ik-cultuur

Nederland is een 'ik-cultuur', dit in tegenstelling tot landen als India.

De meeste mensen hebben een duidelijke eigen mening over dingen, ze nemen niet de mening van een groep over. Wanneer ze iets zeggen wordt hier ook vaak nadruk op gelegd: "ja maar, ik vind..."

Nederlandse ouders leren hun kinderen ook vaak: 'Het maakt niet uit wat anderen van je denken. Het gaat er om wat je over jezelf denkt.' Ook in het onderwijs wordt hier vaak de nadruk opgelegd.

Wanneer het druk is bij de bushalte en de bus die aan komt rijden zit al bijna vol, dan propt iedereen zich naar voren om zo snel mogelijk de bus in te komen, want je moet natuurlijk wel mee. Wat er met de rest gebeurt, interesseerd de meeste mensen niet, als ze er zelf maar in zitten! In India gaan alle mensen mee, 't maakt niet uit hoe, maar ze gaan allemaal in die bus of in die metro/trein.

Hoe sta jij tegenover dit soort dingen? Behoor je zelf ook echt tot de 'ik-cultuur'? Of voel jij je meer thuis in een 'wij-cultuur'?

[Quiana]

Ik behoor tot de ik-cultuur denk ik.

Ik ben verantwoordelijk voor de dingen die ik doe, zeg
of denk, ík ben verantwoordelijk voor míjn leven. Kan wel
heel mooi 'met de groep' (=wij) ed meegaan, maar of ik
er iets mee opschiet...

Mensen kunnen wel zo mooi zeggen dat 'we' iets samen
doen, er voor elkaar zijn enz, maar als het erop aankomt,
ben ik in 9 van de 10 gevallen de enige persoon waar ik van
op aan kan.

En zo is het ook mijn doel om eerst voor mezelf te zorgen
dat alles op orde is, dat ik heb wat ik nodig heb, en dan pas
aan een ander denk... Iedereen is verantwoordelijk voor z'n
eigen ding, en moet het dus ook zelf kunnen regelen.

Wat overigens niet gelijk betekent dat ik asociaal oid ben,
of dat ik niks over heb voor m'n medemens. (als ik kan helpen
ed doe ik dat graag, en de dingen voor mezelf in orde maken
hoeft niet ten koste van anderen te gaan. Enz.)

Ik zie mezelf als individu met eigen rechten en verplichtingen, met eigen voordelen en nadelen en met eigen gevoelens en gedachten. Ik kan mezelf echter ook niet los zien van de omgeving waar ik in functioneer en ik probeer dan ook zoveel mogelijk rekening te houden met de andere individuen in mijn leefomgeving. Maar dat 'ik' voorop sta, staat niet ter discussie.

[Fantôme]

pff... ja, ik heb hier wel eens van gehoord.
zelf sta ik altijd achteraan in de rij voor de bus, omdat ik er niks van zeg als anderen voordringen, maar stiekem wil ik er zelf ook wel in.
nu mag jij zelf je conclusie trekken of ik bij de ik of wij cultuur hoor.

liefs

[L*c]

ik zou me het meest thuisvoelen in een soort combinatie van de twee...

dat mensen zich wel sociaalopstellen en werken voor elkaar en alles. Dat er een grote nadruk komt op het helpen van de gemeenschap. Maar dit dan met het doel om de zelfontplooing van ieder mens mogelijk te maken.

let niet op mij ik ben communist

[verwijderddeze]

hmm neej ik ben wij denk ik k wil alles samen doen is niet goed denk ik...en wat iedereen van me vindt...wat iedereen van me verwacht...blablabla.....of is dat geen wij-cultuur?? anders ben ik dus ik

[Nona]

Ik behoor tot deze cultuur. Je moet voor jezelf op kunnen komen om mee te kunnen. Maar ik sta ook op voor oude mensen in de bus en ik probeer me zo veel mogelijk aan te passen om anderen te helpen. Maar zodra ik zelf meer nadeel aan iets meeneem dan ik een ander voordeel geef ga ik zelf voor. Dat heb ik ondertussen geleerd. Vroeger bracht ik mezelf vaak in moeilijkheden om anderen te helpen, maar daar waag ik me niet meer aan. En ik voel me er niet schuldig over eerlijk gezegd.

[alpha]

ik denk dat ik daar ook wel bij hoor, (kijkt u maar, ik begin mn post al met 'ik' ) alhoewel ik niet alleen zo ben van 'ikke ikke'. Maar als het erop aankomt, ja, dan gaat het wel om mijn gevoel, mijn mening, en mijn plaats.

[CoveredEyes]

alpha schreef op 01-11-2003 @ 12:01:
ik denk dat ik daar ook wel bij hoor, (kijkt u maar, ik begin mn post al met 'ik' ) alhoewel ik niet alleen zo ben van 'ikke ikke'. Maar als het erop aankomt, ja, dan gaat het wel om mijn gevoel, mijn mening, en mijn plaats.

[Auntie M]

ehm ik heb net geleerd dat het beter is om me wat minder uit te drukken met wij en meer met ik...ik hang er nog een beetje tussen denk ik ( 4x ik)

[Pekay]

Tsja.... moeilijk, ik denk dat ik iets meer bij de IK cultuur pas

Om even verder te gaan op het voorbeeld met de bus: Ook IK heb betaald voor m'n kaartje, dus dan wil ik ook die bus, in, dan wil ik ook zitten.

Je moet voor jezelf opkomen, anderen doen het niet voor je. Je moet je zelf niet wegcijferen voor anderen, ben ik van mening.

Natuurlijk is het voor vrienden/familie anders, maar als ik mensen niet ken... tsja, mijn probleem niet, denk ik dan.

Beetje ego misschien... maar zo ben IK

Pekay schreef op 06-11-2003 @ 19:47:
Om even verder te gaan op het voorbeeld met de bus: Ook IK heb betaald voor m'n kaartje, dus dan wil ik ook die bus, in, dan wil ik ook zitten.

Als je de bus nog niet in bent, dan heb je er toch ook nog niet voor betaald...? Wel voor die strippenkaart, maar nog niet voor dat plaatsje in die bus.

[coopergirl]

Als je de bus nog niet in bent, dan heb je er toch ook nog niet voor betaald...? Wel voor die strippenkaart, maar nog niet voor dat plaatsje in die bus

....Rationeel gezien klopt dat inderdaad... Echter, toen ik gister een oud, moeilijk te been echtpaar liet voorgaan bij het uitstappen, miste ik daardoor nét mijn bus
..Op zo'n moment komt de 'egocentrische ik' wel eens naar boven (' shit, die mensen hebben de hele godganzedag de tijd en nu kan ik een half uur wachten op mijn bus')

[Firefly]

In de meeste gevallen zal ik als eerste voor mezelf zorgen, eerst mijn eigen dingetjes op orde hebben, en me daarna pas bemoeien met anderen. Ik ken ook mensen (mijn oma) die meer aan anderen denken dan zichzelf en daar totaal aan onderdoor gaan.

[//ItsJustMe\\]

Leonoor schreef op 31-10-2003 @ 20:36:
Nederland is een 'ik-cultuur', dit in tegenstelling tot landen als India.

Hoe sta jij tegenover dit soort dingen? Behoor je zelf ook echt tot de 'ik-cultuur'? Of voel jij je meer thuis in een 'wij-cultuur'?

Ik vind het niet zo positief, nadruk zou wat meer op samenwerking en saamhorigheid (oudbollig word maar ik weet ff niet beter) moeten liggen, stukje socialer mag wel.