Het-Grote-Lucht-Je-Hart-Topic #66

[Nijn*]

Gisteren rare dag, weet niet goed meer wat ik met K. aan moet, voel me jaloers af en toe, maar toch ook weer niet. Hij is lief dat hij me waarschuwt maar gaat op dit moment echt te ver.. Verder; vandaag beginnen de twee weken waar ik al maanden bang voor ben, en waar ik tevens naar uit kijk. De twee weken waarin ik mezelf ontzettend sterk moet houden, of juist moet laten gaan, ik weet het niet. Jawel, ik weet het wel. Ik wéét wat het beste voor me is, en toch kan ik dat niet. Gelukkig moet ik extra werkdagen maken in die twee weken, dan heb ik nog een excuus om weg te komen. En godver, morgen begint m'n therapie weer, maar ik heb er zó ontzettend geen zin in.. Ik wil niet meer.

[coopergirl]

shit ik had er meer van verwacht, uit het bloedonderzoek kwam alleen naar voren dat er bezinksel in m'n bloed zat.. Nu moet ik een afspraak maken met de maag/darm/lever arts voor allemaal nare onderzoeken ik heb nog niet gebeld voor een afspraak want ik zie er tegenop, die onderzoeken zijn vreselijk

[Vogelvrij]

Ik heb hier echt al heel lang niet meer gepost... Had het niet echt nodig of zo. Ik wil eigenlijk eventjes een beetje advies vragen. Ik woon sinds kort min of meer op kamers. Dat wil zeggen, ik heb die kamer al en alles, maar woon er nog niet echt. Het is samen met drie vriendinnen en eentje daarvan woont er al wel. Zaterdag was ik er langs gegaan en toen merkte ik dat de deur niet op slot zat (wel gewoon in het slot gevallen, maar niet dat je de hele sleutel moet ronddraaien, zeg maar), dus toen had ik gemaild of ze daar in het vervolg wat beter op kon letten, omdat we het de inbrekers niet te gemakkelijk willen maken. Maar nu mailt ze terug dat ze de deur alleen op slot doet als ze echt een heel weekeinde weggaat Ik vind dat eigenlijk nogal krom, maar ik wil ook niet te zeurderig overkomen en die andere twee huisgenoten zijn nu op vakantie, dus nu weet ik niet echt goed wat ik moet doen

[Roosje]

Mijn oom en tante zijn weg en mijn huis is leeg.

Maar dat is juist lekker! Ik kan weer doen wat ik zelf wil.

[Thee Muts]

@ Volgelvrij: Ik zou gewoon tegen haar zeggen dat jij het fijner vindt als de deur wel gewoon echt op slot zit. Dat je je dan veiliger voelt ofzo. Wat kan ze daar nu tegen hebben? Zoveel moeite voor haar is het toch niet om de deur op slot te draaien? En jullie moeten er toch met z'n allen wonen straks, dus zullen jullie je ook op een aantal dingen op elkaar aan moeten passen. Lijkt me niet meer dan normaal, zeker met zoiets kleins als dit


OT: ook raar, ik post hier eigenlijk nooit, lees alleen maar...

[Vogelvrij]

Thee Muts schreef op 07-08-2006 @ 13:43 :
@ Volgelvrij: Ik zou gewoon tegen haar zeggen dat jij het fijner vindt als de deur wel gewoon echt op slot zit. Dat je je dan veiliger voelt ofzo. Wat kan ze daar nu tegen hebben? Zoveel moeite voor haar is het toch niet om de deur op slot te draaien? En jullie moeten er toch met z'n allen wonen straks, dus zullen jullie je ook op een aantal dingen op elkaar aan moeten passen. Lijkt me niet meer dan normaal, zeker met zoiets kleins als dit


OT: ook raar, ik post hier eigenlijk nooit, lees alleen maar...

Ja... Bedankt Ik vind het ook wat veiliger voor mijn televisie en zo, hehe Ik ga maar eens een tactisch mailtje opstellen.

Ik voel me net een klein kind. Moet mama helpen met klusjes en ik heb geen zin. Blech.

Ik ben weer terug in Nederland. Nu zitten écht alle vakanties erop. Nog een maandje werken en dan beginnen aan mn nieuwe studie. Ik heb er echt zin in gekregen. Heb van de week van zoveel mensen gehoord dat het een toffe studie is, dus dat gaat helemaal goed komen.

Het forum in Duitsland was echt te gek. Zoveel met mn geloof gedaan. Echt dingen gehoord waardoor ik nu veel beter snap hoe de kerk over veel dingen denkt. Maar ook dichter bij God gekomen. Vooral de missen waren mooi.
Het doet me gewoon ontzettend veel om duizenden jongeren bij elkaar te zien die allemaal hetzelfde doen en denken als ik. Die ook geloven en het allemaal kei gaaf vinden om er mee bezig te zijn.

Mn oma is net terug van de operatiekamer. Ze was volgens mn moeder wel emotioneel en in de war, maar de operatie is goed gegaan. Ik hoop echt dat de heup goed zit en dat ze over een paar weken weer aardig op de been is.

Verders zometeen werken. Naar mn opa toe die daar ook woont. Die heeft een longontsteking. Leuk, net nu mn oma in het ziekenhuis ligt. Maar goed het ging wel wat beter dus hopelijk komt hij er weer bovenop.

tot zover maar eventjes een update.

[ilse]

waar ben je nou nu ik je nodig heb..

'Je moet niet alles zo serieus opvatten'
'Je hoeft niet meteen zo overdreven te reageren hoor'
'Doe niet zo vijandig'
'Wees eens wat minder gevoelig'
'Stel je niet zo aan'

*sigh*

[rare kwast]

damn.. moe, moe, moe

[~*kar*~]

*geeft knuf*

[Yana]

Oké, het kost moeite. Maar dat wist ik van te voren, en ik laat me niet langer ontmoedigen. Ik kon de weegschaal niet weerstaan, maar ik heb wel meteen de verpakking weggedaan toen ik heel sterk de neiging had de achterkant te gaan bekijken. En ik heb de weegschaal toch, terwijl hij binnen handbereik was, 2 volle dagen weten te weerstaan.

Daarbij was het misschien niet zó slecht dat ik even keek hoe het er voor stond. Ik was heel bang dat ik heel veel aan zou komen met een "normaal" eetpatroon, maar nu zag ik dat ik toch nog steeds stabiel was. Ja, het voelt nog steeds als "teveel". Maar ik bestrijd dat stemmetje en ik laat me niet leiden door dat gevoel. Ik heb mijn eetpatroon niet aangepast op het getal dat ik 's morgens op de weegschaal zag. En ik ben vandaag ook gewoon, uit mezelf, met mijn vriend een ijsje wezen halen.

En ondanks allerlei (ook zichtbare) lichamelijke ongemakken, heb ik ook die mijn dag niet laten verpesten vandaag. Ik heb zo goed gevoeld. Alleen, maar ook met mijn vriend. Ik voel me goed.

[IcedEarth]

@ Yana

Ik ken je natuurlijk niet, maar ik wou toch even zeggen:
Goed van je Yana!!
En succes!

[Gothic]

straks trainen en ben al lichamelijk zo moe... dan maar op doorzettingsvermogen me kapot rennen ofzo...

vind het jammer dat ik geen contact kan opnemen met die jongen, maar heb bewust niet naar meerdere gegevens gevraagd. Wat zou ik met hem moeten? Behalve dat ik hem erg leuk vind... tis niets voor mij, kan niets met zoiemand, wil al helemaal niet een LAT relatie met iemand in Liverpool, laat staan uberhaupt nu een relatie, maar toch. Stel dat? Hoe zou het zijn geweest als we wel contact hadden gehouden? Heb ik er goed aan gedaan? Had ik niet zo snel moeten oordelen? Ik zal het nooit weten ... maar heb iig een leuke herinnering die helaas te kort geduurd heeft

[Redhair]

Had verwacht dat ik echt brak zou zijn, maar het valt mee. Lekker de hele dag in bed gelegen, niets gedaan maar ik voelde me goed.
Online vertelde J. dat hij de hele week vrij heeft. Damn, daar ben ik echt blij mee. Dit weekend heeft hij weer wat tekno feestjes, dus als ik naar lowlands ga, zou ik hem alleen nog maar doordeweek overdag kunnen zien.
Nu hebben we nog een hele week samen, hij hoeft niet om negen uur te gaan slapen, heerlijk.

[Flip!]

Deze post zal wss als zielig overkomen, gezien de rest van de posts in dit topic, maar atm baal ik er enorm van dat HIJ daar zit, en IK hier, en dat dat zo blijft tot aan woensdag.
Ik fucking baal ervan dat ik morgen alweer de hele kutdag in een winkel mag gaan werken, ik fucking baal ervan dat ik geen vakantiegevoel heb, ik fucking baal ervan dat dit de laatste weken zijn van die 'vakantie'.

Ik heb nu gewoon helemaal nergens meer zin in. En als ik al ergens zin in heb, dan is het om mijn mp3 te pakken, naar de supermarkt te fietsen, chocola te halen, en blijven fietsen totdat ik niet meer kan, en dan ergens neerploffen om mezelf te verzadigen met de chocola en een flink potje te janken.
Of ik ga gewoon naar hem.
Maar dan komen de probleemjes ben ik bang ..

[Daantje_0705]

Mijn strijk is ook weer gedaan (dus iedereen met nog meer strijk kom maar brengen, ik kan er weer tegenaan ). Michel is net naar huis vertrokken. Na ruim twee weken ben ik voor het eerst weer even echt alleen. Ik vind het wel lekker. Nu weer even echt tijd om fora bij te lezen, vakantieverhaal uit te typen, mailtjes te sturen en even lekker te doen wat ik wil. Zalig En het fantastische is nog dat als ik hem weer mis ik gewoon weer lekker naar hem toe ga, ik ga nog even lekker genieten van de vakantie en ik ben er druk mee bezig.

[rare kwast]

*rent met berg strijkgoed naar daantje*

het ljh is over het algemeen positiever geworden

Yana schreef op 07-08-2006 @ 17:20 :
Oké, het kost moeite. Maar dat wist ik van te voren, en ik laat me niet langer ontmoedigen. Ik kon de weegschaal niet weerstaan, maar ik heb wel meteen de verpakking weggedaan toen ik heel sterk de neiging had de achterkant te gaan bekijken. En ik heb de weegschaal toch, terwijl hij binnen handbereik was, 2 volle dagen weten te weerstaan.

Daarbij was het misschien niet zó slecht dat ik even keek hoe het er voor stond. Ik was heel bang dat ik heel veel aan zou komen met een "normaal" eetpatroon, maar nu zag ik dat ik toch nog steeds stabiel was. Ja, het voelt nog steeds als "teveel". Maar ik bestrijd dat stemmetje en ik laat me niet leiden door dat gevoel. Ik heb mijn eetpatroon niet aangepast op het getal dat ik 's morgens op de weegschaal zag. En ik ben vandaag ook gewoon, uit mezelf, met mijn vriend een ijsje wezen halen.

En ondanks allerlei (ook zichtbare) lichamelijke ongemakken, heb ik ook die mijn dag niet laten verpesten vandaag. Ik heb zo goed gevoeld. Alleen, maar ook met mijn vriend. Ik voel me goed.

[~~dolce~~]

Je hebt van die dagen dat je denkt alles verkeerd te doen. En zo'n dag heb ik vandaag. Op de kliniek leek een meisje nogal afstand van mij te nemen, het viel me op. Misschien neemt ze al afstand omdat ik bijna wegga. Ik snap dat wel, zelf heb ik ook een beetje de neiging om alvast op de achtergrond te gaan zitten, zodat t allemaal wat minder moeilijk wordt.
En dan, s avonds een smsje van een vriendin..een beetje verwijten naar mijn kant, terwijl ik zo mijn best doe. Hoewel ik weet dat t niet klopt, voelde ik me hier super rot door.
En dan speelt er nog mee,dat ik van een aantal mensen niks meer hoor, en dat doet pijn. En elke keer blijf ik mijn best maar doen, maar ik denk dat t over is.
Of ik het dit keer heb verpest, weet ik niet. Maar het voelt wel weer zo.

Ik geef ff iedereen een **knuffel** die dat nodig hebben.

grrrrr !

Alle dingen die ik gepland had om met vrienden te doen voor tussen het studeren, valt weg of wordt afgezegd. Ik word daar razend van!

[Nijn*]

Helemaal van de wereld, morgenochtend vroeg therapie, daarna waarschijnlijk toch weer naar J. toe. Yeah, yeah twee weken feesten. Twee hele weken genieten, hmm. *wazig*

[Yana]

Ik ben even helemaal door elkaar gehusseld. Ik zat wat te googlen op "eetlijst" en "eetstoornis", en ineens kwam ik een oude topic van mij tegen. Van januari dit jaar. Bam. Klap in mijn gezicht. Ik ben gewoon alweer meer dan 8 maanden op deze manier bezig. Ik realiseerde me niet dat het al zo lang was. En dat het eigenlijk eerder slechter is gegaan dan beter.

Ik kwam ook andere sites tegen. Pro-ana sites, die ik gelezen heb. Had ik niet moeten doen. Voel me ineens zo dik weer.

Ik wil hier tegen vechten. Ik heb verdomme beloofd dat ik hier tegen zou vechten. Het ging goed. Ik moet mezelf motiveren, niet mijn tranen toelaten en me weer in de afgrond storten. Ik heb mezelf beloofd dat ik dit alleen kan. Ik heb niemand nodig om me te helpen, mijn kracht zit van binnen. Als hij me niet wil helpen, dan hoeft het niet. Ik kan het zelf! Ik moet het zelf kunnen!

Het stemmetje probeert hard de controle over te nemen. Nu moet ik doen wat ik mezelf beloofd heb. Ik ga slapen, en morgen ga ik gewoon door met vechten. Een spontaan ijsje zal wat moeilijker worden, maar ik geef niet op. Ik ben niet opnieuw begonnen om nu alweer op te geven. Ik doe het wel alleen. Ik kan het wel alleen. Het moet.

Bah. Weg goed gevoel.

[rare kwast]

spannende film.. maar moet eigenlijk naar bed, morgen veeeeeel te vroeg dagbehandeling en daarna komt een vriendin dvd kijken, hangen, praten en eten..
pff

[gewoonik]

en nu ga ik echt flink mijn hart luchten:
t valt vast allemaal mee, maar in mijn hoofd lijkt t wel alsof alles mis gaat en ik t allemaal niet leuk meer vind zo.
ben al veel te lang kut om aan t gaan met eten.. probeer steeds gezond te eten, maar t lukt me gewoon niet, soms een paar dagen wel, maar dan ga ik weer snoepen en nu heb ik weer gedachtes van 'morgen alleen dat en dat en dat en niks meer'
ik ben echt al 2 jaar aan t kloten met eten en sporten en mijn zelfbeeld. nouja dat zelfbeeld is al langer niet goed en ik heb er geen zin meer in.
weinig vertrouwen dat t goed komt.. maar toch blijf ik t steeds proberen.
en nou moet ik binnenkort ook nog geopereerd worden.. t is een kleine ingreep, maar ik vind t echt eng
en wanneer ben ik echt helemaal over mijn ex heen? denk steeds van wel, maar dan komt t verdriet weer terug.
en studeren en op kamers, ik heb er zin in, maar tegelijk helemaal niet. vooral t studeren zie ik niet zitten en t op kamers gaan wel, maar ik heb niet t idee dat t goed zal gaan. als ik er aan denk met t idee van t wordt leuk (hoe t zou moeten zijn) dan heb ik er zin in, maar zo zal t bij mij wel niet zijn. en die studie ga ik doen omdat ik toch iets moet doen en omdat t lijkt dat t wel bij me past, maar ik heb er geen zin in.
ik hoop dat alles morgen beter lijkt..
waarom kan ik niet gewoon zijn? of stabieler qua gevoel..

[Skilly]

Zoo ik heb nu zo'n zin om keihard de muziek aan te doen om te kijken of het oplucht. De emmer is vol.

Vandaag was het zo raar. Kom een meisje van 20 me neefje opeens zoenen En echt zo sexy doen. Ik had iets van ok wt* hij is 14 ga iemand van je eigen leeftijd zoeken. En me neefje maar vluchten voor haar.
Echt 1 vaag gedoe.

Mara zij en der vriendinnen vonden het schijnbaar wel normaal

What ever

[girl-in-trouble]

Nou heb ik het de hele dag geprobeerd, echt alles gegeven, mezelf heel zwak gevoeld en dan nóg geen resultaat?! Dat wordt nog wat morgen tijdens het zwemmen.

[dwight88]

Nijn, ik heb ook nog een berg strijkgoed.?

Even de ziekenhuisupdate:
Vanmiddag was het dieptepunt van alles, tot nu toe. Omdat ze vermoeden dat ze naast legionella nóg iets heeft, gingen ze d'r infuus opnieuw aanleggen (als ik het goed begrepen heb), om evt. infecties daar te voorkomen. Klinkt logisch. Daardoor was ze wel eventjes van de medicijnen los. Dat is nog geen ramp, kwartiertje.... maar ook van de morfine. Dat zorgde ervoor dat ze min of meer bijkwam (niet helemaal, d'r ogen bleven dicht maar de huil/paniek-gezichtstrekken waren duidelijk, evenals de manier waarop ze met d'r hand kneep. Dat terwijl ze juist in die coma ligt om ervoor te zorgen dat ze die beademing niet merkt. Mensonterend... maar het was noodzakelijk. Althans, dat hoop ik.
Het gaat dus niet goed, omdat er nog iets is dat ze nog niet kunnen benoemen. Het veroorzaakt hoge koorts, en in combinatie met d'r bloedwaarden moet het meer zijn dan alleen legionelle. Het was al zo kantje boord, wat als nu blijkt dat er nog meer is?

[Serinay~]

Wederom een moment waarop ik me echt zó piepklein voel gewoon. Ik mag die jongen echt niet. Best wel vreemd nu ik erover nadenk, dat uitgerekend híj zo goed als de enige is die in staat is me keer op keer zo poep te laten voelen.


Wat heb ik toch een gruwelijke poephekel aan hem!

als de jeuk nou op zou houden kan ik slapen

ik vind het prachtig om de zon te zien opgaan, maar het hoeft niet elke dag. of nacht.? hm.

o en t internet doet t ook niet helamaal ofzo
ach val allemaal dood. nee. laten we allemaal maar doodvallen, anders blijf ik zo eenzaam achter.

[Redhair]

Dit is niet goed, echt niet.

Ik ging pokeren met K.
Eerst even bij J. gezeten, toen naar K. gegaan. J. bleef op zijn kamer, hij zou misschien later komen.
Onder het pokeren hing een spanning. Een spanning die waarschijnlijk al langer aanwezig is, maar nu merkte ik hem. In feite waren we aan het flirten.
Na twaalf uur kwam poker op tv. Ik zei dat J. moest komen, kon ik tegen hem aanliggen. K. zei dat het ook tegen hem mocht, maar het misschien lullig zou zijn als J. binnenkwam, we zijn al zoveel bij elkaar, J. kon dan rare dingen gaan bedenken.
Ik beaamde het, we konden het beter niet doen, we moesten het niet te moeilijk voor J. maken.
We vielen stil, keken tv, zaten dicht bij elkaar, onze armen raakten elkaar.
K. zei opeens dat we het ook niet te moeilijk voor onszelf moesten maken. Ik schrok, hij had gezegd wat me onbewust bezig hield. Ik knikte, hij ging verder. Hij zei: "Ik kan het niet niet moeilijker maken."
Toen ik vroeg wat hij bedoelde, zei hij dat we een gevaarlijk spel spelen, of verbeelde hij het? Nee, je hebt gelijk.
Als ik J.s vriendin niet was, wist hij wel wat hij wilde. Maar het kon niet, waarom speelden we dan allebei dit spel?
Ik zei dat ik het ook niet wist. Dat het gewoon raar was, in korte tijd waren we zo close en vertrouwd met elkaar, het is gewoon snel gegaan. Ik gek op J. ben, daarom het zo raar is.
Hij had al nagedacht om afstand te nemen, maar dat wilde hij niet. "Als je zo snel zo'n goede vriendin krijgt, ben je gek als je afstand neemt."
We maakten nog even duidelijk dat ik J. heb, maar we wel heel goede vrienden zijn. We gingen weer tv kijken, nog steeds beetje tegen elkaar aan. J. kwam binnen, ging ook zitten. Hij deed vrij afstandelijk. Soms liep hij even weg, dan praatte ik snel met K.
Het kon zijn omdat hij aan het tekenen was, door de pep gewoon gefocust was. Als ik het idee had dat J. dingen vermoedde oid, zou K. met hem praten.

Later ging het beter. We waren aan het lullen, opeens kwam het gesprek op verkrachters, misbruik, incest etc. Allebei vonden ze dat daders dood moesten, ze hadden tenslotte iemand van binnen vermoord en verdienen gewoonweg geen tweede kans.
Ik schrok van hun felheid, viel stil, dacht aan vroeger. Bah, zoveel herinneringen. K. eindigde de discussie dat hij zelf die daders kon vermoorden. Hij had veel van dichtbij meegemaakt en zag hoe kapot je aan zoiets ging.
Ik ging rechtop zitten, voor hun. Mijn gezicht mochten ze niet zien. Het liefst ging ik keihard janken. Ik keek strak naar de tv, rookte een sigaret. Na een tijdje vroeg K. of alles goed was. Met moeite zei ik ja, J. streelde even mijn rug.
K. bleef even stil, toen zei hij dat ik moest zeggen als er wat was, altijd. Ik ontkende weer dat er wat was. Wil niet janken bij jullie, wil niet denken.

Ik ging weg, J. en ik zoenden gewoon. Over 3 uur ga ik daar weer heen, we moeten alledrie wat dingen in de stad regelen. Geen slaap dus, maar de pep houdt me wel wakker.
Kreeg net een sms van K., dat hij het ook allemaal niet meer snapt. Maar ik moest wel proberen die zooi niet te laten escaleren in mijn hoofd, daar kun je gek van worden.
Pff, moet echt met hem praten als J. niet in de buurt is. Dit mag niet tussen ons inkomen. Ik ben met J., dat wil ik ook. Maar die verrekte band tussen K. en mij, die wel meer/anders dan vriendschap is, kan ik niet ontkennen. Kutsituatie, fucking hell.

[Yana]

@ Redhair, succes.

@ OT.
Het voelt een beetje moeilijk, heb de weegschaal ook niet weten te weerstaan. Toch al wel een pakje evergreen op. Ik denk dat het even op gang moet komen vandaag, maar ik geef het niet op. Ik ben gemotiveerd genoeg om door te gaan.

[Gothic]

trainen was gister lekker... komen weer hoop trainingen en wedstrijden aan, maar ik ga gewoon m'n best doen, ben weer onzeker, maar hopelijk gaat het weg als ik hem langer ken...

vandaag lekker thuis, wat langer geslapen, niet werken, tijd voor mezelf en studeren, dat kut studeren...

kutzooi.

hmmm ik ben het zooo zat. Toen ik vannacht in bed lag werd ik even helemaal gek van de pijn. Maarja, wat doe je eraan? Pijnstillers slikken en wachten tot het overgaat, want elke keer gaat het over, maar het komt ook elke keer weer terug! Nouja, ik moet niet zeiken, nu gaat het opzich wel weer. Toch zeik ik nog even door . Ik wou dat ik wist wat ik eraan kon doen, maar daarvoor moet je vaak eerst de oorzaak weten en die is niet bekend. Af en toe speur ik het internet af naar wat het misschien zou kunnen zijn en dan kom ik wel wat dingen tegen, maarja, dat zijn dan ook weer zo'n zwakke ziektebeelden waar je niks mee kunt. Waarom wil ik toch een labeltje? hmm, ik denk dat ik alleen maar erkenning wil, even wil weten dat ik me niet aanstel. Ondertussen strompel ik voort, wachtend tot het overgaat. oooh wat ben ik toch een dramaqueen, haha.

[Ruudje]

~~dolce~~ schreef op 07-08-2006 @ 21:27 :
Je hebt van die dagen dat je denkt alles verkeerd te doen. En zo'n dag heb ik vandaag. Op de kliniek leek een meisje nogal afstand van mij te nemen, het viel me op. Misschien neemt ze al afstand omdat ik bijna wegga. Ik snap dat wel, zelf heb ik ook een beetje de neiging om alvast op de achtergrond te gaan zitten, zodat t allemaal wat minder moeilijk wordt.
En dan, s avonds een smsje van een vriendin..een beetje verwijten naar mijn kant, terwijl ik zo mijn best doe. Hoewel ik weet dat t niet klopt, voelde ik me hier super rot door.
En dan speelt er nog mee,dat ik van een aantal mensen niks meer hoor, en dat doet pijn. En elke keer blijf ik mijn best maar doen, maar ik denk dat t over is.
Of ik het dit keer heb verpest, weet ik niet. Maar het voelt wel weer zo.

Ik geef ff iedereen een **knuffel** die dat nodig hebben.

Beter dan je best kun je niet doen. Ikzelf heb ook ervaring met de 'ruzie' tussen gevoel en verstand... en het blijft moeilijk. Je bent iig niet de enige die hiermee zit!
Bij deze wil ik even zeggen, respect voor jou, als ik zie hoe jij vooruit bent gegaan het afgelopen jaar...

[Nijn*]

@ dwight88: wat heeft een berg strijkgoed met mij te maken?

OT: Gisteren samen met T. naar J. geweest, het was supergezellig. De broer van J. en zijn vrienden waren er ook het was echt heel erg leuk. Was alleen zo knetter, en had iets verkeerd gegeten, vannacht liggen overgeven. Bijna niet geslapen en dan vanochtend vroeg therapie, wat overigens wel goed ging. Vanavond komt m'n broer thuis, en daarna hopelijk nog naar J. toe. Al m'n beslissingen van vanochtend heb ik nu alweer laten varen.. Ach, wat maakt het ook uit.

[gewoonik]

ik heb even echt helemaal geen zin meer.

Ik heb het gehad. Alleen, niemand ziet het, en mijn moeder keurt potentiele relatie af want we zijn allebei niet sterk genoeg. Wel ja, dat kan er ook nog wel bij. Ik heb ook geen zin meer in mn studie, maar eigenlijk nergens in..

Verdomme. En ja, ik weet dat ik zielig klink en het kan me niets schelen.

[Flip!]

Ik wil vakantie

[Chloe Siere]

Ik voel me echt zo zwak... Ik sta echt op springen, zou wel kunnen janken. Maar ik wil niet, ik wil me niet kut voelen, ik wil door... Ik wil hem niet missen, ik wil niet dat ie naar een ander gaat. Ik wil niet dat ie naar een ander gaat kijken als hoe ie naar mij keek... Zo liefdevol, zo verliefd. Ik moet echt weg hier...

[Daantje_0705]

Aaargh, die kut boekenlijst. De ISBN nummers en de prijzen van het boek wat ik moet hebben voor volgend jaar verschillen tussen de Hogeschool site en de Donner site terwijl ik daar dat boek moet/wil halen. Hoe moet ik nou weten welk nummer klopt en of dat boek 37,50 of 76 euro is? Nogal een verschil vind ik Ik ga straks maar even langs en hoop dat ik dan uiteindelijk het goede boek heb.

Mijn therapeut komt op huisbezoek bij mij ... Ik denk dat ik nog maar even door moet gaan met opruimen en dit gele forum moet verlaten.... hmmmm, dat is moeilijk!!!
maargoed *gaat nog even een wasje in de machine doen*

[dwight88]

@ nijn: Niks, ik las weer 's verkeerd . Doe maar alsof het er niet staat

Zometeen gesprek met arts. ben benieuwd.

[Saarah]

Klootzak.

[Saarah]

Oké, verkeerd begrepen. Toch geen klootzak. Maar het blijft verschrikkelijk lullig voor mij. Voor hem ook, denk ik.
Wat een klotesituatie.

opa ligt toch wel erg slecht denk niet dat ie het haalt. Heb al genoeg stervende mensen gezien op mn werk, en hij lijkt gewoon zo afwezig. Denk echt niet dat dit goed gaat komen.