Stress is vermoeiender dan lichamelijke inspanning

[Liz]

Ik ben er pas achter gekomen dat stress veel vermoeiender is dan bijv lang te sporten.

Ik had een best wel druk leven. School (5VWO) best wel zwaar, veel huiswerk. Vier keer per week sporten. En ook nog een keer per week sporten. Ik merkte dat ik steeds lustelozer werd. Ik kon ook nooit ontspannen. Alles wat ik deed was getresst. Nu heb ik wat veranderd zodat ik wat meer tijd voor mezelf heb. Ik kan nu af en toe gewoon op de bank zitten zonder dat ik wat hoef te doen.En nu krijg ik de klap pas echt van het die hele tijd stressen. Ik ben helemaal gesloopt elke dag. Als ik door was gegaan had ik ingestort. Ik heb ook bijna nergens meer zin in. Ik internet bijna niet meer en email dus ook bijna niet meer (sorry Marc) Ik moet even tijd voor mezelf hebben.

Hebben meer mensen dit gehad?

[Dit bericht is aangepast door Liz (14-03-2002).]

[*Norena*]

mee eens

[Nena21]

Stress kan heel vermoeiend zijn,heb er ook vaak genoeg last van,dan ben ik echt kapot,en waarvan?Niet van sport ofzo,gewoon van het stressen,het alsmaar piekeren,dat vreet gewoon onwijs veel energie

Sporten zou juist ontspannend kunnen zijn. Als je er de tijd voorneemt en je schoolwerk op dat moment even op de achtergrond kunt zetten. Verder is het na sporten zo dat je lichamelijk moe bent, je gaat slapen of even zitten, en het is vaak over. Als je gestresst bent ben je geestelijk moe, en dat gaat niet over met even slapen of zitten. Dat gaat pas over als de bron van de stress weggenomen of verminderd wordt. Er op letten dat je voldoende ontspanning hebt (kan sporten, tv kijken, muziek luisteren, een boek lezen, winkelen, in bad gaan of douchen, wat dan ook, zijn).

[Marc S]

Liz schreef:
Ik ben er pas achter gekomen dat stress veel vermoeiender is dan bijv lang te sporten.

Dat is ook zo en daar weet ik alles van. Ik sloopte mezelf letterlijk door stress. Mijn geestelijke inspanning was enkele jaren geleden dermate dat ik lichamelijk aftakelde (ik kon niet meer goed slapen, deed weinig aan sport, kon weinig eten omdat ik me door de stress vaak misselijk voelde, enz).

Nu heb ik wat veranderd zodat ik wat meer tijd voor mezelf heb. Ik kan nu af en toe gewoon op de bank zitten zonder dat ik wat hoef te doen.En nu krijg ik de klap pas echt van het die hele tijd stressen.

Dat is normaal. Ik zou zeggen doe het een weekje rustig aan, probeer vroeg naar bed te gaan en lekker te relaxen. Vroeger werkte ik enkele maanden 60 uur per week (dus ook volop zaterdag en de halve zondag) en als ik dan weer thuiskwam, plofte ik in mijn zetel en dat was het. Geen concentratie meer voor school, te lusteloos om nog naar buiten te gaan .. gewoon niks meer..

Ik ben helemaal gesloopt elke dag. Als ik door was gegaan had ik ingestort. Ik heb ook bijna nergens meer zin in.

Weet je waar je voor moet oppassen? Dat je niet teveel op je moeheid let, want je kunt je snel moe voelen door eraan te denken. Maar goed, even rustig aan doen is niet verkeerd.

Ik internet bijna niet meer en email dus ook bijna niet meer (sorry Marc) Ik moet even tijd voor mezelf hebben.

Mjah, ik vroeg me al af waarom je niet meer mailde :/

Hebben meer mensen dit gehad?

Ik had dit vroeger een tijd lang bijna elke week het was dodelijk druk op het werk, en ik knalde echt helemaal door .. begon elke dag 's ochtends om 8 uur en ging door tot een uur of 6 en werkte ook in het weekend. Als ik dan op Zondagmiddag even tijd voor mezelf had, zakte ik gewoon letterlijk in elkaar.

Je voelt dan echt een druk op je hoofd, alles voelt zwaar aan, ik was vaak duizelig, mijn eetlust minderde .. op werk was het altijd stressen en ga zo maar door ..

Ik verloor 18kg aan gewicht door stress :/

Maar goed, dat het laatste jaar veel minder druk was en ik veel meer tijd voor mezelf had. Het is mij door te sporten en andere activiteiten op te zoeken gelukt een beetje te kalmeren, ben gelukkig ook weer 7kg aangekomen

Als ik door was gegaan, had het vast en zeker in een volledige burnout geeindigd denk ik :/

Tsja, het probleem bij een klein bedrijf: je hebt weinig mensen en je krijgt ineens een grote klus, dus werkte iedereen dag en nacht voor 2 om die te voltooien.

Probleem is wel: nu is het lekker rustig, maar dat betekent ook dat het rot gaat met het bedrijf. We zijn een grote klant kwijt :/

Na ja, ik ga offtopic hier

Sterkte iig

[Nena21]

Marc S schreef:
Mijn geestelijke inspanning was enkele jaren geleden dermate dat ik lichamelijk aftakelde (ik kon niet meer goed slapen, deed weinig aan sport, kon weinig eten omdat ik me door de stress vaak misselijk voelde, enz).

Hmm....erge herkenning.
Daar lijk ik nu last van te hebben al een tijdje.
Ik slaap heel slecht,doe momenteel amper wat aan sport al wil ik dat wel weer gaan oppakken,en ik eet bizar weinig,ik krijg het gewoon niet naar binnen.....

(Maar waar het bij mij doorkomt die stress weet ik niet,denk omdat iedereen zo aan m'n kop zeurt en zoveel druk op me uitvoert van "celesta je moet nu wat doen met je leven"dat ik er gewoon ff helemaal gek van word)

[Marc S]

Celesta schreef:
(Maar waar het bij mij doorkomt die stress weet ik niet,denk omdat iedereen zo aan m'n kop zeurt en zoveel druk op me uitvoert van "celesta je moet nu wat doen met je leven"dat ik er gewoon ff helemaal gek van word)

Ze hebben wel gelijk

Ik had het ook toen ik 17 was. Ik kwam uit school en had eigenlijk nergens meer zin in, ging daarom ook niet naar de HRO. Ik had geen zin in de mensen, niks gewoon. Mijn vader had toen zoiets van "ik forceer hem gewoon" en zette mij in op kantoor. Mijn opleiding werd me min of meer opgedwongen (ik moest 'iets' doen, dus werd mij een passende opleiding door de strot gedouwd, die ik op afstand kan doen).

Maar goed, als ik niet zo dom was geweest, had ik gewoon naar school gegaan, maar nee .. ik wou niet dus ja, nu heb ik niets te klagen, mijn opleiding gaat op zich wel goed, en het werken lukte mij ook. Dingen zoals mijn rijbewijs halen .. werden ook geforceerd. Mijn pa sleurde me letterlijk naar de rijschool, maar ik heb er geen spijt van

Als ik er op terug kijk, heb ik bestwel veel bereikt. Ik heb mijn rijbewijs en de volledige propedeuse van de HBO Software Engineer behaald. Daarnaast is het me gelukt het werk op kantoor mij eigen te maken, ik verdien geld, heb een auto van de zaak, enzovoorts..

Dus hoe vervelend en slopend het ook was, uiteindelijk heb ik niets te klagen. Mijn pa deed het echt voor mij :/

Laat je alsjeblieft niet gaan en doe echt iets..

Sterkte,
Marc
(die nu moet gaan werken)

[Nena21]

Marc S schreef:
Ze hebben wel gelijk

Ik had het ook toen ik 17 was. Ik kwam uit school en had eigenlijk nergens meer zin in, ging daarom ook niet naar de HRO. Ik had geen zin in de mensen, niks gewoon. Mijn vader had toen zoiets van "ik forceer hem gewoon" en zette mij in op kantoor. Mijn opleiding werd me min of meer opgedwongen (ik moest 'iets' doen, dus werd mij een passende opleiding door de strot gedouwd, die ik op afstand kan doen).

Maar goed, als ik niet zo dom was geweest, had ik gewoon naar school gegaan, maar nee .. ik wou niet dus ja, nu heb ik niets te klagen, mijn opleiding gaat op zich wel goed, en het werken lukte mij ook. Dingen zoals mijn rijbewijs halen .. werden ook geforceerd. Mijn pa sleurde me letterlijk naar de rijschool, maar ik heb er geen spijt van

Als ik er op terug kijk, heb ik bestwel veel bereikt. Ik heb mijn rijbewijs en de volledige propedeuse van de HBO Software Engineer behaald. Daarnaast is het me gelukt het werk op kantoor mij eigen te maken, ik verdien geld, heb een auto van de zaak, enzovoorts..

Dus hoe vervelend en slopend het ook was, uiteindelijk heb ik niets te klagen. Mijn pa deed het echt voor mij :/

Laat je alsjeblieft niet gaan en doe echt iets..

Sterkte,
Marc
(die nu moet gaan werken)

Wat denk je nu dat ik ga doen bij de leerplicht,eerst waarschijnlijk 'n preek naar m'n kop toe krijgen,en dan vragen of ze me kan helpen met een andere school zoeken.
Want tja jij had je vader die je meesleurde,mijn ouders kan het niks schelen,mensen lopen alleen maar te zeiken op me maar dat helpt ook niks.
Maar goed,dan moet ik het zelf maar weer doen
Maar bedankt!
Liefs,Celesta (die nu echt naar leerplicht gaat,want anders kom ik te laat )

[sase]

Het gaat nou op school niet helemaal goed, ik zit in een rot klas, denk erover na om naar de parallel klas te gaan en thuis is alles ook niet even goed. Vandaag ben ik zooooooo moe, terwijl ik niets speciaals heb gedaan. Komt door het stressen, daar wordt je veel moe-er van, dan van lichamelijke arbeid.