Eigenlijk beantwoord je hier zelf al op iets wat helemaal geen vraag is maar een mededeling naar ons toe. Zo worden mensen depressief. Door zichzelf maar in de put te laten denken. Jij kan je pa niet beter maken en moeder alleen maar gelukkiger als die een meid ziet die er voor gaat. Er uit haalt wat er in zit al is dat maar weinig nu. Blijf vooral zo door denken en dan zit je over een jaartje ofzo wel aan de anti depresiva's en daar kom je dan nooit meer vanaf want die genezen niets, ze onderdrukken allen maar. Jij moet leren dat je zelf verantwoordelijk bent voor jouw manier van denken. Zelfs al is dat misschien niet helemaal waar, als het zo blijft ben je zo ineens 18 jaar ofzo en dan vind men dat dat zeker wel zo is dus wen maar snel aan het idee dat jij een manier van denken hebt ontwikkeld die destructief is voor jezelf. Je hebt ook al de methode van de schuld buiten jezelf leggen aardig onder de knie zie ik. want het komt immers daar anderen die om jou heen bewegen.En ik wil er best een heel stuk in mee gaan dat dat zo is maar je weet niet of het anders zou zijn geweest als die externe factoren anders waren. Zul je ook nooit weten want die zijn nu eenmaal zo en die ga jij niet veranderen, hoe je er ook tegenaan kijkt. Dus get your self together babe en neem de controle terug over jouw prille leventje en zoek er desnoods professionele hulp bij en laat je niet door een huisarts afschepen en een pilletje ofzo want dan is het gebeurd. Jij hersens zijn nog zo volop in ontwiklkeling dat juist nu het goede moment daar is, Wacht je nog 3 jaar dan zijn je hersenen al bijna uit ontwikkeld en wordt het alleen maar moeilijker denkpatronen te corrigeren. Dus eigenlijk gewoon even heel egoïstisch zijn wat dus eigenlijk totaal niet bij jou past maar wel een goede remedie kan zijn want nogmaals. Jij hebt niet de kracht en middelen om je externe negatieve factoren te verbeteren en niemand heeft die anders had je pa allang geen pijn meer gehad. Jij kunt echter wel de enig echt terzake doende factor aanpakken met eigen middelen en dat is jezelf centraal stellen. Want hoe kun je ooit die externe factoren een helpende hand, aandacht of troost bieden als jij jezelf de put in blijft denken. Hoop dat je niet al te hard gekwetst bent nu maar een zachte aai over je koppie zal je niet verder helpen en alleen maar je manier van denken bevestigen. Succes meid, op jouw zeiltocht door de woelige wateren die ook wel hetleven wordt genoemd en elke zeilboot kan maar 1 kapitein aan boord hebben en jij bent degende die bepaald of jij die boot bestuurt of dat je het roer uit handen geeft en die door anderen die de koers allang kwijt zijn laat besturen. Sterkte
|