Wil jij ooit kinderen?

[Charlottetje]

Life is what happens to you while you're busy making other plans (John Lennon)

Mijn zus heeft twee kinderen.
Ik merk hoe die twee (nou ja, nu voornamelijk de oudste nog natuurlijk) opgevoed worden door mijn zus en zwager en daar heb ik mijn mening nogal over klaar.

Ik wil later wel kinderen, meer dan 1 (leeftijdsverschil doet er niet te veel toe, uberhaupt een broer of zus hebben heb ik als erg belangrijk ervaren)
Wanneer weet ik alleen nog niet. Ik moet eerst nog eens 5 jaar studeren en vervolgens nog wel 2 jaar ofzo, cursussen volgen en vervolgens wil ik eigenlijk ook wel eventjes gewerkt hebben voor ik kinderen krijg, maar bovenal wil ik er verzekerd van zijn dat ik het idee heb kinderen ook goed op te kunnen voeden en mijn man (tegen die tijd) ook.
Adoptie zou ik nooit doen, bij voorbaat al 'problemen' meenemen zou ik niet kunnen. Of ik een zieke feut zou laten aboteren weet ik niet.

Het blijft toch ook wel een beetje van 'we zullen wel zien'.
Voorspellen is namelijk onmogelijk en ik merk nu al dat mijn idee over tijd en leeftijd altijd anders blijkt te zijn dan 'de werkelijkheid'

Laat ik er nou eerst maar eens voor zorgen dat ik nu mooi aan mijn studie begin en het ook prachtig afmaak en mijn leven zo leuk mogeliijk laat zijn, ook als dat een paar jaar yuppen-bestaan zal zijn.

[Chicken]

Ja, ik zou heel graag kinderen willen hebben. Nu nog niet, maar over een aantal jaren zou ik het wel willen.

[annetjuh]

hooguit een.
ik zou ze ook naar een creche doen omdat ik niet vind dat ik mijn carriere moet opgeven voor een koter.
Ik ben niet voor niets al die jaren naar school gegaan. Ook ben ik bang voor de pijn, wel zou ik er een willen adopteren dat zou ik denk ik nog eerder doen dan zelf een kind baren maar ja met mijn ideen over de baby zal ik daar niet erg snel in aanmerking voor komen, maarja ik ben nog maar 17 misschien kijk er over 10/15 jaar wel anders over, want ik wil sowieso geen kids voor de 30!

-Nee
Voor mijn geen kinderen dus. Ik heb er erg veel over nagedacht (en zelfs over gedroomd...) en ik voel gewoon helemaal niks voor kinderen. Ik heb nooit dat ik nou een kindje zie en er naar verlang om ook zoiets voor mijzelf te hebben.

Ik heb echt jaren mijn ouders verveeld met de vraag waarom zij nou in godsnaam kinderen wilden. Ik kon er gewoon niet bij dat het 'gezellig leek' of dat het leuk was om een knus gezinnetje te hebben. Ik had er ten slotte toch niet voor gekozen om geboren te worden. Ik ben dus blijkbaar geboren omdat mijn ouders zo nodig kids wilden.. dat vind ik echt een rare gedachte.

Nu weet ik dat gedachten kunnen veranderen, maar ik hoop dat ik nooit een kinderwens zal krijgen. De wereld is al vol genoeg en ik vind dat ik niet mag kiezen om een ander zomaar dit leven in de schoppen. Nu maar hopen dat mijn vriend ook geen kinderen wil, want dat bespaard weer een hoop discussies .

Nee, wat heb ik eraan?

[Belle]

Nee, ik vind kinderen erg leuk, maar wel als ze om 5 uur weer naar huis gaan.
Ik ben erg reislustig en daar wil ik geen kids bij hebben. Ik heb heel veel dieren, en dat vind ik veel leuker, dat zijn een beetje mijn kindjes.

[Sir_Cramlek]

Als ik klaar ben met mijn studie en een goede relatie heb wil ik wel kinderen. Hooguit twee eigenlijk, maar ja