Zwanger worden #2

[aapje]

Kitten' 85 schreef:

En verder vroeg ik me af, Aapje (ik weet niet of je het al had gepost) of 't was beter gaat met je dochter's buikkrampen (juiste omschrijving)?

Ja dat gaat heel erg goed, sinds we erachter zijn wat het is! Ze mag dus niets binnen krijgen waar koemelk, sojamelk of kippeneiwitten inzit!
Ze krijgt borstvoeding en dus moet ik zorgen dat ik dat niet eet ( heel gedoe) maar het resultaat is behoorlijk verbluffend!
Ze slaapt tegenwoordig zelfs overdag! We doen dr wel inbakenen en dan moeten we rondjes met dr lopen tot ze slaapt maar dat duurt hooguit een kwartier!!!
Ze slaapt nu ook door! Ze gaat vaak om 8 uur 's avonds slapen en word om een uur of 7 weer wakker!!HEeeeeeeeeeerlijk!!

[Kitten]

aapje schreef:

Ja dat gaat heel erg goed, sinds we erachter zijn wat het is! Ze mag dus niets binnen krijgen waar koemelk, sojamelk of kippeneiwitten inzit!
Ze krijgt borstvoeding en dus moet ik zorgen dat ik dat niet eet ( heel gedoe) maar het resultaat is behoorlijk verbluffend!
Ze slaapt tegenwoordig zelfs overdag! We doen dr wel inbakenen en dan moeten we rondjes met dr lopen tot ze slaapt maar dat duurt hooguit een kwartier!!!
Ze slaapt nu ook door! Ze gaat vaak om 8 uur 's avonds slapen en word om een uur of 7 weer wakker!!HEeeeeeeeeeerlijk!!

Goed om te horen . Veel succes!

aapje schreef:

Ja dat gaat heel erg goed, sinds we erachter zijn wat het is! Ze mag dus niets binnen krijgen waar koemelk, sojamelk of kippeneiwitten inzit!
Ze krijgt borstvoeding en dus moet ik zorgen dat ik dat niet eet ( heel gedoe) maar het resultaat is behoorlijk verbluffend!
Ze slaapt tegenwoordig zelfs overdag! We doen dr wel inbakenen en dan moeten we rondjes met dr lopen tot ze slaapt maar dat duurt hooguit een kwartier!!!
Ze slaapt nu ook door! Ze gaat vaak om 8 uur 's avonds slapen en word om een uur of 7 weer wakker!!HEeeeeeeeeeerlijk!!

Super
Is er nog een kans dat ze over die intoleranties heen groeit of is dit echt iets voor het leven?

[aapje]

Andijvie schreef:

Super
Is er nog een kans dat ze over die intoleranties heen groeit of is dit echt iets voor het leven?

Er is grote kans dat ze eroverheen groeit.
Helaas hebben we gister slecht nieuws gekregen, we gingen met mn dochtertje naar de dokter omdat dr ene pupil steeds groter is dan de andere.
Ik ging eigenlijk voor de zekerheid had niet echt het idee dat er iets aan de hand zou zijn, twas meer omdat mn moeder zo aandrong dat ik moest gaan.
De dokter heeft gekeken en ging met een lampje in dr oogjes schijnen. Toen zag ik het al..het ene oogje kneep dicht en de andere reageerde helemaal niet.
De dokter is bang dat ze aan dat oogje blind is..En we zijn direct doorverwezen naar een oogarts daar moeten we vanmiddag heen.
Het voelde echt alsof ik een gigantische klap in mn gezicht kreeg.
Je wilt het beste voor je kind en aan 1 oog blind zijn is niet het beste. En hoe zal ze zich gaan ontwikkelen? Hoe zit het met dr andere oogje, gaat die ook achteruit?
Wat is de oorzaak..? Allemaal enge vragen die me blijven achtervolgen. De werkelijkheid hangt als een donkere wolk boven me en het is wachten tot hij valt..
Als ik dr mooie blauwe ogen zie snap ik niet dat zo'n perfect oogje niet werkt zoals hij bedoeld is. Nooit gedacht dat zoiets zoveel pijn zou doen, het zit zo diep. Ik wou dat ik kon zeggen geef het maar aan mij..laat mij dan maar aan 1 oog blind zijn maar niet mijn kleine meisje.
En natuurlijk zijn er nog veel ergere dingen, er zijn kinderen die ernstige ziektes hebben, of meervoudig gehandicapt zijn. Maar iedereen gunt zijn kind het beste en ik dus ook.
Het is net alsof ik in een grote jampot zit..ik zie alles en ik hoor alles vaag..maar het dringt niet tot me door.
Hopelijk krijgen we vanmiddag een beetje goed bericht..

sterkte!!!! Echt kut zeg!!

laat even weten hier..wat de verdere uitslaggen zeggen!

[CrazyCorny]

HvJ schreef:

Mijn vriend is slechts een jaar ouder dan mij (19), maar zoals het er nu voor staat wil hij zijn leven 'later' ook wel verrijken met kinderen. Als het aan mij ligt ben ik met mijn 20/21 jaar wel zwanger, best vroeg dus, maar niet iets waar ik op dit moment heel bewust mee bezig ben. Ik heb me altijd voorgenomen dat mocht ik de keus voor kindjes maken, ik dit bij voorkeur doe op een jonge leeftijd (en natuurlijk in samenspraak met mijn partner). Ongeacht of ik mijn studie dan tijdelijk op een lager pitje moet zetten, of niet. Ik heb regelmatig lichamelijke klachten, en doordat ik niet weet hoe ik er rond mijn 30ste aan toe ben, en toch mijn wens van een vitale moeder waar wil maken... Tsja, voor de hand liggende keuze dus.
Toen ik van de week tegen mijn vriend zei dat ik serieus overweeg om rond mijn 22ste het pleegouderschap aan te gaan, reageerde hij eigenlijk heel neutraal en enigsinds instemmend met het idee. Laten we het erop houden dat we er over uit zijn 'ooit' kindjes te willen, maar het verder nog niet gedetailleerd hebben gehad over het hoe & wat. Dat hoeft ook niet, eerst ons eigen leven verder inrichten.

Al neem je een heel voetbal team schatje, zolang we het kunnen behappen samen sta ik dubbel en dwars achter je!!!
Daarnaast moet ik toegeven dat ik kinderen zelf ook heel erg leuk vindt. Lekker genieten van die verrijkingen die een kind doet, en natuuuuurlijk de ideale manier om je energie kwijt te kunnen ( en je geld)

[Kitten]

CrazyCorny schreef:

Al neem je een heel voetbal team schatje, zolang we het kunnen behappen samen sta ik dubbel en dwars achter je!!!
Daarnaast moet ik toegeven dat ik kinderen zelf ook heel erg leuk vindt. Lekker genieten van die verrijkingen die een kind doet, en natuuuuurlijk de ideale manier om je energie kwijt te kunnen ( en je geld)

Ik dacht dat dit juist niet het rozengeur-en-maanenschijn topic was over babies?

De zus van een klasgenootje is zwanger. Ze is 21, zwanger van een ONS, zit helemaal niet lekker in haar vel, heeft geen opleiding, geen werk, geen diploma's, geen geld en wil het kindje houden. De jongen is ervan op de hoogte, en wil graag een relatie met haar, maar gaat binnenkort naar Dubai, waar zijn moeder en broers wonen. Dus daar heeft ze ook niet veel aan. Ze wil het kindje alleen opvoeden, maar heeft helemaal niks. Best heftig. Ik schrok toch wel toen ik dat hoorde...

@Aapje: Sterkte ermee, ik hoop dat het allemaal wel meevalt en dat haar andere oogje goed blijft.

aapje schreef:

Er is grote kans dat ze eroverheen groeit.
Helaas hebben we gister slecht nieuws gekregen, we gingen met mn dochtertje naar de dokter omdat dr ene pupil steeds groter is dan de andere.
Ik ging eigenlijk voor de zekerheid had niet echt het idee dat er iets aan de hand zou zijn, twas meer omdat mn moeder zo aandrong dat ik moest gaan.
De dokter heeft gekeken en ging met een lampje in dr oogjes schijnen. Toen zag ik het al..het ene oogje kneep dicht en de andere reageerde helemaal niet.
De dokter is bang dat ze aan dat oogje blind is..En we zijn direct doorverwezen naar een oogarts daar moeten we vanmiddag heen.
Het voelde echt alsof ik een gigantische klap in mn gezicht kreeg.
Je wilt het beste voor je kind en aan 1 oog blind zijn is niet het beste. En hoe zal ze zich gaan ontwikkelen? Hoe zit het met dr andere oogje, gaat die ook achteruit?
Wat is de oorzaak..? Allemaal enge vragen die me blijven achtervolgen. De werkelijkheid hangt als een donkere wolk boven me en het is wachten tot hij valt..
Als ik dr mooie blauwe ogen zie snap ik niet dat zo'n perfect oogje niet werkt zoals hij bedoeld is. Nooit gedacht dat zoiets zoveel pijn zou doen, het zit zo diep. Ik wou dat ik kon zeggen geef het maar aan mij..laat mij dan maar aan 1 oog blind zijn maar niet mijn kleine meisje.
En natuurlijk zijn er nog veel ergere dingen, er zijn kinderen die ernstige ziektes hebben, of meervoudig gehandicapt zijn. Maar iedereen gunt zijn kind het beste en ik dus ook.
Het is net alsof ik in een grote jampot zit..ik zie alles en ik hoor alles vaag..maar het dringt niet tot me door.
Hopelijk krijgen we vanmiddag een beetje goed bericht..

Veel sterkte!
(Zelf zie ik ook maar met 1 oog en dat gaat prima hoor, natuurlijk is het fijner wanneer je kindje met beide ogen goed kan zien, maar zolang 1 oog het nog doet, kan ze heel normaal leven. Ik hoop op goed nieuws voor jullie!)

Nou, inmiddels ben ik ongesteld gelukkig En hoe.. auwauwauwauwauw.. dan merk ik weer waarom ik zo jong aan de pil ging. Ik had ZOveel last van ongesteld zijn.. *snif*

@Aapje:
Ik kan me voorstellen dat je erg geschrokken bent, maar je meisje heeft nog steeds jou als moeder en wordt vast hartstikke gelukkig, ook met één oog!

Dusjcrib schreef:

@Aapje:
Ik kan me voorstellen dat je erg geschrokken bent, maar je meisje heeft nog steeds jou als moeder en wordt vast hartstikke gelukkig, ook met één oog!

ik mag hopen dat ze wel beide ogen houdt

[aapje]

Allebei dr oogjes zien perfect!! Gelukkig! Toen ik dat hoorde was ik 1000 kilo lichter!! We zijn echt zo blij en opgelucht!

aapje schreef:

Allebei dr oogjes zien perfect!! Gelukkig! Toen ik dat hoorde was ik 1000 kilo lichter!! We zijn echt zo blij en opgelucht!

Gelukkig
Hoe testen ze zoiets eigenlijk? Ik weet hoe ze het gehoor testen, maar hoe ze oogjes van baby's testen vraag ik me altijd al af...

[aapje]

Andijvie schreef:

Gelukkig
Hoe testen ze zoiets eigenlijk? Ik weet hoe ze het gehoor testen, maar hoe ze oogjes van baby's testen vraag ik me altijd al af...

Dat was nog een heeeeeel gedoe.. De huisarts had gewoon met een lampje in dr ogen geschenen.maar op het moment dat ze er dan ook maar ietsjes langs kijken dan reageren ze er dus niet op.
De oogarts heeft het eerst ook met lampjes gedaan..maar die trok eerst dr aandacht..en hield dr hoofdje vast en ze zat op schoot bij mij (bij de huisarts lag ze op een tafel).
Verder keek ze er met allemaal aparaten in.. En daarna kreeg ze druppeltjes in dr ogen zodat dr pupillen groter werden en ze dr oogzenuw konden zien!
Die druppeltjes in dr ogen waren een ramp natuurlijk!Ze heeft alles bij elkaar gekrijst!
We moesten ff wachten tot de druppeltjes ingewerkt waren en toen viel ze in slaap moesten we dr weer wakker maken zodat de arts kon kijken!
Gelukkig bleek toen echt alles goed te zijn! Ze was natuurlijk doodmoe toen we naar huis gingen..en wij waren echt zo ontzettend opgelucht!!

[aapje]

Dusjcrib schreef:

@Aapje:
Ik kan me voorstellen dat je erg geschrokken bent, maar je meisje heeft nog steeds jou als moeder en wordt vast hartstikke gelukkig, ook met één oog!

Gelukkig wordt ze het nu toch gewoon met 2!!
Maar iig bedankt!

aapje schreef:

Dat was nog een heeeeeel gedoe.. De huisarts had gewoon met een lampje in dr ogen geschenen.maar op het moment dat ze er dan ook maar ietsjes langs kijken dan reageren ze er dus niet op.
De oogarts heeft het eerst ook met lampjes gedaan..maar die trok eerst dr aandacht..en hield dr hoofdje vast en ze zat op schoot bij mij (bij de huisarts lag ze op een tafel).
Verder keek ze er met allemaal aparaten in.. En daarna kreeg ze druppeltjes in dr ogen zodat dr pupillen groter werden en ze dr oogzenuw konden zien!
Die druppeltjes in dr ogen waren een ramp natuurlijk!Ze heeft alles bij elkaar gekrijst!
We moesten ff wachten tot de druppeltjes ingewerkt waren en toen viel ze in slaap moesten we dr weer wakker maken zodat de arts kon kijken!
Gelukkig bleek toen echt alles goed te zijn! Ze was natuurlijk doodmoe toen we naar huis gingen..en wij waren echt zo ontzettend opgelucht!!

Oeh, wat een gedoe! Die druppeltjes heb ik vroeger ook heel veel gehad, ze prikken een beetje, ik vond dat altijd heel vervelend (ik was toen 4 jaar).

[aapje]

Andijvie schreef:

Oeh, wat een gedoe! Die druppeltjes heb ik vroeger ook heel veel gehad, ze prikken een beetje, ik vond dat altijd heel vervelend (ik was toen 4 jaar).

Ja het was een heel gedoe..maar het was gewoon ff nodig..En het voordeel van het baby zijn is dat ze het 5 minuten later wel weer vergeten is denk ik.
Dat was met dr inentingen wel het geval. Maandag krijgt ze ze voor de 2de x! kben benieuwd!

[Daantje_0705]

Andijvie schreef:

Oeh, wat een gedoe! Die druppeltjes heb ik vroeger ook heel veel gehad, ze prikken een beetje, ik vond dat altijd heel vervelend (ik was toen 4 jaar).

Ik heb daar nog trauma's van En daarna zag je ook zo heel erg wazig en scheel enzo

[Nona]

Kitten' 85 schreef:

Ik dacht dat dit juist niet het rozengeur-en-maanenschijn topic was over babies?

Laten we een apart topic maken voor de mensen die er wel positief tegenover staan.

@aapje: fijn dat het toch allemaal goed bleek te zijn! Hoewel ze natuurlijk prima gelukkig kan worden met maar één goed oog is dit toch wel even een stuk beter.

Mijn vriend bekende laatst (na enigzins doorvragen) dat hij het toch ook wel zag zitten om samen een kindje te krijgen. Niet dat het nu kan, en dat hoeft ook absoluut niet, maar het is fijn om te weten dat we in de toekomst een kind kunnen overwegen (mits de omstandigheden ernaar zijn) en dat het niet gaat om "geen kinderen willen".

[Inanis]

Yeah dus je mag wel eerlijk zijn hier.

Vanuit logisch oogpunt is de mensheid zelf slechts een virus, zonder enig nut.
Het voortzetten van de overlevingscyclus van de soort middels baren is vergelijkbaar met een schadelijk virus dat zichzelf voortplant in een menselijke gastheer.
Discutabel is wel de mate van schade die we nu nog aanrichten of uberhaupt kunnen aanrichten aan deze wereld. Het dierenrijk is al een fractie van wat het ooit was.. de lucht is al ernstig vervuild.. zeeen zitten al vol met door mensenhanden geproduceerde stoffen (olie.. chemisch afval etcetera).. en uitheemse dieren zijn al dankzij mensen rond zo'n beetje heel de wereld verspreid, waar ze het natuurlijke habitat aantasten en andere soorten helpen uitsterven.

Dat is wat wij mensen zijn, it's what we do, yeah!
Maarja de rest van de wereld is niet minder onnozel dan wij.
Het punt dat opdoemt heeft meer te maken met de slimheid van mensen. Het schrift bijvoorbeeld bestaat al tientallen eeuwen. Toch lijkt al die verzamelde informatie weinig te hebben veranderd aan het natuurlijke gedrag van mensen. Ze blijven zich voortplanten.. maar waarom?

Waarom zou je deze soort willen laten voortleven? Waarom?
En denk nou eens terug aan tijden waarin er maar een fractie van de hoeveelheid mensen nu over de aarde liep.
Gewoon een kleine groep mensen op een grote wereld.
Nu kun je het beter beschrijven als: een wereld van mensen.

[x-spekkie-x]

Het hele leven is gebouwd op/om/voor voortplanting. En dan bedoel ik niet ons leven, maar het leven in het algemeen Evolutie.

[Inanis]

x-spekkie-x schreef:

Het hele leven is gebouwd op/om/voor voortplanting. En dan bedoel ik niet ons leven, maar het leven in het algemeen Evolutie.

dat is niet helemaal waar, tenminste.. in eerste instantie komt altijd overleving van de soort.
betekent dat, dat er dankzij overbevolking juist geen geboortes of weinig geboortes moeten komen dan past de soort het voortplantingsgedrag daarop aan.
en waar nodig moorden verschillende groepen elkaar uit, zodat de overlevende groep meer ruimte en overlevingskansen heeft.
dat zie je wel veel in africa.
en vroeger de kolonisten, bijv uitmoorden van indianenstammen etc.

maarja ondanks dat zovelen zich toch houden aan dat natuurlijke proces heb je er die ervoor kiezen voor zichzelf te leven en het natuurlijke proces te doorbreken.
verschillende boeddhistische ordes streven naar het einde van de cyclus des levens,
het einde van geboorte, het einde van voortplanting en daarmee uiteindelijk het einde van hun bloedlijn.

daar heb ik waardering voor.. alleen snap ik niet dat ze niet wat meer gek doen in t leven en proberen te genieten van alle welvaartsmiddelen die beschikbaar zijn.
* zucht.. misschien is dat wel nodig om je ervan te weerhouden lustgevoelens te krijgen die mogelijk leiden tot voortplanting..

Daantje_0705 schreef:

Ik heb daar nog trauma's van En daarna zag je ook zo heel erg wazig en scheel enzo

Haha, ja, ik kreeg er altijd een boekje en een verrassings-ei na van mijn moeder, ik weet nog dat ik da m'n uiterste best deed het boekje te lezen, dat was heel frustrerend

(Oh, en dat hele verhaal van 'er zijn al genoeg mensen op de aarde, we moeten er niet nog meer op zetten' is al eerder verteld, geloof ik. Ik begrijp dat overbevolking een groot probleem is/kan zijn, maar tegelijkertijd verandert dat niets aan m'n kinderwens.)

[Daantje_0705]

Andijvie schreef:

Haha, ja, ik kreeg er altijd een boekje en een verrassings-ei na van mijn moeder, ik weet nog dat ik da m'n uiterste best deed het boekje te lezen, dat was heel frustrerend

Offtopic: Ik heb ooit eens geprobeerd heel netjes een kleurplaat te kleuren en toen die druppels uitgewerkt waren bleek dat ik overal buiten de lijntjes zat enzo

[Inanis]

Andijvie schreef:

Haha, ja, ik kreeg er altijd een boekje en een verrassings-ei na van mijn moeder, ik weet nog dat ik da m'n uiterste best deed het boekje te lezen, dat was heel frustrerend

(Oh, en dat hele verhaal van 'er zijn al genoeg mensen op de aarde, we moeten er niet nog meer op zetten' is al eerder verteld, geloof ik. Ik begrijp dat overbevolking een groot probleem is/kan zijn, maar tegelijkertijd verandert dat niets aan m'n kinderwens.)

je leest wat je wilt lezen, k heb totaal niet de nadruk gelegd op overbevolking.
het gaat mij puur om het waarom van voortplanten?
wat is voor ons het voordeel en wat is het voordeel van toekomstige generaties om voort te planten en zo de soort in stand te houden?
een interessante vraag om over na te denken.

hoewel ik me bewust ben en ook wel begrijp dat sommige mensen dat een te zwaar onderwerp vinden en zich er liever helemaal niet mee bezig houden.

Inanis schreef:

je leest wat je wilt lezen, k heb totaal niet de nadruk gelegd op overbevolking.
het gaat mij puur om het waarom van voortplanten?
wat is voor ons het voordeel en wat is het voordeel van toekomstige generaties om voort te planten en zo de soort in stand te houden?
een interessante vraag om over na te denken.

hoewel ik me bewust ben en ook wel begrijp dat sommige mensen dat een te zwaar onderwerp vinden en zich er liever helemaal niet mee bezig houden.

Ik denk allereerst dat de wil om voort te planten iets biologisch is; daar zit geen rationeel waarom achter (behalve dan 'anders sterven we uit!' maar er zijn nu al zoveel mensen dat dat geen argument is). Die wil is bij sommige mensen sterker aanwezig dan bij anderen. Voor mij geldt denk ik dat die wil om voort te planten vrij sterk is; ik heb een hele sterke kinderwens, dat is niets rationeels, maar dus puur een gevoel. Ik heb ook geen rationele reden om kinderen te willen, eigenlijk, ja, ik denk dat het m'n leven zal verrijken, maar dat argument weegt helemaal niet zo zwaar; het zwaarst weegt het gevoel.

[Inanis]

kon ik maar een moment in een vrouwelijk lichaam treden, wellicht dat ik het dan echt zou snappen.
k moet btw zeggen dat ik het zoontje van mijn beste vriend ook als een verrijking zie, zo'n puur, onschuldig mensje.. niet bevooroordeeld en totaal afhankelijk (alleen daarbij weer niet verantwoordelijk)
ik voel het haast als een missie om ervoor te zorgen dat hij opgroeit tot een optimistisch slim ventje met een sterk succesvol karakter.

haast alsof k graag in hem zou zien wat ik zelf niet goed heb weten te bereiken.

Inanis schreef:

kon ik maar een moment in een vrouwelijk lichaam treden, wellicht dat ik het dan echt zou snappen.
k moet btw zeggen dat ik het zoontje van mijn beste vriend ook als een verrijking zie, zo'n puur, onschuldig mensje.. niet bevooroordeeld en totaal afhankelijk (alleen daarbij weer niet verantwoordelijk)
ik voel het haast als een missie om ervoor te zorgen dat hij opgroeit tot een optimistisch slim ventje met een sterk succesvol karakter.

haast alsof k graag in hem zou zien wat ik zelf niet goed heb weten te bereiken.

Er zijn ook wel jongens die die wens hebben, hoor Wel minder heftig.

[Inanis]

Morgan schreef:

Er zijn ook wel jongens die die wens hebben, hoor Wel minder heftig.

pussies

Pfff, die verhalen ga ik al niet eens meer lezen hoor. De discussie is nu al ZO vaak gevoerd in dit topic, enough is enough

[Ilona1]

Inanis je hebt helemaal gelijk hoor

[Inanis]

Ilona1 schreef:

Inanis je hebt helemaal gelijk hoor [afbeelding]

lekker belangrijk, ik vind het veel interessanter als ik eens ongelijk heb of iets niet snap.
t enige wat ik hier probeer is jullie wat wijzer te maken.

Inanis schreef:

lekker belangrijk, ik vind het veel interessanter als ik eens ongelijk heb of iets niet snap.
t enige wat ik hier probeer is jullie wat wijzer te maken.

Verspilde moeite

ALLES wat jij zegt, is al besproken in het topic danwel offtopic. Ik denk dat je bepaalde dingen die mensen hier zeggen te serieus neemt. Als iedereen in dit topic echt zo door een roze bril keek, liepen we allemaal al met een dikke buik. De kinderwens is aanwezig, maar juist door realistisch te zijn geeft men er nog geen gehoor aan.. maar het gevoel zit er wel. Door hier met elkaar over te praten en dit naar elkaar toe te uiten, krijgt dat gevoel een plekje en een uitlaatklep waardoor het juist mogelijk is in de werkelijkheid realistisch te blijven.

Voor mij persoonlijk werken jouw betogen alleen maar averechts. Ik word er geen sikkepit wijzer van, want het zijn dingen die al duizenden malen door mijn hoofd zijn gegaan.. maar dat is het nu juist. Altijd en overal moet ik verantwoordelijk zijn, verantwoordelijk denken en het hele kinderwens gevoel onderdrukken. Voor mij is dit een plek om gewoon eens los te kunnen gaan, lekker te dromen en te keutelen en dergelijke.. De enige plek waar ik niet meteen negatieve reacties krijg en waar ik herkenning vind en dat is prettig en dat helpt me bij mezelf en bij de realiteit te blijven. Een realiteit waarbij het voorlopig niet aan de orde is kinderen te krijgen.. Dat weet ik maar al te goed en juist daarom wil ik fantaseren over al die leuke dingetjes.

Wellicht kan ik wel helemaal geen kinderen krijgen. Wellicht gebeurt het wel helemaal nooit. Wellicht haalt de relatie met mijn vriend het kinderstadium niet. Juist omdat ik niet in de toekomst kan kijken, is het fijn om over alle leuke dingen na te denken. Ik heb dan tenminste de gedachte gehad, de fantasie en het bijbehorende prettige gevoel. De realiteit zal uitwijzen hoe het daadwerkelijk allemaal gaat, die heb ik niet in de hand. Mijn fantasie wel.. Laat die fantasie er lekker zijn, bij mij en bij alle anderen hier. Neem hem niet te serieus en onderschat de meiden in dit topic niet.. Struikel niet over iedere positieve opmerking t.a.v. kinderen, alleen maar de negatieve dingen benoemen is namelijk ook niet realistisch.

[Inanis]

Pfff, die verhalen ga ik al niet eens meer lezen hoor. De discussie is nu al ZO vaak gevoerd in dit topic, enough is enough

blijkbaar ben je eerlijk in je uitspraken, k heb het namelijk amper gehad over wat je noemt 'de negatieve dingen.'
meer over het filosofische aspect van het mens zijn en de mensheid.
en veel van mijn gedachtes erover zijn aardig onbekend gebied (nauwelijks geexploreerd) bij de meeste mensen die k gesproken heb in persoon dan wel op fora e.d..

[Ilona1]

Inanis schreef:

lekker belangrijk, ik vind het veel interessanter als ik eens ongelijk heb of iets niet snap.
t enige wat ik hier probeer is jullie wat wijzer te maken.

Dankje, maar ik vind mezelf al wijs genoeg..

Blijkbaar vind je het wel belangrijk, anders kwam je niet keer op keer hetzelfde verhaaltje vertellen.

[Inanis]

Ilona1 schreef:

Dankje, maar ik vind mezelf al wijs genoeg..

Blijkbaar vind je het wel belangrijk, anders kwam je niet keer op keer hetzelfde verhaaltje vertellen.

uhu, k hoop echt voor de mensheid dat ze het goed in gaat zien en het verstand gebruikt ipv haar lusten.

hoewel als optimisme een grotere rol zou gaan spelen dat ook een aardig alternatief is.

Inanis schreef:

blijkbaar ben je eerlijk in je uitspraken, k heb het namelijk amper gehad over wat je noemt 'de negatieve dingen.'
meer over het filosofische aspect van het mens zijn en de mensheid.
en veel van mijn gedachtes erover zijn aardig onbekend gebied (nauwelijks geexploreerd) bij de meeste mensen die k gesproken heb in persoon dan wel op fora e.d..

Dit topic heet "Zwanger worden" en staat op het subforum "Liefde & Relatie", voor filosofie bestaat er een ander subforum. Ik ben je gewoon een beetje moe in dit topic

[Inanis]

Dusjcrib schreef:

Dit topic heet "Zwanger worden" en staat op het subforum "Liefde & Relatie", voor filosofie bestaat er een ander subforum. Ik ben je gewoon een beetje moe in dit topic

je mag je dan ook wel een beetje in filosofie en psychologie verdiepen voordat je uberhaupt begint te overwegen om zwanger te worden.

maarja leuk dat je moe van me wordt, zal ik nu maar braafjes weggaan uit dit topic ofso?
als mensen als ik niet bestonden zou iedereen er op los fokken als konijnen.
wat een wereld dat zou zijn..

maarja anyways, k zal proberen me te distantieren van deze discussie.
als k echt aan mijn eigen principes wil voldoen zal k toch een zekere neutrale positie moeten innemen.
dusja je krijgt miss je zin.

Inanis schreef:

als mensen als ik niet bestonden zou iedereen er op los fokken als konijnen.
wat een wereld dat zou zijn..

Jij denkt dat ik nu niet zwanger ben omdat jíj - of mensen zoals jij - er bent? Wat een onzin Dat mensen een kinderwens hebben, wil niet zeggen dat ze in konijnen veranderen en er maar op los baren; ik heb m'n verstand niet verloren, ik ben voor mezelf nu nog niet op een punt waarop ik denk dat het verstandig is zwanger te worden. Dat is geen filosofische overweging, maar een praktische en psychologische.

Ik heb al oneindig veel filosofische discussies (en ben toevallig Sofie's Wereld aan het lezen) gehad in mijn leven, ik ben me al aan het verdiepen in de Psychologie en heb zelfs stille plannen het te gaan studeren. Zoals ik al zei, je onderschat mensen. Het is niet dat mensen er niet over nadenken, het is alleen dat mensen daarvoor niet naar dit topic komen (op jou na dan) omdat het filosofische en pscyhologische datgene is waar altijd al over gepraat kan worden en het juist het gekeutel is wat, in ieder geval in mijn geval, zelden kan. Dat is nu net wat ik je geprobeerd heb uit te leggen.

En op Filosofie zou ik best met je in discussie willen gaan over filosofische onderwerpen, maar hier niet..

Oh en jezelf zoveel credit geven is echt nergens voor nodig. Je bent er echt niet verantwoordelijk voor dat de mensen in dit topic niet fokken als konijnen. Zoals ik al zei (dat zinnetje wordt vermoeiend joh!), je onderschat mensen (en overschat jezelf).

Dat ik moe van je ben is overigens mijn probleem, niet het jouwe Je zaagt maar door, je claimt een wijsheid die je duidelijk niet bezit en je snapt ook nog eens zelfs het concept van verschillende subfora niet!

[Inanis]

Andijvie schreef:

Jij denkt dat ik nu niet zwanger ben omdat jíj - of mensen zoals jij - er bent? Wat een onzin Dat mensen een kinderwens hebben, wil niet zeggen dat ze in konijnen veranderen en er maar op los baren; ik heb m'n verstand niet verloren, ik ben voor mezelf nu nog niet op een punt waarop ik denk dat het verstandig is zwanger te worden. Dat is geen filosofische overweging, maar een praktische en psychologische.

met mensen zoals ik doel ik op mensen die geen kinderen nemen of hun macht en invloed gebruiken om het aantal geboortes in een land in te perken, zoals in dit land (denk aan voorbehoedsmiddelen en promotie daarvan) maar vooral bijvoorbeeld china.

Dusjcrib schreef:

je claimt een wijsheid die je duidelijk niet bezit

waar doel je op?

Inanis schreef:

met mensen zoals ik doel ik op mensen die geen kinderen nemen of hun macht en invloed gebruiken om het aantal geboortes in een land in te perken, zoals in dit land (denk aan voorbehoedsmiddelen en promotie daarvan) maar vooral bijvoorbeeld china.

Ja, want dat systeem in China werkt zo verdomde goed.

Ik ben absoluut voor anticonceptie, want veel mensen willen wel seks maar (nog) geen kinderen, maar ik ben echt gigantisch tegen 1-kind-politiek of geboortebeperkingen van bovenaf.

Inanis schreef:

waar doel je op?

Edit: Nee, laat ik het zo zeggen. Ik denk dat je wijsheid en inzicht bezit vanuit verstand, maar het je aan een stukje wijsheid vanuit gevoel en intuitie ontbreekt.. een stukje EQ zeg maar?

En ik denk dat de meesten in dit topic rijkelijk over beiden beschikken, wijsheid vanuit verstand en vanuit gevoel (en jij hen dus onderschat).

[Inanis]

Dusjcrib schreef:

Edit: Nee, laat ik het zo zeggen. Ik denk dat je wijsheid en inzicht bezit vanuit verstand, maar het je aan een stukje wijsheid vanuit gevoel en intuitie ontbreekt.. een stukje EQ zeg maar?

En ik denk dat de meesten in dit topic rijkelijk over beiden beschikken, wijsheid vanuit verstand en vanuit gevoel.

k ben sowieso blij dat je t aanpaste, hoewel k niet weet of dat meteen betekent dat je minder laag over me denkt..
maar k wil alleen zeggen dat je t mis hebt.
k was vroeger veel gevoeliger.. en dat zit er nog steeds wel in.
maar gevoel, dat deel ik wel met mijn naasten. buiten hun om sta ik heel serieus ten opzichte van het leven.
tis geen rozengeur en manenschijn, dat kun je er alleen van maken bij onderlinge relaties.

Andijvie schreef:

Ja, want dat systeem in China werkt zo verdomde goed.

Ik ben absoluut voor anticonceptie, want veel mensen willen wel seks maar (nog) geen kinderen, maar ik ben echt gigantisch tegen 1-kind-politiek of geboortebeperkingen van bovenaf.

ligt eraan hoe je t bekijkt, en dan nog is het echt zo enorm bediscussieerbaar.
eigenlijk wel een interessant onderwerp voor bij filosofie.
soms zijn geboortebeperkingen van bovenaf sowieso een noodzakelijk kwaad,
bij mensen die totaal ongeschikt zijn voor ouderschap door mentale tekortkomingen maar toch koppig zonder voorbehoedsmiddelen seks hebben en om de paar jaar een kind krijgen.

maar k snap dat je t niet eens bent met de éénkindspolitiek.. hoewel k persoonlijk vind dat het nemen van één kind als je een ouder wilt worden het beste is.
één kind om aandacht aan te besteden en te verwennen. één kind om je zorgen over te maken en te knuffelen.
you get the idea, denk k.

Inanis schreef:

tis geen rozengeur en manenschijn.

Maar niemand hier zegt dat dat wél zo is. Ik vind het alleen geen reden om géén kinderen te willen, ik zie ze heus niet als iets dat de wereld gaat verbeteren, maar ik zie ze ook niet als iets wat de wereld slechter zal doen maken.

Inanis schreef:

k ben sowieso blij dat je t aanpaste, hoewel k niet weet of dat meteen betekent dat je minder laag over me denkt..
maar k wil alleen zeggen dat je t mis hebt.
k was vroeger veel gevoeliger.. en dat zit er nog steeds wel in.
maar gevoel, dat deel ik wel met mijn naasten. buiten hun om sta ik heel serieus ten opzichte van het leven.
tis geen rozengeur en manenschijn, dat kun je er alleen van maken bij onderlinge relaties.

Ik denk helemaal niet laag over je, het was niet de bedoeling je die indruk te geven. Ik denk gewoon dat jouw discussieonderwerpen niet op hun plek zijn in dit topic.

Ik zou zes jaar geleden hetzelfde betoog gehouden hebben als jij, inmiddels denk ik echter anders over dingen. Gevoel loskoppelen in een topic dat "zwanger worden" heet, vind ik onmogelijk. Een kinderwens is iets dusdanig gevoelsmatigs, dat het ervan begrijpen een gevoelig inzicht nodig heeft m.i. De rationele kant is precies de reden dat er nog niemand zwanger is die wel dat gevoel heeft. Maar wat ik dus uiteindelijk denk is dat iemand die een levenlang dat gevoel onderdrukt de wereld veel minder te bieden heeft, dan iemand die het hart volgt en daarmee kiest voor het eigen geluk. Het gevoel kan ik nooit wegnemen, snap je? Dat zit er, hoe dan ook.. Ik kan daar dan voor altijd tegenin gaan in het belang van de wereld, maar ik denk dat ik het daar dusdanig moeilijk mee zou hebben dat ik amper nog wat te geven had. Wat ik wel kan doen, is zorgen dat ik iets met dat gevoel doe pas op het moment dat ik een kind een zo mooi mogelijk leven kan bieden.. Op die manier heb ik de grootste kans dat zowel ik als mijn eventuele kind gelukkig word. En hoe gelukkiger ik ben, hoe meer ik te geven heb.. en hoe meer ik kan bijdragen aan een "betere wereld". Ik wil werken in de hulpverlening, uit geluk put ik de energie om dat te doen.. De optie een eigen kind op de wereld te zetten + het leven van mensen om mij heen beter te kunnen maken lijkt me nog altijd beter dan 1 kind minder op de wereld en niemands leven beter kunnen maken.

Nou ja, driedubbelop uitgelegd maar ik hoop dat je me een beetje snapt? En ook snapt wat mijn bezwaar is tegen een puur rationele en/of een puur filosofische benadering van het hele gebeuren "kinderen krijgen"?

Ik denk dat het puur rationeel benaderen voor veel mensen ook heel moeilijk zou worden. Als mens zijnde hebben we tot op bepaalde toch een keuze (afgezien van de mensen die helaas geen kinderen kunnen krijgen) Iets wat dieren niet hebben. Die paren omdat het in hun natuur zit, daar komt vrij weinig gevoel bij kijken.

[Inanis]

ik zal je een persoonlijk voorbeeld geven.
mijn ouders zijn ergens diep van binnen doodongelukkig geworden ivb met hun keuze om kinderen te nemen.
k heb best een jeugd vol depressies en pesten achter de rug,
k heb hen in jongere jaren zo vaak gezegd dat ik liever nooit geboren was (en ik meende het) en dat ik er een einde aan wilde maken. en dat uiteindelijk van mezelf afscheepte omdat ik mijn ma moest beloven dat ik dat niet zou doen.

het heeft hen van binnen echt zo ongelukkig gemaakt. ook dankzij t feit dat ik nu nog steeds niet echt positiever denk over t leven en mijn ma ook verteld heb dat dat nooit zomaar veranderen zal ook al zou ik t wel willen.
zij is zelf overigens ook nooit een optimist geweest, en haar moederzijn vergeleek ze heel erg met hoe haar ouders haar hadden opgevoed (aardig kut)

maarja daarmee wil k gewoon zeggen dat het ouderschap echt in lang niet alle gevallen leidt tot een gelukkiger of rijker leven.
misschien voor tien procent van de ouders ofso..

en true, toch weten mijn ouders zeker dat ze mij en mijn zus nooit hadden willen missen.
toch als zij nooit kinderen hadden genomen, zouden ze dat niet kunnen zeggen, omdat ze het nooit ervaren zouden hebben.

Nala schreef:

Ik denk dat het puur rationeel benaderen voor veel mensen ook heel moeilijk zou worden. Als mens zijnde hebben we tot op bepaalde toch een keuze (afgezien van de mensen die helaas geen kinderen kunnen krijgen) Iets wat dieren niet hebben. Die paren omdat het in hun natuur zit, daar komt vrij weinig gevoel bij kijken.

dieren geen gevoel? hoe kom je daarbij?
apen sowieso.. maar denk ook aan andere minder intelligente soorten waarbij een paartje voor een leven lang bij elkaar blijft zoals verschillende katachtigen en wolven.

en een voorbeeldje in mijn eigen omgeving,
k heb een poes die sinds kort helemaal blind is.. totaal onverwachts.
maarja vroeger kwam ze altijd naar boven om op mijn kamer (liefst op bed) te slapen.. sinds ze blind is kan ze alleen niet meer goed de trap naar zolder op.. (wat ook gevaarlijk is) houten treden met openingen ertussen waar ze kan vallen.

toch heeft ze het de laatste paar dagen gepresteerd om toch de trap te beklimmen en miauwend voor mijn kamer deur te gaan zitten.
als k dan de deur open doe word ik onthaald met kopjes en gelikt op mijn gezicht.
en dan wil ze op bed komen liggen, t liefst op t tweede kussen vlak naast me.

Ik snap je punt Inanis, maar ook dat het voor jou dan misschien lastig is het te bekijken vanuit iemand die wel heel gelukkig is met het leven en het wel heel erg waardeert.

Kijk, voor mij is die kinderwens ook een belangrijke factor, aangezien het mij motiveert om de beste persoon te zijn die ik kan zijn. Door deze toekomstwens, kan ik de zaken waar ik nu mee bezig ben heel veel geven. Dat probeerde ik te zeggen met dat zo een fantasie heel waardevol kan zijn, zonder dat hij per definitie ook uitgevoerd hoeft te worden. Die wens drijft mij om extra mijn best te doen voor mijn opleiding, het verduidelijkt mij hoeveel mijn familie voor mij gedaan heeft waardoor ik hen nu zoveel mogelijk terug geef. Het motiveert mij om naar verbetering in mijzelf te streven en maakt me succesvoller in wat ik doe. Voor al die positieve uitwerkingen, hoeft de wens niet uitgevoerd te worden. Ik ben nu razend gelukkig en wellicht blijf ik dat altijd zonder ooit die stap daadwerkelijk te zetten. Heel erg nadenken over negatieve of filosofische kanten kan mij pessimistisch stemmen en daarmee een diepere uitwerking hebben op mijn dagelijks leven. Hier kies ik niet voor. Dat is niet de wereld zien door een roze bril, maar wel kiezen voor mijn eigen geluk. De fantasie over die stap en het daadwerkelijk zetten zijn verschillende dingen, bij het tweede is het een situatie waarin die filosofische discussie m.i. wel van belang is (zoals ik eerder aangaf hem nu niet van belang te vinden). Voor de fantasie heb ik die echter niet nodig en dus ga ik hem niet aan.

Edit: Overigens is mijn leven tot nu toe absoluut geen rozengeur en manenschijn geweest, dus daar ligt het niet aan.

Ik begrijp heel goed dat jouw ervaring met het leven en jouw kijk op het leven je op het punt brengt waar jij bent, alsin; jij wil geen kinderen want je hebt zelf periodes gekend waarin je niet geboren had willen worden en je staat nog steeds niet positief in het leven. Ik kan me heel goed voorstellen dat je daarom geen kinderen wil. Zelf heb ik ook periodes gehad waarin ik niet geboren had willen worden, ik heb dingen meegemaakt die ik niet mee had willen maken, maar nu ben ik wel op een punt waarin ik eigenlijk heel positief ben (of eigenlijk is het meer realistisch, ik ben in ieder geval niet meer negatief/pessimistisch), ik wíl graag leven, ik ben blij dat ik geboren ben, ik geniet van de mensen om me heen. En dat wil ik heel graag overbrengen op een kind, ik wil heel graag een mens op deze wereld zetten die gelukkig is en realistisch om zich heen kijkt.

Je zegt dat misschien 10% een gelukkiger of rijker leven heeft met kinderen, mja, ik vind dat wel heel moeilijk; je moet kinderen niet zien als iets wat je leven 'af' maakt, je moet ook gelukkig kunnen zijn zónder kinderen. (Net zoals je alleen ook gelukkig moet zijn, een partner moet jouw leven niet 'af' maken, want dan is jouw geluk zo afhankelijk van het hebben van een partner, dat werkt altijd verkeerd op den duur.) Maar een rijker leven lijkt het me toch zeker wel altijd, ik kan me ook niet voorstellen dat 90% er óngelukkiger van wordt.