waarom zeggen mensen zo snel dat ze depri zijn...

Kazanka schreef:
Heb ik het nou goed begrepen dat sommige mensen zoiets zeggen als:


Al heb je 30 jaar lang last van depressieve klachten, doet in die tijd 10 zm-pogingen, dan nog mag je je niet depressief noemen, omdat je dat niet 'officieel' door een dokter/arts heb laten vaststellen?

Je kan dan zeker zeggen dat je je depressief voelt, maar 't moet eerst vastgesteld worden.. Net zoals je niet van jezelf gaat zeggen dat je een tumor hebt omdat je alle symptomen vertoont, zoiets moet worden vastgesteld door een arts..
Maareh, als je 10 zm-pogingen hebt gedaan, ben je écht wel bij een arts beland hoor... anders waren het geen serieuze pogingen...

[Kazanka]

Andijvie schreef:
Je kan dan zeker zeggen dat je je depressief voelt, maar 't moet eerst vastgesteld worden.. Net zoals je niet van jezelf gaat zeggen dat je een tumor hebt omdat je alle symptomen vertoont, zoiets moet worden vastgesteld door een arts..
Maareh, als je 10 zm-pogingen hebt gedaan, ben je écht wel bij een arts beland hoor... anders waren het geen serieuze pogingen...

Misschien heb je gelijk
misschien ook niet

[antigone]

Leonoor schreef:
Ik denk dat mensen sneller zeggen dat ze depri zijn, omdat de taboe die er vroeger op rustte langzaam wat minder aan het worden is. Voor sommige mensen zal het aandacht trekken zijn, maar anderen menen het heel serieus. In de puberteit voelen veel mensen zich onzeker enz., je kunt je daardoor depressief voelen, dat kan door de puberteit komen, maar of dat nou onbelangrijk is ed? Ik vind dat je pas 'echt' depressief bent, als het is vast gesteld door een dokter/psycholoog/wat dan ook (door iemand die daar voor bevoegd is iig). Maar daarvoor kun je je ook knap verrot voelen en dat kan al erg genoeg zijn om jezelf met 'depri' te betitelen.

*is het daar mee eens*

Mensen die aandacht trekken zijn zielig, daar heb ik zelf ook mee te maken gehad, en je moet die mensen gewoon geen aandacht geven (klinkt cliché) want dat is t enige dat werkt.

Ik vind dat je wat van je leven moet maken, en niet moet toegeven aan je depressiviteit. Dit is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik denk dat dit t beste is. Zoek hulp, doe iets, maar geef je er niet aan over, en bedenk dat er altijd mensen zijn die het nog slechter hebben dan jou.

bovendien zegt Thom Yorke :

"it's easy to be miserable. Being happy is tougher- and cooler."

met die uitspraak ben ik het 100 % eens

[karamba]

Misschien zijn mensen wel opzoek naar anderen die met hun gaan meeleven. Ik denk dat mensen wel vaker ziektes ofzo noemen omdat ze aandacht tekort hebben. Deed ik vroeger ook wel eens. Nu nog alleen voor de grap. Ik heb het mezelf afgeleerd. Ik zit al een tijdje bij een psycholoog. Nu zeg ik het nog alleen voor de grap ofzo...
Moet eigenlijk ook niet, maar toch...

addy schreef:
Misschien zijn mensen wel opzoek naar anderen die met hun gaan meeleven. Ik denk dat mensen wel vaker ziektes ofzo noemen omdat ze aandacht tekort hebben. Deed ik vroeger ook wel eens. Nu nog alleen voor de grap. Ik heb het mezelf afgeleerd. Ik zit al een tijdje bij een psycholoog. Nu zeg ik het nog alleen voor de grap ofzo...
Moet eigenlijk ook niet, maar toch...

Nichtje van me doet dat ook, blijkt dat men denkt - omdat ze erg slim is - dat ze vrijwel geen aandacht nodig heeft omdat ze zichzelf wel redt, ze moet dus echt schreeuwen voor aandacht --> daarom bedenkt ze dus dat er iets is, zo krijgt ze de aandacht die ze nodig heeft. Enige nadeel is dat ze er eigenlijk niet meer mee kan stoppen... Lijkt me echt heel erg...

[karamba]

tja... t was herkenbaar voor me. Best irri als je er eenmaal in zit. Dat soort dingen zoeken voor medelijden. Maar het liep uit de hand ik ging meer dingen doen om aandacht te zoeken. Dus ik ben ECHT als klein jongetje naar een soort afkickcentrum gegaan. Maar zoiets was wel moeilijk te vinden...

Andijvie schreef:
Op basis van gesprekken, zo is het bij mij iig gegaan...

Welke CRITERIA gaven bij jou dan de doorslag (je hoeft niet concreet te worden)

[Kazanka]

Andijvie schreef:
Maar depressief worden door vrije tijd is pure onzin...

niet helemaal....

Juist door mijn vrije tijd had ik de zwaarste periode van depressiviteit. Ik had mijn vwo afgerond en begon aan de zomer vakantie. Wou gaan werken, maar had dit niet doorgezet dus had ik voor iets van 3.5 maanden helemaal niks te doen. Geen enkele verplichting of wat dan ook. Kortom ik had teveel vrije tijd, of eigenlijk alleen maar vrije tijd.

In die paar maanden zakte ik steeds dieper weg, meer isolatie en alles ging steeds slechter.
Als je de vrije tijd beperkt en toch een aantal vaste verplichtingen behoudt zal je niet zo sterk geisoleerd raken en dus een grotere kans maken op een niet-sterk-geisoleerd bestaan.

Kazanka schreef:
niet helemaal....

Juist door mijn vrije tijd had ik de zwaarste periode van depressiviteit. Ik had mijn vwo afgerond en begon aan de zomer vakantie. Wou gaan werken, maar had dit niet doorgezet dus had ik voor iets van 3.5 maanden helemaal niks te doen. Geen enkele verplichting of wat dan ook. Kortom ik had teveel vrije tijd, of eigenlijk alleen maar vrije tijd.

In die paar maanden zakte ik steeds dieper weg, meer isolatie en alles ging steeds slechter.
Als je de vrije tijd beperkt en toch een aantal vaste verplichtingen behoudt zal je niet zo sterk geisoleerd raken en dus een grotere kans maken op een niet-sterk-geisoleerd bestaan.

Sorry, nu ik het terug lees zie ik dat ik het anders zei dan ik bedoelde: je kan om alles depressief worden, vrije tijd is niet de enge mogelijkheid natuurlijk.. Maar door vrije tijd heb je meer tijd te malen en geïsoleerd te raken.. Ik snap mijn reply achteraf helemaal neit

[Kazanka]

Andijvie schreef:
Sorry, nu ik het terug lees zie ik dat ik het anders zei dan ik bedoelde: je kan om alles depressief worden, vrije tijd is niet de enge mogelijkheid natuurlijk.. Maar door vrije tijd heb je meer tijd te malen en geïsoleerd te raken.. Ik snap mijn reply achteraf helemaal neit

ik heb ook zow vaak dat ik trug kijk op mijn eigen post en denk: "Heb ik dat geschreven "

maarjah iedereen heeft weleens een minder moment, al ist maar 2 minuten, terwijl je bezig bent met een post op psych bijv...