Anorexia en boulimia, hoe denken jullie erover? - Pagina 3

**04-10-2003, 16:37**

Citaat:

Flo schreef op 04-10-2003 @ 16:29:
wat ik me eigenlijk altijd afvraag: kun je er vanaf komen zonder hulp?
ik heb namelijk op dit moment t idee dat t n stuk beter met me gaat, ik ben sinds n paar weken weer mn gewone voedselpatroon n beetje aan t opbouwen (erg langzaam hoor), en tot nu toe lukt t aardig
maar naar mijn gevoel ga ik me dr juist ook steeds lekkerder door voelen in plaats van andersom, wat je eerder zou verwachten
kep dit keer n beetje t gevoel dat t misschien gaat lukken

Bij sommige mensen zal het misschien wel lukken. Als je genoeg doorzettingsvermogen hebt, misschien wel. Ik weet het niet, ik
dacht ook dat ik er vanaf was.

Flo · **04-10-2003, 18:55**

hm ja, ik moet natuurlijk ook niet te optimistisch zijn, ik hoorde ook dat t nooit helemaal uit je gaat zeg maar

**04-10-2003, 19:01**

Citaat:

Flo schreef op 04-10-2003 @ 19:55:
hm ja, ik moet natuurlijk ook niet te optimistisch zijn, ik hoorde ook dat t nooit helemaal uit je gaat zeg maar

Dat kan, maar dat hoeft niet, lijkt me.

**04-10-2003, 19:16**

Citaat:

Flo schreef op 04-10-2003 @ 19:55:
hm ja, ik moet natuurlijk ook niet te optimistisch zijn, ik hoorde ook dat t nooit helemaal uit je gaat zeg maar

"Te" is (bijna) nooit goed, te pessimistisch moet je natuurlijk ook niet zijn. Maar ik zelf denk wel dat het nooit helemaal uit je gaat. Maar uitzonderingen zijn er altijd wel. Ach je moet denk ik ook niet zo gaan denken, dat je er nooit meer vanaf komt. Maar goed..ben ook niet de positiefste vandaag haha.

Flo · **05-10-2003, 20:21**

hehe nej merk ik

nej grapje
ff serieus.. hoelang heb jij t al dan?

**05-10-2003, 20:51**

Citaat:

Flo schreef op 05-10-2003 @ 21:21:
hehe nej merk ik nej grapje
ff serieus.. hoelang heb jij t al dan?

Haha oke dan

. Maarrum, ontopic, heb het zo'n 5 jaar geloof ik, vanaf mn 15 al. Gaat met ups en downs. Momenteel meer downs, maar dat gaat ook wel weer over.

Flo · **06-10-2003, 13:07**

aaahw

wel eens aan gedacht om hulp te zoeken?

Anne · **06-10-2003, 14:19**

Ik ben weer 2 kilo afgevallen... en ben er nog blij mee ook...

Eetstoornissen zijn stom.

**06-10-2003, 14:38**

Citaat:

Flo schreef op 06-10-2003 @ 14:07:
aaahw wel eens aan gedacht om hulp te zoeken?

Heb hulp gehad, maar ben er mee gestopt toen mijn psychiater een andere
baan kreeg. En wat is jouw verhaal?

**06-10-2003, 14:41**

Citaat:

Anneee schreef op 06-10-2003 @ 15:19:
Ik ben weer 2 kilo afgevallen... en ben er nog blij mee ook...

Eetstoornissen zijn stom.

Ja, ik weet hoe het voelt.

ben nog jaloers op je ook, dat je 2 kilo bent afgevallen

~~dolce~~ · **06-10-2003, 14:41**

Citaat:

Cassiopeia schreef op 06-10-2003 @ 15:41:

ben nog jaloers op je ook, dat je 2 kilo bent afgevallen

k ook

Anne · **06-10-2003, 14:44**

Citaat:

Cassiopeia schreef op 06-10-2003 @ 15:41:
Ja, ik weet hoe het voelt.

ben nog jaloers op je ook, dat je 2 kilo bent afgevallen

En ik blijf maar volhouden tegenover mezelf dat ik geen eetstoornis heb. Maar de laatste 2 maanden ben ik 8 kilo afgevallen, dat kan gewoon niet goed zijn.

Niet jaloers zijn, het is alleen maar heel slecht. (Mir, ook niet!) Maar ik snap wat je bedoelt...

**06-10-2003, 15:09**

Citaat:

Anneee schreef op 06-10-2003 @ 15:44:
En ik blijf maar volhouden tegenover mezelf dat ik geen eetstoornis heb. Maar de laatste 2 maanden ben ik 8 kilo afgevallen, dat kan gewoon niet goed zijn.

Niet jaloers zijn, het is alleen maar heel slecht. (Mir, ook niet!) Maar ik snap wat je bedoelt...

Het is een sluipende ziekte, eerst ontken je het..Maar het is gewoon zo slecht, mar dat hoef ik je natuurlijk niet te zeggen. Als je eerst maar gewoon beseft dat je echt een probleem hebt. Daarna komt de rest wel.

ik geloof dat deze post niet echt nuttig is, je zal het zelf ook allemaal wel weten.

Flo · **06-10-2003, 20:56**

Citaat:

Cassiopeia schreef op 06-10-2003 @ 15:38:
Heb hulp gehad, maar ben er mee gestopt toen mijn psychiater een andere
baan kreeg. En wat is jouw verhaal?

nooit hulp gehad, dr is ook echt helemaal niemand die t weet (voor zover ik zelf weet hoor), en dat hou ik zo

en ben t idd met je eens dat t n sluipende ziekte is, t begon ooit met lijnen, totdat ej daar ook niet meer van afvalt, daarna begon ik met laxeermiddelen en toen met alles dr uit te gooien en daarna alles door elkaar

maar zoals ik al eerder gezegd had, op dit moment heb ik wat meer hoop... ik denk dat in ieder geval niemand hier enige hoop moet verliezen

Toppie · **06-10-2003, 22:19**

Als je denkt er vanaf te zijn, komt het toch weer terug in mindere dagen...

Het is ook moeilijk dat je soms willen en kunnen niet van elkaar kan koppelen, je wil wel eten, maar je kan het niet, op de een of andere manier. Enfin...ik las een mooi gedicht, vond het wel toepasselijk voor hier (voor velen ook wel herkenbaar denk ik?!):

Het hongergevoel...

Langzaam begint het te komen
het licht gekriebel in je buik
het voelt hetzelfde als verliefd zijn
je kunt er heerlijk van genieten
Het gekriebel wordt gerommel
ook komen er geluiden bij
het klinkt als een spinnende kat
die zich even lekker in je buik nestelt

Het gerommel wordt gezeur
de geluiden worden pijnlijk
alsof de spinnende kat
haar nagels in je buik heeft gezet
je krijgt er nu ook hoofdpijn bij
ziet plots minder scherp
je concentratie is allang vervlogen
je kan nog maar aan één ding denken

Je moet deze signalen negeren
het zijn immers verleidingen
van de duivel in je hoofd
die je tot dik zijn wil dwingen
Door te negeren kun je hem verslaan
je moet van hem winnen
want jij weet wel beter
eten mag vandaag niet

Langzaam maar zeker
ebt het gerommel weg
nog een laatste ronk misschien
maar dan wordt je buik weer rustig
dingen worden ook weer scherper
je concentratie komt terug
alsof er niets gebeurd is
ga je verder met je werk

Maar ondertussen voel je macht
jij hebt deze aanval gewonnen
dit keer heb je de duivel verslagen
het goud gaat naar jou
Toch ben je op je hoede
weet dat hij slechts tijdelijk is gevloerd
hij zal zeker terugkomen
misschien wel sterker dan net
© 2002, Trudie Schils

Ik vond hem zelf erg mooi!!

**07-10-2003, 09:05**

Citaat:

Toppie schreef op 06-10-2003 @ 23:19:
Als je denkt er vanaf te zijn, komt het toch weer terug in mindere dagen... Het is ook moeilijk dat je soms willen en kunnen niet van elkaar kan koppelen, je wil wel eten, maar je kan het niet, op de een of andere manier. Enfin...ik las een mooi gedicht, vond het wel toepasselijk voor hier (voor velen ook wel herkenbaar denk ik?!):

Het hongergevoel...

Langzaam begint het te komen
het licht gekriebel in je buik
het voelt hetzelfde als verliefd zijn
je kunt er heerlijk van genieten
Het gekriebel wordt gerommel
ook komen er geluiden bij
het klinkt als een spinnende kat
die zich even lekker in je buik nestelt

Het gerommel wordt gezeur
de geluiden worden pijnlijk
alsof de spinnende kat
haar nagels in je buik heeft gezet
je krijgt er nu ook hoofdpijn bij
ziet plots minder scherp
je concentratie is allang vervlogen
je kan nog maar aan één ding denken

Je moet deze signalen negeren
het zijn immers verleidingen
van de duivel in je hoofd
die je tot dik zijn wil dwingen
Door te negeren kun je hem verslaan
je moet van hem winnen
want jij weet wel beter
eten mag vandaag niet

Langzaam maar zeker
ebt het gerommel weg
nog een laatste ronk misschien
maar dan wordt je buik weer rustig
dingen worden ook weer scherper
je concentratie komt terug
alsof er niets gebeurd is
ga je verder met je werk

Maar ondertussen voel je macht
jij hebt deze aanval gewonnen
dit keer heb je de duivel verslagen
het goud gaat naar jou
Toch ben je op je hoede
weet dat hij slechts tijdelijk is gevloerd
hij zal zeker terugkomen
misschien wel sterker dan net
© 2002, Trudie Schils

Ik vond hem zelf erg mooi!!

Jeej, tis inderdaad echt een mooi gedicht. Het verwoord ook ontzettend goed de gevoelend die je bij het (niet) eten hebt.

xxangelxx · **09-10-2003, 18:26**

Citaat:

Toppie schreef op 06-10-2003 @ 23:19:
Als je denkt er vanaf te zijn, komt het toch weer terug in mindere dagen... Het is ook moeilijk dat je soms willen en kunnen niet van elkaar kan koppelen, je wil wel eten, maar je kan het niet, op de een of andere manier. Enfin...ik las een mooi gedicht, vond het wel toepasselijk voor hier (voor velen ook wel herkenbaar denk ik?!):

Het hongergevoel...

Langzaam begint het te komen
het licht gekriebel in je buik
het voelt hetzelfde als verliefd zijn
je kunt er heerlijk van genieten
Het gekriebel wordt gerommel
ook komen er geluiden bij
het klinkt als een spinnende kat
die zich even lekker in je buik nestelt

Het gerommel wordt gezeur
de geluiden worden pijnlijk
alsof de spinnende kat
haar nagels in je buik heeft gezet
je krijgt er nu ook hoofdpijn bij
ziet plots minder scherp
je concentratie is allang vervlogen
je kan nog maar aan één ding denken

Je moet deze signalen negeren
het zijn immers verleidingen
van de duivel in je hoofd
die je tot dik zijn wil dwingen
Door te negeren kun je hem verslaan
je moet van hem winnen
want jij weet wel beter
eten mag vandaag niet

Langzaam maar zeker
ebt het gerommel weg
nog een laatste ronk misschien
maar dan wordt je buik weer rustig
dingen worden ook weer scherper
je concentratie komt terug
alsof er niets gebeurd is
ga je verder met je werk

Maar ondertussen voel je macht
jij hebt deze aanval gewonnen
dit keer heb je de duivel verslagen
het goud gaat naar jou
Toch ben je op je hoede
weet dat hij slechts tijdelijk is gevloerd
hij zal zeker terugkomen
misschien wel sterker dan net
© 2002, Trudie Schils

Ik vond hem zelf erg mooi!!

heel eruug mooi.
herkenbaar ook.....

**09-10-2003, 18:39**

Citaat:

Flo schreef op 04-10-2003 @ 16:29:
wat ik me eigenlijk altijd afvraag: kun je er vanaf komen zonder hulp?
ik heb namelijk op dit moment t idee dat t n stuk beter met me gaat, ik ben sinds n paar weken weer mn gewone voedselpatroon n beetje aan t opbouwen (erg langzaam hoor), en tot nu toe lukt t aardig
maar naar mijn gevoel ga ik me dr juist ook steeds lekkerder door voelen in plaats van andersom, wat je eerder zou verwachten
kep dit keer n beetje t gevoel dat t misschien gaat lukken

Ik ben er zelf terug uitgekrabbeld, en niet alleen uit de anorexia-put, uit nog een hoop meer. Ondertussen zijn we zo'n 4 jaar verder en nu gaat alles vrij goed. Maar ook heb ik al heel slechte momenten overleefd zonder te hervallen. Ik hoop dat het zo blijft, ik heb niet meer die drang, ik voel me goed, vind eten lekker, al wens ik soms toch wel heel erg graag weer dat maatje 36

. Maar ja, wie weet wat de toekomst brengt... Ik kan alleen maar hopen.

**09-10-2003, 18:41**

Citaat:

Toppie schreef op 06-10-2003 @ 23:19:
*gedicht*

wouw, ik vind hem ook mooi!

Linlilalove55 · **09-10-2003, 19:07**

Jah... Ik zou ook wel maatje 36 ofzo willen hebben. Ik heb nu maatje 40 en ik schaam me er best wel voor. Ik heb ooit maatje 36 gehad, maar mn ouders zagen het wel, dat ik alles deed om af te vallen. Ik heb toen ook hulp gehad. Mn gezicht begon best wel in te vallen. Ik zeg niet dat ik nu de knapste ben, maar mijn lichaam hoort gewoon stevig. Mn gezicht ziet dr nie uit zonder beetje vet.... Ook al is het heel moeilijk om te beseffen.. nog steeds voor mij.. sommige mensen zijn knapper als ze wat dikker zijn.

**09-10-2003, 23:08**

Citaat:

Linlilalove55 schreef op 09-10-2003 @ 20:07:
Jah... Ik zou ook wel maatje 36 ofzo willen hebben. Ik heb nu maatje 40 en ik schaam me er best wel voor. Ik heb ooit maatje 36 gehad, maar mn ouders zagen het wel, dat ik alles deed om af te vallen. Ik heb toen ook hulp gehad. Mn gezicht begon best wel in te vallen. Ik zeg niet dat ik nu de knapste ben, maar mijn lichaam hoort gewoon stevig. Mn gezicht ziet dr nie uit zonder beetje vet.... Ook al is het heel moeilijk om te beseffen.. nog steeds voor mij.. sommige mensen zijn knapper als ze wat dikker zijn.

Ik val zelf wel op vollere meisjes

Bij jongens maakt me dat niet zo uit.
Maar ik ben zelf van maat 36 naar 46 gegaan en da's best kut als al die gave kleren van toen (en nu) alleen in die kleine maatjes te krijgen zijn. Als ik dan zoiets tegenkom wat ik echt wil hebben maar weer maar es niet in mijn maat bestaat, heb ik t soms wel moeilijk.
Daarbij ben ik dan ook nog es breedgeschouderd en groot-geborst en dat gaat echt niet weg als je afvalt. Toen had ik dan wel een D/Ecup ipv E/F maar zoveel scheelt dat nu ook weer niet. En helaas zit zwaarlijvigheid bij ons in de familie... soms wordt het je ook wel heel moeilijk gemaakt

PV · **09-10-2003, 23:27**

Ik heb t nooit gehad en zou t ook niet kunnen hebben, daarvoor is eten veel te lekker

ik krijg al honger als ik een paar uurtjes niks heb gegeten, laat staan een halve/hele dag.. en daarbij zou het mijn ouders natuurlijk ook erg opvallen als ik ineens niks meer zou eten enzo, die zouden dat gewoonweg niet toestaan.

een meisje uit mn klas op de middelbare school had.. boulimia geloof ik.. mij was het nooit opgevallen, ze was wel magerder geworden maar dat ging zo geleidelijk dat het niet opviel.. wat ze precies heeft moeten doen weet ik eigenlijk niet meer, maar ze kon iig haar eindexamen niet meer maken toen en daardoor heeft ze een jaar achterstand opgelopen.

tsja ik blijf het zelf een vreemde gedachte vinden, dat iemand zoo ontzettend weinig zou willen eten.. maarja

ik snap ook niet dat ouders het allemaal maar laten gebeuren (zo lijkt het?), dat zouden toch de personen moeten zijn die in de gaten houden hoeveel hun kind eet..

niet dat ik hiermee ouders ergens van wil beschuldigen ofzo, ik vraag t me alleen af

**10-10-2003, 10:31**

Citaat:

PV schreef op 10-10-2003 @ 00:27:
tsja ik blijf het zelf een vreemde gedachte vinden, dat iemand zoo ontzettend weinig zou willen eten.. maarja ik snap ook niet dat ouders het allemaal maar laten gebeuren (zo lijkt het?), dat zouden toch de personen moeten zijn die in de gaten houden hoeveel hun kind eet..

niet dat ik hiermee ouders ergens van wil beschuldigen ofzo, ik vraag t me alleen af

Mijn ouders hebben t ook nooit geweten... ze wisten dat ik aan t lijnen was en aangezien zij t hardst zeikten over mijn gewicht, vonden ze t best. Maar ik zat van zondagavond tem vrijdagmiddag op internaat (nee geen instelling, gewoon, overnachting aan school) en daar zag niemand dat gebeuren (en die t wel zagen, zoveel meisjes bij elkaar die alleen maar over uiterlijk praten, ik ken er wel meer die daar de fout in zijn gegaan). En als ik thuis was, dan at ik wel wat, maar zorgde dat ik het vlak daarna weer kwijt was. Op amper 2 dagen krijg je zoiets echt niet in de gaten...

Fade of Light · **10-10-2003, 10:57**

Citaat:

Linlilalove55 schreef op 09-10-2003 @ 20:07:
Mn gezicht begon best wel in te vallen. Ik zeg niet dat ik nu de knapste ben, maar mijn lichaam hoort gewoon stevig.

hehe dat heb ik ook, begin nu net een junk te worden

ff een lange tijd niet slapen en ik zou zo samen met anderen onder een brug kan liggen en ik pas er gewoon bij hehe....

ach ja...shit happens

Gerrit de Slak · **10-10-2003, 12:02**

Citaat:

PV schreef op 10-10-2003 @ 00:27:
tsja ik blijf het zelf een vreemde gedachte vinden, dat iemand zoo ontzettend weinig zou willen eten.. maarja ik snap ook niet dat ouders het allemaal maar laten gebeuren (zo lijkt het?), dat zouden toch de personen moeten zijn die in de gaten houden hoeveel hun kind eet..

niet dat ik hiermee ouders ergens van wil beschuldigen ofzo, ik vraag t me alleen af

Tja, het is heel simpel, ouders kunnen je nu eenmaal niet dwingen te eten. Mijn ouders waren in het begin vaak boos, maar later zagen ze hoe ik er ook geestelijk aan onderdoor ging en hoe ik echt angstig was om te eten, en toen veranderde die boosheid in angst en verdriet.

**10-10-2003, 12:10**

Citaat:

PV schreef op 10-10-2003 @ 00:27:
tsja ik blijf het zelf een vreemde gedachte vinden, dat iemand zoo ontzettend weinig zou willen eten.. maarja ik snap ook niet dat ouders het allemaal maar laten gebeuren (zo lijkt het?), dat zouden toch de personen moeten zijn die in de gaten houden hoeveel hun kind eet..

niet dat ik hiermee ouders ergens van wil beschuldigen ofzo, ik vraag t me alleen af

Ouders kunnen er vaak weinig aan doen...niemand kan er iets aan doen, behalve de persoon zelf (en dan niet in de zin van 'hoe kun je zo stom zijn' oid). En dat maakt dat veel ouders (en ook anderen) zich vaak ontzettend machteloos voelen. (Wat Gerrit de Slak ook zegt dus eigenlijk.)

Carlie · **12-10-2003, 20:12**

Yip, keb boulimia, zo schrijf je t trouwes, maar maakt nie uit!
Hoe k dr mee omga....tsja das best moeilijk uit te leggen vind ik.
Elke dag is gewoon weer een nieuw drama en gevecht!
Het verpest je leven en dat vind ik echt heel erg!

Ik wil graag in contact komen met mensen die ook boulimia hebben maar die er wel al mee bezig zijn om er vanaf te komen!

Mail me: ca_komen@hotmail.com

Liefs,
Carline

xxangelxx · **15-10-2003, 20:00**

Citaat:

PV schreef op 10-10-2003 @ 00:27:
Ik heb t nooit gehad en zou t ook niet kunnen hebben, daarvoor is eten veel te lekker ik krijg al honger als ik een paar uurtjes niks heb gegeten, laat staan een halve/hele dag.. en daarbij zou het mijn ouders natuurlijk ook erg opvallen als ik ineens niks meer zou eten enzo, die zouden dat gewoonweg niet toestaan.

een meisje uit mn klas op de middelbare school had.. boulimia geloof ik.. mij was het nooit opgevallen, ze was wel magerder geworden maar dat ging zo geleidelijk dat het niet opviel.. wat ze precies heeft moeten doen weet ik eigenlijk niet meer, maar ze kon iig haar eindexamen niet meer maken toen en daardoor heeft ze een jaar achterstand opgelopen.

tsja ik blijf het zelf een vreemde gedachte vinden, dat iemand zoo ontzettend weinig zou willen eten.. maarja ik snap ook niet dat ouders het allemaal maar laten gebeuren (zo lijkt het?), dat zouden toch de personen moeten zijn die in de gaten houden hoeveel hun kind eet..

niet dat ik hiermee ouders ergens van wil beschuldigen ofzo, ik vraag t me alleen af

hoi,
nou, k ben bly da mn ma nx door heeft hoor. ter informatie: ik heb anorexia en mn ma weet het niet. dat komt doordat k goed ben geworden in t bedenken van smoesjes om onder t eten uit te komen en ik eet soms wel meej(savonds)(sochtends eet k nie heb k zogenaamd geen tyd voor en smiddags ben k op sgool dus ziet ze nie dat k nie eet)maar daarna kots k of gebruik k laxeerpillen(is eruuug k*t en ben r achter dat t tog nie helpt) en ze merkt t ook nie dat k sochtends om 6 uur buiten ren. soms denk k dat ze of hartstikke blind moet zyn of ze wil t nie weten dat t nie ech goed met me gaat en soms wil k zelfs dat ze t ontdekt(maar dat k dat denk duurt meestal nie sow lang)

ohja anyway; als jullie t raar vinde dat k steeds all1 over mn ma praat, mn ouders zyn gescheiden en mn pa wil me nie meer zien k zie m al n jaar nie meer/

xje, amy

**16-10-2003, 07:25**

Citaat:

xxangelxx schreef op 15-10-2003 @ 21:00:
soms denk k dat ze of hartstikke blind moet zyn of ze wil t nie weten dat t nie ech goed met me gaat

Misschien is dat ook wel zo...? 't is voor ouders ook enorm moeilijk als het niet goed gaat met hun kind...

Heb je wel hulp? Of ga je die zoeken?

Chloe Siere · **16-10-2003, 08:22**

mijn moeder zegt dat ik een eetstoornis heb, maar ik ben het er écht niet mee eens. het is wel zo dat ik minder eet, maar echt niet te weinig (mn vriend vindt zelfs dat ik veel eet). maar ik val wel af. maar ook niet hard ofzo. en het is ook mn bedoeling om iets af te vallen. het is alleen zo dat ik makkelijk afval omdat ik nogal veel verbrand doordat ik nogal veel beweeg.

mn moeder loopt nu dus te zeuren dat ik mezelf kapot maak en er slecht uit zie blablabla (uch, ze overdrijft nogal hoor

dat doet ze om mij af te schrikken).

Quiana · **17-10-2003, 07:43**

Trouwens. De site van sabn had ik al gepost, maar er is ook een site speciaal voor familie/vrienden
van mensen met een es. De link ervan staat ook op de 'hoofd'site (?), maar ik ontdek 'm ook nu pas.

Dus voor alle kippen die 'm niet zagen: http://www.familie.sabn.nl/

Quiana · **17-10-2003, 07:45**

Ik kan m'n post niet wijzigen.

Let niet op de (ja, zelfs voor mij

) vage regelafbraak.

Pequeña · **17-10-2003, 12:50**

Waarschuwing: deze post is niet zo bot bedoelt dan ie misschien wel kan overkomen!!!

Een vriendin van me heeft anorexia, ik probeer haar ermee te helpen, ze stimuleren om te eten (ze beseft wel dat het nodig is) maar ik word er zelf soms onnozel van! Ze is 1m74 en weegt nu 50 kilo, enkele weken geleden was dit nog 45kg. Ze weet dat ze moet bijkomen omdat ze gewoon superongezond is nu (kinderen krijgen

, haar huid en haar

, haar weerstand

enzo...) en toch vindt ze het supererg dat ze 50 kg weegt... Ze heeft maatje 34 en soms schuift haar broek nog tot onder haar kont, het is zo lelijk! Ze durft niet uitgaan omdat ze denkt dat iedereen haar dik gaat vinden maar ze is gewoon zo lelijk door haar mager bottig lichaam...

Wat ik me dan afvraag: waarom is het zo erg om 'dik' (ze is niet dik, jullie ook niet!!) te worden??? Overlaatst las ik in een tijdschrift over iemand die verbrand was op haar armen en borst, er zijn mensen die grote littekens hebben in het gezicht, mensen die enorm veel puisten hebben waar niets aan te doen valt, ... Is dat niet veel erger??? Ik probeer echt mijn best te doen om haar te begrijpen, ik had vroeger zelf een minderwaardigheidscomplex, vond mezelf lelijk (was dit ook

) maar sinds ik een vriend kreeg wist ik dat ik echt niet zo lelijk kon zien en begon ik mezelf te aanvaarden. Mijn vriendin zelf heeft ook altijd veel aantrek gehad en toch kraakt ze zichzelf voortdurend af...

Kan er iemand hier een uitleg aan geven?

(nogmaals sorry als het allemaal hard overkomt, ik ben maar een buitenstaander, maar ik zou het ook graag begrijpen

**17-10-2003, 12:59**

Anorexia is iets psychisch, veel mensen met anorexia weten dat ze het hebben, weten dat ze slecht bezig zijn, wat de gevolgen (kunnen) zijn, dat ze mensen pijn doen, enz. enz. enz. Het is niet 'gewoon denken dat dik zijn erg is' (of hoe je het ook wilt zeggen), het zit veel en veel dieper. Kijk ook eens op sabn.nl (vooral op de site voor familie/vrienden).

Flo · **18-10-2003, 22:49**

ja precies, tzit veel dieper.
tis misschien n raar voorbeeld, maar heb je bijvoorbeeld n keer puistje midden op je gezicht gehad ofzo waarvan je dacht dat iedereen ernaar liep te staren? dat gevoel is het, maar dan elke minuut van de dag met dik zijn. je hebt zo'n verschrikkelijk minderwaardigheidscomplex dat je nauwelijks meer normaal kunt functioneren, bang dat mensen maar 1 ding van je denken (zoals je al over je vriendin beschreef)

xxangelxx · **19-10-2003, 10:42**

eeeey!!!

zou graag met mensen van myn leeftyd(k ben 13) of rond myn leeftyd die anorexia hebben wilen mailen/msnen.

xje, angel

Nona · **19-10-2003, 14:32**

Citaat:

xxangelxx schreef op 19-10-2003 @ 11:42:
eeeey!!!

zou graag met mensen van myn leeftyd(k ben 13) of rond myn leeftyd die anorexia hebben wilen mailen/msnen.

xje, angel

Maak eens een draadje op Contact Gezocht zou ik zeggen!

miss-suus · **22-10-2003, 19:22**

Citaat:

Pequeña schreef op 17-10-2003 @ 13:50:
Waarschuwing: deze post is niet zo bot bedoelt dan ie misschien wel kan overkomen!!!

Een vriendin van me heeft anorexia, ik probeer haar ermee te helpen, ze stimuleren om te eten (ze beseft wel dat het nodig is) maar ik word er zelf soms onnozel van! Ze is 1m74 en weegt nu 50 kilo, enkele weken geleden was dit nog 45kg. Ze weet dat ze moet bijkomen omdat ze gewoon superongezond is nu (kinderen krijgen , haar huid en haar , haar weerstand enzo...) en toch vindt ze het supererg dat ze 50 kg weegt... Ze heeft maatje 34 en soms schuift haar broek nog tot onder haar kont, het is zo lelijk! Ze durft niet uitgaan omdat ze denkt dat iedereen haar dik gaat vinden maar ze is gewoon zo lelijk door haar mager bottig lichaam...
Wat ik me dan afvraag: waarom is het zo erg om 'dik' (ze is niet dik, jullie ook niet!!) te worden??? Overlaatst las ik in een tijdschrift over iemand die verbrand was op haar armen en borst, er zijn mensen die grote littekens hebben in het gezicht, mensen die enorm veel puisten hebben waar niets aan te doen valt, ... Is dat niet veel erger??? Ik probeer echt mijn best te doen om haar te begrijpen, ik had vroeger zelf een minderwaardigheidscomplex, vond mezelf lelijk (was dit ook ) maar sinds ik een vriend kreeg wist ik dat ik echt niet zo lelijk kon zien en begon ik mezelf te aanvaarden. Mijn vriendin zelf heeft ook altijd veel aantrek gehad en toch kraakt ze zichzelf voortdurend af...

Kan er iemand hier een uitleg aan geven?

(nogmaals sorry als het allemaal hard overkomt, ik ben maar een buitenstaander, maar ik zou het ook graag begrijpen

je komt niet hard over je komt over als een vriendin die het heel erg vindt voor haar vriendin die haar vriendin heel erg hard probeert te helpen maar die niet weet wat te doen, ik vindt het supermoedig van je want het is niet altijd even makkelijk maar bedenk ook dat degen die die probleem heeft zich heel erg klote voelt, zich niet zichzelf meer voelt.

sterkte

miss-suus · **22-10-2003, 19:23**

Citaat:

xxangelxx schreef op 19-10-2003 @ 11:42:
eeeey!!!

zou graag met mensen van myn leeftyd(k ben 13) of rond myn leeftyd die anorexia hebben wilen mailen/msnen.

xje, angel

is goed hoor

miss-suus · **22-10-2003, 19:30**

wat ik ook vaak heb is dat als ik snoep zie of eten wat heel erg vetig is ( voor mij doen) krijg ik het heel erg benauwd en ik word de laatste tijd zo ergggg duizelig, dat voelt zo klote, hongergevoel hebben is beter dan duizelig voelen.

i

Tulpje6 · **23-10-2003, 10:28**

Zelf vind ik het nogal dom om anorexia of boulimia te krijgen, moet je echt zo'n vreselijk onzeker iemand voor zijn.

Echt 'n welvaartsziekte.

Heb er zelf dus zoals je ziet geen last van neuj, ik snoep wel teveel

Maar vind het heel moeilijk om te gaan dieeten, ik houd het nooit vol en zeker niet nu ik in een stressperiode zit, dan wil ik wel wat kunnen genieten en dat doe ik met snoepen

(hehe en zo heb ik altijd wel een zeer SLAPPE smoes

)

**23-10-2003, 12:29**

Citaat:

Tulpje6 schreef op 23-10-2003 @ 11:28:
Zelf vind ik het nogal dom om anorexia of boulimia te krijgen, moet je echt zo'n vreselijk onzeker iemand voor zijn.

Echt 'n welvaartsziekte.

Heb er zelf dus zoals je ziet geen last van neuj, ik snoep wel teveel Maar vind het heel moeilijk om te gaan dieeten, ik houd het nooit vol en zeker niet nu ik in een stressperiode zit, dan wil ik wel wat kunnen genieten en dat doe ik met snoepen (hehe en zo heb ik altijd wel een zeer SLAPPE smoes )

Sorry hoor, maar dat vind ik echt een van de domste opmerking allertijden

. Waarom zou je nou vreselijk onzeker of wat dan ook moeten zijn. En een welvaarts ziekte

. Als je zou weten waar je over praat, zou je wel anders denken, want het is weldegelijk een erge ziekte.

Flo · **23-10-2003, 13:29**

'nogal dom' ?? is het dom als je een ziekte krijgt? alsof men ervoor kiest...
denk de volgende keer ff goed na voordat je wat post

**23-10-2003, 13:39**

Citaat:

Tulpje6 schreef op 23-10-2003 @ 11:28:
Zelf vind ik het nogal dom om anorexia of boulimia te krijgen, moet je echt zo'n vreselijk onzeker iemand voor zijn.

Echt 'n welvaartsziekte.

Vind je het dan ook dom om bv. schizofreen te zijn? Voor een eetstoornis kies je eet zo min. En onzeker zijn is dus ook dom?

Ik vind het persoonlijk dommer om te zeggen dat onzeker zijn en/of een psychische ziekte krijgen dom is...dan dat ik het dom vind om onzeker te zijn of een ziekte te hebben.

Quiana · **23-10-2003, 14:47**

Citaat:

Tulpje6 schreef op 23-10-2003 @ 11:28:
Zelf vind ik het nogal dom om anorexia of boulimia te krijgen, moet je echt zo'n vreselijk onzeker iemand voor zijn.

Echt 'n welvaartsziekte.

Zelf vind ik het nogal dom om kanker te krijgen,
moet je echt zo'n vreselijk ongezond iemand voor zijn.

Onzin, lmd. Niemand kiest ervoor om een es te krijgen,
niemand kiest ervoor om onzeker te zijn.

Denk je nou werkelijk dat mensen ervoor kiezen om anorexia of boulimia te ontwikkelen?

**23-10-2003, 15:19**

Citaat:

Quiana schreef op 23-10-2003 @ 15:47:
Zelf vind ik het nogal dom om kanker te krijgen,
moet je echt zo'n vreselijk ongezond iemand voor zijn.

't is niet grappig, maar ik moest er wel even om lachen...

**23-10-2003, 16:48**

Citaat:

Tulpje6 schreef op 23-10-2003 @ 11:28:
Zelf vind ik het nogal dom om anorexia of boulimia te krijgen, moet je echt zo'n vreselijk onzeker iemand voor zijn.

Echt 'n welvaartsziekte.

slaat echt nergens op wat je daar zegt, je kiest er echt niet bewust voor,
een eetstoornis is echt niet iets 'leuks' of een 'welvaartsziekte' dat je het zou kiezen.

om dat soort onzin uit te kramen moet je echt een heel dom iemand voor zijn, heb je zeker ook voor gekozen?

Gerrit de Slak · **23-10-2003, 17:20**

...en toen was de behandeling daar. Vijf dagen in de week, no compromise. Ik zie er nu al tegenop.

Snow White · **24-10-2003, 21:16**

Hahahaha. een welvaartsziekte?
Ben je zelf wel helemaal gezond?

Ik ga verder geen uitspraken doen op dit moment
4 jaar anorexia en van de 20 kilo afgevallen te zijn daarvan nu weer 15 erbij, heeft niks te maken met welvaart.

het komt in alle lagen van de wereldbevolking voor, jong, oud, bruin, blond, chinees en afrikaan....dus...

miss-suus · **25-10-2003, 17:16**

Citaat:

Tulpje6 schreef op 23-10-2003 @ 11:28:
Zelf vind ik het nogal dom om anorexia of boulimia te krijgen, moet je echt zo'n vreselijk onzeker iemand voor zijn.

Echt 'n welvaartsziekte.

Heb er zelf dus zoals je ziet geen last van neuj, ik snoep wel teveel Maar vind het heel moeilijk om te gaan dieeten, ik houd het nooit vol en zeker niet nu ik in een stressperiode zit, dan wil ik wel wat kunnen genieten en dat doe ik met snoepen (hehe en zo heb ik altijd wel een zeer SLAPPE smoes )

als je dan zo stom vindt dan kom hier niet de mensen beklagen die het hebben, okeej, deze topic heet dan wel anorexia en bolumia wat vinden jullie ervan maar dit is niet de bedoeling om andere mensen te gaan beklagen

ik vind dit FOUT

Soortgelijke topics
Forum	Topic	Reacties	Laatste bericht
Psychologie	Eetstoornis Anorexia Nervosa - Boulimia Nervosa e-hazeleger	12	18-05-2011 17:09

04-10-2003, 18:55
Flo	hm ja, ik moet natuurlijk ook niet te optimistisch zijn, ik hoorde ook dat t nooit helemaal uit je gaat zeg maar

05-10-2003, 20:21
Flo	hehe nej merk ik nej grapje ff serieus.. hoelang heb jij t al dan?

06-10-2003, 13:07
Flo	aaahw wel eens aan gedacht om hulp te zoeken?

06-10-2003, 14:19
Anne	Ik ben weer 2 kilo afgevallen... en ben er nog blij mee ook... Eetstoornissen zijn stom. __________________ Hm... Larstig... ;)

17-10-2003, 07:43
Quiana	Trouwens. De site van sabn had ik al gepost, maar er is ook een site speciaal voor familie/vrienden van mensen met een es. De link ervan staat ook op de 'hoofd'site (?), maar ik ontdek 'm ook nu pas. Dus voor alle kippen die 'm niet zagen: http://www.familie.sabn.nl/ __________________ Drie.

17-10-2003, 07:45
Quiana	Ik kan m'n post niet wijzigen. Let niet op de (ja, zelfs voor mij ) vage regelafbraak. __________________ Drie.

17-10-2003, 12:59
Verwijderd	Anorexia is iets psychisch, veel mensen met anorexia weten dat ze het hebben, weten dat ze slecht bezig zijn, wat de gevolgen (kunnen) zijn, dat ze mensen pijn doen, enz. enz. enz. Het is niet 'gewoon denken dat dik zijn erg is' (of hoe je het ook wilt zeggen), het zit veel en veel dieper. Kijk ook eens op sabn.nl (vooral op de site voor familie/vrienden).

19-10-2003, 10:42
xxangelxx	eeeey!!! zou graag met mensen van myn leeftyd(k ben 13) of rond myn leeftyd die anorexia hebben wilen mailen/msnen. xje, angel

22-10-2003, 19:30
miss-suus	wat ik ook vaak heb is dat als ik snoep zie of eten wat heel erg vetig is ( voor mij doen) krijg ik het heel erg benauwd en ik word de laatste tijd zo ergggg duizelig, dat voelt zo klote, hongergevoel hebben is beter dan duizelig voelen. i __________________ hm hm

23-10-2003, 13:29
Flo	'nogal dom' ?? is het dom als je een ziekte krijgt? alsof men ervoor kiest... denk de volgende keer ff goed na voordat je wat post

Advertentie

23-10-2003, 17:20
Gerrit de Slak	...en toen was de behandeling daar. Vijf dagen in de week, no compromise. Ik zie er nu al tegenop.

24-10-2003, 21:16
Snow White	Hahahaha. een welvaartsziekte? Ben je zelf wel helemaal gezond? Ik ga verder geen uitspraken doen op dit moment 4 jaar anorexia en van de 20 kilo afgevallen te zijn daarvan nu weer 15 erbij, heeft niks te maken met welvaart. het komt in alle lagen van de wereldbevolking voor, jong, oud, bruin, blond, chinees en afrikaan....dus... __________________ BE the miracle !