Wanneer denk je dat er wat mis met je is?

Wat ik dus ongeveer bedoel is... wanneer bereik jij het punt dat je echt denkt dat er wat mis met je is en naar de dokter stapt?

En hoeveel vage klachten (af en toe buikpijn, duizeligheid enzo) negeer je, of onthoud je ze allemaal?

Ik ben hier wel benieuwd naar aangezien ik zelf niet erg snel naar de dokter stap, ik wacht eerst af of het overgaat of gewoon niet erger word en dan denk ik er niet echt meer aan. Doen meer mensen dat of is dat erg euh... ongezond?

[Qimm]

Ik negeer alles tot het zo dusdanig veel erger wordt dat ik nie meer wat kan, gewone klachten kan ik zelf wel oplossen. Of als iets langer dan 2 weken duurt (niet hoesten/verkouden).
Ik kom nooit bij mijn dokter. Alleen als ik weer es wat breek

[Muizzz]

Ik onthoud vage klachten meestal wel, maar ik ga pas naar de dokter als het echt ernstig word.. Meestal wacht ik ook af of het erger word of niet.
En meestal als ik naar de dokter ga, vraag ik me nog af of het wel 'ernstig genoeg' is..

Ik denk niet dat het erg ongezond is, het is iniedergeval beter dan met elk klein klachtje naar de dokter te gaan.
Als er echt iets mis is dan merk je het heus wel.

[mieltje]

Neuh, ik ga ook niet echt snel naar een doc.
Ik moet wel echt denken dat ik in 'levensgevaar' ben wil ik daar een keer heen gaan...

Ik verzamel. En eens in de zoveel tijd als ik toch moet (om wat voor reden dan ook), dan neem ik de 'ernstigste' verzamelde klachten ook mee. Ik kan elke week (of zelfs iedere dag) bij de dokter zitten ('k heb een chronische ziekte + voedselintolerantie), maar ik ga één keer per half jaar oid of nog minder...

[rare kwast]

nee ik loop er gewoon mee door, ga niet naar die kwal krijg al kippenvel als ik aan hem denk

[Quiana]

Mensen om mij heen sturen me naar de dokter..
Uit mezelf zal 'k niet zo snel gaan.
Klachten die 'k dan nog heb, vertel ik wel..
Wat ik niet meer heb is toch al over dan,
vind dat dan minder belangrijk..

[Balance]

Leonoor schreef:
Ik verzamel. En eens in de zoveel tijd als ik toch moet (om wat voor reden dan ook), dan neem ik de 'ernstigste' verzamelde klachten ook mee.

[Buffy]

ik ben zeker weer de uitzondering: ik ben nogal een zenuwpeesje! sinds oud en nieuw heb ik telkens vage klachten gehad (in 1e week van januari kreeg ik te horen dat ik zoveel klachten had omdat mijn stress door de vakantie de kans heeft gekregen om zich te gaan 'uiten'). sinds die week ben ik bijna elke week bij de huisarts geweest. ik heb in totaal 4 verschillende artsen gehad en ze zeggen allemaal hetzelfde dus dat geloof ik zo langzamerhand wel ik kamp op dit moment met spastische darmen, iets waar jonge vrouwen heel gevoelig voor zijn. ik heb soms gigantisch last van een opgezette en/of pijnlijke buik; en ik heb door die spastische darmen ook te maken met obstipatie (verstopping). ik ben intussen al aan mijn 3e soort medicijnen toe om die pijn en die verstopping wat minder erg te maken

liefs Buffy

[LoeLoe]

Nah er zijn een aantal dingetjes waar ik soms lastr van heb en ik weet dat dat na een weekje wel weer verdwijnt uit zichzelf enzow..en dan na een paar maanden weer terugkomt.

Maar ik denk niet dat de dokter er veel aan kan doen.

Maar als het echt langer als 2 weken aanhoudt (pijn ofoz..of rare vlekjes of net wat) dan ga ik toch maar even naar de dokter

Of als ik ECHT het gevoel heb dat er gewoon echt helemaal iets niet goed zit.

Nou, toen ik een week nadat de pijn aan mijn Achillespees was begonnen nog steeds pijn had bij lopen e.d. ben ik maar naar de huisarts gegaan ==> Ik had een Achillespeesblessure.

Oh ja, en ik ben een x bij de huisarts geweest omdat ik een gigantische kneuzing bij m'n duim had.

[Tóney]

Ik weet dat er veeeeel mensen zijn die voor de kleinste dingetjes de huisarts bellen/er naar toe gaan en voor ieder klein dingetje wat bij de apotheek gaan halen.
Als je verhoging hebt en hoofdpijn en/of misselijk hoef je echt niet direct huisarts te bellen, ga eerst eens een dagje op bed liggen en neem een paracetamol.
En waarom zou je dat soort dingen speciaal onthouden? Ieder mens wordt toch wel eens ziek?
Er zijn zelfs mensen die de huisarts bellen als hun kind van 13 een bloedneus heeft....

Ik denk dat er pas echt wat mis is als je 2 dagen op bed ligt vol met paracetamol terwijl je gloeit als een kachel en je nog steeds zwaar belabberd voelt.
(het is natuurlijk wel logisch dat je naar de huisarts gaat met een zwaar gekneusde enkel, dingen als eczeem enz.)

Tóney schreef:
En waarom zou je dat soort dingen speciaal onthouden? Ieder mens wordt toch wel eens ziek?

'kweet niet of dit over mijn reactie gaat...? Maar wie zegt er dat zo iets iets is wat ik onthoud? Dit soort dingen ga ik idd niet onthouden, om de reden die jij noemt: ieder mens wordt wel eens ziek. Dingen die ik verzamel zijn bv. eczeem/uitslag, al maanden ergens pijn hebben, een brief die hij in moet vullen + ondertekenen (ding heb ik nu al 3 maanden oid ), al maanden verkouden/ziekerig, enz. Ik vind het dan niet nodig om er heen te gaan, maar ooit moet je dan toch en dan vraag ik gelijk of ie naar al die andere dingen ook ff wil kijken en of ie alle medicijnen ed weer ff wil voorschrijven ed.

[Dashja]

Ik was zeker vroeger helemaal niet zo pietleuterig op al die
vage klachten, had zoiets van; Ach gaat wel weer over, niets
aan de hand! Maar sinds +/- 2 maanden denk ik daar wel anders
over. En aangezien ik een abonnement heb op mijn huisarts
bespreek ik braaf wat ik tegen kom en laat aan haar over of
het ernstig is of niet, want dat zie ik zelf nog niet zo...
Die dingen heb ik altijd genegeerd...

[*Sneeuwmuts*]

Ik ga uit mezelf helemaal niet snel naar de dokter, behalve als ik bijvoorbeeld iets heb waarbij gehecht moet worden oid. (niet dat ik dat vaak heb, maar tis maar als voorbeeldje ).
Meestal als ergens last van heb wacht ik een paar weken en als het dan alleen maar erger wordt dwingt mn moeder me wel om te gaan...

als mijn omgeving me erheen stuurt, ik ga er niet uit mezelf heen, soms bel ik maar dat is voor een herhalingsrecept voor de pil, niks ergs dus, maar ik ga er altijd op aandringen van mijn omgeving erheen, uit mezelf niet, omdat ik eerder t idee heb dat er toch nooit iets is en t wel overgaat

[ekki]

Als er iets is waarvan ik denk dat ik er eigenlijk iets voor (tegen) zou moeten hebben, ga ik eerst in medische encyclopedieën zoeken of ik misschien iets kan vinden dat ik er tegen kan doen. Daarna bel ik m'n moeder op en vraag of zij misschien een middeltje weet. Anders modder ik meestal maar wat aan en loop vooral heel lang door met klachten. M'n moeder dringt altijd aan toch naar de huisarts te gaan, maar ik heb nooit zin. Ik vind eigenlijk altijd dat ik toch zeur. Maar er stapelen zich nu weer een aantal dingetjes op waarvoor ik toch naar de huisarts moet, alleen ik vrees dat ik doorverwezen ga worden (voor iets kleins, dat wel) naar het ziekenhuis en daar heb ik geen zin in, want ik kan er best mee leven.

Als ik 40 graden koorts zou hebben zou ik direct een arts waarschuwen. Normaal heb je namelijk niet zulke hoge koorts en bij hoge koorts denk ik meteen aan 'enge' ziektes zoals hersenvliesontsteking en nog wat dingetjes waar ik niet echt op kan komen. Maar over het algemeen ga ik dus eigenlijk zo'n beetje nooit. Ohja en ik verzamel ook klachten, totdat er iets is waarvoor ik er echt heen moet en dan vraag ik meteen alles maar.

Mijn instelling is: wat er ook gebeurt, altijd eerst een dag of vijf aanzien of het niet vanzelf overgaat (tenzij het iets is waarvan overduidelijk blijkt dat je er niet mee kunt blijven rondlopen, zoals een gebroken arm of bloed kotsen ofzo )

[Breg]

de laatste keer dat ik bij de dokter kwam was 1-1.5 jaar geleden omdat ik dacht dat ik misschien pfeiffer had.

En vage klachten negeer ik bijna altijd, ik denk altijd: zla wel niks ergs zijn...

[Tóney]

Leonoor schreef:
'kweet niet of dit over mijn reactie gaat...? Maar wie zegt er dat zo iets iets is wat ik onthoud? Dit soort dingen ga ik idd niet onthouden, om de reden die jij noemt: ieder mens wordt wel eens ziek.

nee hoor. gevraagd door topicstarter

Tóney schreef:
nee hoor. gevraagd door topicstarter

Maar gevraagd door een reactie.

[Tóney]

Ramlothiel schreef:
of onthoud je ze allemaal?

Ik weet niet of we elkaar helemaal goed begrijpen, maar hier was mijn eerste door jou gequote tekst een reactie op. NOFI iig
[btje offtopic ondertussen]

Tóney schreef:
Ik weet niet of we elkaar helemaal goed begrijpen, maar hier was mijn eerste door jou gequote tekst een reactie op. NOFI iig

En dat was dus het antwoord op mijn vraag. NOFI?

[btje offtopic ondertussen]

Maar niet onnodig, want ik vraag verduidelijking over iets en dat mag best.

Ik kijk het een aantal daagjes aan en dan kijk ik of ik wel of niet naar de dokter moet...maar helaas ben ik nu nog meer bang dan vroeger dat ik wat ernstigs heb door vorig jaar .