Discussie: Bestaat Geestelijke Ziekte

[rare kwast]

marrel schreef op 26-04-2006 @ 21:58 :
daar wordt ik nou pas depresief van. Ik ga naar bed, truste en succes!

*grin* knuffel en slaap lekker

-- ontopic

[Mitch Plat]

marrel schreef op 26-04-2006 @ 21:54 :
Ben jij op andere gedachten te brengen eigenlijk

Je wil toch niet zeggen dat je graag depressief bent ?

[rare kwast]

Mitch Plat schreef op 26-04-2006 @ 22:04 :
Je wil toch niet zeggen dat je graag depressief bent ?

dat wil ik iig niet beweren..
maar ik vraag me wel een beetje af of je wel eens depressief bent geweest en weet hoe het is

[marrel]

Mitch Plat schreef op 26-04-2006 @ 22:04 :
Je wil toch niet zeggen dat je graag depressief bent ?

ik ben niet depressief en nee het lijkt me ook niet leuk

[Mitch Plat]

marrel schreef op 26-04-2006 @ 22:06 :
ik ben niet depressief en nee het lijkt me ook niet leuk

Werk je reeds in een laboratorium of studeer je nog ?

[Mitch Plat]

rare kwast schreef op 26-04-2006 @ 22:06 :
dat wil ik iig niet beweren..
maar ik vraag me wel een beetje af of je wel eens depressief bent geweest en weet hoe het is

Ik heb nog nimmer een depressie ervaren maar ik heb wel veel kennis van denken. Ik begrijp wel hoe het mogelijk is dat sommige mensen in een depressie belanden.

Mitch

[rare kwast]

Mitch Plat schreef op 26-04-2006 @ 22:13 :
Ik heb nog nimmer een depressie ervaren maar ik heb wel veel kennis van denken. Ik begrijp wel hoe het mogelijk is dat sommige mensen in een depressie belanden.

Mitch

ik heb er lang tegen gevochten, tegen de gevoelens.
nieuwe dingen ondernomen, vastgehouden aan de dingen die ik lief had maar moet je zeggen dat dat nu niet meer gaat..
ik vind het knap dat je veel kennis hebt van het dneken en dat je kan begrijpen hoe je daar in beland (dat is voor niet iedereen een makkelijke opgave) maar het wordt pas een goed beeld als je er zelf in zit..

[Mitch Plat]

rare kwast schreef op 26-04-2006 @ 22:16 :
ik heb er lang tegen gevochten, tegen de gevoelens.
nieuwe dingen ondernomen, vastgehouden aan de dingen die ik lief had maar moet je zeggen dat dat nu niet meer gaat..
ik vind het knap dat je veel kennis hebt van het dneken en dat je kan begrijpen hoe je daar in beland (dat is voor niet iedereen een makkelijke opgave) maar het wordt pas een goed beeld als je er zelf in zit..

Wel ik denk dat je je beeld zelf bepaald.

Een mooi voorbeeld is het slikken van pillen of nemen van paddo's.

Je stemming word ermee versterkt. Je raakt of in een spiraal naar beneden of een spiraal omhoog. Je krijgt een lachkick (of knuffelkick) of raakt in paniek.

Zo is het ook in het normale leven maar dan op een veel grotere schaal en langzamer zodat het niet direct zichbaar is en niet te overzien is.

Probeer in een spiraal naar boven te belanden en je hebt geen last meer van een depressie.

Het is uiteraard niet zo makkelijk als al lang in een neerwaardse spiraal zit maar de psyche is echt zo te veranderen. Het omgaan met nieuwe en stabiele mensen kan ook helpen.

Mitch

Mitch Plat schreef op 26-04-2006 @ 22:13 :
Ik heb nog nimmer een depressie ervaren maar ik heb wel veel kennis van denken. Ik begrijp wel hoe het mogelijk is dat sommige mensen in een depressie belanden.

Mitch

Geloof me, als je het niet zelf gevoeld hebt, kun je je écht niet voorstellen hoe uitzichtloos het leven in zo'n situatie is.

[Mitch Plat]

Morgan schreef op 27-04-2006 @ 00:05 :
Geloof me, als je het niet zelf gevoeld hebt, kun je je écht niet voorstellen hoe uitzichtloos het leven in zo'n situatie is.

Heb jij het wel ervaren ?

[marrel]

Mitch Plat schreef op 26-04-2006 @ 22:12 :
Werk je reeds in een laboratorium of studeer je nog ?

HLO in nijmegen is een opleiding, geen werk. Ik studeer dus nog.

[edit]wat boeit het eigenlijk [/edit]

[rare kwast]

Morgan schreef op 27-04-2006 @ 00:05 :
Geloof me, als je het niet zelf gevoeld hebt, kun je je écht niet voorstellen hoe uitzichtloos het leven in zo'n situatie is.

zoiets probeerde ik ook te zeggen..

ik kan me goed inleven maar er zelf in zitten is heel anders

Ik ben zelf jaren en jaren depressief geweest. Ik heb alles geprobeerd, van de dingen die jij noemt, Mitch, tot zelfmoord, opnames en therapie. En ik ben gedwongen opgenomen geweest, dus ik heb daar ervaring mee en het is een goede. Want als ik die opname niet had gehad, dan was ik nu dood. Als ik niet in die separeer was geweest, dan was ik nu dood. En op het moment zelf vond ik het niet leuk, maar later besef je dat het nodig is geweest.
Waar ik ben geweest gebeurde trouwens geen 'barbaarse martelpraktijken'. En ik ben op veel plekken geweest.
Het is inderdaad zo dat je zelf degene moet zijn die uit een depressie moet komen, maar hulp heb je daar altijd bij nodig.

Ik had wel leuk door kunnen gaan met mijn grote passie, dit heb ik ook gedaan, maar dat haalt herinneringen niet weg. Dat haalde niet weg dat ik 's nachts angstig wakker werd omdat ik droomde over mijn vader. Het zorgde enkel en alleen dat ik door bleef stuiteren en veinzen dat het goed ging.

Pas toen ik in therapie besefte dat er iets moest veranderen kon dat ook, maar daar heb ik wel een jaar intensieve psychotherapie voor nodig gehad, met 40 andere jongeren. Ik heb er spijt van dat ik daar niet eerder voor heb gekozen, want de 10 jaar daarvoor kwam ik er niet uit. Soms had ik wel een periode dat het wat beter ging, maar nooit lang, want de herinneringen deden pijn en bleven terugkomen.

Nu heb ik geleerd het verleden te accepteren en verwerken, maar alleen en zelf had ik dat nooit aangekund, want het is te veel dat je dan moet verwerken.

Ik ken ook iemand met schizofrenie, die dat stickertje echt niet zomaar heeft gekregen. En je kan hem wel leuk niet laten opnemen, maar ondertussen hoorde hij stemmen die zeiden dat hij mijn moeder moest vermoorden.

Ik denk dat je het veel en veel te zwart-wit ziet. Ik heb zelf jaren gedacht dat iedereen in de psychiatrie tegen me was, tot ik besefte dat ik degene was die tegen mezelf was en mijn genezing in de weg stond. En toen ik me dat besefte kon ik ook die gedwongen maatregelen accepteren. Want nogmaals, ze zijn niet leuk, maar soms wel beter.

Ik ben blij met de psychiatrie, ontzettend blij, niet alleen vanwege mijn goede ervaring en de vele goede ervaringen die ik hoor, maar ook omdat het mensen kan beschermen tegen zichzelf en anderen. In de separeer ga je niet zomaar, medicijnen krijg je niet zomaar. Daar zijn wetten en regels voor en op het moment dat je het er niet mee eens bent kan je altijd bezwaar indienen. Maar de meeste mensen die zo'n gedwongen maatregel krijgen, zullen ook bij een hoger beroep geen gelijk krijgen, omdat ze een gevaar zijn, voor wie dan ook. Het is lastig om te beseffen dat je hulp nodig hebt en om dat te accepteren. Als jij in je wereldje zit van dood-willen, is er soms maar 1 oplossing mogelijk om je daartegen te beschermen. Als jij door een psychose jezelf niet meer verzorgt en jezelf ernstig verwaarloosd, moeten mensen zich om je bekommeren en ik ben blij dat het gebeurd. Anders zou het een harde wereld zijn, zeer hard. Het is zorg dat wordt gegeven, zorg.

[Pruts0r]

marrel schreef op 26-04-2006 @ 20:15 :
Mnee ik zeg alleen dat je overal dood aan kunt gaan als je maar teveel gebruikt. Waneer medicatie goed wordt gebruikt is het niet gevaarlijker dan 5 liter water in een keer naar binnen gooien.

Het leven heeft pas geen zin meer als je het zelf op geeft, iedereen gaat een keer dood, dat klopt. Maar tot die tijd kun je er toch beter van maken wat je kunt en lol hebben.
_{zeg ik dit makkelijker gezegt dan gedaan soms maar toch}

Ja ok, dat klopt wel, maar met die medicijnen bedoelde jij toch ook dat je anders gewoon geen leven meer hebt?

Maar in een keer 5 liter water achterover gooien is ook niet bepaald gezond nee

@Morgan: Dat klopt idd. Ik heb zelf een lichte depressie gehad, maar zelfs dan is het nog vrij uitzichtloos en zie je van veel dingen de lol niet in en je ziet ook vrijwel alles negatief je....

anti depressiva heb ik niet genomen, maar als het een erge depressie is, zou ik het wel doen als je op die manier tenminste weer je dingen wat normaler kunt doen

[marrel]

Equinoxe schreef op 27-04-2006 @ 10:13 :
Ja ok, dat klopt wel, maar met die medicijnen bedoelde jij toch ook dat je anders gewoon geen leven meer hebt?

Maar in een keer 5 liter water achterover gooien is ook niet bepaald gezond nee

Ja, ik denk zeker dat medicijnen uitkomst kunnen bieden in uitzichtloze situaties. Je moet eerst helder kunnen denken en gecalmeerd zijn voordat je shit op kunt ruimen. Niet elke eerste de beste hoeft medicijnen te krijgen, maar zo gemakkelijk gaat dat volgens mij ook allemaal niet. Dus jah.

niet he

[Mitch Plat]

leekah schreef op 27-04-2006 @ 09:20 :
Ik ben zelf jaren en jaren depressief geweest. Ik heb alles geprobeerd, van de dingen die jij noemt, Mitch, tot zelfmoord, opnames en therapie. En ik ben gedwongen opgenomen geweest, dus ik heb daar ervaring mee en het is een goede. Want als ik die opname niet had gehad, dan was ik nu dood. Als ik niet in die separeer was geweest, dan was ik nu dood. En op het moment zelf vond ik het niet leuk, maar later besef je dat het nodig is geweest.
Waar ik ben geweest gebeurde trouwens geen 'barbaarse martelpraktijken'. En ik ben op veel plekken geweest.
Het is inderdaad zo dat je zelf degene moet zijn die uit een depressie moet komen, maar hulp heb je daar altijd bij nodig.

Ik had wel leuk door kunnen gaan met mijn grote passie, dit heb ik ook gedaan, maar dat haalt herinneringen niet weg. Dat haalde niet weg dat ik 's nachts angstig wakker werd omdat ik droomde over mijn vader. Het zorgde enkel en alleen dat ik door bleef stuiteren en veinzen dat het goed ging.

Pas toen ik in therapie besefte dat er iets moest veranderen kon dat ook, maar daar heb ik wel een jaar intensieve psychotherapie voor nodig gehad, met 40 andere jongeren. Ik heb er spijt van dat ik daar niet eerder voor heb gekozen, want de 10 jaar daarvoor kwam ik er niet uit. Soms had ik wel een periode dat het wat beter ging, maar nooit lang, want de herinneringen deden pijn en bleven terugkomen.

Nu heb ik geleerd het verleden te accepteren en verwerken, maar alleen en zelf had ik dat nooit aangekund, want het is te veel dat je dan moet verwerken.

Ik ken ook iemand met schizofrenie, die dat stickertje echt niet zomaar heeft gekregen. En je kan hem wel leuk niet laten opnemen, maar ondertussen hoorde hij stemmen die zeiden dat hij mijn moeder moest vermoorden.

Ik denk dat je het veel en veel te zwart-wit ziet. Ik heb zelf jaren gedacht dat iedereen in de psychiatrie tegen me was, tot ik besefte dat ik degene was die tegen mezelf was en mijn genezing in de weg stond. En toen ik me dat besefte kon ik ook die gedwongen maatregelen accepteren. Want nogmaals, ze zijn niet leuk, maar soms wel beter.

Ik ben blij met de psychiatrie, ontzettend blij, niet alleen vanwege mijn goede ervaring en de vele goede ervaringen die ik hoor, maar ook omdat het mensen kan beschermen tegen zichzelf en anderen. In de separeer ga je niet zomaar, medicijnen krijg je niet zomaar. Daar zijn wetten en regels voor en op het moment dat je het er niet mee eens bent kan je altijd bezwaar indienen. Maar de meeste mensen die zo'n gedwongen maatregel krijgen, zullen ook bij een hoger beroep geen gelijk krijgen, omdat ze een gevaar zijn, voor wie dan ook. Het is lastig om te beseffen dat je hulp nodig hebt en om dat te accepteren. Als jij in je wereldje zit van dood-willen, is er soms maar 1 oplossing mogelijk om je daartegen te beschermen. Als jij door een psychose jezelf niet meer verzorgt en jezelf ernstig verwaarloosd, moeten mensen zich om je bekommeren en ik ben blij dat het gebeurd. Anders zou het een harde wereld zijn, zeer hard. Het is zorg dat wordt gegeven, zorg.

Hoi leekah!

Het probleem is, niet iedereen wil dood of vormt werkelijk een gevaar voor zichzelf of zijn omgeving. Sommige mensen zijn gewoon anders of bijv. zwakker dan anderen en in een sociaal conflict verwikkeld. Zulke mensen belandde ook in de separeercel waarin jij ten behoeve van jezelf opgesloten bent geweest. Zij zitten daar dus niet voor hunzelf. Deze mensen verzette zich vaak meer als anderen zoals jij, die wel een zeer moeilijk (psychisch) probleem hebben. Deze mensen gaan door een ware martelgang terwijl er werkelijks niets mis is met hun psyche. Ze zijn gewoon anders en waarom mag dat niet ???

Dat is onmenselijk. Het is een wreedheid wat er met zulke mensen gebeurt.

Ik ben blij voor je dat de psychiatrie wel goed is geweest voor jou. En begrijp ook dat het goed kan werken voor mensen die zelfmoordneigingen hebben of voor mensen die bijv. stemmen horen en daardoor vreemde (gevaarlijke) dingen willen doen.

Maar er zitten ook heel veel onschuldige mensen zonder enige vorm van psychische klachten gevangen. En omdat zij niet zo snel toegeven. Worden zij gemarteld (maanden isoleercel, zware injecties etc.).

Mitch

Mitch Plat schreef op 27-04-2006 @ 10:32 :
Hoi leekah!

Het probleem is, niet iedereen wil dood of vormt werkelijk een gevaar voor zichzelf of zijn omgeving. Sommige mensen zijn gewoon anders of bijv. zwakker dan anderen en in een sociaal conflict verwikkeld. Zulke mensen belandde ook in de separeercel waarin jij ten behoeve van jezelf opgesloten bent geweest. Zij zitten daar dus niet voor hunzelf. Deze mensen verzette zich vaak meer als anderen zoals jij, die wel een zeer moeilijk (psychisch) probleem hebben. Deze mensen gaan door een ware martelgang terwijl er werkelijks niets mis is met hun psyche. Ze zijn gewoon anders en waarom mag dat niet ???

Dat is onmenselijk. Het is een wreedheid wat er met zulke mensen gebeurt.

Ik ben blij voor je dat de psychiatrie wel goed is geweest voor jou. En begrijp ook dat het goed kan werken voor mensen die zelfmoordneigingen hebben of voor mensen die bijv. stemmen horen en daardoor vreemde (gevaarlijke) dingen willen doen.

Maar er zitten ook heel veel onschuldige mensen zonder enige vorm van psychische klachten gevangen. En omdat zij niet zo snel toegeven. Worden zij gemarteld (maanden isoleercel, zware injecties etc.).

Mitch

is dat daadwerkelijk zo? de meeste mensen met psychische problemen die gedwongen opgenomen zijn zullen nooit toegeven/beseffen dat het nodig is. En onschuldig vind ik een fout woord, je pleegt geen misdaad als je ziek bent. Mensen krijgen niet voor niets te maken met de BOPZ, daar zijn goede procedures voor en als jij geen gevaar bent zul je er ook niet mee te maken krijgen. Anders zou ik zomaar, voor iemand die ik niet mag, een ibs of rm aan kunnen vragen.

[Mitch Plat]

leekah schreef op 27-04-2006 @ 10:54 :
is dat daadwerkelijk zo? de meeste mensen met psychische problemen die gedwongen opgenomen zijn zullen nooit toegeven/beseffen dat het nodig is. En onschuldig vind ik een fout woord, je pleegt geen misdaad als je ziek bent. Mensen krijgen niet voor niets te maken met de BOPZ, daar zijn goede procedures voor en als jij geen gevaar bent zul je er ook niet mee te maken krijgen. Anders zou ik zomaar, voor iemand die ik niet mag, een ibs of rm aan kunnen vragen.

Er zitten ook veel gewoon zwakkere mensen gevangen. Bijv. mensen die in een conflict verwikkeld raken met hun woonomgeving (buurt) en die daardoor vreemd (schichtig) gedrag vertonen wanneer hij of zij zijn eigen woning binnen gaat. Er komt een psychiater kijken maar de zwakke persoon wenst geen contact met een psychiater. Er is immers niets mis met hem of haar. En ziedaar: een RM (Rechterlijke Machtiging) word opgezet. De persoon word per brancard uit zijn woning ontvoerd en maanden in een isoleercel gezet omdat hij of zij niet wil meewerken. Daar beginnen ze ook met het injecteren van zware anti psychotische middelen. De patiënt leid dan zogenaamd aan een psychose (hij of zij heeft de waan dat er niets mis is met hem of haar).

Dat gebeurt dus ook op grote schaal.

Mitch

Mitch Plat schreef op 27-04-2006 @ 11:05 :
Er zitten ook veel gewoon zwakkere mensen gevangen. Bijv. mensen die in een conflict verwikkeld raken met hun woonomgeving (buurt) en die daardoor vreemd (schichtig) gedrag vertonen wanneer hij of zij zijn eigen woning binnen gaat. Er komt een psychiater kijken maar de zwakke persoon wenst geen contact met een psychiater. Er is immers niets mis met hem of haar. En ziedaar: een RM (Rechterlijke Machtiging) word opgezet. De persoon word per brancard uit zijn woning ontvoerd en maanden in een isoleercel gezet omdat hij of zij niet wil meewerken. Daar beginnen ze ook met het injecteren van zware anti psychotische middelen. De patiënt leid dan zogenaamd aan een psychose (hij of zij heeft de waan dat er niets mis is met hem of haar).

Dat gebeurt dus ook op grote schaal.

Mitch

bullshit.

Sorry dat ik het zeg hoor en dat ik nou even bot wordt, maar het is echt bullshit. Een rm wordt niet zomaar gegeven, daar gaat tijd over heen(helaas in sommige gevallen te veel tijd). Zware antipsychotische middelen worden echt niet aan de eerste de beste toegediend.
In plaats van zo paranoïde moet je misschien leren realistisch te denken. Ik zeg niet dat het nooit mis gaat, tuurlijk, overal komen fouten voor, maar de psychiatrie is geen komplot tegen de mensheid en ook niet tegen jou persoonlijk.

[coopergirl]

Mitch Plat schreef op 27-04-2006 @ 11:05 :
Er zitten ook veel gewoon zwakkere mensen gevangen. Bijv. mensen die in een conflict verwikkeld raken met hun woonomgeving (buurt) en die daardoor vreemd (schichtig) gedrag vertonen wanneer hij of zij zijn eigen woning binnen gaat. Er komt een psychiater kijken maar de zwakke persoon wenst geen contact met een psychiater. Er is immers niets mis met hem of haar. En ziedaar: een RM (Rechterlijke Machtiging) word opgezet. De persoon word per brancard uit zijn woning ontvoerd en maanden in een isoleercel gezet omdat hij of zij niet wil meewerken. Daar beginnen ze ook met het injecteren van zware anti psychotische middelen. De patiënt leid dan zogenaamd aan een psychose (hij of zij heeft de waan dat er niets mis is met hem of haar).

Dat gebeurt dus ook op grote schaal.

Mitch

Nou nou, zo overtrokken heb ik het niet meegemaakt. Alvorens iemand een RM heeft/ of deze wordt verlengt gaat behoorlijk wat tijd overheen. Daarbij heb je als cliënt altijd recht op een advocaat.. Ik heb juist wel tegenovergestelde dingen meegemaakt: een jongeman zat in de sepereer, ontzettend psychotisch en gevaarlijk. Onder begeleiding mocht hij op zijn gitaar spelen. Op dat moment komt de rechter binnen, ziet dat hij leuk een liedje speelt en besluit zijn RM niet te verlengen Daar ben je dan mooi klaar mee.. Uiteindelijk is er weer een ibs etc aangevraagd omdat die jongen echt een gevaar was.

Ik ben het met je eens dat sommige regels overtreden worden, je mag Middelen en Maatregelen 7 dagen maximaal toepassen. In de praktijk zie je dat dit vaak omzeilt kan worden.

Alvorens een RM verlengt kan worden, moet je veel werk verzetten. Je moet per maand een samenvatting van iemands functioneren hebben, gezondheidspatronen uitwerken et cetera. Dan nog wordt een RM niet zomaar verlengt.

[Mitch Plat]

leekah schreef op 27-04-2006 @ 11:11 :
bullshit.

Sorry dat ik het zeg hoor en dat ik nou even bot wordt, maar het is echt bullshit. Een rm wordt niet zomaar gegeven, daar gaat tijd over heen(helaas in sommige gevallen te veel tijd). Zware antipsychotische middelen worden echt niet aan de eerste de beste toegediend.
In plaats van zo paranoïde moet je misschien leren realistisch te denken. Ik zeg niet dat het nooit mis gaat, tuurlijk, overal komen fouten voor, maar de psychiatrie is geen komplot tegen de mensheid en ook niet tegen jou persoonlijk.

Dus geen bullshit. Het gebeurt dus wel, en mensen die er blind voor willen blijven zoals jij en vele anderen zorgen ervoor dat het blijft kunnen bestaan.

Mitch

[Mitch Plat]

coopergirl schreef op 27-04-2006 @ 12:28 :
Nou nou, zo overtrokken heb ik het niet meegemaakt. Alvorens iemand een RM heeft/ of deze wordt verlengt gaat behoorlijk wat tijd overheen. Daarbij heb je als cliënt altijd recht op een advocaat.. Ik heb juist wel tegenovergestelde dingen meegemaakt: een jongeman zat in de sepereer, ontzettend psychotisch en gevaarlijk. Onder begeleiding mocht hij op zijn gitaar spelen. Op dat moment komt de rechter binnen, ziet dat hij leuk een liedje speelt en besluit zijn RM niet te verlengen Daar ben je dan mooi klaar mee.. Uiteindelijk is er weer een ibs etc aangevraagd omdat die jongen echt een gevaar was.

Ik ben het met je eens dat sommige regels overtreden worden, je mag Middelen en Maatregelen 7 dagen maximaal toepassen. In de praktijk zie je dat dit vaak omzeilt kan worden.

Alvorens een RM verlengt kan worden, moet je veel werk verzetten. Je moet per maand een samenvatting van iemands functioneren hebben, gezondheidspatronen uitwerken et cetera. Dan nog wordt een RM niet zomaar verlengt.

Wel, u heeft het (nog) niet meegemaakt. Maar het gebeurt dus wel en ook op grote schaal. U kijkt wellicht naar wat psychiaters opschrijven over een achterliggende situatie. Maar wat als dit niet correct is ? Ik heb met meerdere patiënten over dit soort zaken gesproken. Ze vertelde me wat werkelijk heeft plaatsgevonden. Het was echt in en in triest. Niet het feit dat zij werden aangepakt maar wel de manier waarop. Zij deden dingen die niet waren toegestaan. Kleine dingen. Zo was een meisje boos op haar vriend en bekraste toen in een bui zijn auto met een steen. Ze werd opgepakt en was boos en verward door wat had plaatsgevonden met haar vriend. Er kwam een psychiater kijken en omdat het meisje verder weinig sociale referenties had werd zij opgenomen. Aldaar in de inrichting dwong men haar om medicatie te slikken. Ze wilde dit niet. Dus werd ze voor onbepaalde tijd in de isoleercel gevangen gehouden. Aldaar werd zij geinjecteerd met anti psychoticum. Ik hoorde haar langzaam veranderen van boos (ik wil er uit, op een heldere manier) naar verdrietig op een verwazigde manier. Ze werd steeds minder actief en ze klopte steeds zachter. Ik heb dit maanden mee gemaakt. Het meisje crashte totaal.

Was dit echt nodig voor haar. Wilde zij zichzelf of iemand anders iets aandoen. Ok, ze beschadigde in een bui de auto van haar vriend. Maar wie doet niet eens vreemds wanneer je in conflict bent met iemand. Je scheld hem of haar uit bijv.

Ze werd echt ten gronde gericht. Ik heb geprobeerd haar te helpen met het indienen van klachten etc. maar het mocht niet baten. Ze was een gevaar voor zichzelf en voor de omgeving want ze was het niet eens met de psychiatrische medicatie en opsluiting. Echt heel triest.

Mitch

[Mitch Plat]

Mitch Plat schreef op 27-04-2006 @ 12:46 :
Wel, u heeft het (nog) niet meegemaakt. Maar het gebeurt dus wel en ook op grote schaal. U kijkt wellicht naar wat psychiaters opschrijven over een achterliggende situatie. Maar wat als dit niet correct is ? Ik heb met meerdere patiënten over dit soort zaken gesproken. Ze vertelde me wat werkelijk heeft plaatsgevonden. Het was echt in en in triest. Niet het feit dat zij werden aangepakt maar wel de manier waarop. Zij deden dingen die niet waren toegestaan. Kleine dingen. Zo was een meisje boos op haar vriend en bekraste toen in een bui zijn auto met een steen. Ze werd opgepakt en was boos en verward door wat had plaatsgevonden met haar vriend. Er kwam een psychiater kijken en omdat het meisje verder weinig sociale referenties had werd zij opgenomen. Aldaar in de inrichting dwong men haar om medicatie te slikken. Ze wilde dit niet. Dus werd ze voor onbepaalde tijd in de isoleercel gevangen gehouden. Aldaar werd zij geinjecteerd met anti psychoticum. Ik hoorde haar langzaam veranderen van boos (ik wil er uit, op een heldere manier) naar verdrietig op een verwazigde manier. Ze werd steeds minder actief en ze klopte steeds zachter. Ik heb dit maanden mee gemaakt. Het meisje crashte totaal.

Was dit echt nodig voor haar. Wilde zij zichzelf of iemand anders iets aandoen. Ok, ze beschadigde in een bui de auto van haar vriend. Maar wie doet niet eens vreemds wanneer je in conflict bent met iemand. Je scheld hem of haar uit bijv.

Ze werd echt ten gronde gericht. Ik heb geprobeerd haar te helpen met het indienen van klachten etc. maar het mocht niet baten. Ze was een gevaar voor zichzelf en voor de omgeving want ze was het niet eens met de psychiatrische medicatie en opsluiting. Echt heel triest.

Mitch

BTW, ik ken ook een meisje dat meer als 5 maanden in een isoleercel zat. Ze leek me lief maar haar verhaal ken ik niet. Mischien zit ze er nu nog.

[Lothlan]

Beste Mitch,

Wat is jouw diagnose (gesteld door een psychiater)? In een aantal eerdere posts is het al naar voren gekomen, dat je je vaak verzet tegen een diagnose als je zelf niet beseft wat er mis is met je. Maar zijn dat juist niet de gevaarlijksten? Mensen die almaar beweren dat er niks mis is, maar waaraan anderen kunnen zien dat ze zich vreemd/gevaarlijk gedragen?

't gevaar van zulke ziektes (of hoe jij 't noemt) is vaak dat het er langzaam insluipt, bijvoorbeeld met schizofrenie of depressie.

En misschien is er een misstap gemaakt in jouw behandeling, maar wil je dat niet betrekken op de behandeling van de vele mensen die WEL baat hebben gehad bij een psychiatrische behandeling met of zonder opname en met of zonder IBS/RM.

[Mitch Plat]

Lothlan schreef op 27-04-2006 @ 13:52 :
Beste Mitch,

Wat is jouw diagnose (gesteld door een psychiater)? In een aantal eerdere posts is het al naar voren gekomen, dat je je vaak verzet tegen een diagnose als je zelf niet beseft wat er mis is met je. Maar zijn dat juist niet de gevaarlijksten? Mensen die almaar beweren dat er niks mis is, maar waaraan anderen kunnen zien dat ze zich vreemd/gevaarlijk gedragen?

't gevaar van zulke ziektes (of hoe jij 't noemt) is vaak dat het er langzaam insluipt, bijvoorbeeld met schizofrenie of depressie.

En misschien is er een misstap gemaakt in jouw behandeling, maar wil je dat niet betrekken op de behandeling van de vele mensen die WEL baat hebben gehad bij een psychiatrische behandeling met of zonder opname en met of zonder IBS/RM.

Waarom zou iemand zich niet anders mogen gedragen dan zoals hij eerder deed? Ok, als iemand een stem hoort die zegt dat hij of zij iemand moet vermoorden dan is dit gevaarlijk. Maar wat als dit helemaal niet zo is? Als iemand zich gewoon anders gedraagt door een bepaalde omstandigheid waarin hij of zij zich bevind. Als iemand bijv. bang is voor een buur. Of een conflict heeft met zijn ouders of vriend(in).

Psychiatrie maakt niet werkelijk beter. Het lost (mogelijke effecten van) problemen op door de geest te beperken en te vernielen.

De psychiatrie word niet alleen gebruikt voor het oplossen van psychische problemen maar ook voor maatschappelijke, gedrags en sociale problemen en dat is echt verkeerd. De manier waarop is gruwelijk en onmenselijk.

Mitch

[Nona]

Mitch Plat schreef op 27-04-2006 @ 14:09 :
Waarom zou iemand zich niet anders mogen gedragen dan zoals hij eerder deed? Ok, als iemand een stem hoort die zegt dat hij of zij iemand moet vermoorden dan is dit gevaarlijk. Maar wat als dit helemaal niet zo is? Als iemand zich gewoon anders gedraagt door een bepaalde omstandigheid waarin hij of zij zich bevind. Als iemand bijv. bang is voor een buur. Of een conflict heeft met zijn ouders of vriend(in).

Het gevaar van paranoïde wanen is dat mensen soms zo bang worden dat ze zullen trachten degene (of datgene) waar ze bang voor zijn onschadelijk te maken. Get it before it gets you. Een hele menselijke gedachte, maar als die voortkomt uit wanen alleen maar gevaarlijk.

[Lothlan]

Ik denk, dat maak ik op uit jouw manier van spreken over de psychiatrie, dat jij zelf een nare ervaring ermee hebt, maar dat wil dan toch niet zeggen dat dat voor iedereen zo geldt?

En wat je zegt over 'corrupte rechters' en complotten tegen de mensen. Is dat wat je denkt? Wat is het nut ervan? Wordt je zodra je Psychiater bent geworden, ingewijdt in den Duisteren Kanten des Psychiatrie? En je hebt toch ook de onderzoeken van heel de wereld gelezen over de effectiviteit van bepaalde medicatie? En ik neem aan dat je niet als een Jomanda door het leven wilt gaan die met a Touch of God, een tumor kan verwijderen? Wat drijft jou ertoe om zo tegen medicatie te zijn? Zeg me, is het een persoonlijke ervaring? Of een ervaring van een groot deel van de mensen die medicatie hebben gebruikt?

Kortom ik snap je niet.....

[Mitch Plat]

Lothlan schreef op 27-04-2006 @ 14:31 :
Ik denk, dat maak ik op uit jouw manier van spreken over de psychiatrie, dat jij zelf een nare ervaring ermee hebt, maar dat wil dan toch niet zeggen dat dat voor iedereen zo geldt?

En wat je zegt over 'corrupte rechters' en complotten tegen de mensen. Is dat wat je denkt? Wat is het nut ervan? Wordt je zodra je Psychiater bent geworden, ingewijdt in den Duisteren Kanten des Psychiatrie? En je hebt toch ook de onderzoeken van heel de wereld gelezen over de effectiviteit van bepaalde medicatie? En ik neem aan dat je niet als een Jomanda door het leven wilt gaan die met a Touch of God, een tumor kan verwijderen? Wat drijft jou ertoe om zo tegen medicatie te zijn? Zeg me, is het een persoonlijke ervaring? Of een ervaring van een groot deel van de mensen die medicatie hebben gebruikt?

Kortom ik snap je niet.....

Wel, indien je alle berichten gelezen zou hebben (het zijn er inmiddels veel) dan zou je gelezen hebben dat ik niet vind dat de psychiatrie slecht is voor iedereen. Enkel voor diegene die zelf graag een natuurlijke oplossing willen vinden voor hun persoonlijke (psychische) probleem of voor hen die met de psychiatrie in aanraking komen omdat bepaald word dat een sociaal, gedrags of maatschappelijk probleem daar om vraagt.

Mitch

[Mitch Plat]

Lothlan schreef op 27-04-2006 @ 14:31 :
En wat je zegt over 'corrupte rechters' en complotten tegen de mensen. Is dat wat je denkt? Wat is het nut ervan? Wordt je zodra je Psychiater bent geworden, ingewijdt in den Duisteren Kanten des Psychiatrie? En je hebt toch ook de onderzoeken van heel de wereld gelezen over de effectiviteit van bepaalde medicatie? En ik neem aan dat je niet als een Jomanda door het leven wilt gaan die met a Touch of God, een tumor kan verwijderen? Wat drijft jou ertoe om zo tegen medicatie te zijn? Zeg me, is het een persoonlijke ervaring? Of een ervaring van een groot deel van de mensen die medicatie hebben gebruikt?

Kortom ik snap je niet.....

Bij de psychiatrie word gekeken naar wat er fout is aan een mens. Het slechte in mensen word naar boven gehaald en vervolgens behandeld. De psychiatrie maakt mensen permanent ziek. Er zijn mensen die hierdoor beter kunnen leven. Maar het is geenszins een werkelijke oplossing van het probleem.

Er zijn ook veel goede psychiaters. Psychiaters die begrip kunnen hebben in het werkelijke probleem van een persoon en deze advies kunnen geven en wetenschappelijk kunnen ondersteunen. Zo zijn er bijv. ook psychiaters die tegen de geestdodende drugs zijn. Zij worden hoog aangezien in de psychiatrische wereld door hun controversiële manier van denken. Enkele voorbeelden zijn psychiater Peter R. Breggin en dr. Thomas Szasz.

Mitch

[Lothlan]

Maar zou je dan niet moeten stellen dat het probleem alleen opgelost kan worden, wanneer je kan spreken van sociale, maatschappelijke en gedrags problemen?

Wat ik bedoel is het behandelen van een psychische stoornis zonder een fysieke oorzaak. Daarover ben ik het met je eens. Echter, de arts zal moeten bepalen of zo'n stoornis ook daadwerkelijk "tussen de oren zit" en niet van psychiatrische aard is. Een arts is er niet voor niets, JIJ voelt wat je voelt en HIJ/ZIJ kan je vertellen waar het uit voort komt.

Het gaat om wat het probleem veroorzaakt en dat is vaak niet aan de patient om dat vast te stellen. Laat de arts dat onderscheidt maken.

Maar ja, dan komen we eigenlijk weer terug op de alom bekende therapie vormen. Wat is dan je vernieuwing?

[Mitch Plat]

If you talk to God, you are praying;
If God talks to you, you have schizophrenia.

If the dead talk to you, you are a spiritualist;
If God talks to you, you are a schizophrenic.


--Thomas S. Szasz, The Second Sin,
Anchor/Doubleday, Garden City, NY. 1973, Page 113.

[Lothlan]

Mitch Plat schreef op 27-04-2006 @ 14:54 :
If you talk to God, you are praying;
If God talks to you, you have schizophrenia.

If the dead talk to you, you are a spiritualist;
If God talks to you, you are a schizophrenic.


--Thomas S. Szasz, The Second Sin,
Anchor/Doubleday, Garden City, NY. 1973, Page 113.

Hier ben ik het mee eens. Bedoel je te zeggen dat als iets door genoeg mensen geaccepteerd wordt de term 'stoornis' ervan afgaat? (Alleen bidden was er voor het benoemen van stoornissen.) Persoonlijk vind ik 'Geloof' ook een vorm van Fantasie en de werkelijkheid niet uit elkaar kunnen houden. Misschien heet het daarom geloof, het HOEFT niet zo te zijn.

Maar er is verschil tussen Fantasie en Hallucinatie....Denken en Horen

Zodra je Fantasie de werkelijkheid voor je wordt heb je er geen controle meer over. Dat is mijn idee.

Groet

[Mitch Plat]

Lothlan schreef op 27-04-2006 @ 14:49 :
Maar zou je dan niet moeten stellen dat het probleem alleen opgelost kan worden, wanneer je kan spreken van sociale, maatschappelijke en gedrags problemen?

Nee, ook psychische problemen zijn heel goed op andere wijze op te lossen. In sommige gevallen, als iemand zichzelf iets aan wil doen of extreem agressief is zal isolering gewoon nodig zijn. Maar verder zou het niet moeten mogen om mensen maar voor onbepaalde tijd op te sluiten in een isoleercel. Omdat ze bijv. weigeren om medicatie te slikken en daardoor (als xxx gediagnosteerde) een gevaar vormen.

In de praktijk word de isoleercel als makkelijk dreig en strafmiddel gebruikt. Dit gaat echt veel te ver. Als iemand zijn injectie weigerd: hup naar de isoleercel. Als iemand een onenigheid heeft met een behandelaar: hup naar de isoleercel.

En echt, het conflict gaat dan bijv. over: Ik wil nu roken. Maar het mag niet. Geen agressieviteit of niets. Gewoon: Als je doorgaat met zeuren ga je naar de cel......... En zeg dan: Ik wil verdomme nu roken! 2 seconde later staan er 4-5 behandelaren in de houding om je naar de isoleercel te slepen.

Dit heb ik dus veel gezien.

Lothlan schreef op 27-04-2006 @ 14:49 :

Wat ik bedoel is het behandelen van een psychische stoornis zonder een fysieke oorzaak. Daarover ben ik het met je eens. Echter, de arts zal moeten bepalen of zo'n stoornis ook daadwerkelijk "tussen de oren zit" en niet van psychiatrische aard is. Een arts is er niet voor niets, JIJ voelt wat je voelt en HIJ/ZIJ kan je vertellen waar het uit voort komt.

Het gaat om wat het probleem veroorzaakt en dat is vaak niet aan de patient om dat vast te stellen. Laat de arts dat onderscheidt maken.

Maar ja, dan komen we eigenlijk weer terug op de alom bekende therapie vormen. Wat is dan je vernieuwing?

Ik denk dat enkel de patiënt zelf in staat is om de oorzaak van een probleem vast te stellen, en niet de psycholoog (die kan sturen en begeleiden) of psychiater. Daarbij denk ik dat de oorzaak van een probleem niet altijd van belang hoeft te zijn. Ik denk dat als je iemand van een nieuwe positieve persoonlijke ontwikkeling voorziet (en dus niet afbraak door pillen in combinatie van psychiatrische therapie om de patiënt inzicht te geven in zijn eigen ziekte) hij of zijn zal kunnen herstellen van het probleem. N.l. het ervaren probleem is dan niet meer van belang en ligt in het verleden. Dit lijkt soms moeilijk maar het is echt mogelijk. Al wat u als arts/psycholoog/psychiater nodig heeft is het geloof dat de psyche van de patiënt belangrijk is voor anderen. Dat hij of zij een recht heeft op een natuurlijk bestaan.

Mitch

[rare kwast]

schizofrenie is niet alleen het horen van stemmen of dingen opgedragen krijgen

Ik werk nu al een flinke tijd met volwassenen met een chronisch psychiatrische aandoening. Lang genoeg om te weten dat deze ziektes/aandoeningen echt bestaan en niet alleen een afspiegeling zijn van een cultuur, maatschappij of milieu en ook lang genoeg om te weten dat veel van mijn bewoners zwaar ongelukkig zouden zijn als ze geen medicatie konden gebruiken.

Ga eens met zulke mensen praten, dan kom je vanzelf tot de conclusie dat de meeste dingen die je hier zegt totaal geen grond hebben.

[Nona]

Gesloten na overleg. Ik geloof toch niet dat we het eens worden, en we voelen hier wat irritaties de kop op steken. Gelieve geen nieuw topic te openen hierover.