Huis kopen op je 19e

[MissKiss1985]

ik zou ook niet meteen kopen.

als ik mezelf als voorbeeld neem weet ik dat er veel kosten aan zitten. en veel geld erin gaat. omdat ik dat al een jaar bijna meemaak. Je moet daar mee om kunnen gaan.
Eveneens het samenwonen. Als je dat nog niet gewent bent vind ik kopen en erg grote stap.

Ben ook benieuwd hoe dat met de hypotheek zit. Ik weet wat huizen kosten op het moment en een hypotheek in je eentje nemen is bijna tot niet te doen. En aangezien jij nog op school zit.

[saartjeh]

ik zou zo je voetstappen volgen
heel veel succes dus
vind ut super idee, lijkt me persoonlijk wel heel moeilijk hoor maar wel heeel kewl

liefs, saar

MissKiss1985 schreef op 03-12-2004 @ 12:11 :
Ik denk niet dat jij het recht hebt om te zeggen of iemand zijn geld vergooit of niet.

Oh please. Als hij vindt dat dat een onzinnige besteding van haar geld is zegt hij dat. Dat heeft niets te maken met het 'recht' hebben dat te zeggen.

[saartjeh]

underthabridge schreef op 02-12-2004 @ 21:40 :
[B
1- Je weet nog niet eens wat het is om op eigen benen te staan, want je woont nog bij je ouders.
2- Je hebt nog geen vaste baan, maar er moeten wel dingen betaald gaan worden: Jij bent dus voor het geld afhankelijk van hem.
3- Jullie hebben pas 8 maanden, dus zeer waarschijnlijk ook geen ervaring met het 'samenwonen' an sich. Hoogstens een weekje op vakantie, wat dus wil zeggen: exclusief huishouden, als dagelijkse strijk en wasbeurten, boodschappen, stofzuigen etc etc. 4- Verder zonder werk- en of studielasten inclusief de stress die dit met zich meebrengt. Beter gezegd, nog geen ervaring met de eventuele vervelende kanten van het samenzijn.
5- Dus wat garandeert er dat deze relatie stand gaat houden wanneer het er echt op aan komt? Volgens mij heel erg weinig.

Het lijkt mij daarom uiterst onverstandig, hoe gek je ook op elkaar bent. Probeer het eerst maar eens op jezelf, totdat je je eigen bestaansmiddelen hebt. Daarna is er nog tijd zat om heel lang bij elkaar te wonen.
[/B]

1- dat weet je niet, ik woon bijvoorbeeld zelf ook nog thuis maar absoluut wat het is om het allemaal zelf te regelen omdat mijn moeder bijna ieder weekend wel wat te doen heeft en weg is en ook wel eens week/weken weg is bovendien is dit afhankelijk van de persoon. jij was/bent er nog niet aan toe op die leeftijd maar iemand anders misschien wel. bovendien, hoe wil je er anders achter komen, je moet het toch een keer proberen.
2- ik denk dat ze dat nu ook is, ze woont immers bij haar ouders dus veel maakt dat niet uit als daar afspraken over gemaakt zijn. maar los daarvan hoeft het uberhaupt geen probleem te zijn om afhankelijk te zijn van persoon/personen en wellicht krijgt ze geld van haar ouders, studiefinanciering is ook hoger als je uitwonend bent dus ze heeft altijd wel wat. daarnaast denk ik dat als het uit gaat de persoon ik kwestie wel terug kan naar haar ouders tijdelijk om rustig een kamer te zoeken en baan te zoeken en dat laatste kan ze sowieso wel doen in de loop der tijd.
3- dat hoeft ook niet omdat ze wel heel vaak bij elkaar kunnen zijn geweest waardoor ze die ervaring hebben meegemaakt oid. maar dan nog, je kunt niet met ervaring de eerste keer gaan samenwonen eens zal de eerste keer zijn dus en als je goede afspraken hebt over die dingen dan komt het wel goed. bovendien heeft ze juist een voordeel, omdat ze eerst bij haar ouders woonde kan ze die makkelijk om hulp vragen, niet in de zin van actieve hulp maar als ze problemen heeft kan ze makkelijker terecht omdat dit de eerste keer is en als ze al op kamers woonde zal ze niet zo snel geneigd zijn om haar ouders eens om advies te vragen. en problemen zijn er om opgelost te worden dus je kunt dan heel goed om advies vragen toch?
4- nogmaals, je kunt toch niet geboren zijn met ervaring? als je alleen gaat samenwonen heb je het toch nog drukker? moet je alles alleen doen en betalen, nu heb je een beetje steun. daarnaast is het toch niet alleen stress. tuurlijk, er komen altijd problemen om de hoek kijken maar daarvoor ben je samen om het ook samen op te lossen. en mensen mogen toch fouten maken daarmee zeg ik niet dat dit een fout is maar je weet inderdaad niet of je relatie hier bestand tegen is maar daar kom je dan toch achter. en als het fout gaat kun je het altijd wel weer oplossen hoor. de vervelende kanten kom je natuurlijk ook tegen, maar wat wil je dan, eerst alleen samen wonen terwijl je het liefst samen wilt wonen waardoor je alles alleen mag doen en vaak bij mekaar komt en vervolgens pas samenwonen. tja, het is ook een optie, maar ik bedoel, als je het doet, doe het dan ook goed.
5- nou ik denk dat als je die leeftijd hebt en een relatie van bijna een jaar je toch niet apart blijft wonen zodat je het nog een jaar of 2 kan rekken om er vervolgens achter te komen. ik denk dat als je die stap wil maken je er echt wel over na gedacht hebt en als de relatie niet slaagt dan kom je daar dus achter en dan kun je dan wel zien hoe je alles oplost. je zult toch in je leven bepaalde keuzes moeten maken denk ik persoonlijk en ja niet alle keuzes slagen maar daar kom je vanzelf wel achter en dat kun je niet van tevoren zeggen toch? de optie om eerst ieder apart te gaan wonen kan ook ja, maar ik denk dat als je van plan bent om samen te gaan wonen daar eerder voordelen aan zitten en natuurlijk heeft ieder persoon het recht om dit ook te doen en volgens mij bedoelde je dat ook niet maar ok.
weetje, het leven is één grote gok, niet alleen de beslissingen die je apart maakt maar ook alles samen en je kunt wel mogelijke uitkomsten verzinnen maar niet voorspellen.



ik reageer hier vet op, gaat helemaal niet om mij ofzow maar ok

[amateurfeminist]

Toen ik 17 was ben ik ook gaan samenwonen, en dat heb k meer dan een jaar volgehouden

Je moet je vooraf wel goed bedenken dat je een heel bewuste keuze maakt.. zeker als je vriend een paar jaar ouder is..
Als jullie straks op zaterdagavond gezellig op de bank zitten dan kun je niet meer terug.. Dus als je eerst nog even flink de beest uit wilt hangen of niet het gevoel hebt dat je voor altijd met je vriend wilt blijven.. dan zou ik er nog maar eens goed over nadenken

Maar het kan echt heel gezellig zijn!

[The Senna Fan]

Boeit niet hoe oud je bent, ik vind 8maanden samen zowieso te vroeg om samen te gaan wonen...

En als die argumenten van 'ja maar we zijn voor elkaar gemaakt' of 'ja maar we houden genoeg van elkaar' vind ik onzin, in 8maanden kan je een persoon niet goed genoeg kennen om er echt mee te gaan samenwonen etc.

Volgens mijn bescheiden mening dan he

Het kan leuk zijn, alleen 8 maanden is noggal kort om met iemand een huis te kopen vind ik.
19 op zich is niet te jong om te gaan kopen, waarom zou je jaren je geld vergallen aan huur terwijl je tegenwoordig hetzelfde aan hyptotheek betaald?
Ik denk dat ik zelf waarschijnlijk ook vrij jong ga kopen (ik vind 25 wel een geschikte leeftijd, en nog steeds erg jong, ik wil eerst de wereld rond) als ik een plekje vind, maar of ik dat dan doe met een vriend van maar 8 maandjes? Nope

[Fluff-Ball]

Hey!

Ik ben 17 en ga binnenkort met mijn vriend samenwonen ipv op kamers. Ik ga studeren in Groningen, waar hij nu ook aan het studeren is en ipv op kamers te gaan zijn we op zoek naar een huisje.

Veel vrienden vinden het helemaal niks, maar ik ben er op dit moment echt zeker van. Daarnaast gaat het om een huurhuis, dus ben je niet echt gebonden. Veel mensen zijn bang dat je als gaat samenwonen 'saai' gaat worden ofzo, of te snel volwassen gaat doen 'terwijl je nog vanalles moet meemaken'. Dit kan wel zo zijn, maar het is denk ik net wat je er zelf van maakt. Ik ben van plan om gewoon bij een studentenvereniging te gaan, en ik heb niet de intentie om elke avond op de bank te gaan zitten met mijn vriend (al is af en toe wel gezellig )

Ik denk dat je het gewoon lekker moet doen als je dat graag wilt, maar het lijkt me ook belangrijk dat je ook daarnaast gewoon wel leuke dingen blijft doen, etc. Maar daar ga ik eigenlijk wel vanuit.

Succes!

Ohja, ik wil er wel graag aan toevoegen dat je goede afspraken moet maken. Je moet wel hetzelfde van elkaar verwachten. Wel of niet roken, schoenen aan of uit in huis etc lijkt nu erg onbelangrijk terwijl je er later misschien heel erg ruzie om kan maken. Ook over uitgaan, etc moet je goed overleggen naar mijn mening. Ik heb het er met mijn vriend over gehad, en hij vind het juist belangrijk dat ik bij de vereniging ga waar ik heen wil, omdat ik nieuw ben in een stad en geen sociaal contact heb daar naast hem. Ik weet niet of je gewoon in je eigen stad/dorp blijft wonen, maar dat is misschien ook wel een onderwerp dat besproken moet worden?

[Bloedpropje]

Ik zie daar het probleem niet van in, wat je kan kopen kan je ook weer verkopen.

[Fade of Light]

MissKiss1985 schreef op 03-12-2004 @ 12:11 :
1.waarom denk je dat we gaan kopen? hij had dit huis al voordat ik wat met hem kreeg hoor.

2.Ik denk niet dat jij het recht hebt om te zeggen of iemand zijn geld vergooit of niet.

1. Ik zeg toch niet dat je gaat kopen?

2. en zie reactie nare man...

[Myuki]

nare man schreef op 02-12-2004 @ 18:07 :
Ze meldt expliciet dat ze benieuwd is naar onze mening, dus we mogen haar flamen. En lachen als het na een maand uit is.

Hee, maar dat is niet lief

[Stepsje]

Mijn ouders vinden het geen probleem, dat komt denk ik ook doordat ik een 12 jaar oudere broer en zus hebben. Mij laten ze daardoor wel redelijk vrij.

Ik ben ook al redelijk gewend aan voor mezelf zorgen aangezien mijn ouders elk weekend en elke vakantie op een camping zitten en ik dan alleen thuis was en voor mezelf moest zorgen.

Wat betreft het nog niet eerder samengewoond hebben met mijn vriend.
Ik woon ondertussen al half bij mijn vriend in huis, ik slaap nog 1 a 2 nachten per week bij mn ouders thuis. Het veel samenzijn kennen we dus wel.

Als het uit zou gaan kan mn vriend de hypotheek ook nog alleen blijven betalen, het huis hoeft dan dus niet meteen verkocht te worden. Hij zal straks ook het grootste deel van de hypotheek betalen en alles gaat ook vastgelegd worden in een samenlevingscontract (wat er dus gebeurd bij uit elkaar gaan en bijv. overlijden).

[Stepsje]

juno schreef op 02-12-2004 @ 19:36 :


En wat voor huis kun je kopen met het inkomen wat je op je negentiende/vierentwintigste hebt: een poppenhuis? Wij woonden toen op een zolder ergens.

Wij hebben een 4-kamer appartement gekocht. Dus 3 slaapkamers waarvan 2 erg ruim en een woonkamer van 27 m2
Het is dus een heel ruim appartement. En ook nog in het centrum van Hengelo.
We hebben er 112000 euro voor betaalt, maar moeten nog wel veel opknappen, nieuwe keuken, badkamer en toilet. Dat geeft dus ook wel weer veel waardevermeerdering aangezien het appartement eronder dat alles al wel opgeknapt heeft te koop staat voor 149000 euro.

[Stepsje]

MissKiss1985 schreef op 03-12-2004 @ 12:17 :
ik zou ook niet meteen kopen.

als ik mezelf als voorbeeld neem weet ik dat er veel kosten aan zitten. en veel geld erin gaat. omdat ik dat al een jaar bijna meemaak. Je moet daar mee om kunnen gaan.
Eveneens het samenwonen. Als je dat nog niet gewent bent vind ik kopen en erg grote stap.

Ben ook benieuwd hoe dat met de hypotheek zit. Ik weet wat huizen kosten op het moment en een hypotheek in je eentje nemen is bijna tot niet te doen. En aangezien jij nog op school zit.

De hoogte van de hypotheek is geheel op zijn salaris gebaseerd, daarom zou hij het ook alleen kunnen betalen. Ik betaal straks wel mee van mijn stufi, maar vooral dan de vaste lasten enzo en niet erg veel van de hypotheek.

[underthabridge]

Wat heb jij tegen Alinea's??

saartjeh schreef op 03-12-2004 @ 12:46 :
1- dat weet je niet, ik woon bijvoorbeeld zelf ook nog thuis maar absoluut wat het is om het allemaal zelf te regelen omdat mijn moeder bijna ieder weekend wel wat te doen heeft en weg is en ook wel eens week/weken weg is bovendien is dit afhankelijk van de persoon. jij was/bent er nog niet aan toe op die leeftijd maar iemand anders misschien wel. bovendien, hoe wil je er anders achter komen, je moet het toch een keer proberen.

En toch is er een zeer groot verschil met: Ouders zijn niet thuis, ik pas op het huis en: Ik zit op mezelf en moet echt alles regelen, als je dit moet combineren met het wennen aan het samenwonen met iemand dan is er een vrij groot risico dat het je allemaal teveel wordt.

2- ik denk dat ze dat nu ook is, ze woont immers bij haar ouders dus veel maakt dat niet uit als daar afspraken over gemaakt zijn. maar los daarvan hoeft het uberhaupt geen probleem te zijn om afhankelijk te zijn van persoon/personen en wellicht krijgt ze geld van haar ouders, studiefinanciering is ook hoger als je uitwonend bent dus ze heeft altijd wel wat. daarnaast denk ik dat als het uit gaat de persoon ik kwestie wel terug kan naar haar ouders tijdelijk om rustig een kamer te zoeken en baan te zoeken en dat laatste kan ze sowieso wel doen in de loop der tijd.

Als jij al een huis gekocht hebt met zijn 2-en, dan is even terug naar je ouders om dan een kamertje te gaan huren helemaal geen makkelijke stap meer. Aangezien je bij de aankoop van een huis jezelf voor een hele lange tijd vastlegt aan de hypotheek.

Natuurlijk zou je dan het huis kunnen verkopen, maar dit zou het nog niet helemaal compenseren (zie Iuno). Verder is afhankelijk zijn van je ouders wel iets totaal verschillends met het afhankelijk zijn van een partner.

3- dat hoeft ook niet omdat ze wel heel vaak bij elkaar kunnen zijn geweest waardoor ze die ervaring hebben meegemaakt oid. maar dan nog, je kunt niet met ervaring de eerste keer gaan samenwonen eens zal de eerste keer zijn dus en als je goede afspraken hebt over die dingen dan komt het wel goed. bovendien heeft ze juist een voordeel, omdat ze eerst bij haar ouders woonde kan ze die makkelijk om hulp vragen, niet in de zin van actieve hulp maar als ze problemen heeft kan ze makkelijker terecht omdat dit de eerste keer is en als ze al op kamers woonde zal ze niet zo snel geneigd zijn om haar ouders eens om advies te vragen. en problemen zijn er om opgelost te worden dus je kunt dan heel goed om advies vragen toch?

Die ervaring hebben ze niet ookal zijn ze veel bij elkaar geweest. Ikzelf heb nu bijna 14 maanden een relatie, waarbij ik mijn lief minstens 6 keer in de week zie. Exclusief in totaal 3 weken, waarin een van ons weg was op vakantie, maar aan de andere kant zijn we ook al zo vaak weekends en vakanties alleen met zijn 2-en geweest. Dit wil allemaal nog niet zeggen dat je weet wat samenwonen is.
Natuurlijk moet er een eerste keer komen, maar in combinatie met voor de eerste keer op jezelf lijkt met dat onverstandig. Verder kan je bij de eerste keer goed op je bek gaan, mocht dit onverhoopt gebeuren, dan zit ze mooi met de problemen (het huis dus).

4- nogmaals, je kunt toch niet geboren zijn met ervaring? als je alleen gaat samenwonen heb je het toch nog drukker? moet je alles alleen doen en betalen, nu heb je een beetje steun. daarnaast is het toch niet alleen stress. tuurlijk, er komen altijd problemen om de hoek kijken maar daarvoor ben je samen om het ook samen op te lossen. en mensen mogen toch fouten maken daarmee zeg ik niet dat dit een fout is maar je weet inderdaad niet of je relatie hier bestand tegen is maar daar kom je dan toch achter. en als het fout gaat kun je het altijd wel weer oplossen hoor. de vervelende kanten kom je natuurlijk ook tegen, maar wat wil je dan, eerst alleen samen wonen terwijl je het liefst samen wilt wonen waardoor je alles alleen mag doen en vaak bij mekaar komt en vervolgens pas samenwonen. tja, het is ook een optie, maar ik bedoel, als je het doet, doe het dan ook goed .

Omdat alles nog nieuw is zal er zeker een boel stress meekomen, hierdoor zou deze nog prille relatie het wel eens kunnen begeven. Het hoeft zeer zeker niet, maar er zijn veel 'veiliger' manieren om dit soort dingen te leren.
Nogmaals: die oplossingen liggen door het kopen van een heus veel ingewikkelder.

5- nou ik denk dat als je die leeftijd hebt en een relatie van bijna een jaar je toch niet apart blijft wonen zodat je het nog een jaar of 2 kan rekken om er vervolgens achter te komen. ik denk dat als je die stap wil maken je er echt wel over na gedacht hebt en als de relatie niet slaagt dan kom je daar dus achter en dan kun je dan wel zien hoe je alles oplost. je zult toch in je leven bepaalde keuzes moeten maken denk ik persoonlijk en ja niet alle keuzes slagen maar daar kom je vanzelf wel achter en dat kun je niet van tevoren zeggen toch? de optie om eerst ieder apart te gaan wonen kan ook ja, maar ik denk dat als je van plan bent om samen te gaan wonen daar eerder voordelen aan zitten en natuurlijk heeft ieder persoon het recht om dit ook te doen en volgens mij bedoelde je dat ook niet maar ok.
weetje, het leven is één grote gok, niet alleen de beslissingen die je apart maakt maar ook alles samen en je kunt wel mogelijke uitkomsten verzinnen maar niet voorspellen.

Het leven is een grote gok... maar moet je je leven laten verpesten door die gok als hij toevallig net verkeerd uitpakt?? Er is een zeer groot verschil tussen samen gaan wonen en samen een huis kopen, dit laatste is namelijk heel wat definitiever dan zij misschien wel verwacht.
Iig. ben ik van mening dat 8 maanden nog te kort is om je aan zoiets over te geven. De leeftijd an sich vind ik geen probleem, omdat het heel goed mogelijk is dat je daar op dat moment aan toe bent. Maar met zo'n prille relatie zou deze gok het risico voor mij niet waard zijn.

[Lilything]

Kvind t nogal burgelijk eigenlijk.
Ik ken ze ook wel die meisjes
die na n halfjaar al over trouwen praten
alleen maar omdat zij gelovig is, en hij ook,
en hij heeft een goede baan.

*gaap* saai.....Kijk ik snap best als je op je 19e 2 jaar een relatie hebt met een iets oudere jongen dat je dan misschien gaat samenwonen. Maar meteen kopen? En dan na 8 maanden......

Snap ik niet.

Waarom wil je meteen de sleur in je relatie en meteen in de luiers gaan zitten? (oke dat laatste is n btje overdreven, maar trust me in me omgeving zeggen ze dat soms ookal na 8 maanden, maja die zijn dan 21 ofzo...)

Lilything schreef op 03-12-2004 @ 19:37 :
Kvind t nogal burgelijk eigenlijk.
Ik ken ze ook wel die meisjes
die na n halfjaar al over trouwen praten
alleen maar omdat zij gelovig is, en hij ook,
en hij heeft een goede baan.

*gaap* saai.....Kijk ik snap best als je op je 19e 2 jaar een relatie hebt met een iets oudere jongen dat je dan misschien gaat samenwonen. Maar meteen kopen? En dan na 8 maanden......

Snap ik niet.

Waarom wil je meteen de sleur in je relatie en meteen in de luiers gaan zitten? (oke dat laatste is n btje overdreven, maar trust me in me omgeving zeggen ze dat soms ookal na 8 maanden, maja die zijn dan 21 ofzo...)

Allereerst vinden sommige mensen burgelijk helemaal niet saai en andere mensen vinden 'saai' juist wel fijn, lekker rustig.
En een sleur in je relatie wanneer je gaat samenwonen/trouwen/huis kopen hoeft natuurlijk ook helemaal niet. Ik ben 4 jaar samen met m'n vriend, 2 jaar wonen we samen, en er is geen sleur, ook omdat we elkaar altijd nog dingen te zeggen hebben , omdat we allebei ons eigen leven leiden. 't Wordt saai wanneer je allebei naast elkaar op de bank zit, de hele dag.

[Lilything]

Andijvie schreef op 03-12-2004 @ 19:46 :
Allereerst vinden sommige mensen burgelijk helemaal niet saai en andere mensen vinden 'saai' juist wel fijn, lekker rustig.
En een sleur in je relatie wanneer je gaat samenwonen/trouwen/huis kopen hoeft natuurlijk ook helemaal niet. Ik ben 4 jaar samen met m'n vriend, 2 jaar wonen we samen, en er is geen sleur, ook omdat we elkaar altijd nog dingen te zeggen hebben , omdat we allebei ons eigen leven leiden. 't Wordt saai wanneer je allebei naast elkaar op de bank zit, de hele dag.

pas na 2 jaar gaan samenwonen

[Horror Kitty]

mwoah een vriendinnetje van mij is wat 17 ofzoiets en die is nu ook op zoek naar een flatje oid samen met dr vriend. ik kan me er niet druk om maken hoor. sommigen mensen doen dat op hun 30e en dan gaat het ook fout.

Stepsje schreef op 03-12-2004 @ 17:46 :

We hebben er 112000 euro voor betaalt

Op zich ben ik dan best wel weer blij dat ik aan de andere kant van de wereld woon...mijn huis is een stukkie meer waard maar ik woon echt in een kast van een huis gek... hoe ontroerend goed op sommige plekken zoveel waard is en ergens anders weer niks.

[Mennuz]

Briseïs schreef op 02-12-2004 @ 18:05 :
Ik zou niet gaan samenwonen zonder eerst op mezelf gewoond te hebben.
Ik zou niet gaan samenwonen als ik pas 8 maanden een relatie heb.
Ik zou geen huis kopen als ik nog geen vaste baan had en met iemand waar ik pas 8 maanden een relatie mee had en ik verder nog nooit op mezelf had gewoond.

Maar dat ben ik.

What she said!

Stepsje schreef op 03-12-2004 @ 17:46 :
We hebben er 112000 euro voor betaalt, maar moeten nog wel veel opknappen, nieuwe keuken, badkamer en toilet. Dat geeft dus ook wel weer veel waardevermeerdering aangezien het appartement eronder dat alles al wel opgeknapt heeft te koop staat voor 149000 euro.

En daar koop ik HON-DERD-DUIZEND biertjes van.

[Somebody Special]

Ik vind het erg leuk voor je dat je een huis hebt gekocht en wens je alle succes hiermee.
Dat je jong bent en nog niet zolang samen wil niet zeggen dat het onverstandig is om een huis te kopen.
Als je zorgt dat jij ook op de koopacte staat is er niets aan de hand en kan je bijna net zo makkelijk uit elkaar gaan als dat er een huurhuis is.

Ik ging met mijn vriend samenwonen toen ik net een week 18 was, we hadden toen nog geen 1,5 maand een relatie en ik kende hem pas een kleine 4 maanden persoonlijk (via i-net leren kennen).
Inmiddels wonen we alweer bijna 2,5 jaar samen en gaat het nog steeds geweldig!
Ik woonde hiervoor nog bij mijn ouders.

Somebody Special schreef op 04-12-2004 @ 11:18 :
Ik vind het erg leuk voor je dat je een huis hebt gekocht en wens je alle succes hiermee.
Dat je jong bent en nog niet zolang samen wil niet zeggen dat het onverstandig is om een huis te kopen.
Als je zorgt dat jij ook op de koopacte staat is er niets aan de hand en kan je bijna net zo makkelijk uit elkaar gaan als dat er een huurhuis is.

Ik ging met mijn vriend samenwonen toen ik net een week 18 was, we hadden toen nog geen 1,5 maand een relatie en ik kende hem pas een kleine 4 maanden persoonlijk (via i-net leren kennen).
Inmiddels wonen we alweer bijna 2,5 jaar samen en gaat het nog steeds geweldig!
Ik woonde hiervoor nog bij mijn ouders.

Mja, je het eigenlijk van twee kanten bekijken; het is dom een huis te kopen want wát als het mis gaat, of het is juist dom om eerst een huis te huren, want wát als het goed gaat... dan had je beter meteen kunnen kopen.
Nu hoeft het bij Stepsje en vriend dus geen probleem te zijn wanneer het mis zou gaan, hij kan het blijven betalen. Ik denk niet dat het een slechte keuze kan zijn, het kan eigenlijk niet mis gaan (misschien loopt het niet goed, dan gaat zij weer bij haar ouders wonen, maar meer problemen hoeven er niet te komen).

Misschien had je van die 112.000 euro nog een deel kunnen besteden aan een taalcursus. 'We hebben betaalt', 'wat er gebeurd'...ik hoop niet dat je dat op je kinderen overbrengt.

[tikmaarwat]

Nou ik denk dat de mensen hier die het er niet mee eens zijn ook een groot stuk jalouzie (of hoe je dat woord ook schrijft) in mee speelt! als je een huis zal kunnen kopen zal denk ik bijna iedereen het doen! ervaring met een huis kopen op jonge levetijd ik niet mijn zus heeft ook op de 19e een huis gekocht... samen met haar vriend die 2 jaar ouder was! mijn ouders stonder er volkomen achter! en zitten er ook voor een deel in...
ik was nu eigenlijk wel benieuwt hoe jullie het gefinancierd hebben... alles zelf of...?

Groeten

[underthabridge]

tikmaarwat schreef op 04-12-2004 @ 14:09 :
Nou ik denk dat de mensen hier die het er niet mee eens zijn ook een groot stuk jalouzie (of hoe je dat woord ook schrijft) in mee speelt! als je een huis zal kunnen kopen zal denk ik bijna iedereen het doen!

Owjah.... Met ruim een ton kan je veel betere en leukere dingen doen. Dan koop ik dat huis wel als ik behoefte heb om met mijn geliefde een gezinsleventje op te bouwen. Tot die tijd hebben mijn vriendin en ik (en ja, ik hoop om nog heel lang bij mijn huidige lief te blijven) nog veel teveel plannen om ons zomaar in dat soort zeer bepalende ondernemingen te storten. Al helemaal met de risico's van dien.

[elledc]

Ach ja de ene kiest ervoor thuis te blijven wonen, de andere kiest ervoor een huis te kopen of te huren.
Ik woon nog thuis en zie het van de voordelige kant, alle luxe, alle vrijheid, geld sparen voor later. Maar anderzijds droom ik er van nu een eigen huis te hebben, ik denk dat iedereen daar wel van droomt. En mij laat het dus koud wat de andere wil doen, als die zich gelukkig voelt wie zijn wij dan om te oordelen.

[Stepsje]

tikmaarwat schreef op 04-12-2004 @ 14:09 :
Nou ik denk dat de mensen hier die het er niet mee eens zijn ook een groot stuk jalouzie (of hoe je dat woord ook schrijft) in mee speelt! als je een huis zal kunnen kopen zal denk ik bijna iedereen het doen! ervaring met een huis kopen op jonge levetijd ik niet mijn zus heeft ook op de 19e een huis gekocht... samen met haar vriend die 2 jaar ouder was! mijn ouders stonder er volkomen achter! en zitten er ook voor een deel in...
ik was nu eigenlijk wel benieuwt hoe jullie het gefinancierd hebben... alles zelf of...?

Groeten

Ja, we financieren alles zelf. We hebben de maximale hypotheek genomen en hebben daardoor nog 8.500 euro om te kunnen verbouwen en in te richten en dan hebben we zelf nog wat spaargeld.
Doordat mn vriend dus een vaste baan heeft kan de hypotheek daarvan betaald worden.

Stepsje schreef op 04-12-2004 @ 17:30 :
Ja, we financieren alles zelf. We hebben de maximale hypotheek genomen en hebben daardoor nog 8.500 euro om te kunnen verbouwen en in te richten en dan hebben we zelf nog wat spaargeld.
Doordat mn vriend dus een vaste baan heeft kan de hypotheek daarvan betaald worden.

Hoeveel zijn jullie per maand kwijt aan die hypotheek? Als ik dat vragen mag (Aangezien ik dus samenwoon in een twee-kamer-appartement dus volgens mij akelig duur is )

[Somebody Special]

Andijvie schreef op 04-12-2004 @ 18:07 :
Hoeveel zijn jullie per maand kwijt aan die hypotheek? Als ik dat vragen mag (Aangezien ik dus samenwoon in een twee-kamer-appartement dus volgens mij akelig duur is )

Wij betalen akelig weinig voor ons huurhuis

Somebody Special schreef op 04-12-2004 @ 18:19 :
Wij betalen akelig weinig voor ons huurhuis

Dat wil ik ook We wonen wel fantastisch, in een heel mooi gebouw en ons appartement is ook echt uniek en super mooi... Maar 't is wel duur

[Marcade]

Stepsje schreef op 04-12-2004 @ 17:30 :
Ja, we financieren alles zelf. We hebben de maximale hypotheek genomen en hebben daardoor nog 8.500 euro om te kunnen verbouwen en in te richten en dan hebben we zelf nog wat spaargeld.
Doordat mn vriend dus een vaste baan heeft kan de hypotheek daarvan betaald worden.

Wat voor hypotheekvorm hebben jullie genomen; hoe lang loopt die door en hoeveel lossen jullie af?

[elledc]

Nadeel bij een hypotheek is natuurlijk wel dat een groot percent erbij komt dus stel dat je 150 000 euro betaalt voor een huis dan komt daar nog iets van 15 000 bij van hypotheekkosten dacht ik.

[Rugbuksnuffer]

Leuk al die verschillende reacties.
Persoonlijk denk ik dat het verschil tussen samen huren en samen kopen alleen gevoelsmatig is.
Ervan uitgaan dat het misschien over 8 maanden over is gaat mij iets te ver. Neem aan dat je ouders als zij het idee hebben dat het niet goed is wel in opstand zouden komen.
Voor mij is het heel verstandig om een huis te kopen mits alles voor jullie beiden goed geregeld is in de koopakte of in een samenlevingsovereenkomst.
Het samen kopen van een huis doe je uit liefde voor elkaar maar is en blijft een zakelijke overeenkomst.
Hier moeten beide partijen naar mijn idee bij eventueel fout gaan van de relatie dezelfde rechten hebben.
Financieel zal het allemaal wel mogelijk zijn want ik neem aan dat geen enkele bank anders een hypotheek verstrekt.
Bedenk wel goed dat de kosten voor wonen zoveel van het maandinkomen opslokken dat er waarschijnlijk niet al te veel overblijft voor andere leuke dingen. Dit zou op den duur als je nieuwe huis eenmaal gewend is en gewoon geworden is zeker op de relatie kunnen drukken.
Wens jullie veel succes en geluk in het nieuwe huis.

Rugbuksnuffer schreef op 04-12-2004 @ 23:28 :

Persoonlijk denk ik dat het verschil tussen samen huren en samen kopen alleen gevoelsmatig is.

Nee, met een hypotheek ga je een overeenkomst aan voor zeer lange tijd. Stel dat het over een jaar misgaat dan zit je met een schuld en zonder huis.

[Poepkind]

hmm, ik vind het een baatje gaar. Niet eens dat je 8 maanden een relatie hebt ofzo of pas negentein bent. Als je samen met je vriend een huis koopt is dat veel werk(dat van jullie is ook nogal ruim) Ik vind studie een hele belangrijke prioriteit, hoe kan je gaan studeren als je net een nieuw huis hebt, dat zo groot is! Volgens mij verword je tot een huisvrouw ofzo, 24/7 koken en dweilen en wc's schoonmaken en stofzuigen en ramen lappen, wassen strijken boodschappen doen ... Ik zou op mijn negentiende nooit al zoveel taken willen hebben, nooit!!! Je kan er wel prima aan toe zijn ofzo maar studeer je/ heb je een beroep? Je huisje nu moet je toekomst niet in de weg staan.

[MissKiss1985]

Stepsje schreef op 03-12-2004 @ 17:53 :
De hoogte van de hypotheek is geheel op zijn salaris gebaseerd, daarom zou hij het ook alleen kunnen betalen. Ik betaal straks wel mee van mijn stufi, maar vooral dan de vaste lasten enzo en niet erg veel van de hypotheek.

Ja ik snap heb ik zat eerder aan hogere bedragen te denken.
112000 is over het algemeen goed te doen op 1 salaris.

Waar wij wonen krijg je dat echt niet voor elkaar helaas. dan moet je minimaal aan 2 ton gaan denken en dan heb je nog niet veel.

Wanneer trekken jullie in?

[Bruut]

Mwah ik vind het jong maar het kan best..

Ik denk alleen dat het huis dus volledig van hem is aangezien hij werkt en dus een huizenhoge hypoteek heeft! En dus heb je kans dat wanneer het uitgaat dat jij helemaal nix heb en dat je weer bij mammie terugkan.. waar je dan dus echt geen zin in heb

[Stepsje]

Als het goed is krijgen we half januari de sleutel.

Bruut

De maandlasten betalen we samen en dus is een deel van het huis straks ook van mij en niet alleen van hem. Wat er dan gebeurt bij o.a. het uit elkaar gaan regelen we in een samenlevingscontract.

[Daboman]

Persoonlijk vind ik 8 maanden nogal kort. Ik heb zelfs zoiets van als een relatie 2 jaar heeft geduurd dan gaat het niet snel meer mis, dat is een beetje m'n ervaring. Jullie zitten pas op 1/3e daarvan. En als het mis gaat, dan zit je wel mooi met hem in huis en kan je het niet zomaar uitmaken en weggaan.

Maar goed als jij gelukkig bent, laat je vooral niet tegenhouden

Daboman schreef op 06-12-2004 @ 22:55 :
Persoonlijk vind ik 8 maanden nogal kort. Ik heb zelfs zoiets van als een relatie 2 jaar heeft geduurd dan gaat het niet snel meer mis, dat is een beetje m'n ervaring. Jullie zitten pas op 1/3e daarvan. En als het mis gaat, dan zit je wel mooi met hem in huis en kan je het niet zomaar uitmaken en weggaan.

Maar goed als jij gelukkig bent, laat je vooral niet tegenhouden

In principe kan ze dus wél gewoon het uitmaken en weggaan