Met mn vorige vriend had een lange-afstand absoluut niet gewerkt. Dat was van tevoren al te zeggen. Hij heeft geen rijbewijs, geen geld etcetc om steeds een reis af te leggen naar de andere kant van het land. Ikzelf heb met een aantal kortingen net genoeg geld om zo eens in de 2 weken heen en weer te gaan, het voordeel is dat mijn vader ook die kant op zit.
Mn huidige kan het wel, voor zover.
Daar bedoel ik dus mee te zeggen dat een relatie dus wel degelijk een toekomst moet hebben, want 'waarom begin je er anders aan'?
Een relatie neem je niet specifiek met als vooruitzicht te trouwen en al die shit, maar toch wel in de veronderstelling dat het 'lang' stand blijft houden. Als ik weet ik dat degene waar ik in geinteresseerd ben na zo'n 3 weken, of maanden, moet 'dumpen' omdat het niet werkt, begin ik er niet aan