Dejavu

De dejavu, wat is dat nu precies ? Ik heb me eens het volgende uitgedacht:
Je ziet iets voor je gebeuren en je denkt, HEEJ!! Dat heb ik al eens eerder gezien, mensen hebben het vaker, velen geloven dat het uit hun vorige leven is en velen denken dat ze het gedroomd hebben, en sommige denken dat het een glitch in the Matrix is. Maar wat is nu het echte mysterie hierachter, nou dat zal k je vertellen.
Je hebt wel eens momenten dat je iets bent aan het vertellen op zaterdag avond in de kroeg, en opeens benen je hersens het niet meer bij, dan ga je of stotteren of erg langzaam praaaaattteennnn.
Tot je zin af is en dan zijn je hersens weer bij en vertel je gewoon verder.
Nou als je eens goed om je heen kijkt zie je dat alles er nogal scherp uitziet, je ogen zijn heel goede camera's met flink wat pixels. Wat denk je hoe groot de hoeveelheid data van je ogen naar je hersens wel niet is, je hersens moeten dus flink verwerken.
Nou een dejavu is inderdaad een beeld van iets dat je al eens eerder hebt gezien, enwel een microseconde geleden.
JAJAAAA !! Daar sta je van te kijken he, en ik zal me ff nader verklaren. Er gebeurd iets, en op DAT moment kunnen je hersens ook even blijven hangen, zodat je het maar half meekrijgt, en net lijkt op een droom. Je hersens zijn bijgewerkt en dan pas zien ze wat er echt gebeurd, maar omdat je het maar zo vaag hebt meegekregen (tegelijkertijd) lijkt het net alsof je dat al ooit eerder gedaan hebt. Ik heb het zelf wel eens vaker en dan denk ik aan deze theorie, lijkt onmogelijk en zal het waarschijnlijk ook wel zijn, maar het zet je wel aan het denken

Zo dat is mijn stelling wat dit betreft.

Aangezien een deja vu wetenschappelijk ook wel wordt samengevat als een voorval wat je wel degelijk hebt meegemaakt, maar niet compleet hebt 'verwerkt' in je hersenen kom ik tot de volgende conclusie:

duh.

[trasher]

jackvg schreef op 09-02-2004 @ 01:05:
De dejavu, wat is dat nu precies ? Ik heb me eens het volgende uitgedacht: [..]

Leuk beredeneerd, hoor.

De hersenen kunnen het volgens jou dus even niet bijbenen, en dan komt de deja vu, ofzo. Hoe werkt dat dan, krijgt je brein een soort turbobrandstofinjectie waardoor het heel eventjes supersnel gaat werken totdat het oponthoud verdwijnt als sneeuw voor de zon, wat de dejavu-ervaring dan teweeg brengt? Maar de werkelijkheid is continu, een achterstand ten behoeve van volledige informatieverwerking lijkt me zeer onwenselijk. De prioriteit ligt niet bij het verwerken van alle informatie, maar bij het verwerken van de meest actuele informatie. Hoe wil je binnen jouw theorie verklaren dat het menselijk bewustzijn geen noemenswaardige 'lag' kent? Als de hersenen zouden 'blijven hangen' zoals jij het stelt, dan zouden ze dat lijkt mij liever rechtzetten door gewoon een heel stuk invoer weg te gooien, en door te gaan met het heden. Daar heb je als levend wezen ook stukken meer aan. Het bewustzijn is er tenslotte voor om de omgeving waar te nemen, en te screenen op eventueel dreigend gevaar (enzo).

[Maarten]

Deja vu is vrij gemakkelijk voor te stellen als je beseft dat alle informatie in je kop via je zintuigen is waargenomen en dus is het vrij gemakkelijk om iets wat je ziet gebeuren te koppelen aan een waarneming die al gebeurd is.

Als je goed oefent kun je met je hersenen buiten je lichaam treden. Dus dat je een beeld vormt met de informatie die in je hersenen zit en het lijkt alsof je dit zintuigelijk waarneemt. Het is mij maar 1 keer gelukt, vet freaky dan zie je jezelf van bovenaf in je bed liggen.

Nog iets leuks om te proberen is lucid dreaming. Van nature had ik dit al door bij sommige van mijn dromen te beseffen dat ze nep waren en op het moment dat ik daar bewust van werd kon ik alles doen wat ik wilde in mijn dromen. Dus stel dat je nachtmerrie hebt waarin je achtervolgd wordt door iets dan pak je gewoon een bazooka en knal je hem aan gort of whatever

[trasher]

DiGiTracker schreef op 09-02-2004 @ 08:20:
Deja vu is vrij gemakkelijk voor te stellen als je beseft dat alle informatie in je kop via je zintuigen is waargenomen en dus is het vrij gemakkelijk om iets wat je ziet gebeuren te koppelen aan een waarneming die al gebeurd is.

Maar een deja-vu is geen illusie. Het is een neurofysiologisch goed verklaarbaar fenomeen. De informatiedoorvoer van de zintuigen naar verschillende hersengebieden loopt parallel, en normaliter ook synchroon, maar bij een deja vu eventjes asynchroon. Daardoor komt informatie eerder in het kortetermijngeheugen terecht dan dat het in je bewustzijn wordt opgenomen. Wat tot gevolg heeft dat je het associeert met iets dat al gebeurt is, terwijl het eigenlijk op dat moment aan het gebeuren is.

[VoRaZ]

DiGiTracker schreef op 09-02-2004 @ 08:20:
Als je goed oefent kun je met je hersenen buiten je lichaam treden. Dus dat je een beeld vormt met de informatie die in je hersenen zit en het lijkt alsof je dit zintuigelijk waarneemt. Het is mij maar 1 keer gelukt, vet freaky dan zie je jezelf van bovenaf in je bed liggen.

Que??

[Maarten]

Nee, een deja vu is niet een goed verklaarbaar fenomeen omdat we niet weten of wat iedereen als een deja vu ziet wel hetzelfde is. En het is wel een illusie, want je kan niet iets zien voordat het gebeurt. Dus als je iets al gezien hebt moet je het uit je geheugen halen.

Het is moeilijk in dit geval om oorzaak en gevolg aan elkaar te koppelen want je weet niet wat iemand denkt.

VoRaZ: Je zou het kunnen zien als een soort wandelen in je een zintuigelijke wereld net als in een droom maar dat zonder dat je slaapt en terwijl je er bewust van bent.

[De Veroorzaker]

trasher schreef op 09-02-2004 @ 10:01:
Maar een deja-vu is geen illusie. Het is een neurofysiologisch goed verklaarbaar fenomeen. De informatiedoorvoer van de zintuigen naar verschillende hersengebieden loopt parallel, en normaliter ook synchroon, maar bij een deja vu eventjes asynchroon. Daardoor komt informatie eerder in het kortetermijngeheugen terecht dan dat het in je bewustzijn wordt opgenomen. Wat tot gevolg heeft dat je het associeert met iets dat al gebeurt is, terwijl het eigenlijk op dat moment aan het gebeuren is.

Een soort foutje waarbij het brein prikkels van nu verwisseld met eerder opgeslagen informatie waardoor je het idee hebt dat je iets 2x meemaakt, of snap ik het nu fout?

[JaJ]

DiGiTracker schreef op 09-02-2004 @ 10:54:
VoRaZ: Je zou het kunnen zien als een soort wandelen in je een zintuigelijke wereld net als in een droom maar dat zonder dat je slaapt en terwijl je er bewust van bent.

een soort uberdoenalsof dus?

kan deja vu niet ook zijn dat je iets meemaakt en dat jebij die situatie een gevoel hebt waarvan je weet dat je het al eerder had maar dat je bent vergeten waneer?
dat heb ik best vaak eigenlijk, ik hoop die foutjes niet schadelijk zijn?

Hè wat jammer, ik dacht al dat ik paranormaal begaafd was.

wow...

[JaJ]

Le Socialiste schreef op 09-02-2004 @ 12:37:
Hè wat jammer, ik dacht al dat ik paranormaal begaafd was.

nouwja, zoveel denken dat de krachtigste rekenmachine die er bestaat het een microseconde lang niet meer kan bijbenen is ook positief? (behalve als je er Toch ongelukkig van wordt)

[coecie]

trasher schreef op 09-02-2004 @ 10:01:
Maar een deja-vu is geen illusie. Het is een neurofysiologisch goed verklaarbaar fenomeen. De informatiedoorvoer van de zintuigen naar verschillende hersengebieden loopt parallel, en normaliter ook synchroon, maar bij een deja vu eventjes asynchroon. Daardoor komt informatie eerder in het kortetermijngeheugen terecht dan dat het in je bewustzijn wordt opgenomen. Wat tot gevolg heeft dat je het associeert met iets dat al gebeurt is, terwijl het eigenlijk op dat moment aan het gebeuren is.

dat wilde ik net zeggen

@TS
nog iets leuks...
weet je wel dat je soms niet op een woord kan komen, maar dat het op het puntje van je lippen ligt? dat is verwant met een deja vu, omdat ook daar de associaties niet helemaal lopen zoals ze zouden moeten gaan

en van depersonalisatie, weleens last gehad? dat alles je vreemd voorkomt, je eigen lichaam, je eigen stem, je eigen gedachtes? dat is als je associaties uberhaupt niet lopen en je daarom een algemeen vervreemdend effect krijgt.

jouw redenatie is een populair semiwetenschappelijke uitleg voor een deja-vu, maar hij klopt niet helemaal. als je interesse hebt in de werking van het geheugen is een leuk en lekker weg te lezen boek: waarom het leven sneller gaat als je ouder wordt van douwe draaisma, het fenomeen deja-vu wordt er ook in uitgelegd

Intressant onderwerp vind ik het toch, volgens mij zit ik er niet eens zo ver vanaf

[coecie]

jackvg schreef op 09-02-2004 @ 14:50:
Intressant onderwerp vind ik het toch, volgens mij zit ik er niet eens zo ver vanaf

je zou serieus dat beok moeten lezen,d an zie je dat het net een beetje anders ligt ik heb heel lang hetzelfde gedacht als jij
totdat ik de echte verklaring tegenkwam..
er zijn trouwens genoeg wetenschappers in de geschiedenig geweest die ook deze verklaring bedacht hebben

[trasher]

DeVeroorzaker schreef op 09-02-2004 @ 11:22:
Een soort foutje waarbij het brein prikkels van nu verwisseld met eerder opgeslagen informatie waardoor je het idee hebt dat je iets 2x meemaakt, of snap ik het nu fout?

Niet als je bedoelt dat het brein prikkels 'van nu' (prikkels die nu het bewustzijn bereiken) herkent, omdat die eerder in het kortetermijngeheugen zijn opgeslagen. In zekere zin maak je het twee keer mee, ja.

DiGiTracker schreef op 09-02-2004 @ 10:54:
Nee, een deja vu is niet een goed verklaarbaar fenomeen omdat we niet weten of wat iedereen als een deja vu ziet wel hetzelfde is.

Dat betekent dan dat sommige mensen de term verkeerd toepassen. Er is een bepaald neurofysiologisch proces dat deja vu heet, en ik ben ervan overtuigd dat de architectuur van de hersenen bij alle mensen dermate overeenstemt dat we van hetzelfde proces kunnen spreken.

DiGiTracker schreef op 09-02-2004 @ 10:54:
En het is wel een illusie, want je kan niet iets zien voordat het gebeurt. Dus als je iets al gezien hebt moet je het uit je geheugen halen.

In die zin is het inderdaad een illusie ja; je hebt de gebeurtenis niet al eerder meegemaakt, dat lijkt zo. Maar in het volgende citaat doe je net alsof een deja vu het bekend voorkomen van iets is. (of je hebt het onduidelijk geformuleerd)

DiGiTracker schreef op 09-02-2004 @ 08:20:
Deja vu is vrij gemakkelijk voor te stellen als je beseft dat alle informatie in je kop via je zintuigen is waargenomen en dus is het vrij gemakkelijk om iets wat je ziet gebeuren te koppelen aan een waarneming die al gebeurd is.

[Maarten]

Dat betekent dan dat sommige mensen de term verkeerd toepassen. Er is een bepaald neurofysiologisch proces dat deja vu heet, en ik ben ervan overtuigd dat de architectuur van de hersenen bij alle mensen dermate overeenstemt dat we van hetzelfde proces kunnen spreken.

Dat bedoelde ik ook, want jij kan niet weten wanneer iemand wel een 'echte' deja vu heeft gehad. Dat kan gewoon niet. Jij kan niet zien wat iemand denkt. Hij moet eerst in woorden zeggen ik heb een deja vu gehad en hier zit al een hele gedachtegang achter.

Je kan vast vaststellen dat als mensen een deja vu hebben er een bepaald iets gebeurd in de hersenen, maar ik weet zeker dat niet alle mensen die een deja vu denken te hebben dit verschijnsel zullen vertonen omdat het nog steeds gaat om een interpretatie en niet iets objectiefs.

[trasher]

DiGiTracker schreef op 09-02-2004 @ 22:56:
Dat bedoelde ik ook, want jij kan niet weten wanneer iemand wel een 'echte' deja vu heeft gehad. Dat kan gewoon niet. Jij kan niet zien wat iemand denkt. Hij moet eerst in woorden zeggen ik heb een deja vu gehad en hier zit al een hele gedachtegang achter.

Je kan vast vaststellen dat als mensen een deja vu hebben er een bepaald iets gebeurd in de hersenen, maar ik weet zeker dat niet alle mensen die een deja vu denken te hebben dit verschijnsel zullen vertonen omdat het nog steeds gaat om een interpretatie en niet iets objectiefs.

Irrelevant.

[Maarten]

Jij snapt het gewoon niet

[trasher]

DiGiTracker schreef op 10-02-2004 @ 20:51:
Jij snapt het gewoon niet

[JaJ]

jullie snappen het gewoon niet

[JCG]

coecie schreef op 09-02-2004 @ 14:42:
en van depersonalisatie, weleens last gehad? dat alles je vreemd voorkomt, je eigen lichaam, je eigen stem, je eigen gedachtes? dat is als je associaties uberhaupt niet lopen en je daarom een algemeen vervreemdend effect krijgt.

Dat heb ik wel eens gehad, was wel met de nodige dosis verdovende middellen, maar toch het was heel vreemd. Net als of ik een film uit first-person view zag.

maar terug naar dejavu, ik dacht dat ik ooit gelezen had het door afstervende hersencellen kwam. Die cellen slaan dan je geheugen op maar ze sterven en geven die door naar andere cellen, daardoor onstaat een dejavu. (Dacht dat het vooral bij korte termijn geheugen was ofzo)