29-03-2002, 17:42
|
|
|
Het is een mooie, warme dag. Ik loop buiten, geniet van de blauwe lucht en de geur van net geopende bloemen. Ik realiseer me dat het lang geleden is dat ik daar van genoten heb. En toch...
Toch gaat het nog steeds niet goed. Het is heel vreemd. Ik voel me wel gelukkig, maar onder dat gelukkige gevoel zit nog steeds dat kutgevoel dat elk moment naar buiten kan komen. En dan weet ik niet meer wat ik moet doen. Dan gaat het gewoon opeens heel slecht, terwijl ik 5 minuten daarvoor nog vrolijk was. Zoals nu: de hele dag heb ik in de zon gezeten, met korte mouwen (de littekens op mijn pols waren niet meer te zien gelukkig) en ik heb echt genoten van zo'n mooie dag. Ik voelde me gelukkig. Maar het is weer terug. Dat zwarte, donkere gevoel. Ik weet nu niet meer wat ik moet doen. Alsof ik niet blij mág zijn. Ander voorbeeld: ik ben de laatste weken afgevallen zonder daar moeite voor te doen. 4 kilo in 3 weken! Als ik dan nadenk... ik heb heel weinig gegeten. Er waren dagen dat ik pas om half 3 een boterham at. En ik deed het niet met opzet, het zal wel onbewust zo gaan. Nu denk ik: als het zo goed gaat, dat afvallen, waarom ga je er dan niet mee door? Ik heb vandaag weer 3 keer op de weegschaal gestaan en ik wilde het niet, maar het was te sterk. Ik weet het niet. Het gaat meestal goed en dan weer niet. Ik weet niet wat ik er aan moet doen. Maar dat het kut is, weet ik wel. Ik heb al twee weken niet meer gesneden, maar als het zo doorgaat... argh, ik word gek! *weet niet waarom ze dit opschreef* *bedankt iedereen voor het lezen*
__________________
"Wie kommts, daß du so traurig bist, da alles froh erscheint? Man sieht dirs an den Augen an, gewiß, du hast geweint."
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
29-03-2002, 18:42
|
|
|
Mja,heb ik ook wel.Net een stuk buiten wezen fietsen door het bos.
Lekker weertje etc.Dan voel je je wel even goed,maar nu ik weer thuis ben,begin ik me alweer meer klote te voelen... En dat heb ik wel vaker,heel vervelend
|
|
29-03-2002, 18:59
|
|
|
|
ik ken ut ook wel! altijd als het goed met me gaat, komt er wel weer iets in mn kop zitten waardoor ik me kut ga voelen. het is ook altijd zo alsof ik gewoon problemen wil of moet hebben....xxx
__________________
MY WISH IS YOUR COMMENT.....
|
|
29-03-2002, 19:34
|
|
|
*knuffel*
Ik heb hetzelfde gevoel. Het zit in je en hoort ook bij je tot je het na een lange tijd verwerkt hebt. Daar gaat heel veel tijd in zitten. Maar bedenk dat dingen die gebeurd zijn je ook veel gekleerd hebben en je een veel sterkere persoonlijkheid hebben gegeven.
__________________
I hide my soiled hands behind my back.
|
|
31-03-2002, 19:59
|
|
|
|
Waarom, waarom gaat het alleen maar slechter?
__________________
"Wie kommts, daß du so traurig bist, da alles froh erscheint? Man sieht dirs an den Augen an, gewiß, du hast geweint."
|
|
01-04-2002, 09:49
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Ik vind je heel sterk. Je zegt dat je al 2 weken niet gesneden hebt..Nou, ik heb dat zo lang niet volgehouden! Ik herken ontzettend wat je schrijft. Het lijkt wel alsof die donkere wolken altijd op de loer liggen, om zodra we ons enigzins goed voelen, weer snel op te komen dagen. Een depressie gaat niet in één keer over. Een eetstoornis ook niet.. Het leven, en zeker een depressie, is vooral UP en DOWN. En eerst had je alleen maar downs, maar nu komen er ook ups tussendoor  Koester dat! je weet nu dat het ook anders kan, dat je best geluk kan hebben zo af en toe. Dat je gelukkig kunt zijn, en dat er zonnetjes schijnen voor jou.. Take care meisje, ik weet dat je sterk genoeg bent om Depressies en Eetstoornisjuhz te verslaan..
|
|
|
02-04-2002, 07:54
|
||
|
|
Citaat:
Ik denk het ook wel ja. Het is alleen af en toe zo moeilijk om vol te houden... maar ik wil ook niet opgeven, want ik heb al een paar keer gevoeld hoe het is om echt blij te zijn. Dat gevoel wil ik niet opnieuw verliezen. Het lukt alleen soms echt niet...  (nu wel trouwens  )
__________________
"Wie kommts, daß du so traurig bist, da alles froh erscheint? Man sieht dirs an den Augen an, gewiß, du hast geweint."
|
|
|
02-04-2002, 11:48
|
|
|
|
Ja, ik herken dat heel erg, zo'n donker gevoel wat altijd overal onder borrelt en dan tot uitbarsting kan komen. Hoe veel je ook ergens van geniet, het blijft. En het voelt zo raar...
miscschien gaat het vanzelf over..kweetnie
|
|
03-04-2002, 12:08
|
|
Verwijderd
|
Het leven gaat idd met ups en downs. En zoals Leen al zei, eerst had je alleen downs en nu ook ups. Dan merk je de downs des te meer, het lijkt dus niet beter te gaan. Soms helpt het om wanneer je down bent stil te staan bij de ups die je soms hebt. Het zal je misschien niet uit die down-stemming halen, maar waarschijnlijk zal het je er wel door heen trekken. Probeer anders eens per dag te turven hoeveel 'ups' je hebt en vergelijk dat twee weken of twee maanden verder dan eens ofzo, waarschijnlijk zul je de dan zien dat het beter gaat, soms zullen er langere mindere periodes tussen zitten, maar langzaamaan zal het beter gaan. Zolang je maar hoop houdt. En dat doe je wel. Je bent er iig sterk genoeg voor. *knuf*
|
|
05-04-2002, 08:15
|
|
|
|
Klopt. Het gaat nu weer goed. Het is allemaal zo ingewikkeld. Argh.
__________________
"Wie kommts, daß du so traurig bist, da alles froh erscheint? Man sieht dirs an den Augen an, gewiß, du hast geweint."
|
|
05-04-2002, 11:16
|
|
|
meestal zit ik in een sombere bui, als die over wordt ik vrolijk, soms vrolijk...laatst wou ik zelfs leven, alleen dat blijft de blijdschap altijd ergens achter haken en wens ik diep van binnen terug te keren naar de sombere periode. Na een week gebeurt dit dan en de somberheid is weer terug. Altijd intensiever dan daarvoor. Steeds erger en erger
__________________
IN HET SPROOKJESBOS IS HET OOK WELEENS HOMMELUS !! Arthur Schopenhauer is geniaal.
|
|
05-04-2002, 12:26
|
||
|
Citaat:
__________________
Subtiel
|
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 17:12.
Adverteren