Hoe begin je een gesprek met...

[zomaar een mens]

...iemand die je niet kent? Ik vind dit moeilijk, komt misschien omdat ik aardig verlegen ben.

[Keyser Saus]

Ik heb het daar pas ook over gehad in een ander topic, dat ik dat heel moeilijk vind. Vaak laat ik dat aan die ander over en anders lijkt het me logisch om te beginnen over de reden waarom jij en dat andere persoon samen op die plek bent.

Maar meestal houd ik gewoon heel verlegen mn mond.

tja gewoon

je zegt iets over iets algemeens

ik spreek vaak vreemden omdat ik een hon dheb.. dan ga ik gewoon wat zeggen daarover, kijken hoe ze reageren en dan doorgaan of weglopen

[~~dolce~~]

Maar meestal houd ik gewoon heel verlegen mn mond.

k ben ook niet zo'n held en houd meestal ook maar mijn mond dicht..
kuzzies

[paultjuhhhh]

gewoon praten over iets wat zich op dat moment voordoet of iets.
niet al te persoonlijk of iets dat is echt raar

[dromerig elfje]

Ik kan het ook helemaal niet. Vaak heb ik er nog moeite mee met mensen die ik wel enigszins ken...
Daarom vermijd ik het vaak ook om een gesprek te beginnen met iemand, alleen gaat dat niet altijd.

Mjah, sorry ik heb geen tips voor je...

[Dreamerfly]

paultjuhhhh schreef op 07-06-2003 @ 16:33:
gewoon praten over iets wat zich op dat moment voordoet of iets.
niet al te persoonlijk of iets dat is echt raar

Precies. Bespreek iets wat je allebei kunt zien, ervaren op dat moment.
Zo begin ik vaak een gesprekje met een 'vreemde'.

[Nona]

Moeilijk. Heel moeilijk. Waarschijnlijk spreek je die persoon aan voor een reden. Dat kan je gespreksonderwerp zijn. Maar als je geen reden in het bijzonder hebt (of je wilt iemand gewoon versieren ) kan je iets zeggen over je omgeving (leuke muziek draaien ze hier he), de kleding (wat een leuk shirtje heb je aan) of schijnbare interesses (ik zie dat je een boek van Stephen King bij je hebt. Is die net zo goed als Salem's Lot?). Je kan eigenlijk beginnen met wat er maar in je opkomt. Vervolgens stel je je voor en vertel je wat over jezelf. Dan heb je (als je er allebei voor open staat) al snel een gesprek.

Maar ik ben hier niet zo'n held in hoor...

[Quiana]

Moeilijk.. Hopen dat de ander iets tegen me zegt..
Bij personen die me interessant lijken probeer
ik wel een gesprekje op gang te brengen,
maar op een gegeven moment is m'n inspi ook op.
Probeer 't wel, maar dan moet die ander ook meewerken..

[yliek]

goede vraag...

[MrOizo]

Dreamerfly schreef op 07-06-2003 @ 16:47:
Precies. Bespreek iets wat je allebei kunt zien, ervaren op dat moment.
Zo begin ik vaak een gesprekje met een 'vreemde'.

jep dat is de sleutel! ik heb het sinds kort ook weleens toegepast (jaa ik wor sinds kort langzaam sociaal ) en ja, het werkt!

[EvilSmiley]

zelf heb ik zon instelling van wat boeit het.
zo prate ik oa op mijn treintrip amsterdam-haarlem met een gepensioneerde chemicus. Hij was 67, en studeerde nu filosofie.
Daarna hebben we het over myn toekomst gehad. Was wel koel De aanleiding was een tas de van de TU delft.

volgens mij moet je het gewoon een paar keer gewoon doen, dan went het vanzelf.

[damaetas]

kweetniet bij sommige mensen raak ik gewoon van zelf aan de praat (als we bijvoorbeeld samen iets zien ofzo en daarom allebei even lachen, als je naast iemand staat te wachten in een HEEEEEEEEEEEELE lange rij bij de post of zo iets )
en bij sommige mensen lukt dat helemaal niet, gewoon omdat ze er niet voor open staan denkik, en dat is best natuurlik

[kristalkane]

Ikke ben ook nogal niet erg spraakzaam zegmaar....Gewoon verlegen, gepest, etc...Hebben sommigen van jullie dan ook dat ze heel erg rood worden als er iemand iets tegen je zegt( niet speciaal iemand die je leuk vindt ofzow..gewoon een iemand)??? IK namelijk wel, en daar baal ik echt zow ontzettend van!! Dan wordt het zegmaar nog erger en kan ik al helemaal nix meer uit me mond krijgen... Wordt de laatste tijd trouwens wel minder...gelukkig..

[zomaar een mens]

kristalkane schreef op 08-06-2003 @ 10:34:
Ikke ben ook nogal niet erg spraakzaam zegmaar....Gewoon verlegen, gepest, etc...Hebben sommigen van jullie dan ook dat ze heel erg rood worden als er iemand iets tegen je zegt( niet speciaal iemand die je leuk vindt ofzow..gewoon een iemand)??? IK namelijk wel, en daar baal ik echt zow ontzettend van!! Dan wordt het zegmaar nog erger en kan ik al helemaal nix meer uit me mond krijgen... Wordt de laatste tijd trouwens wel minder...gelukkig..

Ja dat heb ik ook wel eens, vooral als iemand heel onverwacht iets zegt, dan ben ik er niet op voorbereid en word ik ook heel rood en weet ik niks terug te zeggen. Gebeurt nou niet zo heel vaak maar pas had ik het weer een keer en het vervelendste is dat ze dan nog zeggen 'ze wordt hartstikke rood joh dat had je niet moeten zeggen' en dan was het iets heel gewoons wat iemand zei. Fijn dat het bij jou minder wordt, ik weet hoe irritant het is.

[Eend]

zoiets van: Mag ik hier zitten?

en nahjah, de rest loopt wel dan

[Dr. Oetker]

begin over iets waarvan je zeker weet dat je er allebei iets van weet (hmm bijvoorbeeld iets dat je op dat moment ziet of waar je hem/haar van herkent)

[Keyser Saus]

Eend schreef op 09-06-2003 @ 10:46:
zoiets van: Mag ik hier zitten?

en nahjah, de rest loopt wel dan

mjah vaak gaan ze dan suf uit het raam zitten staren....

Precies, of je krijgt van die dingen van: wat is het lekker weer he? Ja idd. *stilte*

[Iduna]

Over wat voor situatie heb je het dan, of gewoon over het algemeen? Hier enkele situaties.
- Je komt op je nieuwe school: allemaal nieuwe leerlingen/ klasgenoten en leraren. Ik neem aan dat je dan kennis wilt maken met degene die je aardig lijken. Je kunt kort zeggen wie je bent en waar je vandaan komt oid.
- Zomaar op straat, of misschien wel in de rij (bij de kassa). Iemand staart je aan, je kunt glimlachen maar ook gedag zeggen (of 'heb ik wat van je aan?' zeggen ). Hierbij hoef je niet eens een gesprek te beginnen.
- als iemand als eerst iets tegen je zegt iets als: is deze stoel bezet? Dan zeg je nee of ja en dan hoeft er ook geen gesprek te komen.
- Je ziet iemand met heel leuke kleren aan. Zeg je dat tegen hem/haar of blijf je hem/haar aanstaren?

Ikzelf merk wel dat ik veel makkelijker tegen vreemden kan praten dan vroeger. Het begint met de kleine dingetjes zoals een 'simpele hallo'. Of over iets beginnen wat er op dat moment aan de hand is, of gebeurt (iets dat je hoort, ziet of misschien wel ruikt). In het begin is het misschien wat moeizaam maar als je je prettig voelt bij de ander, dan verdwijnt dat gevoel wel.

Ok, ben ik nu heel erg afgedwaald of valt t wel mee?