Schrijftips!

[Changshan]

LUH-3417 schreef op 27-01-2006 @ 12:53 :
Daar ben ik het niet mee eens. Ik geloof eerder dat het verhaal ondergeschikt is aan de vorm. Er zijn mensen die van een wandeling langs het kanaal een pracht van een verhaal kunnen maken, ook al gebeurt er vrijwel niets, en er zijn mensen die Arthurlegende kunnen herschrijven tot een uitgebraakte hoop prut.

Dat ligt dan niet zozeer aan het mooie taalgebruik, alswel aan de boodschap die je in de overpeinzingen stopt van die persoon tijdens zijn wandeling. Er sluipt dan stiekem toch een goed verhaal in.

Met alleen een goede vorm kun je volgens mij verder komen dan wanneer je alleen een goed verhaal hebt. Denk maar eens aan onze ministers, die toch een 90% vorm tegen 10% inhoud verdeling hebben en er een dikke boterham mee verdienen.

Ik vind ministeriële rapporten daarom ook het alleronboeiendste dat er ooit op papier/beeldscherm is gezet. En ik weet best waar ik over praat, ik heb rapportages aan de koningin moeten lezen. Leek wel of o.a. Donner niet alleen een wit voetje bij de koningin wilde halen, maar zich zelfs helemaal met bloem wilde ondergooien. Geen goed voorbeeld in ieder geval, mijns inziens.

LUH-3417 schreef op 27-01-2006 @ 12:53 :
Ik denk dat dat meer iets is wanneer iemand een redacteur is die een boek vorm gaat geven voordat het gedrukt is. We kunnen het allemaal wel in ons Word-document zetten, maar de meeste fora of verhalensites kunnen niet omgaan met tabs, dus dan hebben we er weinig aan.

LUH-3417

Oh, dus daar hebben ze speciale mensen voor? Maar als je het in je word-bestand zet, heb je het vast (voor jezelf). Zelf vind ik het mooi zo.

Ik vind het btw heel erg leuk dat je je naam steeds onderaan je posts zet . Daarnaast vind ik je nick heel erg mooi, al bestaat het uit drie letters, een streep en vier cijfers. Het doet me gedeeltelijk aan Lluvy denken.

Inderdaad, Changshan, het was geen goed voorbeeld. Laten we dan De Avonden van Reve nemen. Natuurlijk, er zit een verhaal in, omdat al het schrijven een narratief bevat (ook de handleiding van de wasmachine), maar ik denk dat je het met me eens bent dat de Avonden geen spannend, meeslepend verhaal vol met epische gebeurtenissen en strakke spanningsbogen is.

Maar toch is het een boek dat veel mensen geweldig vinden om te lezen en Reve wordt, mede dankzij De Avonden, genoemd als één van de grote literaire figuren van Nederland. Ik denk dat hij dit aan zijn stijl te danken heeft.

Kort door de bocht: een kutverhaal goed opschrijven werkt wel, en een goed verhaal kut opschrijven werkt niet.

LUH-3417

[Changshan]

Ik moet eerlijk bekennen dat ik het boek nog niet gelezen heb. Is het dan niet zo dat in dat boek wel andere verhalen worden aangehaald, of dat er iets anekdotisch in zit?

Edit: ik heb even een samenvattingkje doorgespit zonder teveel voor mezelf te verklappen, en het lijkt er in dit boek op dat het verhaal meer in de steeds terugkomende dialogen en gedachtegangen zit, dan in de 'schijnbare' rode draad. Er zit op zich weldegelijk een verhaal in, geloof ik, al was het maar door de conclusie aan het eind, en hoe door hoe die conclusie verband houdt met dingen uit het begin en midden van het boek.

Ja, er zit zeker een verhaal in, maar dat komt omdat alles een verhaal bevat. De zin 'Piet loopt op straat' bevat ook al een verhaal, ook al is het zeer beperkt en kort.

Ik haalde De Avonden aan omdat het boek geen verhaal in de klassieke zin van het woord beschrijft, zoals we dan bijvoorbeeld zien in Disney-films. Het is een verzameling van fragmenten uit een bepaalde week (of tien dagen?) uit iemands leven die feitelijk niet van belang zijn. Er gebeurt natuurlijk zat, want Frits gaat bij allebei mensen op bezoek, maar het is geen spannend verhaal waar je als lezer echt 'in' komt te zitten. De Avonden is niet echt een 'page-turner' met 'cliffhangers'.

Niet dat dat moet, maar naar aanleiding daarvan dacht ik dat De Avonden een voorbeeld was waarin het verhaal niet de meest vooraanstaande kwaliteit van het boek was, maar juist de vorm die eraan gegeven is.

LUH-3417

[Changshan]

Hehe, ik ben het nog steeds met je oneens. Dan heb je alsnog allemaal korte kleine verhaaltjes, en kun je korte zinnen zat schrijven.

Maar ach, ergens vind ik natuurlijk ook wel dat je vorm/schrijfstijl superb moet zijn als je eenmaal echt wil gaan schrijven.

[Koetjeboo]

Zorg dat je verhaal kloppend blijft. Als een personage op blz. 18 een gebroken been heeft, kan hij niet op blz. 19 opeens wegrennen.

LUH-3417 schreef op 27-01-2006 @ 14:03 :
Kort door de bocht: een kutverhaal goed opschrijven werkt wel, en een goed verhaal kut opschrijven werkt niet.

LUH-3417

Een kutverhaal goed opschrijven werkt niet voor iedereen. Ik vind Gerard Reve een draak van een schrijver.

LUH-3417 schreef op 27-01-2006 @ 15:33 :
De Avonden is niet echt een 'page-turner' met 'cliffhangers'.

Dat is slechts één genre, daar hoeft elk boek niet aan te voldoen.

Ik blijf erbij dat inhoudsloos en stijlvol zijn niet opschiet.

[Changshan]

Krummeltje schreef op 27-01-2006 @ 19:55 :
Een kutverhaal goed opschrijven werkt niet voor iedereen. Ik vind Gerard Reve een draak van een schrijver.

Dat is slechts één genre, daar hoeft elk boek niet aan te voldoen.
Ik blijf erbij dat inhoudsloos en stijlvol zijn niet opschiet.

Wij blijven tenminste op één lijn.

Changshan schreef op 27-01-2006 @ 20:37 :
Wij blijven tenminste op één lijn.

Laten we een front vormen

[Verleden Tijd]

Rj11 schreef op 26-01-2006 @ 22:54 :
Een schrijfsel kan heel goed allebei zijn. Als je gewoon wat wilt overbrengen heb je gelijk, gewoon zeggen wat je wilt zeggen. Literair schrijven is wat anders, daar gaat het wel degelijk om je schrijfstijl en de manier waaop je formuleert.

Als die definitie klopt, heeft literair schrijven maar één zinnige functie en dat is die van oefening. In de muziek zie je dat ook wel eens: bijvoorbeeld pianostukken die ontzettend moeilijk te spelen zijn, maar eigenlijk niets willen overbrengen. Leuk om te spelen en te bewonderen voor degenen die op techniek kicken, maar alsnog geen kunst.

In feite ga ik er dus van uit dat jouw definitie niet klopt. Literair schrijven is volgens mij 'het gebruiken van taal op zo'n wijze dat je verhaal, boodschap of vraag het beste tot zijn recht komt.' Als je iets grappigs wilt schrijven of iets droevigs, probeer je dat dus inderdaad op een zo mooi en passend mogelijke manier te schrijven, maar wel met tot doel het overbrengen van de humor of het verdriet. Anders ben je naar mijn mening tamelijk doelloos bezig.

[Horus]

Kristoph schreef op 28-01-2006 @ 12:12 :
Als die definitie klopt, heeft literair schrijven maar één zinnige functie en dat is die van oefening. In de muziek zie je dat ook wel eens: bijvoorbeeld pianostukken die ontzettend moeilijk te spelen zijn, maar eigenlijk niets willen overbrengen. Leuk om te spelen en te bewonderen voor degenen die op techniek kicken, maar alsnog geen kunst.

In feite ga ik er dus van uit dat jouw definitie niet klopt. Literair schrijven is volgens mij 'het gebruiken van taal op zo'n wijze dat je verhaal, boodschap of vraag het beste tot zijn recht komt.' Als je iets grappigs wilt schrijven of iets droevigs, probeer je dat dus inderdaad op een zo mooi en passend mogelijke manier te schrijven, maar wel met tot doel het overbrengen van de humor of het verdriet. Anders ben je naar mijn mening tamelijk doelloos bezig.

Klopt helemaal

Kris was t waar gister?

[Changshan]

Schaamteloos, om dit belangrijke topic zo te laten zakken (tot op de andere bladzijde aan toe! ). Daarom maar even een nieuwe tip:

Het helpt om je bij het schrijven in te leven, zoals een acteur zich doorgaans inleeft in zijn toneelstuk.

Je hebt natuurlijk veel verschillende toneelstijlen, en iedere stijl heeft een vorm van inleving; het is best interessant om al die vormen ook uit te proberen op het schrijven.