Heb je er weleens aan gedacht om zelfmoord te plegen?

[Mira Dos Santos]

ja nu, mn vader is net overleden

[Nona]

Mira Dos Santos schreef op 01-01-2004 @ 22:36:
ja nu, mn vader is net overleden

Dat is kut meissie. Maar hou je haaks.

[Shadowme]

wel over gedacht, nooit gedaan zou ik niet durven, ben ik te laf voor. misschien maar goed ook

[zeep007]

Denk er vaak aan. Vooral de laatste tijd.
MAAR:
dan denk ik ook automatisch aan alle leuke en goede tijden die weer komen gaan, en ik niet weet hoe mijn leven over 5 jaar is etc. en wat ik allemaal nog zou missen en hoe weinig ik eigenlijk nu nog weet en dat het dan allemaal nog veel te vroeg is.

Mira Dos Santos schreef op 01-01-2004 @ 22:36:
ja nu, mn vader is net overleden

Ik heb een hekel aan het woord gecondoleerd...maar toch is dat, met een hele hoop sterkte, het enige wat in deze situatie 'gepast' is. Let goed op jezelf ajb en zoek hulp als je het in je eentje niet redt.

[Maresa]

Ja, heel vaak.

Maar een keer serieus geprobeerd... en dat mislukte. Er zijn niet veel mensen die daar vanaf weten.

[Mira Dos Santos]

Leonoor schreef op 02-01-2004 @ 10:32:
Ik heb een hekel aan het woord gecondoleerd...maar toch is dat, met een hele hoop sterkte, het enige wat in deze situatie 'gepast' is. Let goed op jezelf ajb en zoek hulp als je het in je eentje niet redt.

Ik heb op dit moment de grootste hekel aan 'gelukkig nieuwjaar'...
Aan mn moeder heb ik ook niet zoveel, mn ouders waren gescheiden, en aan mn stiefpa al helemaal niet En ik heb het mn vrienden nog niet eens verteld...

Mira Dos Santos schreef op 02-01-2004 @ 13:33:
Ik heb op dit moment de grootste hekel aan 'gelukkig nieuwjaar'...
Aan mn moeder heb ik ook niet zoveel, mn ouders waren gescheiden, en aan mn stiefpa al helemaal niet En ik heb het mn vrienden nog niet eens verteld...

Meisje, heel veel sterkte. En mag ik je een tip geven; praat erover. hoe cliché dat ook klinkt. Dat is een goede manier om te verwerken, en zoek hulp, want het is heel moeilijk zoiets in je eentje te verwerken.

[beestje]

ja daar heb ik wel eens aan gedacht,

toendertijd was ik zwaar depressief en het leek alsof ik onder een grote zwarte wolk leefde. ik zag nergens meer de lol van in, ik was alleen maar moe. Ik wilde gewoon niet meer.

maar toen bracht de zomer wat verlichting en sindsdien is het niet meer bij me opgekomen

ja,ik heb me een paar jaar terug een tijd heel erg down en kut gevoeld en toen heb ik er een paar keer aan gedacht of het niet beter was om ermaar gewoon een einde aan te maken,ik heb deze gedachten niet doorgezet,en daar ben ik me nu dankbaar voor

Heb je het er al wel met je moeder over gehad?

Mushu schreef op 02-01-2004 @ 13:50:
Meisje, heel veel sterkte. En mag ik je een tip geven; praat erover. hoe cliché dat ook klinkt. Dat is een goede manier om te verwerken, en zoek hulp, want het is heel moeilijk zoiets in je eentje te verwerken.

idd

En veel sterkte dit jaar, dat is misschien gepaster in deze situatie.
(Vertel het mensen ook, de kans dat ze dan dingen als 'gelukkig nieuwjaar' zeggen, is dan ook kleiner.)

[lennuzz]

iedereen heeft daar wel eens aan gedacht denk ik. gewoon uit pure nieuwsgierigheid, net zoals iedereen zich wel eens afgevraagd heeft hoe het zou zijn om dood te gaan.
denk ik

ik heb er ook wel eens aan gedacht, maar wel met in mijn achterhoofd dat ik het toch nooit zou doen.

[Anne]

Ja. Vroeger 2x bijna gedaan ook. Maar ik ben blij dat ik het uiteindelijk niet durfde.

[insane]

Ja, ook geprobeerd......soms wil ik het nog wel doen....maar hou ik mezelf "tegen" omdat het de laatste tijd beter gaat

[Droyd]

Aan denken. Heel vaak, uit alle mogelijke perspectieven.
Pogingen: Hangt er van af wat je een poging noemt. Ik ga niet uitwijden, zou dat nogal meelijwekkend gevonden hebben van mezelf. Nu, ik ben er slechter aan toegeweest dan dat ik nu ben, dus das op zich positief denk ik.

In bed probeer ik soms mezelf te overtuigen dat ik er niet meer ben, en probeer mijn besef te laten wegglijden. Het komt bij mij over als een goed gevoel.

Ik zou de dood als een verlossing zien maar het dringt zo ontzettend moeilijk tot me door dat het voor altijd is.

[siegie]

Ik denk er constant aan en de dag dat het gebeurd is echt niet meer veraf. Ik ben het beu om te moeten leven voor een ander!

[Mira Dos Santos]

[QUOTE]Leonoor schreef op 02-01-2004 @ 15:18:
Heb je het er al wel met je moeder over gehad?
Mn moeder is al verdrietig genoeg...



ik weet niet ze het vertellen moet...

[sas_andrea]

wel aan gedacht... maar niet in de zin van: wanneer komt t me gelegen en ga ik een poging wagen. (om t ff grof te zeggen)

aan de ene kant vind ik t laf van mensen als ze t doen om alleen maar gebeurtenissen/personen/dingen te vermijden, maar aan de andere kant ook wel begrijpelijk. als je iedere dag weer vreselijke dingen mee moet maken en je echt niemand helpen wil en dergelijke kan ik t best begrijpen. maar je hebt ook mensen die t voor de aandacht doen in de trant van: ik voel me kut, waarom ziet dat nou niemand?! <-- die mensen begrijp ik niet. stel je poging lukt, gooi je je leven weg en dat omdat je het gewoon niet zeggen wil.

*zucht*

[smilegirl]

heb er een paar jaar geleden aan gedacht....
ik was vaak en erg ziek....van de 7 dagen in de week was ik er 5 ziek...en dan de 6e dag om uit te zieken 7e dag deed ik wat dingen die ik wilde er weer was ik ziek...oftewel je hebt dan geen leven meer.....ik werd geestelijk erg moe van en kon alle andere problemen die de oorzaak waren van mijn ziek zien (overgeven,niet KUNNEN eten enz enz enz)..niet meer aan..het was veel te veel voor een meisje van 13...ik zei zelfs tegen mijn pleegmoeder...ik kan niet meer...ik wil niet meer....gek genoeg had ze hier vrede mee maar praatte op me in dat het zoals al die dingen in mijn verleden wel weer goed zou komen.....ik kwam in het ziekenhuis terecht.....heb daar een maand gelegen....en ik bleef maar denken...WAAROM leef ik? naar 2 weken ziekenhuis waren alle mensen waar ik veel om gaf op bezoek geweest...wist ik wie mijn echte vrienden waren....vanaf dat moment wist ik waarom je leeft.....ik zocht hulp
sindien ging het steeds beter...
hoe ik nu over zelfmoord denk?
het is iets nutteloos....het is weglopen voor je problemen....jij bent er niet meer...maar je problemen blijven bestaan...problemen zijn er om opgelost te worden....en hoe dan ook...hoe lang iets ook duurt..hoe zwaar iets ook is.....ooit komt er een eind aan...en daar moet je voor vechten....er zijn mensen in de wereld die wel van je houden...vrienden zijn ontzettend belangrijk voor me,en ik weet dat ik voor hetere vuren heb gestaan....vechten is nooit nutteloos...de dingen die tegen zitten in je leven..daar leer je alleen maar van....het maakt je sterker en een stuk wijzer......ooit word geluk iedereen gegunt....
mijn nickname is dan ook omdat ik altijd zou doorzetten en zoveel mogelijk blijf lachen en positief blijf..

liefs smilegirl

[Basia]

nee nooit. de redenen om te blijven leven zullen voor mij meestal toch wel belangrijker zijn dan om zelfmoord te plegen. daarnaast ben ik er gewoonweg te laf voor.

[Bitchy-Angel]

vaak genoeg aan ged8 en gewilt 1x ook echt op een brug gestaan met de bedoeling er vanaf te springen en te verdrinken ik had zelfs brieven klaar voor mensen die veel voor me betekende....maar ik kon het gewoon niet durfde niet was bang voor wat er na de dood zou zijn (bang dat er niets is)

[Marloesisgek]

ja, Ik heb vaak zat brieven geschreven met vaarwel erop... zelfs al een mes op mn pols gezet, maar er nooit iemand iets over verteld. Daarna ging ik nadenken over wat er nou was na de dood, stel je voor dat er helemaal geen hemel is enzo en dat je met je volle bewustzijn bewegingsloos in die kist ligt weg te rotten... Toen dacht ik, wat ben ik blij dat ik nog leef... Misschien heb je dan ook wel zoveel problemen en mensen waarmee je in de knoop ligt en je niet begrijpen... maar zelfmoord plegen... dat plezier/verdriet gun ik anderen niet...

hmmz ja, aantal keer ook geprobeerd mja, zoals je ziet niet gelukt. weetje, nou vraag ik mezelf echt af waarom ik dit hier neer zet, en waarom al die anderen dit hier neerzetten. is het omdat je het kwijt moet of omdat je wilt laten zien hoe jij erover denkt of wat???

[love-THE-world]

denk er heel vaak aan.. ook al paar x geprobeert om t te doen maar t lukt niet

[Trimm Trabb]

elke dag. de laatste tijd gaat het gewoon zo slecht, en ik heb het gevoel dat ik iedereen alleen maar in de weg sta en ik heb ook niet het gevoel dat het ooit beter gaat worden.
maar ik zou het niet kunnen want dat zou ik misschien m'n familie en vrienden veel pijn doen en dat wil ik niet...

Mira Dos Santos schreef op 04-01-2004 @ 18:49:
Mn moeder is al verdrietig genoeg...

ik weet niet ze het vertellen moet...

Beetje late reactie...maar goed... Ik denk dat je moeder ook wel door heeft dat jij het er moeilijk mee hebt...of niet? Misschien zegt ze het niet, maar vaak merken ze dingen wel... Jij kunt er voor je moeder zijn en zij voor jou.

Ja, maar ik heb het nooit echt serieus overwogen. Ik kan hoe dan ook altijd wel minstens één reden bedenken om het niet te doen.

[Yeeeeeehaa!!!]

Ik heb er ook over nagedacht en het zelfs geprobeerd. Waarom? Omdat ik het leven niet meer zag zitten. Ik voelde me iedere dag rot. Ik voelde me erg waardeloos en ik dacht dat niemand van mij hield. ik was eenzaam, onzeker en depressief. Een paar rotervaringen erbij en voila, je valt in een gat. Daar is moeilijk uit te komen, maar het is me toch gelukt. Verder hebben een aantal mensen me overtuigd om het niet te doen. Ik vind het overigens niet laf om zelfmoord te plegen. Lichamelijke en geestelijke pijn kan een akelige vijand zijn. Soms ben je de strijd moe...

Greetzzz,

Yeeeeeehaa!!!

PS: sterkte voor de mensen die nog niet uit dat gat zijn.

Wel aan gedacht, maar nooit serieus overwogen.
Ik vind het nogal een makkelijke manier van je problemen op te lossen, tenzij het iets is dat je terminaal ziek bent en veel pijn zal gaan hebben.
Voor alle andere problemen zijn er oplossingen te vinden, die beter zijn dan andere mensen jouw lijk te laten ruimen

[love-THE-world]

nou er zijn echt niet overal oplossingen voor hoor....

hate-THE-world schreef op 14-01-2004 @ 20:42:
nou er zijn echt niet overal oplossingen voor hoor....

Onee???
Vertel me dan eens een probleem waar de oplossing zelfmoord voor zou kunnen zijn, overtuig me, want ik ben heel benieuwd

Mira Dos Santos schreef op 01-01-2004 @ 22:36:
ja nu, mn vader is net overleden

gecondoleerd en sterkte ermee!



Ik heb wel een tijdje met zelfmoordgedachtes rondgelopen, daar is het ook bij gebleven ik heb nooit een echte poging ondergaan. De laatste tijd voel ik me wel redelijk goed, heb soms wel momenten dat ik denk van ‘Grmbl waarom leef ik nog?!’ maar daar blijft het ook bij, gelukkig.

[thunder110]

Neuh, meer hypothetisch opgesteld.

[-Octavius-]

Gedacht : Vaak,
Intensie om het te doen : Soms,
Lef: Nooit..

Maar dat zijn meer bui'en waarin ik inmens verdriet verwerk en dat is dat een hastige woede achtig aanval iets..
Wat werkt is buiten gaan zitten, met een muziekje op..
Gaat het stuk beter..

[zlatani9]

Neuh.. Zelfmoord zou k echt nie kunnen.. Je doet het toch omdat je physieke of mentale pijn hebt.. Hoezo ga je jezelf dan nog meer pijn doen op zo'n moment.. en je polsen doorsnijden lijkt me helemaal creepy.. Heb keer een pees geraakt en toen spoot het bloed er uit en toen was ik al in paniek.. Moet je nagaan als je dat met allebei je polsen doet..

jep, te vaak aan gedacht misschien, zelfs al toen ik heel jong nog was, d'r gebeurde gewoon te veel en het hield nooit op.1,5 jaar geleden ging het erg slecht, en was ik het echt van plan, m'n moeder was er achter gekomen alleen dat ik afscheidsbrieven wilde gaan schrijven, toen heeft ze (gelukkig) ingegrepen, kwas echt de draad kwijt in de tijd.. Nu denk ik er soms ook wel aan, maar dan zeg ik tegen mezelf: nee, je wilt niet dood, je wilt gewoon weg uit deze situatie, dat het ophoud. en dan denk ik, jep, maar hoe??!!

Achja,

DD

[0o-pearl-o0]

toen ik 7 jaar ofzow werd en mijn feestje gaf gingen opeens al mijn vriendinnen met elkaar om en ik kwam er steeds niet tussen (erg vaag, het was MIJN feestje) maar het kwam door een meisje, die iedereen tegen mij op probeerde te zetten op het feestje, zodat zij alle aandacht kreeg!! maar toen waren hun voorin de achtertuin (heb een hele grote tuin) aan het spelen, toen had ik een mes uit onze schuur gehaald (heel erg bot, kon je niets mee uitrichten) en ben achter bij de sloot gaan zitten, met al op de pols, k ging huilen (niet al te hard) maar gelukkig kwam muh zus mij zoeken, ik kwam ook gelijk mee, ik besefte helemaal niet wat ik had gedaan

maar ik ben totaal niet depressief ofzo, ik heb genoeg goeie vrienden en geniet van het leven. Ik denk dus dat ik toen gewoon de aandacht wou! maar later besef je pas wat je eigenlijk had kunnen doen, als het mes scherp was, en ik had mij polsen wél doorgesneden, was ik nu dood en dat is iets wat ik nog helemaal niet wil!!!

maar aan alle mensen die zelfmoord willen plegen: denk ook aan iedereen die je achterlaat, want soms lijkt het dat ze niet om je geven, maar dat doen ze toch!

[damaetas]

Chayra-Ley schreef op 26-12-2003 @ 18:43:
aan gedacht, natuurlijk..

maar dat betekent niet dat je iets van plàn bent..

[love-THE-world]

--------------------------------------------------------------------------------
ik wou het ook ECHT doen... maar de mentor wist het ineens (vraag me niet hoe hij eraan kwam..) en die had dus mijn moeder gebelt.. best kut anders was ik nu overal vanaf geweest.. maar ja niet dus...

[rijk_v]

Mira Dos Santos schreef op 01-01-2004 @ 22:36:
ja nu, mn vader is net overleden

wat vreselijk!

[Nijn*]

ja, denk er nog steeds aan..al anderhalf jaar, dag in dag uit.
al 3 serieuze pogingen ondernomen denk. er vak aan hoe het zal zijn als ik dood ben, hoe mensen zullen reageren etc. hoe alles zou doorgaan, of er leven na de dood is..ben er wel serieus en vaak mee bezig ...mja, er komt hulp

trumpetlover schreef op 14-01-2004 @ 21:40:
Onee???
Vertel me dan eens een probleem waar de oplossing zelfmoord voor zou kunnen zijn, overtuig me, want ik ben heel benieuwd

de nutteloosheid van het bestaan inzien en op onderzoek uitgaan in het hiernamaals (mocht dat bestaan)

Zelfmoord? ja waarom niet?

Definieer nutteloosheid, je kunt aan je eigen bestaan natuurlijk nut geven door iets met je meegekregen mogelijkheden te doen,
Onderzoek naar het hiernamaals, met alle respect, daar zijn we met zijn allen nog veel te jong voor, dood ga je vanzelf, daar hoef je niks voor te doen, en daarbij hoe denk je dat het is voor je naasten om jouw ongetwijffeld niet zo frisse lijk ( of stukken daarvan ) te moeten identificeren, of vinden.

wel eens aan ged8, wat er zou gebeuren als je dood was/dood bloed enzo.....maar nee...zelfmoord plegen = nix voor mij, ben te blij dat ik leef, denk ik

[Nientjuh087]

Neej, op dit moment vind ik het leven nog veel te leuk.
Ik zou er nu nog geen eind aan willen hebben..

[Lautitia]

Ja, maar dan niet op zo'n manier dat ik het echt van plan was, ik dacht bijvoorbeeld niet na over de manier waarop ik zelfmoord plegen zou, of waar, of wanneer.

Ik dacht er gewoon over na hoe het zou zijn als ik een eind aan mijn leven zou maken, hoe mijn omgeving er mee om zou gaan, hoe ik zou willen dat er mee zou worden omgegaan.

Ik praatte er in die periode vaak over met vriendinnen, soms schreef ik briefjes onder de les. Eén van die briefjes vond mijn moeder onder mijn bureaulegger en mijn ouders waren in shock. Hun reactie is natuurlijk wel begrijpelijk, maar ik vind de manier waarop ik erover nadacht niet zorgwekkend. Het heeft vooral te maken met de vraag wat ik beteken voor bepaalde mensen, welke plaats ik inneem in deze maatschappij.

[love-THE-world]

trumpetlover schreef op 14-01-2004 @ 21:40:
Onee???
Vertel me dan eens een probleem waar de oplossing zelfmoord voor zou kunnen zijn, overtuig me, want ik ben heel benieuwd

genoeg dingen.. uhmm

[love-THE-world]

als je het leven gewoon kut vind
daar is geen oplossing voor wel dan??

[Wawl]

Nog nooit, niets maar dan ook echt niets is het waard om je eigen nemen daarvoor te nemen.

[Quiana]

hate-THE-world schreef op 17-01-2004 @ 12:33:
als je het leven gewoon kut vind
daar is geen oplossing voor wel dan??

Overal is een oplossing voor, ook al zie je die op sommige
momenten niet.

Als je het leven 'gewoon kut' vind, ben jij de enige die
daar wat aan kan veranderen. Zorg dat er geen (of minder)
redenen zijn om het leven kut te vinden, blijf niet apatisch
zitten, maar doe iets.

Als je met een lang gezicht blijft wachten totdat er iets
verandert, zal er ook niks veranderen, logisch. Je hebt
voor een groot deel zelf in de hand hoe dingen lopen...