SPOOKVERHALEN(op waarheid gebasseerd)

[syneck]

the-Rocky schreef op 28-06-2004 @ 17:30 :
Er was zon pas getrouwd echtpaar, *KNIP* Dus als dat lampje kapot was, was het helemaal donker. En zoiets gebeurde ook. Het lichtje viel uit in het trappenhuis. Maarja die vrouw was ff boodschappen doen, en kwam met die boodschappen thuis. Dat het donker was, maakte haar niet zo heel veel uit. De trap oplopend, ziet ze een zwarte schim. Ze schrok zich kapot, en viel achterover, en brak haar nek. De kinderen, ontwetend dat ze waren (eentje was 5 en de andere was 3) waren gewoon binnen rustig aan het spelen. Toen de man thuis kwam, zag hij zijn echtgenote dood onderaan te trap. De man helemal geschokt natuurlijk, en na een paar dagen begraaft hij zijn vrouw. *KNIP* De botten van de inspecteur, en botten van de moeder van het man. En natuurlijk de man met zijn gebroken nek....


waargebeurd verhaal, twas iets van begin jaren 90, gebeurt in Bulgarije.

Uhm, het verhaal, is natuurlijk wat gedramatiseerd, maar het is verteld door de buurvrouw, met de nare gewoonte, haar buren af te luisteren

Hoe weten ze dat ze een schim zag voor ze haar nek brak? Ze had later met niemand meer gepraat, want ze was dood...

Hoe weten ze dat die vader aan zijn kinderen vertelde dat het kip was...

En hoe weten ze dat die man die geest zag...

Hoe weten ze uberhaupt wat er zich in het huis heeft afgespeeld?

[th3-shad0w]

syneck schreef op 03-07-2004 @ 21:42 :
Hoe weten ze dat ze een schim zag voor ze haar nek brak? Ze had later met niemand meer gepraat, want ze was dood...

Hoe weten ze dat die vader aan zijn kinderen vertelde dat het kip was...

En hoe weten ze dat die man die geest zag...

Hoe weten ze uberhaupt wat er zich in het huis heeft afgespeeld?

Dat is erbij verzonnen, door buurt genoten.

Oudste kind had contact met de buurvrouw. En omdat de buurvrouw wat vreemd was, was ze er niet mee naar de poltiie of iets dergelijks.


De buurgenoten, hoorde de man midden in de nacht steeds schreeuwen.

Buurtgenoten, hebben er zo hun eigen verhaal van vertelt

[Mema]

Bij ons in de buurt hebben we ook zo'n verhaal...

Als we naar school fietsen moeten we door een bos, waar aan de ene kant een meer ligt, langs dat meer staat een heel groot huis, wat nu een hotel is. Vroeger zou dat een oude villa van een rijke man zijn geweest.
Het verhaal gaat dat er op kerstavond 100 jaar geleden een groot feest was in de villa. Er kwamen veel belangrijke rijke mensen en de avond verliep goed. Tot er werd aangebeld.
De man deed de deur open en zag dat er een oude zwerver stond, deze vroeg hem om wat te eten, omdat hij zo veel honger had, en vroeg hem om een plaats om te slapen. De man bekeek de zwerver en stuurde hem meteen weg, wat zou het bezoek wel niet denken als hij deze vieze, arme man binnenliet?
De zwerver werd kwaad en riep dat de man er spijt van zou krijgen dat hij hem had weggestuurd, maar daar reageerde de man niet op.
Wat bleek, de zwerver was een tovenaar of iets dergelijks en toen de klokken in de toren van de villa 12 uur sloegen, steeg het water van het meer, steeds hoger en hoger, tot de hele villa onder water stond. Al het bezoek en de man verdronken. De zwever zou lachend hebben toegekeken.

Het verhaal gaat nu dat op kerstavond om 12 uur de klokken gaan luiden en dat je dan in het bos de zwerver hoort lachen, maar of het echt waar is weet ik niet, ik vermijd dat bos liever als het donker is, omdat het er dan neit prettig voelt...

Mema schreef op 10-07-2004 @ 10:49 :
verhaal

ik vind het eerder een verhaal uit de bijbel over moraal dan een eng spookverhaal

[JCG]

Cytherea schreef op 10-07-2004 @ 11:30 :
ik vind het eerder een verhaal uit de bijbel over moraal dan een eng spookverhaal

vind ik ook, iemand zin om op kerstavond een meeting te houden?

Mijn ex is bang thuis.
Hij is er van overtuigd dat er een geest is. Hij voelt zich bekeken thuis en gebeuren alleemaal hele rare dingen. Hij was tijdje terug begon de hond heel raar te doen allemaal door het huis rennen en toen hij 'm wou aaien begon hij allemaal te grommen en heel boos te kijken.En was hij helemaal in paniek. Hij was een sigaret in de tuin aan het roken en hoorde opeens de deurklink naar beneden gaan. Dus hij schrol zich dood want er kon niemand in de garage zitten.Dus hij rent bang naar binnen.Kijkt naar de deur en hij staat open.Hij keek even niet en toen weer wel en de deur was dicht. Echt zo vaag. En op heel veel van die momenten krijg hij hele hevige bloed neus. Ik weet het niet. Hij is echt niet zomaar bang , maar nou is hij echt bang en voelt zich helemaal niet lekker thuis. Moet wel zeggen dat hij maandje terug een geest heb opgeroepen omdat hij wou wete wat er allemaal thuis aan de hand was. Hij wou weten of er echt iets aanwezig was. Want als hij er thuis over spreekt word het onderwerp gewoon negeerd , alsof zijn ouders er iets van weten maar er niet over willen praten. Ja hou vroeg dus of ik mee de geest wou oproepen. Ja no way! Die dingen zijn erg gevaarlijk en kunnen bij je blijven hangen. En daar heb ik dus geen zin in. Dus hij had zn neef gebeld die weet er wat meer van. Dus zingen geest oproepen. Stiekem want als zn ouders kwamen zou het dus erge ruzie zijn. Nouja er gebeurde eerst niets. Helemaal tijd proberen en er kwam geen beweging in het glas. Dus ze wilde er mee stoppen maar toch nog een keer proberen. Ze waren bezig en ineens kwam er beweging in.. ze waren allebei heel erg geschrokken. Maar toen ineens kwam er iemand naar boven en hebben ze dus alles vlug moeten opruimen.Ja niet echt een spook spook verhaal. Maar mss heb iemand hetzelfde en dacht laat het hier maar even horen he.

[Paulo Nuñez]

TheFragile schreef op 12-07-2004 @ 13:02 :
Mijn ex is bang thuis.
Hij is er van overtuigd dat er een geest is. Hij voelt zich bekeken thuis en gebeuren alleemaal hele rare dingen. Hij was tijdje terug begon de hond heel raar te doen allemaal door het huis rennen en toen hij 'm wou aaien begon hij allemaal te grommen en heel boos te kijken.En was hij helemaal in paniek. Hij was een sigaret in de tuin aan het roken en hoorde opeens de deurklink naar beneden gaan. Dus hij schrol zich dood want er kon niemand in de garage zitten.Dus hij rent bang naar binnen.Kijkt naar de deur en hij staat open.Hij keek even niet en toen weer wel en de deur was dicht. Echt zo vaag. En op heel veel van die momenten krijg hij hele hevige bloed neus. Ik weet het niet. Hij is echt niet zomaar bang , maar nou is hij echt bang en voelt zich helemaal niet lekker thuis. Moet wel zeggen dat hij maandje terug een geest heb opgeroepen omdat hij wou wete wat er allemaal thuis aan de hand was. Hij wou weten of er echt iets aanwezig was. Want als hij er thuis over spreekt word het onderwerp gewoon negeerd , alsof zijn ouders er iets van weten maar er niet over willen praten. Ja hou vroeg dus of ik mee de geest wou oproepen. Ja no way! Die dingen zijn erg gevaarlijk en kunnen bij je blijven hangen. En daar heb ik dus geen zin in. Dus hij had zn neef gebeld die weet er wat meer van. Dus zingen geest oproepen. Stiekem want als zn ouders kwamen zou het dus erge ruzie zijn. Nouja er gebeurde eerst niets. Helemaal tijd proberen en er kwam geen beweging in het glas. Dus ze wilde er mee stoppen maar toch nog een keer proberen. Ze waren bezig en ineens kwam er beweging in.. ze waren allebei heel erg geschrokken. Maar toen ineens kwam er iemand naar boven en hebben ze dus alles vlug moeten opruimen.Ja niet echt een spook spook verhaal. Maar mss heb iemand hetzelfde en dacht laat het hier maar even horen he.

hond vreemd gedrag:
deuren open dicht:
bloedneus:
complotheorieen:
geest verhalen:
aandachttekort +

= een regelrechte speed gebruiker
die deuren dicht en open is gewoon paranoia
hond raar reageren vind je het gek met zon speed gezicht
bloedneus ciao wat anders je neus is er om te ruiken niet voor poeders (hoewel sommige anders denken )
dat oproep verhaaltje heeft hij erbij verzonnen om een leuke verhaaltje ervan te maken

serieus meid je hebt het op tijd uit gemaakt met deze jongen

ziekegeest666 schreef op 12-07-2004 @ 18:18 :
hond vreemd gedrag:
deuren open dicht:
bloedneus:
complotheorieen:
geest verhalen:
aandachttekort +

= een regelrechte speed gebruiker
die deuren dicht en open is gewoon paranoia
hond raar reageren vind je het gek met zon speed gezicht
bloedneus ciao wat anders je neus is er om te ruiken niet voor poeders (hoewel sommige anders denken )
dat oproep verhaaltje heeft hij erbij verzonnen om een leuke verhaaltje ervan te maken

serieus meid je hebt het op tijd uit gemaakt met deze jongen

nee dat oproep verhaal is niet verzonnen en hij zit niet aan de speed en hij vraagt niet om aandacht. Denk dat als iemand aandacht vraagt niet zo bang zou zijn

[JCG]

ziekegeest666 schreef op 12-07-2004 @ 18:18 :
hond vreemd gedrag:
deuren open dicht:
bloedneus:
complotheorieen:
geest verhalen:
aandachttekort +

= een regelrechte speed gebruiker
die deuren dicht en open is gewoon paranoia
hond raar reageren vind je het gek met zon speed gezicht
bloedneus ciao wat anders je neus is er om te ruiken niet voor poeders (hoewel sommige anders denken )
dat oproep verhaaltje heeft hij erbij verzonnen om een leuke verhaaltje ervan te maken

serieus meid je hebt het op tijd uit gemaakt met deze jongen

Alweer een spook verhaal ontkracht , naja binnenkort moet ik weer in de kaasfabriek werken, tijd voor een echt spook verhaal

[viswijf]

grandmommy schreef op 09-03-2004 @ 19:25 :
ok ik zal het verhaal ( of een van de duizenden varianten ) vertellen.

ooit, lang geleden, was er in engeland eens een mooie edele vrouw. zij had een erg gelukkig leven, en was erg rijk. op een dag maakte ze een bosrit met haar paard. het dier schrok van iets en schoot op hol, de vrouw werd tientallen kilometers meegesleurd door het bos, en de takken zwiepten in haar gezicht en maakten diepe wonden in haar wangen. ze viel, en was dood.

sinds die noodlottige dag gaat het verhaal de ronde dat als men drie keer 'bloedvrouw' in de spiegel zegt, als het donker is, men een verminkte bebloede vrouw achter zich ziet staan. wanneer men achterom kijkt is er echter niets. maar de bloedvrouw achtervolgt diegene, en takelt hen toe met een mes, of erger, snijdt hen de keel door...



tsja.

bedoel je bloody mary ? ze zeggen als je dat 3x achterelkaar : bloody mary come to me
zegt dat je haar in de spiegel ziet, maar dan moet je dat wel in de spiegel zeggen dat bloody mary come to me

[Roxjuh]

niet.. ik heb het een keer gedaan (was doooodeng )

je moet dus in de badkamer gaan staan met alle lampen uit. je zaklamp moet je op de muur van de douche richten (douche wel aan hebbe) en dan 3x 'Bloody Mary, come to me' zeggen. dan verschijnt haar hoofd op de plek waar je je eigen hoofd in de spiegel ziet.

dan kun je oowk dingen vragen.. heb ik toen oowk gedaan.
Heb doodangsten uitgestaan, moet ik er wel bij vertelle

edit: was met 5 vriendinnen in mijn badkamer, en ik heb tot nu toe niet normaal kunnen slapen in mijn bed.. (mijn badkamer sluit aan op mijn kamer )

[Loony]

AngelLena schreef op 30-05-2004 @ 16:24 :
PS: Wist je dat dit bijna exact zelfde verhaal ook over het Noorderplatsoen in Groningen gaat? Als je ;s nachts door het noorderplantsoen fietst loop je kans om een hulpschreeuw te horen van een meisje die de bosjes uit komt rennen en je vertelt dat er iemand achter haar aan zit. Als je haar aanbiedt achterop te springen en je kijkt even later achterom is ze weg. Je gaat naar de politie en vertelt wat er gebeurd is. De politie laat je een foto zien van het betreffende meisje en vertelt erbij dat dit meisje 30 jaar geleden verkracht en vermoord is en dat er nu nog steeds meldingen gemaakt worden dat zij gezien is op precies dezelfde manier. Vooral op donderdagnachten omdat dat de nacht was waarom zij was verkracht en vermoord.

Gek he? Dat sommige verhalen zich verspreiden over vele parken in vele steden en een klein beetje vervormd zijn...

hmm, ik woon in groningen en kende dat verhaal niet, maar ik heb wel vaak dat ik het vermijdt snachts dan fiets ik eromheen, of soms fietst ik erdoorheen behalve een stuk die durf ik snachts niet door(is nog wel het meest belichtte stuk)

[kitkat]

ik heb niet egt een spookverhaal maar ik weet wel dat er een geest in 't huis van me pa zit. Volgens me ma is 't een verdrijf geest ofzo en dat zij 'm ook heeft gevoeld. Ik voel 'm elke keer als ik als laatste naar bed ga en dan 't traplicht uit moet doen. Dan loop ik dus in 't donker met 't licht van de straatlantaarn die door 't raam scijnt naar beneden naar m'n kamer(de huiskamer zit namelij op de eerste verdieping en mijn slaap kamer op de begane grond, ben de enigste die benden slaapt) maar als ik dan naar beneden loop en ik draaimmet m'n rug naar de voordeur dan voelt of als of daar iets zit wat me weg wil hebben:\. Dat gevoel heb ik nu al sinds me ma is verhuist(al 4 jaar) en 't is egt creepy


maar me ma heeft ook iets anders een keer mee gemaakt en dat was voordat ze me pa leerde kennen. toen woonde ze nog bij d'r oude vriend in en in dat huis zat de geest van een oude bejaarde vrouw die me ma erg mocht. Maar na een paar maanden ging me ma ff ergen anders wonen en viel die vriend van d'r telkens van de trap als of hij pootje gehaakt werdt ofzo. wat blijkt nou die oude vrouw vond die vriend niet aardig maar zodra me ma weer bij ging wonen viel die niet meer van de trap alsof die geest 't voor me ma deed. Ik weet niet wat er met die geest is gebeurdt aangezien me ma en die vriend van d'r zijn verhuist en laater uit elkaar zijn gegaan.

[lelliey]

Ik vind da verhaal echt eng de rillingen liepen over mijn rug, mijn oma heeft zelf ook porcelijnen poppen

[attrib]

Bertram schreef op 11-03-2004 @ 13:42 :
Dat verhaal ken ik ook! Alleen speelt het dan in het Noorderplantsoen hier in Groningen.. Helaas is daar geen inrichting in de buurt, maar verder is het hezelfde. Toen ik het hoorde van een kennis die het beleeft had en die ermee naar de politie was geweest, zeiden ze daar dat er toen die week nog 4 mensen waren geweest die daarvoor bij de politie waren geweest en dat dat meisje toen 5 jaar geleden vermoord was. Wel apart want het verhaal is verder precies hetzelfde.. Mischien is er toch iemand creatief geweest en heeft het ene verhaal gehoord en het ook in de andere plaats geintroduceerd zeg maar

damn dat wist ik niet eens.
en ik woon er ook nog vlakbij en moet er altijd langs.

[lelliey]

De onderaardse klok


Tussen Veldhoven en Knegsel ligt een kuil waarin volgens het volksgeloof sinds lang een klok verzonken is. Veel mensen menen
dat ze een keer per jaar een slag laat horen en wel met kerstmis om middenacht. Een vrouw uit de buurt kwam eens dicht bij
de kuil en riep: “Oeike (volgens sommigen de naam van de klok) doe een mirakel”. Ze kreeg ter plaatsen een stijve hals en
heeft daar haar hele leven verder meer rondgelopen.


heheh en tis gewoon bij mij in de buurt ey

[Professor Aap]

Vette shit, ik ken veel verhalen uit Brabant, maar deze kende ik nog niet

lelliey schreef op 26-09-2004 @ 19:18 :
De onderaardse klok


Tussen Veldhoven en Knegsel ligt een kuil waarin volgens het volksgeloof sinds lang een klok verzonken is. Veel mensen menen
dat ze een keer per jaar een slag laat horen en wel met kerstmis om middenacht. Een vrouw uit de buurt kwam eens dicht bij
de kuil en riep: “Oeike (volgens sommigen de naam van de klok) doe een mirakel”. Ze kreeg ter plaatsen een stijve hals en
heeft daar haar hele leven verder meer rondgelopen.


heheh en tis gewoon bij mij in de buurt ey

Zo'n verhaal gaat ook over hier in de streek: Het zgn. Klokven. Ik zal even van pc wisselen het de verhalen posten die ik pas heb gekregen.

Gekregen van de heemkundekring Amalia van Solms in Baarle-Nassau:

Een verschijning op de Grote Singelheide
Het is 10 mei in het jaar onzes heren 1612. Eenenveertig jaar lang duurde de oorlog tegen de Spanjaarden. Drie jaar geleden werd een bestand afgesloten tussen de oorlogvoerende partijen. Nu de vrede voorlopig is hersteld, worden de braakliggende akkers weer opgezaaid.

Hier op die grote Baarlese heide, tussen Ulicoten en Zondereigen, zit aan de rand van het Wit Ven de zeventienjarige Simon, zoon van Wouter Jan Olislaeger uit Ginhoven. Hij hoedt er zijn schapen en dat doet hij al meer dan tien jaar lang. Hij kent de heide als zijn broekzak. Tien jaar schapenhoeden heeft Simon gesterkt. Een bange jongen is hij niet. Toch voelt hij vandaag enige onrust. Zijn tocht voerde hem langs teveel plekjes waar het niet deugt. Neem nou al die vennen. Dampen stijgen eruit op. Ze borrelen zelfs van de gassen die omhoog komen uit de moerassige ondergrond. 's Nachts durft hij hier niet te komen. Dan hangen er lichtjes boven het water: dat zouden de zieltjes zijn van ongedoopte kinderen. En er sterven nogal wat kinderen voor ze gedoopt worden. Voor ons is het toch zo gemakkelijk om te beweren dat al die verhalen gewoon de schrik van onze voorouders tegenover het onbekende weerspiegelen. Je moet hier zelf geweest zijn voor je beseft hoe verschrikkelijk eng het kan zijn aan zo'n spookven.

Simon vertrok deze morgen met zijn kudde langs de Nieuwe Strumpt. Daar, op de splitsing van vijf wegen, kreeg hij voor het eerst dat rare voorgevoel. Hij weet het wel: die plek is behekst. De wegen die er samenkomen vormen geen kruis. Daar verzamelen zich de katten om te dansen. Kattendansen zijn heksenvergaderingen. Soms zie je daar paddestoelen in grote kringen bijeenstaan: op elke plaats waar de voet van een dansende heks de grond raakte, groeit er een giftige paddestoel. De vijfsprong aan de Strumpt deugt niet. Vaak zet het buurtschap op zo'n plaats een kruis of een veldkapel neer om de hekserij te weren. Hier gebeurde dat niet. Eigenlijk kan je er dan beter wegblijven. Simon echter had zijn voorzorgen genomen. In het voorbijgaan sloeg hij een kruisteken en prevelde "In Godsname". De mensen kennen nog wel meer middeltjes om de heksen te weren. Soms wordt er een boekweithalm onder de drempel van de voordeur gelegd. Vaak plant men een vlierstruik bij de waterput of schildert men een kalkkruis boven het vensterraam.

Rond de middag passeerde Simon Olislaeger het Klokven nabij de Heihoef. Ooit was dat ven een heilige bron voor de germanen. Allerlei toverij vindt er nog plaats. Er wordt beweerd dat temidden van het ven een grote klok begraven ligt. Eens werd die klok teruggevonden, maar toen men ze met man en macht eruit wilde trekken, brak het touw. Sindsdien is de klok dieper en dieper weggezonken. Maar met Kerstmis luidt ze telkens weer om de gelovigen naar de middernachtmis te lokken. Door de voortplanting van het geluid lijkt het ver verwijderde klokkengelui uit de diepte van het ven omhoog te komen. Het is alsof er in het water echt een klok wordt geluid. Van het Klokven trok Simon naar de Reuth. Daar kreeg hij opnieuw dat rare voorgevoel. Ook op de Reuth spookt het. Verschillende mensen zagen hier de brandende scheper. Dat is een herder die op de heide geld had gevonden dat toebehoorde aan een haastige ruiter. Hierover ondervraagd, ontkende hij echter onder zelfverwensing wat er was gebeurd: "ik mag branden als ik dit geld niet eerlijk heb verdiend". Voor straf dwaalt hij nog steeds brandend over de heide.

Een kwartiertje geleden arriveerde Simon met zijn kudde aan het Wit Ven. Voor de vierde keer krijgt hij kippevel. Neen, hij is er niet gerust in. Heel de dag al voelt hij zich zo raar. Bovendien moet hij vandaag net extra goed opletten. Gisteren nog heeft een grote wolf één van zijn schapen doodgebeten. Simon staat recht. Hij leunt op zijn vork en schouwt de kudde. Plots weerklinkt achter hem een stem. Simon schrikt zich een ongeluk als hij de sneeuwwitte en lichtgevende gedaante boven de heide ziet zweven. "Simon," galmt door de lucht, "Simon, zeg het volk dat het zich betere of al het koren zal wederom bederven..." Dan verdwijnt de schittering en half verblind leidt Simon zijn schapen naar de stal in Ginhoven. Zo erg is hij geschrokken, dat hij met niemand over het voorval durft spreken. Hij kruipt meteen in zijn bed maar gans de nacht doet hij geen oog dicht.

's Anderendaags vertrekt een bleke Simon Olislaeger met zijn schapen naar de heide. Hij loopt zuidwaarts, maar rond vier uur 's namiddags passeert de kudde opnieuw de plek waar Simon doodsangsten had doorstaan. Simon staat te bibberen op zijn benen en nogmaals wordt hij geconfronteerd met de krachtige stem van de heldere verschijning: "Simon! Simon, zeg het volk dat het zich betere of al het koren zal wederom bederven. Zorg ervoor dat de mensen meer bidden tot God, veel meer, minstens het dubbele van voorheen." De stem verstilt en in de oude boeken lezen we dat de jongen achterblijft "temidden van een groot licht dat allengskens verflauwde". Simon zet het op een lopen. Totaal overstuur bereikt hij Ginhoven waar hij iedereen op de hoogte brengt van wat er is gebeurd. De pastoor van Baarle wordt verwittigd. Hij gelooft de jongen en brengt de bisschop op de hoogte. Simon mag zijn verhaal persoonlijk in Antwerpen gaan vertellen. Het ganse dorp staat in rep en roer. Simon Olislaeger is van de ene dag op de andere een vedette geworden. Hij is een held, de redder van alle Baarlenaren die ijverig beginnen te bidden tot God. Lange tijd echter zal niemand nog de Grote Singelheide durven betreden: het deugt er niet...


Hekserij aan de Heesboom
Vroedvrouwen en onvruchtbare vrouwen werden vroeger dikwijls aanzien als heksen. In de 16de eeuw werd een ware heksenjacht ontketend. Die telde 40.000 slachtoffers, meestal vrouwen die levend werden verbrand. Niet zo lang geleden kwam ook in Baarle een heks door het vuur om het leven. Het gebeurde allemaal kort na de Eerste Wereldoorlog. Charel en Anneke leefden hier niet zo ver vandaan, aan de Heesboom om precies te zijn. Thuis woonden nog drie grote kinderen: Toon, Lieneke en Sjo. Toon was 26 jaar, Lieneke 25 en Sjo was er 18. Lieneke werd uitbesteed zoals ze dat noemden: ze ging dienen bij een rijke boerin aan de Oordeelsche Straat. Toon werkte daar ook, maar hij bleef er niet overnachten. Dagelijks reed hij er met de fiets naartoe. Dat was een flink eind ploeteren. Telkens reed hij dan voorbij het huis van de moeder van zijn bazin: Trezemoeike, een oud menske waarvan men beweerde dat ze een heks was. Toon twijfelde daar niet aan. Tot driemaal toe reed hij vlakbij haar huis met zijn fiets in een diepe sloot. Dat kon geen toeval meer zijn.

Lieneke was een harde werkster en de bazin was heel tevreden over haar. Op een dag veranderde dat. De moeder van de bazin, die heks, was op bezoek en ze gaf Lieneke een appel. "Lieneke", zei ze,"gij geeft alles aan de kinderen, maar deze appel moet ge zelf opeten." En toen is 't allemaal begonnen. Lieneke werd ziek, doodziek. Ze kon niet meer werken en lag thuis in bed. Op de slaapkamerraam achter 't huis kwam de heks dikwijls kloppen. Lieneke had dan nachtmerries en in haar slaap begon ze te vechten. Ze wou rechtop komen en iets zeggen, maar daarvoor was ze te zwak.

De geburen begonnen contacten met het gezin van Charel en Anneke te vermijden. Een jaar lang kwam er niemand meer op bezoek. Het wantrouwen van de buurt was groot: die van Charel en Anneke mochten niets aanraken of uitlenen, alsof de beheksing besmettelijk zou zijn. Zo stonden er in de tuin elk jaar bonen waarvan het zaad werd verkocht. Dat jaar waren er geen kopers. En toen Sjo tegen Palmenzondag een paar takken palm ging halen, wilden de mensen haar geld niet aannemen. Ten einde raad werd Lieske van de Grens geraadpleegd. Die wist wel raad tegen hekserij en wat meer was, zij had zoiets zelf al meegemaakt. Zij voorspelde dat er op een avond zou worden geklopt op de voordeur. Als dat gebeurde, mocht er niet worden opengedaan of geantwoord. Dan zou de beheksing verbroken worden.

Moeder Anneke en dochter Sjo waren alleen thuis toen er op een avond geklopt werd. Sjo deed direct teken: zwijgen. Opnieuw werd er geklopt. Iemand vroeg de weg naar Hoogstraten. Moeder stond recht om de deur te openen, maar Sjo hield haar uit alle macht tegen. Beiden werden doodsbang, maar er gebeurde verder niets. De beheksing echter was niet verbroken: de kracht van de heks was wellicht te groot. Ook een bezoek aan de paters van Bornem bracht geen redding. De ziekte verergerde zelfs. Lieneke hallucineerde: ze zag overal muizen rondlopen in huis en sloeg dan wild met de armen om zich heen. Op die momenten moest je haar flink vasthouden. Ze brulde het uit: de muizen die overal rondkropen moesten en zouden worden gevangen.

Tenslotte werd beslist in Ulicoten een noveen te doen. Negen dagen na elkaar ging Sjo een kaars aansteken en bidden in de kerk. Ze zat dan achteraan op haar vaste plaats: in die tijd werd er op jaarbasis een stoel gehuurd. Tijdens die noveen beleefde Sjo de schrik van haar leven. Er was die dag een begrafenis in de kerk. Naast Sjo kwam iemand zitten: het was Trezemoeike. Maar Sjo was ervan overtuigd dat niemand anders haar kon zien: het was een schijngedaante. Sjo dierf bijna niet bewegen. Stokstijf bleef ze zitten, tot de begrafenis voorbij was. Toen Sjo de kerk verliet, bleef de heks zitten. Ze keek om en grijnsde naar Sjo. "Ja, ja heks", dacht Sjo,"blijft gij maar zitten".

Toen de noveen was afgelopen, gebeurde er een echt wonder in het huis van Charel en Anneke. "Moeder", riep Lieneke,"Moeder, nou zie ik den Heiligen Bernardus." "Waar mèske?" "Daar, in de spiegel, hij lacht naar mij" zei ze en toen was ze ineens genezen. Lieneke kon al vlug weer werken. Een tijd later trouwde ze en verhuisde ze naar Antwerpen. Nu was het de gewoonte dat als iemand het ouderlijk huis verliet, de kafzak van het bed werd leeggemaakt en opgestookt. Groot was de verbazing toen bleek dat Lieneke sinds haar genezing geslapen had op een zak gevuld met gedroogde rozenblaadjes. Niemand wist hier iets van of kon er een zinnige verklaring voor geven.

Daarmee is er echter nog geen einde gekomen aan dit waargebeurde Baarlese heksenverhaal: één keer nog kreeg Lieneke een aanval van bezetenheid. Op een nacht scheurde ze in Antwerpen de lakens van het bed, zo erg ging ze tekeer. Wat bleek achteraf: in Baarle had Trezemoeike twee mutsaards hout in brand gestoken tegen 't huis in de Oordeelsche Straat. De brandweer was uitgerukt en kon het huis blussen. Voor het oude vrouwke echter kwam de redding te laat: zij kwam om in de vlammen. Zo werd de Baarlese beheksing definitief verbroken door het vuur, net zoals dat gebeurde ten tijde van de beruchte heksenjacht. Met dit verschil echter dat de Baarlese heks zelf een einde maakte aan haar pesterijen. 't Was zo geen slechte heks, Trezemoeike...



Jan van Vugt vertelt:
"Eén ding kunnen ze niet uit mijne kop gepraat krijgen: er bestaan heksen. Ik ging 's avonds eens buurten op Nijhoven. Sooi van Nanen, eigenlijk heette die Frans Olieslagers, was mijne kameraad. Hij kwam ook. Toen ik aan de hoek van de straat was, liep er heel de tijd al een zwarte kat voor mijn voeten. Ik was een krikkel manneke en ik schopte ze om ze kapot te krijgen. Maar dat was foute boel. In een mum van tijd zaten er wel twintig zwarte katten rond mij. Wat was ik blij dat Sooi nog moest komen, want toen die kwam stoven ze als de weerlicht uit mekaar. Sooi vroeg:"Wa mos da met die katten? Waar hadde die opgedaan?" Ik zei hem:"Jonge, jonge, wat zij ik blij dat gij nog most komen. Ik haj hier nooit mir weggerokt."

"Er waren nog meer aanwijzigingen dat er heksen bestonden. Er gebeurden de gekste dingen. Klein mannen werden 's nachts wakker omdat er een heks op de kamer was. En Janneke Broos ploegde op de Bollekes den akker om waarna die vol met eieren lag. De heks die daar in de bossen woonde toonde zo haar macht. Je kon haar dikwijls zien lopen, met een zwarte kat op haar schouder. Soms had ze een kraai bij, maar meestal een kat. Die kon ze omtoveren als ze wilde. Kej Franken heette die heks. Ze woonde op Meerles grondgebied in een lemen huisje met een strooien dak tot bijna op de grond. Ze liep krom en ze was altijd in het zwart gekleed. In 't bos sprokkelde ze wat hout en daarom mochten de kinderen niet in de bossen spelen omdat ze dan behekst konden worden. Je moet het meegemaakt hebben om het te geloven."


Peet Geerts geloofde niet in spoken (alleen bange mensen zien spoken), maar hij kende wel enkele verhalen. Iemand had 's avonds in de lichte maan een paard over een heg zien springen. Een ander had een zwevende witte gedaante gezien met gloeiende ogen. En op boerderij "De Handpaal" had het op een morgen gehekst: alle koeien stonden met de staart aan de stalgangen gebonden. Weer een ander vond een knoop in zijn zeis toen hij 's morgens op de akker kwam.

[lelliey]

Professor Aap schreef op 27-09-2004 @ 02:23 :
Vette shit, ik ken veel verhalen uit Brabant, maar deze kende ik nog niet

hehe, ja in Brabant gebeurd veel hoor

[Zwart Elfje]

Ik heb eerst het de hele topic doorgenomen om daarna pas te antwoorden. Erg interessant. Niet ieder verhaal komt even geloofwaardig over, maar er zitten wat creepy stukjes tussen. Ik woon ook in Brabant, maar heb (gelukkig?) nog nooit zo'n enge verhalen gehoord van iets hier uit de buurt!

Niet echt een spookverhaal, maar iets grappigs wat op het moment zelf erg eng was.
Een neef(je) van mij was met een stel vrienden The Ring aan het kijken bij hem thuis. Die film gaat dus over een videoband en nadat je die hebt bekeken wordt je gebeld met het bericht "seven days". Net toen ze dat stukje hadden gezien... ging de telefoon! Hij was nog nooit zo hard geschrokken

AngelLena schreef op 18-02-2004 @ 19:02 :
eeeuh... kan het niet iets korter en krachtiger? Is beetje lang verhaal om zo even door te lezen hoewel het best een heel interessant verhaal kan zijn...

'
Zeur niet zo! Voor jou kan het mischien vervelend zijn om te lezen, maar voor anderen niet! Ik vind lezen boeiender dan het hapklaar voorgeschoteld te krijgen

[..::missA::..]

wow wat een verhalen.. ik geloof echt dat er iets is! maar ik heb et zelf nog nooit meegemaakt.. ik wil het wel is een keer mee maken..

[JCG]

..::missA::.. schreef op 30-09-2004 @ 22:11 :
wow wat een verhalen.. ik geloof echt dat er iets is! maar ik heb et zelf nog nooit meegemaakt.. ik wil het wel is een keer mee maken..

Beetje rond kijken, ieder boerengehucht heef twel een spookplaats. Vast ook wel bij jouw in de buurt.

[Paulo Nuñez]

ALX schreef op 30-09-2004 @ 15:03 :
'
Zeur niet zo! Voor jou kan het mischien vervelend zijn om te lezen, maar voor anderen niet! Ik vind lezen boeiender dan het hapklaar voorgeschoteld te krijgen

yeah right !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[p0m]

Hallo allemaal,

het is weer een tijdje geleden, dus ik dacht, kijken of er nog iets goeds bij zit, en ik heb daarom een paar tips:

als je leest, zet dan de moonlight sonata van Beethoven aan, geeft de verhalen net dat extra beetje kippenvel. Of misschien komt het gewoon dat dat stuk in een kippenvel aflevering die ik zag toen ik nog kind was (ben bijna volwassen)

als je schrijft, doe dan geen smilies in je tekst want dat verpest alles, je tekst lijkt er veel vrolijker door en bovendien ziet het er een stuk dommer uit (vind ik dan)

[JCG]

p0m schreef op 06-10-2004 @ 23:35 :
Hallo allemaal,

het is weer een tijdje geleden, dus ik dacht, kijken of er nog iets goeds bij zit, en ik heb daarom een paar tips:

als je leest, zet dan de moonlight sonata van Beethoven aan, geeft de verhalen net dat extra beetje kippenvel. Of misschien komt het gewoon dat dat stuk in een kippenvel aflevering die ik zag toen ik nog kind was (ben bijna volwassen)

als je schrijft, doe dan geen smilies in je tekst want dat verpest alles, je tekst lijkt er veel vrolijker door en bovendien ziet het er een stuk dommer uit (vind ik dan)

en niet te vergeten alleen in de kamer zitten als je lees, liefst in schemer of donker

[Futurist]

Paulo Nuñez schreef op 18-02-2004 @ 18:44 :
nou om effe een korte maar krachtige inleiding te geven over wat de bedoeling is van dit topic zoals dat me gevraagd is!
ik zou graag spookverhalen met jullie delen die op waarheid gebasseerd zijn....... dit is mijn verhaal at ik ooit gehoord heb en met eigen woorden een verhaal van heb gemaakt zodat het lekker leest........ ik hoop dat jullie hierdoor geinspireerd raken en je eigen verhalen post en of ervaringen! uit je naaste omgeving.

Dit verhaal ken ik van verschillende vrienden die indertijd aan de universiteit van Wageningen studeerden. Wageningen, stadje aan de rivier. De stad waar de capitulatie werd betekend. Stadje met groene uiterwaarden en uitgestrekte bossen. Een poort naar de Veluwe. Het verhaal dat er gaat is een oud verhaal. En hoe skeptisch men ook is, het wordt op z'n minst een beetje serieus genomen. Men bedenkt zich wel twee keer om alleen op pad te gaan. Op sommige avonden op sommige plekken. Je weet het niet.

Tussen Renkum en Wageningen ligt een fietspad. Het pad gaat door bosrijk gebied en het is er wat heuvelig. Overdag is het een typisch toeristische route waar men van de rust en stilte kan genieten. De zon schijnt dan fel door de bomen en op de grond tekent zich een dansende lappendeken af met prachtige kleurschakeringen. De muggen zweven als witte puntjes in wolkjes, en de zoetwarme dampen van de bossen ruiken er heerlijk.

Maar als de avond valt wordt het alengs stiller. De nachtelijke uren worden er het liefst vermeden. Omdat zovelen het verhaal kennen. Men zorgt ervoor dat men niet alleen fietst, als het echt niet anders kan. Mensen die alleen fietsen kunnen namelijk voor een sinistere verrassing komen te staan. Een duister geheim uit het verleden kan zich dan kenbaar maken. Een oude gebeurtenis, een collectieve schuldbekentenis die zich uit in een doodse stilte en een panische angst. Iets wat niemand meemaken wil.

enz.enz.

Om een te lange quote te voorkomen . Ik vind het een leuk verhaal, best leuk geschreven ook, maar niet echt een griezelverhaal... Als je in geesten geloofd tenminste zoals ik . Want die geest deed tog verder niemand kwaad..?

[Futurist]

rijk_v schreef op 25-02-2004 @ 12:52 :
ziek

Wie had het hier over poppen die vieze dingen doen..?

[Futurist]

Anteverta schreef op 06-06-2004 @ 14:17 :
Om ook maar mee te doen aan deze verhalen zal ik ook eens iets vertellen. Het is voor mijn gevoel echt gebeurd maar kan net zo goed ingebeeld zijn...

Ik was 11 jaar. Mijn zusje van 8 was net een paar maanden geleden overleden. Mijn ouders waren ergens heen, en ik was alleen thuis op de bank Assepoester aan het kijken.

Normaal keken we altijd met zijn 2en films en gaven tussendoor ook commentaar op dingen.
Ik zit dus op de bank die film te kijken, hoor ik in ene vanuit de stoel (die schuin achter de bank staat) iemand lachen op het moment dat er iets leuks gebeurde in de film. Ik draaide me om maar ik zag niemand. Ik heb zelfs de film nog even stil gezet. Na een paar minuten was ik het al weer vergeten. Maar ik heb later nog 3 keer dingen gehoord. En niet alleen lachen, ook specifiek commentaar op de film.
Nu hoeft dit natuurlijk niet echt te zijn. Ik bedoel, ik was 11 jaar oud en mijn zusje was net overleden. Dat zijn geestelijk niet de meest optimale omstandigheden. Maar toch is het me altijd bij gebleven, en die film heb ik daarna ook nooit meer gekeken...

Waarom zou je je dat als elfjarige inbeelden, terwijl je daar (denk ik?) niet mee bezig was..? (dat soort dingen). Ik vind het wel een mooi verhaal, dat je zusje nog bij je is... Maar snap wel dat je daarna die band liever niet meer keek, vooral op die leeftijd...

Superleuke verhalen hier trouwens .

[Futurist]

Zwart Elfje schreef op 29-09-2004 @ 20:39 :
Ik heb eerst het de hele topic doorgenomen om daarna pas te antwoorden. Erg interessant. Niet ieder verhaal komt even geloofwaardig over, maar er zitten wat creepy stukjes tussen. Ik woon ook in Brabant, maar heb (gelukkig?) nog nooit zo'n enge verhalen gehoord van iets hier uit de buurt!

Niet echt een spookverhaal, maar iets grappigs wat op het moment zelf erg eng was.
Een neef(je) van mij was met een stel vrienden The Ring aan het kijken bij hem thuis. Die film gaat dus over een videoband en nadat je die hebt bekeken wordt je gebeld met het bericht "seven days". Net toen ze dat stukje hadden gezien... ging de telefoon! Hij was nog nooit zo hard geschrokken

Een vriendin van mij had dat ook, maar dat was geen toeval, haar vriend zat schuin achter haar en zij helemaal ingespannen The Ring aan t kijken, dus die vriend belt met zijn mobiel haar huis (daar waren ze dus) en zij zat naast die telefoon en durfde hem haast niet op te nemen .

same story

[Paulo Nuñez]

HET CAFE..............................

'' Als de dood was hij. Het heeft zich begin dit jaar afgespeeld in die kroeg, een oud huisje"". Hoe kan het ook anders!!!!


Het was een gewone doordeweekse avond en er was weinig klandizie geweest. Het werd laat en de boel moest dicht vanwege de sluitingstijden. Omdat het zo rustig was geweest dimde de man de lichten, schoof de gordijnen dicht en deed de deur op slot. De paar mensen die nog binnen waren kregen nog een rondje. Er werd gekletst en de sfeer was gezellig.zoals het altijd was tussen de stamgasten.

Een van de gasten stelde voor om eens te gaan glaasje draaien, aan glazen is in een kroeg geen gebrek. De kerels zagen de lol er wel van in en besloten het eens te proberen. In eerste instantie gebeurde er niets, precies zoals de mannen verwacht hadden. Maar ineens werden de gedimde lichten nog zwakker. Het glas van de bar vloog over het biljart tegen de muur aan in gruzelementen. Er stak een koude wind op in de kroeg en versieringen aan het plafond begonnen te schommelen. De keukendeur sloeg met een enorme klap dicht waarna er gebonk was te horen. De mannen werden panisch en renden naar de voordeur die op slot zat. De sleutel kregen ze niet omgedraaid terwijl de hele boel leek te trillen. Ze konden geen kant op.

toen het voorbij, en het werd rustig. Het licht kreeg z'n normale sterkte weer, dingen aan het plafond bewogen nog wat na en de koude wind was gaan liggen. De keukendeur stond op een kier. De voordeur kon toen ook weer open. Eind goed al goed, maar de mannen waren zich kapotgeschrokken.






'Van dien dingen muuten wij niks mer hebbe' zei de kroegbaas. En de mannen die erbij waren in die nacht knikten instemmend

[Paulo Nuñez]

* dit verhaal is niet van mij maar heb het ergens gevonden

Het Geheim........

Het verhaal speelt zich plusminus 15 jaar geleden af in een brabands boerendorpje. N. had een vriend waarbij ze in huis woonde. Ze woonden in een helft van een oud huisje op letterlijk een steenworp van het dorpscentrum. In de andere helft van het gebouw was een kroegje gevestigd. Natuurlijk ging e.e.a. gepaard met herrie, maar daar stoorde niemand zich aan. Regelmatig bleven we er overnachten als we weer eens op stap waren geweest. Dronken sliep je door de grootste herrie door.


N. is gevoelig voor dingen. In het huisje hadden zij en haar vriend een slaapbank in de kamer staan. Ergens anders in huis sliepen ze niet meer. De reden daarvan was dat dat de enige kamer was waar N. 's nachts niet continu wakker werd van vreemde figuren aan het bed.

Ze omschreef de figuren wel eens. Het waren elke keer dezelfde. Drie stuks. Soms kwam er maar eentje, soms stonden ze er alle drie. De kleding omschreef ze als ouderwets. Een soort uniformen als van soldaten, maar zonder franjes. Het was onduidelijk, de gezichten waren altijd het beste te zien. De voeten nooit. Twee jongere jongens en een oudere man. En het enige wat ze deden was.. staren. Met moedeloze gezichten. Dan werd N. weer wakker midden in de nacht, en daar stonden ze dan weer. Zwijgend en starend. Als het licht werd aangedaan verdwenen ze. Wanneer we bleven overnachten en we hoorden gekrijs wisten we weer hoe laat het was. N. is op een gegeven moment zo kwaad geworden dat ze ze heeft weggestuurd. Maar natuurlijk was ze als de dood voor die verschijningen.


Zelf had N. er een verklaring voor. Ze kampt namelijk met een chronische ziekte. En op momenten dat het wat slechter gaat gaat ze meer van dat soort dingen zien. Ze gelooft niet in geesten maar wel in het waarnemen van bepaalde dingen onder bepaalde omstandigheden.

Een beetje zoals de Chinezen het omschrijven:

'bij wie zwak zijn bezoeken de geesten'.


Het is 1990 en ik ga 's middags een kopje koffie drinken bij een stamkroeg in de buurt. De tent is niet open, maar via de zijkant kun je er altijd in. Er wordt druk geveegd door de uitbaters, die snel een kopje voor me inschenken. Ik ben niet de enige vroege gast, aan de bar zit een oude man. Het is een overbuurman, blijkt. We raken aan de praat over de kroeg waar we zitten. Dat was heel vroeger een paardesmidse, en daarna is het nog even een benzinestation geweest. Prachtig vind ik het, die verhalen van vroeger. Zit je aan de bar terwijl dik honderd jaar eerder op dezelfde plek de paarden werden beslagen.

Ik wijs schuin naar de overkant, naar het huis waar N. die figuren ziet, en vraag hem wat dat vroeger voor gebouw is geweest. Een smidse, zegt de man. Ik vraag hem of er bijzondere dingen zijn gebeurd, zonder te gaan beginnen over vage verschijningen enzo natuurlijk. De man aarzelt. 'Niets bijzonders, maar tegen het eind van de oorlog zaten er drie moffen verstopt.' Hij snuift. De oorlog. Een onderwerp wat duidelijk gevoelig ligt. Deze man heeft heel z'n leven in het straatje gewoond en dus ook in de oorlog. De 101 Airborne landde indertijd heel dichtbij, de Corridor liep door het dorp. De overgave van de Duitsers ging niet zonder slag of stoot. In de nadagen zijn er mensen gesneuveld. En wie weet wat er nog meer gebeurd is.



Ik heb het N. nooit verteld. Ze heeft het me nog wel een keer gevraagd, maar ik vertelde haar toen dat er niets bijzonders met het huis was. Gewoon, voor haar gemoedsrust. Intussen zijn we meer dan 10 jaar verder. Het huis is compleet gerenoveerd en er wonen andere mensen. Van binnen is alles veranderd. De oude man in de kroeg is al vele jaren dood, hij stierf een week na ons gesprek toen. Heel jammer vond ik dat, want ik had nog veel over ons dorp willen horen. De relatie tussen N. en haar vriend is al lang voorbij. Tijden veranderen.



Maar iedere keer als ik langs het huis rij moet ik er weer aan denken. En aan drie Duitse soldaten in de eindfase van een voor hen hopeloze oorlog. En wat er toen mogelijk is gebeurd. Het waren bange dagen.

[Mr. Pignati]

Roxjuh schreef op 16-07-2004 @ 19:54 :
niet.. ik heb het een keer gedaan (was doooodeng )

je moet dus in de badkamer gaan staan met alle lampen uit. je zaklamp moet je op de muur van de douche richten (douche wel aan hebbe) en dan 3x 'Bloody Mary, come to me' zeggen. dan verschijnt haar hoofd op de plek waar je je eigen hoofd in de spiegel ziet.

dan kun je oowk dingen vragen.. heb ik toen oowk gedaan.
Heb doodangsten uitgestaan, moet ik er wel bij vertelle

edit: was met 5 vriendinnen in mijn badkamer, en ik heb tot nu toe niet normaal kunnen slapen in mijn bed.. (mijn badkamer sluit aan op mijn kamer )

mag ik even een domme vraag stellen.. had je toen wat gebruikt?

[plientjuh]

Jah haj, k wil even wat zeggen... Al die verhalen heb ik aandachtig gelezen want ik vind dat echt super cool, maar ben jij satanisch ofzo?? Of wiccan??! Groetjes kuzsz Plien

[Mr. Pignati]

plientjuh schreef op 16-10-2004 @ 14:26 :
Jah haj, k wil even wat zeggen... Al die verhalen heb ik aandachtig gelezen want ik vind dat echt super cool, maar ben jij satanisch ofzo?? Of wiccan??! Groetjes kuzsz Plien

luister jij naar cradle of filth enzo

[plientjuh]

Ik heb BTW oowk nog zo´n verhaal

Mijn beste vriendin is op 11 februari 2003 overleden want ze was betrokken bij een auto ongeluk. We hadden samen altijd een liedje, een liedje van P!nk. Die hadden we ook een keer bij de kermis gedaan, bij de playbackshow. Sindsdien ik dat liedje luister, hoor ik een zacht gesnik achter me. Ik huil altijd mee omdat ik weet dat het mijn vriendin is. Ik vind dit heel speciaal omdat ze ook heel speciaal voor mij was. Nou dit wilde ik even kwijt. Groetjes mij

[Mr. Pignati]

niet dat ik het geloof maar daar gaat het even niet om.

Mijn pleegzus is getrouwd met een man waarvan zijn hobby is, oude dingen opgraven en verzamelen e.d. zoals dinosaurusbotten romeinse zwaarden. Dus die man kwam thuis met een oud zwaard en mijn pleegzus hoorde nadat hij dat zwaard had gekocht voetstappen op zolder, en als ze ging kijken was er niets. Ook begon de poes raar te doen. Keek soms opeens in het niets alsof er iemand er stond. En als de poes ging lopen liep ze ergens omheen inplaats van rechtdoor alsof haar iets in de weg stond. Toen kocht ze wierook(?!) en stak dat aan door het hele huis. daarna heeft ze al deze dingen niet meer meegemaakt.

[Paulo Nuñez]

plientjuh schreef op 16-10-2004 @ 14:26 :
Jah haj, k wil even wat zeggen... Al die verhalen heb ik aandachtig gelezen want ik vind dat echt super cool, maar ben jij satanisch ofzo?? Of wiccan??! Groetjes kuzsz Plien

aaan wie vraag je dit nu???

[Auntie M]

Zwart Elfje schreef op 29-09-2004 @ 20:39 :
(...)
Een neef(je) van mij was met een stel vrienden The Ring aan het kijken bij hem thuis. Die film gaat dus over een videoband en nadat je die hebt bekeken wordt je gebeld met het bericht "seven days". Net toen ze dat stukje hadden gezien... ging de telefoon! Hij was nog nooit zo hard geschrokken

Heb ik zelf ook een keer gehad. Ik zat naar Scream te kijken en net bij zo'n foonscene gaat mijn telefoon over...ik zat zowat tegen het plafond maar gelukkig was het mijn schoonzusje maar.

Mijn broer heeft wel iets echt heel vreemds meegemaakt.
Hij reed 's nachts op een landweggetje en hoorde ineens heel duidelijk kinderstemmen. Mijn broer is dus echt niet van het type 'watje' maar scheet zowat 10 kleuren. Later hoorde hij dat daar ooit een ongeluk had plaats gevonden waar kinderen bij betrokken waren geweest...

[Paulo Nuñez]

kinderstemmen. Mijn broer is dus echt niet van het type 'watje' maar scheet zowat 10 kleuren. Later hoorde hij dat daar ooit een ongeluk had plaats gevonden waar kinderen bij betrokken waren geweest...


vet!!!!!!!!!!!!
waar was dat dan?? vertel meer rijd je broer daar vaker??

Laatst had ik een goed gesprek met mijn oom. Hij vertelde me dat hij vaak droomt over de doden uit onze familie. Dat zijn dus twee ooms en een tante van mij en mijn grootouders. Toch was en er nog iemand bij, een kleine baby. Mijn oom kon niet bedenken van wie die baby was. Opeens kreeg hij een ingeving dat het wel eens van een tante van mij kon zijn. Dat was natuurlijk iets heel raars, want hij wist niet beter dan dat alle kinderen die in de familie geboren waren, nog leefden. Toen hij het haar vroeg, bleek het haar doodgeboren kindje te zijn. Het was in de doofpot gestopt toendertijd. En nu, iedere keer als hij het kindje in zijn handen krijgt in de droom, gaat er iemand dood.

nu ik het zo na lees is het niet echt eng, maar toch wel vreemd, helemaal omdat het echt waar is.

[JCG]

Cytherea schreef op 18-10-2004 @ 13:22 :
Laatst had ik een goed gesprek met mijn oom. Hij vertelde me dat hij vaak droomt over de doden uit onze familie. Dat zijn dus twee ooms en een tante van mij en mijn grootouders. Toch was en er nog iemand bij, een kleine baby. Mijn oom kon niet bedenken van wie die baby was. Opeens kreeg hij een ingeving dat het wel eens van een tante van mij kon zijn. Dat was natuurlijk iets heel raars, want hij wist niet beter dan dat alle kinderen die in de familie geboren waren, nog leefden. Toen hij het haar vroeg, bleek het haar doodgeboren kindje te zijn. Het was in de doofpot gestopt toendertijd. En nu, iedere keer als hij het kindje in zijn handen krijgt in de droom, gaat er iemand dood.

nu ik het zo na lees is het niet echt eng, maar toch wel vreemd, helemaal omdat het echt waar is.

mijn oom kaart nogal veel. Een tijd terug (iets van 18 jaar) gebeurde er iets vaags. Als hij de kaarten schudden viel er telkens 1 bepaalde kaart uit. De schoppen 8, maar toen me opa stierf liet dat op, ook zo vaag.

JCG schreef op 20-10-2004 @ 10:38 :
mijn oom kaart nogal veel. Een tijd terug (iets van 18 jaar) gebeurde er iets vaags. Als hij de kaarten schudden viel er telkens 1 bepaalde kaart uit. De schoppen 8, maar toen me opa stierf liet dat op, ook zo vaag.

ja.. van die dingen die echt niet te verklaren zijn (en wat ook wel eng is eigenlijk)

[*ABC*]

Ik heb net dit hele topic doorgelezen, wat een verhalen allemaal. Vooral het verhaal over die pop Loesje is eng, en dat badkamer verhaal over Bloody Mary. Wat zag je toen eigenlijk?

[plientjuh]

Weetje? Bij ons op ameland gaat een oud verhaal rond:
100 jaar ofzowh geleden woonde er een vrouw op het oerd(westelijk deel ameland) die had een zoon. Op een dag toen Ritskemoei(de vrouw) eten wilde gaan halen wilde haar zoon mee. Maar dat mocht niet. Ze liet hem achter op het oerd en toen ze 2 uur later bij haar hutje aankwam was hij weg. Nu, als het stormt hoor je altijd nog Sjoooooerddddd, Sjoeeeeerd(zo heette haar zoon) Ik ga liever er niet heen met storm dat blijkt heel eng te zijn. Ik weet echter niet precies hoe het verhaal gaat hoor maar dat volgt...Kuz Plien

[Mr. Pignati]

plientjuh schreef op 22-10-2004 @ 16:01 :
Weetje? Bij ons op ameland gaat een oud verhaal rond:
100 jaar ofzowh geleden woonde er een vrouw op het oerd(westelijk deel ameland) die had een zoon. Op een dag toen Ritskemoei(de vrouw) eten wilde gaan halen wilde haar zoon mee. Maar dat mocht niet. Ze liet hem achter op het oerd en toen ze 2 uur later bij haar hutje aankwam was hij weg. Nu, als het stormt hoor je altijd nog Sjoooooerddddd, Sjoeeeeerd(zo heette haar zoon) Ik ga liever er niet heen met storm dat blijkt heel eng te zijn. Ik weet echter niet precies hoe het verhaal gaat hoor maar dat volgt...Kuz Plien

dat verhaal ken ik, maar dat was toch anders. Toen had die vrouw ervoor gezorgt dat er een schip op het strand strandde.

[plientjuh]

Mr. Pignati schreef op 23-10-2004 @ 03:45 :
dat verhaal ken ik, maar dat was toch anders. Toen had die vrouw ervoor gezorgt dat er een schip op het strand strandde.

Jah zoiets....

[Paulo Nuñez]

nieuwe verhalen aqui

[JCG]

Paulo Nuñez schreef op 10-11-2004 @ 20:50 :
nieuwe verhalen aqui

zal eens kijken wat ik op kan duiken