Hoelang heb je nodig voordat je iets verwerkt heb?

[hester]

er zijn een jaar geleden een paar nogal rottige dingen gebeurd maar ik ben nu al een jaar verder en heb het nog niet verwerkt..

het is neit zo dat ik ben doorgegaan met leven.. ik heb juist pauze genomen om het te verwerken..

maar gister heb ik weer wat neiuws gehad over een jaar geleden en alles komt weer terug.

Alle pijn, alles van vroeger, het lijkt wel of het gister gebeurd is..


ik ga heir bij bij zeggen wie ik hier ben, ik heb deze nick speciaal aangemaakt voor zulke gevallen.. wie toch nieuwsgierig is mag pm'en

[Quiana]

Is geen standaard tijd voor.

[Fantôme]

hoi adela,

voor een verwerkingsproces staat geen bepaalde tijd.
bij de een duurt het langer dan bij de ander.
de een denkt het verwerkt te hebben maar heeft het eigenlijk weggestopt enz.
ook ligt het aan de omstandigheden. 'Wat' moet je verwerken? en wordt het jou gegunt, wordt je geacht gelijk je leven weer op te pakken? Kan je er met mensen over praten? doe je dat ook, of wil je dat niet. Ook ligt het eraan hoe je tegen dingen aan kijkt. wanneer je pessimistisch tegen dingen aankijkt kan het vaak ook langer duren dan wanneer je er optimistisch tegenaan kijkt.

verwerken kan soms alleen, maar soms heb je er mensen voor nodig. Uit je omgeving, of profesionele hulp.

Als je denkt het niet alleen of met de mensen uit je omgeving te kunnen redden raad ik je aan eens met een proffesioneel iemand te praten!

sterkte en succes met alles!
kus! Wendy

[hester]

Quiana schreef op 02-06-2003 @ 15:19:
Is geen standaard tijd voor.

ja maar het kan toch niet de rest van je leven blijven doorgaan?

[hester]

... schreef op 02-06-2003 @ 15:20:
hoi adela,

voor een verwerkingsproces staat geen bepaalde tijd.
bij de een duurt het langer dan bij de ander.
de een denkt het verwerkt te hebben maar heeft het eigenlijk weggestopt enz.
ook ligt het aan de omstandigheden. 'Wat' moet je verwerken? en wordt het jou gegunt, wordt je geacht gelijk je leven weer op te pakken? Kan je er met mensen over praten? doe je dat ook, of wil je dat niet. Ook ligt het eraan hoe je tegen dingen aan kijkt. wanneer je pessimistisch tegen dingen aankijkt kan het vaak ook langer duren dan wanneer je er optimistisch tegenaan kijkt.

verwerken kan soms alleen, maar soms heb je er mensen voor nodig. Uit je omgeving, of profesionele hulp.

Als je denkt het niet alleen of met de mensen uit je omgeving te kunnen redden raad ik je aan eens met een proffesioneel iemand te praten!

sterkte en succes met alles!
kus! Wendy

dat word helemaal niet van mij geacht.. ik heb de kans het e verwerken, neem er de tijd voro.. heb er echt vaak genoeg met mensen over.. ik probeer er optimistisch tegenaan te kijken omdat in dit geval ik echt 100% zeker weet dat het niet mijn schuld is

[Fantôme]

hoi adela,
alweer een berichtje van mij.
het kan wél je hele leven doorgaan.
ik ken zat mensen die in hun jeugd iets ernstigs hebben meegemaakt er daar nog meezitten. als die dan geen hulp zoeken is er echt een kleine kans dat het nog over gaat. Sommige mensen redden het wel zelf hoor... maar anderen niet.
je moet het dus voor jezelf nagaan.

-xxx- Wendy

[hester]

... schreef op 02-06-2003 @ 15:22:
hoi adela,
alweer een berichtje van mij.
het kan wél je hele leven doorgaan.
ik ken zat mensen die in hun jeugd iets ernstigs hebben meegemaakt er daar nog meezitten. als die dan geen hulp zoeken is er echt een kleine kans dat het nog over gaat. Sommige mensen redden het wel zelf hoor... maar anderen niet.
je moet het dus voor jezelf nagaan.

-xxx- Wendy

dat is misschien wel zo.. maar dit is lang neit het ergste wat ik meegemaakt heb.. waarom raakt dit mij na een jaar dan nog zo terwijl veel ergere dingen me niks meer doen

het is niet zo dat ik over andere dingen meer gepraat het dan hierover.. en ookniet dat ik daar meer tijd voro heb genomen of dat dat langer geleden is

[Daantje_0705]

Het kan heel lang duren voordat je sommige dingen hebt verwerkt maar ook heel kort, dat hangt ervan af hoe je er zelf mee omgaat. Als je profesionele begeleiding krijgt dan gaat het vaak wel iets sneller omdat je er dan mee bezig bent het een plekje te geven in je leven. Als je veel met andere dingen bezig bent dan lijkt het soms of je het snel verwertk hebt maar als je dan een keer in een dipje zit dan kan het zijn dat alles weer bovenkomt (dat kan zelfs na een heel lange tijd van tientallen jaren). Het is dus verstandig om profesionele hulp te zoeken als je het idee hebt dat je er zelf niet uitkomt, wacht daar niet te lang mee. Zoals al gezegd is is er geen standaardtijd te noemen voor een verwerkingsproces, je moet het zelf doen en sommige mensen doen daar lang over en andere niet.

Suc6 en veel sterkte!

Groetjes Dana

[Quiana]

adela schreef op 02-06-2003 @ 15:21:
ja maar het kan toch niet de rest van je leven blijven doorgaan?

Verwerken gaat met vallen en opstaan.
Het ene moment gaat het goed, dan weer wat slechter..
Dat wil niet gelijk zeggen dat je nog aan het
beginpunt staat oid, maar het zal wel (vaker)
voorkomen dat je gewoon terugvalt..
Ik denk dat als je er genoeg tijd voor neemt,
en jezelf de kans geeft om het te verwerken,
(wat je al doet), het ècht niet je hele leven
lang zal duren voordat je het geaccepteerd ed hebt.
Denk niet dat je het helemaal 'kwijt' zal raken,
gebeurtenissen (die veel indruk hebben gemaakt)
zullen altijd wel bij je blijven..

Hoe heb je geprobeert het te verwerken
als ik vragen mag?

[hester]

Quiana schreef op 02-06-2003 @ 15:27:
Verwerken gaat met vallen en opstaan.
Het ene moment gaat het goed, dan weer wat slechter..
Dat wil niet gelijk zeggen dat je nog aan het
beginpunt staat oid, maar het zal wel (vaker)
voorkomen dat je gewoon terugvalt..
Ik denk dat als je er genoeg tijd voor neemt,
en jezelf de kans geeft om het te verwerken,
(wat je al doet), het ècht niet je hele leven
lang zal duren voordat je het geaccepteerd ed hebt.
Denk niet dat je het helemaal 'kwijt' zal raken,
gebeurtenissen (die veel indruk hebben gemaakt)
zullen altijd wel bij je blijven..

Hoe heb je geprobeert het te verwerken
als ik vragen mag?

gewoon ik heb er echt heel veel over gepraat en heel veel over nagedacht.. ook met de mensen om wie het ging.. echt uitgepraat met de mensen heb ik het niet en dat gaat ook nooit gebeuren..

[hester]

Daantje_0705 schreef op 02-06-2003 @ 15:26:
Het kan heel lang duren voordat je sommige dingen hebt verwerkt maar ook heel kort, dat hangt ervan af hoe je er zelf mee omgaat. Als je profesionele begeleiding krijgt dan gaat het vaak wel iets sneller omdat je er dan mee bezig bent het een plekje te geven in je leven. Als je veel met andere dingen bezig bent dan lijkt het soms of je het snel verwertk hebt maar als je dan een keer in een dipje zit dan kan het zijn dat alles weer bovenkomt (dat kan zelfs na een heel lange tijd van tientallen jaren). Het is dus verstandig om profesionele hulp te zoeken als je het idee hebt dat je er zelf niet uitkomt, wacht daar niet te lang mee. Zoals al gezegd is is er geen standaardtijd te noemen voor een verwerkingsproces, je moet het zelf doen en sommige mensen doen daar lang over en andere niet.

Suc6 en veel sterkte!

Groetjes Dana

ik heb nu al proffesionele hulp maar die gebruik ik niet echt.. ik vertrouw hun niet, dus ik praat niet.. ik weet best dat ik een grote kans mis enzo maar ik praat vaak genoeg met mensen via internet erover.. dat is ook een soort hulp zegmaar, misschien geen proffesionele maar wel een soort hulp

heej, ik denk dat je iets niet kan verwerken. ik denk dat je alles wat gebeurt, of dat nou goed of slecht is, een plekje moet geven. en dat kan moeite kosten. t klinkt heel cliché, maar praten helpt echt! of opschrijven. hou het in ieder geval niet alleen maar voor je, dan wordt je gek. het is ook niet zo vreemd dat je alles soms in vlagen terugkrijgt. en ik denk ook niet dat je dat kan stoppen. allerlei dingen uit het dagelijks leven koppel je op de een of andere manier toch aan die gebeurtenis. iets helemaal verwerken is dus vrij moeilijk.

ik hoop dat je er toch wel weer wat bovenop komt!
succes, Kus!

[hester]

WooF schreef op 02-06-2003 @ 16:39:
heej, ik denk dat je iets niet kan verwerken. ik denk dat je alles wat gebeurt, of dat nou goed of slecht is, een plekje moet geven. en dat kan moeite kosten. t klinkt heel cliché, maar praten helpt echt! of opschrijven. hou het in ieder geval niet alleen maar voor je, dan wordt je gek. het is ook niet zo vreemd dat je alles soms in vlagen terugkrijgt. en ik denk ook niet dat je dat kan stoppen. allerlei dingen uit het dagelijks leven koppel je op de een of andere manier toch aan die gebeurtenis. iets helemaal verwerken is dus vrij moeilijk.

ik hoop dat je er toch wel weer wat bovenop komt!
succes, Kus!

als je goed had gelezen zou je weten dat ik er het afgelopen jaar constant over gepraat heb.. ja laatste paar maanden wat minder maar verder toch wel heel veel.. opschrijven heb ik ookal gedaan, en veel nagedacht

Quiana schreef op 02-06-2003 @ 15:19:
Is geen standaard tijd voor.

Hé, das mijn tekst!



Maar idd, er is geen standaard tijd voor.

Misschien proff. hulp zoeken die je wel vertrouwd, waar je wel tegen kunt praten, enz. Misschien helpt dat wel...? Maar je moet het wel willen ed.

[hester]

Leonoor schreef op 02-06-2003 @ 17:30:
Misschien proff. hulp zoeken die je wel vertrouwd, waar je wel tegen kunt praten, enz. Misschien helpt dat wel...? Maar je moet het wel willen ed.

ja.. maar het punt is dat ik dat dus echt niet wil

er zijn wel mensen die ik vertrouw maar ik praat gewoon makkelijker via internet.. ik ken op internet voldoende mensen bij wie ik mn verhaal kwijtkan en die me dan ook goede tips geven

het grote verschil tussen dat en proffesionele hulp is dat de professionele hulp alles doorverteld aan je ouders en mensen via internet niet..

ik heb geen behoefte aan dat stelletje betweters bij het RIAGG... ja waarschijnlijk weten ze het wel beter maar ik mag ze gewoon niet

afhankelijk van wat t is, een paar dagen tot een paar maanden, het is niet zo dat ik jaren door 1 ding me kut kan voelen

adela schreef op 02-06-2003 @ 17:38:
het grote verschil tussen dat en proffesionele hulp is dat de professionele hulp alles doorverteld aan je ouders en mensen via internet niet..

Als het goed is vertellen ze niks door.

ik heb geen behoefte aan dat stelletje betweters bij het RIAGG... ja waarschijnlijk weten ze het wel beter maar ik mag ze gewoon niet

Volgens mij ben je nogal bevooroordeeld.

Ik denk dat er bij het riagg zat 'normale' mensen rondlopen, maar je moet ze wel een kans geven. Geef je ze die niet, tja... En er zijn ook andere instanties/mensen dan het riagg waar je terecht kunt. Als je het niet kunt verwerken is het misschien toch eens verstandig om het met proff. hulp te proberen, maar dan moet je ze wel een kans geven, anders werkt het zeker niet. En wat heb je te verliezen? Op deze manier lukt het niet, of wel?

En misschien 'moet' je nu juist wel weer doorgaan met je leven. Misschien sta je er wel teveel bij stil... Zou ook kunnen... Ik ken jou niet, ik ken je situatie niet, maar ik denk niet dat je er jaren bij stil moet blijven staan, ik denk niet dat je daar echt heel veel mee op schiet. Even rust is goed, maar je 'moet' daarna wel weer verder. En misschien helpt dat je juist wel bij je verwerking.

adela schreef op 02-06-2003 @ 17:12:
als je goed had gelezen zou je weten dat ik er het afgelopen jaar constant over gepraat heb.. ja laatste paar maanden wat minder maar verder toch wel heel veel.. opschrijven heb ik ookal gedaan, en veel nagedacht

Sorry, neem me niet kwalijk *mij = sukkel*

[hester]

Leonoor schreef op 02-06-2003 @ 18:23:
Als het goed is vertellen ze niks door.


Volgens mij ben je nogal bevooroordeeld.

Ik denk dat er bij het riagg zat 'normale' mensen rondlopen, maar je moet ze wel een kans geven. Geef je ze die niet, tja... En er zijn ook andere instanties/mensen dan het riagg waar je terecht kunt. Als je het niet kunt verwerken is het misschien toch eens verstandig om het met proff. hulp te proberen, maar dan moet je ze wel een kans geven, anders werkt het zeker niet. En wat heb je te verliezen? Op deze manier lukt het niet, of wel?

En misschien 'moet' je nu juist wel weer doorgaan met je leven. Misschien sta je er wel teveel bij stil... Zou ook kunnen... Ik ken jou niet, ik ken je situatie niet, maar ik denk niet dat je er jaren bij stil moet blijven staan, ik denk niet dat je daar echt heel veel mee op schiet. Even rust is goed, maar je 'moet' daarna wel weer verder. En misschien helpt dat je juist wel bij je verwerking.

ik geef die mensen best een kans.. heb ik gedaan.. ben bij 4 mensen geweest en allemaal vielen ze tegen.. ik geloof gewoon neit zo in proffesionele hulp

ik wil doorgaan.. echt graag.. alleen dankzij mijn ziekte wil dat neit zo lukken.. ik probeer wel doro te gaan maar mn toekomst is nu gewoon erg onzeker

mjah weetje, ik herken het wel een beetje,ik wilde echt nooit hulp aannemen van mensen, want ik dacht dat ik dan gelijk zo'n stempel kreeg, das heel fout natuurlijk om dat van mij te denken, maar ik was erg bevooroordeeld, nu praat ik gelukkig wel met een vertrouwenspersoon op school.
goed, verwerken, mjah is niet een tijd voor.. bij de een gaat het sneller dan bij de andere.. maar ik herken mezelf wel heel erg veel hierin.. dingen die nu ernstig zijn doen me vrij weinig, terwijl dingen van een tijd geleden me verschrikkelijk dwars zitten.. *zucht* en het is zo moeilijk allemaal

adela schreef op 02-06-2003 @ 18:41:
ik wil doorgaan.. echt graag.. alleen dankzij mijn ziekte wil dat neit zo lukken.. ik probeer wel doro te gaan maar mn toekomst is nu gewoon erg onzeker

Wat voor ziekte?

En niet bevooroordeeld:
1. ze vertellen alles door
2. het zijn betweters
3. ik geloof niet zo in proff. hulp
Lijkt me toch niet geheel waar of bevooroordeeld, je kunt niet alle mensen over één kam scheren. 'k snap dat je na vier mensen het vertrouwen een beetje verliest ed. Maar werkt de manier waarop je het nu probeert wel? Ik geloof het niet, anders zou je deze topic niet openen, lijkt me. Misschien moet je eens een ander soort hulp proberen?

Houdt in je achterhoofd dat voor iedereen zijn of haar toekomst onzeker is, dat is niet alleen bij jou zo.

Dat hangt van de gebeurtenis zelf af.

Er zijn dingen waar ik na 10 jaar nog mee zit, maar ook dingen waar ik na 10 minuten al helemaal overheen kan zijn.

Door je manier van reageren had ik een vermoeden wie je was...en ik denk dat dat vermoeden wel klopt. Hierdoor heb ik ook wel een vaag vermoeden waarom proff. hulp ed niet helpt. Je moet het willen, je moet je er voor open stellen, je moet bereidt zijn jezelf een beetje te willen veranderen, je zult misschien dingen op moeten geven, je zult jezelf niet zielig moeten vinden, je zult jezelf niet achter ziektes enz. moeten verschuilen. Je moet met jezelf leren leven, hoe, wie of wat je ook bent en wat voor ziektes je ook mag hebben. Sorry, als dit nu hard klinkt, maar ik denk dat er wel iets van waarheid in zit, al zul je dat zelf waarschijnlijk ontkennen.

Als je iemand anders bent dan ik nu denk is deze reply misschien niet van toepassing.

[hester]

Leonoor schreef op 02-06-2003 @ 20:24:
Door je manier van reageren had ik een vermoeden wie je was...en ik denk dat dat vermoeden wel klopt. Hierdoor heb ik ook wel een vaag vermoeden waarom proff. hulp ed niet helpt. Je moet het willen, je moet je er voor open stellen, je moet bereidt zijn jezelf een beetje te willen veranderen, je zult misschien dingen op moeten geven, je zult jezelf niet zielig moeten vinden, je zult jezelf niet achter ziektes enz. moeten verschuilen. Je moet met jezelf leren leven, hoe, wie of wat je ook bent en wat voor ziektes je ook mag hebben. Sorry, als dit nu hard klinkt, maar ik denk dat er wel iets van waarheid in zit, al zul je dat zelf waarschijnlijk ontkennen.

Als je iemand anders bent dan ik nu denk is deze reply misschien niet van toepassing.

ik had ookal het vermoeden dat jij zou weten wie ik was.. dat jij de eerste zou zijn die het zou weten..
maar voor de zekerheid.. mijn echte naam begint met een d en is een combinatie van 4 woorden

ik verschuil me neit achter mijn ziekte.. alleen kijk, ik zet nu alles gewoon even op pauze.. donderdag krijg ik te horen hoe het verder meot met mn toekomst.. met school enzo.. tot donderdag ga ik geen nieuwe stappen ondernemen.. ik ben al een tijd van plan nieuwe stappen te ondernemen maar mijn toekomst is er nu te onzeker voor.. ik wil een niuewe instelling gaan nemen maar dat kan niet voordat ik weet hoe komend jaar eruit gaat zien

Zoals al veel gezegd, daar kun je niet een bepaalde tijd aan koppelen..

Je zegt dat het allemaal ineens weer terugkwam enzo, maar ik denk dat dat ook normaal is.. Het is een stukje van jezelf, en tuurlijk voel je soms die pijn dan weer, het verschil is alleen dat je er steeds minder lang in blijft hangen (denk ik hoor). Je leert de pijn beter kennen, je leert beter hoe je er weer uit kunt komen enzovoorts.. Je krijgt er meer zicht op denk ik, en daardoor komt het steeds minder heftig terug.. tot het gewoon een onderdeel van jezelf is zoals al het andere.

[Phileine]

Vreselijk lang.

adela schreef op 02-06-2003 @ 21:05:
ik verschuil me neit achter mijn ziekte.. alleen kijk, ik zet nu alles gewoon even op pauze.. donderdag krijg ik te horen hoe het verder meot met mn toekomst.. met school enzo.. tot donderdag ga ik geen nieuwe stappen ondernemen.. ik ben al een tijd van plan nieuwe stappen te ondernemen maar mijn toekomst is er nu te onzeker voor.. ik wil een niuewe instelling gaan nemen maar dat kan niet voordat ik weet hoe komend jaar eruit gaat zien

Mensen kunnen jou niet vertellen hoe het verder moet met je toekomst, dat moet jezelf beslissen. Het gaat om jouw leven, ik denk dat je dat in moet gaan zien...dat JIJ er de hand in hebt hoe je leven verloopt en niet anderen ed. Ik denk toch dat er iets/behoorlijk wat van waarheid in mijn vorige post zit, vooral omdat dat dingen zijn die ik toch in al je posts terug vind (onder deze nick en dus ook onder die andere).

Ik had dus het juiste vermoeden.

[hester]

Leonoor schreef op 03-06-2003 @ 17:13:
Mensen kunnen jou niet vertellen hoe het verder moet met je toekomst, dat moet jezelf beslissen. Het gaat om jouw leven, ik denk dat je dat in moet gaan zien...dat JIJ er de hand in hebt hoe je leven verloopt en niet anderen ed. Ik denk toch dat er iets/behoorlijk wat van waarheid in mijn vorige post zit, vooral omdat dat dingen zijn die ik toch in al je posts terug vind (onder deze nick en dus ook onder die andere).

Ik had dus het juiste vermoeden.

ik heb het niet alleen voor het zeggen

als ik het voor het zeggen zou hebben zou ik volgend jaar 3 dagen per week op een speciale school zitten.,.. verder 1 keer per week op toneel zitten en daarbuiten ook nog dingen doen

maar ik heb het niet voor het zeggen, en ik ben te jong om mijn gehele toekomst zelf te beslissen..
ik heb al aan anderen aangegeven dat ik dit graag wil, maar de psychiaters van het RIAGG willen graag zelf beslissen wat er met mij gebeurd en wat het beste voor mij is.. En mijn moeder wil hun een kans geven en zij betaald.. Daarom geven wij hun donderdag die kans en kijken we daarna wel verder

is mijn manier van schrijven dan zo herkenbaar?

adela schreef op 03-06-2003 @ 20:18:
ik heb het niet alleen voor het zeggen

als ik het voor het zeggen zou hebben zou ik volgend jaar 3 dagen per week op een speciale school zitten.,.. verder 1 keer per week op toneel zitten en daarbuiten ook nog dingen doen

maar ik heb het niet voor het zeggen, en ik ben te jong om mijn gehele toekomst zelf te beslissen..
ik heb al aan anderen aangegeven dat ik dit graag wil, maar de psychiaters van het RIAGG willen graag zelf beslissen wat er met mij gebeurd en wat het beste voor mij is.. En mijn moeder wil hun een kans geven en zij betaald.. Daarom geven wij hun donderdag die kans en kijken we daarna wel verder

is mijn manier van schrijven dan zo herkenbaar?

Je kunt ze een kans geven, maar uiteindelijk gaat het om JOUW leven en ben JIJ degene die daar over beslist. Lijkt mij iig.

Voor mij wel.

[hester]

Leonoor schreef op 03-06-2003 @ 20:26:
Je kunt ze een kans geven, maar uiteindelijk gaat het om JOUW leven en ben JIJ degene die daar over beslist. Lijkt mij iig.

Voor mij wel.

ja.. ik doe mijn best ervoor te zorgen dat wat ik wil oko gaat gebeuren.. maar ik bedoel, ik krijg niet altijd mijn zin.. ik doe mijn best het zo veel mogelijk voor mekaar te krijgen maar dat gaat nou eenmaal niet volledig