Het grote gedichtentopic #5

[-SoloWolf-]

Een woord,
getuigend van pijn,
getuigend van verdriet
bekendend van verbeeltenis

Een zin,
ontkennend van vrijheid
ontkennend van meningen
bekennend van dromen

Een leven
Getuige van frustratie
Getuige van Depressie
Getuige van ommekeer

[rare kwast]

Ik weet het,
Had het je zo beloofd.
Maar de gedachte blijven,
Ze keren steeds terug in mijn hoofd.

Gedachten over het leven,
Die jij beter aan kan zonder mij.
Niet wetend hoe ik me daarover moet voelen,
Verdrietig of juist heel blij.

Ik wil gewoon iets voor je betekenen,
Dat wat jij ook altijd voor mij doet.
Wil zo graag een goede vriendin zijn,
Maar weet niet hoe dat moet.

Andere vrienden zijn leuker,
En veel gezelliger om mee om te gaan.
Dan denk ik wel eens,
Laat mij hier maar alleen staan.

Ik blijf er echt tegen vechten,
Maar de gedachten winnen iedere keer.
Steeds geef ik de moed een beetje op,
En langzaam leg ik me er bij neer…


niet helemaal wat ik wilde enzo...

[farai]

rare kwast schreef op 30-07-2005 @ 16:34 :



niet helemaal wat ik wilde enzo...

Hoe donker ze ook zijn, ik vind ze elke x schitterend. En nee, ik duld net als sonho géén tegenspraak.

[rare kwast]

~oceangirl~ schreef op 30-07-2005 @ 16:37 :
Hoe donker ze ook zijn, ik vind ze elke x schitterend. En nee, ik duld net als sonho géén tegenspraak.

damn mag nooit tegenspreken hier
tssk

maar thanx

[farai]

rare kwast schreef op 30-07-2005 @ 16:45 :
damn mag nooit tegenspreken hier
tssk

maar thanx

cker mag je ni tegenspreken cause no matter what you think or say...you're a great person. Als je 't ni was kon je zo geen mooie dingen maken. Neem dat nu is aan van iemand die zichzelf eerst ook nix waard vond.

[rare kwast]

~oceangirl~ schreef op 30-07-2005 @ 16:48 :
cker mag je ni tegenspreken cause no matter what you think or say...you're a great person. Als je 't ni was kon je zo geen mooie dingen maken. Neem dat nu is aan van iemand die zichzelf eerst ook nix waard vond.

uhm...mag ik al tegenspreken (A)
damn

rare kwast schreef op 30-07-2005 @ 17:14 :
uhm...mag ik al tegenspreken (A)
damn

Hej, ik mag ook nooit tegenspreken he...

[rare kwast]

sonho schreef op 31-07-2005 @ 11:55 :



Hej, ik mag ook nooit tegenspreken he...

nee ik ben ook ouder dan jou

rare kwast schreef op 31-07-2005 @ 11:56 :
nee ik ben ook ouder dan jou

Nouhou!

[rare kwast]

sonho schreef op 31-07-2005 @ 12:01 :
Nouhou!

*big hug*
we praten elkaar altijd tegen...maar t blijft altijd wel hangen

[HelpMePlease]

Ziek


jij bent ziek,
en iedereen die 't ziet,
jij bent ziek,
en iedereen wilt jou helpen

jij bent ziek,
sluit jezelf op, geen contact met andere
ziek ben jij,
en het wordt alleen maar erger

jij bent ziek,
valt ons ermee lastig,
wij willen helpen
maar jij maakt dit onmogelijk

jij bent ziek,
maakt ons ermee kapot
jij bent ziek,
maar jij….jij ziet dit zelf niet

jij bent ziek,
laat ons, die van jou houden jou haten
jij bent ziek,
maar gelooft zelf dat je kerngezond bent

jij bent ziek,
lichamelijk prima in orde
maar in je hoofd,
daar is het een warboel

Hoelang nog tot 't einde?
die jij zelf ongetwijfeld zult maken
omdat jij ziek bent,
zieker dan je zelf denkt.....

[rare kwast]

Ik kijk in stilte,
Naar de foto’s aan mijn muur.
De klok beneden klink ineens schel,
Het is al weer vier uur.

Mijn ogen dwalen door de kamer,
Terwijl ik steeds blijf gapen
Ik ben ook best wel moe,
Maar kan maar niet slapen.

Mijn hoofd is nog veel te vol
De gedachtes zijn zwart
Een kil gevoel van binnen
En leegte in mijn hart.

Een vlaag van woede komt op,
Ik kan alleen maar falen.
En wie loopt er dan weer zielig te doen?
Wie gaat er weer zitten balen..?

Troebel wordt mijn beeld,
Er loopt al een traan over mijn wang.
Waarom blijven die gedachtes,
En waarvoor ben ik nou zo bang?

Bang om de vriendschap te verpesten..
Of om jou te verliezen misschien?
Ik zou je groot gelijk geven,
Als je zou zeggen; ik hou t voor gezien.

Dat is dan mijn eigen schuld,
Want ik duw je als maar weg.
Maak irritante opmerkingen,
En heb al spijt zodra ik het zeg.

Maar na een tijdje wordt alles weer stil
Alleen de tranen blijven stromen.
En diep van binnen hoop ik,
Dat aan alles snel een eind gaat komen…

Je leven in het teken,
Van afvallen en van eten.
Je humeur en gedrag, /van aankomen en snoepen,
Kan je daar aan afmeten. /Wil jij helemaal niks weten.

Vasten en bewegen,
De hele dag.
Zodat je morgen dunner bent,
En vrolijk bent, want dat mag!

Lang zal het niet duren,
Altijd slaat het om.
Dan eet je, eet je, eet je,
Oh wat is dat dom.

Hangend over het toilet,
Want het eten moet je kwijt.
Zo bang om aan te komen,
Heb je vreselijke spijt.

Het doet pijn,
Waarom moet dit nou zo gaan?
Wat heeft het leven nog voor zin,
Waarom zou je blijven bestaan?

Om de pijn niet te voelen,
En eventjes te dromen.
Pak je het mes,
En laat je het bloed over je armen stromen.

Je weet het zeker,
Dit is wat je wil.
Je word een engeltje in de hemel,
In een omgeving; rustig en stil.

Een hoofd vol angst
Een hart zo koud
Je weet het zeker
Er is niemand die van je houd

Je bent niks waard
Je hoort hier niet
Alles doet pijn
Een leven vol verdriet

Ja, dit gaat over mij
Ik kan het gewoon niet meer
Ik wil niet meer leven
Want het doet zo’n zeer

Ik vind het niet erg
Om weg te gaan
Het is voor iedereen beter
Dat ik niet langer blijf bestaan

Telkens weer, blijf ik achter
Eenzaam en verlaten
De leegte die ik van binnen voel
Daar is echt niet over te praten

Langzaam zal ik verdwijnen
Je gaat me echt niet missen
Je zal het niet eens merken
Echt hierin kan ik me niet vergissen

Strakjes, als ik in de hemel ben
Daar ben ik heel blij
Ga me dan snel vergeten
Verspil geen herinnering aan mij

[rare kwast]

*doet sonho reuze knuf geven*

you know...

[Eend]

Over de strijd tussen de verpleging en mij over het punt 'naar hui s gaan'. Ik wil zo graag naar huis, maar door domme redenen kan dat weer niet en dat word ik zat, dus vandaar dit gedicht.

Laat me lopen

Laat me niet struikelen
Hou je benen stil
En laat me lopen
Zoals ik dat wil

Laat me los en laat me lopen
Draai niet om me heen
Laat me lopen op mijn eigen weg
Laat me lopen, helemaal alleen

Ik hoef je bemoei niet
Dus hou je voeten maar thuis
Laat me lopen op mijn eigen pad
Laat me lopen richting huis

[rare kwast]

Als dromen uiteen spatten,
In duizend druppel klein.
Zo snel dat je ze niet grijpen kan,
En niet meer kan zien waar ze zijn.

Als die dromen verdwijnen,
Zoals sneeuw voor de zon.
Al lang geleden vergeten,
Hoe die droom ooit begon.

Als die dromen zoek raken,
In de drukte in je hoofd.
Niet mogelijk om ze terug te vinden
Omdat je er toch niet meer in geloofd.

Als alles zich lijkt te verstoppen,
De dromen die je ooit eens had.
Blijft er niets meer over,
Alleen dat ene diepe donkere gat.

[farai]

rare kwast schreef op 03-08-2005 @ 21:52 :
Als dromen uiteen spatten,
In duizend druppel klein.
Zo snel dat je ze niet grijpen kan,
En niet meer kan zien waar ze zijn.

Als die dromen verdwijnen,
Zoals sneeuw voor de zon.
Al lang geleden vergeten,
Hoe die droom ooit begon.

Als die dromen zoek raken,
In de drukte in je hoofd.
Niet mogelijk om ze terug te vinden
Omdat je er toch niet meer in geloofd.

Als alles zich lijkt te verstoppen,
De dromen die je ooit eens had.
Blijft er niets meer over,
Alleen dat ene diepe donkere gat.

dromen tja....Iedereen heeft ze. Jij ook vast nog wel.

[Eend]

rare kwast schreef op 03-08-2005 @ 21:52 :
Als dromen uiteen spatten,
In duizend druppel klein.
Zo snel dat je ze niet grijpen kan,
En niet meer kan zien waar ze zijn.

Als die dromen verdwijnen,
Zoals sneeuw voor de zon.
Al lang geleden vergeten,
Hoe die droom ooit begon.

Als die dromen zoek raken,
In de drukte in je hoofd.
Niet mogelijk om ze terug te vinden
Omdat je er toch niet meer in geloofd.

Als alles zich lijkt te verstoppen,
De dromen die je ooit eens had.
Blijft er niets meer over,
Alleen dat ene diepe donkere gat.

Mooi! Ik gaat m ff overschrijven

[Eend]

Verbazing wordt geschept
Mijn gedrag o zo verkeerd
Zonder tranen, zonder kijk
Met egoïsme aangeleerd

Vernietigende blikken getoond
Met woede ongecontroleerd
Verdreven in eenzaamheid
In hoogste nood verkeerd

Wanhoop dat nadert
Via banen van macht
En mensen vragend
Wie dit kind heeft groot gebracht

[x_knorretje_x]

Op zoek naar een toekomst

Als een bloem ... verwelkt,
laat ik mijn hoofd hangen
Ineengekropen
Als een klein, bang muisje
Kwetsbaar

Ik heb de leugens aan de kant geschoven
De leugens, die verborgen
wie ik werkelijk was
Voor even lucht het op,
de ware ik te zijn

Maar tijd verstrijkt
Hulp van buitenaf
heeft nog steeds geen licht geboden
in dit donkere leven

De “ware ik” te zijn
blijkt niet de juiste oplossing

Weer terug bij af
Een leven vol leugens
Maar wel zonder “goede” raad
van buitenaf

Weer in mijzelf gekeerd,
bang,
verdrietig,
alleen,
maar naar buiten toe
vol van het leven,
leef ik verder
Verder naar de dag,
dat dit alles voorbij zal zijn

[geenideetvj]

Als ik aan haar denk..

Als ik aan haar denk,
beginnen mijn ogen te tranen.
Begint mijn hoofd te krimpen,
en mijn hart te bonsen,
alsof hij overuren maakt.

Als ik aan haar denk,
veranderd eb ineens in vloed,
verdwijnen de wolken voor de zon,
en beginnen mijn voeten te lopen,
als nooit te voren.

Als ik aan haar denk,
beginnen mijn gedachten een tocht,
door diepe dalen en hoge pieken,
langs rivieren vol met emotie,
gemaakt door tranen,
van verdriet.

Als ik aan haar denk,
gaan mijn ogen open,
begint mijn neus weer te ruiiken,
en loopt mijn hart over,
alleen maar omdat,
...ik aan haar denk..

Pumie

HelpMePlease schreef op 31-07-2005 @ 22:12 :
Ziek


jij bent ziek,
en iedereen die 't ziet,
jij bent ziek,
en iedereen wilt jou helpen

jij bent ziek,
sluit jezelf op, geen contact met andere
ziek ben jij,
en het wordt alleen maar erger

jij bent ziek,
valt ons ermee lastig,
wij willen helpen
maar jij maakt dit onmogelijk

jij bent ziek,
maakt ons ermee kapot
jij bent ziek,
maar jij….jij ziet dit zelf niet

jij bent ziek,
laat ons, die van jou houden jou haten
jij bent ziek,
maar gelooft zelf dat je kerngezond bent

jij bent ziek,
lichamelijk prima in orde
maar in je hoofd,
daar is het een warboel

Hoelang nog tot 't einde?
die jij zelf ongetwijfeld zult maken
omdat jij ziek bent,
zieker dan je zelf denkt.....

wow! ik zou het geschreven kunnen hebben, het lijkt zo op wat ik voel!!!
mooi!

[Ilsuuuh]

haaj haaj ik werd van DoP afgekickt met dit gedicht met de opmerking van dat hoort thuis in het psychologie forum, dus hier is het::

Ik weet het nog goed jou eerste uren
zo onschuldig, klein, en met een heel leven voor je,
naief en niets weten van ziekte en pijn,
Blij me alles dat nieuw voor je was,

na een vreugdige periode kwam je...
en ging je weer, steeds zieker, maar je bleef doorzetten,
tot een week terug....je ging weer....
maar je kwam niet terug, je zal ook niet meer komen,
Hoe konden we het weten dat het zo kort zou duren?



Koesjj

Je kwam en je ging

Je kwam en je ging,
maar wat jij met mij had gedaan,
duurt jaren voordat dat weer goed is.

Je kwam en je ging,
nam zoveel mee,
en liet zoveel achter.

Je kwam en je ging,
pijn en verdriet liet jij achter,
toen je zei ik wil niet meer.

ik mis je niet,
ik huilde niet om jou,
maar om al het verdriet,
dat jij achter liet.

[Meissiej]

Verlaten in het donker.
Stilte die steeds killer wordt.
Waas van tranen in de ogen
en die paar gedachtes in mijn hoofd.

Alles in mij verzet zich
en vanbinnen ben ik steeds kouder.
Het liefst zou ik willen schreeuwen
maar er komt geen enkel woord.

Ik wil afscheid van je nemen.
Ik wil je niet meer zien,
Ik wil je mij niet meer zien claimen.

Ik heb het gehad,
Ik vond onze tijd leuk maar toch,
Ik ben je nu al meer dan een jaar zat.

Ik heb het goed,
Ik wil niemand verliezen door jou,
Ik heb al lang weer goede moed.

Ik zal geen gedichten meer over je schrijven,
Ik zal geen gevoelens van je oproepen,
Ik hoef je nooit meer te zien in levende lijve.

Ik zeg nu gedag,
Ik wil niet dat je boos bent,
Ik wil afscheid nemen met een lach.

[burgertrutje]

De handen om mij heen
Armen zwaaiend in het rond
Ze komen op me af
Terwijl ik hier lig, op de grond

Ze raken mijn lichaam
Ik voel nog geen pijn
Wetend dat het komen gaat
Voel ik me zo klein

De slagen vormen striemen
Mijn armen voelen blauw
Ik kan er niet om janken
Buiten alleen in de kou

Groot wil ik me maken
En zoeken naar zoete wraak
Laten weten hoe ik kan haten
Huilen om op welke plek in dit leven ik sta

koppijn


zit vol met onzin
vol met troep
overbevolkt door niks

en auw
ja echt auw
elke dag meer

meer van jouw
jouw ellende, langzaam
mijn angst geworden

hoofd vol zorgen
hoofd vol pijn
zonder hoofd zou alles makkelijker zijn

[rare kwast]

Vrij zijn,
Nooit meer verdriet.
Geen pijn meer voelen,
Niemand die mij nog ziet.

Vrij zijn,
Ik heb niets meer te geven.
Ver weg van hier
En stoppen met leven

Vrij zijn,
De dood die op me wacht
Kijkend naar boven
Waar een engeltje naar me lacht

Ik ben dan eindelijk helemaal vrij,
Zonder ooit nog die pijn.
Als een engel in de hemel
Dat zou ik willen zijn

Vrij…

[Meissiej]

@ rare kwast; mooi maar *warme knuff*

-----


Dromen zijn verloren
maar misschien
duiken ze nog op
ineens plosteling
als vuurvliegjes in het donker.

Herinneringen blijven
soms erg vervaagd
zoals verregende stoepkrijt.
Maar vaak heel helder
in het geheugen gegrift.

[Fatal-Mind]

Mooie woorden
Een lieve glimlach
Een zachte aanraking

Maar je meent het niet
Of meen je het wel
Ik hoop dat je het meent

Voor mij is alles echt
Je aanraking, je lach
Je mooie woorden

Beloof me dat je niet zult liegen
Ik liet mijn binnenste zien
Nu moet ik je kunnen vertrouwen

kusjeskate

[rare kwast]

Nog vier stappen verwijderd
Van een put zo diep
Met niemand om me heen
Die me hoorde toen ik riep

Nog drie stappen verwijderd
Van het grote zwarte gat
Verlies ik alle moed
En de hoop die ik nog had

Nog twee stappen verwijderd
Voordat ik begin aan de val
Omringt door de duisternis
Die alles veranderen zal

Nog een stap verwijderd
Het gat lonkt naar mij..
Ik hoef niet lang meer te wachten
Want dan ben ik eindelijk vrij

Geen stap meer verwijderd
Sta ik helemaal alleen
En zonder angst of verdriet
Stap ik over de rand van de put heen

[Eend]

Vervaagd,
Als slakken voor zout
En regen voor de zon

Vervaagd,
Als krijt voor wat water
En woorden in de drukte

Vervaagd,
Als vriendschap

[rare kwast]

stoppen,
maar niet opgeven
doorgaan
en vechten

weggaan
maar niet verdwijnen
terugkomen
en blijven

ademen
maar niet leven
dood zijn
voor altijd rust


--------

tsja ik dacht ik probeer eens iets anders...

Al die jaren samen doorgebracht
Alle beslissingen samen doordacht
Met z’n tweeën door het leven
Alles wat je kon gegeven

Nu is alles anders dan voorheen
Eerst was hij lief, nu is hij gemeen
Al moet ik toegeven met een zucht…
Dat is nog maar zachtjes uitgedrukt

Lastig om mee om te gaan
Wil je ook niet alleen laten staan
Moet even wennen aan hoe ik nu doen moet
Maar ach, dat komt ook wel weer goed

Ik denk echt wel dat je dit aankan
Dat je beter af bent zonder die ‘man’
Alles zal uiteindelijk wel bedaren
Maar het blijft wel jammer van al die jaren…

[rare kwast]

Samen,
En toch heel eenzaam.
Vechtend,
Maar steeds verliezen.

Zoekend,
Maar niets kunnen vinden.
Verloren,
In mijn verdriet.

Vrolijkheid,
Het is gemaakt.
De rest,
Schuilt er achter.


--------------
we zullen maar zeggen dat ik me verveelde ofzo...

[XsharonX]

Bang

Bang om te leven.
Bang om te gaan.
Bang om jezelf te zijn.

Bang voor het verleden.
Bang voor het heden.
Bang voor de toekomst.

Bang omdat je iest moet.
Bang omdat je iets niet kunt.

Bang om wat je denkt.
Bang om te zijn wie je bent.

Bang voor het leven heet zoiets!

oke het lijkt nergens op maar oke

[XsharonX]

Je mist jezelf
Maar wie ben jij?
En hoe is het om zo te zijn?
En hoe zou je willen zijn!

[Meissiej]

De stilte zal niet meer klinken
in mijn wereld van verdriet.
Maar ik zal zachtjes neuriën
op het ritme van mijn hoop.

Langzaam wordt dan de kou
uit mijn ziel verdreven.
Warme moedige klanken
klinken er dan door mij heen.

Het duister dat vervaagt
bij deze golven van muziek.
En lied van mijn toekomst
zing ik al zachtjes mee.

[Nijn*]

rare kwast schreef op 17-08-2005 @ 22:43 :
Nog vier stappen verwijderd
Van een put zo diep
Met niemand om me heen
Die me hoorde toen ik riep

Nog drie stappen verwijderd
Van het grote zwarte gat
Verlies ik alle moed
En de hoop die ik nog had

Nog twee stappen verwijderd
Voordat ik begin aan de val
Omringt door de duisternis
Die alles veranderen zal

Nog een stap verwijderd
Het gat lonkt naar mij..
Ik hoef niet lang meer te wachten
Want dan ben ik eindelijk vrij

Geen stap meer verwijderd
Sta ik helemaal alleen
En zonder angst of verdriet
Stap ik over de rand van de put heen

Héél erg mooi

[rare kwast]

thanks nijn

Zij

Zij is zo prachtig,
Zij is zo mooi,
Ze beneemt iedereen hun adem,
Al zat ze in een kooi.

Zij is zo warm,
Zij is zo speciaal,
Kijkend door haar leeftijd heen,
Is ze voor iedere jongen ideaal.

Zij straalt zoveel uit,
Zij is zo populair,
Iedereen adoreert haar,
Hetgeen wat zij heeft is flair.

Zij is zo bescheiden,
Zij doet niemand kwaad,
Is ze niet geweldig!?
Is wat iedereen tegen mij over haar uitlaat.

Zij is zo aardig,
Zij is zo sociaal,
Zo denk ik ook wel over haar,
Toch zegt een stemmetje binnenin dat ik ervan baal..

[x_knorretje_x]

Jolankaas schreef op 27-08-2005 @ 18:39 :
Zij

Zij is zo prachtig,
Zij is zo mooi,
Ze beneemt iedereen hun adem,
Al zat ze in een kooi.

Zij is zo warm,
Zij is zo speciaal,
Kijkend door haar leeftijd heen,
Is ze voor iedere jongen ideaal.

Zij straalt zoveel uit,
Zij is zo populair,
Iedereen adoreert haar,
Hetgeen wat zij heeft is flair.

Zij is zo bescheiden,
Zij doet niemand kwaad,
Is ze niet geweldig!?
Is wat iedereen tegen mij over haar uitlaat.

Zij is zo aardig,
Zij is zo sociaal,
Zo denk ik ook wel over haar,
Toch zegt een stemmetje binnenin dat ik ervan baal..

Heel herkenbaar...Nog geen uur geleden werd er (voor de 2e keer in 1,5 week) tegen me gezegd dat ik lelijk ben...dat komt toch niet zomaar uit de lucht vallen???

Psori”jasses”

Is het besmettelijk?
Is wat mensen willen weten.
Ik leg het wel uit,
Maar wil het gesprek zo snel mogelijk vergeten.

Mensen kijken er raar tegenaan,
Voor mij doet het zo’n pijn,
Een huidziekte is toch vies en besmettelijk?
Als ik dat hoor voel ik me zo klein.

Mensen zijn zo onnozel.
Natuurlijk doet het anderen geen kwaad.
Als je de ziekte niet kent,
Houd de woorden dan voor je die je erover uitlaat.

Een hand geven is voor mij al moeilijk.
Mensen vragen of ik mijn hand heb verbrand?
Nee deze ziekte wordt door veel Nederlanders verborgen gehouden,
Het is geen ziekte dat over gaat door middel van een verband

Voor mij psoriasis genaamd,
Is de huidziekte waar ik over praat.
Voor veel mensen een raadsel,
Slechts een enkel persoon die het raad.

Mensen maak alsjeblieft geen gemene opmerkingen.
Het doet mensen met psoriasis zo’n pijn,
Gelukkig zijn er altijd vrienden en mensen die het begrijpen,
Het bestaan van díe mensen is zo fijn..

[XsharonX]

Wat moet ik zonder jou als ik het alleen niet kan.
Wat moet jij zonder mij als je het leven niet aan kunt
Het leven is net een beest.
Een beest dat niet te verslaan is

Maar iemand moet het toch kunnen.
Het beest in jezelf verslaan.
Wij kunnen het helaas alle 2 niet
Het is te sterk mee te leven.
Maar te zwak om te doden.
Maar we moeten het proberen we moeten vechten voor wat we waard zij

Ookal betekend dit dat dit onze laatste adem is geweest.
Maar we zijn trots want we hebben het iniedergeval geprobeert.

Het is lastig om gedichten te maken.

[XsharonX]

Het doet je veel die traan op zijn wangen
Die arm om jou schouder.
Het is je alles waard.
Dit is een glimlach van het leven.
Ookal duurde het maar even.

Vechten voor je verdriet.
Ziet niemand je dan niet.
Want dan kan je je tranen laten gaan.
In de hoop dat ze vergaan.

Ookal duurt het lang.
Het is het waard.
Want jij kan er weer tegen
Ookal is het maar voor even.

Hopelijk duurt het even toch voor het leven.
Wat soms heel soms komen dromen toch uit?

Die laaste zin klopt niet helemaal maarjah.
-------

Hoop doet leven zeggen ze weleens
Ik heb hier nog nooit wat van gemerkt.
Maar van binnen weet ik dat het er is.
Ookal duurt het me hele leven om het te vinden.
Maar ik zal het vinden.
Dat is een ding wat zeker is.
---------------------------------------------------

[mepsteen]

heb ik al ergens anders gepost, maar is het herhalen mss wel waard

Do not Stand at my grave and weep;
I am not there. I do not sleep.

I am a thousand winds that blow;
I am the sun that you see glow.

I am the birds in circled flight;
I am the moon that shines so bright.

I am the twinkle in the sky at night;
I am the rain that falls so light.

I am the gentle autumn breeze;
I am the one, who now is free.

Do not stand at my grave and cry;
I am not there. I did not die

[rare kwast]

mepsteen schreef op 01-09-2005 @ 21:11 :
heb ik al ergens anders gepost, maar is het herhalen mss wel waard

Do not Stand at my grave and weep;
I am not there. I do not sleep.

I am a thousand winds that blow;
I am the sun that you see glow.

I am the birds in circled flight;
I am the moon that shines so bright.

I am the twinkle in the sky at night;
I am the rain that falls so light.

I am the gentle autumn breeze;
I am the one, who now is free.

Do not stand at my grave and cry;
I am not there. I did not die

wel zelf maken hé!!

[The_fairy_queen]

Vol problemen in haarzelf
vrolijk voor anderen
gedachten wenden af
zou ze ooit weer veranderen?

Huilbuien willen niet komen
ze is te laf om haarzelf te laten zien
bang voor rare reacties
en verlegen bovendien

Is dit het meisje wat ik kende?
zij, die nooit een blad voor haar mond nam
altijd vrolijk, altijd lachen
Zij, die altijd voor anderen opkwam?