weg gaan

ShadowNegative schreef:

ik weet ook niet of het heel duidelijk is overgekomen maa,
ik heb echt alles gedaan om thuis te blijven, juegddiensten bellen, met vrienden erover praten, enz.
maar niets hielp

, ben je sowieso wel bij de jeugdzorgdienstdinggedoe geweest? Of alleen bellen?

[ShadowNegative]

ik heb al gebeld, maar ik kreeg het gevoel alsof diegene niet wist hoe ik me voelde, en ik vind dat je dat moet weten als je iemand wil helpen

[Nijn*]

Dat is door de telefoon misschien ook wat moeilijk beoordelen. Is het niet een idee om een afspraak te maken bij Jeugdzorg, zodat je iemand 'live' spreekt en kijkt wat daar uit komt? Mijn ervaring is namelijk dat je meestal meer en beter je probleem kwijt kunt bij iemand als je face to face met elkaar praat in plaats van alleen aan de telefoon. En schrijf niet meteen heel jeugdzorg af omdat je toevallig één persoon hebt gesproken die je naar jouw gevoel niet begreep. Er werken daar duizenden mensen en er is er vast wel één bij die je kan helpen.

[ShadowNegative]

ik zal het proberen
er is dan echter 1 probleem
mijn ouders mogen er niet achter komen
dan krijg ik daar erg veel gezeik over

en ik heb geen idee hoe ik dat zou moeten doen zonder dat mijn ouders het merken

[Nienna*]

Volgens mij, omdat je zestien bent, ben je niet verplicht je ouders in te lichten... toch? (en dat mogen zij dan ook niet doen zonder jouw toestemming) Dacht ik althans.

[ShadowNegative]

maar hoe gaat dat dan precies in z'n werk?
ik kan niet zomaar een dagje weg blijven van huis
dan krijg ik sowieso vragen

[Dvine]

ShadowNegative schreef:

hoe wordt dat dan aangepakt?
wordt je in begeleid kamerwonen geplaatst of zo?
als het kan zou ik graag meer willen weten hierover

Ik had zelf de desbetreffende dag al een afspraak met iemand van jeugdzorg voor een intake bij het begeleid kamerwonen. Ik had toen de keuze tussen spoed en nog eventjes wachten.

Ik koos voor nog eventjes wachten, maar ik wist niet dat toen ik thuiskwam mijn moeder klaarstond om me het huid vol te schelden en om me te vertellen dat ik een egoïstisch persoon was etc etc. En nog wat meer dingen... Toen heb ik het crisisnummer gebeld en gezegd dat ik weg ging, ze waren het daar niet mee eens en wilden mijn moeder spreken. Mijn moeder deed aan de telefoon met hun alsof er niets aan de hand was terwijl ze bij mij op de achtergrond aan het schreeuwen was.

Uiteindelijk naar mn destijdse vriend gegaan en daar heeft mijn zus me opgehaald. Vanuit mijn zus ben ik verder gegaan met het zoeken van een plekje in begeleid kamerwonen. Ik ben toen via spoedzorg geholpen.

ShadowNegative schreef:

ik heb al gebeld, maar ik kreeg het gevoel alsof diegene niet wist hoe ik me voelde, en ik vind dat je dat moet weten als je iemand wil helpen

Er zijn ook meerdere medewerkers, je deed het via een telefoon, je hebt waarscheinelijk niet eens alles verteld.

Wat je ouders betreft:
"pa en ma, ik ga naar een maatschappelijk werkster omdat ik het hier verdomme niet meer trek!"

breek je de bek maar eens los, en nu niet gaan denken "ja.. maar dan dat. dat dat"
nee, gewoon doen

[ShadowNegative]

ik wil graag naar jeugdzorg bellen nu, maar ik denk dat ik nog ff wacht
het is in mijn hoofd echt een gigantische chaos
als dat er dan ook nog bij komt dan wordt ik gewoon hysterisch en dan "verlies" ik mezelf
als jullie begrijpen wat ik bedoel

en ik moet eerst wat meer te weten komen over het begeleid kamerwonen

Of je gaat er gewoon heen, wat veel beter is.

[Dvine]

Wat Rode Panda zegt, je kan het blijven uitstellen. maar of dat nou zo goed is.

[Lasagna]

fijn dat er nu in ieder geval mensen tot je zijn doorgedrongen.

je bent een beetje buiten jezelf, denk ik. dat merk ik doordat je alles van de afgelopen posts zo'n beetje hebt afgewezen. terwijl de Jeugdzorg wel degelijk een goede oplossing is. mijn advies: zet die pc even uit, ga even rustig zitten, zet wat thee ofzo... en bel dan de Jeugdzorg eens op, maak een afspraak om daar langs te gaan. je ouders hoeven daar niets van te weten, maar je zou het ze ook kunnen vertellen. als je daar dan bent, kun je rustig je hele verhaal doen, zij zullen dan wel grotendeels weten hoe jij je voelt. vervolgens kijken ze wat het beste voor je is: je zou bijvoorbeeld ook naar een psycholoog kunnen gaan. een andere optie is begeleid wonen.

het komt heus goed, als je wat meer van ons aanneemt en wat minder in zelfmedelijden blijft zitten.

Dvine schreef:

Wat Rode Panda zegt, je kan het blijven uitstellen. maar of dat nou zo goed is.

[ShadowNegative]

ik ga echt mijn best doen om niet weg te lopen, dat doe ik zeker
maar als ik het gewoon niet meer uithoud, dan moet ik weg

maar stel, ik ga weg, naar de andere kant van de wereld
zeg maar Japan, stel ik ga naar Japan.

wat zou er dan gebeuren als ik daar gepakt zou worden
wordt ik daar dan vastgehouden?
of word ik teruggestuurd, omdat ik minderjarig ben?

[Dvine]

Je hebt een visum nodig, je komt daar als het goed is niet eens door de douane heen. Dus je wordt per direct teruggestuurd.

Edit: En sowieso, je gooit je leven weg als je daadwerkelijk wegloopt. Je kunt altijd naar de crisisopvang van Jeugdzorg mocht het écht niet meer gaan.

[ShadowNegative]

Dvine schreef:

Je hebt een visum nodig, je komt daar als het goed is niet eens door de douane heen. Dus je wordt per direct teruggestuurd.

Edit: En sowieso, je gooit je leven weg als je daadwerkelijk wegloopt. Je kunt altijd naar de crisisopvang van Jeugdzorg mocht het écht niet meer gaan.

het leuke is, ik ga op de fiets (als ik al weg ga)
en ik ben een natuurmens
dus ongeveer 23.000 km fietsen door voor het grootste gedeelte natuur vin ik niet erg

maar zoals ik al zei, ALS ik al weg ga

[ganralph]

als je 23.000 km gaat fietsen betekent dat alleen maar dat je meer visa nodig hebt. voor ieder land buiten de EU dat je doorkruist heb je mogelijk een visum nodig. het maakt echt niet uit of je met de fiets of met het vliegtuig gaat.

maar goed, dat is voor nu gelukkig helemaal niet van toepassing

[ShadowNegative]

gelukkig nog niet

[Volk]

Maar als je gaat fietsen, waar ga je dan slapen? Ga je elke nacht een hotelletje boeken of ga je met je tentje langs de weg staan? Of had je iets beters bedacht? En hoe ga je dan eten regelen. Onderweg steeds nieuw eten kopen of in Nederland al met een grote tas vol voedsel vertrekken? Zijn de wegen en weersomstandigheden wel goed? Krijg je geen problemen bij de grenzen van landen als je als minderjarige op een fietsje zonder begeleiding en waarschijnlijk zonder visum een ander land in gaat? Je zult onderweg steeds dingen moeten aanschaffen, dus je zult geld moeten wisselen, wat ook weer geld kost. Weet je de weg en spreek je de talen die ze in de landen spreken waar je doorheen moet? Want lang niet overal red je het met engels. En als je in the middle of nowhere bent en je fiets gaat stuk... Heb je dan genoeg reserve onderdelen? Is er in de landen waar je doorheen moet makkelijk aan fietsonderdelen te komen? Heb je wel een geschikte fiets? Dit zijn vragen die bij me op komen als ik lees dat je met de fiets wilt gaan. Nu zeg je wel dat je nog niet gaat. Maar volgens mij heb je er niet goed over nagedacht want anders zou je helemaal niet gaan.

[ShadowNegative]

ik weet niet wat de toekomst mij zal brengen
daarom weet ik nog niet of ik weg ga

[Juana__]

ShadowNegative schreef:

ik ga echt mijn best doen om niet weg te lopen, dat doe ik zeker
maar als ik het gewoon niet meer uithoud, dan moet ik weg

maar stel, ik ga weg, naar de andere kant van de wereld
zeg maar Japan, stel ik ga naar Japan.

wat zou er dan gebeuren als ik daar gepakt zou worden
wordt ik daar dan vastgehouden?
of word ik teruggestuurd, omdat ik minderjarig ben?

Dat hangt er allemaal van af naar welk land je gaat.
Bij sommige zal je er van af komen met een flinke boete te betalen waarna je vrijwillig terug gaat naar je land. Anderen zullen je oplsuiten tot ze je deporteren, nog anderen zullen je gewoon niet binnenlaten...
Maar ik neem aan dat aangezien je minderjarig bent, ze gewoon zullen contact opnemen met je ouders...

In de meeste landen krijg je een verblijfsvergunning als je daar een wergever hebt die een contract met je afsluit en dus dat je dit ook kan bewijzen. Andere redenen zijn: familie/echtegenote of echtgenoot/kinderen hebben die daar geboren zijn/politieke redenen/sport, wetenschap, kunst, godsdienst/e en student zijn.
Maar voor allemaal geldt hetzelfde: je hebt papieren nodig uit je eigen land die vertaald zijn en voor echt verklaard zijn... als minderjarige kan je dit niet doen en bovendien is het duur.


Ik raad je dan ook aan te doen zoals de andere forummers al zeiden: vraag hulp bij jeugdzorg, zorg dat je op een wettige manier onafhankelijk van je ouders wordt.
Maak je middelbaar af in Nederland, en als je daarna nog weg wilt... ga dan studeren in een ander land

En op de vraag 'wat zeg ik tegen mijn ouders?' wel, die zeg je toch gewoon niets... aangezien je relatie met hen zo slecht is dat je wil weglopen, waarom zou je ze dan uitleg geven?
Wees blij dat je in Nederland woont, je hebt veel rechten als een kind en je kan die opeisen...

[ShadowNegative]

zoals welke rechten?

ik heb in mijn leven nooit recht ergens op gehad
ik word al 16 jaar lang als slaaf gebruikt
ik word gezien als klein kind met een IQ van 2

de rechten die ik hoor te hebben
daar heb ik nog nooit kennis mee gemaakt

[Juana__]

Veel rechten geniet je gewoon zonder dat je het beseft.
Maar jou probleem is emotionele/geestelijke verwaarlozing/mishandeling, of niet?

http://www.kinderrechten.nl/
http://www.jeugdengezin.nl/dossiers/...ng/default.asp

[ShadowNegative]

ja, ik werd altijd als slaafje gebruikt. doe dit, doe dat, das het enige wat ik de hele dag door hoorde
ik heb nooit een eigen leven gehad, alles wat ik wou doen werd afgekeurd, ik moest doen wat andere zeiden
zo gaat het nu al heel mijn leven

daarom wil ik nu losbreken hieruit
ik wil mijn eigen leven leiden

[J--]

ShadowNegative, ik weet hoe je je voelt.
Thuis wordt ik ook alleen maar uitgescholden en mishandeld maar weet je wat ik doe...
Ik luister er niet naar en concentreer me op wat ik op dat moment aan het doen ben.
ik probeer zoveel mogelijk dingen goed te doen.
Ja, ik heb ook idd het zelfde probleem als jou.
Je voelt je niet gewaardeerd, je denkt dat iedereen tegen jou is.
maar juist dat maakt je sterker.
Mij maakt het in ieder geval sterker.
het geeft mij brandstof om door te gaan zodat ik het tegendeel kan bewijzen van al de mensen die zeiden dat ik het nooit zou halen.
Maar ik blijf gedreven en focus me op m'n toekomst want later wanneer ik ouder ben(en wat ik nu ga zeggen weet ik heel zeker) dat die mensen die mij m'n hele jeugd af hebben lopen kraken het 5 x zo hard zullen terugvoelen.
Ik hoop dat jij je gefocust houdt op je toekomst en ik wens je het beste toe.

J--.

[ShadowNegative]

ik word door iedereen als zwak gezien omdat ik bijvoorbeeld liever kapot geslagen wordt dan dat ik terug vecht
ik wil iedereen bewijzen dat ik niet zwak ben, dat ik sterk genoeg ben om alleen door het leven te kunnen gaan, dat ik sterk genoeg ben om met erg weinig te overleven, dat ik sterk genoeg ben om de dood onder ogen te komen

[ShadowNegative]

het spijt me om dit te zeggen, maar ik heb geen andere keuze dan weg te gaan
mijn ouders lopen de hele dag tegen mij te schreeuwen, ik kan er niet meer tegen
als ik in NL blijf zullen ze ontdekken waar ik ben, dan gaat alles direct weer zoals het eerst was
ik ga buiten NL, buiten Europa, ik ga waar de weg mij heen leid, geen bestemming, geen vaste richting
ik zal slapen onder de sterren, en ik zal overdag nooit stil blijven staan, geen seconde

Dat is een naïeve droom. Slapen onder de sterren, was je van plan een westernfilm op te nemen? Nooit stil staan - een leven zonder in de rij te staan voor soep bij het Leger des Heils? Weglopen tot daar aan toe, maar je klinkt heel erg alsof je geen idee hebt waar je aan begint...
Sterkte. Ik denk aan je.

[ShadowNegative]

zolang ik in de EU ben zal ik niet stil blijven staan nee
en slapen onder de sterren zal ik soms wel eens moeten doen ja
ik kan niet altijd een warm bed in

Het is goed dat je in ieder geval inziet dat je niet altijd een warm bed zult hebben, maar 'slapen onder de sterren' klinkt wel heel geromantiseerd. En dat komt niet over alsof je echt weet waar je aan begint.

Heb je niet gewoon iemand nodig om mee te kunnen praten? Wat dat betreft - je kan me altijd een persoonlijk bericht sturen

[Batave]

Kerel, ik weet dat je probeert los te komen van je familie, maar dit is niet de oplossing. Je bent 16 jaar oud, een van de meest bepalende fases in je leven, denk niet dat je zomaar kan overleven zonder baan of geld. Bel tenminste eerst de kindertelefoon. Ik weet dat het misschien een beetje kinderachtig klinkt, maar vraag daar naar wat zij voor je kunnen regelen. Als je het echt niet meer uithoudt kan je het beste bij een vriend of vriendin logeren voor een tijdje, totdat er een oplossing is. Weglopen helpt niks.

[Juana__]

En slapen onder de donkere regenwolken of onder sneeuw?

Als jij vrijwillig je eigen ongeluk tegemoet wil lopen... doe maar... hier zijn al genoeg waarschuwingen en alternatieven gegeven

weglopen voor je problemen is nooit de oplossing,
je bent weg en dan? je gevoelens blijven en je voelt
nog ongelukkiger omdat je nu echt alleen bent
dit is geen boek waar het allemaal goed afloopt.
zijn genoeg gangster, drugshandelaars, en de
andere dingen waarmee je in aanraking komt
wie weet eindig je voor deze keus op je 20ste
in het dodenrijk, of nog erger een celstraf.
en altijd zou je het gevoel behouden van
'was ik maar niet weggelopen'.
je familie zal huilen ook al kan je het je nu nog
niet voorstellen denk aan de pijn die je voelt
toen iemand of iets doodging waarvan je hield
nog steeds te boos bedenk dan ook dat je die pijn
ook voelt

[ShadowNegative]

ik weet waar ik naartoe moet om te overleven
ik weet hoe ik moet reizen
en het is echt knap als het iemand lukt om mij te veranderen

en nee, mijn gevoelens laat ik thuis, ik ga een nieuwe start maken
ik begin een nieuw leven

[Nijn*]

Ik vind het nut van deze topic steeds meer achteruit gaan. ShadowNegative; jij WILT geen andere oplossingen horen. Er zijn hier genoeg mensen die keer op keer nieuwe oplossingen, nieuwe perspectieven aandragen, die je proberen te laten inzien dat wat jij in je hoofd hebt gehaald simpelweg niet kan. Iedereen hier probeert je dat in te laten zien, wat je hebt bedacht is niet realistisch, geromantiseerd en weglopen voor je problemen. Ondanks alles vertel je hier alleen maar hoe graag je weg wilt, dat je dat ook echt gaat doen en dat niemand je kan tegenhouden of veranderen. Ondanks je stelligheid, vind je het blijkbaar belangrijk om hier rond te blijven hangen en te verkondigen dat de situatie toch niet anders gaat worden. Mijn vraag is, wat wil je nog met deze topic? Niemand gaat je tips geven over hoe je het beste kunt weglopen, alleen maar over alternatieven en de nadelen van weglopen. Niemand gaat je hier aanmoedigen om te gaan of je vertellen hoe sterk je bent dat je wilt weglopen. Je loopt je eigen ongeluk in, maar er zijn hier al genoeg mensen geweest die je daarvoor probeerden te behoeden. Dus wat wil je hier nu eigenlijk nog horen?

[Dvine]

Ik ben er ook klaar mee, ik heb je ook dingen verteld en op deze manier verpest je het alleen maar nog meer voor jezelf. Succes ermee.

[J--]

Waarom zie je gewoon niet het positieve in het leven?
Er zijn heus wel mensen die om je geven, ShadowNegative
En precies wat denkertje 12jr zegt,
Je neemt heel veel risico's met je mee.
Je zal later echt wel spijt krijgen en dat weet ik heel zeker
Maar ik hoop dat je een goede keuze kan maken
en ik wens je veel sterkte toe.

J--.

[Daboman]

Ik ben er ook klaar mee. Hoe kunnen wij hem nog serieus nemen als hij ons niet serieus neemt? Ik sluit me aan bij nijn.

[ShadowNegative]

waarom blijven jullie dan posten?
echt, soms is het niet te geloven hoe idioot de meeste mensen zijn
ik dacht dat ik al bijna de grootste idioot in de wereld was
blijkbaar staan er nog veel mensen boven mij

[Batave]

ShadowNegative schreef:

waarom blijven jullie dan posten?
echt, soms is het niet te geloven hoe idioot de meeste mensen zijn
ik dacht dat ik al bijna de grootste idioot in de wereld was
blijkbaar staan er nog veel mensen boven mij

Omdat we willen dat je niet je leven vergooit.

@Shadow een paar vraagjes:
Heb je al informatie gezocht over begeleid wonen? Ik ken her en der ook jongens en meisjes rond jou leeftijd die begeleid wonen en hun ouders ook niet meer spraken door grote problemen thuis. Hun zagen het ook totaal niet meer zitten, liepen vaker weg van huis omdat ze thuis werden mishandeld. Hun zijn er erg van opgeknapt om daar te wonen. Natuurlijk zijn er moeilijke periodes, maar ze hebben nu wel een mooi eigen leven met goede opleiding.
Het is misschien wel een grote stap om begeleid te gaan wonen, maar wel een stuk verstandiger en een minder grote stap dan duizenden kilometers verderop met niks te zitten.

[Daantjer]

Shadow, wij willen niet dat je je leven vergooit en je kan ook proberen bij een vriend/vriendin een tijdje proberen in te wonen, ga van daar uit naar de jeugdzorg en probeer dat begeleid kamerwonen, als je denkt dat je te veel negatieve herinneringen hebt aan nederland probeer je het in een andere stad eerst maar, maar wat je nu wil doen is onverstandig en regelrechte zelfmoord, en sta ook open voor oplossingen

[anoniem93]

Ben ik dan de enige die denkt dat dit wel een goede oplossing KAN zijn (KAN, omdat je je wel heel goed moet voorbereiden en heel weloverwogen te werk moet gaan)? Als je echt alles geprobeerd hebt, kan het heel fijn zijn totaal overnieuw te beginnen (denk ik, nog nooit persoonlijk meegemaakt). Wat echter wel van belang is, is het land waar je uiteindelijk heen zou willen. Dan kan ik (of anderen) je tips geven voor de voorbereiding. En toch, hoe erg je je ouders ook haat oid, ik zou een briefje of een gesprek voor ze achterlaten, zoadat ze weten dat het goed met je gaat. Dan kan het namelijk zo zijn dat ze inzien dat ze wél om je geven.

Er zijn wel dingen aan jou plan die ik volkomen belachelij vindt. Zo denk ik niet dat je in je eentje de hele eu kunt door fietsen. Of je dat nou wil of niet, dat kan niet. al rekening gehouden met eventuele bergpassen, stormen, hittegolven, afstanden, geld, slaapplaatsen (tentje langs de weg is in veel landen verboden, word je opgepakt door de politie. Een x kan goed gaan, 100 x sowieso niet). Relaistischer is het om bijv met de trein te reizen. Daar mag iedereen in en het is tenminste veilig. Buiten Europa reizen is op jou leeftijd ook erg moeilijk. Enige landen voor zover ik weet buiten de eu waarvoor je geen visum nodig hebt dat je van te voren hebt aangevraagd zijn albanie, zwitserland, noorwegen, ijsland, ministaten, joegoslavische staten, turkije, egypte, tunesie, marokko, vs en canada.

ook moet duidelijk zijn dat dit pas de oplossing is die je als ALLERLAATSTE moet kiezen, en dan nog meot je er heel goed over nadenken, wantje kunt je familie en evt. vrienden er HEEL VEEL verdriet mee doen (ookal denk je zelf van niet)

Als je echt geen andere oplossing vindt, wens ik je heel veel succes en sterkte met het plan.

Paklijst:

Fiets
Fietspomp
Bandenplakset
Tentje
Kampeerbestek
Gamel
Aansteker
Zakmes
Zaklamp
batterijen
Pinpas
Rolletje touw
doosje pleisters
condooms
Waterdichte tas
doosje biotex
badslippers
handdoeken
voldoende kleren
jas
winterjas
tandenborstel
mobiele telefoon + lader
zonnebril
zonnebrandcreme
Een rubberboot die groot genoeg is voor dit alles om van China naar Japan te varen.

Dan kom je de eerste paar weken wel door.

Maar als ik jou was, zou ik het niet doen, dat krijg je nooit allemaal op de fiets....

en mogen we nu eindelijk dat schaduw reageert en wat ze gaat doen zodat we dit ding kunnen sluiten met een goed/verveeld/schuld gevoel

[Lasagna]

jezus wat ben jij koppig zeg...

ga gewoon NIET naar het buitenland. dat is gewoon niet slim. je hebt er duidelijk ook nog totaal niet over na gedacht. op de fiets zei je? en af en toe onder de sterren slapen? daar kom je heus nog wel op terug. ik zie ook wel dat je het huis uit moet (tenminste, zo kom je over). als je dat doet mogen ze je niet eens terug halen, je bent 16.