Zou jij een relatie beginnen met een gehandicapt iemand?

de abt van sion schreef op 31-12-2003 @ 20:08:
Mijn vraag aan heiligen als jij is dan: "Ben je zelf ook een relatie met een gehandicapte begonnen?"

Maat goed, ik heb je al eens eerder betrapt op gebreken in je denkvermogen. Is jouw vriend soms een relatie begonnen met een gehandicapte?

Op beledigende reply's ga ik inhoudelijk niet in, vind het nogal simpel, zo'n reactie, maar goed, wat moet je anders?

[de abt van sion]

Leonoor schreef op 31-12-2003 @ 20:26:
Op beledigende reply's ga ik inhoudelijk niet in, vind het nogal simpel, zo'n reactie, maar goed, wat moet je anders?

Mijn reactie was niet beledigend, en ook niet beledigend bedoeld.

Jouw reactie erop vormt een levend bewijs voor wat ik in mijn reactie beweer: mensen die niet goed kùnnen reageren rechtvaardigen zichzelf heel vaak door te beweren dat ze niet wìllen reageren. En dat doe jij dus ook.

Ik baseerde mijn conclusie omtrent jouw gebrek aan denkvermogen overigens niet alleen op de reactie naar aanleiding waarvan ik die conclusie trok, maar ook op eerdere reacties.

Mag ik je een gezegend 2004 toewensen, gezegend in die zin dat je mensen niet alleen te vriend probeert te houden door voortdurend te schipperen, maar ook door eens een keer een standpunt te gaan innemen en dat fatsoenlijk te verdedigen.

Moge de nodige wijsheid je deel worden. Succes.

de abt van sion schreef op 01-01-2004 @ 01:50:
Jouw reactie erop vormt een levend bewijs voor wat ik in mijn reactie beweer: mensen die niet goed kùnnen reageren rechtvaardigen zichzelf heel vaak door te beweren dat ze niet wìllen reageren. En dat doe jij dus ook.

Ik denk eerder dat het het geval is dat mensen die niet kunnen reageren, dingen gaan zeggen al: "ik heb je al eens eerder betrapt op gebreken in je denkvermogen."

Ik baseerde mijn conclusie omtrent jouw gebrek aan denkvermogen overigens niet alleen op de reactie naar aanleiding waarvan ik die conclusie trok, maar ook op eerdere reacties.

Dat was me duidelijk, ik kan ook lezen.

Mag ik je een gezegend 2004 toewensen, gezegend in die zin dat je mensen niet alleen te vriend probeert te houden door voortdurend te schipperen, maar ook door eens een keer een standpunt te gaan innemen en dat fatsoenlijk te verdedigen.

Dat mag je. En voor zo ver ik het weet, is het juist zo dat ik op dit moment een standpunt in neem en niet schipper, anders zou ik het met jou eens zijn en dat ben ik dus niet.

Verdedigen wil ik best, maar ja, dat laat mijn denkvermogen immers niet toe volgens jou. Ik bewaar mijn energie liever voor mensen die daar anders over denken.

[de abt van sion]

Leonoor schreef op 01-01-2004 @ 01:55:

1) Verdedigen wil ik best, maar ja, dat laat mijn denkvermogen immers niet toe volgens jou.

2) Ik bewaar mijn energie liever voor mensen die daar anders over denken.

1) Wel, verdedig je dan. Ik zei overigens niet dat je denkvermogen dat niet toelaat. Wat ik zei, was dat je denkvermogen gebreken vertoont.

2) Kijk, dit is nu wat ik bedoel. Jij wilt alleen praten met mensen die het (min of meer) met je eens zijn. De gemakkelijkste weg dus. Jammer. Want zo kun je nooit echt discussiëren.

de abt van sion schreef op 01-01-2004 @ 12:11:
1) Wel, verdedig je dan. Ik zei overigens niet dat je denkvermogen dat niet toelaat. Wat ik zei, was dat je denkvermogen gebreken vertoont.

2) Kijk, dit is nu wat ik bedoel. Jij wilt alleen praten met mensen die het (min of meer) met je eens zijn. De gemakkelijkste weg dus. Jammer. Want zo kun je nooit echt discussiëren.

1) Ik heb geen behoefte om me te verdedigen. 't kan me weinig schelen wat jij denkt of vindt.
2) Ik wil best met je 'praten' of discussiëren, mits dat op een normale manier gebeurt. En dat schijnt niet te kunnen.

En dit is de laatste post die ik hier aan vuil maak.

Gelukkig 2004!

[BBEM]

met een geestelijke handicap niet lichamelijk misschien wel.

[cha0s]

de abt van sion schreef op 31-12-2003 @ 20:04:
1) Een gehandicapt mens is per definitie geen normaal mens, want hij is gehandicapt.
2) In uitzonderlijke gevallen kan het wel, ja.

1) wat is dan volgens jou de definitie van normaal? zoals het nu overkomt plak jij een naar waarde-oordeel aan die term, wat erg kortzichtig en arrogant overkomt.

[de abt van sion]

cHa0s schreef op 01-01-2004 @ 17:50:
1) wat is dan volgens jou de definitie van normaal? zoals het nu overkomt plak jij een naar waarde-oordeel aan die term, wat erg kortzichtig en arrogant overkomt.

"Gehandicapt" betekent: belemmerd in je geestelijk of lichamelijk functioneren. Normaal = niet-gehandicapt. Heel eenvoudig.

Je implicatie is dan ook volkomen onterecht.

[Juliah]

de abt van sion schreef op 01-01-2004 @ 20:06:
"Gehandicapt" betekent: belemmerd in je geestelijk of lichamelijk functioneren. Normaal = niet-gehandicapt. Heel eenvoudig.

En normaal is? Iedereen die op jou lijkt? En iedereen die niet op jou lijkt is dus niet normaal en dus gehandicapt?

En wat nou als ik jou niet normaal zou vinden? Ben je dan gehandicapt?

Ik geloof niet dat het op deze manier in elkaar zit.

[de abt van sion]

Juliah schreef op 01-01-2004 @ 20:18:

1) En normaal is?

2) Iedereen die op jou lijkt? En iedereen die niet op jou lijkt is dus niet normaal en dus gehandicapt?

3) En wat nou als ik jou niet normaal zou vinden? Ben je dan gehandicapt?

1) Normaal is iedereen die niet gehandicapt is, dat wil zeggen: niet belemmerd in zijn/haar geestelijk en/of lichamelijk funtioneren.

2) Dit heeft er niets mee te maken. Je reactie hier lijkt door boosheid of (gewild) onbegrip ingegeven te zijn. De suggestie die je hier doet, is geheel voor jouw rekening.

3) Dat mag je, maar naar de objectieve maatstaf van de definitie gemeten, is het niet waar. Wat niet wil zeggen dat jij het niet mag vinden, maar dat zou bizar zijn.

om eerlijk te zijn denk ik van niet,zeker als het lichamelijk is zal ik sowieso niet op zo iemand afstappen,als het geestelijk is en ik ken haar goed en ik ben van haar gaan houden enz, dan wel maar ik denk niet dat ik ooit een relatie zal krijgen met iemand met een (lichamelijk) handicap

[sas_andrea]

geestelijk zou ik niet kunnen... communicatie is vreselijk belangrijk in een relatie en dat zal wel moeilijk zijn. lichamelijk zou ik in bepaalde mate nog aankunnen. maar ook alleen maar als t om een vinger die mist gaat oid of wanneer het komt wanneer we al langer bij elkaar zijn. (maar dan mag het ook niet om doof of blind worden gaan)

[lieve]

Neem nu dat iemand een lichamelijke handicap heeft.... ik denk dat ik uiteindelijk wel voor hem zou kunnen kiezen.
Mezelf kennende weet ik dat ik het er in het begin zeer moeilijk mee zou hebben,indien ik gevoelens voor een persoon met een handicap zou hebben!
Maar ik weet dat ik uiteindelijk daarop toch met m'n hart zou reageren. Ik gebruik vaak teveel m'n hoofd. Maar van deze zaak ben ik zeker dat ook m'n vrienden me zouden steunen en familieleden. Ik ben zeker dat ze zouden zeggen 'als je dan toch gevoelens hebt voor die persoon, volg dan je hart. Maar je moet je ook van de veranderingen bewust zijn. En dat je het waarschijnlijk ook niet zal kunnen opbrengen op de relatie even snel te onderbreken!!!'
Vooral m'n grootmoeder zou me heel hard steunen!

Maar indien het zou gaan om een geestelijke handicap, weet ik niet zeker of ik m'n hart zo snel zou kunnen volgen.
Je weet daar natuurlijk ook nooit hoe die handicap gaat evolueren!?!?!

Maar ik weet dat ik nooit zomaar zou kunnen zeggen...
'Die? Die heeft een handicap NO WAY!!!'

Greets Lieve,xxx

[de abt van sion]

Leonoor schreef op 01-01-2004 @ 16:50:

En dit is de laatste post die ik hier aan vuil maak.

Ik heb je niet gevraagd om te reageren. Je reageerde uit jezelf. En zoals vaker: je voegde niets toe. Maar één ding is in elk geval zeker geworden: je had jezelf aanmerkelijk minder te kijk gezet als je niet had gereageerd.

Bedankt voor je zoveelste reactie om de reactie. Ik wens je voor 2004 minder boos(aardig)heid en meer wijsheid toe! Je hebt het nodig. Echt!

[cha0s]

de abt van sion schreef op 01-01-2004 @ 20:06:
"Gehandicapt" betekent: belemmerd in je geestelijk of lichamelijk functioneren. Normaal = niet-gehandicapt. Heel eenvoudig.

Je implicatie is dan ook volkomen onterecht.

volkomen onterecht denk ik niet, aangezien je in je eerdere post zei dat je sowieso geen relatie aan moest gaan met een gehandicapte vanwege de "ultieme vorm van hoogmoed en arrogantie" ("aan de mensen laten zien hoe 'goed'je bent.") en daarna dat een gehandicapte "per definitie geen normaal mens" is... dat suggereert dan toch dat je gehandicapten als minder ziet.

Ik zou niet 1,2,3, op een gehandicapte vallen nee.
Niet omdat ik ze "minder" vind, of omdat ik me er te goed voor voel, maar omdat er in mijn omgeving geen gehandicapten rondlopen, en om ze nou te gaan opzoeken, om er een relatie mee te beginnen vind ik ook wat vergezocht.

de abt van sion schreef op 30-12-2003 @ 23:58:
Een relatie beginnen met een gehandicapte is de ultieme vorm van hoogmoed en arrogantie: aan de mensen laten zien hoe 'goed'je bent.

Dus alleen daarom al: nooit doen.

Wat is dat nu weer voor vreemde opvatting. Alsof iemand een levenlang met iemand vol zou kunnen houden met alleen het feit dat andere mensen die persoon dan goed vinden. Er komt nogal wat bij kijken, er is een hoop om rekening mee te houden bij iemand die gehandicapt is. Het heeft niets met hoogmoed en arrogantie te maken, ik denk dat mensen waarbij dat de motieven zijn de relatie niet lang vol zullen houden, geen enkele relatie.

Een lichamelijk gehandicapt persoon is dan misschien belemmerd op een bepaalde manier, maar dat maakt toch niet dat je meteen niet meer om die persoon kunt gaan geven. Waarom zou het iemand in godesnaam 'goed' maken als diegene een relatie heeft met een gehandicapte, je zult ook tegen allerlei vooroordelen en botte mensen aanlopen denk ik.

Ik denk dat de drempel hoger ligt wanneer je iemand ontmoet in bijvoorbeeld een rolstoel om diegene ook als mogelijke partner te gaan zien. Maar wanneer dit eenmaal gebeurd heeft dat echt weinig te maken met arrogantie en hoogmoed lijkt mij. Je bouwt een vriendschap op met iemand en uit die vriendschap kan liefde voortkomen en daarbij maakt het niets uit of diegene nu gehandicapt is of niet.

[Surjirro]

Zoals aantal van jullie al zeggen, als je van iemand houdt maakt het niets uit. Als mijn vriendje dan ook gehandicapt zou worden in de loop van zijn leven zou ik het absoluut niet uitmaken. Maar ik zou niet verliefd kunnen worden op iemand die ik leer kennen met een handicap. KLinkt heel lullig en daar ben ik me ook van bewust, maar zo is het gewoon, ik zou dat niet kunnen.

[-bambi-]

Geestelijk niet,
Lichamelijk wel

[locoow]

tja..dit is toch wel iets om over na te denken..Maar ik denk eignelijk niet dat ik ooit daar over hoef na te denken..want het klinkt misschien wel erg lullig maar ik zou me nooit storten op een gehandicapt iemand..En als je geen aandacht (op die manier) aan iemand besteedt zul je er ook niet zo snel verliefd op worden denk ik..Het is natuurlijk een ander verhaal als je huidige vriend door een ongeluk of iets dergelijks gehandicapt wordt Dan ben je verliefd op iemand maar die functioneerd nu anders dan dat je gewend bent..Maar omdat je van diegene houdt is het moeilijk om dan ineens te stoppen met de relatie..Lijkt mij

[tacidvs]

de abt van sion schreef op 01-01-2004 @ 20:59:
1) Normaal is iedereen die niet gehandicapt is, dat wil zeggen: niet belemmerd in zijn/haar geestelijk en/of lichamelijk funtioneren.

dit is ondergedefinieerd en daarom niet aanvaardbaar

'niet belemmerd' = ..... ?

de abt van sion schreef op 01-01-2004 @ 20:59:
3) ... objectieve maatstaf van de definitie gemeten, ...

de definitie die je niet gegeven hebt ^^

[de abt van sion]

cHa0s schreef op 02-01-2004 @ 07:49:
volkomen onterecht denk ik niet, aangezien je in je eerdere post zei dat je sowieso geen relatie aan moest gaan met een gehandicapte vanwege de "ultieme vorm van hoogmoed en arrogantie" ("aan de mensen laten zien hoe 'goed'je bent.") en daarna dat een gehandicapte "per definitie geen normaal mens" is... dat suggereert dan toch dat je gehandicapten als minder ziet.

Hoogmoed en arrogantie maken je geen beter mens.

[de abt van sion]

Dusjcrib schreef op 02-01-2004 @ 14:05:
Je bouwt een vriendschap op met iemand en uit die vriendschap kan liefde voortkomen

Dit moet ik bestrijden. Het is precies andersom. De grondslag is liefde. Uit die liefde komt vriendschap voort. En uit die vriendschap kan zich een relatie-relatie ontwikkelen.

[de abt van sion]

Surprise schreef op 02-01-2004 @ 17:37:

1) Als mijn vriendje dan ook gehandicapt zou worden in de loop van zijn leven zou ik het absoluut niet uitmaken.
2) Maar ik zou niet verliefd kunnen worden op iemand die ik leer kennen met een handicap. KLinkt heel lullig en daar ben ik me ook van bewust, maar zo is het gewoon, ik zou dat niet kunnen.

1) Dat zou inderdaad schandalig zijn.
2) Leg eens uit.

[Juliah]

de abt van sion schreef op 02-01-2004 @ 23:42:
Dit moet ik bestrijden. Het is precies andersom. De grondslag is liefde. Uit die liefde komt vriendschap voort. En uit die vriendschap kan zich een relatie-relatie ontwikkelen.

Dat is een feit?

Bronnen?

[de abt van sion]

Juliah schreef op 03-01-2004 @ 11:16:
Dat is een feit?

Bronnen?

Cicero's De amicitia bijvoorbeeld.

[cha0s]

de abt van sion schreef op 02-01-2004 @ 23:39:
Hoogmoed en arrogantie maken je geen beter mens.

duh, dat was allang duidelijk. (dat heb ik ook helemaal niet gezegd.)

omgekeerd is 't wel jouw standpunt dat het hebben van 'n relatie met 'n gehandicapte de ultieme vorm van hoogmoed en arrogantie is... dat is jouw kromme mening, die nog steeds doet ogen dat je gehandicapten als minder ziet.

[de abt van sion]

cHa0s schreef op 03-01-2004 @ 12:16:
duh, dat was allang duidelijk. (dat heb ik ook helemaal niet gezegd.)

omgekeerd is 't wel jouw standpunt dat het hebben van 'n relatie met 'n gehandicapte de ultieme vorm van hoogmoed en arrogantie is... dat is jouw kromme mening, die nog steeds doet ogen dat je gehandicapten als minder ziet.

Nee, ik heb alle respect voor gehandicapten, en ik beschouw hen volstrekt niet als minder. Maar ze vertonen ten opzichte van niet-gehandicapte mensen wel belemmeringen in hun geestelijk en/of lichamelijk functioneren. Daarom doen ze - al dan niet gewild - een veel sterker beroep op hun eventuele partner. Die moet dat kunnen hebben. Veel mensen kunnen dit voor het oog van de mensen wel hebben, maar in de besloten kring van een relatie (uiteindelijk) niet.
Mijn idee is dan ook dat je je gehandicapte partner met die realtie geen plezier doet. Je onderhoudt die relatie dan alleen om door de mensen te worden geprezen of om niet door hen te worden nagewezen als iemand die harteloos is.

Dat is een strikt logische redenering. Te strikt misschien in jouw ogen, maar in ieder geval zeker niet krom.

[cha0s]

de abt van sion schreef op 03-01-2004 @ 17:15:
Nee, ik heb alle respect voor gehandicapten, en ik beschouw hen volstrekt niet als minder. Maar ze vertonen ten opzichte van niet-gehandicapte mensen wel belemmeringen in hun geestelijk en/of lichamelijk functioneren. Daarom doen ze - al dan niet gewild - een veel sterker beroep op hun eventuele partner. Die moet dat kunnen hebben. Veel mensen kunnen dit voor het oog van de mensen wel hebben, maar in de besloten kring van een relatie (uiteindelijk) niet.
Mijn idee is dan ook dat je je gehandicapte partner met die realtie geen plezier doet. Je onderhoudt die relatie dan alleen om door de mensen te worden geprezen of om niet door hen te worden nagewezen als iemand die harteloos is.

Ik vind het hele idee van je partner als extra versiersel van jezelf een krom idee eigenlijk. Je hebt een relatie omdat je om die persoon geeft en van diegene houdt, niet omdat je er zo goed uitziet met die persoon naast je.

Dat is een strikt logische redenering. Te strikt misschien in jouw ogen, maar in ieder geval zeker niet krom.

Wat me er aan stoorde was dat het leek of je ze als minder zag, daar botste ik op... verder is 't iemands eigen keus om een relatie met iemand te beginnen of niet...

[Sirenie]

Wat een verhitte discussie.
Ik denk dat je geestelijk en lichamelijk niet met elkaar kunt vergelijken. Een lichamelijk gehandicapte mens staat voor mij gelijk aan een ander mens, je inhoud blijft hetzelfde. Natuurlijk is de mate van beperking van belang, een complete verlamming is niet practisch, maar dat wil niet zeggen dat ik niet verliefd zou kunnen worden op zoiemand, de vraag is of ik in een relatie de verantwoordelijkheid zou aankunnen, die veel lichamelijke handicappen met zich meebrengen.

Een geestelijke handicap is weer totaal iets anders, hierbij is je geest (de naam zegt het al), anders, en niet je lichaam. Dit zou een stuk moeilijker zijn, want communicatie zou inderdaad, zoals velen hier zeggen, een probleem kunnen zijn. En ook hier brengen de meeste geestelijke handicappen een grote verantwoordelijkheid met zich mee. Ik werk op een instelling voor geestelijk gehandicapten, en ik moet zeggen dat ik op elk van mijn "clienten" wel een beetje verliefd ben, maar ik voel me niet lichamelijk tot hen aangetrokken. Dit komt ook doordat ik op redelijk laag niveau zit. Op hogere niveaus is de communicatie beter en zal de relatie ook wat gelijkwaardiger zijn en zou wat mij betreft met erg veel moeite een relatie in stand gehouden kunnen worden. Toch denk ik dat het te vermoeiend zou zijn, ik denk dat het toch sneller moederen wordt in plaats van lieve bezorgdheid.

[de abt van sion]

Sirenie schreef op 03-01-2004 @ 19:17:
Toch denk ik dat het te vermoeiend zou zijn, ik denk dat het toch sneller moederen wordt in plaats van lieve bezorgdheid.

Bedankt voor de ondersteuning van mijn stellingname.

[de abt van sion]

cHa0s schreef op 03-01-2004 @ 17:51:
niet omdat je er zo goed uitziet met die persoon naast je.

Verander deze zin in: "niet omdat het er zo goed uitziet met die persoon naast je."

[Sirenie]

de abt van sion schreef op 03-01-2004 @ 19:49:
Bedankt voor de ondersteuning van mijn stellingname.

Sorry, dat was niet mijn bedoeling.

Geestelijk gehandicapt niet.. ik moet wel gewoon met hem kunnen praten over vanalles en we moeten elkaar toch tot op zekere hoogte begrijpen.
Lichamelijk gehandicapt: ja, waarom niet..
Ik val toch op een persoon, als ik wat voor iemand begin te voelen dan gebeurt dat gewoon.. en natuurlijk zou ik ook wat kunnen voelen voor iemand met een handicap.

[Chimera]

Weet je dat zeker? Kijk, jij zit dan in een rolstoel en hebt een medicijnpomp in je buik, maar wat dacht je van mensen die flink in hun gezicht verbrand zijn (paar dagen terug stukje over Volendam gezien)? Volgens mij is het als je zo verbrand ontzettend moeilijk om een nieuwe vriend(in) te vinden, mensen gaan toch eerst op uiterlijk af.

[Scatterheart]

Ik denk niet dat ik dat zou kunnen. Ik wil toch wel heel graag iemand waarmee ik alles kan doen wat ik wil, zonder daar eerst allemaal dingen voor te regelen. Impulsief. Verder ben ik er veel en veel te haastig en te ongeduldig en ook wel te egoistisch voor.

[de abt van sion]

1) Uiterlijk is niet echt belangrijk.
2) Dat is exact wat ik bedoelde.

[Chimera]

de abt van sion schreef op 05-01-2004 @ 21:11:
1) Uiterlijk is niet echt belangrijk.

Onzin.

[Daevrem]

Tuurlijk niet, als je met iemand een relatie begint wat heeft het uiterlijk dan voor invloed op de relatie? Je gaat je er toch niet anders door gedragen?

[Phileine]

de abt van sion schreef op 05-01-2004 @ 21:11:
1) Uiterlijk is niet echt belangrijk.

Vraag eens of die kloosterorde van je wat huis tuin en keuken psychologie boekjes bestelt.

[de abt van sion]

Nee, gelukkig niet. Maar het gevaar bestaat, en er kan maar beter op tijd worden gewaarschuwd.

[de abt van sion]

Phileine schreef op 06-01-2004 @ 13:59:
Vraag eens of die kloosterorde van je wat huis tuin en keuken psychologie boekjes bestelt.

Relaties tussen validen en invaliden zijn geen huis- tuin- en keukenrelaties.

Als je niet zinnig kunt reageren, reageer dan liever niet.

[Chimera]

de abt van sion schreef op 06-01-2004 @ 14:04:
Relaties tussen validen en invaliden zijn geen huis- tuin- en keukenrelaties.

Als je niet zinnig kunt reageren, reageer dan liever niet.

Als je komt met het statement dat uiterlijk niet belangrijk is, heb je echt wat basic Psychologie kennis nodig. Het uiterlijk is ontzettend belangrijk. Of je nou wil of niet, je hebt je oordeel (ja/nee)klaar op het moment dat je iemand ziet.

[Phileine]

de abt van sion schreef op 06-01-2004 @ 14:03:
Nee, gelukkig niet. Maar het gevaar bestaat, en er kan maar beter op tijd worden gewaarschuwd.

Hip joh, dat jij deze reactie wel onder het noemertje zinnig plaatst.

Een geestelijke handicap, nouja, dat loopt heel erg uiteen. Als dat een verstandelijke handicap is, dan absoluut niet. Bij sommige andere soorten geestelijke handicaps kan ik me voorstellen dat ik het wel kan accepteren, maar dat zal een stuk moeilijker zijn dan bij een geestelijk valide persoon.
Een lichamelijke handicap, nouja, dat ligt er ook aan hoe erg het is. Iemand die een teen te veel heeft, dat kan ik wel aan, iemand die vaak of altijd in een rolstoel zit wordt al wat moeilijker maar niet onmogelijk (ligt ook beetje aan de reden), iemand bij wie alle skeletspieren verlamd zijn, nee, dat gaat 't niet worden.

Chimera schreef op 06-01-2004 @ 14:07:
Als je komt met het statement dat uiterlijk niet belangrijk is, heb je echt wat basic Psychologie kennis nodig. Het uiterlijk is ontzettend belangrijk. Of je nou wil of niet, je hebt je oordeel (ja/nee)klaar op het moment dat je iemand ziet.

Natuurlijk is hij zo volkomen anders dat gangbare psychologie op hem niet van toepassing is, snap dat dan

[de abt van sion]

Chimera schreef op 06-01-2004 @ 14:07:
Als je komt met het statement dat uiterlijk niet belangrijk is, heb je echt wat basic Psychologie kennis nodig. Het uiterlijk is ontzettend belangrijk. Of je nou wil of niet, je hebt je oordeel (ja/nee)klaar op het moment dat je iemand ziet.

1) Ik zei niet dat uiterlijk niet belangrijk is, maar dat uiterlijk niet echt belangrijk is. Het is maar één woordje, maar een wereld van verschil. Dat jij dat woordje weginterpreteert, bewijst dat je mijn woorden vanuit een positie van vooringenomenheid hebt gelezen.
2) Je oordeel klaar hebben op het moment dat je iemand ziet, getuigt in mijn ogen niet bepaald van een ruime blik.

[Chimera]

nare man schreef op 06-01-2004 @ 14:22:
Natuurlijk is hij zo volkomen anders dat gangbare psychologie op hem niet van toepassing is, snap dat dan

*grin*

Ik noem het liever een stoornis maarja

[Chimera]

de abt van sion schreef op 06-01-2004 @ 16:05:
1) Ik zei niet dat uiterlijk niet belangrijk is, maar dat uiterlijk niet echt belangrijk is. Het is maar één woordje, maar een wereld van verschil. Dat jij dat woordje weginterpreteert, bewijst dat je mijn woorden vanuit een positie van vooringenomenheid hebt gelezen.
2) Je oordeel klaar hebben op het moment dat je iemand ziet, getuigt in mijn ogen niet bepaald van een ruime blik.

1)
Het uiterlijk is heel belangrijk, op het moment dat je iemand voor het eerst ziet besluit je onbewust of je daar kindjes mee wil maken. Daar hebben je hogere hersenfuncties niks mee te maken, die zijn dan nog druk met redeneren of iemand z'n sociale positie wel bij de jouwe past.

2)
Tja, mensen zijn ook maar beesten. Je kunt je cerebellum niet even op standby zetten helaas.

[pudding met vel]

ik ben zo blij om te lezen dat sommigen van jullie een lichamelijke handicap niet als obstakel voor een relatie zien!! ik heb een vriend wiens arm 2 jaar geleden door een ongeluk verlamd is geraakt. het is een ontzettende lieve gast, maar ik maakte me wel een beetje zorgen dat hij daardoor misschien alleen zou blijven. blijkt dat ik me toch geen of iig minder zorgen hoef te maken of hij een vriendin zal krijgen. dat is echt heel geruststellend!