Advertentie | |
|
![]() |
||
![]() |
Citaat:
Natuurlijk kán het wel zo zijn dat de ouders van de TS wel zo zijn, en als dat het geval is dan zit er m.i. niks anders op dan dat óf jij met hem breekt, of hij met zijn familie en omgeving. Maar eer je dat kunt constateren ben je volgens mij al heel wat pijnlijke momenten verder. |
![]() |
|
een geloof heeft principes, dat zijn waarheden. dat er wat randkerkelijken zijn die ook geloven in een hogere macht, wil nog niet zeggen dat ze gelovig zijn. in het geval van de ts zijn er duidelijke principes, dus zal het geloof er wel wat serieuzer aan toe gaan.
eigenlijk zie ik het hele principe niet zo en vind ik ´breken` voorlopig een nogal raar woord. jij komt daar in een gelovige familie. wie moet zich dan aanpassen.het gaat erom wat jouw vriend en jij voor keuzes maken. als jullie kwa geloven of niet-geloven met elkaar op één lijn staan is er werkelijk niets aan de hand. jullie kiezen voor elkaar, jullie moeten verder. praat hem hooguit aan wat zelfstandiger te zijn, jij gedraagt je netjes en verder niets aan de hand. dat die ouders jouw príncipes niet leuk vinden lijkt me niet meer dan logisch en bovendien totaal niet relevant. misschien trekt niet alleen je vriend, maar jij ook veel te veel van die ouders aan ![]() |
![]() |
|
![]() |
Bedenk wel dat het gezin de hoeksteen van de samenleving is volgens de gelovigen. Je niets aantrekken van je ouders is dus veel moeilijker dan normaalgesproken. Het is te simplistisch gedacht om te zeggen dat het oordeel van die ouders er niet toe doet. De vriend van de TS wil waarschijnlijk zijn ouders niet kwetsen, wat ik hem overigens niet direct kwalijk kan nemen.
Als dat echt zo simpel was dat had de TS of haar vriend toch allang gezegd: nee sorry maar dan kan ik niet of dat doe ik niet. Punt. Dan was heel dit topic niet nodig geweest. (sorry ik blijf maar editten) Laatst gewijzigd op 31-12-2006 om 01:10. |
![]() |
|
ik ben zelf ook goed christelijk (of de familie moet mormoons zijn oid), en ik heb dat nooit zo in de praktijk ervaren. het komt op mij over, maar ik kan het mis hebben, dat dit geen wetten zijn, maar sterke principes. dus niet: jij moet. maar: dit moet volgens de bijbel, dus jij ook. en god bestaat, dus jij kunt ook niet tegen hem zondigen! dat is dus geloven.
ik weet niet hoe simpel het is, maar volgens mij heeft haar vriend wel moeite met dat simpel te zeggen. en inderdaad, je ouders kwetsen is niet fijn. hoeft ook niet, denk ik, hij moet er over spreken. als hij dat niet wil blijft hij zo bezig of moet hij op een andere vervelende manier gaan reageren (zoals het voorval dat de ts niet mee naar de kerk wilde). maar goed, ik bemoei me verder nergens mee. ik denk alleen dat je absoluut geen problemen moet maken waar ze niet noodzakelijk zijn. |
![]() |
|
Verwijderd
|
Ik ben ook christen en mijn vriend is het niet. Maar hij vindt het niet erg dat hij met kerst mee moest naar de kerk van mijn ouders. Zij zijn namelijk ook best wel gelovig, dus mag ik niet bij hem op de kamer slapen, ze zijn dan wel weer zo soepel dat ik wel bij hem mag slapen maar dan ik de logeerkamer.
En opzich, zo heel erg is dat uurtje op kerstavond in de kerk nou ook weer niet, je wordt er nooit slechter van en als je het niet kent is kerst helemaal niet zo heel erg. |
![]() |
||
Citaat:
heb je niet echt een hekel aan gelovige mensen die hun regels aan anderen opdringen ![]()
__________________
Talk that kinky shit up in my ear, buy me pink pretty underwear!
|
Advertentie |
|
|
|
![]() |
||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Eten & Drinken |
Kerst! Daantje_0705 | 4 | 21-12-2012 10:54 | |
De Kantine |
Uit de oude DOOS: hoe noemde je als kind de geslachtsdelen? Verwijderd | 150 | 02-07-2010 09:42 | |
De Kantine |
Het Niet Grappig Topic maxwell | 59 | 02-07-2008 16:48 |