Denken aan zelfmoord (depressie?)

Ga dan ook niet rond liggen bazuinen dat je drie maanden depressief bent geweest en dat je daar binnen twee weken vanaf was door slaap en vitamine, want dan ben je waarschijnlijk niet eens depressief geweest.

[winnie the pooh]

Lusi schreef:

Is er een diagnose gesteld? Zo nee, dan kun je beter niet dit soort adviezen geven. Het klinkt nogal onwaarschijnlijk wat je vertelt en in twee weken kun je een echte depressie sowieso niet 'genezen'.

Hier sluit ik me bij aan.
Dat van veel slapen ben ik het wel mee eens, maar ik vind het idd ook bullshit dat je dat in 2 weken ff op kan lossen. Ik heb zelf sinds ongeveer vorig jaar augustus-september een depressie en ik ben er nog steeds niet vanaf, zelfs niet met veel slaap. En die vitaminepillen vind ik ook maar onzin, ik merk wel dat ik niet de hele dag alleen maar thuis moet zitten, maar af en toe ook gewoon eens met ouders en de hond buiten wandelen ofzo, want dat werkt vaak wel, maar vitaminepillen geloof ik niet in.

Ik kan niet veel zeggen, gewoon wat de andere zeggen

Sterkte!

[Mc Kauw]

Volgens mij is ze het zat hier.

[Dr. Durrr]

Je kunt ook op Pratenonline terecht. Daar kun je (na een afspraak) chatten met professionele hulpverleners. Ik vind het heel knap dat je durft aan te geven dat je een probleem hebt. Erover praten is de eerste stap naar vooruitgang.

Succes!

[Prue Halliwell]

lottejojo schreef:

Update here:
Mijn mentor heeft gisteren doodleuk mijn oudees zitten bellen :$
Die waren een beetje pissig omdat ik wel alles op school vertelde, maar niet thuis. Verder weet ik niet wat ze allemaal dachten. Ik baal er ontiegelijk van, maja, ze komen binnenkort ook op gesprek bij mijn mentor. Niiet leuwk. Ik haat het als volwassenen achter me rug om over mij gaan praten...

lottejojo schreef:

Maar ik weet nu al dat binnen een paar dagen, hooguit een maand, de hele familie het weet. Onze familie moet namelijk zo'n "close happy family" voorstellen door alle geheimen met elkaar te delen. Erug vervelen :$

Zo komt het over alsof je alleen wilt klagen en geen oplossing wilt voor je problemen. Verder weet je niet wat ze allemaal dachten? Dus nadat je erachter kwam, dat je mentor je ouders had gebeld, ben je niet gaan communiceren met je ouders? Bevoorbeeld dat je het niet erg op prijs zou stellen als ze het aan je gehele familie zou vertellen? Of het nog een keer duidelijk maken hoe je je voelt en dat je weer gelukkig en vrolijk wilt zijn?
Zo snap ik niet wat je intenties zijn.. wil je nou hulp of niet?
Zo doe je ook helemaal niets aan je eigen situatie.

Rook een jointje, dan heb je plezier van je leven

[Mc Kauw]

Amnesia16 schreef:

Rook een jointje, dan heb je plezier van je leven

shit man harde baas! zekers haha lolol fucking geniaal swa! shiiit

[Dr. Durrr]

Amnesia16 schreef:

Rook een jointje, dan heb je plezier van je leven

Een enkel jointje is niet zo erg, maar een dagelijkse dosis maakt je uiteindelijk alleen maar depressiever.

Talk to me?

[JokeS]

Hallo

Eerst en vooral vind ik het al heel moedig dat je jouw verhaal op dit topic hebt gezet en het is een teken dat je ergens wel bereidt bent om hulp te aanvaarden. Wat betreft jouw vertrouwenspersoon, zou het niet kunnen dat die gewoon niet weet hoe hij moet reageren? Het is voor anderen namelijk erg moeilijk om te begrijpen waarom iemand zichzelf zou verwonden. Als ervaringsdeskundige en vanuit professioneel standpunt (heb een bachelor toegepaste psychologie) wil ik even melden dat ik je kreet voor hulp heel erg serieus neem.

Het beste wat je kan doen is hulp zoeken, want het is helemaal niet simpel om in je eentje te stoppen en waarschijnlijk komen tijdens da proces ook nog eens heel veel gevoelens terug die moet kunnen uiten. Probeer eens naar een psycholoog te gaan of ga langs bij je huisarts om erover te praten.

Ik wens je alvast heel veel sterkte en als je nog iets wilt weten, geef me dan maar een seintje

[Purity]

Dit heeft 99% met de puberteit te maken. Veel jongeren hebben hier last vam, en het gaat vanzelf weer weg, als je gewoon leuke dingen doet en afleiding krijgt. Niet te veel over nadenken, huisarts en misschien psycholoog is een goede. Ik heb dit zelf ook gehad en het was allemaal voor niks. Wees niet zo bang voor jezelf. Het is maar een gedachten. Dit komt heus wel goed, doe gewoon lekker rustig aan, denk er niet aan, en PRAAT EROVER.