Huilen

[Otis]

ik huil als ik aan mn dode oma denk of naar Philadelphia kijk.
En ook als ik bedenk hoe t zou zijn als iemand dood zou gaan waar ik van hou.

[MyrnaMeiszje]

ik huil soms van blijheid, van geluk, huil nooit van pijn.

Huil wel als ik me kut voel en soms bij films (heel soms) alleen bij passion of the christ zat ik echt te janken.......schande in bios ow ow ow

Ik voel heel vaak de neiging om te huilen, bij zielige films & series of mooie liedjes of concerten ofzo. Maar meestal hou ik het in, andere mensen hoeven het heus niet te zien.

Daarom huil ik eigenlijk niet zo vaak. Als ik wel huil doe ik dat meestal in bed. Drama drama.

Oh en als ik ongesteld moet worden of ben ben ik helemaal een jankebal, maar meestal hou ik het dan ook in.


Maar huilen lijkt wel op te luchten, ook al doet dat het NIET volgens psychologie magazine (ze liegen ). Dus ik zou het vaker moeten doen.

eternal sunshine of the spotless mind

nooit van pijn, dan wordt ik alleen maar gruwelijk boos op mezelf

bij anne frank the whole story heb ik ook heel erg gehuild

[AngelLena]

men vindt dit beter passend op psych

[Vogelvrij]

Ik huil om de vreemdste dingen... Dan zit ik 's ochtends televisie te kijken, zie ik die clip van Eminem met die kindjes en dan springen de tranen in mijn ogen. Maar als er écht iets ergs is, dan huil ik vaak juist weer niet.
Ach ja

[Nona]

Ik jank altijd als ik boos ben. Of als iemand anders boos is op mij, dan ook weleens. Ik huil vrij weinign vanwege pijn of verdriet, dan moet het wel echt heel erg zijn.

Ik huil, achter gesloten deuren en liefst niemand die erom vraagt. Als ik me kut voel of als er iets mis is, gezien dat relatief vaak het geval is huil ik ook veel. Een film zou het niet bij me los maken, noch een liedje. Wel later, daarná als ik na ga denken.

Ik heb in mijn geval geleerd dat ik beter kan huilen en zielig in een kamertje kan gaan zitten wegrotten, vroeger deed ik het namelijk anders. Ik reageerde me af op anderen en voorwerpen, voorwerpen zoals goedkope kartonnen huurhuis-deuren en gipsplaten wandjes. Mn knokkels tot bloedens toe kapot slaan. Dat doe ik nu soms nog, alleen het huilen janken kotsen en trillen gaat me iets beter af, lijkt me logisch want dáár zegt toch niemand iets over.

Dat gat in de deur wel.

Vaal schreef op 23-05-2005 @ 09:08 :
Ik huil bij films en als iemand zegt dat ze van me houdt.

iemand?

Ik huil weleens bij films en bij muziek, maar niet tranen met tuiten huilen, meer natte-ogen huilen.
En ik huil als ik heel verdrietig ben.
Of als 'iemand' heel erg lief doet. Of iets liefs zegt.
Als ik boos ben dan ben ik echt kwaad en dan huil ik niet.

[Ruudje]

Ik huil niet veel (meer). Bij films krijg ik nog wel eens tranen in mijn ogen, net zoals bij muziek. Voorheen huilde ik best veel, alleen op mijn kamer... maar dat is niet meer het geval.
Volgens de psych blokkeer ik mijn gevoelens. Hij zegt dat het heel moeilijk is om maar 1 soort te blokkeren, dus blokkeer ik alles.
Achja... nog een paar maandjes

[Ruudje]

Ragnar schreef op 22-05-2005 @ 23:29 :
Huilen is niet true.

\m/ \m/

toch wel

Mitch Buchannon schreef op 22-05-2005 @ 23:42 :
Ik heb geen eens zin deze topic door te lezen.

maar wel om te posten?

bamiPoep schreef op 23-05-2005 @ 01:01 :
ik ben hetero-man, hetero-mannen huilen niet

ik val op vrouwelijke personen... is dat toeval?

[Mariekje*]

Ik huil maar zeer zelden, enkel als ik erg sterk word herinnerd aan iets dat mij in het verleden erg veel pijn heeft gedaan. Ik moet dan niet huilen door het idee van die gebeurtenis zelf, maar eerder omdat ik opmerk dat ik er op dát moment verschrikkelijk onzeker, bang van word of het me beperkt in de dingen die ik doe of zou willen doen, maar die ik niet kan omdat ik door die herinneringen uit het verleden als het ware verlam/faalangstig word. Ik huil dus meestal uit pure frustratie of wanneer ik iets echt niet begrijp, van een ander of van mezelf.

Er zijn maar weinig films waarbij ik ooit heb moeten huilen, muziek raakt me eerder en veel meer; het gevoel dat het bij me losmaakt zet me veelal aan het denken. Wel merk ik, dat ik nu ik wat ouder word, steeds sneller emotioneel wordt, bijv. bij het horen/zien van levensverhalen, programma's als netwerk etc. Dat is nu soms toch wel even slikken, iets wat ik liever niet toegeef, haha.

Dizzee Rascal schreef op 23-05-2005 @ 08:57 :
Ik huil zelden, alleen als iets me roert(het cadeau van mijn vriendin met valentijn bijv.)

kusje

Ik huil regelmatig. Meestal als ik ergens heel erg mee zit, als het niet gaat zoals ik wil, als mij (of een ander) onrecht wordt aangedaan, als ik denk aan de tijd voor mijn ziekte, als ik 'in een emotionele bui ben'.

Best vaak eigenlijk

[Dragon_Fly]

Uhm.. Als ik ongesteld ben, kan ik sowieso om het kleinste ding huilen dat me dwars zit.. Ik huil denk ik eerder om mentale dingen die me dwars zitten, dan fysieke pijn.. Voor de rest huil ik niet bij films, al moet ik me soms inhouden.. Maar als je me kwetst, kan ik heel snel gaan huilen

Ik huil bij loveletters als ze elkaar ten huwelijk vragen
Ik huil bij hart in aktie en bij documentaires over kinderen met kanker Ik huil bij zielige films
Ik huil soms snachts in me bed als ik depri ben. Ik huil als andere mensen moeten huilen. Ik huil als ik depri ben of wanneer iemand me kwetst of wanneer ik weer es zak voor mn rijbewijs

Ik kan de laatste tijd zo goed als niet huilen...
Hoogstens een paar traantjes...

[da leentjuh]

Ik huil de laatste tijd nogal vaak. Vandaag was het helemaal feest, ben ongesteld.. Meestal huil ik omdat ik me kut voel, maar kan ook huilen bij documentaire over ernstig zieke kindjes oid.
Ik huil alleen thuis eigenlijk. Of in het ziekenhuis.

[D-But]

Ik huil bijna nooit..K wordt eerder kwaad ofzow..

Als ik mijn dag niet heb kan ik echt huilen om alles. Dan maakt het niets meer uit. Maar over het algemeen huil ik alleen als ik ernstig gefrustreerd ben, in en in verdrietig ben. Ik krijg wel soms een brok in mijn keel van iets op tv, bij ER bijvoorbeeld, vorige week met dat dode kindje, maar daar kan ik niet echt bij huilen. En er is natuurlijk een groot verschillen tussen in jezelf huilen en keihard janken.

[monolo]

ik ben een emokutje, ik huil te veel. ja.
\m/

Hmm nee ik huil eigenljk niet zo snel. Alleen als mijn zwakke plekken geraakt worden. Bijvoorbeeld toen mijn konijntje overleed, ik heb echt uren zitten janken. Maar ook als een relatie stuk loopt, of als een goede vriend(in) iets ergs mee maakt.

De laatste tijd (maanden) huil ik nogal veel. Als ik pech heb meerdere malen per dag... Maarja mijn leven is ook behoorlijk klote nu... Hiervoor huilde ik eig alleen als er iemand dood was, er iets heel zieligs was of ik gewoon moest huilen. Kan nu echt overal om huilen, betrek alles al gauw op mezelf, enz. Maarja, c'est la vie...

Ik huil redelijk veel en snel.
Ik moet bij films erg vaak huilen Al is het Bambi of Dombo..
Ik vind het moeilijk om mijn gevoelens te uiten bij anderen. Dingen waar ik mee zit en mijn verdriet over iemand die niet meer leeft krop ik vaak op in mezelf en dan komt het er savonds vaak uit. De laatste tijd heb ik dat nog maar heel weinig omdat ik iemand heb die me erg happy maakt. Maar ik kan soms wel uren huilen

[Ir. de Narie]

Ik huil nooit bij film, wel soms (doch zelden) bij mooie muziek waar herinneringen aan kleven.

Verder...

soms als ik me heel erg rot voel,
eens in de zoveel maanden van het lachen,
eens in de drie jaar van geluk,
eens in de zoveel tijd in mijn slaap

[deringmeester]

ik vind huilen zinloos. en een klote gevoel.
ik huil niet.

[Sasjeliefff]

ik kan huilen van geluk, als ik mensen heel gelukkig samen zien krijg ik daar ook wel traantjes van in mn ogen

EN als ik heeeel erg boos ben ofzo of echt te verdrietig dan barst ik gewoon los.

[farai]

huilen.....was voor mij relatief lang geleden. wàs ja...cause iemand heeft me aan het huilen gekregen. Gezien het lang geleden was zou je mss denken:"fijn zijn die tranen eruit"....maar tis dat ik nu echt even niet wou huilen want ik voelde me net supergoed dankzij mijn moeder die me de slappe lach bezorgde.

ow euhm....dat klinkt mss btje alsof ik dingen heb opgekropt ofzo maar dat is niet zo hoor. alleen heeft die ene persoon me ff pijnlijk geraakt on a weak spot.

[MB]

Als ik ONTZETTEND kwaad ben en er toe in staat ben iemands strot af te bijten, dan huil ik, maar dan is het niet echt huilen, maar gewoon dat er een stel tranen uit mijn ogen vallen. Dus niet zoals vroeger, dat je hele ademhaling begint te schokken enzo.

Laatste keer was meer dan een jaar geleden trouwens

[melkpakje]

ik moest een keer huilen bij een belachelijke woensdagavond waargebeurde rtl4 film
sindsien vind ik mezelf een domme emotionele doos

[Mark Almighty]

ZerO schreef op 22-05-2005 @ 23:25 :
ik jank weinig maar als ik een keertje jank dan ga ik helemaal los.

[Freestyler*]

nooit openbaar
maar vrijwel elke dag in bed
of als ik muziek luister
maar dan kan ik me opzich ook wel inhouden, het is meer een soort van willen huilen

Heerlijk, als ik anime kijk zit ik ook regelmatig te janken.

[Lorelei]

Ik huil wel eens maar nooit om films en vrijwel nooit om muziek.