Advertentie | |
|
30-10-2003, 11:50 | |
Mijn angst voor ziekenhuizen komt door een eerdere opname. Toen ik 3 jaar oud was heb ik een hele nare ziekte gehad en daardoor heb ik een poos in het ziekenhuis moeten liggen. Het grootste gedeelte van die tijd verliep goed. Kreeg cadeautjes, mocht spelen met andere kinderen en er was veel bezoek. Helaas was er ook een tijdje dat het gewoon niet goed ging. Ik lag alleen op een kamer en wilde graag slapen. Alleen vonden die zusters het nodig om mij steeds de bloeddruk te meten of weet ik veel. Ze maakten me steeds wakker en dan lag ik weer te brullen. Volgens mij waren m'n ouders er ook niet bij, maar dat weet ik niet zeker.
Sinds die tijd ben ik vaak 's nachts overvallen door herbelevingen en hallicunaties daarvan. Niet dat ik weer voor me zag wat er gebeurde, maar vooral hoe ik me toen voelde. Zo leeg en bang, echt walgelijk. Het heeft jaren (lees: tot groep 8) geduurt voordat ik ze nooit meer had. In het begin heel veel en daarna steeds minder. M'n moeder heeft ooit eens verteld dat dat bloeddruk meten achteraf nergens voor nodig was geweest. Dus mijn trauma voor niks!!!! Nou ja, sindsdien denk ik zelf ook heel erg mee, en laat me niet 'zomaar' behandelen door iemand en wil ik zelf ook alles weten. Ik ben overigens niet bang voor m'n huisarts ofzo, alleen ik denk dat ik het niet leuk zou vinden als ik weer in het ziekenhuis moet liggen. Tandartsen vind ik niet leuk, puur omdat het gaatjes vullen soms erg zeer doet
__________________
♥
|
30-10-2003, 12:03 | |
Ik heb er ook een gigantische hekel aan om naar een dokter te gaan. Het is niet zo dat er vroeger iets is gebeurd waardoor die angst komt. Het is zelfs een keer zo erg geweest (dat ik dus ziek was) dat als ik een dag of 3 langer had doorgelopen, ik dan op hhet IC terecht was gekomen!!
Ik denk ook inderdaad dat het iets is van dat je bang bent dat je niet serieus wordt genomen. Toen ik van de een op de andere dag opeens niet meer op mn voet kon staan zei de huisarts dat ik door mn voet was gegaan en dat ik rustig aan weer moest gaan lopen. Ik wist zeker dat ik niet door mn voet was gegaan!!Maar goed... De fysio van mn moeder hoorde het en die zei: kom maar even langs. Bleek dat ik een gewrichtsontsteking in mn voet had!! Ik mocht er absoluut niet op staan, want dan werd het chronisch!! Dit was niet echt bevordelijk om over mn angst voor huisartsen heen te komen...
__________________
Leven is het meervoud van lef
|
03-11-2003, 16:47 | |
Ik heb niet echt een angst voor de doktoren zelf, wel voor bepaalde instrumenten die ze gebruiken. Laat ik zeggen dat een scalpel in je kop geen fijne herinneringen achterlaat.
Wat een goede reden zou kunnnen zijn...geen idee, maar ik zou het wel willen weten. In deze topic worden al paar opties genoemd die best geloofwaardig zijn. imo
__________________
IN HET SPROOKJESBOS IS HET OOK WELEENS HOMMELUS !! Arthur Schopenhauer is geniaal.
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Psychologie |
Vragen over angst. fizzle-fluffy | 29 | 23-09-2008 18:13 | |
Psychologie |
wat vinden jullie van euthanasie? Verwijderd | 250 | 03-03-2007 14:16 | |
Verhalen & Gedichten |
[Vervolg]Achter de gele deur #2 Eend | 166 | 20-06-2006 20:32 | |
Verhalen & Gedichten |
Winnaar verhalenwedstrijd: Droom van de vrijheid xxesther | 20 | 07-06-2004 19:58 | |
Verhalen & Gedichten |
Verhalenwedstrijd: Droom van de vrijheid Ieke | 0 | 09-04-2004 14:44 |