zijn, maar door haar claimende gedrag (dat jij constant je gedrag aan moet passen zodat ZIJ zich op haar gemak voelt) is het ook niet gek dat jij dat gaat denken .. En overigens, je zegt dat jullie bij elkaar passen (en dus één zijn), maar wordt het ook niet tijd dat je aan jezelf gaat denken in plaats van constant aan haar? Een kerel van jouw leeftijd (ik denk dat je rond de 16-18 bent?) zoekt zeker seks in zijn relatie, maar als je constant aan haar gevoelens moet denken waardoor je de jouwe buitenspel moet zetten, dan lijkt het me dat zij verkeerd bezig is. Als ik jou was, zou ik haar zeggen dat ZIJ eens wat moet veranderen en dat ze het anders mooi kan bekijken zónder jou! Laatst gewijzigd op 25-01-2012 om 01:04. |
25-01-2012, 13:57 | |
Ik sluit me aan bij Lente. Je gaat nu niet meteen bij haar wegwillen, maar als zij geen zin heeft om je aandacht te geven dan moet je je maar elders bezig houden en met vrienden enzo. Misschien werkt dat toch wel als een soort reality-check en besef je dan dat je echt wel iemand kan vinden die je de moeite waard vindt.
__________________
It's easy, like getting your attention, we go "Sex! Sex! Sex! Sex! Sex!"
|
26-01-2012, 09:33 | |
Ik begrijp dat je niet weg wil, je bent 't zo gewend, je weet niet beter, de wereld daarbuiten is zo onzeker en je bent bang alleen achter te blijven.
Het probleem is; zij weet dat van jou, ook omdat ze het waarschijnlijk zelf zo voelt. Dat betekent ook dat jij diezelfde kaart kan uitspelen; zij zal óók niet alleen willen blijven. Laat haar eens schrikken door te zeggen dat je een tijdje afstand wil, dat je wil kijken of deze relatie echt nog wel is wat je voor ogen had. Als ze om jou geeft zal ze dus nu voor JOU moeten vechten. Als ze dat niet wil weet je meteen hoe het er nu voor staat... "Je moet voor me vechten"... lamenielachen.. |
29-01-2012, 20:53 | |
Behoorlijk confronterend dit moet ik zeggen, ergens denk ik ook wel dat jullie gelijk hebben. Ik heb alleen geen idee hoe ik dat voor elkaar moet gaan krijgen, en dan heb ik het met name over het haar laten inzien. En jongens even voor de duidelijkheid, ik heb vrienden en ik sport, maar op school hebben we alleen elkaar omdat we alleen elkaar aanspreken begrijpen jullie wat ik bedoel? Bedankt iedereen trouwens.
|
29-01-2012, 21:56 | ||
Citaat:
Jezus, dat mens moet sowieso al dankbaar zijn dat jij twee jaar op haar aan het wachten bent en het dan ook nog over je kant laat gaan dat ze je als oud vuil behandelt en jou dingen kwalijk neemt die niet jouw schuld zijn. Pfft. |
Ads door Google |
30-01-2012, 22:30 | |
Oh jezus, dumpen die handel. Wtf? Verkrachting?
Jij wacht twee jaar, vraagt haar meerdere malen of ze het goed vindt en of ze het wil én je stopt meteen wanneer ze zich opeens bedenkt, en dan heb jij haar plotseling verkracht? Serieus, gast, wat moet je met zo'n wijf? Ga je nou echt je leven verzieken door bij iemand te blijven die zulke issues heeft? Pfft, echt hoor. Laat haar lekker in de stront zakken. |
31-01-2012, 21:47 | |
Ik ken haar, ze bedoeld het écht niet slecht. En ik weet dat ik nog jong ben voor zo'n relatie, dat realiseer ik me ook wel. Ik ben 16 en we zijn al 2 jaar samen, ze heeft het gewoon anders ervaren en dat verwijt ze mij. Is er niemand die haar begrijpt dan? Ik wil haar begrijpen namelijk, ik snap er nl helemaal niks van!
|
31-01-2012, 22:17 | |
Nee. Ik begrijp dat ze van gedachten veranderde omdat ze het toch vervelend vond, maar dat heeft ze aangegeven en toen ben jij gestopt. Dát kan gebeuren. Maar dat ze jou nu de schuld geeft, dreigt het uit te maken, zelf geen fuck meer aan de relatie wil doen maar jou beveelt voor haar te "vechten" en dan ook nog eens het gore lef heeft om het woord verkrachting in de mond te nemen en dat tegen haar ouders te zeggen.. Dát begrijp ik niet. Maar wat ik nog minder begrijp is dat jij het over je kant laat gaan. Wtf.
|
01-02-2012, 13:03 | |
Ik kan me iets bij voorstellen dat toen ze 14 was, ze wilde wachten.
Nu 2 jaar later was het toch ècht wel tijd voor meer, vooral als ze beweert van je te houden, dan neem ik ook aan dat ze fysiek van je houdt, niet alleen van je lieve woordjes. Hoe waren de (stief-) ouders eronder trouwens? Kijken "anders" tegen je aan als in; boos, aardig, trots of teleurgesteld? Goed dat je even afstand houdt, kijk het nog eens rustig aan of kijk ook om je heen wat er verder aan prinsessenspul rondloopt, ze zijn er echt ! Je bent met je 14e niet meteen gebonden aan de eerste, al deed ze je dat eerst wel geloven. |
01-02-2012, 15:58 | ||
Citaat:
__________________
It's easy, like getting your attention, we go "Sex! Sex! Sex! Sex! Sex!"
|
01-02-2012, 16:07 | |
Ja, ik kan het blijven herhalen, maar je wilt haar toch niet dumpen. Ik snap het alleen niet. Wil je nou echt bij iemand zijn die:
1. zulke issues hebt dat jij haar amper aan kan raken (en dat al twee jaar zo ervaart). 2. niets voor de relatie wil doen, maar wel van jou verwacht dat je voor haar "vecht." 3. zelfs dreigt het uit te maken als jij niet verandert, terwijl zij degene is met issues. 4. aangeeft dingen te willen, zich daarna bedenkt en jou dat dan kwalijk neemt. 5. het woord verkrachting in de mond neemt voor hetgeen gebeurde bij punt 4. 6. haar hele familie tegen jou opzet. 7. ... 8. ... 9. ... Ik kan de lijst wel langer maken, maar ik denk dat je het wel snapt. Als ik jou was zouden mijn gevoelens voor haar sowieso ontzettend zijn veranderd (lees: verdwenen) na al dit gezeur. Dit is toch geen relatie meer? Zij wil gewoon niets veranderen en ze wil niet inzien dat zij degene is die problemen heeft. Ga je nou echt nog jaren lang jezelf verantwoorden en je excuses aanbieden voor dingen die niet jouw schuld zijn, alleen om haar happy te houden (en het is sowieso onmogelijk haar happy te krijgen want ze heeft issues)? |
01-02-2012, 21:41 | |
Jullie hebben ook wel gelijk inderdaad .. Vind het gewoon erg lastig, heb namelijk de hoop nog dat het wel weer goed komt. Vond het niet niks om tot de conclusie te komen dat m'n 2 jarige relatie zo naar de knoppen gaat. Hopelijk kan ik dit topic nog even open houden, zodat als ik verder nog vragen heb jullie kan raadplegen. In iedergeval al bedankt.
|
01-02-2012, 22:08 | ||
Citaat:
In principe begin je bij hopen, dan acceptatie en daarna handelen, jij gaat weer terug naar punt 1, dat is niet de bedoeling.
__________________
Always be berating and belittling
|
Ads door Google |
01-02-2012, 23:48 | |
Dat is wel waar.
Je vriendin zou trots en blij met je moeten zijn dat je zo je best voor haar gedaan hebt. Ik weet hoe het is om jaren te wachten op seks met je vriendin (soortgelijk verhaal, is verkracht toen ze 6 was), en alhoewel het aan één kant de normaalste zaak van de wereld is dat je dat over hebt voor iemand waar je echt van houd, blijf je man, en wil je seks . Nu lijkt zij de boel gewoon overal te bespelen, voor aandacht, terwijl jij het eigenlijke slachtoffer bent. Goed dat ze naar een psych gaat, maar ik denk dat je beter kan uitkijken naar iemand die jou verdiend.
__________________
In omnia paratus
|
02-02-2012, 00:11 | |
Ben ik het mee eens. In een leuke, fijne en prettige relatie werken jullie alletwee (hard) voor elkaar en werken jullie je samen een weg door alle dingen die op jullie pad komen in de relatie. Dat zij problemen heeft, is tot daar aan toe, maar ze kan niet van jou verwachten dat jij ze óf voor haar oplost, óf net zolang jezelf blijft veranderen tot je een eendimensionaal persoon geworden bent dat enkel en alleen maar haar kan en zal aanbidden in alles wat zij doet.
Jij wil heel lief voor haar zijn, dat ben je ook voor haar, je bedoelt het goed en je wil graag dat dit een oplossing kent voor jullie samen. Meer kun je niet doen. Klaar. Nu is het aan haar. Zo te lezen heeft ze het eigenlijk compleet verkeerd gedaan door jou verwijten te maken, je in een kwaad daglicht zetten bij haar ouders en wensen dat je alles doet voor haar. Ze vertrapt je hart en laat jou met de stukken achter die je wanhopig weer aan elkaar plakt en weer aan haar aanbiedt. Zij verwijt je dat hij smerig is en wil een nieuwe, een mooiere. Zo kun je blijven plakken en lijmen, maar ook de plakband raakt ooit op .. |
03-02-2012, 15:18 | |
Dat zij het heeft ervaren als verkrachting (als in: achteraf je er erg kut onder voelen, je vies voelen, etc.) kan zij mogelijk niet helpen. Je kan je gevoel helaas niet uitschakelen en zelfs als je ergens aan mee werkt, kan je daar achteraf spijt van hebben en kan je je er naar onder voelen.
Maar rationeel moet zij weten dat de situatie géén verkrachting is geweest. Zij moet toch weten dat zij zelf heeft meegewerkt en dat jij voortdurend aan haar hebt gevraagd of het goed was wat jullie deden. Dus ik vind de manier waarop ze er mee omgaat (jou beschuldigen) erg vreemd! Op basis daarvan zou ik zeggen, kappen ermee. Simpelweg omdat jouw vertrouwen in haar weg is, neem ik aan. Maar als je toch echt dol dol dolgraag bij haar blijft, dan zou ik nu letterlijk eisen dat ze hulp zoekt.
__________________
Ik ga links want ik moet rechts. En we gaan nog niet naar huis.
|
03-02-2012, 19:11 | |
Uitmaken is sowieso altijd moeilijk. Maar dat het niet makkelijk is om het uit te maken wil niet zeggen dat je maar beter door kunt gaan. Mensen zijn dieren van gewoonte en als iets nog niet volkomen ondragelijk is vinden ze het fijner om dan maar gewoon door te buffelen als ze daarmee een drastische verandering kunnen voorkomen. Dat is natuurlijk niet altijd goed voor je. In dit geval denk ik dat je beter kan stoppen met doorbuffelen en hard weg kunt rennen. Heel veel sterkte, welke keuze je ook maakt. Het is allebei moeilijk denk ik. Luister naar je brein!
__________________
It's easy, like getting your attention, we go "Sex! Sex! Sex! Sex! Sex!"
|
12-04-2013, 01:32 | |
wat ik zo las zat het er wel aan te komen. het gemis kan je wel oplossen om dingen te doen die je voor haar ook deed, ga met vriende stappen, verwijder van facebook, en als je veel op de telefoon kijk, verwijder haar daar ook.
iedereen verwerk het weer anders. veel sterkte met het verwerken |
|
|