Topic voor negativiteit. #5

JaapieEleven schreef:

Tja het is dat havo verplicht is voor de pabo. Heel stiekem hoop ik dat ik geen examen hoef te doen, net als de mensen van vorig jaar. Ik ben bang dat ik het niet ga halen

Is het dan geen kwestie van "gewoon" doorbijten en er nog een klein jaar voor gaan en die examens kantje boord halen? Vroegah moest je heel gek doen wilde je wél overgaan naar havo5 maar de examens niet halen. Als je een beetje je best deed, was er in het laatste jaar nog best wel wat te redden.

Maar misschien is die shit ook wel anders want corona. Weet ik veel.

Straatmeid schreef:

Voor domkoppen!

Ik ben sinds deze post enorm getriggerd om een discussie te voeren over of mensen met een beperking wel of geen kinderen mogen krijgen.

[JaapieEleven]

Enilorac schreef:

Is het dan geen kwestie van "gewoon" doorbijten en er nog een klein jaar voor gaan en die examens kantje boord halen? Vroegah moest je heel gek doen wilde je wél overgaan naar havo5 maar de examens niet halen. Als je een beetje je best deed, was er in het laatste jaar nog best wel wat te redden.

Maar misschien is die shit ook wel anders want corona. Weet ik veel.

Het is inderdaad gewoon even doorbijten. In 5 havo moet je alsnog 50% van je PTA cijfer halen. En voor ak sta ik een 5.6 na 50% PTA. Dus ik kan het me niet veroorloven om nu daar onnodige fouten te maken bijvoorbeeld. Ook voor andere vakken kan het nog volledig foutgaan. Het is nog best te doen om te falen. Niet dat dat mijn plan is uiteraard

[Positive mind]

Ja hup Japie! Een jaartje nog. Als het examen wel doorgaat gewoon even flink oefenen met oud examens en dan kom je er wel

[Positive mind]

Ik vind trouwens dat thuisonderwijs ook echt helemaal ruk. Net als thuiswerken. Ik kan dar gewoon echt niet.

Enilorac schreef:

Ik ben sinds deze post enorm getriggerd om een discussie te voeren over of mensen met een beperking wel of geen kinderen mogen krijgen.

Ik heb zelfs een mening over het aborteren van baby's met een beperking dus brand los

[JaapieEleven]

Positive mind schreef:

Ja hup Japie! Een jaartje nog. Als het examen wel doorgaat gewoon even flink oefenen met oud examens en dan kom je er wel

Een jaartje nog klinkt dichtbij en toch heel ver. Daarom voelt dat niet echt als prettige motivatie. Ik leef tegenwoordig meer van periode naar periode. Of beter gezegd, van vakantie naar vakantie. Ik heb ook minidoelen neergezet, in de hoop motivatie en discipline vast te houden. In de eerste periode (tot de kerstvakantie) wil ik geen enkele onvoldoende halen. Dat is het doel voor de eerste periode. Zo hoop ik elke keer naar korte doelen te werken die redelijk haalbaar zijn om zo motivatie te houden

[Destruct!]

Positive mind schreef:

Ik vind trouwens dat thuisonderwijs ook echt helemaal ruk. Net als thuiswerken. Ik kan dar gewoon echt niet.

Ik ben het nu aan het doen, maar het blijft kak

JaapieEleven schreef:

Een jaartje nog klinkt dichtbij en toch heel ver. Daarom voelt dat niet echt als prettige motivatie. Ik leef tegenwoordig meer van periode naar periode. Of beter gezegd, van vakantie naar vakantie. Ik heb ook minidoelen neergezet, in de hoop motivatie en discipline vast te houden. In de eerste periode (tot de kerstvakantie) wil ik geen enkele onvoldoende halen. Dat is het doel voor de eerste periode. Zo hoop ik elke keer naar korte doelen te werken die redelijk haalbaar zijn om zo motivatie te houden

Een jaartje is kort. Denk aan alles wat je daarna gaat doen en wat voor mogelijkheden je hebt daarna. Ga NU aan de slag!

[JaapieEleven]

Eigenlijk heb je wel gelijk

Straatmeid schreef:

Ik heb zelfs een mening over het aborteren van baby's met een beperking dus brand los

Wat is je mening daarover dan?

Nou ja, er valt weinig over los te branden. Ik vind mensen met een beperking geen kinderen mogen krijgen, omdat ik eigenlijk alleen maar negatieve verhalen ken en het enorm zwaar is voor de normaal begaafde kinderen. Ik weet alleen ook niet hoe dit in de praktijk uitgevoerd moet worden want verplicht sterilliseren of zo vind ik ook een beetje twijfelachtig....

JaapieEleven schreef:

Een jaartje nog klinkt dichtbij en toch heel ver. Daarom voelt dat niet echt als prettige motivatie. Ik leef tegenwoordig meer van periode naar periode. Of beter gezegd, van vakantie naar vakantie. Ik heb ook minidoelen neergezet, in de hoop motivatie en discipline vast te houden. In de eerste periode (tot de kerstvakantie) wil ik geen enkele onvoldoende halen. Dat is het doel voor de eerste periode. Zo hoop ik elke keer naar korte doelen te werken die redelijk haalbaar zijn om zo motivatie te houden

Klinkt als een goed plan. Doen wat voor jou werkt en korte termijndoelen stellen is prima. De kerstvakantie is een goed doel, dat is vrij kort en overzichtelijk - zet 'm op!

JaapieEleven schreef:

Eigenlijk heb je wel gelijk

Een jaar lijkt nu echt heel lang, maar over twee of drie jaar vraag je je af waar je je ooit zo druk om hebt gemaakt. Ik ging van 3 havo naar 4 vmbo, dat leek het einde van de wereld. Ik stopte drie weken voor het einde van mijn diplomering met de SPW, dat leek het einde van de wereld. Ik stopte met HBO-V, dat leek het einde van de wereld. En nu heb ik een prima baan bij een goede werkgever, jeukt het me enorm om me verder te ontwikkelen en kan ik alles gaan doen wat me leuk lijkt.
Het lijkt nu heel zwaar en moeilijk en donker en onoverkomelijk, maar het wordt beter. Écht waar. Hoe eerder je je diploma hebt, hoe sneller je door kunt met je verder ontwikkelen en het leven leiden dat je graag wil. Kom op!

[Positive mind]

Ik denk dat het gezond is om beide te doen: zowel minidoelen stellen als brede toekomstgerichte doelen. Dat plaatst je minidoelen in een context waardoor ze beter vol te houden zijn.

Ik heb nu trouwens niet echt een macrodoel en dat vind ik oprecht best frustrerend

Ligt er aan wat voor jou werkt. Doelen kunnen ook frustrerend werken. De vorige teamleider van het AC, scheen erg te hameren op ontwikkelingsgerichte doelen die te maken hadden met meetbare kennis opdoen. Collega's vonden dat heel frustrerend, want daardoor ontstond het gevoel dat ze nú niet goed genoeg waren. Dat hun kennis niet goed genoeg was. Daarnaast is "de cliënten zo goed mogelijk leren kennen" een heel belangrijk doel in ons vakgebie ddat vaak onderbelicht wordt. Als dat je doel is, is dat een heel goed doel, maar het is moeilijk om dat om te zetten in iets meetbaars. Dat heeft meer te maken met een gevoel dat je met een cliënt hebt. Het ligt er maar net aan wat wel of niet fijn is.

[Destruct!]

Voor mij geven doelen motivatie, en als ik erg gemotiveerd ben, dan zit ik in zo'n trance en kan ik niet meer stoppen :-P

[JaapieEleven]

Bedankt Enilorac! Je speech is zonder grappen zeer overtuigend en motiverend. Ik ga hem zeker nog eens teruglezen :

[Holland Oates]

Jaapio, ik ben een middelbareschool drop-out, en ik kan je zeggen dat als je de kans hebt om het af te maken, hoe zwaar ook, je het moet doen. Een jaartje is peanuts en helpt je zo veel in de rest van je leven (geen papiertjes hebben is ruk). En wat ik wou dat ik geweten had: het is niet erg om om hulp te vragen. Als er een docent of een mentor is bij wie je je prettig voelt, praat daar dan mee. Zij kunnen je vast helpen als ze weten dat je het wilt. Huphup! Je kan het!

Jaapie, ik heb tig keer gedacht om te stoppen met iets, maar ook tig keer besloten om wel door te gaan, om de doodeenvoudige reden: Ook dit gaat ooit over. Tuurlijk heb ik ook fouten gemaakt in keuzes, maar dat is niet erg, want ik heb er van geleerd. Sowieso is fouten maken normaal, dat doet iedereen. Dat had ik graag op jouw leeftijd willen horen.

Nu ben ik echt blij dat ik doorgezet heb en daarnaast, nu is het even moeilijk, maar er komen nog meer dingen in je leven aan die ook moeilijk zijn.

Enilorac schreef:

Wat is je mening daarover dan?

Nou ja, er valt weinig over los te branden. Ik vind mensen met een beperking geen kinderen mogen krijgen, omdat ik eigenlijk alleen maar negatieve verhalen ken en het enorm zwaar is voor de normaal begaafde kinderen. Ik weet alleen ook niet hoe dit in de praktijk uitgevoerd moet worden want verplicht sterilliseren of zo vind ik ook een beetje twijfelachtig....

Het doet mij deugd dat er meer mensen zijn die het normaal gaan vinden om een kind met een beperking of syndroom van down te aborteren, in plaats van dat het een kind is met mogelijkheden en die je ook heel veel liefde geeft etc.... Donder toch op.

Maar waarom dan?

Wel nu, hoe vaak ik niet hoorde van stellen die dat deden, omdat ze wisten dat zij als ouders niet de liefde konden geven wat dat kind nodig had. En dat ze daar dan commentaar op kregen van anderen, wat ik echt verschrikkelijk vind. Zo'n kind kan een belasting zijn voor de ouders en het gezin. Als de ouders dood gaan, zitten broers en zussen er mee en moeten ze tig keer naar het ziekenhuis etc. Dan nog het uit huis plaatsen, de agressiviteit die er ook is. De financiële belasting etc. Ik vind het volstrekt logisch als mensen dit niet zouden willen en dan voor abortus kiezen.

Ik ga er later nog op reageren

[Destruct!]

En voor het kind zelf; als die zelf een erge beperking heeft. Waarom hem/haar op de wereld laten plaatsen? Voor de ouders het beste, en ook voor het kind. Alsof die kind het gaat merken dat ie geaborteerd wordt.

[Destruct!]

Die ziel vliegt wel in een andere buik (ofzo)

Straatmeid schreef:

Wel nu, hoe vaak ik niet hoorde van stellen die dat deden, omdat ze wisten dat zij als ouders niet de liefde konden geven wat dat kind nodig had. En dat ze daar dan commentaar op kregen van anderen, wat ik echt verschrikkelijk vind. Zo'n kind kan een belasting zijn voor de ouders en het gezin. Als de ouders dood gaan, zitten broers en zussen er mee en moeten ze tig keer naar het ziekenhuis etc. Dan nog het uit huis plaatsen, de agressiviteit die er ook is. De financiële belasting etc. Ik vind het volstrekt logisch als mensen dit niet zouden willen en dan voor abortus kiezen.

En als mensen er wel voor kiezen om die belasting aan te gaan - vind je dat het dan niet geaborteerd hoeft te worden? Dat kinderen met een verstandelijke beperking wel "bestaansrecht" hebben en dus een leven mogen leiden? Of zouden mensen met een verstandelijke beperking helemaal niet meer geboren mogen of hoeven worden?

Destruct! schreef:

En voor het kind zelf; als die zelf een erge beperking heeft. Waarom hem/haar op de wereld laten plaatsen? Voor de ouders het beste, en ook voor het kind. Alsof die kind het gaat merken dat ie geaborteerd wordt.

Waarom niet dat kind op de wereld zetten? Oprechte vraag, want ook met een (erge) beperking kun je prima gelukkig zijn. Wat is een erge beperking in dezen?

Ik vind dit altijd hele fijne gespreksonderwerpen

[Destruct!]

Enilorac schreef:

Ik vind dit altijd hele fijne gespreksonderwerpen

(Ik kom er later op terug caro)

Enilorac schreef:

Waarom niet dat kind op de wereld zetten? Oprechte vraag, want ook met een (erge) beperking kun je prima gelukkig zijn. Wat is een erge beperking in dezen?

Ik was liever geaborteerd geweest dan downsyndroom. Meen ik oprecht. En zo zijn er nog wel een bak met aandoeningen te verzinnen.

Maar WAAROM DAN

Enilorac schreef:

Maar WAAROM DAN

Omdat ik zo'n leven echt niet zou willen, zo afhankelijk van anderen voor een normaal functioneren.

Ik zou ook liever dood zijn dan blind trouwens.

Enilorac schreef:

En als mensen er wel voor kiezen om die belasting aan te gaan - vind je dat het dan niet geaborteerd hoeft te worden? Dat kinderen met een verstandelijke beperking wel "bestaansrecht" hebben en dus een leven mogen leiden? Of zouden mensen met een verstandelijke beperking helemaal niet meer geboren mogen of hoeven worden?

Oja dat zeer zeker wel! Als mensen dat doen, dat kunnen, en het hele gezin goed draaiende blijft etc, dan vind ik dat prachtig. Maar het is niet aan mij besteed. Ik zou dus zo'n kind aborteren, ik zou ook niet met een partner kunnen zijn die hier niet achter staat. En ik zou ook niet "al lang blij zijn dat ik een kind heb". Ik zou het kind alsnog niet de liefde en steun kunnen geven wat het verdient, dus is het egoïstisch om het te houden.

Het is ook niet dat de zorg overspoeld wordt ofzo. Maar ik wil het niet.

Enilorac schreef:

Waarom niet dat kind op de wereld zetten? Oprechte vraag, want ook met een (erge) beperking kun je prima gelukkig zijn. Wat is een erge beperking in dezen?

Ja, dit vind ik een grijs gebied achtig iets.... Een kind dat met beperkingen wordt geboren, kent niets anders, maar toch, wie zegt dat? Is dat echt waar? Dat bedoel ik dus ook voor down-kinderen.

Verder, een kind op de wereld zetten dat vaak naar het ziekenhuis moet, veel pijn heeft etc en je weet dit van te voren, vind ik dan wél egoïstisch.

[Destruct!]

Enilorac schreef:

Waarom niet dat kind op de wereld zetten? Oprechte vraag, want ook met een (erge) beperking kun je prima gelukkig zijn. Wat is een erge beperking in dezen?

Dit is een breinbrekende vraag, maar de ouders moeten het zelf weten uiteindelijk. Als ze daar echt voor klaar staan.

Met een erge beperking bedoel ik dat degene heel afhankelijk is van externe help voor zijn rest van zijn leven.

deadlock schreef:

Omdat ik zo'n leven echt niet zou willen, zo afhankelijk van anderen voor een normaal functioneren.

Ik snap het idee wel, maar dat zeg je nu, met je volle verstand, nadat je ervaren hebt hoe het is om zelfstandig te leven. Maar als je gehandicapt wordt geboren (of je loopt in je vroege kindertijd een handicap op) en je bent van vrij laag niveau, dan weet je dat toch niet? Dan weet je niet beter. En dan ben je daar ook écht enorm niet bezig. De jongens waar ik mee werk, zijn geen enkel moment van de dag bezig met "godverdomme nu moeten ze me wéér helpen met eten/drinken/verschonen/aankleden/douchen." Hun emoties bestaan (heel erg gebagatelliseerd en basic gesteld) alleen maar uit lust/onlust.

Straatmeid schreef:

Oja dat zeer zeker wel! Als mensen dat doen, dat kunnen, en het hele gezin goed draaiende blijft etc, dan vind ik dat prachtig. Maar het is niet aan mij besteed. Ik zou dus zo'n kind aborteren, ik zou ook niet met een partner kunnen zijn die hier niet achter staat. En ik zou ook niet "al lang blij zijn dat ik een kind heb". Ik zou het kind alsnog niet de liefde en steun kunnen geven wat het verdient, dus is het egoïstisch om het te houden.

Het is ook niet dat de zorg overspoeld wordt ofzo. Maar ik wil het niet.

Ik vind het hele "Blij zijn dat je een kind hebt" echt ene heel achterlijk idee, sowieso. De zorg voor iemand met een beperking is echt enorm zwaar en moet niet onderschat worden.

Straatmeid schreef:

Ja, dit vind ik een grijs gebied achtig iets.... Een kind dat met beperkingen wordt geboren, kent niets anders, maar toch, wie zegt dat? Is dat echt waar? Dat bedoel ik dus ook voor down-kinderen.

Verder, een kind op de wereld zetten dat vaak naar het ziekenhuis moet, veel pijn heeft etc en je weet dit van te voren, vind ik dan wél egoïstisch.

Nou ja,, downkinderen.... Er zijn ongeveer nog ontelbaar miljoen andere handicaps en syndromen en aandoeningen en shit, dus downkinderen daar uitlichten heeft wat mij betreft weinig meerwaarde Buiten dat ze "zo schattig" zijn en dat Johnny de Mol daar makkelijke tv mee kan maken. En nou ja, mijn ervaring met laag niveau is best wel aanwezig en ik kan je met vrij grote zekerheid zeggen dat die niet bezig zijn met "een normaal leven." Leven bestaat uit basisemoties en wel/niet fijn. Dat je zo'n leven niet wilt nadat je (volledig) zelfstandig hebt gefunctioneerd, snap ik. Ik zou dat zelf ook niet willen. Maar als dat je leven is en je doet het daar goed op - waarom niet?

Kanttekening hier in is dat ik het wel heb over gemiddeld/laag niveau heb. Mensen van hoog niveau zijn wel evne andere shit - die zijn zich vaak wel bewust van dat ze "anders" zijn en niet mee kunnen met de huidige maatschappij. Dat kan als heel zwaar worden ervaren en brengt meer dan eens serieus onveilige situaties met zich mee. Dan liever volledig afhankelijk van anderen.

Destruct! schreef:

Dit is een breinbrekende vraag, maar de ouders moeten het zelf weten uiteindelijk. Als ze daar echt voor klaar staan.

Met een erge beperking bedoel ik dat degene heel afhankelijk is van externe help voor zijn rest van zijn leven.

Mijn zusje is zéér slechthorend en heeft implantaten om goed te kunnen horen. Zij zal nooit zonder hoortoestellen (en de daarbij behorende KNO-artsen, audiologen, audiciëns e.d.) kunnen functioneren. Met doet ze het echter prima. Valt dat ook onder zeer afhankelijk van anderen?

[hppa]

als ik een kind zou verwachten en ze zien bij de eerste echo's dat dat kind nooit veel meer kan dan kwijlen en schreeuwen en altijd zorg nodig heeft, dan ben ik groot voorstander van abortus

Ik ben voorstander voor de keuze

Ik kan echt niets met "dan weet je niet beter". Dat weet ik wel en dat is de situatie waar ik in zit dus ik kijk vanuit dat perspectief.

Oke.

Indianen in het Braziliaanse regenwoud die vermoord worden om wat jungle plat te kunnen branden weten ook niet beter, dus dat mag gewoon!

[Holland Oates]

Enilorac schreef:

Mijn zusje is zéér slechthorend en heeft implantaten om goed te kunnen horen. Zij zal nooit zonder hoortoestellen (en de daarbij behorende KNO-artsen, audiologen, audiciëns e.d.) kunnen functioneren. Met doet ze het echter prima. Valt dat ook onder zeer afhankelijk van anderen?

Dit vind ik iets anders. Niet kunnen horen is een fysieke handicap, maar geen mentale. De rest van haar lichaam werkt en ze kan (neem ik aan) voor zichzelf zorgen.
Ken je Special Books by Special Kids? Zo'n kerel interviewt al jaren kinderen met allerlei handicaps en ik vind het fascinerend. Sommigen weten idd niet beter, maar er zijn er ook zat die duidelijk inzien dat ze anders zijn en daar verdrietig of gefrustreerd door raken.
Ik vind het een lastig iets, maar denk wel dat mensen de keus moeten hebben om hun kindje weg te laten halen als ze denken er niet goed (genoeg) voor te kunnen zorgen. Of als het kindje met pijn moet leven.

Tuurlijk os dat anders en dat snap ik ook wel. Het ging me meer om dat "heel afhankelijk van externe hulp" een heel vaag iets is en dat dat voor veel meer mensen geldt dan alleen de ernstig meervoudig gehandicapten. Er zijn veel gradaties in "afhankelijk zijn van externe hulp" en dat wilde ik duidelijk maken.

Overigens vind ik dat iedereen die van mening is dat ernstig meervoudig gehandicapten "ook recht hebben op leven" en in geval van echo waarbij duidelijk is dat er stevige handicaps zijn, tegen abortus is, zelf ook een stevige handicap heeft.

[Mema]

Ik zit buiten in de tuin met de poes. Die vindt het allemaal wel spannend zo midden in de nacht. Ik zelf zou graag nachten maken van meer dan 3-4 uur.

Slapen is voor watjes Mema.

[Mema]

Dat sowieso

[Daantje_0705]

Gesprek met mijn arts, waarin hij zei dat hij het ook niet weet. Niet het antwoord wat ik wil horen, wel het eerlijke antwoord. Hakt er toch best in.

[Loezzel]

Ik gooide vanochtend ipv mijn bananenschil mijn sleutels in de groenbak

[Megatron]

Loezzel schreef:

Ik gooide vanochtend ipv mijn bananenschil mijn sleutels in de groenbak

De maden brachten ze toch zeker wel weer terug?

[Positive mind]

Mijn nek en schouders doen ontzettend pijn