Hoi mensen, beetje raar dit misschien maar misschien reageren mensen erop

Ik moet straks mijn tekst voor het jaarboek inleveren. Dit is een boek waar alle examenleerlingen een stukje in mogen schrijven onder het mom 'leuk voor later'.
Ik heb mijn stukje net even snel in elkaar gegooid en ben benieuwd wat mensen ervan vinden. Is het niet aaaal te cliche en onleesbaar?
7 jaar middelbare school, 7 jaar Comenius en nog steeds heb ik het niet geleerd. Over 10 minuten moet dit stukje worden ingeleverd, oftewel ik heb het weer uitgesteld tot het allerlaatste moment. Toen we de opdracht kregen om een stukje voor het jaarboek te schrijven, dacht ik al meteen: “ach dat komt wel een keertje dat is nog zover weg..”. Een gedachte die ik tijdens mijn tijd op het Comenius misschien iets te vaak heb gehad.
Het begon 7 jaar geleden in het beruchte 1G1. Mijn eerste cijfer in de deze klas was een 1 voor Frans, omdat we niet hadden begrepen dat je tijdens een s.o. niet mocht overleggen. Met ons kleine klasje van 18 leerlingen dat op het eerste gezicht zo schattig leek, wisten we menig leraar/lerares tot waanzin te drijven. Ik zal nooit vergeten hoe een aantal leerlingen tijdens de les spontaan hun operakunsten lieten horen. Dit liep meerdere malen uit op een wedstrijd waarbij mentor Meneer Liefland ons met een al trillende onderlip tot stilte probeerde te manen. Mentrix Mevrouw van Leeuwen probeerde ons te overstemmen met een schril “silence s'il vous plaît” waarbij ze woest op het bord sloeg met haar ring.
In de tweede werden we samengevoegd met het rustige 1G2, wat binnen 2 weken een zo mogelijk nog drukkere klas dan 1G1 was geworden. In de 3e stapte ik over naar vwo, hier ontmoette ik veel van mijn huidige vrienden. Vanaf dat moment verliep mijn schooltijd redelijk rustig. Tussendoor een keertje naar de leerplichtambtenaar (op tijd komen is niet mijn sterkste punt) en in 5 vwo een jaartje overgedaan. In mijn nieuwe jaar werd ik gelukkig goed ontvangen en ook daar heb ik leuke vriendschappen opgebouwd.
Ook over het examen dacht ik altijd, “oh dat komt wel een keertje dat is nog zover weg..”, en dan is het ineens zover. Mijn jaren op het Comenius zijn voorbij gevlogen en tegen de tijd dat u dit leest, heb ik hopelijk net mijn diploma ondertekend. Ondanks het feit dat ik de afgelopen jaren veel te klagen heb gehad over het Comenius wil ik dat nu niet doen. Ik heb al met al een super mooie tijd gehad en ga het zeker missen.
Dag lieve vrienden en vriendinnetjes, mogen jullie allemaal een mooie studententijd tegemoet gaan!