Advertentie | |
|
![]() |
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
![]() |
||
Citaat:
kheb idd 1 keer een gesprek gehad bij een psych waar de mijne bij was, achteraf was dat niet eens zo erg, maar dat kan natuurlijk ook liggen aan de band die ik met mijn moeder heb ![]() Natuurlijk weet ik ook niet met wat voor problemen jij zit, maar denk er iig goed over na... |
![]() |
|
ze kunnen je niet dwingen om je moeder mee te laten komen zeg anders gewoon dat je niet komt als je moeder mee MOET als jij dat liever niet hebt dan moeten ze dat maar respecteren. ze kunnen niet zeggen wat je moet of niet.
ik snap hun ook wel omdat ze je willen helpen en dat dat misschien beter gaat als je moeder ook meepraat maar toch nix doen wat jij niet wilt!!!!!! suc-6 ![]() |
![]() |
|
Misschien gaat het juist wél goed als je met je moeder ergens anders bent. Misschien kan je dit proberen door, zoals al eerder gezegd is, een keer alleen te gaan en een keer met je moeder.
Als ze dat (of een andere oplossing) niet accepteren laat je ze gewoon helemaal vallen, dan draaien ze wel bij. veel succes |
![]() |
|
'hey
vandaag sprak k mijn leerlingenbegeleidster voor het laatst voordat het gesprek is, het gesprek duurt nog wel ff, maar k zie er nu al zo tegenop.. echt k wil dr gewoon niet aan denken.. mijn moeder gaat dus wel mee naar het gesprek, en daarna wil k nog een gesprek alleen. maar nu ben k ook zo bang dat er dingen worden besproken die k helemaal niet wil vertellen waar mijn moeder bij is, wat moet k daaraan doen? k kan toch moeilijk zeggen:"Daar wil k het nu niet over hebben want mijn moeder zit dr bij". k zie er echt gigantisch tegenop en het liefst zou k helemaal niet meer gaan, maar k weet zelf ook wel dat het nodig is, heeft iemand miss wat tips om een beetje rustig te blijven en er niet teveel tegenop te zien... kuzz mir |
![]() |
|
Integendeel; je kan heel makkelijk zeggen dat je het ergens niet over wilt hebben omdat je dat soort dingen liever zonder je moeder bespreekt. Dat is wel pijnlijk voor je moeder, maar je kunt altijd beloven het er later met haar daarover te hebben en dat je daar nu nog niet aan toe bent. Niemand kan jou dwingen om over bepaalde dingen te praten.
Pieker er maar niet al te veel over; wie weet gaat het juist enorm goed en voel je je daarna juist opgelucht. Dat kan ook he! En als het even te veel wordt doe je dingen waar je anders ook rustig van kunt worden. Dat kan zijn naar goede muziek luisteren, een kussen meppen, iets leuks lezen of even slapen. Zorg ook dat je gewoon uitgerust bent voor het gesprek, dan is dat al een reden minder om je rot te voelen al je je zorgen maakt. Nou, succes he meid, maak er wat van! Nona
__________________
I like my new bunny suit
|
![]() |
|
Verwijderd
|
ik heb wel vaker zon gesprek gehad met mijn ouders erbij. vaak was het zo dat ze dan ook ff alleen met mij wilden praten en nog ff alleen met mijn ouders, maargoed, dat was op het riagg en in de kliniek dus das anders. maar je kunt toch van te voren ff zeggen dat je ook ffies alleen wilt praten? ja ik kon dat ook nooit zeggen tegen mijn ouders ofzo, ik kon zoiezo niet praten en dan zei ik steeds weet ik niet en dan stuurden ze mijn ouders op een gegeven moment vanzelf weg maar dat hielp ook niet want dan zei ik nog steeds alleen maar weet ik niet, maar daar gaat het ff niet om.
het is niet raar hoor als je dat niet wilt, mijn ouders begrepen dat wel. nja, ze vroegen altijd wat ik had besproken enzo, mja, als ik dat niet vertellen wil dan moeten ze niet doorzeuren. |
![]() |
|
ik had ook wel eens gesprekken met m'n ouders erbij *bij een psy* en dan hadden we t gesprek ervoor erover waar ik t absoluut niet over wou hebben en wat wel.
en dan nog een half uurtje erna zonder ouders. ik vond t ook helemaal niks als m'n ouders er bij waren, zei ook gewoon niet zoveel. Later zei ik t dan ook wel weer dat ik t helemaal niks vond zo'n gesprek *tegen m'n psy he* maar veel succes |
![]() |
||
Citaat:
|
![]() |
|
hey
sorry dat k hem nu weer up.. maare het gesprek is dus vanmiddag.. en k zie dr zo tegenop!!!!! mijn vader weet nu wel dat we naar jeudzorg gaan(me moeder gaat mee) maar hij wil dr verder niks van weten en horen.. maar toch ga k vanavond weg, want k ken hem langer als vandaag hij laat wel merken dat ie het helemaal niet leuk vind of miss gaat hij wel opeens dingen vragen.. k heb dr echt geen zin in, maar k weet dat het wel moet.. ![]() kuzzies |
![]() |
|
Gewoon, als zij moeilijk gaan doen, ga jij makkelijk doen.
Je gaat gewoon naar het gesprek, samen met je moeder, zo laat je zien, dat je van goede hoop bent en dan houd je tijdens het gesprek gewoon je mond dicht. Ze zullen vanzelf merken, dat jij dan serieus bent ![]()
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
|
![]() |
||
Citaat:
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]()
__________________
kuzzie..
|
![]() |
|
Ik heb ook zo'n gesprek gehad met mijn ouders erbij en ik vond het vreselijk.
Ze vroegen eerst aan mijn ouders wat er aan de hand was enz. en daarna moest ik zeggen of dat waar was en niet en uitleggen waarom. Ik zelf heb mijn kaken stijf op elkaar gehouden omdat ik niet wou dat mijn ouders ervan afwisten. Dus de enige ervaring die ik ermee gehad heb was vreselijk ![]()
__________________
Without a soul my spirits sleeping somewhere cold
|
Advertentie |
|
![]() |
|
hhm, jah..
in het begin dacht ik echt waar begin k aan, en wou het liefst gillend dat kamertje uitrennen.. die vent vond k maar raar en k was dan ook niet van plan om veel te zeggen, eerst werd de situatie besproken, dat duurde gelukkig niet zo lang, want ze hadden op school een verslag gemaakt en daar stond al voldoende in volgens die man, daarna ging hij uitleggen wat bureau jeugdzorg gaat doen, en toen nog een paar "normale vragen" ech bijzonder was het niet,wel vond k het zo moeilijk, en het duurde ook zo lang allemaal, het gesprek duuurde 1,5 uur.. ![]() ![]() en dan kom je op een wachtlijst van een half jaar... ![]() ![]() dit was het wel zo'n beetje, echt geweldig vond k het dus niet.. kuzzies mir Laatst gewijzigd op 03-07-2003 om 10:36. |
![]() |
|
Heej,
Ik vind het ontzettend knap dat je toch dat gesprek hebt gehad hoor meis, echt waar!!! Het lijkt zo gemakkelijk om alles maar gewoon voor je te houden maar daar los je niets mee op. Praten over je problemen moet je leren en het lukt vaak alleen goed als je voor jezelf alles op een rijtje hebt. Je zou voor jezelf alles op kunnen schrijven, chronologisch, eventueel in trefwoorden. Dan heb je een beetje houvast als je even niet meer weer hoe je verder moet. Zet hem op hoor meis, je hebt de eerste stappen al gemaakt. Zet door want anders vind je geen oplossing. Heel veel sterkte, Groetjes Dana
__________________
~ God's own existence is the only thing whose existence God's action does not explain ~ | You are the symbol of too much thinking...
|
Advertentie |
|
![]() |
|
|