Er speelt zich iets heel raars af in m'n leven...

[VL»i«NDERTJE]

Ik heb een hele tijd last van iets heel raars... ik denk niet dat er nog meer mensen zijn die dit hebben... of misschien wel en dan zou ik het wel waarderen als diegene reageert.. dan weet ik dat ik niet de enige ben. Het is alleen wel moeilijk uit te leggen...

Het lijkt namelijk alsof m'n leven bepaald wordt door iets of iemand, en aan de hand van hoe ik denk. (ok klinkt raar)
Als ik denk aan iets uit de toekomst, hoe het zal gaan lopen, hoe ik het zou willen ofzo, loopt het bijna altijd anders... zeg maar 97 % van de gevallen. (ook met 50% kans zoals 'wel of niet') Meestal gebeurt er iets wat ik totaal niet voorzien had.

En als ik dus positief ergens over denk loopt het negatief af, en andersom. Wat ook wel handig kan zijn hoor want zo kan ik dingen voorkomen enzo. Maar ik ben nu dus op een punt beland dat ik niet meer positief durf te denken, omdat ik bang ben dat het dan weer verkeerd uitpakt. Ik heb het vorige week nog even geprobeerd (ik vind een jongen leuk en ik dacht dat het goed zat dus ik zag het zonnig in... en je raadt het al, ineens gaat het weer helemaal fout en zoals ik het totaal niet verwacht had)

Ik heb het gevoel dat ik helemaal gek begin te worden.. want het is toch niet normaal dat ik zo denk? En dat het allemaal op die manier loopt. Ik weet zeker dat mensen zullen denken van 'ahh joh is gewoon toeval.' Dat dacht ik in het begin dus ook maar het duurt me nu echt veel te lang allemaal en het gaat maar door en door. Ik wil er gewoon van af! Ik wil weer hoop kunnen hebben op positieve gebeurtenissen zonder dat het negatief loopt... ik wil weer gewoon optimistisch kunnen zijn...

[VL»i«NDERTJE]

Ohhja het is trouwens geleidelijk aan ontstaan... eerst had ik het alleen maar met dromen (als ik niet dacht van 'misschien komt het uit' kwam het uit en anders nooit) en langzaam aan is dat dus ook (onbewust) in het echte leven gaan spelen

[Charlottetje]

Velen delen dit met jou. Heb ik ook wel gehad hoor. Haalde bijvoorbeeld een acht voor een proefwerk waar ik alleen de tekst een keer heel vluchtig voor doorgelezen had en haalde voor andere proefwerken waar ik keihard voor geleerd had maar een 6.
Toch heel logisch te verklaren. Omdat je namelijk op een bepaalde manier denkt, ga je ook op een bepaalde manier handelen. Je handelt naar denken. Kennelijk pakt het bij jou zo uit dat wanneer je negatief denkt (ik haal dat proefwerk niet) dat zich positief uit (je haalt een (veel) beter cijfer dan anders), juist omdat je dacht dat je het niet zou halen, je misschien wel beter concentreert op je proefwerk en zo een beter cijfer haalt.
Of in het geval van die jongen: Je denkt dat het goed gaat, reageert daardoor misschien wat simpeler, makkelijker, minder speciaal (omdat het al goed gaat) en misschien vindt die jongen dat juist niet leuk en verlaat jou weer. Allemaal dingen die je (nog) onbewust doet en je dus bewust moet worden om niet expres negatief te gaan denken.

Pas als je je zeer bewust wordt van hetgeen gebeurt kun je er iets aan veranderen. Nu trek je alleen een conclusie, maar wordt je bewust van hetgeen de conclusie (en ook het gevolg) veroorzaakt en ga dat aan pakken!

Veel sterkte en succes!

[VL»i«NDERTJE]

Charlottetje schreef op 24-12-2003 @ 00:35:
Pas als je je zeer bewust wordt van hetgeen gebeurt kun je er iets aan veranderen. Nu trek je alleen een conclusie, maar wordt je bewust van hetgeen de conclusie (en ook het gevolg) veroorzaakt en ga dat aan pakken!

Ik ben me nu ook wel bewust van wat er gebeurt en ik peins me bij bepaalde dingen ook suf waarom het nou weer fout gelopen is, maar dan kan ik gewoon niks bedenken meestal.. of het was iets waar ik niks mee te maken had. Ik doe ook wel echt me best om het positief te laten lopen uiteraard... vooral nu zoveel tegenzit.

Het is dus niet alleen bij de situaties waar ik ook zelf grip op heb, maar bijvoorbeeld ook als ik iets afgesproken heb met iemand. Het is al zo vaak voorgekomen dat als ik er echt vanuit ging dat het door zou gaan dat het dan niet door ging. En dan was dat niet omdat ik iets raars gedaan/gezegd had ofzo, maar dan kwam er iets tussen bij die ander. Maar als ik vantevoren denk van 'misschien gaat het niet door' dan gaat het dus wel door. Zo is het tot nu toe steeds gegaan dan.

Veel sterkte en succes!

Dankje!

[Charlottetje]

(ook nog steeds wakker? )

Het gaat erom dat je op het moment zelf je er bewust van wordt. Als je dat later pas wordt doet dat er weinig meer toe.

Als je denkt "misschien gaat het niet door" zou dat gevoel natuurlijk ook best kunnen komen door iets dat al eerder gebeurd is (wederom misschien onbewust). Dan kun je vanzelf anders gaan denken en toeval helpt natuurlijk altijd een handje mee.

[VL»i«NDERTJE]

Charlottetje schreef op 24-12-2003 @ 01:28:
(ook nog steeds wakker? )

Het gaat erom dat je op het moment zelf je er bewust van wordt. Als je dat later pas wordt doet dat er weinig meer toe.

Als je denkt "misschien gaat het niet door" zou dat gevoel natuurlijk ook best kunnen komen door iets dat al eerder gebeurd is (wederom misschien onbewust). Dan kun je vanzelf anders gaan denken en toeval helpt natuurlijk altijd een handje mee.

Na dit berichtje moet ik toch echt m'n bed op gaan zoeken

Maar op het moment zelf bewust worden, dan weet ik nog niet hoe het af gaat lopen toch? Ik begrijp niet helemaal wat je bedoelt...

Als ik denk 'misschien gaat het niet door' is dat meestal doordat er iets is waardoor het niet door zou kunnen gaan. Bijvoorbeeld: diegene kan die dag geen oppas regelen, ik zeg maar wat. Dan denk ik dus.. 'kut waarschijnlijk gaat het niet door dus' En daarna gebeurt er dus weer iets waardoor het wel doorgaat (als het al niet te laat is). Bijvoorbeeld een vriend stond toevallig voor de deur die kan oppassen.
En de andere keren denk ik gewoon 'het gaat misschien niet door' omdat ik zo graag wil dat het doorgaat

Nouja heel vaag allemaal

[Horror Kitty]

ik dacht dat ik de enige was. ik heb het heel lang gehad. maar de laatste tijd eigenlijk niet meer, laatste paar jaar.
maar daarvoor had ik dat wel heel erg. ik ging er vanuit dat alles fout ging, dan liep het meestal goed af. teleurstellingen voorkomen zeg maar.

[Charlottetje]

Als je er op het moment zelf je er bewust van bent kun je het sturen!

[VL»i«NDERTJE]

wallflower schreef op 24-12-2003 @ 13:15:
ik dacht dat ik de enige was. ik heb het heel lang gehad. maar de laatste tijd eigenlijk niet meer, laatste paar jaar.
maar daarvoor had ik dat wel heel erg. ik ging er vanuit dat alles fout ging, dan liep het meestal goed af. teleurstellingen voorkomen zeg maar.

Had je het ook andersom, dat als je positief was het negatief afliep?

En weet je nog hoe het op een gegeven moment weg ging?

[*moonchild*]

ik herken dit echt helemaal..
dacht ook dat ik de enige was..
mju. ik durf niet positief meer te denken, dan zal het toch wel weer anders zijn. of als ik aan iets denk zoals ik zou willen dat het gaat. dan verzin ik allerlei andere dingen die ook zouden kunnen gebeuren. en dan gebeurt er iets wat ik echt niet had verwacht. ik denk dus altijd negatief. als een soort zelfbescherming. zo van: erger kan het niet.
en daar word ik dan weer onzeker van.
en van te voren heb ik ook altijd al zo'n gevoel hoe het af zou lopen. ook al is het een positief gevoel. dan nog durf ik niet positief te denken.
mju. hier heb je niet veel aan.. maar kwou het wel ff kwijt..

[Horror Kitty]

VL»i«NDERTJE schreef op 24-12-2003 @ 18:56:
Had je het ook andersom, dat als je positief was het negatief afliep?

En weet je nog hoe het op een gegeven moment weg ging?

doordat het naar mijn gevoel negatief afliep als ik positief dacht, durfde ik niet meer positief te denken, omdat het dan slecht zou aflopen.

op een gegeven moment, dreef het zo ver door, dat ik dacht dat dat wat controle had over mn leven ook wist als ik geforceerd iets slechts verwachtte, en onbewust dus iets goed verwachtte omdat ik erachter kwam dat negatief denken tot een goede afloop zou leiden. toen heb ik mezelf gedwongen helemaal niet na te denken of te fantaseren hoe iets zou (kunnen) aflopen. waardoor het elke keer anders afloopt. in het begin lukte dat niet, maar na een tijdje wel, steeds beter, en het ging soort van over.

mehhh, vaag verhaal.
hoop dat er meer mensen zijn dan alleen ik die t snappen.

[VL»i«NDERTJE]

*moonchild* schreef op 24-12-2003 @ 19:27:
ik herken dit echt helemaal..
dacht ook dat ik de enige was..
mju. ik durf niet positief meer te denken, dan zal het toch wel weer anders zijn. of als ik aan iets denk zoals ik zou willen dat het gaat. dan verzin ik allerlei andere dingen die ook zouden kunnen gebeuren. en dan gebeurt er iets wat ik echt niet had verwacht. ik denk dus altijd negatief. als een soort zelfbescherming. zo van: erger kan het niet.
en daar word ik dan weer onzeker van.
en van te voren heb ik ook altijd al zo'n gevoel hoe het af zou lopen. ook al is het een positief gevoel. dan nog durf ik niet positief te denken.
mju. hier heb je niet veel aan.. maar kwou het wel ff kwijt..

Echt zo herkenbaar... Vooral van dat allerlei dingen verzinnen die ook zouden kunnen gebeuren. En dat juist dat wat ik niet verwacht had gebeurd inderdaad.

Ik heb er juist wel wat aan gehad want ik dacht echt dat ik de enige was die dat had.

[VL»i«NDERTJE]

wallflower schreef op 24-12-2003 @ 20:33:
op een gegeven moment, dreef het zo ver door, dat ik dacht dat dat wat controle had over mn leven ook wist als ik geforceerd iets slechts verwachtte, en onbewust dus iets goed verwachtte omdat ik erachter kwam dat negatief denken tot een goede afloop zou leiden.

Ja, dit heb ik nu ook dus... en dan probeer ik het zo overtuigend mogelijk te brengen (bijvoorbeeld tegen iemand zeggen dat ik 100% zeker weet dat die jongen me niet wil ofzo)
IK ben nu eigenlijk ook een beetje bang dat 'datgene' nu mee zit te lezen en het hierna helemaal niet meer lukt haha..

toen heb ik mezelf gedwongen helemaal niet na te denken of te fantaseren hoe iets zou (kunnen) aflopen. waardoor het elke keer anders afloopt. in het begin lukte dat niet, maar na een tijdje wel, steeds beter, en het ging soort van over.

Ik heb er gisteravond eens over nagedacht en toen was ik ook tot de conclusie gekomen dat ik gewoon maar niet meer aan de toekomst moet denken, en niet zelf voorspellingen moet doen. Maar dan ben ik weer bang dat ik dan negatieve dingen over het hoofd zie en dat die dan gebeuren... pfff moeilijk hoor.

mehhh, vaag verhaal.
hoop dat er meer mensen zijn dan alleen ik die t snappen.

Ik snap het heel goed

[metallicpatrick]

kijke je niet gewoon teveel naar de negative dingen waar je positief over denkt en verlies je niet gewoon de positieve dingen uit het oog?

[VL»i«NDERTJE]

metallicpatrick schreef op 24-12-2003 @ 20:48:
kijke je niet gewoon teveel naar de negative dingen waar je positief over denkt en verlies je niet gewoon de positieve dingen uit het oog?

Nee hoor, natuurlijk verlies ik die niet uit het oog. De positieve dingen helpen me juist door deze tijden heen.

[*moonchild*]

VL»i«NDERTJE schreef op 24-12-2003 @ 20:39:
Echt zo herkenbaar... Vooral van dat allerlei dingen verzinnen die ook zouden kunnen gebeuren. En dat juist dat wat ik niet verwacht had gebeurd inderdaad.

Ik heb er juist wel wat aan gehad want ik dacht echt dat ik de enige was die dat had.

fijn dat je er iets aan hebt
heb jij ook dat je dingen gaat doen omdat je dan denkt dat dan gaat gebeuren zoals jij het zou willen? (euhm.. je snapt wat ik bedoel?)
voorbeeld: als ik nu dit doe he. dan gaat het vast zo.
mju. of ben ik daar wel weer de enige in?

[VL»i«NDERTJE]

*moonchild* schreef op 24-12-2003 @ 21:15:
fijn dat je er iets aan hebt
heb jij ook dat je dingen gaat doen omdat je dan denkt dat dan gaat gebeuren zoals jij het zou willen? (euhm.. je snapt wat ik bedoel?)
voorbeeld: als ik nu dit doe he. dan gaat het vast zo.
mju. of ben ik daar wel weer de enige in?

Ja volgens mij heb ik dat soms ook wat je zegt, als ik je goed begrijp. Maar het speelt meer in m'n hoofd af.

[automutilatie]

Mijn broer (die zit hier ook op het forum) heeft een tijdje iets gehad met getallen. Altijd als hij getallen optelde, kwam hij op 11 of 13 of 19 (zijn geboortedag) uit ofzo...hij raakte een beetje geobsedeerd daardoor
we denken eigenlijk dat het gewoon kwam omdat hij het geloofde en dat hij als het ware de illusie dat het zo was creëerde in zijn hoofd
in feite was het gewoon toeval, of dwong hij het misschien wel af

[CoveredEyes]

automutilatie schreef op 25-12-2003 @ 19:37:
Mijn broer (die zit hier ook op het forum) heeft een tijdje iets gehad met getallen.

Dat lijkt een beetje op een verhaal op tbv over schizofrenie...

[automutilatie]

CoveredEyes schreef op 25-12-2003 @ 19:39:
Dat lijkt een beetje op een verhaal op tbv over schizofrenie...

tbv? bedoel je tv?

[automutilatie]

het was niet zo erg als het misschien leek hoor in mijn bericht
hij telde gewoon heel vaak getallen op en dan kwam het heel vaak op hetzelfde uit
hij heeft daar een keer met mij over gepraat en het beangstigde hem nogal
maar we zijn ervan overtuigd dat het komt doordat hij zich gewoon een idee in zijn hoofd haalde
schizofrenie heeft er verder niets mee te makeN!

[CoveredEyes]

automutilatie schreef op 25-12-2003 @ 19:41:
schizofrenie heeft er verder niets mee te makeN!

Dat zei ik ook niet, het leek er een beetje op, op tv ja
Je bent trouwens nieuw he? Welkom

[automutilatie]

CoveredEyes schreef op 25-12-2003 @ 19:49:
Dat zei ik ook niet, het leek er een beetje op, op tv ja
Je bent trouwens nieuw he? Welkom

hoihoi
mijn broer zit hier trouwens wel op het forum
negrotiator, ik weet niet of je hem kent??

[CoveredEyes]

automutilatie schreef op 25-12-2003 @ 19:53:
negrotiator, ik weet niet of je hem kent??

Kennen is een groot woord, maar ik heb wel es wat van hem gelezen

[Quiana]

Ook al is het Kerst, doe dat toch maar over pm dames.

[CoveredEyes]

Owjee, ik wist t Sorry...