Negatief of positief lichaamsbeeld?

[ekki]

Volk schreef:

Ok, bedankt. Mij is altijd duidelijk gemaakt thuis dat het om het innerlijk ging dus denk dat dat ook meeweegt bij mij. Ik zou trouwens liever lelijk willen zijn dan mooi. Mooi zijn heeft geen enkele echte nut. Als je lelijk bent weet je in ieder geval dat de mensen om jou heen er zijn voor jou en niet voor je uiterlijk.

Ja, precies. Ik denk idd dat wat je van thuis mee hebt gekregen, de basis eigenlijk, ook heel belangrijk is. Als moeders ontzettend met d'r uiterlijk bezig is en 'iets dikker' of 'geen make-up' of wat dan ook afkeurt (wellicht zonder het expliciet tegen jou te zeggen) en vaders maakt ook steeds opmerkingen over andere vrouwen, dan is die basis al heel onzeker denk ik. Als voor ouders echt het innerlijk belangrijk is en ze laten dat ook in alles merken, volgens mij kun je dan al een stuk zekerder zijn over jezelf, ook al heb je die puistenkop, te korte en kromme benen, een bijzondere haarkleur en dat soort dingen .

Nouja, dat is mijn visie.

Ik vind wat je zegt over lelijk zijn ook wel mooi en goed, ja. Ik heb een pigmentaandoening waarvan ik weet dat het erger wordt en waarvan ik weet dat mensen in de toekomst naar me gaan kijken. Ik word er niet echt mooier op dan (ik word later koe, zeg ik altijd maar). Ik kijk daar wel met gemengde gevoelens tegenaan. Aan de ene kant interesseert het me weinig, omdat het inderdaad gewoon niet om het uiterlijk gaat. Ik ben altijd gewoon mezelf gebleven (scheer m'n benen bijv. niet, daar wordt dan ook vaak naar gekeken, maar ik vind het grote onzin. Ik ben mezelf, geen fratsen, dat scheelt en daar word ik ook om geaccepteerd) en dat blijft ook zo. Aan de andere kant denk ik dat ik het niet leuk vind als mensen steeds kijken.

Overigens denk ik niet dat ik er onzekerder door word of een negatiever lichaamsbeeld krijg. Ik denk dat mijn uiterlijk daar niet zo heel snel aan zal bijdragen. Ik zal er ook niet minder 'mezelf' van worden oid. Het is meer dat ik denk dat het gewoon niet leuk is om 'echt' lelijk te zijn (in de zin van: 'niet door de maatschappij algemeen geaccepteerd' oid).

Pff, wat een verhaal weer, lastig om goed te verwoorden wat ik bedoel.

Voorderest: iedereen is mooi zoals ie is, ik geniet van iedereen waarmee ik werk. Ik heb nog nooit gedacht: oh, wat is die lelijk. En iemand daardoor anders behandeld ofzo (er zit ook iemand met brandwonden in z'n gezicht in mijn caseload, ik zie het bijna niet eens). Ik ben blij dat ik niet eens aan uiterlijk (van een ander) hoef te denken, iemand is zoals ie is. Dat scheelt een hoop energie.

[Mara]

Hoeft echter niet. Mijn ouders kan het niks schelen, die geven wel om innerlijk, maar toch is 't gevormd.

Het is vrij 'simpel'. Klasgenootjes pesten je met je uiterlijk, je bent nog erg jong en wordt onzeker. Doordat je onzeker wordt word je stiller, ga je minder met mensen om, wordt 't negatiever. Sociaal gaat 't niet zo goed, je zit niet lekker in je vel, je gaat niet alleen negatief over je uiterlijk denken maar gaat 't ook op andere dingen betrekken. Op die manier kom je in een soort van negatieve spiraal terecht waardoor je jezelf ook niet meer (makkelijk) 'omhoog' kan praten als het ware. Er dan uitkomen is erg moeilijk en kost veel energie.

Het hoeft niet inderdaad.. Mijn moeder was er bijvoorbeeld op tegen dat ik begon met het scheren van mijn benen en mijn ouders vinden al hun kinderen mooi.. (stelletje hippies )

Ik denk dat onzekerheid bij mij voortkomt uit verlegenheid. Door die verlegenheid was ik meer teruggetrokken en op mezelf. Daar ben ik sinds mijn 18e ofzo pas een beetje aan het uitgroeien.

[Flijn]

Ik krijg een beetje het idee dat mensen die laag scoren voor deze test (en dus tevreden zijn met hun uiterlijk) veel beter in staat zijn om uiterlijk los te koppelen van andere kwaliteiten. En dat mensen die ontevreden zijn met zichzelf dat niet alleen over hun uiterlijk zijn, maar over zichzelf in het algemeen.

Uiterlijk wordt volgens mij gekoppeld aan allerlei andere dingen die er eigenlijk los van staan: succes, aardigheid, intelligentie, zelfs psychische toestand. Iemand die op zijn uiterlijk beoordeeld wordt, voelt niet alleen 'ze vinden me lelijk', maar ook als 'ze vinden me dus niet aardig/dom/lui/etc'. Pesten werkt dit natuurlijk heel erg in de hand: 'als ze me aardig vonden zouden ze me niet pesten > ze vinden me lelijk > als ik mooi zou zijn zouden ze me aardig vinden'. Zoiets.

In veel media (reclames vooral, maar ook films) staat een mooi uiterlijk voor alles dat goed is. Dus ja, logisch dat mensen zich kritiek op hun uiterlijk aantrekken, hun hele persoonlijkheid wordt erop beoordeeld.

Wat denken jullie?

[Yana]

Flijn schreef:

Ik krijg een beetje het idee dat mensen die laag scoren voor deze test (en dus tevreden zijn met hun uiterlijk) veel beter in staat zijn om uiterlijk los te koppelen van andere kwaliteiten. En dat mensen die ontevreden zijn met zichzelf dat niet alleen over hun uiterlijk zijn, maar over zichzelf in het algemeen.

Uiterlijk wordt volgens mij gekoppeld aan allerlei andere dingen die er eigenlijk los van staan: succes, aardigheid, intelligentie, zelfs psychische toestand. Iemand die op zijn uiterlijk beoordeeld wordt, voelt niet alleen 'ze vinden me lelijk', maar ook als 'ze vinden me dus niet aardig/dom/lui/etc'. Pesten werkt dit natuurlijk heel erg in de hand: 'als ze me aardig vonden zouden ze me niet pesten > ze vinden me lelijk > als ik mooi zou zijn zouden ze me aardig vinden'. Zoiets.

In veel media (reclames vooral, maar ook films) staat een mooi uiterlijk voor alles dat goed is. Dus ja, logisch dat mensen zich kritiek op hun uiterlijk aantrekken, hun hele persoonlijkheid wordt erop beoordeeld.

Wat denken jullie?

Ik denk dat je gelijk hebt. Net als zovelen weet ik best dat het niet werkelijk om uiterlijk gaat, maar ondanks dat ik dit wéét kan ik gevoelsmatig nog steeds niet geloven dat mijn vriend bij mij wil blijven ook al zijn er zoveel mooiere meisjes dan ik. Opmerkingen over het uiterlijk van anderen betrek ik dan ook meteen op mezelf. Is dat meisje mooi? Dan vind hij mij vast lelijk. Als ik hoor dat mijn vriend het gezellig heeft gehad met een klasgenote van vroeger, dan heb ik meteen het idee dat het vast gezelliger was dan dat hij het ooit met mij kan of zal hebben. Ik weet dat deze gedachtes niet realistisch zijn, maar daar heeft mijn gevoel gewoon niet zoveel aan.

Programma's als Holland's next top model en al die andere uiterlijk-programma's maken er het zaakje natuurlijk niet beter op. Ik beoordeel mezelf aan de hand van anderen en kom er -vanzelfsprekend- altijd het slechtst vanaf. Frustrerend en idioot, maar momenteel wel de werkelijkheid.

Ik streef ernaar ooit van mezelf te kunnen houden inclusief tekortkomingen, maar de weg is nog behoorlijk lang.

[Nijn*]

uw score is 67
U heeft een uiterst negatief en onrealistisch lichaamsbeeld. Mensen met een dergelijk laag zelfbeeld lopen een grote kans op eetstoornissen, sociale angst en depressies. Het is goed dat u deze test heeft gedaan. Laat het de eerste stap zijn om de hulp in te roepen van een therapeut, en stap voor stap te werken aan uw zelfwaardering. U verdient het.

Goh, origineel. Ik heb ook totaal geen es of andere psychische klachten, dat scheelt Het klopt wel maar kom op, ik ga niet bepaald waarde hechten aan een internettestje van wat.. 20 vragen ofzo?

[ilse]

uw score is 57
U heeft een uiterst negatief en onrealistisch lichaamsbeeld. Mensen met een dergelijk laag zelfbeeld lopen een grote kans op eetstoornissen, sociale angst en depressies. Het is goed dat u deze test heeft gedaan. Laat het de eerste stap zijn om de hulp in te roepen van een therapeut, en stap voor stap te werken aan uw zelfwaardering. U verdient het.

tsja.. ze vragen ook wel echt nara de meeste leuke momenten enzo.. maar goed.. ach, en de therapie hebben we al gehad.

Uw score is 3
Gefeliciteerd! U heeft een positief lichaamsbeeld en zeer veel zelfvertrouwen. Uw oordeel over uw lichaam heeft weinig invloed op uw dagelijks leven: u ontleent uw zelfwaardering aan andere zaken.

MeelFriek schreef:

Het is vrij 'simpel'. Klasgenootjes pesten je met je uiterlijk, je bent nog erg jong en wordt onzeker. Doordat je onzeker wordt word je stiller, ga je minder met mensen om, wordt 't negatiever. Sociaal gaat 't niet zo goed, je zit niet lekker in je vel, je gaat niet alleen negatief over je uiterlijk denken maar gaat 't ook op andere dingen betrekken. Op die manier kom je in een soort van negatieve spiraal terecht waardoor je jezelf ook niet meer (makkelijk) 'omhoog' kan praten als het ware. Er dan uitkomen is erg moeilijk en kost veel energie.

klopt als een bus. Mijn score is 51. En sociaal is het inderdaad niet zo geweldig. Maar een eetstoornis heb ik niet. Ik eet volgens mijn ouders te weinig, maar die eten gewoon veel meer dan ik.

[Mara]

regendruppel schreef:

klopt als een bus. Mijn score is 51. En sociaal is het inderdaad niet zo geweldig. Maar een eetstoornis heb ik niet. Ik eet volgens mijn ouders te weinig, maar die eten gewoon veel meer dan ik.

Niet om jou ongelijk te geven, maar een van de kenmerken van een eetstoornis is het niet willen inzien dat je er een hebt, en vinden dat je wel genoeg eet

uw score is 55
U heeft een uiterst negatief en onrealistisch lichaamsbeeld. Mensen met een dergelijk laag zelfbeeld lopen een grote kans op eetstoornissen, sociale angst en depressies. Het is goed dat u deze test heeft gedaan. Laat het de eerste stap zijn om de hulp in te roepen van een therapeut, en stap voor stap te werken aan uw zelfwaardering. U verdient het.

pff, wordt aan gewerkt! Ik krijg therapie en sinds ik gestopt ben met de medicatie val ik in een razend tempo af. Als ik weer een beetje een normaal gewicht heb voel ik me vast weer wat beter . En dat ie zo slecht uitvalt, komt ook omdat ik in een slechte periode zit.

[coopergirl]

uw score is 54
U heeft een uiterst negatief en onrealistisch lichaamsbeeld. Mensen met een dergelijk laag zelfbeeld lopen een grote kans op eetstoornissen, sociale angst en depressies. Het is goed dat u deze test heeft gedaan. Laat het de eerste stap zijn om de hulp in te roepen van een therapeut, en stap voor stap te werken aan uw zelfwaardering. U verdient het.

Ja maar ik heb echt overgewicht dus mijn ontevredenheid is gegrond

[ekki]

Flijn schreef:

Ik krijg een beetje het idee dat mensen die laag scoren voor deze test (en dus tevreden zijn met hun uiterlijk) veel beter in staat zijn om uiterlijk los te koppelen van andere kwaliteiten. En dat mensen die ontevreden zijn met zichzelf dat niet alleen over hun uiterlijk zijn, maar over zichzelf in het algemeen.

Uiterlijk wordt volgens mij gekoppeld aan allerlei andere dingen die er eigenlijk los van staan: succes, aardigheid, intelligentie, zelfs psychische toestand. Iemand die op zijn uiterlijk beoordeeld wordt, voelt niet alleen 'ze vinden me lelijk', maar ook als 'ze vinden me dus niet aardig/dom/lui/etc'. Pesten werkt dit natuurlijk heel erg in de hand: 'als ze me aardig vonden zouden ze me niet pesten > ze vinden me lelijk > als ik mooi zou zijn zouden ze me aardig vinden'. Zoiets.

In veel media (reclames vooral, maar ook films) staat een mooi uiterlijk voor alles dat goed is. Dus ja, logisch dat mensen zich kritiek op hun uiterlijk aantrekken, hun hele persoonlijkheid wordt erop beoordeeld.

Wat denken jullie?

Ja, denk ik zeker. Ook als ik kijk naar mezelf klopt dat goed. Het is dus ook maar hoe goed het je lukt om de media los te zien van jezelf ofzoiets. En nuchter (niet het goeie woord, sorry) te blijven wat dat betreft.

[Lyne]

uw score is 64
U heeft een uiterst negatief en onrealistisch lichaamsbeeld. Mensen met een dergelijk laag zelfbeeld lopen een grote kans op eetstoornissen, sociale angst en depressies. Het is goed dat u deze test heeft gedaan. Laat het de eerste stap zijn om de hulp in te roepen van een therapeut, en stap voor stap te werken aan uw zelfwaardering. U verdient het.

Hmm. Klopt wel, en ik heb ook een beetje sociale angst. Geen eetstoornis gelukkig. Ik ga niet ook nog mijn hersencellen helpen afsterven, gaat ook de binnenkant naar de knoppen.

Hoezo staat er trouwens in ''onrealistisch'? Hoe weet zo'n test nou of mijn lichaamsbeeld zo onrealistisch is. Negatief kan ik me nog wel voorstellen.