Hallo allemaal,
Ik heb een vraag. Ik moest van mijn psychotherapeut een brief schrijven aan degene die mij verkracht heeft... Niet dat ik hem echt ga sturen, maar als verwerking. Nu heb ik dat gedaan maar ik durf hem niet te sturen.. Dit heb ik geschreven.. Kan ik dit wel sturen? Ik schaam me ervoor!
Thnx alvast!
Hoe moet ik een brief aan jou beginnen? Dat je een klootzak bent? Dat ik je haat? Dat je dagelijks in mijn kop zit en je die ruimte niet verdiend? Dat ik van je walg? Dat je mijn leven verpest hebt?
Ik wil van je af! Voor altijd van je af! Want je maakt me helemaal gek! Waarom deed je het? Je wist dat ik het niet wilde.. dat wist je toch? Of ben ik gek?! Nee, ik weet zeker dat je dat wist!! Misschien kikte je daar juist op? Ik gaf het je aan, je wist het! Waarom moest je aan me zitten? Waarom accepteerde je mijn nee niet? Waarom liet je me niet gaan? En wat heb je met me gedaan?
Ik heb zoveel vragen aan je, terwijl ik je eigenlijk geen vragen wil stellen. Ik wil dat je uit mijn leven bent. Dat ik je kan wissen. Maar er gaat geen dag voorbij dat die herinneringen niet in mijn hoofd zitten. Je maakt me kapot. Mij en mijn relatie! Die ruimte en macht verdien je niet, en toch krijg je hem. Ik wil je verbannen, maar ik weet niet hoe. Je maakt me gek!
Die avond heb je mijn laatste stukje eigenwaarde van me afgenomen. Dat laatste beetje wat ik nog had. Ik heb van je moeten kotsen, dagen en nachten lang. Weken en jaren! En dat gevoel komt weer omhoog. Maar dat gaat je niet lukken! Jij hebt ervoor gezorgd dat ik nog verder verknipt ben geraakt. Dat ik mijn grenzen niet meer had. Ik had ze wel, maar dacht dat ik ze niet mocht hebben. Ik haat mezelf, maar ik moet jou haten!
Waarom kon je niet van me afblijven? Waarom pakte je niet iemand die dat wel wilde? Waarom gaf je me nog een keuze, terwijl je wist dat ik geen keuze wilde maken. Waarom!!!! Dat is de grootste vraag die ik heb. Wat had ik anders moeten doen. Hoe had ik kunnen ontsnappen. Heb ik je een signaal gegeven dat ik wel wilde? Mijn maag draait al bij het idee. En ik weet dat het niet waar is, ik weet het zeker! En toch voel ik schuld bij mezelf. Heb jij mij dat ook verteld?
Ik vraag me af wie jij nu bent. Hoe je terug kijkt op die avond. Of je het nog weet.. misschien ben je het zelfs wel vergeten. Of heb je er iets structureels van gemaakt? Ik ben ziek in mn hoofd, maar jij bent nog veel zieker!
Nooit heb ik me onderuit laten halen, altijd ben ik doorgegaan. En nu ben jij degene die me bijna vloert. Maar dat zal ik nooit laten gebeuren, nooit! Je vieze handen en je smerige kop. Om over de rest maar niet te spreken. Walging, als ik daar aan denk. Je wist dat je me pijn deed, wilde je dat juist?
Ik haat je.
|