Een andere kijk op de wereld

[ranonkel]

DeVeroorzaker schreef op 12-02-2004 @ 14:55:
Dus totdat de wetenschap met bewijzen voor jouw theorie komt schuif je alle bewijzen van nu maar terzijde?

En de wetenschap ziet de vogelpest wel aankomen, ik zie alleen maar wetenschappers waarschuwen en politici bagetalliseren. (ofzoiets)

Ik heb mijn eigen bewijzen omdat ik bepaalde dingen kan zien en daardoor weet dat het waar is maar ik kan het niet aan anderen bewijzen.Daar gaat het mij ook niet om,iedereen mag geloven wat hij of zij zelf wil. Ik ben zelf wel dankbaar voor het inzicht wat ik heb want het verrijkt mijn leven.

Ja, dat zou kunnen,alleen vraag ik me af of wetenschappers kunnen aangeven wanneer zo'n epidemie opvlamt.

[Tio]

ranonkel schreef op 13-02-2004 @ 09:04:
Ik heb mijn eigen bewijzen omdat ik bepaalde dingen kan zien en daardoor weet dat het waar is maar ik kan het niet aan anderen bewijzen.Daar gaat het mij ook niet om,iedereen mag geloven wat hij of zij zelf wil. Ik ben zelf wel dankbaar voor het inzicht wat ik heb want het verrijkt mijn leven.

Punt is alleen, dat je op dit moment dus niet kan spreken van een "waarheid", of in ieder geval een "feit". Hoewel het voor jou misschien waar is, is het niet objectief "meetbaar" of waarneembaar. Iets wat alleen in een subjectieve visie als bewijs kan worden gezien, zonder dat er objectief onderzoek naar gedaan kan worden, is géén feit.

Ja, dat zou kunnen,alleen vraag ik me af of wetenschappers kunnen aangeven wanneer zo'n epidemie opvlamt. [/B]

In sommige gevallen wel, in sommige gevallen niet. Kan jij aangeven, waar en wanneer de volgende epidemie op gaat vlammen?

[ranonkel]

Tio schreef op 12-02-2004 @ 17:37:


Ik zeg niet dat je fouten maakt. Ik zeg alleen dat je "aanwijzingen" en "meningen" door de war haalt met "feiten". Ik zeg niet dat het per definitie niet waar is wat je zegt. Ik zeg alleen, dat het ook niet per definite wél waar is. [/B]

Voor mij zijn het wel degelijk feiten.



[/b]
Dat is dus precies mijn punt. Zodra wij jouw idee afkappen, stel jij meteen, dat wij ons open moeten stellen. Jouw redenatie werkt dus blijkbaar als volgt. "Ze accepteren mijn ideeën niet" DUS "ze staan niet open voor een alternatief" DUS "ze accepteren geen afwijkende ideeën"
Dat ik jouw verhaal nu niet meteen aanneem, zegt niet meteen dat ik alles zou afkappen. In tegendeel, durf ik zelfs wel te stellen. Verder doelde ik er ook op, dat je steeds verwacht, dat als mensen zich gaan openstellen (in het algemeen dus), dat ze jouw ideeën (specifiek dus) zullen overnemen. Alleen, aangezien het openstellen dus een algemeen iets is, hoeft dat niet per definitie betrekking te hebben op jouw specifieke geval. Waardoor het misschien voor jou nog steeds lijkt, alsof wij gesloten zijn, terwijl dat in werkelijkheid helemaal niet zo is. [/B][/QUOTE]

Ik denk dat je mij verkeerd begrijpt,niemand hoeft mijn ideeen aan te nemen maar het gaat er mij om dat ik als arrogant wordt bestempeld en dat als ik geen bewijzen kan geven er maar mee op moet houden. Dat is volgens mij niet echt een voorbeeld van open staan voor een andere mening

[/b]
Ik zou kunnen zeggen, "Cogo, ergo sum". Ik denk, dus ik besta. Waarbij ik nog kan toevoegen, dat ik ook voel, waarneem etc. Kortom, ik ben mij bewust, dus ik besta. Als ik niet bestond, kon ik me ook niet bewustzijn.
Natuurlijk is er over de aard van mijn bestaan een discussie te voeren. Maar dat neemt niet weg, dát ik besta. Met jouw "weten" is het net zo. Waarschijnlijk "weet"/"voel" je inderdaad iets, maar de aard daarvan, staat niet onomstotelijk vast. Het is een interpretatie van een bepaald gegeven, en in deze situatie durf ik die interpretatie als incorrect te beschouwen. [/B][/QUOTE]

Juist, jij neemt waar dus is het voor jou waar wat je waarneemt..toch?

[Tio]

ShoarmaSchaap schreef op 12-02-2004 @ 15:00:
http://ascension2000.com/ConvergenceIII/

je moet dit lezen; The Science of Oneness

Dat is het enige wat ik heb gelezen, de rest ken ik niet.

Ik heb daar even een hoofdstuk van gelezen, en ik moet zeggen dat het eigenlijk weinig overtuigend is. Constant wordt er geroepen, dat het stikt van de bewijzen, en toch wordt er in het hoofdstuk nooit ook maar iets genoemd, wat ook werkelijk als bewijs aangemerkt kan worden. Een hoop speculaties, interpretaties en verwijzingen naar "feiten" die verder niet te verifiëren zijn, is zo ongeveer het enige, wat ik heb kunnen vinden.

[Tio]

ranonkel schreef op 13-02-2004 @ 09:25:
Voor mij zijn het wel degelijk feiten.

Vergelijk met.

Dat is volgens mij niet echt een voorbeeld van open staan voor een andere mening

Zolang je beseft, dat jouw feiten, geen feiten zijn, wil ik best met je in discussie treden. Ik sta best open voor andermans mening, en je mag ook best iets feiten "vinden". Doe alleen niet, alsof het dan ook meteen feiten "zijn." Daar zit mijn punt op dit gebied.

Ik denk dat je mij verkeerd begrijpt,niemand hoeft mijn ideeen aan te nemen maar het gaat er mij om dat ik als arrogant wordt bestempeld en dat als ik geen bewijzen kan geven er maar mee op moet houden. Dat is volgens mij niet echt een voorbeeld van open staan voor een andere mening

Zoals eerder gezegd, sta ik best open voor een andere mening. Maar als die andere mening op "feiten" berust is, dan wil ik daar ook bewijzen voor zien. Zoals eerder gezegd, kenmerk van een "Feit" is, dat het redelijkerwijs objectief bepaalbaar is. Zolang dat niet zo is, wil ik het hier niet over "feiten" hebben, maar over jouw interpretaties van bepaalde fenomenen.

Juist, jij neemt waar dus is het voor jou waar wat je waarneemt..toch?

Nee, je begrijpt me verkeerd. Ik neem waar, dus is het voor mij waar dat ik waarneem. Wat ik waarneem is ook waar, maar alleen de "pure" informatie. Alleen, ik interpreteer die waarneming ook op een bepaalde manier, en dat hoeft niet persé waar te zijn.
Als ik een gele auto waarneem, dan is die gele auto daar. Over het algemeen, kan ik er dan ook vanuit gaan, dat daar ook echt een auto is. Maar, het zou net zogoed een hallicunatie, of een illusie kunnen zijn. Maar zelfs al zou dat waar zijn, dan doet dat geen afbreuk aan het feit, dat die auto daar nog steeds is. Alleen, ik moet het dan op een andere manier interpreteren.

In het geval van mijzelf, is het nog makkelijker. Ik besta niet, omdat ik mezelf waarneem. Ik besta, alleen al omdat ik waarneem. Immers, als ik niet bestond, kon ik ook niet waarnemen. Aangezien ik wel kan waarnemen, moet ik toch aannemen, dat ik tot op een bepaalde hoogte ook daadwerkelijk besta. Ongeacht wat ik waarneem, besta ik dus, alleen al door het simpele feit dat ik de mogelijkheid heb tot waarnemen.

[De Veroorzaker]

ranonkel schreef op 13-02-2004 @ 09:04:
Ik heb mijn eigen bewijzen omdat ik bepaalde dingen kan zien en daardoor weet dat het waar is maar ik kan het niet aan anderen bewijzen.Daar gaat het mij ook niet om,iedereen mag geloven wat hij of zij zelf wil. Ik ben zelf wel dankbaar voor het inzicht wat ik heb want het verrijkt mijn leven.

Ja, dat zou kunnen,alleen vraag ik me af of wetenschappers kunnen aangeven wanneer zo'n epidemie opvlamt.

dus je gelooft bepaalde dingen, dat mag maar dat moet je niet als feiten zien
christenen zijn er ook van overtuigd dat de dag des oordeels komt, maar ook dat is een geloof

[ranonkel]

Tio schreef op 13-02-2004 @ 10:01:


Vergelijk met.

[/b]

Zolang je beseft, dat jouw feiten, geen feiten zijn, wil ik best met je in discussie treden. Ik sta best open voor andermans mening, en je mag ook best iets feiten "vinden". Doe alleen niet, alsof het dan ook meteen feiten "zijn." Daar zit mijn punt op dit gebied.



[b]

Zoals eerder gezegd, sta ik best open voor een andere mening. Maar als die andere mening op "feiten" berust is, dan wil ik daar ook bewijzen voor zien. Zoals eerder gezegd, kenmerk van een "Feit" is, dat het redelijkerwijs objectief bepaalbaar is. Zolang dat niet zo is, wil ik het hier niet over "feiten" hebben, maar over jouw interpretaties van bepaalde fenomenen.

Ik begrijp wat je bedoelt..

[Tio]

Mooizo Zullen we nu dan maar weer vrede sluiten?

[ranonkel]

Tio schreef op 15-02-2004 @ 20:59:
Mooizo Zullen we nu dan maar weer vrede sluiten?

Er was toch wel vrede of is een misverstand afwezigheid van vrede?

[ranonkel]

Tio schreef op 12-02-2004 @ 17:37:



Ik zou kunnen zeggen, "Cogo, ergo sum". Ik denk, dus ik besta. Waarbij ik nog kan toevoegen, dat ik ook voel, waarneem etc. Kortom, ik ben mij bewust, dus ik besta. Als ik niet bestond, kon ik me ook niet bewustzijn.
. [/B]

Ik vind dat Descartes een elementaire fout maakte met deze opmerking:het gelijkstellen van denken met Zijn en indentiteit met denken.

[Tio]

Het misverstand resulteerde eventjes in een conflict, en een conflict is de afwezigheid van vrede. En verder heb ik gewoon eens in de zoveel tijd zin om met basisschool gezegdes te smijten.

[Tio]

ranonkel schreef op 16-02-2004 @ 07:56:
Ik vind dat Descartes een elementaire fout maakte met deze opmerking:het gelijkstellen van denken met Zijn en indentiteit met denken.

En toch heeft hij denk ik wel gelijk. Iets wat niet is, kan niet denken. Iets wat dus denkt, moet noodzakelijkerwijs ook wel zijn.

Je kan het ook nog zo zien als Parmenides. Alles wat is, is. En alles wat niet is, is niet. Iets wat niet is, kan nooit iets worden, en omgekeerd. Dus alles wat denkt, of wat men kan denken is, en alles wat niet is, kan ook niet denken, noch bedacht worden.

[ranonkel]

Tio schreef op 16-02-2004 @ 07:57:
Het misverstand resulteerde eventjes in een conflict, en een conflict is de afwezigheid van vrede. En verder heb ik gewoon eens in de zoveel tijd zin om met basisschool gezegdes te smijten.

ok...

[ranonkel]

Tio schreef op 16-02-2004 @ 07:59:
En toch heeft hij denk ik wel gelijk. Iets wat niet is, kan niet denken. Iets wat dus denkt, moet noodzakelijkerwijs ook wel zijn.

Je kan het ook nog zo zien als Parmenides. Alles wat is, is. En alles wat niet is, is niet. Iets wat niet is, kan nooit iets worden, en omgekeerd. Dus alles wat denkt, of wat men kan denken is, en alles wat niet is, kan ook niet denken, noch bedacht worden.

Maar de mens denkt dat hij het denken IS..en dat is niet waar. De mens is een slaaf van zijn gedachten. Door gedachten ontstaat lijden..omdat de mens zich verzet tegen wat is.

[Tio]

ranonkel schreef op 16-02-2004 @ 08:05:
Maar de mens denkt dat hij het denken IS..en dat is niet waar. De mens is een slaaf van zijn gedachten. Door gedachten ontstaat lijden..omdat de mens zich verzet tegen wat is.

Wat de mens denkt, en wat daaruit voortkomt, is hiervoor niet van belang. Waar het om gaat, is dat denken een bepaald proces is, waar het bestaan een noodzakelijke voorwaarde voor iets.
Als iets niet is, denkt het ook niet. Iets wat denkt, moet noodzakelijkerwijs ook meteen zijn.
Het enige nadelige hieraan is, dat het nooit mogelijk is, het bestaan van iemand anders dan jezelf te "bewijzen." Immers, je zal nooit echt weten of die mensen ook daadwerkelijk denken.

Mocht ik genoeg Latijn kunnen, dan zou ik "Cogo, ergo sum" omzetten in "Ik ben bewust, dus ik besta" Die opvatting dekt mijns inziens de lading beter, aangezien je in sommige gevallen kan stellen dat mensen niet echt "denken", maar daardoor niet meteen ophouden met bestaan.

[ranonkel]

Tio schreef op 16-02-2004 @ 08:31:
Wat de mens denkt, en wat daaruit voortkomt, is hiervoor niet van belang. Waar het om gaat, is dat denken een bepaald proces is, waar het bestaan een noodzakelijke voorwaarde voor iets.
Als iets niet is, denkt het ook niet. Iets wat denkt, moet noodzakelijkerwijs ook meteen zijn.
Het enige nadelige hieraan is, dat het nooit mogelijk is, het bestaan van iemand anders dan jezelf te "bewijzen." Immers, je zal nooit echt weten of die mensen ook daadwerkelijk denken.

Mocht ik genoeg Latijn kunnen, dan zou ik "Cogo, ergo sum" omzetten in "Ik ben bewust, dus ik besta" Die opvatting dekt mijns inziens de lading beter, aangezien je in sommige gevallen kan stellen dat mensen niet echt "denken", maar daardoor niet meteen ophouden met bestaan.

Even een paar vragen.
Wat is bewustzijn?
Als jij je gedachten kan waarnemen en dat kan toch?wie neemt dan die gedachten waar?

Vind jij dat de mens een slaaf is van zijn gedachten?
Kun jij je gedachten stilzetten..maw heb je een uitknop?
Welke mensen denken niet volgens jou?

[Tio]

ranonkel schreef op 16-02-2004 @ 11:22:
Even een paar vragen.
Wat is bewustzijn?
Als jij je gedachten kan waarnemen en dat kan toch?wie neemt dan die gedachten waar?

Vind jij dat de mens een slaaf is van zijn gedachten?
Kun jij je gedachten stilzetten..maw heb je een uitknop?
Welke mensen denken niet volgens jou?

Bewustzijn, tjah. Ik denk dat je dat het best kan zien, als "het hebben van besef".
Ik zie gedachten niet als iets wat je "waarneemt". Waarnemen is het omzetten van signalen van je externe omgeving, naar je hersenen, dus naar jezelf. Gedachten zitten al in je hersenen, en die neem je dus niet als zodanig "waar."

Door meditatie schijnt het goed mogelijk te zijn, je gedachten tot een zeer laag putje terug te brengen, of helemaal uit te zetten.
Mensen die niet denken zijn bijv. mensen die in coma liggen, en hersendood zijn. Waarschijnlijk denken ze niet, maar toch bestaan ze.

[PurpleMyst]

We weten niet zeker of die wel bestaan... misschien is het wel een hallucinatie. Van andere mensen ben je nooit zeker. Maar van mezelf weet ik dat ik er ben, want mijn zijn is een voorwaarde voor mijn denken.

[ranonkel]

Tio schreef op 16-02-2004 @ 14:27:
Bewustzijn, tjah. Ik denk dat je dat het best kan zien, als "het hebben van besef".
Ik zie gedachten niet als iets wat je "waarneemt". Waarnemen is het omzetten van signalen van je externe omgeving, naar je hersenen, dus naar jezelf. Gedachten zitten al in je hersenen, en die neem je dus niet als zodanig "waar."

Door meditatie schijnt het goed mogelijk te zijn, je gedachten tot een zeer laag putje terug te brengen, of helemaal uit te zetten.
Mensen die niet denken zijn bijv. mensen die in coma liggen, en hersendood zijn. Waarschijnlijk denken ze niet, maar toch bestaan ze.

Probeer je gedachten eens te observeren..dat kan toch of vind je van niet? Wie of wat van jou observeert dan jouw gedachten?
Vind jij dat je je gedachten bent of heb je gedachten?Ben je of heb je je lichaam?

Ja,door meditatie kun je je aandacht richten op het zelf en je gedachten stilleggen.Maar je ego accepteert dat niet zomaar en probeer als een gek nog meer malende gedachten te produceren.Probeer het maar eens.

Misschien denken mensen in coma wel maar kunnen ze dit denken niet omzetten in het uiten hiervan.

[Tio]

Als ik mijn gedachten niet zou observeren, dan zouden ze niet bestaan. Gedachten zijn geen externe data, die je naar believen kan waarnemen. Het zijn wezenlijke onderdelen van je bestaan.
Gedachtes produceer je namelijk zelf, en je neemt ze zelf waar. Beide acties hebben als voorwaarde nodig, dat jij bestaat.

Bekijk het zo. Een auto bestaat, ongeacht of ik hem waarneem of niet. Mijn gedachten bestaan niet meer, op het moment dat ik niet besta. Een gedachte is hooguit terug te brengen tot een "interne" waarneming. En ook dat betekent nog steeds, dat je bestaat. Anders zou de gedachte zich namelijk niet "in" jou bevinden.

Verder is waarnemen op zichzelf ook een teken dat je bestaat. Immers, als je niet bestond, zou je niets waar kunnen nemen. En in mindere mate, zegt het iets, over de rest van de wereld. Iets wat niet is, is niet waarneembaar. Alles wat je waarneemt, is dus ook.

Ik heb wel eens gemediteerd, en ik weet dat het moeilijk is, om alle gedachten compleet uit je geest te bannen. Ik wil alleen ook even onder de aandacht brengen, dat het soms juist uit jezelf gebeurt. Dat je opeens beseft, dat je al een kwartier voor je uit hebt zitten staren, zonder echt na te denken.

Ik ga er even van uit, dat die mensen in coma ook daadwerkelijk hersendood zijn. Een afwezigheid van activiteit in de hersenen, duidt denk ik we op een afwezigheid van gedachten.

[ranonkel]

Tio schreef op 16-02-2004 @ 16:42:
Als ik mijn gedachten niet zou observeren, dan zouden ze niet bestaan. Gedachten zijn geen externe data, die je naar believen kan waarnemen. Het zijn wezenlijke onderdelen van je bestaan.
Gedachtes produceer je namelijk zelf, en je neemt ze zelf waar. Beide acties hebben als voorwaarde nodig, dat jij bestaat.
Bekijk het zo. Een auto bestaat, ongeacht of ik hem waarneem of niet. Mijn gedachten bestaan niet meer, op het moment dat ik niet besta. Een gedachte is hooguit terug te brengen tot een "interne" waarneming. En ook dat betekent nog steeds, dat je bestaat. Anders zou de gedachte zich namelijk niet "in" jou bevinden.

De zin''mijn gedachten bestaan niet meer op het moment dat ik niet besta''. Wil je daarmee zeggen dat er een ik is en iets wat gedachten produceert? Er bestaat een stille waarnemer en het waargenomene?

Bewustzijn heeft volgens mij niet te maken met besef hebben maar over 'bewust ZIJN' .


[B]
Verder is waarnemen op zichzelf ook een teken dat je bestaat. Immers, als je niet bestond, zou je niets waar kunnen nemen. En in mindere mate, zegt het iets, over de rest van de wereld. Iets wat niet is, is niet waarneembaar. Alles wat je waarneemt, is dus ook. [B]

***Ik vind wel dat er een verschil is tussen waarnemen en verstand/gedachten .Je kunt iets waarnemen zonder gedachten. Een plant bestaat ook maar heeft geen gedachten,een dier kan waarnemen maar kan geen gedachten produceren.Toch zijn ze beiden.



Ik heb wel eens gemediteerd, en ik weet dat het moeilijk is, om alle gedachten compleet uit je geest te bannen. Ik wil alleen ook even onder de aandacht brengen, dat het soms juist uit jezelf gebeurt. Dat je opeens beseft, dat je al een kwartier voor je uit hebt zitten staren, zonder echt na te denken.

Ik ga er even van uit, dat die mensen in coma ook daadwerkelijk hersendood zijn. Een afwezigheid van activiteit in de hersenen, duidt denk ik we op een afwezigheid van gedachten. [/QUOTE]

Ja, die momenten van staren,het kan dan zijn dat je gedachten hebt waar je op dat moment niet bewust van bent of je bent even in het moment nu.Toch besta jij op dat moment nog steeds.

Alleen met je gedachten/verstand kun je een sprong maken in de tijd,verleden en toekomst.Jij kan dat niet,jij bent altijd in het NU,alles gebeurt ook NU.
Daarom geven gedachten,lijden en pijn want mensen kunnen nadenken over vreselijke ervaringen en zich zorgen maken over wat nog komen gaat en dat geeft een gevoel van lijden. Als je altijd in het nu leeft,maakt dat een einde aan lijden.

[Tio]

ranonkel schreef op 17-02-2004 @ 08:08:
De zin''mijn gedachten bestaan niet meer op het moment dat ik niet besta''. Wil je daarmee zeggen dat er een ik is en iets wat gedachten produceert? Er bestaat een stille waarnemer en het waargenomene?

Bewustzijn heeft volgens mij niet te maken met besef hebben maar over 'bewust ZIJN' .

Het lijkt me vrij logisch, wat ik bedoelde, denk ik. Ik ben de bron van mijn gedachten, dús, als ik niet besta, valt de bron van mijn gedachten weg, en de gedachten zelf dus ook.
Dat klopt, maar het probleem daarmee, is dat bewustzijn verder niets zegt. Want, je bent je bewust van jezelf, maar je bent je bewust van jezelf, omdat je bent. Dan kom je dus in een soort cirkelredenering, en die wilde ik vermijden.

***Ik vind wel dat er een verschil is tussen waarnemen en verstand/gedachten .Je kunt iets waarnemen zonder gedachten. Een plant bestaat ook maar heeft geen gedachten,een dier kan waarnemen maar kan geen gedachten produceren.Toch zijn ze beiden.

In hoeverre dieren niet denken, is natuurlijk discutabel. Maargoed, er is natuurlijk ook een verschil tussen denken en waarnemen. Echter, beiden kan je aanvoeren als bewijs van bestaan. Iets wat niet is, kan je niet waarnemen. Iets wat je waarneemt, is dus. Wát het is, dat is dan weer onzeker, maar daar ging het niet om.
Het onderdeel "ik denk, dus ik besta" probeert licht te werpen, op wát dan precies is. Als Descartes zegt "Ik denk, dus ik besta" doelt hij op zijn eigen bewustzijn van zichzelf. Probleem daarbij is, dat je nooit van een ander zeker kan weten dat zij/hij bestaat op dezelfde manier als jijzelf. Ik weet dat ik denk, maar van jou weet ik het niet zeker. Daaruit vloeit het egocentrisch wereldbeeld, waarin jijzelf het enige levende wezen bent, en de rest van de wereld door jou verzonnen is.

Ja, die momenten van staren,het kan dan zijn dat je gedachten hebt waar je op dat moment niet bewust van bent of je bent even in het moment nu.Toch besta jij op dat moment nog steeds.

Dat klopt, de redenering is ook niet volledig omkeerbaar. Leven is wel noodzakelijk voor gedachten, maar omgekeerd niet.

Alleen met je gedachten/verstand kun je een sprong maken in de tijd,verleden en toekomst.Jij kan dat niet,jij bent altijd in het NU,alles gebeurt ook NU.
Daarom geven gedachten,lijden en pijn want mensen kunnen nadenken over vreselijke ervaringen en zich zorgen maken over wat nog komen gaat en dat geeft een gevoel van lijden. Als je altijd in het nu leeft,maakt dat een einde aan lijden.

Dat is niet helemaal waar. Ergens in ditzelfde topic had jij hetzelf nog over een "gevoel van innerlijk weten" dat het "in de toekomst...". Zou jij dat zelf als "gedachtes" zien?
Natuurlijk geeft het denken over verleden, heden of toekomst soms pijn, of verdriet. Alleen, het kan ook blijdschap geven, of hoop. Dat is compleet afhankelijk, van hoe je denkt.
Verder is het zo, dat als je constant in het nu leeft, je ook lijden tegen kan komen. Simpelweg, omdat je nooit aan de toekomst hebt gedacht. Ook leer je denk ik bijzonder weinig van je leven, als je constant blind bent voor de band tussen jouw acties uit het verleden, jouw situatie in het heden, en de toekomst.

[ranonkel]

Tio schreef op 17-02-2004 @ 14:11:




In hoeverre dieren niet denken, is natuurlijk discutabel. Maargoed, er is natuurlijk ook een verschil tussen denken en waarnemen. Echter, beiden kan je aanvoeren als bewijs van bestaan. Iets wat niet is, kan je niet waarnemen. Iets wat je waarneemt, is dus. Wát het is, dat is dan weer onzeker, maar daar ging het niet om.
Het onderdeel "ik denk, dus ik besta" probeert licht te werpen, op wát dan precies is. Als Descartes zegt "Ik denk, dus ik besta" doelt hij op zijn eigen bewustzijn van zichzelf. Probleem daarbij is, dat je nooit van een ander zeker kan weten dat zij/hij bestaat op dezelfde manier als jijzelf. Ik weet dat ik denk, maar van jou weet ik het niet zeker. Daaruit vloeit het egocentrisch wereldbeeld, waarin jijzelf het enige levende wezen bent, en de rest van de wereld door jou verzonnen is.

Dat is niet helemaal waar. Ergens in ditzelfde topic had jij hetzelf nog over een "gevoel van innerlijk weten" dat het "in de toekomst...". Zou jij dat zelf als "gedachtes" zien?
Natuurlijk geeft het denken over verleden, heden of toekomst soms pijn, of verdriet. Alleen, het kan ook blijdschap geven, of hoop. Dat is compleet afhankelijk, van hoe je denkt.
Verder is het zo, dat als je constant in het nu leeft, je ook lijden tegen kan komen. Simpelweg, omdat je nooit aan de toekomst hebt gedacht. Ook leer je denk ik bijzonder weinig van je leven, als je constant blind bent voor de band tussen jouw acties uit het verleden, jouw situatie in het heden, en de toekomst.

De toekomst in Zijn bestaat helemaal niet,het is een illusie,alles gebeurt NU....Door het denken,gelooft men dat er een toekomst is maar alles ontvouwt zich in het nu.Een mens hoopt dat hij volgend jaar,over een maand enz iets bereikt zal hebben:'' over 2 jaar ben ik rijk'' en ''dan zal ik gelukkig zijn'' Dat kan niet want de mens IS al volledig en compleet en heeft alle geluk en liefde in zich. Denk jij dat je ooit iets kan ervaren,voelen en doen buiten het Nu om?

De toekomst gebruik je alleen maar om een afspraak te maken of iets voor te bereiden maar het heeft nooit invloed op je Zijn want je bent het al. Als ik spreek over dat in de toekomst mensen het licht zullen zien,dan spreek ik niet over een verandering in Zijn want iedereen IS al.

Als mensen volledig bewust zijn,bestaat er stilte..en vrede ;er is geen verzet,alles IS. Daardoor komt men in contact met het ware zelf en je ervaart dan dat alles een is. Dan is er geen plaats meer voor egoisme,haat en de wens om een ander pijn te doen.Het zou betekenen dat je jezelf pijn doet. Er is verlichting,je ziet het licht ook in de ander,je bent niet meer afgescheiden van elkaar.

[ranonkel]

Probeer eens een tijdje heel bewust in het NU te leven en ervaar eens wat er met je gebeurt. Als je merkt dat gedachten je willen brengen naar de toekomst of verleden ,bekijk deze gedachten eens en kijk wat voor gevoel het geeft. Oordeel niet maar bekijk het eens.

[Tio]

ranonkel schreef op 18-02-2004 @ 08:09:
De toekomst in Zijn bestaat helemaal niet,het is een illusie,alles gebeurt NU....Door het denken,gelooft men dat er een toekomst is maar alles ontvouwt zich in het nu.Een mens hoopt dat hij volgend jaar,over een maand enz iets bereikt zal hebben:'' over 2 jaar ben ik rijk'' en ''dan zal ik gelukkig zijn'' Dat kan niet want de mens IS al volledig en compleet en heeft alle geluk en liefde in zich. Denk jij dat je ooit iets kan ervaren,voelen en doen buiten het Nu om?

Misschien, maar het "Nu" ligt ook niet zo vast, als jij denkt. Feitelijk bestaat er nieteens zoiets als het "nu", maar alleen een scheidingswand tussen verleden en toekomst. Daartussen is feitelijk niets.

De toekomst gebruik je alleen maar om een afspraak te maken of iets voor te bereiden maar het heeft nooit invloed op je Zijn want je bent het al. Als ik spreek over dat in de toekomst mensen het licht zullen zien,dan spreek ik niet over een verandering in Zijn want iedereen IS al.

Dat is niet geheel waar. De toekomst is feitelijk ook een vorm van "Zijn", immers, op een gegeven moment zal de toekomst via het heden het verleden in vloeien. Op dat moment is de toekomst die jij hebt gemaakt, het heden, en dus jouw "zijn."
Als ik nu niets doe aan mijn toekomst, dan zal mijn toekomstige ik daar de consequenties van ondervinden.

Als mensen volledig bewust zijn,bestaat er stilte..en vrede ;er is geen verzet,alles IS. Daardoor komt men in contact met het ware zelf en je ervaart dan dat alles een is. Dan is er geen plaats meer voor egoisme,haat en de wens om een ander pijn te doen.Het zou betekenen dat je jezelf pijn doet. Er is verlichting,je ziet het licht ook in de ander,je bent niet meer afgescheiden van elkaar.

Bovenstaande is slechts jouw vorm van "zijn", en geldt alleen als geloof.

[Tio]

ranonkel schreef op 18-02-2004 @ 08:18:
Probeer eens een tijdje heel bewust in het NU te leven en ervaar eens wat er met je gebeurt. Als je merkt dat gedachten je willen brengen naar de toekomst of verleden ,bekijk deze gedachten eens en kijk wat voor gevoel het geeft. Oordeel niet maar bekijk het eens.

Op dit moment zijn mijn gedachtes over de toekomst vrijwel niet aanwezig. Door mijn huidige situatie kan ik de toekomst niet meer zien. En ik moet zeggen, dat ik dat vrij vervelend vindt.
Gedachtes uit het verleden zijn zowel mooi, als pijnlijk.
Het heden zelf is de meest pijnlijke van de drie.

[ranonkel]

Tio schreef op 18-02-2004 @ 15:21:
Misschien, maar het "Nu" ligt ook niet zo vast, als jij denkt. Feitelijk bestaat er nieteens zoiets als het "nu", maar alleen een scheidingswand tussen verleden en toekomst. Daartussen is feitelijk niets.

Mooi gezegd..



Dat is niet geheel waar. De toekomst is feitelijk ook een vorm van "Zijn", immers, op een gegeven moment zal de toekomst via het heden het verleden in vloeien. Op dat moment is de toekomst die jij hebt gemaakt, het heden, en dus jouw "zijn."
Als ik nu niets doe aan mijn toekomst, dan zal mijn toekomstige ik daar de consequenties van ondervinden. [/QUOTE]

Het wil ook niet zeggen dat je geen plannen mag maken en een opleiding of studie maar je Zijn zal niet veranderen,je bent het al.
Iets wat je doet kan veranderen.



Bovenstaande is slechts jouw vorm van "zijn", en geldt alleen als geloof. [/QUOTE]

Bewust Zijn is niet synoniem aan geloven.Je weet dit pas als je echt bewust bent.

[ranonkel]

Tio schreef op 18-02-2004 @ 15:23:
Op dit moment zijn mijn gedachtes over de toekomst vrijwel niet aanwezig. Door mijn huidige situatie kan ik de toekomst niet meer zien. En ik moet zeggen, dat ik dat vrij vervelend vindt.
Gedachtes uit het verleden zijn zowel mooi, als pijnlijk.
Het heden zelf is de meest pijnlijke van de drie.

Je schrijft zelf dat het heden niet bestaat.hoe kan het dan pijnlijk zijn? Alleen Onbewust Zijn geeft lijden.

[Tio]

ranonkel schreef op 18-02-2004 @ 22:43:
Mooi gezegd..

Dankuwel

Het wil ook niet zeggen dat je geen plannen mag maken en een opleiding of studie maar je Zijn zal niet veranderen,je bent het al.
Iets wat je doet kan veranderen.

Dat hang er vanaf. Jij hebt een Parmenidiaans idee van "zijn". Namelijk, iets wat is, kan niet niet zijn. En iets wat niet is, kan niet opeens wél gaan zijn. Daarbij betoogde Parmenides dat beweging/verandering onmogelijk was.
Jouw "zelf" of "zijn" heeft eenzelfde statisch karakter.
Maargoed, ik denk dat je ongelijk hebt. Ik denk dat je zijn gevormd wordt, door je leven. En je leven door je zijn. Daarom zou je wel vooruit moeten denken, al is het in sommige gevallen alleen nog maar om hoop uit te putten.
Kijk, zelf was ik vroeger anders. Ik deed niet anders, ik was anders. Als ik toen niet vooruit gekeken had, maar in mijn toenmalig heden was blijven hangen, was ik waarschijnlijk nog steeds zo geweest.

Bewust Zijn is niet synoniem aan geloven.Je weet dit pas als je echt bewust bent.

Daar hadden we het eerder in deze discussie al over. Jouw hele theorie over "bewust zijn" en de invloed van het heden, is feitelijk een soort geloof. Of op z'n minst een grove aanname.

Je schrijft zelf dat het heden niet bestaat.hoe kan het dan pijnlijk zijn? Alleen Onbewust Zijn geeft lijden.

Ik denk niet, dat mijn gevoel op dit moment iets te maken heeft met Bewust, danwel Onbewust zijn.
Goed, ik zal even pogen mijn eigen idee over het heden niet te verwerpen. Op dit moment is een gebied tussen een bepaald punt in het heden, en de nabije toekomst, niet erg prettig. Zolang het heden zich door dat gebied beweegt, ervaar ik het als onprettig.

[ranonkel]

Tio schreef op 19-02-2004 @ 08:03:



Dat hang er vanaf. Jij hebt een Parmenidiaans idee van "zijn". Namelijk, iets wat is, kan niet niet zijn. En iets wat niet is, kan niet opeens wél gaan zijn. Daarbij betoogde Parmenides dat beweging/verandering onmogelijk was.
Jouw "zelf" of "zijn" heeft eenzelfde statisch karakter.
Maargoed, ik denk dat je ongelijk hebt. Ik denk dat je zijn gevormd wordt, door je leven. En je leven door je zijn. Daarom zou je wel vooruit moeten denken, al is het in sommige gevallen alleen nog maar om hoop uit te putten.
Kijk, zelf was ik vroeger anders. Ik deed niet anders, ik was anders. Als ik toen niet vooruit gekeken had, maar in mijn toenmalig heden was blijven hangen, was ik waarschijnlijk nog steeds zo geweest.

Je maakt een groei door nadat je geboren wordt,dat klopt. Je groeit fysiek,mentaal en emotioneel. Je HEBT een bepaalde intelligentie,je HEBT een bepaalde lichaamsbouw,je HEBT veel gevoelens maar je BENT bewustzijn en dat was je al voordat je geboren werd. Het gaat erom dat je ware essentie niet veranderen kan.




Daar hadden we het eerder in deze discussie al over. Jouw hele theorie over "bewust zijn" en de invloed van het heden, is feitelijk een soort geloof. Of op z'n minst een grove aanname.[/QUOTE]

Zodra je werkelijk bewust bent ,zal je weten dat het geen geloof of theorie is.In feite is wat jij zegt een ontkenning van HETZELF

[/b]

Ik denk niet, dat mijn gevoel op dit moment iets te maken heeft met Bewust, danwel Onbewust zijn.
Goed, ik zal even pogen mijn eigen idee over het heden niet te verwerpen. Op dit moment is een gebied tussen een bepaald punt in het heden, en de nabije toekomst, niet erg prettig. Zolang het heden zich door dat gebied beweegt, ervaar ik het als onprettig. [/B][/QUOTE]

Ok,ik wilde je ook niet pakken op dat nietbestaand heden,het enige wat ik wil doen is je laten inzien dat het ontkennen van je ware zelf,je ongelukkig maakt.

[Tio]

ranonkel schreef op 19-02-2004 @ 08:18:
Je maakt een groei door nadat je geboren wordt,dat klopt. Je groeit fysiek,mentaal en emotioneel. Je HEBT een bepaalde intelligentie,je HEBT een bepaalde lichaamsbouw,je HEBT veel gevoelens maar je BENT bewustzijn en dat was je al voordat je geboren werd. Het gaat erom dat je ware essentie niet veranderen kan.

Klopt, maargoed, wat dan verder nog? Het feit dat je bewust bent, is niet meer dan een eigenschap inherent aan het mens-zijn. Het is hetzelfde als zeggen, dat je een lichaam "bent". Het voegt, als statisch noodzakelijk gegeven voor het " mens zijn" verder niet noodzakelijk iets toe.
Jij verbindt het " bewustzijn" gelijk aan iets van ene ziel, maar dat is niet per definitie het geval.

Zodra je werkelijk bewust bent ,zal je weten dat het geen geloof of theorie is.In feite is wat jij zegt een ontkenning van HETZELF

Zoals ik al zei, die discussie hebben we eerder gevoerd. Ik ben niet van plan overnieuw te beginnen, het enige wat ik er nog over wil zeggen, is dat jouw argumentatie hetzelfde is, als die van een Christen die mij vertelt, dat ik het bestaan van God ontken.

Ok,ik wilde je ook niet pakken op dat nietbestaand heden,het enige wat ik wil doen is je laten inzien dat het ontkennen van je ware zelf,je ongelukkig maakt.

Ik denk niet, dat dat er iets mee te maken heeft. Immers, er is geen significante verandering geweest in mijn houding t.o.v. het " zijn". Wel is er een significante verandering geweest in mijn stemming.
Mochten die twee samenhangen, dan had er toch een bepaald verband moeten zijn, en aangezien ik dat niet zie, verbind ik deze gebeurtenissen ook niet.

[ranonkel]

Tio schreef op 19-02-2004 @ 10:56:
[B]Klopt, maargoed, wat dan verder nog? Het feit dat je bewust bent, is niet meer dan een eigenschap inherent aan het mens-zijn. Het is hetzelfde als zeggen, dat je een lichaam "bent". Het voegt, als statisch noodzakelijk gegeven voor het " mens zijn" verder niet noodzakelijk iets toe.
Jij verbindt het " bewustzijn" gelijk aan iets van ene ziel, maar dat is niet per definitie het geval.





Zoals ik al zei, die discussie hebben we eerder gevoerd. Ik ben niet van plan overnieuw te beginnen, het enige wat ik er nog over wil zeggen, is dat jouw argumentatie hetzelfde is, als die van een Christen die mij vertelt, dat ik het bestaan van God ontken.



Ik denk niet, dat dat er iets mee te maken heeft. Immers, er is geen significante verandering geweest in mijn houding t.o.v. het " zijn". Wel is er een significante verandering geweest in mijn stemming.
Mochten die twee samenhangen, dan had er toch een bepaald verband moeten zijn, en aangezien ik dat niet zie, verbind ik deze gebeurtenissen ook niet.

De keuze is aan jou,wil je leven in vrede,geluk en stilte of kies jij voor lijden,pijn en onrust omdat je streeft naar iets wat je niet kan worden omdat je al volledig bent?
Als je het zelf wilt,kun je de weg naar Bewustzijn bewandelen.
Moeilijke weg maar grote beloning...ik begrijp dat jij het nu nog anders ziet.Dat is ook goed,iedereen heeft zijn eigen weg.

[Tio]

ranonkel schreef op 19-02-2004 @ 11:50:
De keuze is aan jou,wil je leven in vrede,geluk en stilte of kies jij voor lijden,pijn en onrust omdat je streeft naar iets wat je niet kan worden omdat je al volledig bent?
Als je het zelf wilt,kun je de weg naar Bewustzijn bewandelen.
Moeilijke weg maar grote beloning...ik begrijp dat jij het nu nog anders ziet.Dat is ook goed,iedereen heeft zijn eigen weg.

Kijk, ik denk niet dat jouw weg van bewustzijn de enige weg is. Noch denk ik, dat jouw uiteindelijke doel het enige juiste doel is. Je houdt nu weer net zo dogmatisch aan je ideeën vast, als een imam aan Allah.
Als mijn pad mij niet over jouw weg voert, dan is dat waarschijnlijk het beste voor mij. Nochthans denk ik überhaupt, dat ik best gelukkig kan zijn, zonder het idee van volledig bewustzijn.
Evenzo denk ik, dat ondanks alles, alle mensen die claimen nu het ware geluk te hebben gevonden, ook niet altijd even gelukkig zijn.

[ranonkel]

Tio schreef op 19-02-2004 @ 15:41:
Kijk, ik denk niet dat jouw weg van bewustzijn de enige weg is. Noch denk ik, dat jouw uiteindelijke doel het enige juiste doel is. Je houdt nu weer net zo dogmatisch aan je ideeën vast, als een imam aan Allah.
Als mijn pad mij niet over jouw weg voert, dan is dat waarschijnlijk het beste voor mij. Nochthans denk ik überhaupt, dat ik best gelukkig kan zijn, zonder het idee van volledig bewustzijn.
Evenzo denk ik, dat ondanks alles, alle mensen die claimen nu het ware geluk te hebben gevonden, ook niet altijd even gelukkig zijn.

Niemand zal ooit mijn weg kunnen volgen,ik heb mijn eigen weg net zoals jij de jouwe hebt. Ik zeg ook niet dat mijn weg goed en de jouwe fout is,ieder loopt de weg die hoort bij zijn staat van bewustzijn of onbewustzijn. Alles is goed..
Het zijn geen ideeen waar ik me aan vasthoud,dat zijn gedachten en dat is een illusie.

Natuurlijk kun je gelukkig zijn zonder bewustzijn,vele mensen zijn dat.Alleen is het geen blijvend geluk omdat je steeds iets nodig hebt wat buiten jouzelf is. Het zijn verslavende en afhankelijke verlangens die je maar tijdelijk een gevoel van geluk geven.

[Rerisen Phoenix]

Heb geen tijd om te participeren maaruh


---> F&L ? -