't nieuwe eraf...

[SiemdeCyper]

Malossi schreef:

Nu schijnt ze vanavond te zijn gezien in het bijzijn van een andere jongen, dus ik denk genoeg te weten... Ook al ben ik geen verliezer!

Ik denk genoeg te weten, zou het dan nu tijd zijn voor de verwerking?

Waarom voel jij je een verliezer als het uitgaat met een meisje? Het is toch geen spelletje ofzo waarbij er winners en verliezers zijn. Als je je zo gaat opstellen dan moet je niet raar opkijken dat het mis gaat. ' Ja ik moet perse winnen, ik mag NIET verliezen'. Klinkt zo dwangmatig. Kom op zeg. Dit is iets wat draait om gevoelens, niet om spelregels. Grow up.

[Malossi]

Inanis schreef:

Fuck aanhankelijkheid en afhankelijkheid. Alsof dat er voor jezelf toe doet. Het gaat hier en nu om jezelf en ook in de toekomst.

Punt is, dat die aanhankelijk en afhankelijkheid er wel degelijk toe doet.
Haar een goed gevoel geven, maakt mij gelukkig. Als zij gelukkig is, ben ik het ook. Bovendien, met haar wordt ik makkelijker gelukkig als zonder haar. Dus het doet er wel degelijk toe! Ik snap zelf ook wel dat het om mijn eigen geluk gaat. En mijn geluk, is uiteindelijk belangrijker als haar gevoel.

Simoen schreef:

Waarom voel jij je een verliezer als het uitgaat met een meisje? Het is toch geen spelletje ofzo waarbij er winners en verliezers zijn. Als je je zo gaat opstellen dan moet je niet raar opkijken dat het mis gaat. ' Ja ik moet perse winnen, ik mag NIET verliezen'. Klinkt zo dwangmatig. Kom op zeg. Dit is iets wat draait om gevoelens, niet om spelregels. Grow up.

Jij hebt het hele topic gelezen? Geloof het niet...

Punt is, dat ik niets fout heb gedaan, en zij het op basis van vage verhalen heeft uitgemaakt, en vervolgens 'tijd wil' om na te denken of ze 'wel de juiste beslissing heeft genomen...'.
Ik snap zelf ook wel dat zoiets draait om gevoelens.
Bovendien, het VOELT als verliezen, en dat is ook niet vreemd, ik ben haar toch verloren? En bovendien, er zijn altijd M(w)innaars & Verliezers.

Malossi schreef:

Punt is, dat die aanhankelijk en afhankelijkheid er wel degelijk toe doet.
Haar een goed gevoel geven, maakt mij gelukkig. Als zij gelukkig is, ben ik het ook. Bovendien, met haar wordt ik makkelijker gelukkig als zonder haar. Dus het doet er wel degelijk toe! Ik snap zelf ook wel dat het om mijn eigen geluk gaat. En mijn geluk, is uiteindelijk belangrijker als haar gevoel. Maar mijn geluk ligt bij haar...

Oh ja, dat is slim. Als jij je geluk laat afhangen van andere mensen, word je nooit écht gelukkig. Dan ben je alleen maar verslaafd - voel je je goed als je diegene hebt, maar zodra die kwijt is, of zelfs maar tijdelijk weg, ben je een half mens. Goed plan joh Vooral als ze je om stomme redenen gedumpt heeft. Dan is ze het bovendien ook nog es echt wáárd om je geluk van te laten afhangen.

[Inanis]

Simoen schreef:

Waarom voel jij je een verliezer als het uitgaat met een meisje? Het is toch geen spelletje ofzo waarbij er winners en verliezers zijn. Als je je zo gaat opstellen dan moet je niet raar opkijken dat het mis gaat. ' Ja ik moet perse winnen, ik mag NIET verliezen'. Klinkt zo dwangmatig. Kom op zeg. Dit is iets wat draait om gevoelens, niet om spelregels. Grow up.

Een relatie is op vlakken wel een spel, en het is logisch dat je (iemand) niet wilt verliezen, vooral als je relatiepartner (of vriendschapspartner) een onwijs leuk iemand en of aantrekkelijk persoon is.

En dan begin ik nog niet eens over het tal van relaties die voortkomen uit de drang/wil tot een verbeterde en of verzekerde status.

[Malossi]

Misschien een verkeerde formulering gegeven van de situatie, waardoor jij nu zo reageerd.
Bovendien, jij hebt natuurlijk het gevoel er niet bij wat ik heb, dus het enige wat jij doet, is een politiek correcte mening geven.
Ik zal nog eens proberen de situatie te omschrijven;
Meer als driekwart jaar waren we hemel en aarde voor elkaar. Dan ga je om elkaar geven, meer dan dat je misschien zou willen. Dan loopt het stuk, omdat het de laatste tijd 'minder' ging, en krijgt ze vage verhalen te horen, welke de druppel is die de emmer doet overlopen. Dan voel je je kut, echt kut!
Dan weet ik zelf ook wel, ik kom er wel weer bovenop, sterker dan ik was, dat is het probleem niet.
Het probleem is, dat ik liever zie dat ik er SAMEN met haar weer bovenop kom, dan komen we er samen sterker uit, dus ik wil andere mensen meenemen in mijn toekomstige geluk zegmaar.
Bovendien ben ik gewoon een doorzetter ja, die niet bij het minste of geringste de moed opgeeft!

[Gabb]

Morgan schreef:

Oh ja, dat is slim. Als jij je geluk laat afhangen van andere mensen, word je nooit écht gelukkig. Dan ben je alleen maar verslaafd - voel je je goed als je diegene hebt, maar zodra die kwijt is, of zelfs maar tijdelijk weg, ben je een half mens. Goed plan joh Vooral als ze je om stomme redenen gedumpt heeft. Dan is ze het bovendien ook nog es echt wáárd om je geluk van te laten afhangen.

Het ligt er maar een beetje aan hoor.
Ik weet niet wat je precies allemaal zegt in die post.

Ik zou het ook wel een keer een poging wagen.
Want niet geschoten is altijd mis. En je kan maar beter zelf het touw in handen nemen in plaats van dat je inderdaad maar op haar vertrouwt dat ze wel bij zal draaien.

Maar vergeet 1 ding niet; als zo'n meisje het uitmaakt, om een of andere stomme reden, en ze komt er daarna achter dat ze je TOCH wel heel erg mist.. nou dan is ze zelf eigenlijk ook wel een beetje dom hoor.
Dus je kan maar beter niet doorgaan met dat soort meisjes als je het mij vraagt.
Nouja dat is mijn ervaring in ieder geval...

[SiemdeCyper]

Nee, ik heb flarden van dit topic gelezen. Had ik blijkbaar mijn oordeel te snel klaarstaan.

Meestal als het meisje vage redenen geeft (kan ik uit eigen ervaring zeggen) en je weet echt niet waar ze het over heeft, of dat ze daar zo verschrikkelijk zwaar aan heeft getild, dan kan het heel goed zijn dat er andere motivaties zijn die maken dat het zo is, maar die voor haar nog die duidelijk aanwijsbaar zijn. Door afstand te nemen ontdek je veel sneller waar het fout zit in een relatie en dat zie je niet zo een, twee, drie. Een meisje kan dan vage redenen aandragen, omdat ze het zelf ook niet heel goed weet. Ze kan conclusies trekken uit kleine voorvallen die jij wellicht allang vergeten bent.

Wat het ook kan zijn is dat zij gewoon haar gevoel voor je verloren is en niet kan verklaren waarom dat zo is. Vind jij jullie, ondanks dat je je zo geweldig bij haar voelde, heel goed bij elkaar passen? Of zijn er veel verschillen tussen jullie twee die bij nader inzien misschien voor haar niet overbrugbaar zijn of waar ze zich aan is gaan irriteren?

[Malossi]

Simoen schreef:

Nee, ik heb flarden van dit topic gelezen. Had ik blijkbaar mijn oordeel te snel klaarstaan.

Meestal als het meisje vage redenen geeft (kan ik uit eigen ervaring zeggen) en je weet echt niet waar ze het over heeft, of dat ze daar zo verschrikkelijk zwaar aan heeft getild, dan kan het heel goed zijn dat er andere motivaties zijn die maken dat het zo is, maar die voor haar nog die duidelijk aanwijsbaar zijn. Door afstand te nemen ontdek je veel sneller waar het fout zit in een relatie en dat zie je niet zo een, twee, drie. Een meisje kan dan vage redenen aandragen, omdat ze het zelf ook niet heel goed weet. Ze kan conclusies trekken uit kleine voorvallen die jij wellicht allang vergeten bent.

Wat het ook kan zijn is dat zij gewoon haar gevoel voor je verloren is en niet kan verklaren waarom dat zo is. Vind jij jullie, ondanks dat je je zo geweldig bij haar voelde, heel goed bij elkaar passen? Of zijn er veel verschillen tussen jullie twee die bij nader inzien misschien voor haar niet overbrugbaar zijn of waar ze zich aan is gaan irriteren?

Theoretisch gezien pasten we goed bij elkaar. Als ik even goed reflecteer en naar mezelf kijk, dan kan ik er niets anders van zeggen.
Ook andere mensen zeiden toen het uit was; Jammer man, niet verwacht, jullie pasten zo goed bij elkaar! We vulden elkaar ook perfect aan.
Door die kleine voorvallen raakte ze wel gevoel voor me kwijt, maar ik vraag me af of dat gevoel de oorzaak of het gevolg is geweest. Feit blijft, en dat heeft ze ook gezegd, dat haar gevoel stukje bij beetje afnam, zij zegt zelf dat het een gevolg is. Ik vraag me af hoe het zo ver heeft kunnen komen dan die kleine voorvallen voorvielen (hoe leuk geformuleerd...), en dus haar gevoel afnam...
Misschien lag het ook wel aan mezelf, dat mijn gevoel ongemerkt afnam. Merk toch ook wel dat het bij mijzelf meer met vlagen komt. De ene keer smoorverliefd, en op de 'vermoeide' momenten dan kan ik er minder energie voor opbrengen.

[Haagse Sjonnie]

Simoen schreef:

Nee, ik heb flarden van dit topic gelezen. Had ik blijkbaar mijn oordeel te snel klaarstaan.

Meestal als het meisje vage redenen geeft (kan ik uit eigen ervaring zeggen) en je weet echt niet waar ze het over heeft, of dat ze daar zo verschrikkelijk zwaar aan heeft getild, dan kan het heel goed zijn dat er andere motivaties zijn die maken dat het zo is, maar die voor haar nog die duidelijk aanwijsbaar zijn. Door afstand te nemen ontdek je veel sneller waar het fout zit in een relatie en dat zie je niet zo een, twee, drie. Een meisje kan dan vage redenen aandragen, omdat ze het zelf ook niet heel goed weet. Ze kan conclusies trekken uit kleine voorvallen die jij wellicht allang vergeten bent.

Wat het ook kan zijn is dat zij gewoon haar gevoel voor je verloren is en niet kan verklaren waarom dat zo is. Vind jij jullie, ondanks dat je je zo geweldig bij haar voelde, heel goed bij elkaar passen? Of zijn er veel verschillen tussen jullie twee die bij nader inzien misschien voor haar niet overbrugbaar zijn of waar ze zich aan is gaan irriteren?

hahaha, en nu even terugvallen op je handtekening.