Ben jij meer of minder volwassen dan je leeftijdsgenoten?

Zie poll!

En vertel ook: wat heb je gestemd? Als je afwijkt van je leeftijdsgenoten, waar merk je dat aan? En waardoor denk je dat dat komt?

[Dingaantouwtje]

Ik krijg vaak te horen dat ik volwassener ben dan mijn leeftijdsgenoten, maar zelf twijfel ik hier aan Ik denk dat ik gewoon heel goed kan doen alsof Maar nu heb ik verkeerd gestemd

Ik vind dat met mijn leeftijd vrij moeilijk te zeggen. Ik ken mensen die al samenwonen en kindjes krijgen, dan ben ik erg jong voor mijn leeftijd, ik heb nog een beetje de levensstijl alsof ik eerste/tweedejaars student ben, maar dat bevalt me prima . Maar ik ben niet meer zo naief als toen ik daadwerkelijk eerstejaars was, wat dat betreft ben ik wel echt 23, of misschien ouder. Ik weet het niet echt . Als ik het vergelijk met de mensen wie ik om ga ben ik gewoon zo volwassen als ik zou moeten zijn, ik kan alles betalen, ik kom verplichtingen na, maar af en toe sta ik nog wel tot 7 uur in de kroeg te dansen, terwijl ik de dag erna gewoon college heb.

[Rivka]

Meer.

Spoiler

Waarom ik dat denk? Ik las op mijn 11e Charles Dickens en Jane Austen, ik kan over veel dingen meepraten, heb een behoorlijk gevormde mening (ik kan beter met volwassenen dan met de meeste tieners praten) en ik kan behoorlijk kritisch zijn. Ik vind dingen als make-up, mode en verliefdheid vervelend om over te praten en ik heb een hekel aan wat de meeste personen van mijn leeftijd doen. Ik vind het vaak ook irritant om met klasgenoten te praten omdat ik hun vaak moeilijk kan volgen en omdat ik aan andere dingen denk.

als het goed is heb je ook de mogelijkheid om een poll aan mijn topic toe te voegen

welke poll?

[Lorelei]

Bij mij verschilt het heel erg per onderwerp. Er zijn best een aantal momenten in mijn leven geweest waar ik echt veel van geleerd heb. Zowel in m'n tienertijd als in de laatste jaren. Aan de andere kant hebben die ervaringen er ook voor gezorgd dat ik bepaalde dingen gemist heb die bijna al m'n leeftijdsgenoten wel meegemaakt hebben. Dus op sommige vlakken ben ik echt nog een groentje. En daarnaast hebben de meeste mensen op hun 22e al wel wat levenservaring opgedaan. Eigenlijk het enige dat mij echt lijkt te onderscheiden van de rest is een sterke kinderwens Maar om nou te zeggen dat je daardoor volwassener bent? Nee ik denk het niet.

Spoiler

Als je me deze vraag 4 jaar geleden had gesteld had ik waarschijnlijk ja gezegd.. en ik vind nog steeds dat het toen ook zo was.. maar het is nu gewoon wat bijgetrokken of zo

hoera voor dingaantouwtje

[Dingaantouwtje]

Zo, nu moet het geregeld zijn Excuus voor de mensen die nog reageerden in het andere topic.

Op sommige vlakken vind ik mezelf jonger, op andere vlakken ouder. Ik word wel vaak jonger geschat, though.
Maar goed, ik ga prima om met mensen van m'n eigen leeftijd en ook met iets ouder en ook met iets jonger. Dus ik heb maar gewoon ingevuld dat ik even volwassen ben als de anderen van mijn leeftijd

ik denk dat ik wel even volwassen ben als mijn leeftijdsgenoten. Op sommige punten meer, op sommige punten minder. Dus gemiddeld zal het wel kloppen

Ik denk dat ik al met al ongeveer even oud ben als leeftijdsgenoten.
Wat sommige dingen betreft zit ik in de meer vooruitstrevende groep, zo ben ik al behoorlijk burgertruttig voor mijn leeftijd en kan ik me wel eens ergeren aan wat ik dan als kinderachtige drukte beschouw.
Maar omdat ik sociaal wat afwachtend ben en ook nooit langdurige verre reizen heb gemaakt, heb ik ook wel eens het gevoel dat ik juist jonger ben, bv. bij een groep onbekende mensen.
Al met al effent dat elkaar uit

Ik vond mezelf vroeger ook ouder, en daar ben ik het nog steeds wel mee eens, maar de laatste 5 jaar ofzo ben ik weer met mijn leeftijdsgenoten mee gaan doen

[Lorelei]

sann schreef:

Ik vond mezelf vroeger ook ouder, en daar ben ik het nog steeds wel mee eens, maar de laatste 5 jaar ofzo ben ik weer met mijn leeftijdsgenoten mee gaan doen

Ja precies.. ik ook (nou ja, de laatste 3 jaar dan ).. en sindsdien heb ik ook steeds meer vriend(inn)en van m'n eigen leeftijd gekregen en zo. En dat bevalt eigenlijk prima

Absinthe schreef:

Op sommige vlakken vind ik mezelf jonger, op andere vlakken ouder. Ik word wel vaak jonger veel ouder geschat, though.
Maar goed, ik ga prima om met mensen van m'n eigen leeftijd en ook met iets veel ouder en ook met iets veel jonger. Dus ik heb maar gewoon ingevuld dat ik even volwassen ben als de anderen van mijn leeftijd

Als het gaat om kinderwens/trouwwens/samenwoonwens, dan ben ik nog behoorlijk onvolwassen, want ik moet er nog niet aan denken Wie weet zou ik nog best een goede vader/echtgenoot zijn, maar dat stel ik liever nog een tijdje uit.
Qua sociaal gedrag ben ik wel volwassen; ik doe geen extreem rare dingen en gedraag me wel netjes tegen andere volwassenen. Onder leeftijdsgenoten/vrienden gedraag ik me weer minder volwassen, of nouja, iig niet 'netjes', maar zeg ik gewoon wat ik vind en ouwehoer ik lekker mee.

Ik voel me qua leventje nog wel een beetje student, al heb ik verder 0,0 binding meer met het studentenleven.
Ik vind mezelf overigens niet echt afwijken van mijn leeftijdsgenoten; sommige wonen wel al samen/zijn getrouwd, maar verder zijn ze nog wel lekker relaxed en niet ingeburgerd.

Sarah schreef:

Ik denk dat ik al met al ongeveer even oud ben als leeftijdsgenoten.
Wat sommige dingen betreft zit ik in de meer vooruitstrevende groep, zo ben ik al behoorlijk burgertruttig voor mijn leeftijd en kan ik me wel eens ergeren aan wat ik dan als kinderachtige drukte beschouw.
Maar omdat ik sociaal wat afwachtend ben en ook nooit langdurige verre reizen heb gemaakt, heb ik ook wel eens het gevoel dat ik juist jonger ben, bv. bij een groep onbekende mensen.
Al met al effent dat elkaar uit

Idd, ik ben denk ik voor mijn leeftijd wel behoorlijk burgertruttig met m'n getrouwde leven in een rijtjeshuis enzo Maar op andere punten heb ik juist weer het idee dat ik wat achterloop, maar dat komt misschien ook doordat verschillen tussen mensen van mijn leeftijd steeds groter lijken te worden (als je 15 bent, zullen de meeste leeftijdsgenoten nog op de middelbare school zitten, als je 20 bent is de kans al groter dan leeftijdsgenoten andere dingen doen; de een werkt, de ander studeert, de ander reist rond etc... en als je 25 bent is dat verschil nog groter, voor mijn gevoel).

Uiteindelijk effent het hier ook elkaar uit, voor mijn gevoel. Dus ik denk dat ik geen rare 25-jarige ben. (Er zijn ook zat 25-jarige die nog burgerlijker zijn, en zat die bv. al enorm carriere aan het maken zijn (en ook weer zat die dat juist nog minder doen dan ik, wat knap is ).)

Ik kan voorlopig in elk geval concluderen dat hier voor een scholierenforum een enorm hoge concentratie 21+ers zit

Sarah schreef:

Ik kan voorlopig in elk geval concluderen dat hier voor een scholierenforum een enorm hoge concentratie 21+ers zit

Hihi, ja, dat trekt mijn burgertruttigheid ook weer wat omlaag, natuurlijk, nog op een scholieren-forum rondhangen

Ik ben zeker minder volwassen dan leeftijdsgenoten. Veel minder. Behoeft niet zoveel uitleg denk ik, heb er nu ook geen zin in.
Maar ik vind het ook vreselijk om ouder te worden, in tegenstelling tot mijn basis/middelbareschool-vriendinnen die allemaal niet kunnen wachten om zo snel mogelijk huizen en auto's kopen met hun verloofden en wat niet al.
Dat hoeft voor mij nog niet. Volwassen zijn en doen is stom.

Hmm goeie vraag. Ik was altijd een typische 15-jarige, zelfs als twintiger En ik ben nog steeds aan het studeren (wel nieuwe studie) dus ik ben nog niet in de volgende fase van mijn leven, die écht volwassen is: een Echte Baan, met Echt Huis en eventueel Echte Man en Echte Kindjes. Veel mensen van mijn leeftijd zijn daar (deels) wel mee bezig. Maar wat Andijvie ook zegt, op deze leeftijd zijn er mensen die al jaren samenwonen en werken en bezig zijn kindjes te maken, maar ook mensen die nog studeren en er niet aan moeten denken om dat soort grotemensendingen te moeten doen. En een heleboel mensen die dingen er tussen doen, en daar hoor ik denk ik ook bij, dus ik zal wel een typische 25-jarige zijn.

Maar goed, ik vond altijd dat ik jonger was dan mijn leeftijdsgenoten en in mijn gedrag ben ik dat vaak nog wel (ik ben iig stuiterig en energiek en eigenwijs en vind het heel vaak heel leuk om lekker kinderachtig te doen), maar ik ben wel bezig met werk en geld verdienen en mijn eigen huisje hebben enzo, ookal studeer ik. En oh, wat mij écht volwassen maakt: tegenwoordig ben ik altijd te moe om uit te gaan

Oh en ik was altijd volwassen voor mijn leeftijd omdat ik vroegwijs was/ben, veel wist en nadacht - in vergelijking met volwassenen ook, trouwens - en me nooit zo geschikt heb naar de groep enzo (ik vond het geen optie om dingen te laten omdat ze 'niet cool' waren en had ook geen zin om dingen te doen alleen omdat ze 'wel cool' waren). Maar emotioneel gezien liep ik altijd achter, ik kwam laat in de puberteit en vond jongens die ook maar iets ouder waren dan ik altijd vies en oud en eng en was echt niet toe aan relaties en seks tot laat in mijn tienertijd, al hield ik enorm van dwepen op een afstandje en dingen dramatiseren

Freyja schreef:

En oh, wat mij écht volwassen maakt: tegenwoordig ben ik altijd te moe om uit te gaan

Ik ben al heel mijn leven te moe om uit te gaan XD

Stefenootje schreef:

Ik ben al heel mijn leven te moe om uit te gaan XD

Ha, zulke mensen zijn er ook ja

Stefenootje schreef:

Maar ik vind het ook vreselijk om ouder te worden, in tegenstelling tot mijn basis/middelbareschool-vriendinnen die allemaal niet kunnen wachten om zo snel mogelijk huizen en auto's kopen met hun verloofden en wat niet al.
Dat hoeft voor mij nog niet. Volwassen zijn en doen is stom.

Hier ben ik het op zich wel mee eens.

Sommigen wonen al op hun eigen of kopen - huren hun eerste flat. Zijn met hun inrichting van hun huis bezig, etc. Gaan samenwonen. Ze willen dan zo graag ´iets voor hun eigen´ dat ze zich blauw betalen voor hun eerste flatje of huurobject (mister market is hun dan te slim af, ipv andersom) Ik koop liever in één keer een goed rijtjes of vrijstaand huis i.p.v. je eigen blauw betalen aan overdrachtsbelasting (flat naar woning naar hoekhuis naar vrijstaand huis)

Iemand heeft op z´n 27e al een kind van 1 haar. etc etc

Ik hoef dat allemaal nog niet en zou er zelf niet aan moeten denken om over 2 jaar al een kind te hebben.

[AzN]

Ik ben altijd al volwassener geweest dan m'n leeftijdsgenoten, geloof ik. M'n ouders zijn streng en ik ben gehoorzaam, dus dan werkt dat .

[Vogelvrij]

@Commando: Maar waar woon je nu dan? Nog thuis misschien? Ik denk dat dat bij veel mensen niet echt mogelijk is, omdat ze gaan studeren (en dus op kamers moeten) of omdat hun ouders na hun afstuderen zeggen dat ze nu uit huis moeten. Maar misschien is dat op jou niet van toepassing en heb je geluk dat je nu kan sparen en dan straks een huis kan kopen Aan de andere kant is het natuurlijk inderdaad zo dat veel mensen wat blij zijn als ze een plekje voor zichzelf hebben en hebben ze daar graag wat geld voor over...

OT: Vroeger was ik altijd wat jonger dan leeftijdsgenoten, ik ben net altijd wat langzamer geweest, omdat ik wat onzeker aangelegd ben. Maar nu woon ik samen en wil ik graag trouwen en kinderen, dus dat maakt het al wat volwassener. Aan de andere kant ga ik wel weer studeren en vind ik het een afschuwelijk idee dat ik ouder word. Dus ik heb maar gestemd op dat ik even volwassen ben als leeftijdsgenoten.

[Mevrouw Lul]

Ik stem niet want... ik weet het echt niet. Leeftijd zegt me echt niet zoveel . Ik 'voel' me ook nooit een bepaalde leeftijd en ik ga met mijn vrienden/vriendinnen van 18 net zo om als met die van in de 30 en ik heb zo zelfs iemand van in de 50. Ik verbind er niet echt een associatie aan ofzo.

Wel had ik altijd dat ik dacht dat ik nu nog net zo ben als ik op mijn 15e was maar ik las laatst wat dingen hier terug van toen ik jonger was en toen dacht ik wel: "Tjonge, wat een puber was ik toen".

Verder is mijn leven een complete chaos dus ik ben zeker niet zo 'volwassen op orde' maar ik denk dat dat meer met persoonlijkheid dan met leeftijd te maken heeft. Ik kan heel speels, kinderlijk en onzeker zijn maar ik kan ook heel serieus en 'volwassen' zijn maar ik denk dus niet dat dat echt met leeftijd samenhangt. Mensen zeggen wel vaak dat ik een oude ziel heb. Juist .

[Rivka]

Dat zegt mijn oma altijd tegen me!

Rivka schreef:

Dat zegt mijn oma altijd tegen me!

Nog erger is het, als een jong iemand het over zichzelf zegt, brrrr. *kijkt semi-wereldwijs de ruimte in* ''Ja, maar ik heb dan ook een oude ziel."

[Rivka]

Oh, dat klinkt bah.

[Geel]

Ik denk dat ik over het algemeen ouder ben dan mijn leeftijdsgenoten. Heel vaak ben ik erg kinderlijk en speels maar net iets vaker ben ik erg serieus, kun je altijd met me praten over alles en nog wat. Dat ik kinderlijk ben komt waarschijnlijk omdat ik in m'n 'jeugd' (haha, dit is m'n jeugd ) daar niet echt de kans voor had. Maar dat maakt we waarschijnlijk ook veel volwassener dan m'n leeftijdsgenoten. Want, ik kijk wel eens naar hoe m'n vrienden zich gedragen (bijv. als ze in de problemen zitten) en dan denk ik bij mezelf "Ik weet nog dat ik voor het eerst betrapt werd op een leugen". Ik heb eigenlijk heel vaak dat ik 'fases' bij andere mensen herken waar ik zelf doorheen ben geweest. Dus ik heb gestemd dat ik ouder ben dan m'n leeftijdsgenoten.

Sarah schreef:

Ik denk dat ik al met al ongeveer even oud ben als leeftijdsgenoten.
Wat sommige dingen betreft zit ik in de meer vooruitstrevende groep, zo ben ik al behoorlijk burgertruttig voor mijn leeftijd en kan ik me wel eens ergeren aan wat ik dan als kinderachtige drukte beschouw.
Maar omdat ik sociaal wat afwachtend ben en ook nooit langdurige verre reizen heb gemaakt, heb ik ook wel eens het gevoel dat ik juist jonger ben, bv. bij een groep onbekende mensen.
Al met al effent dat elkaar uit

Dit geldt ook wel zo'n beetje voor mij.

[Balance]

Wel even volwassen, denk ik. Het verschilt per onderwerp maar als je de balans (jee wat een woordgrap) op maakt zal het niet heel veel meer of minder volwassen uitkomen.

ik denk dat ik vrij onvolwassen ben. ik doe dingen die een kind van 18 zou doen. ook vind ik het moeilijk om mij aan deadlines te houden en consequent te werk te gaan (iedere dag studeren). ook heb ik weinig zelfvertrouwen voor iemand van 20. ik zit absoluut niet meer in de pubertijd, maar heb nog wel last van die onzekerheden. verder ben ik wel een persoon die zelfstandig kan leven.

CreativeMusic schreef:

ik denk dat ik vrij onvolwassen ben. ik doe dingen die een kind van 18 zou doen. ook vind ik het moeilijk om mij aan deadlines te houden en consequent te werk te gaan (iedere dag studeren). ook heb ik weinig zelfvertrouwen voor iemand van 20. ik zit absoluut niet meer in de pubertijd, maar heb nog wel last van die onzekerheden. verder ben ik wel een persoon die zelfstandig kan leven.

Genoeg mensen van 30 die nog moeite hebben met zich houden aan deadlines en consequent iedere dag braaf hun werk te doen hoor En onzekerheid is ook niet heel vreemd op je 20'ste.

Naah. dat van die deadlines zal waarschijnlijk wel altijd een probleem zijn ja maar die onzekerheid bij mij is wel heel erg. ik had gehoopt dat veel sjans tijdens het uitgaan hebben en complimenten over mijn werk op school me meer zelfvertrouwen zouden geven. maar helaas.

[Miekje*]

Het klinkt fuckingcliché, maar ik ben volwassener dan de meeste van mijn leeftijd omdat ik veel heb meegemaakt. Enige forumers kunnen dat wel bevestigen, denk ik. Al kan ik ook wel een echt giechelig pubermeisje zijn, hoor .

Vogelvrij schreef:

@Commando: Maar waar woon je nu dan? Nog thuis misschien? Ik denk dat dat bij veel mensen niet echt mogelijk is, omdat ze gaan studeren (en dus op kamers moeten) of omdat hun ouders na hun afstuderen zeggen dat ze nu uit huis moeten. Maar misschien is dat op jou niet van toepassing en heb je geluk dat je nu kan sparen en dan straks een huis kan kopen Aan de andere kant is het natuurlijk inderdaad zo dat veel mensen wat blij zijn als ze een plekje voor zichzelf hebben en hebben ze daar graag wat geld voor over...

OT: Vroeger was ik altijd wat jonger dan leeftijdsgenoten, ik ben net altijd wat langzamer geweest, omdat ik wat onzeker aangelegd ben. Maar nu woon ik samen en wil ik graag trouwen en kinderen, dus dat maakt het al wat volwassener. Aan de andere kant ga ik wel weer studeren en vind ik het een afschuwelijk idee dat ik ouder word. Dus ik heb maar gestemd op dat ik even volwassen ben als leeftijdsgenoten.

Kom ik jou nu alweer tegen



ow ja zal weer ff ontopic gaan
ik ben wel volwassener als leeftijdsgenoten,
ik ben 13 en zat afgelopen schooljaar in een klas met allemaal 13-14-15 jarigen(meeste waren 14), ik ergerde me continu aan dat kleuterachtige gedrag van mijn klasgenoten ze hebben humor van baby's nou nou wat grappig ff spullenafpakken en dan meteen weer teruggeven, of wat grappig zeg om een capouchon bij iemand over het hoofd te doen als die toevallig een aan je sweater zit.

Natuurlijk ben ik volwassener dan mensen van mijn leeftijd.

[JustADreamer]

Rivka schreef:

Meer.
Waarom ik dat denk? Ik las op mijn 11e Charles Dickens en Jane Austen, ik kan over veel dingen meepraten, heb een behoorlijk gevormde mening (ik kan beter met volwassenen dan met de meeste tieners praten) en ik kan behoorlijk kritisch zijn. Ik vind dingen als make-up, mode en verliefdheid vervelend om over te praten en ik heb een hekel aan wat de meeste personen van mijn leeftijd doen. Ik vind het vaak ook irritant om met klasgenoten te praten omdat ik hun vaak moeilijk kan volgen en omdat ik aan andere dingen denk

Tot een paar jaar terug zou ik ook gezegd hebben dat ik volwassener was dan anderen van mijn leeftijd. Maar ik besef ondertussen dat ik op andere vlakken juist weer erg achterloop. Zo begin ik me nu pas te interesseren voor jurkjes/make- up etc.

Ik vind mezelf niet bijster volwassen, maar dan zie ik voetbalfans en dan realiseer ik me dat ik het toch wel ben.

[Little Phoebe]

Ik denk dat ik wel op een gelijk niveau lig met mijn leeftijdsgenoten, al voel ik me soms wel onvolwassen als iemand verbaasd vraagt of ik écht nog niet op mezelf woon. Maar ik ken mensen die tot hun 25e thuis hebben gewoond, dus voorlopig vind ik het nog niet het einde van de wereld.

Little Phoebe schreef:

Ik denk dat ik wel op een gelijk niveau lig met mijn leeftijdsgenoten, al voel ik me soms wel onvolwassen als iemand verbaasd vraagt of ik écht nog niet op mezelf woon. Maar ik ken mensen die tot hun 25e thuis hebben gewoond, dus voorlopig vind ik het nog niet het einde van de wereld.

Is het dat, ja? Niet Tokio Hotel?

Ach ja, ik kan daar niet echt een eenduidend antwoord op geven. Toen ik 14/15/16 was was ik ervan overtuigd dat ik volwassener was dan de rest omdat ik zoveel had meegemaakt. Maar als je 14/15/16 bent weet je geen ene fuck. Nu ik bijna 25 ben weet ik nog steeds niks.
Al met al denk ik dat ik minder volwassen ben dan mijn leeftijdsgenoten, omdat ik slecht mijn eigen boontjes kan doppen en erg veel moeite heb om verantwoordelijkheid te dragen.

Pippeloen schreef:

Ach ja, ik kan daar niet echt een eenduidend antwoord op geven. Toen ik 14/15/16 was was ik ervan overtuigd dat ik volwassener was dan de rest omdat ik zoveel had meegemaakt. Maar als je 14/15/16 bent weet je geen ene fuck. Nu ik bijna 25 ben weet ik nog steeds niks.
Al met al denk ik dat ik minder volwassen ben dan mijn leeftijdsgenoten, omdat ik slecht mijn eigen boontjes kan doppen en erg veel moeite heb om verantwoordelijkheid te dragen.

Weten dat anderen soms ook geen fuck weten en maar wat aanklooien, is ook een teken van volwassenheid

Ik ben vijftien en de meest onvolwassen, vervelende persoon van mijn leeftijd ooit

[Em.]

Ik weet het niet.

Volgens mij zit ik echt in zo'n leeftijdsfase dat 'iedereen' zich heel erg volwassen vindt. En dan wil ik dat natuurlijk weer niet zeggen, omdat iederéén het al zegt. 'Ik heb zoveel meegemaakt, ik ben heel snel volwassen geworden!' Dat soort dingen. Ik hoor nou nóóit (goed, Etmakas verpest het een beetje) 'ik voel mezelf nog zo jong, ik ben blij dat ik nog niet mijn eigen boontjes hoef te doppen!' Terwijl de gemiddelde 15/16 jarige volgens mij nog écht niet toe is aan het 'volwassen leven'.

Zelf heb ik trouwens geen ruk meegemaakt, maakt dit me nu een achtergestelde kleuter - of zoiets?

En daarnaast vind ik mezelf helemaal niet volwassen. Ik vind mezelf maar een emotioneel wrak dat nog zo verdomd weinig durft. Mijn leeftijdsgenoten lijken dan ook in best wat opzichten een stuk volwassener. Ze praten zo hard en ze hebben brommers en seks en ze drinken in de weekends tot heel erg laat en ze hebben baantjes en verdienen hun eigen geld en ze laten zich door geen één volwassene voorschrijven wat ze moeten doen. Dat zijn van die dingen waar je bij mij niet aan moet komen. Hoewel ik natuurlijk ook gewoon de grootste miet ben die op twee benen rondloopt, dat hoeft niets met volwassenheid te maken te hebben. Nee, in dat opzicht ben ik een heel erg onzekere puber die het allemaal niet weet en ook maar wat doet en hoopt dat niemand daarbij over m'n hele lange tenen struikelt.

Aan de andere kant hoor ik wel eens dat ik volwassener over kan komen qua mening en alles. Maar dat is ook maar via internet, mietjes moeten wat, nietwaar? Dus hooguit ben ik intellectueel wat verder ontwikkeld, alleen gaat het ergens op het 'doen' gedeelte finaal mis. Maar goed, ik heb nog zo'n +/- tien jaar om het te fixen, als ik er vanuit ga dat je pas zo rond je 25e een beetje volwassen bent. (Dan zijn je hersenen 'uitgegroeid', toch?)

En @Etmakas: alleen al omdat je dat zegt vind ik je volwassener overkomen dan de meesten. De dwaze die weet dat hij dwaas is, is al zoveel wijzer dan de dwaas die denkt wijs te zijn, of zoiets.

(Niet dat je een dwaas bent, of nou ja, eigenlijk wel, natuurlijk. Eigenlijk zijn we allemaal gewoon een ontzettend zooitje dwazen, maar gelukkig beseffen we ons pas hóe erg het was als we 40 en eindelijk volwassen zijn! )

[Thinus]

Ik denk dat ik minder volwassen ben dan mijn leeftijd. Maar als ik kijk naar de mensen met wie ik omga is het merendeel ouder of even oud.

Etmakas schreef:

Ik ben vijftien bijna 22 en de meest onvolwassen, vervelende persoon van mijn leeftijd ooit