bij iemand blijven, terwijl je voelde dat het fout ging

[SmileTouchKiss]

Ik zit er op dit moment tussenin. Ik heb een relatie van 2,5 jaar gehad met echt de meest lieve jongen die ik ooit ontmoet heb. We hebben echt nooit ruzie gehad ofzo. Maar ik merkte de laatste maanden dat ik minder van hem hou dan voorheen. Ik begon me te ergeren aan kleine dingen, en die kleine dingen werden steeds groter. Ik kon de woorden 'Ik hou van je' niet meer over mijn lippen krijgen, en als hij sprak over de toekomst begon er van alles in me te roepen: 'NEE!'
Tel daarbij op dat ik een ander heb ontmoet, die ik tot op dit moment alleen van Internet en bellen ken.
Afgelopen woensdag heb ik de stap genomen om het uit te maken. Maar nu begin ik ontzettend te twijfelen of ik het juiste heb gedaan. Het doet zoveel pijn om hem ongelukkig te zien, dat ik niet opgelucht KAN zijn. Daardoor vraag ik me af of ik misschien dan toch wel van hem hou. Het is allemaal zo verwarrend.

Iemand een troostend/begrijpend woord voor me?

[Cookie]

ik denk dat dit een vrij logisch gevolg is van het uitmaken van een lange relatie. tuurlijk is je vriend even ongelukkig maar als je 2.5 jaar een relatie hebt gehad hou je toch 'gewoon' van die persoon..als een soort van familie...het zou ook pijn doen als je een ander familielid zo ongelukkig zag.
ik zou het gewoon ff tegen hem zeggen hoe het in elkaar steekt voor jou en dat t jou pijn doet hem zo te zien....
volgens mij heb je de goeie beslissing wel genomen..als je al NEE begint te denken bij de woorden: toekomst met hem zit er iets nie helemaal goed meer
sterkte

[SmileTouchKiss]

Thanks

Dat had ik even nodig

[Cookie]

asje

[Loezzel]

SmileTouchKiss schreef op 22-04-2005 @ 13:06 :
Ik zit er op dit moment tussenin. Ik heb een relatie van 2,5 jaar gehad met echt de meest lieve jongen die ik ooit ontmoet heb. We hebben echt nooit ruzie gehad ofzo. Maar ik merkte de laatste maanden dat ik minder van hem hou dan voorheen. Ik begon me te ergeren aan kleine dingen, en die kleine dingen werden steeds groter. Ik kon de woorden 'Ik hou van je' niet meer over mijn lippen krijgen, en als hij sprak over de toekomst begon er van alles in me te roepen: 'NEE!'
Tel daarbij op dat ik een ander heb ontmoet, die ik tot op dit moment alleen van Internet en bellen ken.
Afgelopen woensdag heb ik de stap genomen om het uit te maken. Maar nu begin ik ontzettend te twijfelen of ik het juiste heb gedaan. Het doet zoveel pijn om hem ongelukkig te zien, dat ik niet opgelucht KAN zijn. Daardoor vraag ik me af of ik misschien dan toch wel van hem hou. Het is allemaal zo verwarrend.

Iemand een troostend/begrijpend woord voor me?

Ik heb 3,5 jaar verkering gehad en het laatste half jaar had ik precies diezelfde dingen als wat jij had. Ik heb pas na een half jaar de stap genomen om het uit te maken. Ik wist in het begin ook niet of ik nu opgelucht was of niet. Maar na verloop van tijd merkte ik dat ik het juiste had gedaan. Ik kon nu weer vrij ademen en mijn toekomst lag niet meer zo vast als dat ik dacht.
Ik praatte met mijn ex-vriend veel over wat er gebeurd was. We konden ons verhaal bij elkaar kwijt en langzaamaan begrepen we elkaar helemaal.
Dit is nu een jaar geleden gebeurd. Ik ben ondertussen sinds 2 maanden weer hartstikke verliefd op een andere jongen, en mijn ex-vriend is de allerbeste vriend die ik me maar wensen kan....

[SmileTouchKiss]

We zijn ondertussen een kleine week verder en ik ben over alle twijfels heen Ik weet nu al dat ik het juiste heb gedaan, en dat is een erg fijn gevoel!

Dank jullie wel