Advertentie | |
|
![]() |
||
Citaat:
maar mij triggerde het niet. en als mir hier komt, gaan we het dus samen kijken, omdat ze niet echt alleen wilde kijken, ik hoop ook niet dat het haar triggert.
__________________
Dit is een coole sig.
|
![]() |
||
Citaat:
Het enige wat jij kan doen is haar helpen relativeren, er samen over praten, dingen naar de "positieve kant" ombuigen, denk ik.
__________________
Dat je wou dat je nog kind was...
|
![]() |
|
![]() |
Kan iemand me uitleggen in welke zin zoiets triggerend kan zijn?
Een, geef toe, lichaam dat niet mooi is omdat het alleen bot is, kans op dood, geen geluk, geen leven.. Is dat iets om naar uit te zien? Ik hoop dat iemand me dit kan verduidelijken, ergens is er een klein Ietsje in me, dat ik het wel snap, maar ik kan het niet voor mezelf onder woorden brengen. Is het misschien het ultieme controle gevoel of iets dergelijks? Deze vraag is natuurlijk ook niet triggerend bedoeld, als je er iets slechts aan overhoudt, reageer er dan niet op.. |
![]() |
||
Citaat:
Wat voor de één misschien afschuwelijk en afstotend is, kan voor de ander een beeld van perfectie, een streven/verlangen naar zijn.
__________________
Drie.
|
![]() |
|
Ik heb het programma op rtl 4'onze dochter eet niet' gezien en bij mij heeft het erg triggerend gewerkt.
Het is namelijk zo, dat dit programma erg sensatiegericht was. Ik vond het niet om aan te zien, en alleen de allerernstigste gevallen worden belicht.Zo ook in andere programma's. Zo loop je het gevaar dat jonge meiden of vrouwen gaan denken dat zij geen anorexia hebben of een serieus eetprobleem, omdat ze niet onder de zoveel kilo zitten of een sonde in hun neus hebben. Dat is niet waar het om gaat. Je kunt ook heel ongezonde gedachtes hebben als je op een gewoon gewicht zit. Op dit moment ben ik nog steeds aan het worstelen. Het is geen makkie. Soms heb ik het idee, dat het nooit meer overgaat. Maar ik houd moed, al weet ik soms niet waar ik dat vandaan moet halen. Liefs Maaike
__________________
BE the *miracle* !
|
![]() |
|
Verwijderd
|
Dit weekend heb ik dat meisje ('k weet niet meer of het al ergens stond, maar goed) die nu opgenomen is weer gezien, ze ziet er echt veel en veel beter uit, lichamelijk, maar geestelijk ook. Ze lacht weer echt, niet meer als een boer met kiespijn. Ze ziet er nu gewoon echt leuk uit (al mag er nog wel een flink aantal kilo's bij, maar goed, dit is al
![]() ![]() @SW: We moeten weer eens afspreken. |
![]() |
|
het nare is ook zo dat bv boulimia niet aan de buitenkant te zien is. anorexia is te herkennen, met boulimia is dit zoveel moeilijker. de meesten zullen het echter ook blijven ontkennen dat ze een es hebben. en 'altijd' maar die achterlijke illusie van veel mensen dat het om eten gaat...
__________________
Ik ben die uitzondering. "Rubbish, you're the one who's doomed to sink!"
|
![]() |
|
gister kreeg ik dus te horen dat een meisje die altijd bij ons in de pauze zit anorexia heeft. dat is wel ff slikken enzow. Eigenlijk niet verwacht, maar ik had het misschien, als ik er meer op zou letten, kunnen weten. Ik had haar de hele zomervakantie niet gezien, en toen ze weer op school kwam was ze zo ontzettend afgevallen (ik hoor mezelf nog tegen een vriendin zeggen van: 'wow, is dat M, wat heeft die voor n dieet, dat wil ik ook!
![]() ![]()
__________________
Dit is een coole sig.
|
![]() |
||
Citaat:
![]() Bovendien hoeft het niet eens altijd zo te zijn dat het zo aanwezig is dat je het echt kan herkennen ed...
__________________
Drie.
|
![]() |
||
Verwijderd
|
Citaat:
En eetstoornissen zijn niet voor niks zo veradelijk, mensen kunnen het vaak heel lang heel goed verbergen voor anderen (en voor zichzelf). |
![]() |
|
Door een schoolvriendin/klasgenote zal het ook minder snel opgemerken, dan iemand die erg close is met haar en haar gewoon weg heel weinig/bijna-niets ziet eten. (bijvoorbeeld: mama...)
Bij boulimia is het verbergen vaak met makkelijker, maar dat maakt de ziekte ook juist zo eigenaardig...
__________________
Ik ben die uitzondering. "Rubbish, you're the one who's doomed to sink!"
|
![]() |
|
Ik wilde eerst een nieuw topic open, maar ik dacht dat het hier misschien ook goed kon. Hoop niet dat jullie dat erg vinden..
Ik besefte wel al een tijdje van mezelf dat er iets niet klopte met mijn eetgedrag, maar toch vond ik mezelf nog altijd anders dan mensen met "echt" een eetstoornis. Nu heb ik sinds vorige ook "echt" een eetstoornis.. (Ik heb er met mijn psychotherapeut over gesproken en nu is het dus "officieel" zeg maar ![]() Ik heb er nogal moeite mee met het feit dat het beestje nu een naam heeft. Zijn er meer mensen die dit herkennen?
__________________
Ik vertelde de psychiater dat ik stemmen hoorde. Hij zei mij dat ik goede oren had. - Herman Finkers
|
![]() |
||
Citaat:
ja, ik herken het ook. kheb het al toch zo'n 2 jaar officieel al denken veel mensen, zoals me familie en school dat het al over is , maar dat is het dus niet. kleer er wel steeds beter mee omgaan maar toch wordt het steeds moeilijker.. ik wil er wel vanaf maar iig ook weer niet, tis best lastig... ik heb steeds meer van die momenten dat ik niet meer zie zitten.. en gewoon instort... en steeds weer die gedachte bij het eten is niet leuk meer.. maar het voelt ook weer goed kweet niet of je dit wel snap. beetje stom verteld
__________________
hm hm
|
![]() |
||
Citaat:
Heb jij hulp ervoor?
__________________
Ik vertelde de psychiater dat ik stemmen hoorde. Hij zei mij dat ik goede oren had. - Herman Finkers
|
![]() |
|
|