07-02-2004, 15:04
|
|
|
Ik heb sinds kort (officiëel 2 weken, onofficiëel iets langer) een vriendje en hoe cliché het ook klinkt..ik ben heel blij met hem, hij is superlief voor me en we hebben het heel gezellig. Ik merk wel dat ik moeite heb (een deel van) mijn vrijheid op te geven en soms nog erg twijfel over mijn gevoelens voor hem. Ik ben ook bang om hem te kwetsen omdat hij zich naar mijn gevoel net iets meer in de relatie 'stort' dan ik.
Voor het echte verhaal moet ik iets verder teruggaan. Bijna een half jaar geleden ben ik op mezelf gaan wonen, gaan studeren en een heel nieuw leven begonnen in een nieuwe stad. Ik ben toen heel erg verliefd geworden op een wat oudere jongen (hij is 23). Ik zal hem Daan noemen. Het was echter geen gewone verliefdheid omdat ik op een bepaalde manier tegen hem opkeek (terwijl ik die neiging normaal helemaal niet heb) en hij, denk ik, een heel beschermend gevoel over me had. Nu ik het opschrijf vind ik het verschrikkelijk klinken  . Er was en is een sterke aantrekkingskracht tussen ons en hij wist me op een bepaalde manier zó te raken, hij kon me echt pijn doen en dat voelde ik. En hij heeft een vriendin dus wat mijn gevoel ook zei, het was een schoolvoorbeeld van onmogelijke liefde. Het probleem was alleen dat hij mijn verliefdheid bleef voeden, dat hij ook geen afstand nam en me steeds dingen bleef zeggen en doen waardoor ik in de war raakte. Op een gegeven moment heb ik zelf de knoop doorgehakt en gezegd dat ik hem even niet meer wilde spreken want dit was niet wat ik wilde, ik voelde me schuldig over mijn eigen gevoelens en een beetje dom omdat het allemaal zo obvious was. Ik heb me heel bewust voor hem afgesloten en omdat het zo'n raar soort verliefdheid was, was dat het enige wat werkte. Ik miste het om hem te spreken, om hem te zien lachen en om in zijn omgeving te zijn, maar ik kon het vrij goed van me af zetten en had het gevoel dat ik verder ging en hem achter me kon laten, dat hij me in ieder geval minder raakte. Vrij snel daarna heb ik Wouter (mijn vriend) beter leren kennen en het ging allemaal zo makkelijk en goed, het was echt een verademing. Het gevoel dat het goed zat en dat ik niet alleen maar aan het vechten was, vond ik aan de ene kant heerlijk, maar ik merk nu dat het me ook heel onrustig maakt. Het is zo fijn om iets met een jongen te hebben die net zoveel om mij geeft (of misschien wel meer ). Ik geloof dat ik ook verliefd op hem ben, maar toch blijf ik (ook los gezien van die andere jongen) een beetje twijfelen. Kan ik dit wel? Wil ik wel een relatie? Voel ik wel genoeg voor hem? Kan ik hem wel genoeg teruggeven?Ben na een tijdje wel weer met Daan gaan praten maar hield het bewust wat oppervlakkiger. Ik kon niet ontkennen dat ik hem nog steeds heel leuk vond, maar voor mijn gevoel ging het wel beter. Na een tijdje vertelde ik hem over Wouter en dat het wat aan het worden was. Hij begon heel erg op hem af te geven, had van alles over Wouter gehoord en vond het echt geen leuke jongen voor me. Iets later in het gesprek zei ik tegen hem: "Het maakt waarschijnlijk niet eens iets uit maar ik wil je toch even zeggen dat het wel over is" (mijn gevoel voor hem). Doodleuk zei hij toen: "Nee hoor." Dus ik: "Jawel hoor." Toen zei hij heel uitdagend: "Nou, ga dan." waarschijnlijk in de veronderstelling dat ik toch niet weg zou lopen maar dat heb ik toen wel gedaan. Ik had hem daarna niet meer echt gesproken (alleen wat kinderachtige dingen zoals dat ik langs hem probeerde te lopen in een garderobe en dat hij 'meebewoog' zodat ik hem wel aan moest kijken) en probeerde uit alle macht dat gesprek als een afsluiting te zien en op te gaan in m'n leven en m'n relatie met Wouter. Totdat ik hem donderdag op een feest weer sprak.. ik weet niet eens meer hoe we aan de praat zijn geraakt maar hij wist me weer behoorlijk van mijn stuk te brengen. Ik weet niet wat het is maar hij hoeft me alleen maar aan te kijken en ik voel me zwak worden. En dat gevoel háát ik. Ik moest huilen (niet in zijn bijzijn, thank God) en aan de ene kant was ik zo kwaad op hem maar aan de andere kant ook op mezelf en ik moet erkennen dat mijn gevoel voor hem toch wel erg diep zit, nog steeds. Maar wat nu? Ik wil zo graag eerlijk zijn, tegenover mezelf, tegenover Wouter. Maar ik weet niet wat ik voel, hoe kan ik dan eerlijk zijn? Aan de ene kant ben ik gek op Wouter, aan de andere kant schrik ik van hoeveel Daan me nog doet. Niet dat daarvan ooit iets in de praktijk zou komen, maar is het gevoel zelf niet nog schadelijker? Maar ik kan er niets aan doen, hoe harder ik er tegen vecht hoe sterker het wordt. Maar ik ben zo blij met Wouter en hij is zo lief voor me als nog nooit een jongen voor me is geweest, hij is echt verliefd op me en durft daar voor uit te komen. Hij bedenkt allemaal leuke plannen en geeft me ook de vrijheid die ik nodig heb. Het zou perfect zijn als ik niet zo twijfelde...  Ik weet niet eens zo goed wat ik hier nou mee wil. Ja reacties, of tips? Uiteindelijk zal ik het toch zelf moeten oplossen maar ik weet echt even niet wat ik moet doen.
__________________
All that is solid melts into air.
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
07-02-2004, 15:16
|
|
|
hmm moeilijk...
Ik moet zeggen dat ik zelf altijd dit soort situaties opzoek.....helaas... maar ik snap wat je bedoelt. Ik heb voor 1 iemand een zwak zo erg als jij omschrijft. Ik denk dat je hem echt moet vergeten. Hij merkt dattie invloed op je heeft en vindt dat leuk! Je streelt zijn ego. Maar diep in zn hart houdt hij niet van je, anders had hij zn vriendin allang gedumpt. Je moet hem gewoon zoveel mogelijk negeren en vergeten. En niet schrikken als dat niet lukt! Uiteindelijk zal je alleen maar spijt krijgen als je Wouter voor hem op zou geven! Je hoeft dit wat mij betreft niet aan Wouter te vertellen, maakt het alleen maar raar.... 
__________________
..so what was good..what just slipped out..what went wrong?..oh the way he feels about me has changed....thanks for playing try again! (game over)
|
|
07-02-2004, 15:39
|
||
|
|
Citaat:
Wouter kent het verhaal tot op zekere hoogte, hij weet dat ik verliefd ben geweest en me ´over hem heen heb gezet´. Dat ik nog steeds zo op Daan reageer, weet hij niet en kan (en wil) ik hem ook niet vertellen. Hij kan daar ook niets mee, maar ik móet er wel iets mee. Wat heb jij gedaan met dat zwak voor die jongen? En zo´n zwak kan je toch niet altijd blijven tegenhouden om een relatie aan te gaan met een ander? In hoeverre blijft dat spelen? (De laatste twee vragen zijn natuurlijk algemeen  ).
__________________
All that is solid melts into air.
|
|
|
07-02-2004, 15:47
|
||
|
|
Citaat:
Als ik hem tegenkom sta ik altijd helemaal te shaken en kruip ik zo dichtbij mogelijk bij hem in de buurt........durf helemaal nix.......vreselijk! Ik ben altijd blij alstie er dan goed uitziet ja.....ik weet het niet, het is vreselijk. Ik zal er nooit overheen komen heb ik weleens het gevoel, juist omdat ik hem had kunnne krijgen........heb ook vaak nog dromen over dat ik hem weer zou kunnen krijgen....... maar als ik nu n vriend zou hebben en ik zou de kans krijgen met hem te kunnen krijgen zou ik het NIET doen. En weet je waarom?omdat ik dan weet dat ik op mijn vriend kan vertrouwen. Wat ik aan hem heb, en dat weet ik van hem niet. sorry van t lange verhaal, maar vind t zo rottig dat zo weinig mensen reageren!
__________________
..so what was good..what just slipped out..what went wrong?..oh the way he feels about me has changed....thanks for playing try again! (game over)
|
|
|
07-02-2004, 15:58
|
||
|
|
Citaat:
. Inderdaad jammer dat tot nu toe weinig mensen reageren maar hij staat er ook pas net en het is natuurlijk een vrij lang stuk.
__________________
All that is solid melts into air.
|
|
|
07-02-2004, 16:14
|
|
Verwijderd
|
Ik heb het ook erg lang gehad, misshcien nu nog steeds wel een beetje. Mijn verhaal is denk ik wel iets anders, die jongen waar ik zo'n zwak voor had, daar had ik verder niks mee, spraken elkaar nauwelijk.
Toen ik in 5v kwam, hadden we een nieuwe jongen in de klas, een zittenblijver, ik had hem al wel eens gezien op school en ik kon niet geloven dat hij nu bij mij in de klas zat... Nou ja na een tijdje werd ik tot over mijn oren verliefd... maar helaas bleek dit niet wederzijds te zijn, en hij heeft me dat op een lullige manier laten weten... toch kon ik hem niet uit mijn hoofd zetten, mijn verstand vond het een lul, mijn gevoel was zo verliefd... Hij deed altijd lullige dingen, voor mijn neus gaan staan zoenen (tenminste zo voelde het voor mij dan) Hij ging over, ik bleef zitten, eigenlijk vond ik dat wel fijn, dan zou ik hem tenminste niet iedere dag op school zien. Het was wel over, tenminste, als ik hem zag kon ik had ik wel iets van whoh jij bent echt leuk... terwijl hij dat helemaal niet was, hij was niet knap, hij was niet aardig etc... maar toch ik vond hem aantrekkelijk, en had een zwak van hier tot heel ver voor hem. Toen ik de eerste dag van 6v in de klas kwam, moet je eens raden wie daar zat... HIJ! Ik schok me dood. In de tijd was ik ook met een andere jongen ''bezig'' en had ik hem toch wel redelijk uit mijn hoofd gezet. Toen had ik echt van shit niet dit nu... Toch heb ik hem uit mijn hoofd gezet, en ben ik voor die andere jongen gegaan (dat is nu al 1.5 jaar mijn vriendje  ), daar was ik ook super verliefd op, en gelukkig heb ik dat niet verspild aan die loser. Dat was geen jongen die bij mij paste, en ik zou met hem ook helemaal niet zo gelukkig zijn geworden als met mijn huidige vriend.Maar toch, het blijft met iets doen, zat laatst foto's in ons jaarboek van de middelbare school te kijken en toen versprong mijn hart toch wel een beetje toen ik hem weer zag... En laatst vertelde een vriendin van mij dat ze hem in de trein had gezien en toen had ik ook zoiets van whah... Maar verder... ik ben blij dat ik hem nooit meer zie, en dat ik nooit iets met hem gehad heb. Ik zou die jongen toch gewoon uit je hoofd zetten, en lekker plezier maken met je huidige vriend!! *sorry lang verhaal geworden*
|
|
07-02-2004, 16:42
|
|
|
Moeilijk... Het enige wat ik erover te zeggen is: blijf trouw aan jezelf. Ga bij jezelf goed na wat je nou eigenlijk wilt. Als je er niet uitkomt, dan zou ik bij mezelf gaan nadenken of je dan je huidige vriend niet gruwelijk aan het lijntje houdt...
__________________
If you're trying to stay high then you're bound to stay low
|
|
07-02-2004, 16:44
|
||
|
|
Citaat:
Misschien wil ik wel niet weten wat ik voel, omdat ik daar alleen maar verdrietig van word en er eigenlijk niets mee kan. Behalve ontkennen?
__________________
All that is solid melts into air.
|
|
|
07-02-2004, 20:48
|
|
|
|
Up
__________________
All that is solid melts into air.
|
|
07-02-2004, 21:35
|
||
|
Citaat:
Verder zou ik echt niet weten hoe je hem uit je hoofd moet zetten, ik ben daar zelf ook nooit zo goed in... Misschien kun je hem proberen te ontwijken, maar ik weet niet of dat kan. Probeer er ook achter te komen wat je nu eigenlijk voor je vriend voelt, want dit is ook best wel lullig voor hem.
|
|
|
08-02-2004, 13:30
|
|
|
|
Geduld is het sleutelwoord.
Als jullie meant to be zijn merk je het vanzelf wel... heb tot dat moment een leuke tijd met Wouter! Of anderen. 
__________________
Sorry I couldn't read your mind.
|
|
08-02-2004, 13:54
|
||
|
|
Citaat:
, dat zou het allemaal een stuk makkelijker maken. Misschien moet ik er niet zoveel over nadenken, met nadenken verander ik toch niets aan de situatie. Waarom kan ik niet gewoon genieten van wat ik heb? Maar zoals ik al tegen je zei: van Daan gaan mijn haren overeind staan. En dat is zo moeilijk te negeren .
__________________
All that is solid melts into air.
|
|
|
08-02-2004, 13:58
|
|
|
|
Ik had gister je verhaal al gelezen maar had ik niet zoveel tijd om te reageren
Die Daan uit je verhaal klinkt echt leuk , ik kan wel snappen hoe je je voelt, heb een tijdje (en dat zit ik eigenlijk nu nog steeds) in zo'n situatie gezeten. Niet dat hij een vriendin had maar die onbereikbaarheid. Ik heb toen gewoon geprobeerd om me eroverheen te zetten hoe moeilijk het miss ook is, dat is echt wel beter denk ik, anders blijf je je aan hem optrekken. Ga lekker verder met Wouter zou ik zo zeggen, heb een leuke tijd met hem en laat die Daan mooi gaan (Ik denk btw dat je Daan vooral zo leuk vindt omdat hij zo onbereikbaar en mystrieus is, dat trekt aan I guess. Misschien is hij in een relatie wel de grootste lul die je kent )
__________________
In a burgundy dress lookin' finer than a french wine
|
|
08-02-2004, 14:28
|
||
|
|
Citaat:
. Ik weet het, ik weet het. Het weten verandert alleen zo weinig aan mijn gevoel.Vanavond reizen Wouter en ik samen terug naar Maastricht, dan ga ik hem heel hard knuffelen . En Daan inderdaad nog maar langer weer gewoon 'negeren', uit mijn systeem proberen te wissen. Alleen leken die twee weken dat het me lukte al zoo lang  .
__________________
All that is solid melts into air.
|
|
|
08-02-2004, 14:32
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
08-02-2004, 14:52
|
||
|
Citaat:
__________________
* * maniacski says: jij moet echt in zo'n tehuis.. seriously * *
|
|
|
08-02-2004, 14:58
|
|
|
|
Bedankt, dat ga ik maar eens proberen
. Nog harder.
__________________
All that is solid melts into air.
|
|
10-02-2004, 15:51
|
|
|
|
trouwens.. van je vriend krijg je alle liefde die je nodig hebt zei je? ik zou als je die daan volgende keer weer ziet, heel sterk aan je eigen geluk denken en hem lekker laten barsten
ja is moeilijk maar hoe was het in de trein? lekker geknuffeld?
__________________
* * maniacski says: jij moet echt in zo'n tehuis.. seriously * *
|
|
10-02-2004, 16:04
|
|
|
Zit een beetje in dezelfde situatie maar toch iets anders.. ik ben erg verliefd, jongen in kwestie heeft een relatie maar erg grote zwak voor mij.. hij houdt van zijn vriendin maar kan me niet loslaten.. ik word er zot van..
ik vind het jammer dat de enigste manier steeds is om elkaar plots een tijd niet meer te zien.. toch helpt het.. je zult altijd een zwak blijven hebben voor hem maar moet door en de jongen met wie je nu samen bent kan voor jou nu nog een stille mooie verliefdheid worden maar kan binnen enkele maanden mooie liefde zijn waarvan je kan zeggen.. ik hou van hem en die zwak voor die ander.. die zal er altijd blijven maar overheerst niet.. succes x
|
|
11-02-2004, 12:34
|
||
|
|
Citaat:
. Het ene moment ben ik ook helemaal verliefd, maar het volgende moment (voornamelijk als hij niet bij me is) twijfel ik weer . Maar hij geeft me serieus zo veel, gisteravond/nacht voelde ik me even heel slecht en toen is hij om 1 uur 's nachts nog naar me toe komen fietsen  . Vanavond zie ik Daan weer maar ik moet hem inderdaad gewoon laten barsten. Het is alleen een beetje als een verslaving; ik heb het gevoel dat ik hem nodig heb, terwijl hij juist helemaal niet goed voor me is. Dus dat wordt afkicken, cold turkey .
__________________
All that is solid melts into air.
|
|
|
11-02-2004, 12:34
|
||
|
|
Citaat:
.
__________________
All that is solid melts into air.
|
|
|
11-02-2004, 12:46
|
|
Verwijderd
|
Die Daan lijkt me echt een rare jongen.. nogal arrogant.. en als hij een vriendin heeft vind ik het helemaal ernstig..
Wat je vertelt over hem doet me denken aan een jongen op wie ik op de middebare school helemaal verliefd was. Die speelde ook zo'n raar spelletje met me, was ontzettend arrogant en zeker van z'n zaak en kon behoorlijke rotopmerkingen maken. Ook wat je zei over dat hij zo meebewoog toen je gewoon langs hem probeerde te lopen. En dat hij zei dat je echt nog wel wat voor hem voelt. Wat een eikel zeg  Ik zou dan weleens willen weten wat z'n vriendin daarvan vindt.Ik denk dat je niet eens vrienden met 'm moet blijven.. laat hem maar lekker stikken. Maar dat was je geloof ik al van plan. Gewoon negeren dus.En wat betreft die Wouter: kijk het nog even aan. Wees wel eerlijk tegen hem en tegen jezelf, verzin geen gevoelens die er niet zijn enzo. Als je graag verliefd op iemand wil worden, dan word je het niet. Het gebeurt juist als je het niet wil (maar dat heb jij ook al gemerkt), spontaan dus. Succes.
|
|
11-02-2004, 12:48
|
|
|
Die daan, dat blaast echt wel over. Geef het wat rust, en na voldoende tijd zie je echt niet meer wat je ooit zo leuk aan hem vond.
en Wouter: geniet van hem, en voel je niet schuldig. Hij kwam een tikkie vroeg na daan, maar over een tijd kun jij je ect helemaal op hem richten. Tijd heelt alle wonden.
|
|
11-02-2004, 15:56
|
|
|
|
tja lastig.. heel herkenbaar ook, dat iemand zoveel met je kan doen terwijl je het helemaal niet wil...
als je huidige relatie leuk is, ga daar dan mee door is mijn advies. probeer die daan naast je neer te leggen. voordat ie helemaal uit je hoofd verdwenen is ben je toch wel een hele tijd verder, zoiets blijft ergens altijd hangen. kies vooral voor jezelf, als je snapt wat ik bedoel. dat is een lastige keuze, maar uiteindelijk het beste voor jou sterkte ermee
__________________
*front anti-slaap* *lid van AntiBreezerFront**bieeeeeeeeer*
|
|
11-02-2004, 17:48
|
|
|
|
Hallo lieve meid,
Ik begrijp dat je hierdoor erg bent gaan twijfelen... Je twijfelt voor je liefde voor je vriend nu Wouter als ik het goed heb! Hierin moet je heel eerlijk zijn naar jezelf toe maar vooral ook naar Wouter. De jongen is helemaal gek op je...Maar hoe zit het met jou gevoelens? Probeer daar toch een antwoord op te geven. Je kan hem misschien wel leuk vinden omdat hij zo lief naar jou toe is maar vind je hem ook leuk als hij bijvoorbeeld gewoon al naar je kijkt...Of je zoent...Voel je dan die vlinders in je buik? Of is het meer een fijn gevoel omdat je niet alleen wilt zijn en omdat je die aandacht ook wel fijn vindt... Ik zelf heb ook zo'n soort situatie meegemaakt alleen was het bij mij iets anders. Ik heb een hele serieuze relatie gehad van meer dan een jaar met een jongen. Die relatie heb ik uiteindelijk zelf verbroken doordat ik roddels hoorde dat hij vreemd was gegaan. Zo is onze relatie helemaal kapot gemaakt....Nu zie ik hem af en toe weer en is het een soort van vriendschap geworden. Maar van binnen ben ik nog steeds echt gebroken. Het is nu al meer dan een half jaar geleden maar toch voel ik nog zoveel voor die jongen. Om hem te vergeten ben ik heel close geworden met toen een goeie vriend van mij. Ik wist dat hij gevoelens voor mij had maar ik deed er niks mee... In plaats daarvan heb ik hem gebruikt als het ware om mijn eigen gevoelens te kunnen vergeten. Ik heb een spelletje gespeeld niet alleen met hem maar ook met mezelf....Ik heb hem die valse hoop gegeven en daar heb ik hem heel erg mee gekwetst. Dus het gevoel wat ik zelf heb gevoeld heb ik ook onbewust iemand anders aangedaan....EN daar zit ik nog steeds heel erg mee. Dus meisje mijn tip naar jou is denk er echt goed over na en wees heel eerlijk naarjezelf toe. Als je toch nog gevoelens voor die Daan hebt dan moet je dat tegen Wouter zeggen en misschien is het beter om alles eerst maar eens goed op een rijtje te zetten voor jezelf... Good luck..En ik hoop dat je nog laat weten hoe het allemaal is gegaan en of je die twijfels nog hebt!! Veel liefs...
|
| Advertentie |
|
|
|
17-02-2004, 20:01
|
|
|
|
T is uit met Wouter. Daan niet meer gezien. Mja.
Ik voel me wel ok, dus zal wel een goede beslissing zijn geweest.
__________________
All that is solid melts into air.
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Huiswerkvragen: Klassieke & Moderne talen |
De verdronkene van Margriet de Moor Helpplz | 2 | 06-03-2013 19:11 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 21:38.
Adverteren