Chester Bennington is dood.

[Abby.]

En zoals gezegd, Linkin Park is niet altijd zo mainstream geweest als tijdens Hybrid Theory, die dus in 2000 uitkwam.

Is geen generatiedingetje, ik ken geen enkel nummer van LP omdat ik de ballen verstand van muziek heb. en ik was van een prima leeftijd tijdens de hoogtijdagen van hun.

Elin3 schreef:

In 2007 was ik 11 en was ik als enige verantwoordelijk voor de muziek binnen mijn vriendengroep. De rest mocht niet zo vaak online, of mocht niet downloaden van hun ouders. Via Meidenmagazine ontdekte ik toen Avril Lavigne en later ook bands zoals Lifehouse, Nickelback, 30 seconds to Mars, maar veel van mijn vriendinnen zongen liever Disney liedjes uit High School Musical. Thuis luisterden we alleen radio Rijnmond. De eerste liedjes die ik toen op mijn mobiele telefoon zette waren van Nick en Simon, Kelly Clarkson en Colbie Caillat. "Hardere" muziek moest ik echt nog leren waarderen.

Deze hele post maakt me zo treurig

[Elin3]

Kristaco schreef:

Deze hele post maakt me zo treurig

Waarom, als ik vragen mag?

Elin3 schreef:

Waarom, als ik vragen mag?

Dat kinderen zo kort gehouden worden. Ik bedoel, misschien was het anders omdat je in mijn jeugd gewoon geld spaarde en dan naar de Free record shop ging om een cd/single te kopen, maar het slaat toch nergens op dat één iemand in een vriendengroep 'verantwoordelijk is voor de muziek'? Hoort het niet bij je puberteit dat je lekker je eigen muzieksmaak gaat ontdekken en ook wel eens niet luistert naar je ouders.

[Elin3]

Kristaco schreef:

Dat kinderen zo kort gehouden worden. Ik bedoel, misschien was het anders omdat je in mijn jeugd gewoon geld spaarde en dan naar de Free record shop ging om een cd/single te kopen, maar het slaat toch nergens op dat één iemand in een vriendengroep 'verantwoordelijk is voor de muziek'? Hoort het niet bij je puberteit dat je lekker je eigen muzieksmaak gaat ontdekken en ook wel eens niet luistert naar je ouders.

Het was ook gebrek aan interesse bij die vrienden, denk ik. Wij luisterden vooral veel losse nummers, en zelden hele albums. Dan koop je ook minder snel een CD. Ik denk dat ik zelf ook pas voor het eerst een CD kocht toen ik een jaar of 15 was. (Daarvoor vroeg ik mijn vader nog wel eens om wat te downloaden, of ripte ik de audio van YoutuTube.) Ik vond het fijn om op YouTube nieuwe muziek te ontdekken, die andere meiden boeide dat allemaal wat minder. Als een nummer dan heel tof was, dan zorgde ik dat het MP3 bestand op mijn telefoon stond, en dan stuurde we dat stiekem op school in de pauze door via bluetooth. Bij vriendinnen thuis werd vooral christelijke muziek gedraaid (in alle verschillende vormen, van rustige opwekking, tot christelijke pop en rock) en die CD's waren er in overvloed en gefinancierd door ouders. Ik denk dat onze ouders wel vrij betrokken waren op ons koop/ winkel gedrag, op mijn 11e mocht ik echt nog niet alleen met vriendinnen naar het centrum

[WolterB]

Och, toen ik 12/13 was kocht in albums van Blackstreet, Spice Girls en DJ Madman
En vaak singles die in de bak bij de Free Record Shop voor Fl. 1,- lagen

Mijn eerste echte zelfgekochte cd was Nelly Furtado, Whoa Nelly, dus toen moet ik 11 geweest zijn. Maar daarvoor had ik ook al wel een cassettebandje gekocht van RHCP en wat hitzones van vriendinnen gekopieerd
Maar goed het gaat verder ook niet om of je wel of niet in muziek geïnteresseerd bent, ik kan alleen altijd slecht tegen ouders die denken dat ze hun kind zo kunnen sturen door van alles te verbieden. Deel van een weerbare volwassen persoon worden is toch ook dat je zelf dingen ontdekt. Maar goed, ik kan natuurlijk niet echt inschatten hoe dat in die omgeving was, het komt alleen zo over.

[Little Phoebe]

Kristaco schreef:

Ik snap trouwens de FML uit de eerste post ook niet helemaal, of had je net kaartjes voor een concert gekocht of zo?

Nee, maar LP is wel een van mijn favoriete bands! Mijn lippiercing heb ik genomen, omdat Chester die ook had en dat vond ik zo ontzettend cool. De cds zo grijs gedraaid dat zelfs mijn moeder mee kan zingen en weet wie Chester was. En gewoon wéér iemand dood die ik tof vind en/of onderdeel is van iets dat ik tof vind.

[Daantje_0705]

Misschien ook wel verschil in leeftijd tussen Kristaco (en mezelf) en Eline. In de tijd dat ik muziek ontdekte kon je nog niet downloaden, het internet was er toen misschien net. Toen nam ik cassettebandjes op van de radio of ik kocht cd's van mijn zakgeld. Maar nu zie je amper meer cd winkels in het straatbeeld.