14-07-2004, 19:53
|
||
|
Citaat:
__________________
I like my new bunny suit
|
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
14-07-2004, 19:56
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
 lijkt me ook logisch..
|
|
|
14-07-2004, 20:32
|
||
|
Citaat:
Heel recent voorbeeld (nog geen half uur geleden): ik heb al de hele avond ontzettend veel zin in chocola. Om maar te voorkomen dat ik dat daadwerkelijk ga zitten eten, heb ik intussen drie boterhammen, twee liga's en een appel op. Goed, op zich niet bijzonder slecht, maar ik was beter af geweest als ik gewoon die chocola gegeten had... Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het altijd helpt, maar in mijn ervaring blijkt 't wel vaak zo te werken. En wat natuurlijk ook waar is; zorg dat je het niet hebt. Ik zorg de laatste tijd heel zorgvuldig dat we vrijwel geen 'slechte dingen' in huis hebben, zodat als het misgaat, het 'worst case scenario' inhoudt dat ik een liter magere yoghurt naar binnen gooi - en daar wordt je overigens goed misselijk van 
__________________
Guaranteed to solve every minor problem by turning it into a major disaster.
|
|
mja
|
14-07-2004, 21:02
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
14-07-2004, 21:58
|
||
|
|
Citaat:
 Daar heb ik helaas ook nog altijd geen oplossing voor... Was die er maar Zelfbeheersing is altijd handig, maar je moet 't maar net hebben. En ik heb 't doorgaans niet. Is het een optie je gezinsleden te vragen 'slechte' dingen te verstoppen? Het is ergens natuurlijk wel heel drastisch, maar werkt op zich wel... Als ik 't mag vragen (misschien heb ik er ook gewoon overheen gelezen); waarom eet je? Honger? Emotieeter? Gewoon uit verveling? Nog iets anders? (Goed, vreemd geformuleerd, maar ik denk dat de vraag wel duidelijk is  ) 't Is een stuk makkelijker te veranderen als je uit honger of verveling eet, namelijk...
__________________
Guaranteed to solve every minor problem by turning it into a major disaster.
|
|
|
14-07-2004, 22:10
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
ik zou het mn gezinsleden kunnen vragen. maar dan gaan ze vragen waarom? en ik kan de waarheid gewoon niet zeggen. en als ik zeg dat ik het wil om aftevallen of gezond te eten doen ze het niet. en sowieso als ik zeg geen ongezonde dingen willen te eten kijken ze me aan of ik gek ben. ehm waarom eet ik? uit emotie, verveling. volgens mij niet uit honger. ik weet niet echt meer wat honger is  mja vooral uit emotie. *denkt* ja dat vooral. als ik me k*t voel, ga ik eten. (of boos whatever)
|
|
|
15-07-2004, 09:37
|
|
|
De krakende trap die je beschuldigend vraagt wat je beneden gaat doen.
Moeders oor aan de deur die luisterd "ah, gelukkig, hij eet gewoon". Bah. "Here I am And here I stand Here in my kitchen where I'm familiar with every brand Here I am A front line with labels where I witness custards last stand Here I am" Catatonia - Bulimic Beats
__________________
Ik ben die uitzondering. "Rubbish, you're the one who's doomed to sink!"
|
|
15-07-2004, 10:33
|
||
|
Citaat:
__________________
LAAT ME NOU EENS RUSTIG UITBELEDIGEN!
|
|
|
15-07-2004, 10:44
|
||
|
Citaat:
__________________
Take my future, past, it's fine, but now is mine
|
|
|
15-07-2004, 12:33
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
15-07-2004, 12:52
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
ik heb het idee een beetje dat sommige mense nhier vergeten dat als je een es hebt je af wilt vallen. dus als je voor jou gevoel te veel hebt gegeten, moet je compenseren, anders val je niet af. toch? (iig 1 van de redenen) |
|
|
15-07-2004, 13:00
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
15-07-2004, 13:04
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
 . tis vast ook moeilijk te begrijpen als je zelf geen es hebt.
|
|
|
15-07-2004, 13:10
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
15-07-2004, 13:18
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
15-07-2004, 14:18
|
|
|
Sterretje; je mailt met je psych toch? Maar mail je dít ook? Zou je het aandurven, haar te vertellen wat er werkelijk in je om gaat? Zou je eventueel haar de link naar deze topic kunnen sturen (en ik weet het, daar is bijzonder veel lef, moed en kracht voor nodig). Maar ik denk dat dat wel een manier is waardoor ze weet wat er werkelijk in je omgaat.
Dit geld overig ook voor alle andere mensen op dit topic! Ik weet hoe moeilijk het is om te kiezen voor jezelf...maar stel dat je moet kiezen; tussen een afgrond (waar je toch weer uit moet klimmen) of nu al beginnen met klimmen???? Je moet hoe dan ook uit die afgrond.....ga je door tot je op de grond staat, en heel die weg naar beneden dit keer omhoog moet afleggen (waarin je alle dingen dus opnieuw weer tegenkomt), of kies je ervoor om nu al te keren, met het risico dat je dan misschien weer een paar meter naar beneden valt....maar goed, is dat dan erg? In vergelijking met hoe diep je anders zou vallen? Think about it everybody....!!! Ik ben blij dat jullie hier met elkaar delen, maar probeer er ook uit te komen, zorg er niet voor dat je er via deze manier in blijft hangen. Dat je dit als 'hulp' gaat zien. Want met lotgenoten praten geeft je wel steun, maar kan je nooit de juiste hulp geven, uiteindelijk moet je het echt zelf doen..... Deel die weg ook met elkaar ajb! Grtjs. |
|
15-07-2004, 15:55
|
|||
|
|
Citaat:
Citaat:
Maar ik moet daar wel bij vemelden dat ik een motivatie heb weten te vinden, waarschijnlijk de enige reden dat ik 't vol weet te houden Liedje uit de musical Diana, waar ik toch altijd een kleine glimlach bij krijg, ondanks 't onderwerp: Boulimia Ballade Borden en glazen van Wedgwood en Waterford, schalen hoog opgetast vol kaviaar. Kreeftensla, canapé's, en daar komt weer een bord vol met foie gras en rilet' de canard. Schildpadsoep, vichyssois', tongfilet, zalmfilet, lamfilet, lamskotelet, ossenhaas. Pommes Dauphinoises, fazantenbout, fricassee, aardbei-framboosparfait, mango-limoensorbet, Schwarzwalder-, Sacher-, kortom chocoladetaart, koffie, bonbons, cognac.... En nog één after dinner-mintje. En dan verlang je naar de rust van het koele porselein. Die kleine ruimte waar jij eindelijk jezelf kan zijn. Je voelt je zeker in je eigen koninkrijkje, want alleen op deze plek heb jij je leven in de hand. En naast je witte troon neem je een Koninklijk Besluit; Dat hele protocol en dat banket, dat moet eruit! Thuis in de keuken, een rusteloze nacht, neem je nog eventjes één stukje kaas, vier sneden krentenbrood, roomijs, een schep of acht, restje ragoût eet je koud in je haast. Vijf zakken marshmellows, litertje custardvla, zes potten pindakaas, lepel erbij. Acht blikken knakworst, een deegkom huzarensla, twee emmers pastasaus, drie teilen instantsoep, vijf meter leverworst, zeven mud karamels, één hap gestolde jus... En dan verlang je naar de rust van het koele porselein. Die kleine ruimte waar jij eindelijk jezelf kan zijn. Je voelt je zeker in je eigen koninkrijkje, want alleen op deze plek heb jij je leven in de hand. En naast je witte troon neem je een Koninklijk Besluit; Je hele huwelijk, al je narigheid, dat moet eruit! Hapje voor mama, hapje voor papa... Het is eigenlijk net als toen je klein was. Alleen is het nu: hapje voor schoonmama, drie hapjes voor Charles, vijf hapjes voor de Sun, zes hapjes voor de Mirror... Lekker zelf bepalen of je iets slikt of niet. Wat geeft dàt een macht! Eén kouwe pizzapunt, cornflakes, zo uit het pak, joh, geef die bloedworst 's eventjes door. Maakt me niet uit dat 'ie over z'n datum is; ik ben echt niet zo gauw misselijk, hoor. Is er nog chips? Godzijdank, een familiezak! Pudding van gisteren, baked beans on toast.... Een badkuip appelmoes, daarna een vijver vla, doe mij een zwembad vol havermout, graag! Een oceaan van dikke erwtensoep ligt me echt niet lang zwar op de maag. Want ik blijf doen wat ik steeds heb gedaan... Kijk es aan! Het kan niet op! Dat kan die sjieke, frêle modepop toch maar mooi allemaal achterover slaan! Wat een strot!
__________________
Guaranteed to solve every minor problem by turning it into a major disaster.
|
||
|
15-07-2004, 17:00
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
kan er nu niet echt een glimlach van krijgen. maar dat is omdat het niet zo goed gaat. miss een andere keer lezen oid.
|
16-07-2004, 11:06
|
|
|
|
Toch wel apart dat een topic zoals deze zoveel triggers met zich mee brengt en niet gesloten wordt. Maar wordt er een topic over am geopend, dan is die nog geen minuut later gesloten.
 
__________________
Ik ben die uitzondering. "Rubbish, you're the one who's doomed to sink!"
|
|
16-07-2004, 11:43
|
|
|
Misschien dat dit topic toch wel triggerend werkt.
 Ik weet het niet... Is er een forumbaas die hier een oordeel over heeft? Liefs, een bezorgde Magic_STAR*
__________________
Many people will walk in and out your life, but only true friends leave footprints.
|
|
16-07-2004, 13:27
|
|
|
|
Ja...dat waren mijn zorgen dus ook over dit topic.
(dank voor je prive berichtje ;-) Je kunt altijd overleggen met de dokter wat betreft de medicatie. Vertel je zorgen, en mss vinden jullie samen een alternatief. Alternatieven zijn er genoeg trouwens, niet alleen voor dat, ook voor andere dingen..... Ik begrijp je angst heel goed, en ik denk dattie ook volkomen terecht is. Wat het voor jou nu het moeilijkste maakt is denk ik meer die confrontatie. Je bent heel slim, kan heel 'goed' naar jezelf kijken, hiermee bedoel ik: je kan zien waar je de fout in gaat, wat verstandig is, en wat niet...het is jammer dat je gevoel en verstand zo ver uiteen lopen, dat maakt het nu ook heel zwaar....... Maar laat me je dan zeggen; soms is het niet eens zo verkeerd, om naar je verstand te luisteren.......als verstand echt het verstandigste is, sluit het gevoel zich er later wel bij aan. Sterkte, veel liefs, en tot na de vakantie. Hou je taai, zet m op.... (( ik duim voor je.......Grtjs. |
|
16-07-2004, 13:42
|
||
|
Citaat:
__________________
Drie.
|
|
|
16-07-2004, 13:54
|
|
|
|
hoi,
ik heb vijf jaar geleden ook ernstige anorexia gehad, en er zelf uitgeraakt. ik was meer dan 30 kg vermagerd, en opgenomen te worden of psycholoog of steun van ouders zelf genezen. maar een ziekte als anorexia sleep je nog jaren mee , mijn eten wordt er ook nog sterk door beheerst elke keer als ik iets eet begint het in mijn hoofd te malen en te malen, waardoor ik zelf onrustig wordt en nooit op een volledig spontane manier met eten kan omgaan genieten van eten blijft dan ook een onzettend probleem ook blijf ik mezelf als te dik zien, terwijl de rest van de wereld me verzekert dat ik echt niet te dik ben, en d's heel aangenaam om te horen, maar in the end geloof ik er niks van ik moet ook wel vermelden dat het met momenten is , dat het erger wordt bv als iemand in mijn omgeving veel vermagert ben ik zo jaloers en wil ik dat ook het is dus niet gek dat jij er zoveel problemen mee hebt. het gaat minder worden , maar met enorme ups and downs en het gaat tijd , heel veel tijd in beslag nemen het vervelende in mijn geval is dat ik de laatste jaren een ernstige aandoening aan maag en darmen heb gekregen , waardoor ik constant verschrikkelijke pijn heb, ik ben bang dat dit het gevolg is van de anorexia. ik moet een verschrikkelijk streng aangepast dieet volgen om de pijn wat te minderen. je kan je voorstellen dat het anorexiameisje in mij heel blij is met dat dieet, heerlijk gecontroleerd omgaan met eten.. zo mag ik absoluut geen suiker ofzo eten ik hoop dat je er iets aan hebt gehad, het deed in ieder geval goed om het eens allemaal neer te typen liefs |
|
16-07-2004, 14:11
|
|
|
|
Na overleg; gesloten. (ivm het triggereffect idd.)
__________________
Drie.
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Lichaam & Gezondheid |
Het grote lijntopic, deel 31! Miracle | 502 | 31-01-2005 15:14 | |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 01:51.
Adverteren