05-10-2003, 19:46
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
05-10-2003, 21:08
|
|
|
*flut*
Ik wil niet meer Maar ik kan het niet maken Haat mezelf zo Please, laat me los, laat me gaan! Ik wil rust Dat heb ik nodig Anders verzuip ik In al me verdriet.. Jullie zullen mij niet missen Ik ben overbodig Heb maar geen verdriet Ik heb nu eindelijk mijn rust gevonden. |
|
06-10-2003, 00:10
|
|
|
Mir toch... *knuf*
Vechten hoor!
__________________
I like my new bunny suit
|
|
06-10-2003, 12:50
|
||
|
Citaat:
 mir, alsjeblieft. als zelfs mensen van het forum het al heel erg zouden vinden als jij er niet meer was (okay okay, laat ik dan maar voor mezelf spreken...) dan vinden jou vrienden dat zeker!! meizzie, je bent net zoveel waard als iedereen, en nix minder!! volhouden meissie...
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
|
06-10-2003, 16:18
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
...  :je spreekt in iig ook voor mij Mir: Lieverd, hou vol, je kan het.. kgeloof in je... je komt er weer bovenop.. echt waar.. geef nou niet op... |
|
|
06-10-2003, 17:02
|
|
|
Pijn
Je ziet me graag lijden Dat is wat je wil Dat is waaruit je bestaat Ellende Je kickt er op Waarom? Je weet niet beter Opgesloten In de wereld van Vrijheid Eenzaam Duister Ooit komt de pijn hard aan bij jou Niet bij mij Want jij bent diegene die mij verlaten heeft.. Jij zult de pijn voelen. bwaaah..vage shit.
__________________
No fear is my weakness I hear when faith has been denied
|
|
06-10-2003, 17:34
|
|
|
|
Elke stap die ik zet
Voel ik de pijn De lichamelijke pijn Die ik zelf veroorzaakt heb. Niemand kan het zien Niemand kan het voelen Alleen ik En het voelt goed. Niemand die boos kan worden Om wat ik heb gedaan Het word niet opgemerkt Dus laat me nu maar gaan. Laatst gewijzigd op 06-10-2003 om 18:09. |
|
06-10-2003, 17:36
|
|
Verwijderd
|
Ik denk niet dat iemand je laat gaan. En dat weet je.
|
|
06-10-2003, 20:53
|
|
Verwijderd
|
Nooit
heb ik het goed kunnen vinden met jou... Vaak heb ik verschrikkelijk ruzie met jou... Bang ben ik ontzettend vaak geweest voor jou... Dat wat je deed was verboden, toch deed je het juist jij... Jij hebt me veel nare dingen aangedaan juist jij... Onrust nooit de rust gehad die ik wilde door jou... Tekeningen altijd gemaakt, vooral toen je ziek was voor jou Daarom wil ik je iets zeggen ik hou van jou... |
|
06-10-2003, 21:52
|
|
|
|
Probeer niet letterlijk aan een rivier te denken, moeilijk uit te leggen wat ik bedoel....
Rivier die zo rustig lijkt Zoekt kolkend haar weg door het land Rivier die speels en streng blijkt Wijkt voor niets en niemand aan de kant Het einde is waar het ooit begon Aan alles komt een einde, ooit Rivier, ze schittert prachtig in de zon Terwijl ze tranen van vreugde strooit Ongedurig gaat zij door het leven Verder stroomt zij, ongestoord In haar diepten valt van alles te beleven Betoverd is ieder die haar hoort
__________________
...Dus..?!...Ja..?!...En?!...?!?!
|
|
06-10-2003, 21:53
|
|
|
|
laat me
ik wil slapen ik wil rust ik wil wachten laat me weet niet zeker wat ik voel of wat ik wil laat me wat je wil gaat veel te snel ik ben te bang maar laat me niet want zo kom ik nooit vooruit... *Gebruikt ook eens een kleurtje voor de lol* 
__________________
I like my new bunny suit
|
|
07-10-2003, 07:03
|
|
|
Sorry ik post hier normaal nooit
 , maar de gedichten hier raakten me echt... Ik heb dit gedicht eens geschreven voor een paar vriendinnen:Doe het niet speel geen rechter over je leven het is zo zonde doe het niet ik laat je huilen ik laat je schreeuwen maar jou zien lijden zal ik niet speel geen rechter over de dood het is zo stom doe het niet ik laat je schrijven ik laat je lachen maar jou zien vluchten zal ik niet speel geen rechter over jezelf het is oneerlijk doe het niet ik laat je dichten ik laat je vechten maar jou zien weggaan zal ik niet vlucht niet weg naar het einde het is te zeker doe het niet laat me je helpen laat me je troosten want jou missen kan ik niet
__________________
eight days a week
|
|
07-10-2003, 09:40
|
||
|
|
Citaat:
mooi meis, mooi.
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
|
07-10-2003, 09:50
|
||
|
|
Citaat:
... mooi hoor..
|
|
|
10-10-2003, 20:57
|
|
|
kiss my lips
I'll kiss yours I touch your hair twirl it around my fingers and start asking myself do you see the bad things? do you see my bad things? my belly looks a little fat do you feel it when you touch me do you see it when you look at me I hope you're too blind love me and I'll love you touch my hair twirl it around your fingers and I start asking myself do you see the bad things? do you see my bad things? I can tell you how I feel I can try and try it again but I'm sure it all will end in a perfect way a perfect day a painful cry a perfect lie
__________________
who rubs our noses in the night?
|
|
10-10-2003, 22:15
|
|
|
|
Bird-one: heb je weleens erover nagedacht hier copyright op aan te vragen en het te publiceren?
 (tis maar een idee, ik vind je gedichten heel mooi)
__________________
I like my new bunny suit
|
|
11-10-2003, 10:10
|
|
|
|
Ik heb even kunnen vergeten
De pijn van het verdriet Ik heb weer even kunnen lachen Het donker was even licht Nu ben ik weer alleen Het fijne gevoel stroomt langzaam weg Licht wordt weer duister Ik ben weer terug bij af |
|
11-10-2003, 10:25
|
|
|
|
Kop op Mir, je gaat elke keer een heel klein beetje vooruit!
__________________
I like my new bunny suit
|
|
11-10-2003, 10:28
|
||
|
Citaat:
|
|
|
11-10-2003, 10:37
|
||
|
|
Citaat:
. dan vraag ik me wel af; gaat dat makkelijk? iets publiceren enzo? want ik weet totaal niet hoe dat allemaal in elkaar zit..
__________________
who rubs our noses in the night?
|
|
|
12-10-2003, 19:08
|
||
|
Citaat:
En daarbij, ik laat je niet gaan. Liefs, nijn
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
|
|
12-10-2003, 19:57
|
|
|
|
Ik kan niks,
Ik ben niks, Ik heb wel wat. Maar wat heb je aan bezit, Als je er niks mee kan, Als je er niks door bent. Keb em ook geplaatst op t gewone dichtersforum al is het niet eccht een gedicht en zal het literair ook niet goed zijn. Dit is gwoon hoe een depressieve boulimia patient zich voelt! Liefs, Carlie |
|
12-10-2003, 20:36
|
|
|
|
I don't have that
what people say the glamour and the glitter I don't have that what people wanna see the glamour and the glitter I've got a mouth eyes, hands a nose to smell with and hair, I don't know what to do with I don't have all that what people like me to have the glamour and the glitter I'm not all that what people like me to be so glamourous full of glitters
__________________
who rubs our noses in the night?
|
|
12-10-2003, 20:37
|
||
|
|
Citaat:
heel mooi..
__________________
who rubs our noses in the night?
|
|
|
12-10-2003, 20:54
|
|
|
|
Once again Bird-one: touching.
__________________
I like my new bunny suit
|
|
12-10-2003, 21:04
|
||
|
|
Citaat:
dankje. ik raak er best verlegen van. het schrijven helpt me echt heel erg. ben blij dat ik er tenminste ook iets goeds neer zet.
__________________
who rubs our noses in the night?
|
|
|
14-10-2003, 11:18
|
|
|
|
hey...ik weet dat t eigenlijk dichtvorm moet zijn. Maar een paar weken na de dood van mijn vader heb ik een verhaal geschreven over mijn gevoelens op dat moment...
groetjesss( i know..dit was niet de bedoeling maar heb t altijd al eens willen posten) Alles anders Alles lijkt hetzelfde, normaal zoals men dat zegt. Echt alles is precies zoals altijd en toch, toch is alles anders. Niks is meer hetzelfde. Ik zit in de klas, dinsdagmiddag het vijfde uur. Een beetje verveelt zit ik voor me uit te staren. Het maken van een beschouwing Nederlands is immers niet bijster interessant. Ik kijk naar de klok waarop de wijzer tergend langzaam ronddraait. Het lijkt wel of hij me wil plagen, de tijd gaat zo langzaam. Nog een paar minuten en dan is de les eindelijk afgelopen. Ongeduldig tel ik de minuten af. Verdomme, denk ik nu. Ik telde gewoon. Ik zat de minuten eenvoudigweg af te tellen, terwijl zich in diezelfde minuten zich een gebeurtenis voltrok die mijn leven en dat van de mensen om mijn heen voorgoed zou veranderen. Een verschrikkelijke gebeurtenis. Er gebeurde iets waardoor mijn geplande leventje in elkaar stortte. Alles overhoop, echt alles. Het zijn net de kleine dingen die ik ga missen en nu al mis. Van die kleine zogeheten onbelangrijke dingen. Dingen die zo onopvallend en vanzelfsprekend waren voor mij dat ik er nooit over nadacht. Maar juist die kleine dingen geven het leven een waardevolle inhoud. Het zijn net die kleine dingen die het leven echt een betekenis geven. Deze kleine dingen vergeet je niet, ze blijven bij je. Op deze kleine maar tegelijkertijd grote dingen kun je met weemoed of juist met vreugde op terug kijken. Ik heb nog geen maand eerder mijn verjaardag gevierd als ik mijn echte baantje krijg, met een vast contract nog wel. Een scooter heb ik niet en wil ik ook niet dus zal ik met de fiets moeten gaan. Maar hij fietst met me mee, keer op keer, tot aan de ingang. Het is altijd heel erg gezellig en alleen gaan, dat hoef ik niet. Nooit had ik kunnen denken dat ik met zoveel heimwee op zoiets kleins zou kunnen terug kijken. Ik mis dat nu, heel erg. Kon ik de tijd maar simpelweg terugdraaien, dat zou alles zoveel makkelijker maken. Kon dat maar. De mensen om me heen zeggen hoe erg ze het allemaal vinden en vragen hoe het met me gaat. Een antwoord geven op die vraag is echter heel moeilijk. Alles is echter op het moment moeilijk, het leven trekt immers als een waas aan me voorbij. Veel dingen die eerst een belangrijke plaats in mijn leven innamen hebben nu een ondergeschikte betekenis en plaats gekregen. Politiek en geld wat maken die zaken nu eigenlijk uit? Zij geven het leven totaal geen waarde. Als ik nu naar de tv kijk denk ik: “Wat stellen die mensen zich aan, waar maken ze zich toch druk om?” Maar alles gaat gewoon door. De nacht wordt morgen en de dag duurt nog steeds 24 uur. Continu gaat alles verder, net zoals altijd. Maar voor mij? Voor mij staat alles stil en lijkt alles oneindig lang te duren. Als een klok die is opgehouden met tikken. Alles stop, kapot. Ja, zo zie ik het nu. Waarom? Simpele vraag? Dus niet, niemand kan er een antwoord op geven. Waarom moest dit gebeuren? Constant spoken dezelfde beelden door mijn hoofd al weken lang. Steeds beleef ik alles opnieuw. Steeds weer komen dezelfde dingen terug. Ik heb me voorgenomen me een beetje op te tutten. Heb net nieuwe make-up gekocht en wil die even uitproberen. Ik wil net beginnen als de bel gaat. Het zal wel voor de collecte van de hartstichting zijn ofzo. Toch ben ik nieuwsgierig en probeer te verstaan wat er beneden aan de trap gezegd wordt. Volgen kan ik het echter niet de badkamerdeur heb ik dicht gedaan. Een gil! Een afschuwelijke gil, een gil die je ziel doorboort! “Wat is er aan de hand! Wat zou er gebeurd zijn, mijn oma zou ze dood zijn? Ze had ook niet weg moeten gaan.” Deze gedachten volgen elkaar in razend tempo op. Terwijl ik van alles bedenk, hoor ik geroep. Het is bestemd voor mij! “kom, kom snel naar beneden er is iets heel, heel ergs gebeurd!” Snel grijp ik naar de badjas doe hem aan en ren naar beneden. Volgens mij ben ik nooit zo snel de trap afgegaan. Geschreeuw, iedereen huilt! Mijn blik dwaalt door de ruimte waar eerst nog muziek had geklonken en waar nu niks anders te zien was dan de eventuele scène van een horrorfilm. Het zag er uit als een nachtmerrie. Dan blijven mijn ogen gefixeerd op twee mannen in blauwe pakken. “Wie zijn dat, wat doen ze hier, wat hebben ze aangericht?” “Zal ik het vragen, heb ik de moed te vragen wat er is?” Terwijl ik voorzichtig de woorden over mijn lippen bracht bleef van alles door mijn hoofd spoken. De meest afschuwelijke dingen bedacht ik maar dat het zoiets verschrikkelijks zou zijn als datgene wat ik ging horen, dat had ik nooit, nooit kunnen denken. Ik sta stil, doodstil. “Dit kan helemaal niet! Dat is niet mogelijk. Dood, nee onmogelijk!” Mijn ogen vullen zich met tranen en ongeloofwaardig en verbijsterd kijk ik de mannen die dit nieuws brengen aan.”Dood in een ongeluk, een verschrikkelijk ongeluk, dat kan gewoon niet “Is er geen kans meer dat hij nog leeft, gewond maar nog in leven?” ! Ik zie dat ze het er zelf gigantisch moeilijk mee hebben. De twee mannen die meer de indruk wekken van standbeelden, zo in en in wit zijn ze, schudden hun hoofd. Langzaam schudden ze nee. “Nee! Dit mag niet, niet bij ons!” Hij heeft niet kunnen vechten voor zijn leven, op geen manier. Letterlijk weg in één klap. Geen moment heeft hij de tijd gehad terug te kunnen kijken op zijn leven, geen moment om nog even aan die dingen te denken die het leven voor hem speciaal maakten, geen kans om even te denken aan datgene wat hij heeft bereikt. Ook geen kans om te zeggen dat hij van ons hield. Het is niet eerlijk. Ik had nog zoveel willen zeggen, hem willen bedanken voor alles wat hij voor me heeft gedaan. Maar nee, het mocht niet zo zijn. Alles had en heb ik er voor over om nog iets te zeggen. Had ik die ene, bewuste morgen maar wat meer gezegd. Ik moet opstaan. Het is al tien over zeven en over een klein uur staan mijn vriendinnen al voor de deur. Ik heb er een hekel aan om te laat te zijn. Wat onbezonnen ren ik overal rond om de spullen te zoeken die ik deze dag nodig heb. Zoals vaker gebeurd kan ik mijn schoenen weer eens niet vinden. Met een zeurderige toon vraag ik dan ook waar die dingen nu weer zijn neergezet. Ze staan gewoon in de gangkast, had ik in de haast overheen gekeken, maar ik ben nu eenmaal af en toe ongeduldig. Ik ben helemaal klaar, gehaast ren ik door de keuken naar buiten langs de tafel waaraan mijn hij thee zit te drinken naar mijn vriendinnen die buiten staan te wachten. “Hoie, tot straks”, roep ik. Na deze woorden sluit ik de deur. Zijn antwoord hoor ik niet meer en zal ik nooit horen. Nooit zal hij meer iets tegen me kunnen zeggen. Nooit! Telkens zit ik eraan te denken hoe het leven zou zijn en zou worden als hij nog leefde. Altijd nam ik het voor vanzelfsprekend dat ik hem nog heel lang zou hebben. Nu is hij er niet meer. Langzaam ga ik over dingen nadenken. Hij zal niet bij mijn eindexamen zijn, hij zal me niet zien trouwen, nooit zal hij met mijn kinderen kunnen spelen. Op al die belangrijke momenten in mijn leven zal hij ontbreken. Juist op die momenten dat ik hem nodig heb. Het zal hetzelfde zijn als bij een puzzel waarbij een stukje ontbreekt. Niet volledig, niet compleet. En nu, nu mis ik voortaan een heel belangrijk stuk. Toch moet ik verder met mijn leven en dat wil ik ook. Ik moet proberen op de dingen die hij deed met vreugde terug te kijken. Maar nu lukt dat niet, nog niet. Het enige dat ik nu kan is hem missen, mijn vader |
|
14-10-2003, 13:15
|
|
|
Mir, je gedichten raken me echt! Het is precies wat ik voel.
Blijf alsjeblieft positief, je komt er wel! Sterkte
|
|
14-10-2003, 19:26
|
|
|
|
Leeg
Bodemloos Als er een einde is Waar moet ik zoeken dan? Pak mn hand vast Leid me naar de plek Waar je mn hand los kan laten k Weet niet waar ik kijken moet Mn ogen zijn moe Ik bekijk alles door een waas Die mn leven heeft bedekt Neem mn hand Laat me nooit meer los Laat me de plek zien Waar je me loslaat
__________________
No fear is my weakness I hear when faith has been denied
|
|
15-10-2003, 09:50
|
|
|
|
niet dat ik kan rijmen maarja...
de vakantie is bijna voorbij nu ben ik niet zo blij ik heb veel verdriet en mijn verdriet is groot want mijn konijn is dood waarom nou toch, hij was nog zo klein, dat doet me heel veel pijn R.I.P Wipneus 1998-2002
__________________
**~~YEAH!!!~~**
|
|
16-10-2003, 00:45
|
|
Verwijderd
|
Het is een beetje laat, maargoed ik heb net wat geschreven en aangezien ik toch niet kan slapen kom ik het hier even meedelen.
Tranen in m'n ogen Tranen van verdriet Tranen die alleen maar zeggen Waarom begrijp je me niet? Tranen van verlangen Tranen van gemis Huilend in mijn bed Je ziet niet wat het is Tranen van agressie Tranen van begrip Niemand kan toch houden Van een meisje zoals ik? Zachtjes huilend 's avonds Niemand die het ziet Overdag een masker 's Nachts zie je die niet... |
|
19-10-2003, 08:56
|
|
|
Dag Poeslief
Het maatje van m'n broertje Het kindje op de arm Altijd wenkend naar de aandacht En pootjes lekker warm Door Auto een herinnering Flitst steeds door m'n hoofd En zacht gehuil van broertje, om het lichtje van zijn vriendje, dat hier op aarde is gedoofd. Gaat over onze kat die is doodgereden gister, ik heb het ook gepost op dop, maar qua gevoel en dergelijke, zet ik het hier ook neer, wellicht herkenbaar....(al hoop ik van niet)
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
|
|
19-10-2003, 11:26
|
||
|
|
Citaat:
ik las op steekwoorden dat je hem hier had neergezet dus ik ging hem even lezen. heel veel sterkte ermeejjj *knuff* hmm, ik denk wel dat het herkenbaar is (voor mij (nog) niet echt) maar er zullen meer forummers hun huisdiertje (op die manier) zijn kwijtgeraakt. nou... sterkte, nogmaals -xx- wendy
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
|
19-10-2003, 12:22
|
||
|
|
Citaat:
XDreamer
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
|
|
|
19-10-2003, 12:43
|
|
|
lief
je laat je hoofd op mijn schouder leunen je praat over heel persoonlijke zaken ik ben er, om je te steunen ik ben er, om over je te waken
__________________
hoi, ik ben een signature
|
|
19-10-2003, 16:23
|
|
|
|
iedere keer denk ik;
nu doe ik het echt! het is genoeg geweest, ik wil niet meer. keer op keer stel ik het uit waarom maak ik, nou geen besluit? het heeft geen zin om hier te blijven de dingen van me af te schrijven. dan ben ik maar laf en vlucht ik maar dat is nog altijd beter dan hier te blijven bestaan. ------------------------------------------- nee, ik ben niet erg vrolijk nu zwak uitgedrukt
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
19-10-2003, 16:29
|
|
|
|
dit is hopelijk alleen om je gevoelens te uiten en niet over dat je het wilt?
__________________
hoi, ik ben een signature
|
|
19-10-2003, 16:32
|
||
|
|
Citaat:
4 a 5 jaar. ik denk eigenlijk, dat het nu niet echt zal gebeuren... maar ooit wel. ja, natuurlijk ga ik ooit dood. maar ik bedoel, ik denk wel dat het er ooit van zal komen. sorry ik wil het al zo lang... en soms niet hoor... maar zo vaak wel!
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
|
19-10-2003, 16:39
|
|
|
|
er komt altijd een periode in je leven waar je een drempel overgaat.
bijvoorbeeld als je klaar bent met school, je gaat werken en geld verdienen, op jezelf wonen. een leuke vriend of vriendin ontmoeten en trouwen en kinderen krijgen. gelukkig worden. voor iedereen is dit weggelegd. sommigen moeten er alleen iets harder voor werken. en voor sommigen komt het wat later dan bij anderen. sommigen vinden het volle geluk al in de pubertijd. die drempel moet je nog vinden, je bent pas 16. geef die drempel ook een kans en doe het niet... overal is overheen te komen, ik weet het zeker...
__________________
hoi, ik ben een signature
|
|
19-10-2003, 16:43
|
||
|
|
Citaat:
ik heb leuke / lieve vriendinnen en toch, háát ik me leven. beter gezegd.... ik haat mezelf. mn vriend en vriendinnen verdienen beter iedereen verdiend beter. ik ben hun niet waard.
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
|
19-10-2003, 16:51
|
|
|
|
beetje lastig om nu te vragen.. waarom?
het draait niet alleen om hen maar ook om jou, jij bent hen waard en zij zijn jou waard en als het goed is denken zij daar hetzelfde over.. wat is er toch?
__________________
hoi, ik ben een signature
|
|
19-10-2003, 16:58
|
|
|
|
Dag lief kind,
verschuil je maar niet Je hebt lang genoeg gestreden, laat maar zien al je verdriet Laat maar stromen je tranen, van alles, wat je is ontnomen En neem dan een stap over de grens, naar het omsloten heden Laat los je verleden Kom pak mijn hand, en stap uit je schaduwenland geen donkere herinneringen meer Want, We gaan vliegen en zweven op de sprankelende vlagen van de toekomstwind We zetten Samen een stap in het Leven, lief kind. Gedicht, tijdje geleden geschreven, ik moest het even posten, speciaal nu voor degene die het moeilijk hebben....
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
|
|
19-10-2003, 17:26
|
||
|
|
Citaat:
Mooi zeg!! Ik wilde dat ik een beetje kon dichten, lijkt me heerlijk om zo je gevoel te kunnen uiten! |
|
|
19-10-2003, 18:38
|
|
|
|
...
liefs, big brother
__________________
hoi, ik ben een signature
|
|
19-10-2003, 18:43
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
*slikt* wat mooi |
|
|
19-10-2003, 19:33
|
|
|
Hmmm, ik wil al mijn gedichten hier wel plaatsen, heb er in totaal geloof ik ongeveer 40. De enige reden waarom ik gedichten schrijf is om mijn emoties te kunnen tonen, mijn achtergebleven gevoelens ook uit me te kunnen gooien...
Kan misschien beter een nieuw topic openen...?
__________________
~*~Wees nooit een tweedeklas versie van iemand anders, maar altijd een eersterangs van jezelf~*~
|
|
19-10-2003, 19:43
|
|
Verwijderd
|
Ik dacht eigenlijk dat daar gewoon dit topic voor was. Anders moet je even een forumbaas PM-en over of het mag
Ik ben wel benieuwd.
|
|
19-10-2003, 19:56
|
||
|
|
Citaat:
maar als je wilt, mag je voor jouw gedichten ook wel een nieuwe maken hoor.
__________________
Dit is een coole sig.
|
|
|
19-10-2003, 23:40
|
|
Verwijderd
|
En daar zit ik
weer alweer in weer en wind als het tegenzit En ik geloof nog in tegenspoed maar de toekomst niet meer Verward plukkend aan wat afwezige stukjes ziel en tranenloos verzuipen in het verdriet Waardeloos en waanzinnig wil ze niet meer en met haar ikzelf. Zit maar weer eens mijn hart te bestuderen en alle zwartgalligheid de vrije loop te laten. In 2 minuten mijn gedachten laten gaan, dichten is lang geleden, te misschien, maar ook woorden willen mij niet meer sussen. Er is niets dat de pijn wegneemt, ook de liefde niet, integendeel zelfs. |
|
20-10-2003, 14:09
|
|
|
|
Afscheid...
Vóór 10 juli keek ik vooruit en zag een mooi, kronkelig pad met aan het einde een prachtige bloem, het was er 1 die toekomst had. Een toekomst met z'n tweeën, wij tweetjes, jij en ik, ik en jij, ik met jou, jij met mij, maar nu, alles is ineens voorbij. 4 maanden heb je geduld gehad, op mij gewacht, naar mij gekeken, jij wist dat ik een ander had, maar je liefde was nog niet bezweken. Eindelijk, je had het voor elkaar, eidenlijk, het was zo ver, ik was er aan toe en wij vormden een paar. Maar nu, ik ben een fonkelende ster, niet zomaar 1, maar zoeen die aan de hemel staat, lieve schat, ik hou van jou en hoop dat het geluk er met jou vandoor gaat...... Deze heb ik geschreven omdat ik bang was dat mijn vliegtuig neer zou storten, daar was ik echt van overtuigd, dit gedicht was voor mijn (ex)vriend.
__________________
~*~Wees nooit een tweedeklas versie van iemand anders, maar altijd een eersterangs van jezelf~*~
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Psychologie |
Het Grote Gedichten Topic #3 Droomvlucht | 500 | 29-06-2004 19:49 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 14:06.
Adverteren