Coulrophobie (angst voor clowns)

Jumpfrious schreef op 06-09-2006 @ 20:31 :
Bij clowns is het vooral gewoon het feit dat je niet weet wie er achter dat geschilderde gezicht, die gekleurde kleren en grote schoenen zit, maar dat je ondertussen wel leuk mee moet doen terwijl die persoon je dus voor gek zet voor een grote groep, of je nu wilt of niet.

En als je nou een clown hebt die geen geschilderd gezicht heeft, grote schoenen en gekleurde kleren en die je niet voor schut zet, wel of niet voor een grote groep en die je gewoon aan het lachen maakt?

[herz]

Nala schreef op 02-09-2006 @ 13:34 :
Goh, heb je die helemaal zelf bedacht?

Nee, om eerlijk zijn door iemand die naast mij in het ziekenhuis lag. Hij was geopereerd aan zijn borstkas. Als hij lachtte had hij verschrikkelijke pijn aan zijn borstkas. Toen de Cliniclowns binnenkwamen vroeg ik vriendelijk doch dringend of ze wilden vertrekken. Maar nee hoor die kankerlijers moesten weer een subsidie opstrijken. Die gast heeft dus een dagje extra aan morfine gelegen.

Ook principieel gezien vind ik het erg lullig om als puber (die ik toendertijd was) een cliniclown op me af te sturen. Mss leuk voor iemand van de basisschool maar niet iemand dat al ontgroeid is en het bloed irritant vind als iemand je probeert aan het lachen te maken terwijl er helemaal niks te lachen valt.

[Morgan le Fay]

Nala schreef op 04-09-2006 @ 00:48 :


Jij hebt hoogstwaarschijnlijk als kind geen dodelijke ziekte gehad dus en daardoor ervaren hoe fantastisch het werk van een cliniclown is?

geen dodelijke nee, wel een tijd in het ziekenhuis gelegen. En jij vindt het dan fantastisch, ik vind het het engste wat er is. Ieder zijn mening.

Morgan le Fay schreef op 07-09-2006 @ 10:57 :
geen dodelijke nee, wel een tijd in het ziekenhuis gelegen. En jij vindt het dan fantastisch, ik vind het het engste wat er is. Ieder zijn mening.

Nou ben ik dus wel benieuwd of je het eng vond omdat je daarvoor al bang was voor clowns of dat je het toen zo eng vond dat je nu bang voor ze bent. (als je dus een cliniclown aan je bed hebt gehad bedoel ik)

En nee, ik probeer niet te zeiken met mijn vragen, ben gewoon echt nieuwsgierig waar het toch vandaan komt.

Hmmm, ik vind clowns tegenwoordig gewoon erg vervelend. Ik hou niet van de kleurtjes, de schmink en het overdreven grappige (overigens hou ik wel van verkleden, ik doe ik niet zomaar Larp natuurlijk).

Daarentegen vond ik ze vroeger doodeng, toen ik een jaar of 3-4 was. Ik kan me nog levendig herinneren dat mijn moeder met me naar het circus wou en ik huilend en schreeuwend bij de kleuterleidsters ging schuilen omdat ik doodsbang was voor de clowns. Uiteindelijk ben ik wel geweest, met de goede raad dat ik mijn ogen moest dichtdoen of wegkijken als de clowns er waren. Van de momenten in het circus herinner ik me eigenlijk weinig meer. Alleen een tribune en dat het donker was.

Nu is er zo niets dat mij daartoe aangezet kan hebben. Het boek It kwam in 1986 uit, ik ben van '82 en hoewel ik al vroeg goed kon lezen, lijkt me niet dat ik het daarvan heb ^^. Geen idee dus waarom ik ze op die leeftijd eng vond. Misschien moet ik er eens bij mijn moeder naar vragen.

Overigens vind ik mimespelers niet irritant, maar ik ben er dan ook nog nooit echt een tegengekomen.

[Jumpfrious]

Nala schreef op 06-09-2006 @ 23:46 :
En als je nou een clown hebt die geen geschilderd gezicht heeft, grote schoenen en gekleurde kleren en die je niet voor schut zet, wel of niet voor een grote groep en die je gewoon aan het lachen maakt?

Noem je het dan niet gewoon een cabaretier?

[moon]

Met clowns heb ik geen enkel probleem...zolang ze maar geen balonnen bij zich hebben

Nala schreef op 04-09-2006 @ 00:48 :


Jij hebt hoogstwaarschijnlijk als kind geen dodelijke ziekte gehad dus en daardoor ervaren hoe fantastisch het werk van een cliniclown is?

Ik had ook geen dodelijke ziekte toen ik in het ziekenhuis lag.
Maar ik had wel een cliniclown... Die is een keer geweest en toen heb ik hem duidelijk gemaakt dat ik er niet van gedient was. Gelukkig was ik niet de enige op de kamer...
Dit is overigens wel een paar jaar geleden.

Maar ik hou verder ook niet van clowns..
Die dingen zijn nergens voor nodig..
De tweeling moet ook altijd om clowns huilen.

[deoxyribose]

John Wayne Gacy jr. verkleedde zich als een clown


En nee, ik ben niet zo gesteld op clowns. Heb geen fobie ofzo. Waarschijnlijk komt het doordat de vrolijkheid van clowns oppervlakkig en gemaakt is, naar mijn mening.

Nala schreef op 06-09-2006 @ 18:41 :
Je hoeft niet per definitie te sterven aan een dodelijke ziekte, je kan beter worden. (van die geweldige wonderverhalen die je dan in die 'je gelooft je ogen niet'-programma's ziet.)

Dan was de ziekte in dat geval toch gewoon niet dodelijk? Volgens mij zijn er weinig tot geen ziektes over waar je hoe dan ook aan dood gaat en waar dan af en toe door een wonder iemand aan overleeft...

Mutant schreef op 07-09-2006 @ 13:31 :
Misschien moet ik er eens bij mijn moeder naar vragen.

Ben benieuwd!

Jumpfrious schreef op 07-09-2006 @ 13:47 :
Noem je het dan niet gewoon een cabaretier?

Nope, niet altijd

Morgan schreef op 08-09-2006 @ 11:39 :
Dan was de ziekte in dat geval toch gewoon niet dodelijk? Volgens mij zijn er weinig tot geen ziektes over waar je hoe dan ook aan dood gaat en waar dan af en toe door een wonder iemand aan overleeft...

Leukemie is een dodelijke ziekte, maar niet iedereen overlijd eraan.

[Muchacha]

Ik snap niet hoe mensen angst kunnen hebben van clowns. Dat je ze niet leuk vindt, snap ik nog, maar dat je er fobisch op reageert... (en dan heb ik het niet over diegenen die het door IT hebben).
Toen ik 15 was, lag ik in het ziekenhuis met appendicitis en kreeg toen ook zo'n stomme clown aan mijn bed die me deed lachen, wat ongelooflijk pijn deed. Dus da's wel hatelijk.

En ja, ze lachen met "ellende", maar dat doen we toch ook met Candid video's? Of mopjes over erge dingen die gebeuren?

Ja en ik snap niet hoe mensen bang kunnen zijn voor muizen of pleinen of whatever. Ik snap zelf niet waarom ik zo bang ben voor spinnen.

fo·bie (de ~ (v.), ~ën)
1 irreële , ziekelijke angst voor iets.

Lijkt me duidelijk.

[Muchacha]

Tuurlijk weet ik wel dat angsten irreëel zijn, maar vaak is er wel een onderliggende verklaring voor (voor spinnen zou het bv iets evolutietheoretisch kunnen zijn). Aan een clown snap ik dat moeilijker.

[Morgan le Fay]

Nala schreef op 07-09-2006 @ 11:57 :
Nou ben ik dus wel benieuwd of je het eng vond omdat je daarvoor al bang was voor clowns of dat je het toen zo eng vond dat je nu bang voor ze bent. (als je dus een cliniclown aan je bed hebt gehad bedoel ik)

En nee, ik probeer niet te zeiken met mijn vragen, ben gewoon echt nieuwsgierig waar het toch vandaan komt.

Het is nu (op 20 jarige leeftijd, best genant) een fobie
Destijds vond ik het gewoon absoluut niet leuk. Ik vind het zo moeilijk te zeggen hoe 'haat' verandert is in 'angst'. Misschien de film 'It'? Maar dat niet alleen. Ik vind het moeilijk.

En ik vind je niet zeiken. Ik kan wel tegen een beetje tegengas

Morgan le Fay schreef op 09-09-2006 @ 09:58 :
Het is nu (op 20 jarige leeftijd, best genant) een fobie
Destijds vond ik het gewoon absoluut niet leuk. Ik vind het zo moeilijk te zeggen hoe 'haat' verandert is in 'angst'. Misschien de film 'It'? Maar dat niet alleen. Ik vind het moeilijk.

En ik vind je niet zeiken. Ik kan wel tegen een beetje tegengas

Niets genants aan een fobie, dat is absoluut niet leeftijdsgebonden dus maak je wat dat betreft geen zorgen

Ik heb gewoon het idee dat een fobie een bepaalde oorzaak moet hebben. Zo word een vriendin van mij gillend gek als ze ook maar een paard ruikt, hoort of ziet. Ze word dan echt vreselijk bang, maar dat komt omdat ze er een keer afgevallen was. En toen ze haar angst wilde overwinnen beet dat beest haar. Snap dus wel dat er een oorzaak is.
Ik ben dus heel benieuwd naar de oorzaak (situatie, gedachte, film, boek wat dan ook) van deze angst bij de mensen hier.

[Morgan le Fay]

Erg vaak kom ik niet eens in aanraking met clowns. Maar vandaag liepen er twee in de stad. Ik schrik dan echt en ga aan de andere kant van de straat lopen...

Het is natuurlijk ook een goede vraag: waarom? Ik ben ook heel bang voor honden, maar ja, vroeger ben ik erdoor gebeten dus dat wat duidelijker. Wat het met clowns is..Ik zal er nog eens over nadenken...

[OwL]

Gewone clowns in t echt vind ik niet bepaald angstaanjagend en soms zijn ze ook grappig.
Maar ze worden heel wat minder als je er beelden of schilderijen van gaat maken. Dan zie je zo'n verstarde lach op de kop van dat ding, die soms kan overkomen als een grimas.
Mijn broertje had bijvoorbleed een of ander schilderij (van een clown) van m'n kitscherige oma gekregen. Maar die clown lachtte echt heel duivels en je werd er gewoon bang van

N00dles schreef op 04-09-2006 @ 17:57 :
"Hoogstwaarschijnlijk"

ik heb het in het algemeen met verkleede mensen. Zo was ik in Venetie, en daar merkte ik een verkleed iemand te laat op, wat resulteerde in een hysterische aanval van hyperventilatie en keihard wegrennen... (daar word je dan 20 voor)

tis best lastig, ik woon in Amsterdam, en op de Dam willen nog wel eens van die mensen staan, mooi dat ik er met een grote boog omheen loop

mensen denken altijd dat ik een grapje maak, maar duw mij maar eens naar een verkleed persoon; gillen dat ik doe

Verkleedfeesten/gemaskerd bal ontwijk ik ook altijd...

Ik ben niet bang voor de clown zelf, maar vroeger was ik altijd bang dat ik tijdens een voorstelling ofzo naar voren geroepen werd, of dat ze op straat naar me toekwamen ofzo. Om diezelfde reden was ik ook bang voor zwarte Pieten.

[grandmommy]

BadlyDrawnGirl schreef op 11-09-2006 @ 22:10 :
ik heb het in het algemeen met verkleede mensen.

ik eigenlijk ook wel een beetje. afgelopen zaterdag zag ik in breda mensen die middeleeuws verkleed waren en ik moet zeggen dat ik een bepaalde vorm van angst voelde. gek genoeg verkleedde ik me vroeger best graag.

maar clowns vind ik echt heel eng en stom en ik wil ze slaan. wat al gezegd werd, ze dringen hun zogenaamde grappigheid op, en ze zien er belachelijk uit en ik associeer clowns vreemd genoeg vaak met sexuele intimidatie en verkrachting, geen idee waarom. maar ik kan dus geen aandacht krijgen van een clown, dan wordt ik erg bang. ik ben ook een hele tijd bang geweest voor zwarte pieten, maar toen ik eenmaal door had dat het gewoon dorpsgenoten van me waren was het over.

ik weet niet waar het vandaan komt maar het is zeker versterkt door pennywise the clown uit IT. maar daarvoor moest ik er ook al niet bijster veel van hebben. als ik in een ziekenhuis zou liggen en er zou ondanks mijn leeftijd een cliniclown op mijn kamer komen, zou ik denk ik best agressief kunnen reageren. ik krijg er nu al rillingen van.

is iemand trouwens bekend met een fobie voor onderzeeers en duikboten en grote walvissen? ik wel, en ik heb geen idee hoe ik eraan kom of hoe het heet maar daarvoor ben ik nog banger dan voor clowns, ik ben ooit eens compleet in paniek geraakt toen ik het geraamte van een potvis in een museum zag hangen, iehhhh jaiks.

[Morgan le Fay]

BadlyDrawnGirl schreef op 11-09-2006 @ 22:10 :
ik heb het in het algemeen met verkleede mensen. Zo was ik in Venetie, en daar merkte ik een verkleed iemand te laat op, wat resulteerde in een hysterische aanval van hyperventilatie en keihard wegrennen... (daar word je dan 20 voor)

tis best lastig, ik woon in Amsterdam, en op de Dam willen nog wel eens van die mensen staan, mooi dat ik er met een grote boog omheen loop

mensen denken altijd dat ik een grapje maak, maar duw mij maar eens naar een verkleed persoon; gillen dat ik doe

Verkleedfeesten/gemaskerd bal ontwijk ik ook altijd...

dan had ik echt een probleem gehad. Ik zit in de fantasy scene.Verkleden is belangrijk.

Muchacha schreef op 08-09-2006 @ 13:20 :
En ja, ze lachen met "ellende"

lekkere late reactie Maar lang niet iedere clown werkt zo. (echt nog een keer, niet om te zeiken, maar ik probeer het gewoon echt te begrijpen)

BadlyDrawnGirl schreef op 11-09-2006 @ 22:10 :
ik heb het in het algemeen met verkleede mensen.

Dat lijkt me ook wel vervelend. Ik ben zo'n raar persoon die bewust probeert te vergeten dat daar een gewoon iemand in zit. Vind het veel te leuk om voor te stellen dat ze daadwerkelijk zijn wat ze voor proberen te stellen. Maar goed, ik ben ook echt helemaal gelukkig als je me meeneemt naar een goede clown Kortom: het tegenover gestelde. ik denk dat het daarom voor mij ook zo moeilijk is om voor te stellen dat je er daadwerkelijk bang voor kan zijn.

Het is dat het voor jullie (= de mensen die hier last van hebben) zo vervelend is, maar buiten dat vind ik het echt enorm intressant! Stiekem...sorry....