13-11-2006, 17:07
|
|
|
Eindelijk. Ik heb hem vaarwel gezegd, ik heb hem bedankt voor alles. Nu kan ik hem echt loslaten. Ik ben er klaar voor.
__________________
It's easy, like getting your attention, we go "Sex! Sex! Sex! Sex! Sex!"
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
13-11-2006, 17:11
|
|
|
Waarom kan het niet zijn zoals toen, toen jij er was..?
Ik mis je zo erg..  Vraag me nog steeds af wat er precies is gebeurd, dat je het niet meer aankon en ons verliet? Ik weet dat P. me alleen maar wilt helpen.. ze is ook zo lief voor me. Ik ben dit niet gewend.. De enige die altijd lief voor me was, was mama.. Maar die is er niet meer.. Elke keer als ik met P. praat, moet ik aan mijn moeder denken.. Hoe ze doet, hoe ze praat.. echt alles.. Het voelt goed om haar bij me in de buurt te hebben.. Maar het voelt ook zo raar.. Alsof ik mijn moeder in de steek laat door nu een band met P. op te bouwen.. waarom laat iedereen me in de steek? iedereen om wie ik geef, van wie ik hou, die ik vertrouw..? WAAROM..??   Help mij..
__________________
leave me met rust
|
|
13-11-2006, 17:40
|
|
|
Mijn ouders zijn vannacht door hun (25 dagen nieuwe) bed gezakt. En ze wilde me niet vertellen hoe dát kwam.
 
__________________
Je hebt een vriend, iemand die voor jou door vuur gaat, elke dag weer voor je klaar staat, voor altijd aan je zij**
|
|
13-11-2006, 17:48
|
||
|
Citaat:
 tis alleen als de rest niet helpt en dat is echt bijna nooit
__________________
Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele water van verdriet.
|
|
|
13-11-2006, 18:05
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Succes in ieder geval .OT: Toch een fijn gesprek eigenlijk. Gepraat over een onderwerp waar ik me zó voor schaam dat ik het bij m'n vorige behandeling niet echt heb durven noemen. En nu dus eindelijk wel. Voel me opgelucht... Nu het 'gedoe' van het weekend nog
|
|
|
13-11-2006, 18:36
|
|
|
Stelletje kloothommels. Ik mag niet. O ik ben ook echt een vervelend kind ofzo, ik haal ook altijd slechte cijfers ofzo. Jezus, mag ik nou een ding wat ik nou verdomme echt wil nu een keer wél? Pfrt, zal ik eens vervelend doen, dan piep je wel anders. Stelletje overbezorgde kut********.
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:52
|
|
|
|
tering
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 18:53
|
|
|
|
omfg oeps
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 19:03
|
|
|
Als je nou iets positiefs 20x postte...
|
|
13-11-2006, 19:14
|
|
|
|
zo.... iets minder had ook wel gemogen
  teveel geld uitgegeven
|
|
13-11-2006, 19:16
|
|
|
Ik dacht dat ik best door kon gaan zoals ik deed. Er waren prioriteiten die ik me had gesteld; mijn "eetstoornis" aanpakken, mijn lichamelijke klachten aanpakken en zorgen dat ik mijn studie goed (niet alleen maar "voldoende") doe. En ik dacht dat als ik het zo deed, op mijn manier, dat het goed zou komen. Die leegte, wanhoop, innerlijke strijd en pijn... dat zou allemaal wel te hebben zijn zodra ik me zou richten op de bovenstaande drie dingen. Ik zag alleen iets over het hoofd. Oeps.
Het begon allemaal vorige week, in een klein en ogenschijnlijk onschuldig gesprek waarin "vergeving" werd genoemd. Want "pas als je vergeeft, kun je zelf vrij zijn. Je doet het niet voor de ander, maar voor jezelf." Ik herinnerde me dat mijn vriend daar ook eens over was begonnen en dat ik had gezegd dat je dat pas kunt, als je er aan toe bent. En ik herhaalde het ook nu weer tegen diegene met wie ik sprak. Ze gaven me allebei gelijk. Toen kwam ik in aanraking met een boek, zo mooi (en dik!) dat ik het in 2 dagen uithad. Ook het vervolg, ook 500 pagina's, heb ik zojuist dichtgeslagen, binnen twee dagen. Vergeving. Vroeger hield ik me wel eens bezig met de vraag of je wel iemand kan vergeven die jou geen schuld bekend. Heb je het genoegen nodig dat iemand zich aan jouw voeten werpt en huilend zijn spijt aan je opbiecht, om hem vrij te kunnen maken van schuldgevoelens en jezelf van haat? Omdat ik nooit een passend antwoord kon vinden, en omdat ik tóch nog niet zover was om te vergeven, liet ik het maar gaan. Eerst aan mezelf werken, vergeven kwam later wel. Ooit moest het, maar nu nog niet. En toen kwam hij. Hij praatte en praatte en praatte en eerst wilde ik niet luisteren, want ik wilde niet horen dat het tijd was. Mijn woede was mijn masker. Zolang ik boos was, was het veilig. Hoefde ik niet te kijken naar die diepe wonden in mijn hart, het gekwetste gevoel van in de steek gelaten zijn. Van niet geliefd meer zijn. En hij bleef maar praten en noemde het woord. Vergiffenis. Ik verstilde, kon driekwartier lang geen woord meer uitbrengen en niets anders doen dan staren. Hij had het ook gezegd...had me er ook op gewezen dat het moest. En ik kon niet praten, wilde dat hij wegging, dat ik kon slapen en niet meer hoefde na te denken. Het deed zo'n pijn, voelde me verscheurd. En het duurde en duurde, ik probeerde weg te vluchten, hem de deur uit te werken, te gaan slapen. Maar hij bleef, wiegde me, liet me praten en hield gewoon van me. Mijn tranen van diep onder uit mijn buik, ze mochten er zijn. Hij zei me steeds dat ik me niet moest schamen, dat het niet zwak was om te huilen. Hield me vast, hield me steeds weer vast en vertelde me dat hij van me hield. Ik vertelde hem dat ik niet durfde, dat ik soms nu al dacht dat ik het nauwelijks redde.. en dat ik me veilig voelde achter mijn boosheid. Ik deelde alles wat ik dacht, voelde, wilde. En mijn God, wat hield ik van hem die avond. En wat hou ik van hem nu. Want hij is er nog steeds. Ik heb hem zovaak van me afgetrapt, alle middelen van zelfbescherming heb ik al op hem uitgeprobeerd. Zwijgen, er overheen praten, mijn tranen opsparen voor als hij weg is. De deur dichtsmijten, mijn stem verheffen. En altijd kwam hij terug. Want hij houdt van mij! Zoveel heb ik nog niet geaccepteerd, maar voor hem maakt het niet uit. Ik huil veel van verdriet, maar dit laat mijn hart een sprongetje maken. En ja. Het is tijd om te vergeven. Ik dacht dat ik zelf wel kon bepalen wanneer ik het zou doen, en dat zou vooral niet nú zijn. Maar het moet. Ik kan niet helen als ik niet loslaat. Ik weet dat ik kwetsbaar zal zijn als ik mijn woede plaats laat maken voor liefde en acceptatie. Maar ergens voel ik dat ik er klaar voor ben. En hij staat naast me. Mijn lieve lieve lieve vriendje. @Sidhe: Nevermind, ik had nog een college meteen, dus we hadden toch niet kunnen praten . Halen we wel een keertje in
__________________
She lives on disillusion road, we go where the wild blood flows
|
|
13-11-2006, 19:40
|
|
|
Morgen ga ik de huisarts bellen om te vragen wat ik het beste voor psycholoog/psychiater/whatever kan benaderen.
Als ik het dan nog nodig vind. Niet weer uit ga stellen, omdat ik vind dat het nog best wel even kan zo.
__________________
Dat dan weer wel.
|
|
13-11-2006, 19:53
|
|
|
|
 Ze hebben weer gevochten..
__________________
leave me met rust
|
|
13-11-2006, 19:54
|
|
|
|
@ da leentjuh: goed zo!!!
Huisgenoot kan geen engeles praten, zeker niet met gasten. En zit ie de hele tijd de maaltijd op te hemelen die hij zelf heeft gemaakt. Daar kan ik dus echt niet tegen! |
|
13-11-2006, 19:59
|
|
|
Ik ben vanmiddag in bed gekropen en heb zeker 3 uur gewoon gelegen
Voel me nog steeds moe, daarom ga ik zo naar de kroeg. Uhuhuh dat is zéér logisch Morgen zou ik in principe de eerste vier uur vrij zijn, ik moet echter om 9 uur op school zijn voor een gesprek met m'n loopbaanbegeleider. Fijnnnn. Ik ga m'n hoofd fatsoeneren en dan kroegwaarts 
__________________
Just because you're paranoid doesn't mean they're not out to get you.
|
|
13-11-2006, 20:11
|
|
Verwijderd
|
Er is zoveel gebeurt vandaag. Zoveel traantjes die ik heb gelaten. Morgen gaan we het ziekenhuis bellen. De huisarts is een kwal, de botheid waar hij mij mee benaderd, die botheid die hij altijd al heeft en waar ik telkens mijn hoofd aan stoot. Mijn ouders die openheid willen van mij, maar ik denk niet dat ik die nu kan geven. Er is geen vertrouwen, er is geen band, ik kan het niet.
Morgen ga ik niet werken. Ik ben echt niet lekker. Mn hoofd doet pijn en ik voel me duizelig. Douchen is haast te zwaar, ik zakte echt bijna door mn benen. Wel naar de diëtis en oppassen... Dat lukt wel. Denk ik. *Knuff voor Yana en kroot en rare kwast (en wie er nog meer een wil)* |
|
13-11-2006, 20:22
|
||
|
|
Citaat:
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
|
13-11-2006, 20:22
|
||
|
Citaat:
__________________
Veel lopen, langzaam water drinken.
|
|
|
13-11-2006, 20:26
|
||
|
|
Citaat:
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
|
13-11-2006, 20:38
|
|
|
Goed, mijn eerste toets zit erop, en bah, ik weet niet hoe het gegaan is, dat weet ik nooit met natuurkunde. Woensdag nog 2 en donderdag nog 2 toetsen, die gaan wel lukken denk ik. Hoop ik.
Gelukkig kan ik na mijn laatste toets meteen naar mijn vriend toe, heerlijk knuffelen en al de stress vergeten. tududu, wie had dat ooit gedacht, na al die tijd, dat we weer zo verliefd zouden worden. Hm, maar het is goed, en fijn.
__________________
afrika! | meer liefde op het forum!
|
|
13-11-2006, 20:41
|
|
|
|
elkaar afzeiken jeuj
val lekker kapot
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
|
13-11-2006, 20:52
|
|
|
Ongelooflijk, nu voel ik me weer even goed.
Dus dat ik weer gewoon les heb op school, tenminste met iets bezig kan zijn, weer 'tussen de mensen' ben helpt echt wel. Het is echt niks voor mij om alleen maar thuis te zitten, uit te slapen en niemand te spreken.. dan voel ik me zo eenzaam en saai en weetikveel wat. Iedere dag denk ik voortaan van: je leeft maar 1x. Het klinkt zo enorm cliche, maar hoe waar is dat? Hoe vreselijk belangrijk is het wel niet om alles er uit te halen wat er in zit, om alles te proberen en er gewoon het beste van te maken.. Ik denk dat je in het leven ook gewoon risico moet nemen, en je angsten zo veel mogelijk opzij moet zetten. Ik denk dat hier nog zo erg aan moet gaan werken, en snel! Ik neem gewoon vaak het pad van de zekerheid, zoals zoveel mensen, en das natuurlijk logisch, maar moet je om echt eens iets te leren niet gewoon een keer dat andere pad kiezen? Dan leer je ook de negatieve dingen kennen.. The only thing we have to fear is fear itself. What was that? 'That was your life, mate..' Oh, that was quick... can I get another one? |
|
13-11-2006, 21:26
|
|
|
|
Ik ben zo zenuwachtig: Ik heb morgen mijn 1e onderzoek bij de neuroloog en orthopeet en nu moet ik misschien nog alleen ook, iets wat ik totaal niet zie zitten. Nevermind; Nu wil ik er naar laten kijken ook, hier schiet ik toch niets mee op...
Maar help ik zie nu echt eventjes spoken.
__________________
<3 Everyday I love you more....
|
|
13-11-2006, 21:57
|
|
|
Oef, zo druk, maar ik heb echt schijt aan.
Ik kan niet én huiswerk, én muziek en presentaties tegelijk maken. Ze bekijken het maar. Nu bedtijd. |
|
13-11-2006, 22:20
|
|
Verwijderd
|
wtf ik ben gewoon uitgegaan
 spontane acties ik vind dr wel lief omg
|
|
13-11-2006, 22:34
|
|
|
|
Hoi ik ben moe en gelukkig en slapeloos.
__________________
Veel lopen, langzaam water drinken.
|
|
13-11-2006, 23:15
|
|
|
Ik geloof dat ik dingen lekker aan het screwen ben weer
De een gaat plotsling offline en smst niet meer terug, en de ander doet met de dag kortaffer, en afstandelijker. Ach. Het zal allemaal somehow wel aan mij liggen..
__________________
[quote=sann;30693804]Ik ben een a-merk sletje.[/quote]
|
|
14-11-2006, 09:51
|
|
|
|
ik heb gewoon van 19.30 tot 10.00 geslapen
__________________
Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele water van verdriet.
|
|
14-11-2006, 10:46
|
|
|
*commentaar maar even voor zich houdt*
ik moet naar een stage zoeken, maar ik durf niet te bellen.
__________________
wees jezelf er zijn al zoveel anderen (loesje)
|
|
14-11-2006, 10:46
|
||
|
|
Citaat:
ik ongeveer evenlang!
__________________
wees jezelf er zijn al zoveel anderen (loesje)
|
|
|
14-11-2006, 11:07
|
||
|
|
Citaat:
__________________
Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele water van verdriet.
|
|
|
14-11-2006, 11:08
|
|
|
|
*slof slof*
ik doe niets, ik wil niets.. nog steeds hoofdpijn en voel me leeg, verdrietig, eenzaam, in de war *noemt nog een hele waslijst op*
__________________
Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele water van verdriet.
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| De Kantine |
Ctrl + V Topic #66 Retro*Love | 500 | 19-04-2007 10:19 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 16:47.
Adverteren