bladiebladiebla
als je nou begint met je excuses.
dan toegeven dat bananenschillen wel erg ver gaan
dat je eigen kamer je eigen kamer is maar de rest van het huis gewoon inderdaad netjes moest wezen
je het niet wist van die bonnen
en vraagt of ze het voortaan gewoon willen zeggen zodat je het er over kunt hebben
ja ik laat ook wel eens rotzooi achter m'n kont liggen maar ik ruim wel heel veel wél op en doe ook veel in het huishouden wel (naar wat ik kan, heb reuma dus wil niet altijd zo best)
ja ik ken ook iemand die op 15jarige leeftijd niet die verantwoordelijkheid heeft (m'n broertje

)
ja ik heb ook een moeder die 1000 en 1 briefjes schrijft, maar dan vergeet je het in iedergeval niet (en daar heb ik een handje van

)
en ten slotte, ja, ik heb ook niet altijd door wat je wel en wat je niet mag gebruiken thuis dus daar zijn duidelijk regels over
maar verder zou ik gewoon maar even fatsoenlijk gesprek met ze aan gaan en zijn ze alles behalve redelijk in jouw optiek en trek je toch die grote scheur open, dan nu alvast een oplossing: ga er weer in en slik alles als zoete koek, gewoon ja en amen zeggen, excuses aanbieden en ondertussen om je woede te bedwingen heel geconcentreerd aan iets anders denken zodat je de verleiding weerstaat om er toch opin te gaan.
zo, dat was de tip voor onhandelbare pubers en nog ergere ouders voor vandaag.

(sorry, kon ik niet laten)