Het grote Lucht je Hart topic #73

[Gothic]

Ik deed dingen goed gister. Het was echt een hele ervaring. Maar ja, geen gezeik dus. Mooi. Hij wil Reeuwijk helemaal ziek rennen zaterdag en alsnog gedeeld 2e worden, hij zei altijd dat winnen hem niet uitmaakt .

Maar ja, we gaan er gewoon voor .

Wat is nou de beste keuze?

[Droomvlucht]

En toen was mijn vriend vanacht echt heel lief voor me. Ik snapte er helemaal niets van maar vond het heerlijk om in zijn armen geklemd en zoentjes op mijn voorhoofd enzo inslaap te vallen. Volgens mij was ik al duizend keer dood geweest als ik hem niet had. F*ck het leeftijdsverschil dat we hebben. I dont care, en anderen hoeven er niet mee te leven.

[darkfairy]

jankbuien joepie

[Droomvlucht]

Eend schreef op 16-10-2006 @ 16:05 :
Ik mag veel naar huis Na een jaar weer elke dag thuis zijn is echt vreemd

Hopelijk komt het einde van mijn opname snel in zicht!

Jeej, blij voor jou! Echt leuk je weer te zien hier.

*knuf voor eend*

Who will play the butcher and end my suffering?
Otep <3

Ik heb het gevoel dat ik wegraak. Ik weet niet wat ik moet doen.
Heb al rondje gelopen, handen onder de kraan gehouden.
Heb alleen maar zin mezelf pijn te doen en het is zo druk in me kop.
Godverdomme ik voel me zo hopeloos en ik ben bang dat ik dalijk stomme dingen doe.

[darkfairy]

fiepje schreef op 17-10-2006 @ 11:16 :
Who will play the butcher and end my suffering?
Otep <3

Ik heb het gevoel dat ik wegraak. Ik weet niet wat ik moet doen.
Heb al rondje gelopen, handen onder de kraan gehouden.
Heb alleen maar zin mezelf pijn te doen en het is zo druk in me kop.
Godverdomme ik voel me zo hopeloos en ik ben bang dat ik dalijk stomme dingen doe.

dat heb ik ook opt moment

*knuf* sterkte

*knuff*
Weet jij nog andere dingen om uit die wegraking te blijven?
Jij ook sterkte..

[darkfairy]

fiepje schreef op 17-10-2006 @ 11:24 :
*knuff*
Weet jij nog andere dingen om uit die wegraking te blijven?
Jij ook sterkte..

pm anders ist spam >_<

Je kan me altijd pm-en als het niet gaat ofzo.
Take care.

[darkfairy]

fiepje schreef op 17-10-2006 @ 11:39 :

Je kan me altijd pm-en als het niet gaat ofzo.
Take care.

jij men ook
sterkte

[~~dolce~~]

Kan die computer, internet, hotmail, reader nu eindelijk eens een keer met mij meewerken grom...

[moon]

ik moet vandaag bijles gaan geven aan onbegrijpelijke buitenaardse wezens (=kinderen). ik ben bang voor kinderen, ik snap kinderen niet

Aargh. Dubbelheid. Ik voelde me best goed, is mn dinnie sip, maak ik me daar weer zorgen om, gotver. Maar ze weet wss toch niet wat het is. Herkenning. Frust.

[Ann]

Ik heb zin in december, december wordt mijn maand. We gaa naar Parijs omdat november niet kon ofzo en ik ga zwarte pieten op scholen en bij mensen thuis. En dan is het kerst dan kunnen we elkaar cadeautjes geven en dan nieuwjaar en dan hoop ik weer een nieuwe periode in te gaan.

Maar eerst nog ff hard blokken, pw week na de vakantie en ik heb 2 weken school gemist dus misschien moest ik me eens gaan storten op het leren, al kan ik mezelf er niet toebrengen. Maar ik ga lekker laten zien dat ik het kan ook zonder uitleg. Hallo ik sta niet voor niets alleen zevens en achten... dat ga ik niet verpesten, niet voor hen.

Ik voel me best goed eigenlijk ja

Waarom zijn die beelden weer terug? Waarom moet ik weer denken aan het overlijden van mijn vader, en de blik die ik enkele seconden voor zijn dood in zijn ogen zag? 'T is 5 jaar geleden... En opeens, opeens lijkt het gisteren...

Bah, voel me depri.

Hoop echt dat ik een ASS heb - dan kan ik mijn probleem tenminste een naam geven. 'T voelt nu alsof... Ik weet niet... Alsof er iets onbekends met me aan de hand is.

Waarom heb ik ook niemand om mee te praten? De meesten lijken mij te negeren, of geven een simpele reactie als: 'kom op, niet zo depri, ga gewoon wat doen.' Ze snappen me niet. De enige die ik ooit had was mijn ex. Gisteren weer gesproken. Ik had me als een eikel tegen haar gedragen, maar dat recht had ik niet. Nu zie ik wat dingen in... Ik weet alleen niet of ik daar blij mee moet wezen... Zij stelt me tenminste vragen, zonder de 'medelijden'. De vragen helpen me om na te denken; om dingen op een rijtje te zetten...

Nou ja, maar even lekker verdrinken in wat liedjes. Misschien wat zingen of keyboard spelen... Hoop dat ik snel weer wat hoor van mijn psycholoog...

Best wel lekker zo een topic om gewoon even weg te schrijven...

Edit:
Toevallig, het liedje:

I walk a lonely road
The only one that I have ever known
Don't know where it goes
But it's home to me and I walk alone

bladertje schreef op 16-10-2006 @ 22:31 :
Ik vind het zo jammer, iedereen lijkt er van te genieten en veel energie te hebben, en ik baal gewoon ontzettend en mis alle structuur en zekerheid uit mn vorige leventje.

Precies dat. En overal om je heen van die knappe meisjes met vereniging, commissiewerk, veel vrienden, twee keer per week sporten en nog nominaal lopen met de studie ook. Waarom kan ik niet zo zijn en kan ik maar niet echt contact maken met mensen, ben ik steeds weer te verlegen, voel ik me hier steeds zo eenzaam, ben ik zo'n studentje uit die verhaaltjes van studentenpsychologen dat uitkijkt naar elke vrijdag terwijl ik een aantal maanden geleden nog tegen mezelf riep dat ik echt nooit zo zou worden? En weer thuis gaan wonen helpt ook geen flikker, want op dat vwo-diploma staat nu eenmaal mijn naam, ik heb het gehaald, ik kan niet meer terug . Grr.

Volgende week al tentamen en ik moet nog zoveel doen. Het blijft gewoon maar niet hangen in mijn hoofd. Niet dat het moeilijk is, het zijn puur feitjes en definities, maar dat is het nou juist. Als het inzicht was geweest had ik nog wel wat kunnen improviseren op die toets, maar nu moet ik gewoon alles in mijn hoofd stampen, want als ik de fractie van de leerstof die ze vragen net niet goed geleerd heb... Zucht, ik haat mijn eigen perfectionisme soms.

[rare kwast]

Kruimel schreef op 17-10-2006 @ 10:10 :
Ik heb een kamer!!!!!

Ik was al boos dat ze niets meer van zich hadden laten horen en dat het dan vast niets zou worden want anders hadden ze het wel laten weten, had ik gewoon een kamertje toegewezen gekregen en hadden ze mijn e-mail adres fout. Goed dat ik nog even belde.

JEEEEEEEEEEEEJ

gefeliciteerd

damn , heb zoveel aan mijn hoofd ..

Hoezo stemmingswisselingen.....
Vanochtend wanhopig, zat bijna te janken op college, krijg ik van de docent een soort van compliment aan het einde, voel me nu weer wat beter...
Afscheid, verdriet, angst...ik had het allemaal al een paar maanden geleden moeten voelen, maar toen had ik iets heel anders aan m'n hoofd. Het komt dus toch nog....

[Droomvlucht]

De storm is nog steeds niet gaan liggen, maar er stond gisteren ineens een flinke vuurtoren die me in de goede richting wees. Ik heb voor het eerst sinds tijden weer eens de moeite genomen om iemand op de man af te vragen of hij boos op me was. Dat was vorige week. Gisteren sprak hij me ineens aan en hadden we een super gesprek. Weliswaar over msn, maar toch. Zelfs mijn vriend begon jaloerse verschijnselen te vertonen. (vandaar misschien zijn lieve gedrag erna )

Woei, dat moest ik nog even kwijt.

[George]

Aargh, impulsieve trut.

[darkfairy]

tering

[Redhair]

rxn schreef op 17-10-2006 @ 00:25 :
haha jij bent echt triest

Inderdaad.

De gedachte aan gister is vaag. Ik weet alles nog wel, maar het lijkt een droom. Ik heb uren lang in een roes gezeten, net als J..
We blijven allebei keihard vluchten voor onze problemen, onze verledens. We weten dat het fout is, maar het onbekende, de confrontatie, is eng. De bekende weg is zo makkelijk en fijn, maar vooral triest.
We willen het beste voor elkaar, ons eigen leven kan ons weinig schelen. We maken afspraken met onszef en elkaar, maar verbreken die net zo makkelijk weer, om naar de drugs te kunnen grijpen.
'Want ik ben een junk'
En gister was echt geweldig hoor, die roes was roze, ik voelde me echt gelukkig, dat was leven, dacht ik weer.
Ja, leven, maar wel een triest leven, waar het draait om vluchten en we keer op keer het slappe excuus gebruiken.
'Want ik ben een junk'

Daarnaast vraag ik me af waarom ik nog hier post en niet gewoon voor mezelf.

[LiefsvanHier]

Hemhemhem.

[marrel]

Over een maand is de eerste keer geweest, de moeilijkste stap gezet, althans dat hoop ik.
Alleen de voorbereidingen moeten nog afgerond worden... Doorzetten doorzetten en volhouden!!!

[edit]_{heeeej wat doe ik weer in dit topic! Ik zou hier niet meer komen} [/edit]

[indigo]

Nyawa schreef op 17-10-2006 @ 13:31 :
Precies dat. En overal om je heen van die knappe meisjes met vereniging, commissiewerk, veel vrienden, twee keer per week sporten en nog nominaal lopen met de studie ook. Waarom kan ik niet zo zijn en kan ik maar niet echt contact maken met mensen, ben ik steeds weer te verlegen, voel ik me hier steeds zo eenzaam, ben ik zo'n studentje uit die verhaaltjes van studentenpsychologen dat uitkijkt naar elke vrijdag terwijl ik een aantal maanden geleden nog tegen mezelf riep dat ik echt nooit zo zou worden? En weer thuis gaan wonen helpt ook geen flikker, want op dat vwo-diploma staat nu eenmaal mijn naam, ik heb het gehaald, ik kan niet meer terug . Grr.

Okee, misschien zijn er wel écht mensen die het leuk vinden om op kamers te gaan, maar het is nou eenmaal best een grote overgang, zeker als je het thuis best prima had. Het helpt wel vooral om dingen te gaan ondernemen, ook al heb je daar misschien geen zin in. Ga sporten, fietsen, wandelen, muziek maken, met mensen eten (maken), weet ik veel, maar probeer er iemand voor te strikken! Verder hielp het mij om iets vertrouwds mee te nemen van huis (bijvoorbeeld avondeten dat ík meenam van thuis, foto's enzo). Het geeft eigenlijk niet wat je doet, zolang je maar íets doet. Het is helemaal afhankelijk van je eigen input, niemand zit daar met open armen op je te wachten helaas... maar zodra je laat zien dát je er bent, dat je leuk bent, dan gaan ze ook aandacht aan je schenken.
Overigens kan een studentenpsycholoog ook best een optie zijn, je hoeft heus niet een ernstig probleem te hebben om daar terecht te kunnen.

(Maar ik heb makkelijk praten, want ik woon -weer- bij mijn ouders... PM'en mag ook.)

Veel sterkte en succes komende tijd, bladertje & Nyawa!

OT: gaat wel okee, nu nog aan het werk. Ik loop echt gigantisch achter en over twee weken al tentamen

[Ann]

Gek is dat. Het ene moment voel je je zo goed en het andere moment gaat het weer helemaal mis. Komt misschien ook door het feit dat ik net met een vriendin heb zitten praten over een jongen die vorige week in ons dorp zelfmoord heeft gepleegd. Hij was slim, niet zozeer om het zelfmoord plegen maar om de plek.... waar ik moeilijk over een hek loop te klimmen loopt hij even om waar je zo bij het spoor komt en waar geen mens ooit komt... Ach ja, misschien een idee voor als ik weer eens wanhopig ben. Ik weet alleen dat ik daar niet over moet praten met anderen, ik wordt dan altijd zo stil... ze vinde nhet raar dat hij geen hulp vroe, terwijl hij al eerder met een tandenborstel zichzelf heeft proberen te stikken... als dat geen hulp vragen is.

[lob#2]

Ben helaas zaterdag slachtoffer geworden van 'zinloos geweld' (wat geweld altijd is) samen met mijn vriend en beste vriendin. heb er heel veel moeite mee om dat een plaatsje te geven en er in mn koppie uit te komen. Praten heb ik geen zin in, ben agressief en geirriteerd. Snap het verdomme niet. Om een stoel! Snap het niet. Hoe kom ik er uit.

Whoei, m'n stemming vliegt heen en weer.
Nu is 't weer even goed, maar 't kan zo weer anders zijn....

Vanavond net5 series, altijd fijn en ik heb er nu ook even tijd voor!
En nog even opschrijven wat ik morgen wil zeggen, anders wordt dat hoe dan ook een drama...

[darkfairy]

ik voel me klote en zit iedereen af te kraken terwijl het niet door hun komt en ik krijg steeds meer neigingen
ik weet het niet

Het komt er op neer dat ik toch wel wat kan.

[Nona]

lob#2 schreef op 17-10-2006 @ 20:19 :
Ben helaas zaterdag slachtoffer geworden van 'zinloos geweld' (wat geweld altijd is) samen met mijn vriend en beste vriendin. heb er heel veel moeite mee om dat een plaatsje te geven en er in mn koppie uit te komen. Praten heb ik geen zin in, ben agressief en geirriteerd. Snap het verdomme niet. Om een stoel! Snap het niet. Hoe kom ik er uit.

Een knuffel van Kruimel accepteren (*knuf*) en de volgende keer weer gewoon lekker uit gaan. Dit zijn vervelende dingen en dat je er even mee zit is begrijpelijk, maar laat er vooral niets om dat je anders ook zou doen!

omg wat heb ik een lol gehad vandaag. Echt het slaat ook werkelijk nergens op die opdracht; kijken in de Noordoostpolder hoe alle dorpen daar opgebouwd zijn. Nja ben ik daar ook is geweest. Op de terugweg kwamen R en ik de rest van de groep tegen. Echt zo een lol gehad dat de tranen over mn wangen liepen.
Morgen M zien, zin in, is lang geleden. Maar hij begrijpt me en vrolijkt me altijd op, en anderom. Echt leuk.
En sporttournooi, uit eten, cafetje doen, Zin in morgen.

[Roosje]

Toestemming om morgen thuis te blijven. Mooi zo.

T. ja, lol! neem een hanenkam, hahaha
D. haha blonderen hahaha
ik: daar ga ik vanaf nu dus serieus over nadenken
ik: (5 min stilte later) .. vet ..

[darkfairy]

het gaat weer de verkeerde kant op

[kroot]

darkfairy: komop, en je mag altijd pmmen als je zin hebt!

Hard gewerkt vandaag, en toch dat midi-keyboard van gisteren verkocht!! Nu moet ik nog wachten op een gast die komt slapen en dan kan ik zelf een poging gaan doen om te slapen, want ik moet er morgen al vroeg uit voor therapie

o ik ben zo gelukkig met alles wat ik heb

[darkfairy]

kroot schreef op 17-10-2006 @ 23:55 :
darkfairy: komop, en je mag altijd pmmen als je zin hebt!

Hard gewerkt vandaag, en toch dat midi-keyboard van gisteren verkocht!! Nu moet ik nog wachten op een gast die komt slapen en dan kan ik zelf een poging gaan doen om te slapen, want ik moet er morgen al vroeg uit voor therapie

dankje
en alvast welterusten en jij mag ook altijd pme als je zelf ook wat kwijt wil

[kroot]

truste! Mijn gast is binnen, ik kan gaan slapen. Maar eerst ga ik even een to do-lijst maken, voordat ik weer heel veel vergeet.

[darkfairy]

slaapse^^

[stoepkrijtje]

Heb ik hier nou goed aan gedaan? Oke waarheid vertellen is belangrijk zeker tegenover de politie. Maar wat als hij erachter komt? Politie waarschuwde me dat ik wel op moest letten. Als hij wat met die zaak te maken had is hij gek.
Moet ik nu over mijn schouder gaan kijken? Moet ik nu overal oppassen? Op dit soort momenten voel ik me alleen. Momenten dat ik bang ben zoals nu dus

[Redhair]

Ik voel me de hele dag al naar. Ik wil naar therapie, ik wil met haar praten, vertellen over het gebruik van de afgelopen anderhalve week, vertellen over de gemengde gevoelens.
Donderdag weer, dat hou ik nog wel vol.

Na het oppassen even voor mijn vader naar de shop geweest, toen naar J. om hem de joint de laten draaien.
Hun buurvrouw was er ook weer, de laatste tijd elke dag of nacht. Steeds strak van pep en pillen, net als J. en K..
Ik word er bang van. Misschien is het gewoon stomme jaloezie, maar zij is vrij klef met iedereen, straks zijn J. en zij van de kaart en gaat het fout ofzo.

J. vroeg steeds wat er was, ik zei dat ik gewoon een slechte dag had. Hij nam een lijn, gaf mij er ook weer een.
Hij vond het duidelijk niet leuk me zo sip te zien, maar ik kon het niet opbrengen om vrolijk te doen. Toen ik weg wilde gaan kwam hij nog even bij me zitten. Ik moest wat minder pep gebruiken en wat meer eten, op deze manier zou mijn lichaam binnen no time uitgeput raken. En ja, hij wist dat hijzelf ook veel te veel gebruikt.
Ik vroeg waarom hij nou niet gestopt was, wat hij vrijdag wilde doen.
'Tja, verslaafd he.'
Koop niet meer, zeg tegen K. en alle lui die in en uit lopen dat ze niets moeten aanbieden. Toen we wat kregen gebruikte je bijna niet doordeweek, in de tijd dat ik niet gebruikte ben jij weer volop begonnen. Hoelang gaat dit nog goed? Pfff.

[Tink*]

Nyawa schreef op 17-10-2006 @ 13:31 :
Precies dat. En overal om je heen van die knappe meisjes met vereniging, commissiewerk, veel vrienden, twee keer per week sporten en nog nominaal lopen met de studie ook. Waarom kan ik niet zo zijn en kan ik maar niet echt contact maken met mensen, ben ik steeds weer te verlegen, voel ik me hier steeds zo eenzaam, ben ik zo'n studentje uit die verhaaltjes van studentenpsychologen dat uitkijkt naar elke vrijdag terwijl ik een aantal maanden geleden nog tegen mezelf riep dat ik echt nooit zo zou worden? En weer thuis gaan wonen helpt ook geen flikker, want op dat vwo-diploma staat nu eenmaal mijn naam, ik heb het gehaald, ik kan niet meer terug . Grr.

Volgende week al tentamen en ik moet nog zoveel doen. Het blijft gewoon maar niet hangen in mijn hoofd. Niet dat het moeilijk is, het zijn puur feitjes en definities, maar dat is het nou juist. Als het inzicht was geweest had ik nog wel wat kunnen improviseren op die toets, maar nu moet ik gewoon alles in mijn hoofd stampen, want als ik de fractie van de leerstof die ze vragen net niet goed geleerd heb... Zucht, ik haat mijn eigen perfectionisme soms.

Ik snap het ook wel hoor. Contacten etc. heb ik allemaal wel, maar ik kan hier gewoon heel erg moeilijk wennen in huis zelf. Zelfs als er niemand is voel ik me nog betrapt als ik gewoon normale dingen doe, laat staan hoe ik me voel als er wel mensen in huis zijn. Ik ben vaak ook nog wel een beetje blij dat het vrijdag is, al heb ik wel een hekel aan het reizen. In het begin was het helemaal erg, dan zag ik er zondagavond zo tegenop om weer hierheen te gaan en als ik hier dan was moest ik ook veel huilen. Nu is dat gelukkig niet meer zo. Maar nog kan ik hier niet goed wennen. Volgende week vakantie, dus even een weekje thuis.

Succes met leren dan maar, ik ben blij dat wij met semesters werken.

[Hawahaai]

Hoe stom het ook mag zijn, ik ben trots op mezelf! Ik heb er voor gezorgd dat we een huisarts hebben hier en als het goed is ook een tandarts. Nu alleen nog even zorgen dat onze oude huisartsen en tandarts onze dossiers doorsturen. Moet ook lukken.
Nu gauw aan mijn berg huiswerk, met keelpijn. Ik denk dat ik maar even een pot thee ga zetten en dan aan de slag ga.

[WolterB]

Waarom heb je dat niet gezegd gisteren?

Nyawa schreef op 17-10-2006 @ 13:31 :
Precies dat. En overal om je heen van die knappe meisjes met vereniging, commissiewerk, veel vrienden, twee keer per week sporten en nog nominaal lopen met de studie ook. Waarom kan ik niet zo zijn en kan ik maar niet echt contact maken met mensen, ben ik steeds weer te verlegen, voel ik me hier steeds zo eenzaam, ben ik zo'n studentje uit die verhaaltjes van studentenpsychologen dat uitkijkt naar elke vrijdag terwijl ik een aantal maanden geleden nog tegen mezelf riep dat ik echt nooit zo zou worden? En weer thuis gaan wonen helpt ook geen flikker, want op dat vwo-diploma staat nu eenmaal mijn naam, ik heb het gehaald, ik kan niet meer terug . Grr.

Herkenning.....
Sterkte!


OT: Wat een kutgesprek. Trap me d'r na 20 minuten gewoon uit ofzo. Muts.
Afgezegd voor volgende gesprek, heb alleen mezelf ermee, maar schijnbaar ben ik nog niet hard genoeg op m'n bek gegaan ofzo.
Dus gewoon weer lekker ouderwets: contact verbreken!

hanenkam?

[Roosje]

Ik wilde dat het november was, dan kon ik eindelijk gaan schrijven.